riedeman ONTVOERDERS: „LAAT 40 GEVANGENEN VRIJ" Nog steeds schokt de aarde in Peru Bikkelharde politieke strijd in Bonn Nieuwe kans waöomfabriek? "VS wilden in Jordanië niet ingrijpen" Brezjnev gaat naar Roemenië Bonn in nauw contact met Brazilië Briefje van Von Holleben gevonden Humphrey wil in de Senaat Getroffenen moeten uan voren af aan beginnen Minister Rogers: Rel in Brooklyn ZATERDAG 13 JUNI 1970 3 ZONNESCHERMEN Lijst Voorzichtig FT - Twaalf stemmen Kandidaten Nervositeit Doelloze dag Wachten Zwitserse ambassade in Uruguay overvallen Het plan van de Spoorwegen, de vak bonden en de drie grote steden om de wagonfabriek van Werkspoor van de on dergang te redden, verdient om méér dan een reden belangstelling van de regering. In de eerste plaats omdat de citaten van minister Nelissen uit rapporten van de Investeringsbank en het adviesbureau Berenschot de Tweede Kamer onvoldoende inzicht hebben gegeven over de mogelijk heden. Uit de strekking van het nieuwe plan moet worden afgeleid, dat de rappor ten uitsluitend betrekking hebben gehad op de rentabiliteitskwestie binnen de VMF- organisatie. Dit concern is zoals bekend aan een hergroepering van activiteiten toe en kan daarbij iedere cent gebruiken. Ook de gelden, die aanvankelijk voor 't perso neel zouden zijn bestemd, dat het nu zon der uitkering moet doen. De VMF moet zoveel mogelijk winst zien te maken. Dat geldt ook voor de wagonfabriek. Binnen het concern kan dit bedrijfsonderdeel het zonder ordergaranties niet redden. Maar daarbuiten lijken er redelijke kansen. Het is de Kamer bij het jongste debat over de steun-aanvrage niet duidelijk geworden of ook die kansen in de rentabiliteitsstu- dies zijn betrokken. De vakbonden hebben redenen om aan te nemen dat dit niet zo is. Des te meer reden is er nu, om het „alternatieve" plan, een nieuwe beheersvorm voor Rolma in een aparte n.v., goed te begeleiden. Dat bij de ronde-tafelconferentie over dit plan minister Roolvink ontbroken heeft, de man die het voor eventueel te vertrekken werknemers van Werkspoor niet somber inziet omdat er toch „werkgelegenheid ge noeg in de Utrechtse metaal" zou zijn, is voor de initiatiefnemers niet bijster inspi rerend geweest. Maar misschien dat de re gering zelf meer zicht op een oplossing krijgt, als de hoofdlijnen van het plan zijn uitgewerkt. Alles zal draaien om de orderverwach tingen, die de continuïteit van de aparte n.v. mogelijk zullen moeten maken. Die n.v. wordt dan in feite een overheidsbe drijf, omdat de VMF zelf niet zwaar wil tillen aan de vraag of dit concern nu wel of niet in het college van aandeelhouders moet worden opgenomen. Voor de toekomst is er ten aanzien van die orders al enig houvast. De Spoorwe gen kunnen alvast orders plaatsen voor in totaal 130 bakken, waarvan er nü 70 on derhanden zijn. Bovendien is de N.S. toe aan de vervanging van oud railmaterieel' en zijn de voorbereidingen voor het plan „Spoor naar '75" in volle gang. De N.S. hebben zelf al te kennen gegeven ten zeerste gebaat te zijn met een mogelijkheid tot vervaardiging van rollend materieel in eigen land. Omdat die nieuwe n.v. al leen maar een sluitende exploitatie zou hoeven te hebben (dat wil zeggen dat e* géén winstnoodzaak is) zou de mogelijk heid tot concurrerende prijzen er zeker in zitten, wanneer men deze situatie verge lijkt met die van het in de VMF geïnte greerde wagonbedrijf. Dat is dan de twee de reden waarom dit nieuwe plan de be langstelling van de regering, als belang hebbende bij het reilen en zeilen van de N.S., verdient. Het aandeel van de grote gemeenten in de nieuwe n.v. kan nog niet exact wor den geschat. Wel staat vast dat zo om streeks 1973 Amsterdam 50 stadsspoor- wagons nodig heeft en Rotterdam 11 metro-wagons. De N.S. zien in een samen werking met die gemeenten zelf ook betere continuiteitsmogelijkheden in de bezetting. Het feit dat de Spoorwegen al eerder heb ben overwogen om 'n deel van Werkspoor Utrecht met 450 man produktiepersoneel over te nemen voor elf miljoen, spreekt in dit verband duidelijke taal. De vraag is bovendien hoe het openbaar vervoer zich in de toekomst zal ontwikkelen. De moge lijkheid dat snel groeiende stadsagglome raties als Utrecht, Den Haag en vooral de werkstad Eindhoven hun vervoersproble men ook door middel van railverbindingen zouden kunnen gaan oplossen, kan alleen maar steun geven aan het nieuwe idee. Wanneer blijkt dat er straks goede levens kansen voor een aparte n.v. zijn, is het zelfs niet uitgesloten dat deze beheersvorm kan meespelen op de internationale markt, waar de VMF het zonder hulp niet kan rooien. WWfMWWWWIHIIIMIWWIIIWIIIIIIIIWWIIIIIIIWIWIIIfWtAtWWIftlWWWIWnWVWMWWWWWWWWWWWWWWWIIMWIftlllWIIWWIlWWWW *WIWn>WWIW>WWWWW»WIWilWW<WWW>IWIfWWIWW>WWWWWIIWWMWWWIIWlW>MWWWWMWWWMMWIII«WWMWWI>l«IIWWMWWWI WASHINGTON (Reuter, AP en AFP). De Amerikaanse Minister van Buiten landse Zaken William Rogers heeft giste ren met nadruk ontkend dat de Verenig de Staten op het punt zouden staan mi litair in Jordanië tussenbeide te komen. President Nixons woordvoerder Ronald Ziegler, had tevoren gezegd dat een luchtlandingsdivisie, volgens een i n ge val van crisis gebruikelijke procedure, in staat van paraatheid was gebracht. Ziegler had er de nadruk op gelegd dat het niet in de bedoeling lag de Ame rikaanse troepen naar Amman te zen den om de Amerikaanse burgers te eva cueren. In Washington is officieel meegedeeld dat er uit Jordanië ongeveer 250 mensen zijn geëvacueerd, voor het merendeel Amerikanen. De Israëlische minister van Defensie Mosje Dayan heeft gewaarschuwd dat Israel „niet onverschillig zal blijven ten opzichte van de gebeurtenissen in Jorda nië en Libanon". Bij de gevechten van de afgelopen da gen in Amman zijn ongeveer duizend mensen gedood en gewond, zo meldt de Jordaanse „Rode Halve Maan". De meeste slachtoffers zouden zijn gevallen onder de Palestijnse vluchtelingen. Volgens een door de Jordaanse ambas sade in Beiroet ontvangen telegram zijn in Amman alle winkels weer geopend. De radio riep de bevolking op weer aan het werk te gaan. MOSKOU (AP en Reuter). Leonid Brezjnev, de Russische partijleider, gaat begin juli aan het hoofd van een partij en regeringsdelegatie naar Roemenië. Tijdens dit officiële bezoek, waartoe de uitnodiging is uitgegaan van het centrale partijcomité en de regering van Roeme nië. zal een nieuw verdrag voor samen werking en wederkerige bijstand worden ondertekend. Premier Tsjoe En-Lai van China heeft Roemenië verzekerd van voortduren de steun bij het streven naar handhaving van een onafhankelijk beleid. ADVERTENTIE 5 jaren garantie Oprolbaar aluminium, ook met nylon bekleding. Kan zomers en 's winters buiten blijven hangen! ALUMINIUM HANDELSONDERNEM. URANUSSTRAAT 23 UMUIDEN TEL02550 -12447 NEW YORK (AFP). In één van de armste wijken van Brooklyn in New York hebben zich ongeregeldheden voorgedaan, Waarbij acht winkels werden geplunderd en op verscheidene plaatsen brand werd gesticht. De branden konden spoedig wor den bedwongen. Elf mensen wenden aan gehouden. De moeilijkheden ontstonden, toen bewo ners de inhoud van enige vuilnisemmers aanstaken. Twee politiemannen die deze vuurtjes doofden, werden door driehon derd mensen aangevallen. (Door onze redacteur in Bonn) BONN De Braziliaanse autoritei ten hebben een lijst ontvangen met veertig namen van politieke gevange nen, die volgens de ontvoerders moe ten worden vrijgelaten in ruil voor de vrijlating van de Westduitse am bassadeur V011 Holleben. Een woord voerder zei dat al contact is opge nomen met de gevangenis- en lucht vaartautoriteiten met het doel de ge vangenen snel bijeen te brengen en hen zonodig naar het buitenland te brengen. In een kerk in Rio de Janeiro is een briefje van de Westduitse ambassadeur gevonden. Al is bij de ontvoering (die van een politieman en de ambassadeurschauffeur het leven eiste, terwijl twee anderen zwaar gewond werden) gebleken dat de daders voor moord niet terugschrikken, door twee feiten is de situatie waarin Von Holleben verkeert, toch niet geheel gelijk aan die van graaf Von Spreti, de Westduitse ambassadeur in Guatemala, die bijna drie maanden geleden na zijn ontvoering werd vermoord: De regering in Bonn heeft de indruk gekregen dat de Braziliaanse rege ring oprecht van plan is snel alles te doen wat tot vrijlating van de am bassadeur kan leiden De drie organisaties, die de verant woordelijkheid voor de ontvoering op zich hebben genomen, hebben niet gedreigd met het vermoorden van de ambassadeur ingeval hun eisen niet worden ingewilligd. Op de plaats van hun misdaad, in een buitenwijk van Rio de Janeiro, lieten de aanvallers een uitvoerig manifest ach ter, waarvan de regering in Bonn onmid dellijk op de hoogte is gebracht. De ondergrondse strijders kondigden daarin aan, dat zij zich met een voor stel om over vrijlating van de ambassa deur te 'onderhandelen en met een lijst van politieke gevangenen die dienen te worden vrijgelaten, tot de regering zou den wenden. Tot gisteravond bleef die actie echter uit. Als verdediging voor de ontvoering wordt in het manifest gezegd, dat de or ganisaties tot zulke acties (drie keer eer der werd in Brazilië een Amerikaanse diplomaat ontvoerd) helaas worden ge dwongen, omdat het de enige manier is om iets van de militaire dictatuur ge daan te krijgen. Tot dusver had men zich beperkt tot vertegenwoordigers van een land, dat in staat zou zijn invloed uit te oefenen op het dictatoriale regime. Voort aan zal men echter die beperking niet meer in acht nemen, aldus het manifest. De regering in Bonn, die in nauw con tact met de Braziliaanse regering is ge bleven sinds minister Scheel al een half uur na de ontvoering een eerste telefoon gesprek met het ministerie van Buiten landse Zaken in Brazilië voerde, tracnt bovendien direct in verbinding met de ondergrondse organisaties te komen. Met deze taak is de „crisisstaf" van het ministerie van Buitenlandse Zaken belast, die de afgelopen dagen kans zag door directe contacten met de Arabische guerrilla's mee te werken aan vrijlating van de gijzelaars (onder wie zes West duitsers) in de Jordaanse hoofdstad Am man. De staf werd met enkele kenners van het Latijns-Amerikaanse toneel uitge breid. De actie bleef echter tot gister avond zonder succes. Eén ding is zeker: de ontvoering van de Westduitse ambassadeur heeft niets met zijn persoon te maken. Von Holle- ben staat in Rio namelijk bekend als een zeer voorzichtig sommige colle ga's vinden hem zelfs tè voorzichtig diplomaat die ten koste van alles wil vermijden om zelfs maar de indruk te wekken dat hij zich inlaat met de binnen landse politiek van Brazilië. MINNEAPOLIS, (AP) De voormali ge vice-president van de Verenigde Sta ten, Hubert Humphrey zal zich kandi daat stellen voor de Amerikaanse Se naat. De 59-jarige Humphrey, die al 25 jaar een belangrijke politieke rol in Minneso ta speelt en onder andere burgemeester van Minneapolis is geweest, dingt naar de zetel van zijn democratische partij genoot Eugene McCarthy, die zich niet voor herverkiezing ter beschikking stelt. Humphrey's tegenstander in de ver kiezingsstrijd wordt de republikein Clark McGregor, die al tien jaar zitting heeft in het Huis van Afgevaardigden. ,'A ï- .i Twee mensen zitten ergens in Peru gelaten bij de ruine van hun huis. Er voren af aan beginnen. is geen geld om een nieuw huis op te bouwen. Ze moeten helemaal van t' rSfflfêk. (Door onze redacteur in Bonn) BONN Midden in de „lange hete zomer", die de Westduitse politiek beleeft, onderging vorige week een groep Nederlandse parlementariërs een debat in de Bondsdag, de Tweede Kamer van de Bondsrepubliek. Een mini-enquête onder de bezoekers leverde antwoorden op als „Zoveel sto ten onder de gordel in één debat heb ik nog rooit beleefd". En ook de piet tot de bezadigde vleugel in Den Haag behorende D'66-politicus De Goede gaf als antwoord: „Ik ben blij dat wij zoiets in de Tweede Kamer niet kennen". Die dus niet altijd even frisse, bikkelharde strijd in Bonn blijkt steeds nog voor verdere verscherping vatbaar te zijn. De rede nering, dat politici, die elkaar in de zittingszaal te vuur en te zwaard bestrijden, even later aan de koffietafel samen plezier hebben om de laatste grap van Rudy Carrell (de grootste komiek die de Duitsers ooit hebben meegemaakt) gaat voor Bonn niet meer op. Vooral de matadoren Barzel (leider en regisseur van de CDU-oppositie) en Wehner (SPD-fractieleider) zijn ge zworen vijanden geworden. Dat de oppositie de regering Brandt op alle bestaande en vermoede gron den attaqueert (ook alle pogingen om tot betere betrekkingen met Oost-Eu ropa te komen dwarsboomt) is iets waar Bonn aan gewend is geraakt. Maar Brandt heeft al enkele maanden geleden gezegd: „We kunnen het ge rust zonder u". Dit laatste nu en daar schuilt dan de meest recente ver scherping in de strijd is sinds kort niet meer zo zeker. Het zou allemaal heel eenvoudig z(jn geweest als Brandt, die van aan pakken houdt, opi een forse parlemen taire meerderheid zou steunen. De re geringspartijen, zijn eigen SPD en de liberale FDP van Walter Scheel, heb ben in de Bondsdag echter slechts een meerderheid van twaalf stem men. Bij zijn verkiezing tot kanselier, 21 oktober van het vorige jaar, lieten al drie liberalen het afweten, vorige week deden bij de stemming over de begroting van de bondskanselarij vijf liberalen niet mee. De meerderheid van kanselier Brandt brokkelt af. De liberalen hiel den zieh niet verre van de stemming, MZmzm SPD-FRACTIELEIDER WEHNER omdat zij tegen de begroting waren, maar omdat zij met Brandts politiek niet meer akkoord gaan. Gesteld dat de FDP bij de deelstaatverkiezingen van komende zondag verliezen lijdt, dan is er geen twijfel aan dat de aar zeling in de liberale bondsdagfractie om samen met Brandt verdragen met Russen en Polen te sluiten, nog groter wordt. Op die onzekere situatie hebben beide strijdbare groepen die rond Barzel en de andere onder leiding van Wehner onmiddellijk gereageerd. Barzel houdt zich gereed om Brandt op te volgen. Als de verkiezingen van zondag voor zijn partij gunstig uitval len, dan zal de CDU-top onmiddellijk de hoofden bij elkaar steken om te overwegen of met enige kans op suc ces een „constructief votum van wan trouwen tegen Brandt kan worden uit gesproken". Zo'n votum is de enige mogelijkheid voor de oppositie om de kanselier ten val te brengen. Het houdt in .dat ze een meerderheid in het parlement voor een eigen kandi daat moet hebben, voordat een motie van wantrouwen tegeh de zittende kanselier kan worden ingediend. Op Barzels dreigement is door de SPD reageerd met de voor de hand liggende opmerking: zorg eerst maar eens dat jullie een tegenkandidaat leveren. Want niet alleen Barzel wil kanselier worden en hij staat sterk omdat Strauss hem steunt maar Kohl, Stoltenberg en Schroder hebben dezelfde ambitie, terwijl Kiezinger of ficieel nog altijd de kandidaat is. Nee, een alternatief voor Brandt heeft de CDU voorlopig niet te bie den. Zij speculeert echter op een ont wikkeling, waarin een aantal liberalen de opvatting zal huldigen: redde zich, wie zich redden kan. En na de eerste, wat schampere reactie is men in regeringskring toch nerveus geworden. De FDP-ministers (met uitzondering van de progressieve libreale aanvoerder Scheel) hebben het gesprek met de Sovjet-Unie al op wat langere termijn weten te schui ven en de indruk gewekt alsof Scheel nog heel wat te onderhandelen zou hebben in Moskou, al bracht staats secretaris Bahr al een verdraagstekst mee naar huis. Die tekst staat nu te boek als „notities" over dé besprekin gen Gromyko-Bahr. De SPD-ministers staan geheel ach ter de kanselier. Maar zij weten dat vermoedelijk in het parlement niet eens alle eigen fractieleden een ver drag met Polen zullen willen onder tekenen. Het SPD-fractielid Hupka, één van de leidende „verdrevenen", riep begin deze week op tot „legaal" verzet. Hupka is niet de enige ver drevene in de gelederen van Wehners fractie. De nervositeit wordt bevorderd door het feit dat een niet-aanvalsverdrag met Moskou mogelijk een meerderheid van tweederde in het parlement zal moeten hebben. De oppositie beweert namelijk dat zo'n verdrag als een eer ste stap naar een vredesverdrag moet worden gezien. In deze sfeer van toenemende onze kerheid heeft nu Wehner gedreigd met nieuwe verkiezingen en zowel hij als Brandt heeft gesproken over het verbinden van de vertrouwenskwestie aan ondertekening van een niet-aan valsverdrag. Het één zou zonder het an der niet mogelijk zijn. De grondwet bepaalt dat een kanselier het vertrou wen van de Bondsdag kan vragen. Krijgt hij dat niet, dan heeft hij het recht de bondspresident om ontbinding van de Bondsdag te vragen. Hardop zeggen de sociaal-democra ten dat Brandts politiek steunt op een veel groter deel van de bevolking, dan uit de verhouding in het parlement blijkt en dat dus verkiezingen moge lijk zullen maken. Wat nu in het parlement onmogelijk is. Maar de ach tergrond van hun dreigementen is veeleer dat zij er de liberalen mee onder druk zetten. Zullen de FDP-po- liti, die nu tegen Brandt hebben ge stemd, dat ook nog wagen als de kan selier aan het aanvaarden van een niet-aanvalsverdrag de vertrouwens kwestie verbindt (die combinatie is mogelijk) Veel hangt intussen af van de deel staatverkiezingen, die zondag in Noordrijnland-Westfalen, Saarland en Nedersaksen plaatshebben: een poli tieke barometer in een lange hete zo mer met praktisch dagelijks onweer. (Door mr. H. L. Leffelaar) CASMA In de groene legertent met het grote rode kruis op liet voet balveld buiten het plaatsje Casma, huilde een kind. Hij was nog geen jaar oud. Hij was aangevlogen per helikopter uit de vallei in de Andes- bergen die het zwaarst van de aard schok te lijden heeft gehad. Niemand wist zijn naam, noch wist men iets over zijn ouders. Hij was niet te troosten. In dezelfde tent lagen nog een 25 an dere kinderen, anoniem in hun leed. Som migen hadden gebroken armen of benen verbonden hoofden, of beschadigde ge zichten. Het waren maar enkele van de honderden, misschien duizenden kinderen die in tweeëneenhalve minuut op de laat ste middag van mei wezen werden. De wet in Peru maakt adoptie vrijwel onmogelijk. De voorschriften zijn dat men twintig jaar getrouwd moet zijn, en vijftig jaar of ouder, wil men er voor in aanmerking komen. Adoptie door buiten landers is nog moeilijker. In Lima wor den opvangcentra klaargemaakt om de ze kleine slachtoffers onderdak te ver schaffen, maar wat er daarna met hen gebeuren moet, weet niemand. Het veldhospitaal buiten Casma werd door de Chileense regering ter beschik king gesteld. Het bestaat uit 23 tenten met plaats voor 150 bedden. Er zijn 12 artsen en 10 verpleegsters. Ze werken dag en nacht. De gewonden worden per helikopter aangevoerd, maximaal vier per toestel. De ouderen weten niet meer waar zij zijn. Een aardbeving schept in zijn zinloze onverwachtheid wrede contrasten. Zo als de bloeiende paarse bougainville naast de verwoeste villa. In Huermey en Chimbote hebben de daklozen een tijdelijk onderkomen ge vonden in geïmproviseerde rieten mat- hutten, snel opgetrokken op de brede trottoirs in het midden van de rijwegen, 's Morgens kan men de vrouwen hun stukje trottoir zien schoonvegen, als was het de binnenplaats van hun huis. Tank wagens zijn hier en daar opgesteld voor de voorlopige watervoorziening. Maar na het ochtendtoilet begint de zoveelste doelloze dag sinds de aardschok. Men kan hoogstens wat puin ruimen, misschien nog een stuk huisraad opdel ven; maar veel meer is er niet te doen. Sommigen hebben de moed de heel ge bleven lemen dakstenen uit te zoeken en ze weer op te stapelen tot een stukje muur, maar het zijn wanhoopsbezighe- den. De getroffenen hebben geen geld om de materialen voor een nieuw huis te kopen. Ze moeten van voren af aan be ginnen. In Chimbote, een havenstad die pas in de laatste 20 jaar gebouwd werd dank zij de lucratieve vismeelindustrie, heb ben de ontheemden op het strand hun geïmproviseerde ruithutten opgezet vlak bij het terrein waar alleen nog brok stukken muur over een afstand van een halve vierkante kilometer herinneren aan het feit dat er eens gebouwen ston den. De verwoesting was totaal. Maar ook hier de onverzettelijkheid van de overlevenden: een jongen hing het naam bord van wat zijn winkeltje was ge weest aan een brok baksteen, verzamel de resten van zijn inventaris, en deed weer zaken. Nog dagelijks zijn er aardschokken. De seismografische dienst schat dat er sinds de grote beving een kleine vierhon derd zijn geweest. Ze zijn te vergelij ken met het in een huiskamer zitten wan neer een zware, grote vrachtwagen dicht langs de gevel voorbijrijdt. Omdat niemand van tevoren weet wan neer een kleine trilling een grote wordt, vluchten de meesten bij de geringste voortekenen de straat op. Alleen de dak lozen hebben niets meer te vrezen. Zij blijven in hun gammele rieten hutten zitten en wachten. Maar zij weten niet waarop. MONTEVIDEO (A.F.P.))De Zwit- vier guerrilla-strijders van het „Ooste- se ambassade in Montevideo, de hoofd stad van Uruguay is overvallen door vier guerilla-strijders van het „Oosten- lijk Gewapend Revolutionair Front". De overvallers hielden de ambassa deur en het aanwezige personeel met hun wapens in bedwang en namen foto- copieën, documenten en schrijfmachines mee in een vrachtwagen die zij tevoren hadden gestolen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1970 | | pagina 3