a
5
O
a
a
a
•o
a
a
s
a
I 'M
pj
•z
O
0
r
v>
F
H
f»
PJ
F
F
PI
H
i
ZATERDAG
MEI 1970
Gedesavoneerd
Geen programma
Beknibbelen
05
Dit is een grap. De Griek Callanicos legt Diana. Buckley
vrouw van de Haarlemse kunstenaar J. de Meijer, op de
vlakbank. Een derde gaat haar ontzetten.
Over de werkwijze is de afgelopen maanden veel gepraat. Op de foto
hierboven een discussie tussen (v.l.n.r.) beeldhouwer Cor Rogge,
directeur Paul Schotel, schilder Reinier Lucassen, „situationist" Jan
Dibbets en „objectionist" Jan van Munster over de finesses van de
methodiek van Ateliers '63.
Elke deelnemer heeft een eigen atelier. Belangrijk is mede de persoon
lijkheidsvorming. Hier is deelnemer Jaap Berguis (links) in zijn werk
ruimte in discussie met medewerkend kunstenaar" Reinier Lucassen.
H iet onder: de Amerikaanse „deelneemster" Joanne Schaeffer bezig
met het boeten van netten.
Beeldhouv. er Car
apparatuur helpt.
rijksacademie
niet meer onder CRM komen te
vallen, maar onder Onderwijs. En
dat zou niet naar de zin zijn van
prof. Vroom, die volgens Schotel
een sleutelpositie inneemt in het
bestel van het ministerie van
CRM.
NU ZIJN Ateliers '63 te be
schouwen als een alternatief voor
de Rijksacademie. Tenminste, vol
gens de gedachtengang van Paul
Schotel „Alle belangrijke kunste
naars in Nederland hebben de
Rijksacademie openlijk gede
savoueerd. Natuurlijk waren daal
niet. bij de kleine groep die Vroom
om zich verzameld heeft of de
groep die Vroom op de academie
uitgefiltreerd heeft", aldus Scho
tel, die meent dat Ateliers '63 het
instituut is geworden van genoem
de belangrijke kunstenaars.
DE RIJKSACADEMIE (120 stu
denten) krijgt anderhalf miljoen
gulden per jaar. „Ieder die in 1973
afstudeert heeft 100.000 ge
kost", zegt Schotel. Ateliers '63
daarentegen krijgt van de rijks
overheid een schijntje. De Ateliers
worden in stand gehouden dooi
gemeente Haarlem, provincie
Noord-Holland en het Rijk; op 't
ogenblik met subsidies die een to
taal belopen van 270.000, wat
volgens Schotel dit jaar al 20.000
te kort is.
ALLERLEI HOGE cultuurpieten
zeggen dat de Ateliers '63 een in
stituut is geworden van landelijk
belang, dat daarom dan ook be
taald zou moeten worden door het
rijk en niet langer door de ge
meente Haarlem noch door de pro
vincie. Maar de minister van CRM
wil dat nog niet doen omdat ze
wacht op het advies van de com
missie-De Jong.
WAT WIL de commissie-De
Jong, waarin ook prof. Vroom zit,
met Ateliers '63 aan? Is dat een
kunstonderwijsinstituut dat onder
het ministerie van Onderwijs moet
vallen? Zeg zoiets niet tegen Paul
Schotel.
„Bij oris wordt geen onderwijs
gegeven. Wij hebben geen pro
gramma. Wat hier gebeurt is niet
meetbaar voor een inspecteur van
onderwijs. Het gaat hier om per
soonlijkheidsvorming. Het minis
terie heeft hier te maken met der
tig Nederlandse kunstenaars die
een instituut op poten hebben ge
zet naar hun ideeën. En het func
tioneert. De mensen die je hier
krijgt willen niet weg als hun twee
jaar voorbij zijn. Als geen ander
instituut hebben de Ateliers me
dewerking van de kunstenaars. De
delegatie van vertrouwen door 't
bestuur aan de kunstenaars, dat
heb ik nog nergens anders ge
zien. Onze werkwijze is nu uitge
kristalliseerd en het ministerie
zal die moeten accepteren. Het mi
nisterie stuürt buitenlanders naar
ons door om te zien hoe wij hier
werken", aldus Schotel.
HIJ VREEST dat onder het de
partement van Onderwijs de Ate
liers onderworpen worden aan de
eis van een leerprogramma en
dergelijke schoolse zaken. Maar
op zo'n voorwaarde willen de Ate
liers niet onder CRM vandaan. Hij
zegt zelfs: „Als men ons gaat be
knibbelen op onze inhoud, dan
heffen we de tent liever op. Het
gaat nooit in een gewijzigde vorm
naar een ander departement".
DOOR VOORTDURENDE onze
kerheid over de inkomsten kan
Schotel zich nog niet druk maken
over het nieuwe onderkomen dat
de Ateliers moeten zoeken. De
Koudenhornkazerne wordt op h<d
ogenblik verbouwd tot de grote
politiekazerne. De eerste fase is
begonnen en daarvan hebben de
Ateliers geen last. Maar in de
tweede helft van 1972 zal het in
stituut eruit moeten. En waarheen
dan? Het Joles-ziekenhuis, dat
deel uitmaakt van het complex
van "net leegkomende St. Elisa-
bethsgasthuis, is genoemd als al
ternatief. Anderzijds voelt Schotel
ook veel voor de leegkomende ge
meentelijke gasfabriek. Maar vóór
Ateliers '63 verhuizen, moet er
voor hem eerst een definitieve fi
nanciële regeling getroffen zijn.
„Ik ben ook niet van gisteren",
zegt Schotel.
JAC. HEIJER
i
a
1
vA:'
