I m KWALITEIT VAN DAMESKOUSEN ERBARMELIJK" VROUW De Nederlandse vrouw verslijt iedere week twee paar nylons Groente uit zee: oeroude gerechten herleven weer KREEFT MET LAMSOREN EN ZEEKRAAL KINDEREN OOK INENTEN TEGEN BOF, MAZELEN EN RODE HOND ZATERDAG 23 MEI 1970 Erbij 23 mm m :-y:v:.;C j .yyyvyy-yy:;>- Zilte groente Seizoenprodukten ssaiüi i Sokken stoppen Enquête Prijsbewust ff (Van een onzer verslaggeefsters) Duizenden Nederlandse vrouwen zijn des duivels over de kwaliteit van panty's en nylonkousen. Het is met de levensduur zelfs zo droevig gesteld dat men over het algemeen twee paar panty's of twee paar kousen in de week verslijt. Het zijn nylons die gemiddeld op een rijksdaalder per verpakking komen, zodat een wat modebewuste vrouw bijna ongemerkt jaarlijks zo n f 260 aan kousen en panty's uitgeeft. Stuk voor stuk nylons, die zy in bijna drieëneenhalve dag verslijt. Bij de talloze gezinnen met twee opgroeiende dochters moet er jaarlijks zelfs zo'n f 780 voor panty's en nylon kousen op tafel komen. IMPORTEURS en fabrikanten re kenen er op dat xe dit jaar 110 mil joen panty's en ZO miljoen paar ny lon kousen in Nederland kunnen ver kopen. Hun produkten behoeven aan geen enkele officiële kwaliteitseis te voldoen. De Nederlandse vrouw is daardoor het slachtoffer van de pan ty-oorlog geworden, want de mini- panty's mogen dan wat goedkoper zijn, de kwaliteit laat zoveel te wen sen over, dat een vrouw ze dikwijls al in een dag verslijt. DE NEDERLANDSE kousendraag- jtters hopen daarom op een lange warme zomer waarin ze met blote be nen kunnen lopen, zodat zij tenminste een paar maanden voor de ergernis van voortdurend ladderende nylons blijven bespaard. Bovendien is een flesje benebruin of een tube bruin- (Van een medewerkster) „Kijk uit, dat is een vinnige", zegt Machteld van Laarschot-Den Beer Poortugael terwijl haar man, hotelier Th. P. van Laarschot, een kreeft opvist uit het bassin in het souterrain van zijn bedrijf. D.e vinnige (ook kreeften hebben blijkbaar hun karaktertjes) heeft geluk, want hij hoeft ditmaal nog niet in de pan. Hij fungeert slechts als figurant bij een culinaire demonstratie, het bereiden van de oude Zeeuwse specialiteit Jamsoren". In hun hotel „De Patrijs" in het Noordbevelandse Colijnsplaat hebben de Van Laarschots twee oud-Zeeuwse gerechten weer populair weten te maken: de lamsoren en de zeekraal. T V -..V—.",y Jï TWEE NAMEN die het gros van de Nederlanders waarschijnlijk volstrekt niets zeggen. Maar het goede oude Koenen-woordenboek weet er meer van en geeft deze omschrijvingen bij de namen: lamsoren zijn „Zeeuwse voorjaarsgroenten der schorrenen zeekraal is „een wildgroeiende plant der schorren, in Zeeland en westelijk Noord-Brabant als groente gebruikt". Wat er niet bij staat is dit: dat die zeegroenten oergezond zijn. Ze bevat ten niet alleen vitaminen maar ook stoffen als fosfor en jodium, doordat het zeewater er bij eb en vloed voortdurend overheen trekt. Vroeger werden ze, behalve in Zeeland, ook op de schorren bij Den Helder ge plukt. Maar het piukgebied wordt (let terlijk) steeds verder ingedamd door de afsluiting van de zeegaten. De voornaamste vindplaatsen waar eb en vloed dus nog over de schorren gaan liggen op het ogenblik langs de zee dijken van Noordbeveland en bij Ame- muiden. op gekookte spinazie, maar de smaak is onvergelijkbaar en moeilijk te de- finieren „Verrukkelijke zilt zeggen de liefhebbers en dat zijn er heel wat. Gasten die zeggen dat het voor hen niet hoeft zijn er natuurlijk ook. Maar dat zijn, menen de Van Laar schots, meestal de mensen die ook niet van spinazie en soortgelijke groen ten houden. LAMSOREN en zeekraal zijn voor jaarsgroenten die elkaar mooi aflos sen. Als de lamsoren op zeker ogen blik gaan bloeien zijn hun blauwe bloemetjes nog wel dankbaar mate riaal voor droogboeketten, maar de groente wordt stug en ongeschikt voor de consumptie. Inmiddels is dan de tijd gekomen van de zeekraal, een „zeegroente,, die het best kan worden omschreven als een verzameling klei ne bolletjes aan steeltjes en die een iets andere smaak heeft dan de lams oren. Hotelier van Laarschot zegt dat hij w -,y zijn lamsoren „naturel" lekkerder vindt dan wanneer ze op de ouder wetse manier gestoofd worden met boter, azijn en beschuitkruimels. Dan gaat de specifieke zeesmaak volgens hem teveel verloren. Overigens pre- Waarom die kreeft erbij? Omdat de „zeegroenten" geserveerd worden bij allerlei zeevisschotels. Niet alleen bij kreeft, ook bij tong, paling en andere fijne zeevisspecialiteiten, zoals een schotel van gepocheerde tongfilets met een schaaldierensaus van kreeft garnalen en krab. „Vroeger", zegt hotelier Van Laarschot, „werden lamsoren en zeekraal beschouwd als voedsel voor arme mensen. J e kon het immers gratis gaan plukken. Nu wordt het steeds exclusiever, ook al omdat het zoeken zo'n arbeidsinten sief werk is. Een heidens werk waar voor je bij laag water uren op de knieen ligt en dat bovendien een ze kere handigheid vraagt. De prijs is dan ook niet zo laag. Een rijksdaal der, drie gulden per kilo". HET KOKEN van lamsoren die op smalle dikke spinazieblaadjes lijken,, is eenvoudig. In de keuken van het hotel (destijds het eerste huis van de „nederzetting" Colijnsplaat, nu in oude stijl op de oude funderingen her bouwd) kookt Machteld van Laar schot in een handomdraai een portie lamsoren. Eerst goed spoelen, dan heel kort koken en (om verkleuren te voorkomen) onmiddellijk s erveren. Het resultaat lijkt ook tamelijk veel WAAROM worden Nederlandse kinderen niet, zoals de Amerikaanse, ingeënt, tegen bof, mazelen en rode hond? Het vaccin tegen mazelen is hier goedgekeurd en verkrijgbaar en mag door elke Nederlandse arts wor den toegediend. Maar dat gebeurt nu nog alleen als een reeds ziek kind de kans loopt ook nog mazelen te krij gen omdat die complicatie fataal zou kunnen zijn. IN DE VS krijgen kinderen naast de inenting tegen difterie, kinkhoest, tetanus en polio (de ook hier gebrui kelijke DKTP-cocktail) en tegen pok ken sinds vorig jaar nog een tweede cocktail. Deze omvat serum tegen mazelen, rode hond en eventueel te gen bof. Dit vaccin tegen bof bestaat wel, maar het wordt nog weinig ge bruikt. AFGEZIEN van het kinderleed bij ziekte en het ongemak voor de fa milieleden, zijn er ernstige motieven kinderen al in de eerste tijd van hun leven ook tegen bof, mazelen en rode hond te beschermen. Bof bijvoorbeeld kan hersenvlies ontsteking tot gevolg hebben maar ook later steriliteit bij de man. Ont steking van de alvleesklier kan eveneens een gevolg zijn waarmee 'n basis kan worden gelegd voor suiker ziekte op latere leeftijd. Ook bij mazelen kunnen zich com plicaties voordoen, zoals longontste king, hersenvliesontsteking of mid den-oorontsteking. COMPLICATIES van rode hond zijn ondermeer reumatische aandoe ningen, overigens sporadisch, en her- senvlissontsteking. Het grootste gevaar van rode hond is echter de besmetting van zwange re vrouwen. Dit kan leiden tot mis vormingen en aantasting van het ge zichtsvermogen van het nog niet ge boren kind. VACCINATIES tegen deze ziektes zijn tot dusver niet opgenomen in het Nederlandse vaccinatieschema. Een man die daar tegen ons zijn ver bazing over uitsprak was de Ameri kaan dr. M. Hilleman, hoofd van de afdeling voor research der virus- en celbiologie van het Merckinstituut voor therapeutisch onderzoek in West Point, Pennsylvania. zonder-zon crème altijd nog goedko per dan het bedrag dat men dikwijls per week aan de aanschaf van nieu we kousen uitgeeft. TERWIJL GEEN man er over pie kert om met sokken te gaan lopen waarin iedere dag een knol komt, moet de vrouw het nog steeds met een uiterst onsolide beenbedekking doen. Terwijl de fabrikanten de he rensokken zo versterkten dat stoppen een uit de tijd geraakt werkje is, moet de eerste acceptabele ladder- vrije nylon nog worden uitgevonden. Mr. Maarten Jansen, de jeugdige erfgenaam van Nederlands grootste kousenconeem, ziet het allemaal an ders. „Iedere vrouw krijgt de kous die ze verdient. Wij zien het aan onze verkoopresultaten: de dunste minst sterke panty's worden het best ver kocht. Bijna acht jaar geleden kwa men de eerste laddervrije net-nylons op de markt, maar het publiek vond het nogal grove breisel niet mooi, zo dat de meeste fabrikanten er toen maar mee zijn gestopt". Zou die aversie tegen net-nylons niet aan het feit liggen dat er in plaats van ladders gaten inkomen? fereert hij de zeekraal boven de lams oren. En het vak spreekt natuurlijk een woordje mee als hij zegt: „zee kraal oogt meer. Het ziet er mooier uit dan lamsoren. Het lijkt op die dun ne groene franse boontjes". Jansen en De Wit, het concern waar de Jovanda, Jolita en vrijwel alle su permarkt en w arenhuiskousen van „eigen merk" worden gemaakt, werd 'in 1830 opgericht als een romantisch Brabants kousenwinkeltje waar voor namelijk beenbekleding voor pries ters werd verkocht. Kousen voor da mes kwamen pas op de tweede plaat* dat in tegenstelling tot de toenmalige buitenlandse fabrikanten, die al jaren lang zijden dameskousen zo „teer en doorschijnend als de vleugels van vlinders" maakten. Het was toen geen noodzaak, maar een teken van rijk dom om, zoals de Engelse avontu rierster lady Hamilton, iedere dag een paar andere kousen te dragen. Dat deed niet alleen zij overigens. Ook van George Sand, Isadore Dun can, Sarah Bernhard, Mata Hari en Greta Garbo was het bekend dat ze een respectabel aantal kousen beza ten. MR. JANSEN lacht wat verlegen. „Ja, de speciale net-nylons zijn nog niet ideaal, maar ze zijn wel sterker. In Engeland worden bijna alleen maar wat dikkere laddervrije net-ny lons verkocht, maar daar hoef je in Nederland niet mee te beginnen, want het publiek wil nu eenmaal ee-n dun ne kous die weinig kost. Wij zijn zo'n beetje de vuilnisbak van Europa, men is hier niet kwaliteit»-, maar prijsbe wust. VLAK NA DE oorlog betaalde men voor een Amerikaanse kunstzijden kous van 55 tot 150 deniers vijfentwintig gulden. Nu mag een panty van 15 of 20 derniers al niet duurder dan een rijksdaalder zijn. Het punt is aldus de heer Jansen, dat wij als wij een solide kous willen maken naar een compromis moeten zoeken tussen elas ticiteit en een sterke draad. Wanneer wij een sterke draad nemen, is de pasvorm van een kous of panty min der goed. Een panty van een wat ste viger garen blijft wanneer een vrouw zich even bukt niet goed op de plaats zitten en een wat stevige kous zakt af. Hoe beter de pasvorm hoe meer con cessies wij aan de sterkte van het breisel moeten doen. Wij zouden mis schien wel een vrij sterke goed pas sende kous of panty kunnen maken, maar die zou in ieder geval wat dik ker en duurder zijn. En het is de vraag of de Nederlandse vrouwen dat willen. BOVENIDEN is volgens mr. Jan sen een fabriek geen filantropische instelling: „Wij zitten hier om winst te maken en zoiets is ook wel nodig als je 2750 werknemers in dienst hebt, die je allemaal een zo plezierig mo gelijk leven gunt. Onze omzet is het vorige jaar met 25 percent gestegen en het is te hopen dat het dit jaar nog meer zal zijn". De Koninklijke Kousenfabriek van MAAR OOK AL is de Nederlandse huisvrouw van nu niet zo verkwistend, ze geeft aan kousen waarschijnlijk meer uit dan destijds Madame de Pompadour. De Nederlandse kousen en panty-industrie vaart er wel bij. En om te zien hoe goed de zaken er wel voor staan, liet de vereniging van kou senfabrikanten „Vertriko" samen met de vezel-producent AKZO-ENKA NV een onderzoek naar de aankopen in stellen. De Nederlandse stichting voor de statistiek, die in maart van dit jaar een groots opgezette enquête hield, kwam toen tot de nogal spec taculaire conclusie dat 48 procent van het aantal ondervraagde vrouwen in de voorafgaande week gemiddeld twee paar kousen of twee panty's hadden gekocht. Men richtte zich bij dat onderzoek op meisjes en vrouwen boven de twaalf jaar. Vier procent van het aan tal koopsters slaagde er in om kousen voor drie kwartjes of nog minder te bemachtigen, zes procent gaf per pan ty of paar kousen meer dan 4 uit, maar het overgrote deel gaf de voor keur aan artikelen tussen de twee en de drie gulden. BIJ DE AANKOPEN waren de pan ty's duidelijk in de meerderheid. Jam mer genoeg werd bij de enquête niet naar de dikte van de kousen die zij aanschaften gevraagd. Ook werd de wens van het publiek naar een wat sterkere kous niet gepeild. De kousen industrie kan zich daardoor tegen con sumentenorganisaties blijven verwe ren met de opmerking, dat uit de ver koopcijfers blijkt dat het publiek niet anders wil. Zelfs mr. Maarten Jansen, gelooft niet dat Nederlandse vrouwen sterkere maar dan iets dikkere en daardoor iets minder fraaie kousen willen gaan dragen. HET BLIJFT overigens wel erg on waarschijnlijk waarom sterke kousen dikker en minder flatteus zouden moe ten zijn, vooral wanneer men bedenkt dat dezelfde leveranciers van nylon grondstoffen wel in staat zijn om '/oor astronauten een comfortabel uniform te maken dat hen op de maan tegen de enorme koude en hitte beschermt. Ook maken ze het materiaal voor ruimtevaartcapsules die immers aan parachutes met flinterdunne nylonka bels weer terug op aarde komen. Hij is nauw betrokken geweest bij de ontwikkeling van vaccins tegen bof, mazelen en rode hond. Dr. Hille man, die twee keer honoris causa tot doktor is gepromoveerd en die ruim 230 publikaties heeft geschreven, is zijn loopbaan begonnen als hoofd van de afdeling onderzoek naar lucht wegvirussen en diagnostiek aan het Walter Reed Army Hospital in de hoofdstad Washington. Vorige week was hij in Utrecht om daar te spreken over de moderne vorderingen in de virologie. HET VACCIN tegen rode hond is, zo vertelde hij ons, sinds vorig jaar met de inentingen is begonnen, tot dusver aan ongeveer 50 miljoen Amerikanen tussen 1 en 12 jaar toe gediend. Al eerder was gebleken dat die inenting geen negatieve reacties veroorzaakte. Kinderen die er een maal mee ingeënt zijn, aldus dr. Hil leman, zijn voor de duur van hun leven immuun voor rode hond. Al voegde hij daaraan toe dat men een „levenslange" immuniteit natuurlijk nog niet had meegemaakt Ook de Russen hebben een rode-hondvaccin, zo wist de heer Hilleman nog te ver tellen. De bedoeling van de vaccinatie te gen rode hond is in de eerste plaats te voorkomen dat zwangere vrouwen die de ziekte in haar jeugd niet heb ben gehad, later worden besmet door een rode-hondpatiëntje. IN NEDERLAND is dit vaccin nog niet verkrijgbaar Men wacht nog op de minimumeisen die het Rijksinsti tuut voor de Volksgezondheid aan het vaccin zal stellen. Elk nieuw ge neesmiddel moet nu eenmaal voldoen aan bepaalde voorwaarden. Het is wel een feit, dat de eisen die in Ne derland worden gesteld, hoger zijn dan die van de Amerikanen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1970 | | pagina 23