Verkeersbeleid van de overheid
traag en opportunistisch, meent
nieuwe voorzitter van de R.A.I.
NIEMAND KAN DE
OPMARS VAN DE
AUTO STUITEN!
3
J. Leonard Lang: „Hoe meer flats
hoe groter de vraag naar auto's
Nederlands ingenieur ontwierp
een anti-zeeziekte-vaartuig
Proefvaarten
werden vol
ledig succes
ZATERDAG 13 JUNI 1970
Erbij
17 k
J. L. Lang met lievelingshond bij de sportauto van zijn vrouw.
(Van een onzer redacteuren)
Een RIANT LANDGOED aan
de rand van Hilversum is de
rustige thuishaven van J.
Leonard Lang, de nieuwe algemeen
voorzitter van de RAI. Zijn naam
is een begrip in de autowereld,
maar reeds in de oprijlaan van zijn
„buitentje" biecht hij ons op: „Zelf
ben ik eigenlijk niet zo gek op
autorijden, weet je?" wat uit
zijn mond toch wel een onver
wachte bekentenis is. Zijn belang
stelling lijkt veel meer uit te gaan
naar de twee teckels, die speels
voor ons uit dartelen en dan op
eens keffend wegrennen, een tus
sen de bomen wegschietend konijn
achterna. Later, als wij in de salon
met de heer en mevrouw Lang
achter een glas whiskey zitten,
mogen de teckels, nog nahijgend
van de jacht, het haardkleed aan
de voeten van de baas delen met
een wollig-ruige bouvier en een
hautain kijkende chowchow, die in
huize Lang kennelijk ook geen
hondeleven leiden
VERGADERRAGE
DAF
rrnrnrnnnnnnnwtnnnnnjl
TREUZELAARS
UITLAATGAS
TWEEDE AUTO
KWALITEIT
DE NEDERLANDSE ingenieur
Harry W. Tulleners heeft voor het
inter-eiland-verkeer in het Carai-
bisch gebied een vaartuig ontwor
pen waarop niemand meer zeeziek
wordt. Met het proefmodel is reeds
een aantal jaren geëxperimenteerd
in de Caraibische Zee, die bij een
constante passaatwind een korte,
krachtige golfslag heeft, hetgeen
een ernstige handicap is voor de
ontwikkeling van het verkeer tus
sen de eilanden. Eerder ge
nomen proeven met draagvleugel-
en luchtkussenvaartuigen hebben
geen bevredigende resultaten op
geleverd.
De benoeming van de heer Lang tot
algemeen RAI-voorzitter was eigenlijk
een logisch overstapje van, het leider
schap der sectie automobielen van de
zelfde vereniging. Over het eigen RAI-
huis, dat behalve vervoermiddelen,
ook boekenbals, huishoudbeurzen, ijs-
revues en maanreistentoonstellingen
onder dak heeft gehad en nog heeft,
voert de heer Lang niet de dagelijkse
leiding. Hij is commissaris van het
RAI-complex.
„Ik voel me als een soort duizend
poot, maar zo iets ligt me wel. Ons
familiebedrijf is met tweewielers be
gonnen en ik weet dus wel wat er in de
RAI-branches omgaat. Zij zullen niet
met elkaar in conflict komen. Ik acht
het voorzitterschap een belangrijke
functie, mede omdat onze vereniging
met de regering moet overleggen en
soms daarbij ook tegenspel moet kun
nen bieden als dat nodig blijkt
HET VERKEER eist tempo. Dat
principe huldigt de heer Lang in zijn
vergaderingen ook. „Daar kennen ze
me al om. Internationaal zal ik er
mede naar streven, de goedkeurings-
eisen voor nieuwe auto's uniform te
maken. Tegenwoordig doet elk land
dat afzonderlijk. Ik heb eens meege
maakt dat Franse autokeurders een
kostbare nieuwe auto met een snel
heid van 75 km tegen een muur lieten
botsen, alleen maar om te zien hoe ver
de voorkant indeukte. Dat is te gek
natuurlijk!"
De RAI moet de heer Lang echter
aan de Soestdijkerstraatweg. Maar dat
was zo groot dat ik altijd .een huis vol
vrienden en kennissen had. We zijn
toen maar wat kleiner gaan wonen."
OVER HET congrescentrum in Am
sterdam wil de heer Lang toch wel
iets kwijt, als wij hem wijzen op de
overal opschietende monstervergader
centra:
melkkoetjes en wachten met bouwen
op een „gunstig moment". Meestal is
het dan evenwel te laat. Er zijn ge
noeg particulieren die zulke garages
willen bouwen. Laat men het aan hen
overlaten. Bij de gemeenten is een
groot gebrek aan besluitvorming. De
auto kan je niet tegenhouden, dat kan
niemand. Het is een welvaart ver schijn
sel. Bovendien, hoe meer flats er wor
den gebouwd, hoe groter de behoefte
aan auto's. De mensen willen op zon
ning zijn autogassen overigens niet
erg schadelijk; veel minder dan bij
voorbeeld oliestook en fabriekssmook."
Bent u ermee ingenomen dat ons
land een eigen personenauto-industrie
bezit en heeft deze fabriek invloed
gehad op het populariseren van de
auto in Nederland?
"wvvwivvvvvvvvvvwvvvvwwwuvwwvvvvvvwvvvvvvvvvvvwvvvvvwvvvvwvvwvvw/wwvwvvvvvvvwvvvvwwwinwv^
niet zoveel tijd kosten dat zijn „za-
kie", zoals hij het uitdrukt (zijn import
en dealerbedrijf Fiat Nederland) er
schade van zou kunnen lijden.
Elke morgen rijdt de chauffeur op
de bromfiets van zijn huis naar de
hoogste baas. Om kwart over zeven
precies rijdt hij de Fiat 125 („Ik zal
wel het grotere model moeten nemen
als het binnenkort uitkomt. Dat hoort
er nu eenmaal bij als hoogste verte
genwoordiger van Fiat in dit land",
meent de heer Lang) uit de dubbele
garage en wacht voor de deur op zijn
directeur. „Ik rijd bijna nooit zelf.
Mijn chauffeur is erg punctueel. In al
de jaren dat hij bij ons is, heeft hij
zich één keer verslapen." Meestal om
kwart voor zeven 's avonds keert het
tweetal aan de Hilversumse Arubalaan
terug.
„Mijn hobby is golf. Na de oorlog
wilde ik graag dicht bij de golflinks
wonen. Daarom verhuisde ik van Am
sterdam naar Hilversum. Ik heb nooit
verder veel interesse voor Hilversum
gehad. Alleen de schouwburg ken ik
goed. Mijn hart blijft bij Amsterdam.
Als huis kocht ik hier hotel Heidepark
„Congressen houden is een rage ge
worden. Voor West-Europa is Amster
dam de meest aangewezen plaats. Ik
geloof dat de andere Nederlandse ste
den er een slechte „marketing" op na
houden. Er wordt maar gebouwd, ter
wijl helemaal niet vooruitgezien wordt
of er wel voldoende belangstelling
voor zulke vergadercentra bestaat. De
combinatie van tentoonstellingshallen
en congrescentrum, zoals de RAI, is
ideaal, omdat we voor het centrum nu
maar een kwart van het personeel hoe
ven in te zetten dat men elders in
congrescentra nodig heeft. Amster
dam heeft als geen andere Nederland
se stad volop attracties. Ik wil het par-
keerarsenaal in de onmiddellijke om
geving van de RAI vergroten. Parkeer
garages, hè."
Vindt u parkeergarages een oplos
sing?
„Natuurlijk. Maar de gemeentes
treuzelen. Ze zien zulke garages als
dag hun flatjes ontvluchten om van de
natuur te genieten.
„Ik zie geen reden tot ernstige be
zorgdheid. Voor de zaak echt critiek
wordt, zal de regering wel maatrege
len treffen. Ik ben vóór ingebouwde
uitlaatgas-zuiveringsinstallaties in
auto's, hoewel dat uiteraard prijsver
hogend zal werken Maar als het een
dwingend voorschrift is, hindert dat
niet omdat dan geen enkele autofabri
kant eronderuit kan. Zolang zo'n voor
schrift ontbreekt, gaat het niet aan,
de autofabrikanten voor „moorde
naars" uit te maken."
Sluiting van stadskernen voor het
autoverkeer?
„Ik geloof dat men eerder bredere
autowegen in de steden moet aanleg
gen, omdat het verkeer sneller kan
doorstromen. In smalle stadsstraten
hoopt het verkeer zich op, en daarmee
ook de uitlaatgassen. Naar mijn me-
„Ontegenzeglijk. Dit geslaagde na
tionale produkt heeft een duw aan de
autoverkoop gegeven. Datde omzet
ten zo gestegen zijn, ligt volgens mij
aan de vrije zaterdag en aan DAF. Ik
vind het jammer dat de DAF-directie
de Staatsmijnen in de nv heeft ge
haald. Ik had de DAF graag het
aureool van een geslaagd particulier
bedrijf gegund."
Dat brengt ons op de vraag wat de
heer Lang vindt van staatsautomobiel-
fabrieken zoals in Frankrijk.
„Het particulier initiatief heeft voor
delen boven staatsbedrijven. Het is
elastischer en er kunnen sneller be
sluiten genomen worden. De geestdrift
moet van de baas komen. En daarvan
zijn de Van Doome's de levende ge
tuigenis."
Het stadsverkeer ontlasten met zo
genoemde stadswagens en het gebruik
van kleinere auto's waardoor de par-
keermogelijkheden groter worden?
De heer Lang: „De elektrische stads
wagen is niet serieus bedoeld. Het
gaat mij niet aan het hart dat men
niet kleiner rijdt. Dat moeten de men
sen zelf weten. In de toekomst zullen
er wel meer kleinere auto's komen,
maar dan als tweede wagen voor de
vrouwen."
Gebruikt u veiligheidsriemen?
„Nee. Ik heb ze wel, maar ik doe ze
niet om. Daarom twijfel ik zo hard
aan het nut van de verplichting, vei
ligheidsriemen in de auto te hebben.
Ze liggen ons volk niet. We krijgen
dan het gevoel, gevangen te zitten.
Auto-ongelukken gebeuren niet door
tekortkomingen aan de auto, maar
door menselijke fouten."
Sleutelt u zelf wel eens aan uw
auto?
„Ik ben niet technisch, maar ik zou
het wel kunnen. In mijn opleidings
tij d heb ik alles aan een auto moeten
doen. Dat wilde mijn vader. Als er
nieuwe motoren op de markt verschij
nen, kan ik m.e er wel in verdiepen."
Wat heeft u het meest in de ontwik
keling van de auto gefrappeerd?
„Het geringe onderhoud dat een
auto tegenwoordig vraagt. Vooral de
kleine auto. Als de eigenaar regelma
tig de servicebeurten laat doen, kan
hem vrijwel niets meer overkomen.
Onze reparatiebedrijven boffen ermee,
want als die vooruitgang er niet was,
waren vandaag de dag reparaties vijf
maal zo kostbaar en de bedrijven vijf
maal zo groot. En dat met het tekort
aan personeel."
„Als algemeen voorzitter van de
RAI kan ik voorts lyrisch worden
over de kwaliteiten van de materia
len. De slijtvastheid is enorm vooruit
gegaan. Laat men elk jaar zijn auto
voor de winter tectyleren, dan gaat de
carrosserie ook heel lang mee. Hoe
wel, de rijkdom van Boekelo's zout
mijnen wordt rijkelijk over de weg
gestrooid. De minister van Verkeer is
nergens royaal mee. behalve met zout!"
Bent u dikwijls op reis?
„In mijn functie als RAI-voorzitter
zal ik wel meer moeten reizen, maar
mijn vrouw ligt dat wel. Ik delegeer
erg graag aan directieleden."
Familie in de zaak?
„Ja, mijn zoon en een broer. Die
komt 's morgens ook zo vroeg. Van
de oude stempel."
Ir. Tulleners, die enkele jaren op Cu
rasao woonde, maar nu in de Verenigde
Staten werkzaam is, construeerde een
vaartuig dat zich in de golven vol
maakt rustig gedraagt. Het bestaat uit
een cabine die enkele meters boven de
waterspiegel ligt en verbonden is met
twee paar boven elkaar geplaatste drij
vers. Het vaartuig zal in de vaart wor
den gebracht door Tulleners Interna
tional Seacraft and Sealines Corporati
on n.v. op Curaqao.
TIJDENS honderden korte en langere
proefvaarten met het prototype hebben
tal van deskundigen zich enthousiast
uitgelaten over de eigenschappen en de
vermoedelijke mogelijkheden van het
nieuwe vaartuig. De commandant Zee
macht Nederland, vice-admiraal J. B.
Maas sprak van „een belevenis, en een
basisvaartuig voor vele toepassingen."
Hij noemde het schip verbazingwek
kend stabiel. Op diverse proefvaarten
zijn al tal van vrouwen en kinderen
meegevaren alsook lieden met een ge
renommeerde zwakke maag en „mensen
die al zeeziek plegen te worden bij de
gedachte aan deinend water." Maar
geen van nen is aan boord van de „Tul
leners Special" nog ooit zeeziek ge
worden.
EEN DESKUNDIGE van de Ameri
kaanse marine meent dat met dit type
snelheden van 50 knopen bereikbaar
zijn. Het gaa om een drijverschip met
een drijverlengte van 28 meter en een
cabine van 12 bij 4,20, geschikt voor 50
passagiers. De drijvers van de boot be
staan uit mei glasvezel versterkte po
lyester buizen, die gevuld zijn met
schuimplastic en aan de uiteinden voor
zien worden van scherpe punten. Nor
maal liggen de onderste drijvers onge
veer voor de helft onder water. Bij het
varen snijden de punten door de golven
heen, waardoor het vaartuig vrijwel on
gevoelig wordt voor deining. De bo
venste drijvers dienen alleen maar om
zeer hoge golven op te varigen ep heb
ben voorts de functie van extra bevei
liging. De samenstelling van de drijvers
maakt het schip onzinkbaar, zelfs als
alle vier de drijvers, lek zouden slaan.
DE AANDRIJVING van het vaartuig
kan op veel manieren geschieden, met
door zuiger- of turbinemotoren aange
dreven waterschroeven of luchtpropel-
lers of met een of meer straalmotoren.
Er kan met een normaal roer of met
bestuurbare schroeven gestuurd wor
den. De "hans in aanbouw zijnde boot
op Curacao wordt aangedreven door
twee onder de cabine bevestigde die
selmotoren met bestuurbare schroeven
tussen de drijvers. Bij grotere uitvoe
ringen is het mogelijk de motoren in te
bouwen in de drijvers.
DE BEIDE directeuren van de onder
neming, <r. J Tulleners en zijn zoon,
denken voor het inter-eiland-vervoer
aan dr ij verschepen met een capaciteit
van 50 tot i00 passagiers, die comfor
tabel vervoeid kunnen worden. De ex
ploitatie zou op deze basis economisch
kunnen zijn. De investering per passa
giersplaats is zeer laag, ongeveer 4000
gulden, tegenover 16 tot ruim 20.000
gulden voor conventionele veerboten en
meer dan 50.000 gulden vooi luchtkus
sen- en iraagvleugelboten van verge
lijkbare caDaciteit.
