Zuurstofgebrek op Mont Ventoux deed
alleen Rini Wachtmans helemaal niets
SUPERKAMPIOEN MERCKX MOEST IN
AMBULANCE WORDEN AFGEVOERD
DOPINGCONTROLE IN TOUR FARCE
Amateur-coach Roëll: „Ik kan
onmogelijk overal bij zijn..."
Gosta Pettersonde bumper
tussen twee Nederlanders
UITSLAGEN EN
KLASSEMENTEN
Van Springel
met gebroken
jukbeen
uitgevallen
Veertiende etappe
Vergadering van
opstandige
iloegleiders
10
DE 14e ETAPPE
VAN DE TOUR
mm
ZATERDAG 11 JULI 1970
r i
Vraag
Kostje
(Van onze sportredacteur)
MONT VENTOUX De superkampioen werd in een ambulance afge
voerd van het meest barre gevechtstoneel van de Tour. Merckx was als
eerste tegen de helse kale steenbuit, die Mont Ventoux heet, opgekropen.
Hij had het moeilijk. Hij forceerde zich, omdat hij deze legendarische rit
wilde winnen. Het was zijn eerste Ventoux-beklimming. De zege in zo'n rit
ontbrak nog op zijn erelijst en dus kroop de gele trui een nietig mensje
in een decor van geel-grauwe steenmassa's, waar geen groen kan groeien
omhoog, alleen. Achter hem worstelden de anderen. Merckx werd triom
fator, maar hij moest zijn tol betalen aan de steenkolos, het monster van
de wielrennerij, waar Simpson zijn einde vond en jaren daarvoor Mallejac
was neergevallen als een nietige prooi. De kampioenen stortten ineen, ook
Merckx. Nadat Martijn Vandenbossche, die na een felle eindspurt met Van
Impe als tweede was binnengekomen op 1.11 min. van Merckx, van de
fiets was gestapt, sprong hij ineens omhoog, slaakte een rauwe kreet en
zakte in elkaar. De lange Belg moest weggedragen worden naar de ambu
lance. Hij kreeg zuurstof toegediend. Nauwelijks was men bekomen van
deze shocktoestand van Vandenbossche of de grote kampioen zelf, Merckx,
zakte in elkaar, terwijl hij voor de t.v. stond te praten. Ook Merckx werd
afgevoerd naar de ambulance en ook hij kreeg het zuurstofmasker op.
ttombout»
De Mont Ventoux lag zinderend in de
zon en had nieuwe prooien gevonden,
Vandenbossche maakte de afdaling lig
gend in de ziekenwagen. Merckx was zo
ver bijgekomen, dat hij zittend in de am
bulance naar beneden kon. Het was het
dramatische slot van een titanengevecht
op het zwarte kromme lint, dat getrok
ken was door het steendecor van de Ven
toux, de wielerbeul. Maar het meest ver
U
m
Ook Eddie Merckx had te kampen met zuurstofgebrek.
(Van onze sportredacteur)
MONT VENTOUX Drie jaar geleden om precies te zjjn op 13 juli 1967 stierf Tom Simpson op de Mont Ventoux.
Gebruik van stimulerende middelen en de grote hitte werkten samen om de Engelse renner te vellen. Het is interessant om
eens na te gaan hoe men geleerd heeft van die trieste gebeurtenis. Hoe is het met de dopingcontrole in de Tour? Het
kan toeval zijn dat juist op de dag van de Ventoux de ploegleiders een klacht hebben ingediend over de slordigheid bjj de
dopingcontrole. Dat is een kwalijke zaak. We hebben het al meer geschreven: als men controleert, dan moet dat goed ge
beuren (waarbij althans naar de buitenkant geen fraude gepleegd kan worden met allerlei hulpmiddelen) of men doet het
niet. De schijn van een controle ophouden is natuurlijk volslagen onjuist. Wanneer men bij renners vraagt of de controle
goed is, komt er zonder veel overtuiging uit: „Ja. dat gaat wel". Er zijn er ook, die de correctheid van de controle in
twijfel trekken. Ton Vissers, ploegleider van Willem II, was in Gap met Wagtmans bij de controle. De dokter zei daar nota
bene tegen de Nederlander: „Draai je maar om, doe het zo maar". Wagtmans werd er kwaad over en zei: „Nee, ik doe het
zo dat u het kunt zien. Ik heb niets te verbergen". Het is dus mogelijk om te frauderen. Dat is ook duidelijk, als men de
klacht van de ploegleiders hoort, die men gezamenlijk op papier heeft gezet om aan de organisator, Felix Lévitan, te
overhandigen. De ploegleiders zeggen, dat de artsen bij de controle niet voldoende opletten. Dat is geen geringe klacht
natuurlijk. Een andere zaak is of een ogenschijnlijk waterdichte controle zoals in Luxemburg (Van der Vleuten: „Dat was
heel streng, daar kon niets mis gaan") afdoende is. Er zijn immers goedkope en overal verkrijgbare middelen om bepaalde
stimulantia snel te neutraliseren. Bovendien zijn er natuurlijk de hormonen, de lichaamseigene stoffen. Die worden niet
teruggevonden in de urinemonsters. Men mag aannemen, dat het gebruik van de traditionele doping aanmerkelijk is terug
gelopen, maar dat ook de soort doping is veranderd. Een goede medische begeleiding van op dat vlak deskundige sport
artsen, is een noodzaak. Maar hoe dan ook: dat er klachten zijn over de controle in de Tour is een zeer kwalijke zaak. Ook,
zoals de ploegleiders terecht klagen, dat er was toegezegd, dat er na zestig uur reeds een uitvoerig rapport zou verschijnen
van elke controle, maar dat die rapporten na Amiens niet meer zijn uitgegeven. Wat dat betreft is er nog niet zo bar veel
veranderd na de dood van Simpson.
1. Merckx (Faemino) 5 uur, 47 min., 44
sec.; 2. Vandenbossche (Molteni) 5.48.55 3.
Van Impe (Sonolor) z.t.; 4. Wagtmans (Wil
lem II) 5.49.05; 5. Thevenet (Peugeot) 5.49.09;
6. Delisle (Peugeot) 5.49.15; 7. Houbrechts
(Salvarani) z>t.; 8. Poulidor (Fagor) z.t.; 9.
Goesta Petterson (Ferretti) 5.49.23; 10. Gal
dos (Kas) 5.49.23; 11. Vanneste (Mann)
5.49.42; 12. Pintens (Mann) 5.50.04; 13. Agos-
tinho (Frimatic) 5.50.10; 14. Aimar (Sonolor)
5.50.14; 15. Zoetemelk (Mars) 5.50.31; 16.
Gonzales (Kas) 5.50.47; 17. Panizza (Salva
rani) 5.50.53; 18. Zubero (Kas) 5.51.00; 19.
Balmanion (Salvarani) z.t.; 20. Janssen (Bic)
5.51.46; 42. Van der Vleuten (Willem II)
5.55.11; 52. Dolman (Willem II) 5.56.37 69.
Ottenbros (Willem II) 6.01.20; 76. Steevens
(Caballero) z.t.; 81. Van Katwijk (Willem II)
z.t.; 84. Hoogerheide (Willem II) z.t.; 93.
Beugels (Mars) 6.03.58; 94. Zoontjens (Cabal
lero) 6.04.12; 07. Rentmeester (Caballero)
6.05.10; 98. Vianen (Caballero) z.t.; 102. Ben
jamins (Caballero 6.07.46.
Algemeen klassement:
1. Merckx (Faemino) 71.33.35 2. Zoete
melk (Mars) op 9.26; 3. Goesta Petterson
(Ferretti) op 11.21; 4. Wagtmans (Willem II)
op 12.29; 5. Poulidor (Fagor) op 14.15; 6.
Vandenbossche (Molteni) op 15.09; 7. Van
Impe (Sonolor) op 15.12; 8. Galdos (Kas) op
15.15; 9. Pintens (Mann) op 16.15; 10. Zubero
(Kas) op 16.34; 23. Eef Dolman (Willem II)
op 36.37 33. Jan Janssen (Bic) op 44.33 39.
Van der Vleuten (Willem II) op 51.10; 52.
Steevens (Caballero) op 1.04.47 53. Ex-aequo:
Vianen (Caballero) en Ocana (Bic) op 1.05.12;
75. Van Katwijk (Willem II) op 1.29.51; 85.
Zoontjens (Caballero) op 1.38.15; 88. Otten
bros (Willem II) op 1.39.26 92. Beugels
(Mars) op 1.41.58; 99. Rentmeester (Caballero)
op 2.06.45; 102. Benjamins (Caballero) op
2.16.03; 103. Hoogerheide (Willem II) op
2.16.56
Het ploegenklassement
1. Kas (Galdos, Gonzales, Zubero) 17.31.10;
2. Fagor (Thevent, Delisle, Danguillaume)
17.31.13; 3 Salvarani 17.31.39; 4. Sonolor
17.32.45 5. Frimatic 17.36.03; 11. Willem II
17.40.53; 15. Caballero 18.14.32.
Algemeen ploegenklassement
1. Kas 210.22.36; 2. Salvarani 210.23.05 3.
Faemino 210.26.04 4. Mann 210.28.40; 5. So
nolor 210.37.17; 8. Willem II 210.52.24; 15.
Caballero 213.02.13.
Algemeen bergklassement;
1. Merckx 84 pnt.; 2. Gandarias 74 pnt.;
3. Vandenbossche 53 pnt.; 4. Schiavon 46 pnt.;
5. Goesta Petterson (Zwe) 44 pnt.; 10. Wagt
mans 24 pnt.
(Van onze sportredacteur)
MONT VENTOUX. Met Herman van
Springel is weer een van de grote man
nen uit de Tour verdwenen. De Belg
moest gisterochtend op medisch advies
de strijd staken. Men had hem onder
zocht in het ziekenhuis van Gap. Foto's
wezen uit, dat hij een dubbele jukbeen
breuk had opgelopen bij de valpartij van
donderdag. Hij was bovendien boven het
oog gehecht en had een serie schaafwon
den. De Tourdokter vond het te riskant
om hem te laten vertrekken, hoewel hij
dat zelf wel wilde. „De kans bestaat, dat
het oog wat beschadigd wordt, bovendien
gaat het beter met de genezing, als hij
zich nu onmiddellijk laat behandelen."
Voor de Mann-ploeg, die al pech had
gehad met Pintens, verdween dus nu de
kopman uit de ploeg. Het was de vijfde
Ronde van Frankrijk van Van Springel.
Zijn zwager Debie, die ook in de Tour
fietst, was er zo van ondersteboven, dat
hij aanvankelijk ook niet wilde ver
trekken.
wonderlijke was de aankomst van Rini
Wagtmans. Hij stortte niet in elkaar. Hij
zag er goed uit en was nog fit. Hij begon
onmiddellijk, toen hij Merkcx had zien
wegdragen, een bijna medische verhan
deling te geven over het gebrek aan rode
bloedlichaampjes, dat ontstaat bij het be
teugelen van die immense kiezelsteen. Hij
keek tevreden rond, overal naar adem
en moed snakkende coureurs ziende. Hij
was Pettersson, die zich ook voortreffe
lijk had geweerd, tot op zeven seconden
genaderd. Joop Zoetemelk arriveerde ge
tekend. Hij was tweede gebleven, maar
het was wel ten koste van enorme in
spanningen gegaan.
Martijn Vandenbossche moest happend naar adem worden weggedragen.
Voor het eerst zag men Merckx aan
het einde van zijn krachten, maar dat
gebeurde wel na het passeren van de fi
nish en de grote vraag is nu, hoe zal hij
recupereren, herstellen? Die totale ineen
storting zal zeker zijn moreel aangetast
hebben, omdat het voor hem een onbe
kend verschijnsel is geweest. Rini Wagt
mans had er zo zijn eigen mening over.
Hij noemde het show. „Ik kan ook wel
zo'n toneelstuk opvoeren en mij zuurstof
laten toedienen, dan ben ik ook sneller
weer fit". Wagtmans was ongetwijfeld de
fysiek best aangekomen renner van het
klassement. Hij legde zonder te hijgen
en naar adem te snakken uit, hoe hij
de Ventoux te lijf was gegaan. „Ik heb
de berg met verstand genomen. Ik wilde
me niet forceren. Dat was mijn tactiek
van de dag. Ik heb me dan ook laten
lossen uit het groepje achter Merckx.
Dat was op vijf kilometer van de be
klimming. Ik kwam in mijn eigen tempo
twee kilometer voor de top weer terug.
Dat was veel minder inspannend dan
wanneer ik me geforceerd had met de
eersten". Wagtmans was na Merckx
weer de grote winnaar van de dag. Hij
kwam vlak bij de derde plaats. Hij kon
Pettersson net niet pakken. „Iedereen
zegt", zo orakelde Wagtmans, „dat ik een
goede Tour rijd, maar ik moet het maar
afwachten. Er kan nog van alles gebeu
ren tot Parijs. Ik heb het hele spul nog
niet in mijn zak zitten. Ik denk, dat ik
Zoetemelk in de bergen voor kan blijven,
omdat ik meer routine heb als prof. Joop
heeft dat nog niet, hij kreeg twee kilo
meter voor de top de grote klap".
Wat zei Zoetemelk daar zelf van? „Ik
heb me helemaal kapot gereden. Ik had
gedacht dat ik tot het einde mee had
kunnen komen met de klimmers, maar
het tempo werd me te hoog. Die Ven
toux was veel lastiger dan ik me had
voorgesteld". Zoetemelk was dan ook nog
al teleurgesteld, hoewel hij toch objec
tief gezien als nieuwkomer bij de profs
in de Tour geweldig rijdt. Het is tenslot
te geen schande om twee kilometer voor
de top van zo'n steenmonster uit de wie
len te worden gereden door de routiniers.
Het spijtige voor Zoetemelk was alleen,
dat Pettersson wel voor hem uit mee
danste naar boven en Zoetemelk ver
klaarde somber: „Ik ben mijn zelfver
trouwen kwijtgeraakt hierboven. Ik heb
één minuut en acht seconden verloren op
de Zweed. Voor mij was het een mentale
nederlaag".
En terwijl Wagtmans fris en Zoetemelk
dof uit de ogen starend, hun commen
taar op de nachtmerrie-achtige beklim
ming gaven, viel een serie renners uit
geblust over de streep. Uiteindelijk viel
de schade in zoverre mee, dat alle Ne
derlanders op tijd binnnkwamen, som
migen nog vrij fris, zoals Jan Janssen,
die goed gereden had, Steevens, Van der
Vleuten, Dolman, Zoontjes en Hoogerhei
de. Vianen en Rentmeester zagen er
zwaar getekend uit. Vianen was hun
tolk: „Wat ben ik blij, dat ik er ben".
Dezelfde Vianen keek verbaasd toe hoe
Merckx werd afgevoerd per ambulance.
„Hoe is het mogelijk". En meteen nuch
ter reagerend: „Maar die man kan na-
(Van onze sportredacteur)
66 km. Doorkomst op de Col St. Jean
1 Schiavon, op 5 sec.; 2 Gandarias;
3 Agostinho.
86 km. Doorkomst op de Col de Ma-
cuégne. 1 Anni; 2 Van Impe; 3 Schi
avon.
87 km. In de afdaling onderneemt
Wolfshohl een aanval, maar dat mis
lukt.
108 km. Bij de ravitaillering pro
beert Wolfshohl het opnieuw, maar
weer levert het niets op.
130 km. Nuelant, de Belg van de
Willem II-ploeg, breekt bij een val
een been.
141 km. Guimard, Labourdette,
Guyot en Polidori gaan door na een
premie-sprint gewonnen te hebben.
Zij arriveren met 40 sec. voorsprong
aan de voet van de Mont Ventoux.
150 km. Het viertal wordt ingelopen
153 km. Merckx gaat weg en krijgt
Agostinho in zijn wiel. Van Impe
valt af, komt weer terug, maar
wordt weer gelost. Achter Merckx
komt een groep met Zoetemelk, Pou
lidor, Van Impe, Pintens, Pettersson,
Houbrechts, Panizza, Vanneste, De
lisle, Wagtmans en Vandenbossche.
154 km. Merckx demarreert. Van
Impe, die weer bijgekomen was
moet lossen.
156 km. Merckx en Agostinho nemen
samen 20 sec. voorsprong.
164 km. Merckx gaat definitief al
leen weg.
165 km. Merckx heeft 40 sec. op
Agostinho en 1.30 min. op de groep.
168 km. De groep achter Merckx
valt uiteen.
170 km. Merckx winnaar op de Ven
toux.
tuurlijk wel lekker zitten in een goede
auto onmiddellijk naar zijn hotel en ik
moet nog maar zien hoe ik beneden
kom". De helden en de zwoegers pakten
hun fiets en maakten de afdaling van de
Ventoux om hun hotel te bereiken als
naamlozen: een Joop Zoetemelk, een
Agostinho en noem maar op. Met sirenes
kwam Merckx langs hen heen. De Belg
had weinig reden tot uitbundige vreugde
na zijn collaps, maar hij had door zijn
meesterlijke prestaties natuurlijk wel de
leiding genomen in alle klassementen: de
gele trui had hij al, de groene trui kwam
erbij en ook nog het bergklassement.
(Van onze sportredacteur)
MONT VENTOUX. Lévitan onder
brak er zijn diner voor in Gap. Hij had
van zijn adjudant Bouvet vernomen, dat
de ploegleiders een bijeenkomst gingen
organiseren om klachten over de Tour te
bespreken. Bouvet had dat bij toeval ge
hoord, toen hij een telegram voor een
van de ploegen kwam brengen in de kost
school voor jonge meisjes in Gap, waar
alle 15 ploegen waren ondergebracht. Lé
vitan kwam in een keurig bruin pak aan
geslopen en klampte de eerste de beste
ploegleider, in dit geval Vissers, aan om
te horen wat er precies aan de hand was.
Lévitan werd gezegd, dat men een oriën
terende bespreking had en dat hij er
meer van zou horen. De organisator van
de Tour vond het duidelijk een verve
lende zaak.
De ploegleiders besloten gisterochtend
om een brief met klachten samen te stel
len en die te overhandigen aan Lévitan
met het verzoek om maandag in St. Gou-
dens bij elkaar te komen om de klachten
te bespreken. Het ging om drie punten
in hoofdzaak: 1. Het verzoek volgend jaar
weer met fabrieksploegen te starten en
niet, zoals vastgelegd, met landenploegen;
2. Men wil een serieuzere dopingcontrole.
Men vindt met name, dat de controleren
de artsen niet attent genoeg zijn. Boven
dien vindt men het onjuist, dat er sinds
Amiens geen toegezegde rapporten meer
verschenen zijn over de zestig uur eerder
gehouden controle; 3. Men klaagt over
het routeschema. Er zijn te veel halve
etappes en tijdritten. Men heeft daarbij
ook bezwaar tegen de vele en langdurige
verplaatsingen per bus of trein naar de
startplaatsen. Daarnaast was men ook bij
zonder ongelukkig met de huisvestings
regeling.
(Van onze sportredacteur)
MONT VENTOUX. Gosta Petersson,
de Zweed, die als een soort bumper tus
sen de Nederlanders Zoetemelk en Wagt
mans op de derde plaats staat, zag in
Gap enorm op tegen de rit, die angstaan
jagende apotheose, die martelende klim
naar de Mont Ventoux. Hij had zich bang
gevoeld van tevoren, maar het was uit
eindelijk toch meegevallen. Hij eindigde
vooraan. „Ik kan gemakkelijk klimmen,
als ik lekker in vorm ben. Dan is het
voor mij geen probleem. En ik bleek in
vorm te zijn." De oudste van de Petters-
son-broeders hij is 29 jaar, Thomas, de
jongste, die ook in de Tour zit, is 23
is de eerste weken van de Tour de grote
verrassing geweest net zoals Zoetemelk.
Op de cols heeft hij nog een sterkere
indruk gemaakt trouwens dan de Neder
lander.
De gebroeders Pettersson, die als ama
teur de laatste jaren zekere winnaars wa
ren van het wereldkampioenschap 100
km-tijdrijden, zijn aan het begin van dit
jaar gezamenlijk overgegaan naar de Ita
liaanse profploeg Ferretti. Het viertal
woont nu met vrouwen en kinderen in
Perrenia, een plaatsje op 15 km van Pisa.
Twee van de broers, Störe en Erik, heb
ben tot hun spijt moeten toezien, hoe
Gosta en Thomas naar de Ronde van
Frankrijk vertrokken. Ferretti had hen ook
mee willen nemen, maar het is in de
Tour slechts toegestaan drie buitenlanders
per equipe te laten starten. De Belg Van
Vlierberghe was de derde. Het is niet
alleen voor de volgers een verrassing, dat
Gosta zo'n sterke indruk maakte in de
Tour tot nu toe, ook Voor hemzelf: „Ik
had het eigenlijk niet verwacht. Ik kom
tenslotte zo van de amateurs over. Ik
heb wel veel ervaring op kunnen doen
in de Ronde van Italië". Thomas voegde
er aan toe: „Maar toen reed hij ook al
direct heel sterk, hij eindigde als vierde."
Een ander bewijs van zijn kwaliteit:
Gosta Pettersson eindigde in de Tour de
l'Avenir van 1969, die door Zoetemelk
gewonnen werd, als derde.
De broers Pettersson hebben bepaald
geen spijt van het feit, dat ze naar Italië
verhuisd zijn en hun kostje als beroeps-
renner verdienen. Gosta en Thomas wa
ren officieel vroeger winkelbediende,
maar als amateurrenners verdienden ze
al behoorlijk. Nu worden ze in Italië als
geëerde buitenlanders financieel in de
watten gelegd.
Gosta Pettersson heeft angst in deze
Tour. Het is de angst voor de grote af
stand. „Daar ben ik echt bang voor. De
Ronde van Italië was zo'n 3000 km en
de Tour is 4300, dat is nogal een ver
schil. Ik vind dat voor mezelf wel wat
te veel." Gosta en Thomas, die beter En
gels kan spreken dan zijn broer in
Italië onderhoudt hij de communicatie
met de buitenlanders, rijden ook om an
dere redenen liever in de Giro. „De or
ganisatie is daar veel beter. Er is daar
een hotel voor elke ploeg. Hier duwen ze
vijf of tien ploegen in één hotel, dat er
eigenlijk niet op berekend is." Het zou
kunnen lijken, dat het pedante mannen
zijn, maar de Petterssons zijn de rustig
ste en kalmste figuren uit de Tour. Gosta
is publicitair gezien en dat weegt nogal
in het profmilieu een ondankbare fi
guur. Hij is verlegen, kan zich moeilijk
verstaanbaar maken en spreekt alleen
maar Zweeds, dat nu niet bepaald de
voertaal van de wielrennerij is. Thomas
is handiger. Hij kan zich ook al behoor
lijk in het Italiaans redden.
Gosta is ervan overtuigd, dat het moei
lijk voor hem zal zijn om zijn goede po
sitie in top van het klassement vast te
houden. „We hebben bijna geen ploeg
meer over. We hebben er nog maar vier en
je hebt toch wel de steun van ploegmaten
nodig om je te kunnen handhaven. We
hebben veel tegenslag gehad bij Ferretti.
Vier man moesten door valpartijen en
ongelukken eruit."
De Petterssons leven als een Zweedse
enclave in het wielermilieu. „Het wiel
rennen is niet zo populair bij ons. Het
is in Zweden allemaal voetballen en win
tersport geblazen." Maar de goede pres
taties van het kwartet hebben toch wel wat
losgeslagen en het goede rijden van de
Petterssons heeft nu helemaal de belang
stelling gewekt van het Zweedse thuis
front. De Zweedse tv zit in de Tour en
er zijn twee journalisten. Voor Zweden
is de Tour helemaal nieuw. Dat kan voor
de wielersport in Scandinavië Mogens
Frey en Ole Ritter deden al eerder baan
brekend werk een flinke stimulans
betekenen.
