CHAMPAGNE MET WRANGE BIJSMAAK
VOOR WILLEM II EN RINI WAGTMANS
AAN FINISH VAN TOUR DE FRANCE
Wagtmans misschien in ploeg van vd. Enden
CABALLERO GAAT PLOEG IN
KOMEND JAAR VERSTERKEN
Tour '70
adieu voor
ouderen
Wagtmans
verliezer
„Halve dag langer
gefietst dan
Eddy Merckx"
FRITS HOOGERHEIDE:
HARM OTTENBROS:
„Regenboogtrui
bron van
inspiratie"
HARRIE STEEVENS:
22e EN 23e RIT
VAN DE TOUR
MAANDAG 20 JULI 1970
Fout
Grote teleurstelling
Zeepbel
EF
Tijdens de tijdrit had Eddy Merckx
al tijd om te zwaaien naar zijn sup
porters. Hij was toen al de toch zeer
sterk rijdende Joop Zoetemelk gepas
seerd.
(Van onze sportredacteur)
PARIJS De vijfde plaats in de Tour van Wagtmans is duur betaald.
De champagne, die men feestelijk had willen drinken, had een wrange^ na
smaak in Parijs. Het enfant chéri Wagtmans werd het enfant terrible.
Dezelfde Rini Wagtmans, die vorig jaar de Willem-II-ploeg moest redden
met zijn zesde plaats en zijn spectaculaire rijden in de Tour, zal nu als
Willem II stopt en dat zal dan niemand meer verbazen als de man wor
den aangewezen, die heeft bijgedragen tot het vertrek van Willem II uit
de profwielrennerij. Het interview, dat wij in Mourenz met Wagtmans had
den, heeft in Nederland de grootste beroering gewekt bij de grote bazen
van Wagtmans ploeg: de directeur van Gazelle, Breukink, en de adjunct
directeur van Willem II, Mauser. Zij lieten weten, dat zij niet naar Parijs
zouden komen om de coureurs te begroeten. Voor hen hoefde er geen cham
pagne meer klaar te staan. De gouden handen van Ton Vissers alles
wat hij aanraakte fop publicitair gebied) werd goud waard schenen in
Parijs hun achttienkaraatswaarde te hebben verloren. Ineens heeft Vissers
de schaduwkant van zijn werk leren kennen. „Voor het eerst in de vijl
jaar, dat ik ploegleider ben, kom ik dingen tegen waar ik mets aan kan
doen We hebben nog nooit zoveel narigheid gehad. Tot aan de Tour gmg
het allemaal geweldig in de ploeg. Maar de laatste weken is het mis
En Vissers kijkt teleurgesteld terug.
Zijn twee lievelingen, Pijnen en Wagt-
mans, hebben hem, zo vindt hij, in de
steek gelaten, de één, Pijnen in de koers,
want hij stapte af, en de ander, Wagt
mans, na de koers, toen hij ging praten
en de moeilijkheden naar buiten uit
droeg. Waarbij men dan de kanttekening
zou kunnen maken, dat Wagtmans (hij
ontkent dat uiteraard) wellicht heeft aan
gestuurd op een breuk met Willem II-
Gazelle, omdat hij van alle kanten (Bic,
Molteni, Faemino) goede aanbiedingen
kreeg. Wagtmans, de gemakkelijke, werd
Wagtmans, de lastige. Nu dreigt de hele
ploeg naar de ondergang gevoerd te wor
den En dat zit de anderen natuurlijk
enorm dwars. Want hun broodwinning
komt in gevaar.
Opnieuw moeten we vaststellen, dat de
grote fout bij de leiding van de ploeg
ligt. Ook renners mogen toch sociale ze
kerheid hebben. Waarom niet voor de
Tour meegedeeld of men al of niet door
gaat met de wielerploeg. Dat had altijd
de prestaties ten goede beïnvloed want
dan had men óf als eenheid gereden ot
men had zo goed mogelijke prestaties wil
len leveren om bij een andere equipe on
der dak te komen. Na Brussel, toen de
directeuren-sponsors geen uitsluitsel wil
den of konden geven, is het volkomen
mis gegaan bij Willem II-Gazelle.
Het werden alleen goede dagen voor
Wagtmans, die naar zijn ouderwetse vorm
groeide en een schip met goud voor het
komende jaar aan de horizon zag op
doemen. De vraag was alleen hoe hij dat
schip in de haven kon krijgen. Want als
Willem II doorgaat zit Wagtmans vast
aan de ploeg. Hij wordt er goed betaald
(en daarom zijn de directies zo teleur
gesteld in Wagtmans. omdat hij anti-re
clame heeft gemaakt). Dan kan Wagt
mans normaal gesproken niet naar een
andere formatie. Maar als Willem II zou
doorgaan met sponsoren lijkt het een on
houdbare zaak om Wagtmans in het blau
we shirt te laten rijden. Het is een ge
compliceerde affaire.
Ton Vissers de laatste dagen duide^
lijk door de zorgen gekweld vindt het
ook een teleurstellende zaak, dat Wagt
mans geen tweede is geworden, hoewel
hij dicht bij zijn wens is gekomen, die
hij vóór de Tour had geuit: ,,een man
bij de eerste vijf en twee etappe-over
winningen." Maar gezien de ontwikke
ling van de koers had Vissers Wagtmans
nu hoger willen zien in het klassement. „Ik
heb de ploeg bij elkaar gezet en ze bevo
len allemaal voor Rinus te rijden. Dat
was toen de moeilijkheden naar boven
kwamen en Wagtmans had geklaagd, dat
hij te weinig steun kreeg van de P«e|-
Ik heb gezegd: wie niet voor hem rijdt
in ploegverband krijgt geen stuiver m
Parijs. Ik geloof, dat de jongens zich er
aan gehouden hebben."
Is Wagtmans door zijn optreden en uit
latingen (er was de zaak-Leen Jansen,
die door Wagtmans werd aangetrokken,
maar ook weer naar huis gestuurd en er
waren de aantijgingen ten aanzien van de
leiding, de ploeg en het materieel) de
grote teleurstelling voor Vissers gewor
den, Pijnen was het niet minder. „Pijnen
had toch ook bij de eerste tien kunnen
finishen, als ik zie, dat Zoetemelk en
Wagtmans voorin zijn geëindigd. Zijn
vertrek heeft de ploeg onnodig verzwakt.
Je kunt niet op één man blijven gokken.
Als een Wagtmans of Zoetemelk iets
krijgt ben je verloren. Kijk maar naar
Caballero. De ploeg is op zichzelf goed,
maar door het uitvallen van een Schepers
•heeft men geen klassementsman meer.
Bovendien heeft men geen topsprinter als
Basso of Godefroot voor een etappezege.
Dan ben je op voorhand geklopt. Dat had
ons met Wagtmans ook kunnen gebeuren
en daarom had ik Pijnen naast hem ge
dacht."
Wat de prestaties in de Tour betreft
was Vissers toch wel tevreden. „Als je
de ploeg van Merckx buiten beschou
wing laat, hebben wij boven het gemid
delde gelegen. Wij hebben veel publici
teit gehad."
De waardering van Vissers over zijn
mannen: „Van Katwijk, Hoogerheide en
Serpenti zijn me tegengevallen. Van der
Vleuten was niet briljant. Er is niet uit
gekomen, wat ik er van verwacht had.
Hij was wel voldoende. Ottenbros reed
goed, maar bij hem kwam het er door
tegenslag niet uit. Dolman was redelijk
goed, maar had na fantastische dagen
ook hele slechte. Van Nuelant was een
prima helper. Hij had de pech een been
te breken. Ward Seis was een afknapper.
Maar hij was niet mijn keus voor de
ploeg."
En wat vonden de Willem II-coureurs,
die Parijs haalden, er zelf van? Dolman:
„Ik ben wel tevreden. Tot mijn grote
verbazing kon ik goed mee in de ber
gen, behalve de laatste Pyreneeën-etappe.
Ik had een rit willen winnen, maar toen
ik bij de eerste twintig stond, ben ik die
plaats gaan verdedigen. Achteraf had ik
me beter op een ritzege kunnen concen
treren. Ik ben nu drie jaar beroepsren
ner. Ik blijf leren, ook nu weer. Ik heb
nu geleerd tot hoever ik kan gaan. Ik
ben 24 jaar. Ik heb me als een aardige
etapperenner ontwikkeld, hoewel ik dat
ook als amateur in feite nooit
geweest ben."
Dolman had ook zijn uitgesproken me
ning over de narigheid in de ploeg. „De
meeste renners zouden verstandiger moe
ten zijn. Dat geldt ook voor Wagtmans.
Nu heb je kans, dat alles als een zeep
bel uit elkaar springt. Critiek is goed.
Maar het ligt er aan hoe je het brengt.
De grootste fout van Wagtmans is, dat
hij denkt dat wij naar hem toe moeten
komen, maar hij moet zelf ook vriend
schap zoeken. Ik heb Televizier en Ro-
meo-Smiths meegemaakt, Willem II is
niet zo'n slechte baas."
Jos van der Vleuten: „Ik heb bepaald
wel eens een Tour in een betere ploeg
gereden. Dat is tegengevallen. Ik had
verwacht bij de eerste 25 te komen, maar
een oogontsteking en en virus, na een
valpartij, zaten me tegen. Niettemin ben
ik toch wel content."
Jan van Katwijk: „Het was mijn eerste
Tour. Het viel me tegen, dat ik door
pech (gebroken duimbot) of door ploeg-
werk (een paar keer een wiel geven aan
Wagtmans in de finale) niet rechtstreeks
heb kunnen sprinten met de grote man-
ne. Die kans had ik nog nooit gehad. Ik
heb veel geleerd. Ik had nog nooit echte
cols gezien. Ik ben in de kleinere ronden
nu beter tegen de moeilijkheden opge
wassen."
Frits Hoogerheide: „Mijn enige doel
was de Tour uit te rijden. Ik heb de
laatste dagen bronchitis gehad. Ik heb
bijna steeds alleen gereden. Ik heb het
uitgerekend: ik heb een halve dag langer
dan Merckx gefietst. Ik ben als laatste
geëindigd. Niet iets om trots op te zijn,
maar ik heb Parijs gehaald."
Harm Ottenbros: „Ik heb sterker ge
reden dan vorig jaar. Ik klom beter. De
regenboogtrui is voor mij een bron van
inspiratie geweest. Dat heb ik eens een
keer onderweg tegen Merckx gezegd: „je
kunt rijden en attaqueren wat je wilt,
maar mij rijd je nooit uit mijn trui." Ik
heb nooit de angst gehad, dat ik te laat
zou binnenkomen. Dat had ik vorig jaar
wel. Na de Tour zal ik wel weer bij
tekenen. Ik had gehoopt er door deze
Tour wat meer geld uit te slepen, maar
dat is niet gelukt."
(Van onze sportredacteur)
PARIJS Natuurlijk was Cabal-
ero met grotere verwachtingen de
Tour ingegaan, maar toch zijn Frans
van den Enden en Gé Peters niet on
tevreden uit Parijs teruggekeerd.
Peters: „Het is me uiteindelijk niet
tegengevallen. Toen wij al zo vrij snel
drie man door louter pech verloren
en daarhij juist onze twee klasse
mentsrijders Schepers en Den Hartog,
zagen we het somber in. Het wegval
len van dat tweetal heeft de ploeg na
tuurlijk op alle gebied beïnvloed. Je
rijdt heel anders als ploeg als je men
sen vooraan in het klassement hebt.
Daar trekt iedereen zich aan op.
Bovendien kun je met meer man meer
aanvallen. Dan kun je ook geld ver
dienen met het ploegenklassement.
Als ik dat allemaal bekijk, vind ik
dat we met zo'n halfbakken ploeg van
vier man toch nog aardig uit de strijd
zijn gekomen en nogal wat ereplaat
sen hebben bereikt, o.a. drie keer
tweede: Duyndam. Steevens en nog
eens Steevens, ook al werd hij ge-
deklasseerd in Tours. Verder waren
we een keer eerste in het ploegen
klassement en enkele malen tweede.
Bovendien zaten we vaak hij de eer
ste tien".
Caballero gaat zijn ploeg het komende
seizoen uiteraard versterken. Frans van
den Enden, die blij is, dat er bij hem in
de ploeg geen moeilijkheden zijn ge
weest: „We houden nu het oog al gericht
op de volgende Tour de France. Dit jaar
hebben we ons er eigenlijk niet goed op
kunnen voorbereiden De iongens moes
ten knokken om in de Tour te komen
We moesten ons alsmaar bewijzen. Nu
wordt het voor ons anders en wordt het
ook prettiger naar de Tour toe werken."
En Peters merkt op: ,Nu hoeven wij bij
voorbeeld niet per se mee te doen aan
Parijs-Nice. Dat is een narigheid geweest
met die kou en sneeuw. Daar hebben we
onnodig blessures opgelopen. Maar we
moesten wel."
Welke versterkingen heeft men op het
oog? Men wil geen namen noemen, maar
de mogelijkheid zit er in, dat een Wagt
mans bijvoorbeeld voor Caballero gaat
rijden. Caballero heeft zo'n sterke klas
sementsrijder zeker nodig. Peters: „We
zijn nu op het punt gekomen, dat we er
goed tussen zitten internationaal. Nu
moet je doorgaan en je ploeg versterken.
nog met krukken naar de Tour te kijken
op de tv. Benjamins kwam er niet door.
Hij heeft zich geforceerd. Toch kan hij
in de toekomst een nuttige kracht wor
den. Duyndam heeft de eerste dagen voor
veel publiciteit gezorgd. Met geluk had
hij de etappe gewonnen, waarin hij twee
de werd. Zoontjens was een goede kracht,
die nuttig geweest is voor het ploegen
klassement en voor wat individuele prij
zen. Steevens heeft een uitstekende Tour
gereden, ondanks zijn knieblessure. Hij
PARIJS. De Tour 1970 is het
adieu geworden voor de oude garde
coureurs. Graag had Jan Janssen nog
een etappe gewonnen in de ronde, die
hem in het verleden zoveel glorie
heeft gebracht. Vrijdag werd hij in
Tours tweede en zaterdag opnieuw
tweede in Versailles. Hij nam bij die
spurt zaterdag veel risico. Het was
een bewijs dat hij nog de eerzuchtige
Janssen is van vroeger. Maar de eer
zucht is niet meer genoeg nu de be
nen niet meer willen als vroeger.
Mannen als Aimar, Poulidor, Pingeon
verdwenen stil door een zijdeur. Ze
gingen af. Merckx heeft definitief met
de generatie-Janssen afgerekend. En
hij vond nieuwe, meest jonge figuren
rond zich, zoals Zoetemelk, Wagtmans,
Petterson en Van Impe.
Het is geen briljante Tour geweest
met daverende hoogtepunten. De ega
lisatie in de profwielrennerij zet zich
onder het niveau van de onaan
tastbare Merckx steeds verder
voort. Er is een heel grote groep, die
een hoog tempo kan rijden. Maar er
zijn weinig strijdvaardige figuren, die
boven dat gemiddelde kunnen komen.
Men is bovendien bang om iets te on
dernemen. Men is bang voor een vol
ledige ineenstorting. Wat dat betreft
zou men toch nog veel uit de historie
kunnen leren. We hoeven maar te den
ken aan een Fausto Coppi, die in zijn
laatste Tour, samen met zijn aartsri
vaal Bartali, in een bergrit naar Gap
alles gaf en tenslotte uitgeput en met
33 minuten achterstand binnenkwam.
De grote Coppi was niet bang om te
verliezen als hij na een hels gevecht
tenonder ging. Maar de coureurs van
vandaag missen moed.
Na de rit naar de top van de Mont
Ventoux had men Merckx wellicht op
de knieën kunnen krijgen. Hij had
zijn grote vorm niet meer. Maar nie
mand durfde de strijd aan te gaan.
Merckx was tolerabel, de verdere
Tour. Hij dreef het tempo niet te hoog
meer op, zodat men het merkwaardi
ge verschijnsel kreeg, dat na de serie
vlakke ritten, die wèl in een krank
zinnig hoog tempo werden afgelegd,
45 uitvallers vielen te noteren tegen
zegge en schrijve drie in de grote berg
ritten, het terrein, waar vroeger altijd
de bezemwagen vol zat.
Hoewel de Nederlandse vertegen
woordigers maar één rit wonnen
(maar wel zes tweede plaatsen ver
overden) kan men toch wel zeer te
vreden op de Tour terug kijken. Wie
gedacht had dat Zoetemelk tweede zou
worden in de Tour mag zijn werk sta
ken en als succesvol waarzegger aan
de slag gaan. De vijfde plaats van
Wagtmans is natuurlijk ook een voor
treffelijke prestatie. Men zou dat bij
na gaan onderschatten na alle kabaal
rond Wagtmans en diens ploeg. Want
dat is natuurlijk een minpunt van dit
ronde-gebeuren, het rumoer rond de
Willem Il'ers en het eventueel ver
dwijnen van de equipe. Willem n
heeft weer helemaal gedreven op
Wagtmans. Was hij er niet geweest
dan was het een droeve zaak gewor
den. Terecht stelt Vissers, dat men in
een ploeg twee goede klassementsrij
ders moet hebben. Caballero miste die
duidelijk. De Caballero's hadden de
pech, dat Schepers door een val en
Den Hartog door een infectieziekte
werden uitgeschakeld. Daarmee ver
dween de body uit de ploeg. Opmer
kelijk was wel het sterke rijden van
Steevens, wiens terugkomst geen voor
bijgaande zaak is geweest.
Kijk, twintig renners, zoals we nu heb
ben, is niet nodig. Je moet een goede
equipe hebben met een stel goede rem-
plaganten". Van Duyndam en Krekels
wordt gezegd dat ze naar een andere
ploeg zullen gaan. Peters: .Als ze den
ken, dat ze er beter van worden, moeten
ze dat doen. Maar onze renners kunnen
niet zo gauw beter terecht".
Evenals Vissers van Willem II heeft
Peters critiek op de Tour-organisatie.
„Dat is me enorm tegengevallen Ik vond
het rommelig. Het was geen geweldige
Tour, vlot verlopend. Al die tijdritten,
halve etappes en gro+e verplaatsingen
haalden iedereen uit zijn concentratie en
gewone doen. Maar Lévitan heeft toe
gezegd daar iets aan te gaan doen."
Wat vinden Van den Enden en Peters
van hun renners? „Voor Huub Harings
lag het begintempo van de Tour te hoog.
Van Den Hartog en Schepers waren we
overtuigd, dat één van hen zeker bij de
eerste tien geëindigd zou zijn. Van Wou
ters valt weinig te zeggen, omdat hij zo
vlug door die val van Schepers uitge
schakeld werd. Rentmeester is honderd
percent meegevallen. Vorig jaar zat hi;
wordt nog sterker en beter. Hij is niet
versleten. Vianen heeft een paar dagen
een inzinking gehad, die hem terugge
worpen heeft. Maar hij deed het niet
slecht."
Gerard Vianen: „Deze Tour is voor mij
heel wat prettiger verlopen dan inder
tijd met Janssen Je werkt tenslotte het
hele jaar met Peters. Je hebt dan veel
meer binding met de leiding. Ik ben wel
blij dat ik er ben."
Kees Rentmeester: ,Ik heb wel eens ge
dacht: nooit meer de Tour. Het is toch
een wonder dat ik het gehaald heb. Als
ik denk, dat ik vorig jaar geen wedstrijd
gefietst heb en nu een Tour uitrijd en
de laatste dagen nog voorin zat
Harry Steevens' De Tour is me goed
bevallen. Zonder die knie had ik zeker
meer succes gehad. Die knie kreeg ik net
toen de beslissing viel naar Muhlhouse.
waar ik vooraan zat. In de bergen ging
het op het laatst ook uitstekend
Kees Zoontjens: ,Ik had wat meer
macht moeten hebben in de middelste
dagen van de Tour. De bergen blijven
voor mij een moeilijkheid. Maar ik ben
toch wel tevreden."
(Van onze sportredacteur)
PARIJS. De grote verliezer in de
finale, de tijdrit van Versailles naar Pa
rijs, was Rini Wagtmans. De Brabander
verspeelde zijn vierde plaats aan Van-
denbossche. Het was op een gegeven mo
ment zo erg met Wagtmans, dat hij recht
op ging zitten en wilde opgeven. Hij kon
geen lucht meer halen, gekweld door
bronchitis. Soigneur Vidal bepraatte
Wagtmans en hij kwam er weer wat
doorheen. Gosta Petterson, die hem was
gepasseerd en dus al zo 214 minuut op
hem was ingelopen, kon nu als baken
voor Wagtmans gelden. De Willem-IIer
kon, zij het met moeite, in de buurt van
de Zweed blijven. Ontgoocheld kwam
Wagtmans op de baan aan, waar Vanden-
bossche triomfantelijk om zich heen keek.
Er was niemand van Willem n ter be
groeting uit Nederland gekomen.
Achter Wagtmans kwam nog een Ne
derlander, die ingelopen werd, maar dat
was uiteraard niet zo'n schande. Zoete
melk zag een gele flits langszij komen,
Eddy Merckx. De jonge Nederlander
bleef Merckx in het zicht houden, zodat
hij in ieder geval zijn tweede plaats kon
veilig stellen. Dat lukte uitstekend. Ner
veus en aanvankelijk wat geprikkeld
door de grote belangstelling van verslag
gevers en journalisten kon Zoetemelk
zich uiteindelijk laten huldigen als „de
beste na Merckx", hetgeen beslist een
I erepredicaat is van de eerste orde.
