VOOR NEDERLANDS BIJBELGENOOTSCHAP
IS HET „ALLE HENS AAN DEK"
DJAKARTA
1
PSALM 23, EIGENTIJDS BERIJMD
Christelijke gemeente en pluriformiteit
De zending in de
publieke opinie
In Indonesië ligt bijbelvertaling klaar
J
Pleidooi voor actie
tot behoud van
Hervormde Kerk
ZATERDAG 27 JUNI 1970
Erbij
14
Jaarverslag NBG
Twee bijbelvertalingen
Bijbelverspreiding
in Europa
Het Nederlands Bijbelgenootschap heeft woensdag zijn jaarvergadering
in de Nieuwe Jaarbeurs Congreszaal in Utrecht gehouden. Na behande
ling van de gebruikelijke jaarstukken in de ochtenduren sprak ds. Sverre
Smaadahl uit Noorwegen tijdens de middagzitting als secretaris voor
Europa van de Wereldbond van Bijbelgenootschappen over „De bijbel in
Oost-Europa". Ds. W. C. Verstoep, secretaris vei spreiding en gebruik van
de Bijbel uit Haarlem, voerde het woord over „De bijbel in Nederland"
en ds. Ype Schaaf uit Overveen, adjunct-algemeen secretaris binnenland
van het NBG te Amsterdam, zondag pas teruggekeerd na een bezoek van
ruim vijf weken aan Indonesië, vertelde iets over de mogelijkheden van de
bijbelverspreiding in dat land.
ling en de verspreiding ten zeerste
heeft gestimuleerd: „De kerk moet er
zorg voor dragen, dat er in de verschil
lende talen geëigende en juiste ver
talingen worden gemaakt", zo werd er
gesteld. Het concilie kwam tevens tot
de uitspraak: „Wanneer deze, als de
gelegenheid zich voordoet en met toe
stemming van het kerkelijk gezag, ook
in samenwerking met de afgescheiden
broeders worden gemaakt, dan kunnen
In Indonesië ligt namelijk een bij
belverklaring klaar om gedrukt te
worden. Deze zal zowel door de r.k.-
kerk als door alle protestantse kerken
worden gebruikt. Wat de bijbelver
spreiding in Oost-Europa betreft, ja
renlang konden daar in de meeste
landen heel weinig of geen bijbels
worden gedrukt of ingevoerd. In het
afgelopen jaar evenwel is de situatie
daar evenwel ingrijpend veranderd.
Uiteraard wordt er in het jaarver
slag over 1969 van het Nederlands Bij
belgenootschap weer veel aandacht
gewijd, aan de bijbelvertalingen. Van
eminent belang is echter vooral dat die
vertaalde bijbel in handen van de men
sen komt. Dat is bepaald geen sinecure.
Het vertaalwerk zal in de jaren zeven
tig moeten doorgaan terwijl er geheel
nieuwe aandacht moet worden ge
schonken aan het verspreiden van de
bijbel. Indien men in het huidige tem
po kan doorgaan, dan zullen er in
Azië in 1979 ongeveer 56 miljoen bijbel
uitgaven worden verspreid. En dat is
nog veel te weinig, gezien de snelle
groei van de bevolking. Alle hens aan
dek is dan ook geblazen, wil men in
1975 minstens 75 miljoen bijbeluitga
ven in dat gebied verspreiden. Ook in
Nederland zullen alle krachten moe
ten worden ingespannen om de bijbel
aan mensen in handen te geven, zo
schrijft de algemene secretaris van
het NBG, mr. F. L. S. F. baron van
Tuyll van Serooskerken in zijn voor
woord tot het jaarverslag.
Op het werk van het NBG in 1969
hebben twee bijbelvertalingen hun
stempel gedrukt: de gemeenschappe
lijke Nederlandse vertaling, waarvoor
na veel voorbereidend werk de defi
nitieve grondslag werd gelegd en de
gemeenschappelijke Indonesische ver
taling, die vrijwel gereed kwam. Het
Indonesisch Bijbelgenootschap is daar
zelf verantwoordelijk voor, maar het
NBG draagt bij in de kosten en in de
persoon van drs. C. D. Grijns.
Eerstgenoemde wordt een gemeen
schappelijke bijbel, omdat ook de
vertaling van meet af aan gemeen
schappelijk zal geschieden. In de
voor dat doel opgerichte stichting zijn
naast het NBG ook de Katholieke Bij
belstichting en uit België het Belgisch
Bijbelgenootschap, alsmede de Vlaam
se Bijbelstichting opgenomen.
Ook de tweede bijbelvertaling is
een gemeenschappelijke bijbel, omdat
hij gemeenschappelijk zal worden ge
bruikt. De Rooms Katholieke kerk in
Indonesië is er namelijk zo van over
tuigd dat er heel spoedig een nieuwe
bijbel in het Indonesisch moet ver
schijnen, dat zij haar eigen vertaal
werk heeft opgegeven en nu meewerkt
aan de laatste loodjes van de verta
ling die het Indonesisch Bijbelgenoot
schap bijna gereed heeft om ook in de
r.k.-kerken te gebruiken.
Ook in andere landen zijn gemeen
schappelijke vertalingen al in ge
bruik of in voorbereiding, mede door
een verheugende grotere openheid
voor de bijbel bij de rooms-katholie-
ken.
Het is vooral het Tweede Vaticaans
Concilie geweest dat de bijbelverta-
veriger stonden tegenover bijbels in
de volkstaal dan de r.k.-kerk, tonen
zich thans veel meer beneid tot sa
menwerking. Curieus is het dan ook
wel te vermelden, dat Grieks-ortho
doxe,Koptische, r.k.- cn protestantse
taalgeleerden op het ogenblik geza
menlijk de hand leggen aan een nieu
we bijbelvertaling in het Arabisch.
Door de kostenstijging in de gehele
wereld is de verspreiding van bijbels
naar verhouding ook minder sterk ge
worden. Er is zelfs sprake van enige
teruggang. In Europa evenwel niet.
Ondanks de inflatie heeft de gegroei
de samenwerking kostenbesparend ge
werkt met het gevolg dat de versprei
ding in 1969 in Europa met minstens
veertig percent is toegenomen.
Mede van invloed daarop was dat
het weer mogelijk werd verschillende
Oost-Europese landen aan bijbels te
gaan helpen. Zo werden in het afgelo
pen jaar voor Bulgarije, Hongarije,
Roemenië en Rusland in totaal 66.500
exemplaren van bijbels en nieuwe tes
tament en afgeleverd. Bovendien waren
er 116.000 exemplaren in voorberei
ding, terwijl nu al bekend is dat er
nog eens achtduizend nieuwe testa
menten en twintigduizend bijbels no
dig zullen zijn. Nederland stelde geld
beschikbaar voor de aankoop van pa
pier. Deze getallen, die er niet om
liegen hebben alleen betrekking op de
landen achter het zogenoemde ijze
ren gordijn. Niet meegerekend wer
den de exemplaren die gedrukt werden
of in voorbereiding zijn voor Grie
kenland, Turkije. Frankrijk en Italië.
Ook in het organisatorische vlak is
er een aanzienlijke vooruitgang ge
boekt. Het Europese Continentale
Produktie Fonds beschikt nu over
meer dan een miljoen gulden aan werk
kapitaal. De Europese Adviserende
Vertalings Commissie is nu voorge
dragen als het coördinatiepunt van al
het vertaalwerk in Europa. Het Euro
pese Uitvoerend Comité moestal vol
gens de Engelse naam afgekort tot
„Eurec" partipiceert in Audiovisie in
Baarn en wil zodoende een dienst be
wijzen aan het gehele bijbelgenoot-
schapswerk.
BEP ANDREAS
„Er zal in de vele hervormde ge
meenten waarin met financiële proble
men wordt geworsteld, een systema
tische actie op touw gezet moeten wor
den, waarbij ik denk aan een soort
landelijk appèl op allen, die er prijs
op stellen dat de Nederlands Hervorm
de Kerk niet uit de Nederlandse sa
menleving verdwijnt."
Dit zei mr. J. W. Harbers, voorzitter
van de Vereniging van Kerkvoogdijen
in de Nederlandse Hervormde Kerk,
bij de opening van de algemene ver
gadering van deze vereniging in
Utrecht, die in het teken stond van
het vijftigjarig bestaan.
I
Een nieuwe zending voor Indonesië.
deze vertalingen door alle christenen
worden gebruikt".
Deze nogal opzienbarende uitspra
ken willen echter nog niet zeggen dat
nu alles in de wereld koek en ei is in
zake deze samenwerking. Daar zit
nog heel wat aan vast, doch het is wel
zo, dat in vele landen de protestantse
en rooms-katholieke bijbelbewegingen
elkaar kunnen vinden, en dat is al een
hele sprong in de goede richting.
Ook de Oosters-Orthodoxe kerken,
die aanvankelijk zo mogelijk nog hui-
De Heer bepaalt het tempo van mijn werk
Ik behoef mij niet te jachten.
Altijd weer schenkt Hij mij een moment van stilte,
een adempauze, waarin ik tot mijzelf kan komen.
Hij roept dan voor mijn ziel beelden op,
die mij tot rust doen komen en mij kalmte geven.
Vaak zorgt Hij dat mij zonder inspanning iets gelukt
en ik kijk er zelf blij verrast van op
hoe vol vertrouwen ik dan kan zijn.
Ik merk het wel: mijn hart kent slechts rust,
als men aan deze Heer zijn vertrouwen schenkt.
Al heb ik het veel te druk, toch is het niet nodig
dat ik mijn innerlijke vrede kwijt raak.
Elk uur en in alle dingen ts Hi# aanwezig
en daarom verdwijnt de dreiging uit al het andere.
Midden in de drukte van het leven
doet Hij mij vaak iets ervaren dat moedgevend is.
Dan is het alsof iemand mij een verfrissing aanbiedt
en ineens is daar die innerlijke vrede
en diepe zekerheid geborgen te zijn.
Ik voel dan dat mijn kracht toeneemt,
dat ik mijn evenwicht herwin
en ik mijn dagelijks werk weer met succes aan kan.
Daarenboven ts het heerlijk om te weten,
dat ik wandel in het spoor van mijn Heer
en dat voor nu en altijd by Hem mijn thuis is.
(Deze eigentijdse berijming van Psalm 23 door
de Japanse dichteres Toki Miyaschina ont
leenden wij aan het Doopsgezind Weekblad).
DRIEBERGEN. Op verzoek en
voor rekening van de doopsgezinde,
gereformeerde, hervormde en remon
strantse zendingsorganen is blijkens
het jaarverslag over 1969 van de raad
voor de zending door het Nederlands
Instituut voor de Publieke Opinie en
het Marktonderzoek (N1PA) een on
derzoek ingesteld naar de kennis en
de houding van de leden dezer kerken
ten opzichte van de zending en het we-
relddiaconaat. Alle ondervraagden be
hoorden tot de protestantse kerk (76
percent was hervormd)
Van hen gaf 35 percent (de her
vormden 28 percent) op belangstel
lend lid te zijn en vaak naar de kerk
te gaan, 29 percent (de hervormden
31 percent) bleek belangstellend maar
zelden of nooit naar de kerk te gaan,
terwijl 27 percent (de hervormden 34
percent) niet of weinig belangstellend
was en zelden of nooit naar de kerk
bleek te gaan.
Van alle ondervraagden associeer
de 45 percent de zending met geloofs
verkondiging, kerkelijke opbouw en
het uitzenden van geestelijken. Veel
voorkomende associaties waren ook:
bepaalde vormen van ontwikkelings
hulp (27 percent), verre landen, ont
wikkelingsgebieden, buitenland (24
percent). De overgrote meerderheid
van alle ondervraagden bleek een vrij
concreet inzicht te hebben in bet ta
kenpakket van de zending, 94 percent
kwalificeerde het werk van de zen
ding als „modern", in de zin van dui
delijk anders dan in het verleden. Dat
de zending ook in de huidige tijd be
langrijk is, werd door 89 percent van
alle ondervraagden beaamd. (Het per
centage uit de groep kerkgangers
was 98 percent).
Deze cijfers zullen met de nodige
voorzichtigheid gehanteerd moeten
worden, zo concludeert de hervormde
zending. Er zijn namelijk aanwijzin
gen dat de duidelijk herkenbare hoofd
tendens, namelijk het positief beeld
dat men van de zending heeft, de raad
voor de zending niet mag verleiden
tot al te groot optimisme. Die aanwij
zingen vindt men in de kennelijk af
nemende betrokkenheid bij de (steeds
groter wordende groep) niet-kerkgan-
gers, met betrekking tot (met name
bij de jongeren) zending en ontwik
kelingshulp enzovoorts.
Binnen de zending werden deze vra
gen uitvoerig besproken. Daarbij werd
vooral aandacht gevraagd voor de
wijze waarop de groep niet-kerkgan-
gers over de zending geïnformeerd
kon worden en voor de duidelijke on
derscheiding van zending, werelddia-
conaat en ontwikkelingssamenwerking.
Mede met het oog op het toenemend
aantal hervormden dat weinig naar
de kerk gaat, heeft de zending beslo
ten een actie voor vaste financiële bij
dragen door middel van acceptgiro
kaarten te beginnen. In samenwer
king met de stichting mechanische
administratie en registratie van de
hervormde kerk wordt met dit sy
steem dit jaar begonnen. De zending
hoopt velen te stimuleren om meer
te geven en op deze moderne manier
via de giro gelden te krijgen van hen
die wel sympathiseren met het werk
van de zending maar hun bijdragen
niet meer via die kerkelijke collecten
geven.
Enige tijd geleden publiceerden
wij een vraaggesprek, dat onze
medewerker Rik Valkenburg had
met drs. Exalto over het mode
woord „Horizontalisme". Ditmaal
het onderwerp „Pluriformiteit".
Rik Valkenburg sprak hierover
met dr. M. J. Amtzen (Gerefor
meerd) te 's-Gravendeel. Het ac
tuele gegeven staat in deze tijd van
worsteling naar oecumene onop
houdelijk in de aandacht. Dr. M.
J. Arntzen (57 jaar) geniet vooral
bekendheid door zijn in 1965 ge
publiceerde brochure „De crisis in
de Gereformeerde Kerken". Het
gesprek verliep als volgt:
Dominee Arntzen vindt u dat de
christelijke gemeente pluriform moet
zijn?
Binnen bepaalde grenzen is pluri
formiteit een gezond teken, maar het
moet niet te ver uiteen lopen. Zoge
naamd christen-communisme (sorns
voortvloeiend uit pacifisme) zou ik
in mijn gemeente niet kunnen aan
vaarden. Ik zou met deze mensen
geen Avondmaal kunnen vieren. Het
zelfde zou ik willen zeggen over de
aanhangers van ds. Diekerhof met
zijn protestdienst.
Pacifisme is toch niet een anti
christelijk verschijnsel?
Er zullen zeker wel nuances in
zijn. Maar ik vind het toch gevaar
lijk, als christen, met hen in zee te
gaan. Vele pacifisten hebben een re
volutionaire gezindheid. Ik zou kun
nen wijzen op uitlatingen van Kuitert
en Verkuyl. Ze prediken de revolutie
openlijk al gebruiken ze dan het
„fraaiere" woord transformatie, en al
huiveren ze voor het gebruik van ge
weld.
U bent een gereformeerd theoloog,
vindt u o.a. de Pinkstergroepen ac
ceptabel binnen de kerk met een gro
te K?
Je behoeft het echt niet in alles
eens te zijn met de pinkstermensen
c.s. om te erkennen, dat je toch ver
schillende dingen van hen leren kunt.
In de pinkstergroepen wordt veel na
druk gelegd op het werk van de Hei
lige Geest. Bij ons komt dit wel eens
te veel op de achtergrond. Tegenover
gebedsgenezing en het spreken in ton
gen hebben we wel reserves.
Dr. M. J. Arntzen
Zou u een pinkstergelovige van het
Avondmaal weren, als hij lid, was
van uw gemeente?
Oprechte christenen, eventueel
pinkstermensen, mag geen kerkeraad
van het Avondmaal des Heren weren.
Moet onze belijdenis niet een beetje
gewijzigd worden b.v. ten aanzien
van de kinderdoop, om daardoor aan
de pluriformiteit van de gemeente te
gemoet te komen?
Nee, toch niet. Zoals de belijdenis
is, is deze goed Wel draagt ze in ze
kere zin het stempel van de tijd van
ontstaan. Werd de belijdenis nu op
gesteld, dan zou deze er wellicht wat
anders uitzien. Dit geldt ook voor de
Dordtse leerregels, al moeten we de
leer van de eeuwige verkiezing en het
particulier karakter van de genade in
ieder geval handhaven. De bezwaren
t.a.v. de eeuwige verwerping acht ik
niet overtuigend, al heeft de gerefor
meerde synode deze aanvaard.
Kunt u de r.k. kerk aanvaarden in
het geheel van de .pluriforme" kerk?
Rome heeft elementen van het
kerk-zijn in zich. Reeds Calvijn leer
de, dat er bij Rome nog sporen van
de kerk te vinden zijn. De rechtzin
nig r.k. gelovigen staan dichter bij
ons dan vele vrijzinnige protestan
ten.
Strekt u de pluriformiteit niet te
wijd uit?
Er moet wel een zekere uniformi
teit zijn, maar volstrekt eenvormig
heid in belijden, in liturgie, in ge
loofsbeleving is niet mogelijk en zelfs
niet wenselijk.
Kunt u de Jehova-getuigen in dit ka
der aanvaarden?
Ik vind hun belijdenis te ver afwij
ken. Zij loochenen de goddelijke drie
eenheid en erkennen Christus niet als
de wezenlijke Zoon van God.
Kan een Jehova-getuige het heil be
reiken?
Daar moeten we afblijven. Het oor
deel is alleen aan God.
Een orthodoxe Jood?
Ook daar mogen we niet over oor
delen. Ik weet goed, dat er in de
Schrift staat, dat er geen andere Red
der is dan Christus Jezus (Hdl. 4:12).
Maar we mogen geen uitspraak doen
over iemand, die te goeder trouw het
Nieuwe Testament verwerpt. Uiter
aard past „de synagoge" toch niet
binnen de pluriformiteit van de Chris
telijke gemeente Ik zou b.v. niet kun
nen en willen samenwerken in een ge
meenschappelijke dienst met dr. Soe-
tendorp, hoe onverdraagzaam dit ook
mag klinken. Maar nogmaals, over
de personen oordelen we niet. Ik ben
ook niet zo gelukkig met de uitdruk
king „Gesprek met Israel". Een ge
sprek is te vrijblijvend. Men mag
van de Jood, en allereerst van hem,
eisen, dat hij zijn messias aanvaardt.
Dit sluit niet uit, dat wij ons als chris
tenen diep hebben te schamen over
de wijze, waarop wij de Joden vaak
hebben behandeld.
Aangezien de Joden het oude volk
van God zijn zouden we daarom voor
hen niet een uitzondering mogen ma
ken. zoals sommigen dat willen, om
dus met hen wel samen te werken?
Als iemand Christus verwerpt wat
baat dan het Jood zijn? Lees hierover
b.v. Rom 2:28 en 29.
Verengt u nu weer de pluroformi-
teit?
God werkt door zijn algemene ge
nade in ieder mensenhart, maar nie
mand kent de Vader dan door zijn
Zoon Jezus Christus Zolang men Chris
tus niet aanvaardt als de Zoon van
God, kan er van samenwerking geen
sprake zijn en past men niet in het
geheel van de pluriformiteit van de
christelijke gemeente.
Heeft tl hierover nog een slotopmer
king?
Met nadruk zou ik nog eens wil
len zeggen dat de pluriformiteit de
christelijke kerk betreft. De r.k. H.
v.d. Linde zou willen dat het christen
dom en de andere wereldgodsdiensten
elkaar gaan vinden (in zijn boek: De
oecumene in een planetaire wereld).
Dan wordt echter een wezenlijk ver
schil uitgewist en de absoluutheid
van het christendom geloochend.
Binnen de christelijke kerk is ech
ter een zekere pluriformiteit. Dat
sluit echter niet in, dat de vrijzinni
ge, die Christus'' goedheid en zijn op
standing uit de dode: loochent en dat
de christen-marxist, die de revolutie
predikt, een wettige plaats heeft in de
kerk.
Ook vandaag de dag waag ik de
uitspraak, dat het gereformeerd be
lijden de meest zuivere weergave is
van Gods Woord. (Let wel: Ik zeg
niet, dat de gereformeerde kerken
het meest zuiver zijn). Wie deze uit
spraak hoogmoedig of bekrompen vindt
kan zijn gang gaan. we leven in een
vrij land. Wel erkennen wij, dat in
andere kerken of groepen bijvoor
beeld bij baptisten, methodisten, het
Leger des Heils en andere bepaalde
aspecten van de waarheid beter func
tioneren dan oij ons
RIK VALKENBURG
