„Koude" vakantieoorlog
in landelijk Meerkerk
BOERDERIJKAMPEERDERS
CONTRA POLITIE
Zeven doden bij botsing
Onderzoek
naar sterfte
onder eenden
goeie tip
warn avondtrip
RUilEWmBRHHWOE
Afgetreden wethouders
verlangen wachtgeld
Gemakkelijk stelen in
Hilversumse studio's
Prins Claus in NI W-interview
VERLOVING WAS VUURPROEF
De DZH bust u er heen. Dagelijks
Wij willen geen
geld van Abbey
Leven
MAN STEEKT
VROUW DOOD
Nederlander bij
botsing betrokken;
drie doden
Raamwet tegen
wilde dieren
op komst
Nasleep Gorkumse bestuurscrisis
IN DDR
BABY GESTIKT
SPREEKBUISREDACTEUREN STELDEN
PORTIERS OP DE PROEF
Israël
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1970
2
Vrije recreatie
In Den Haag
Oranje Vrijstaat:
Meningen
Braziliaans diplomaat
wordt in zijn land
begraven
Oorlog
(Van onze correspondent)
GORINCHEM In Meerkerk, lan
delijk plaatsje onder de rook van
Gorinchem, broeit een vakantierel
met als hoofdpersonen de landbouwer
Van den Berg ter ene, en burgemees
ter A. Berends ter andere zijde. Inzet
van de strijd: een gratis kampeerter
rein. Boer Van den Berg, ex-Staten
lid van de Boerenpartij, plaatste on
langs in verscheidene bladen adver
tenties waarin hij den volke meedeel
de dat er op zijn erf gratis gekam
peerd mocht worden.
Dat resulteerde in een flinke uittocht
van stadsmensen naar het boerenland.
Vooral grote gezinnen, voor wie het kam
peren op legale campings een dure aange
legenheid is, grepen het buitenkansje met
beide handen aan. Maar ook kwamen er
kampeerders die vinden dat het op de of
ficiële terreinen te rumoerig is.
Zo'n dertig gezinnen alsmede een vrij
groot aantal losse kampeerders hadden er
deze week hun tenten opgeslagen, hetgeen
een doorn in het vlees van Meerkerks
burgemeester was. Recht en wet dienen
nageleefd te worden, meende hij en
donderdagochtend deed hij in alle vroeg
te een „inval" in boer Van den Bergs kam-
peer-dorado, daarbij vergezeld van zeven
stoere politiemannen. De nog slapende
kampeerders het was halfzes in de
morgen werden met barse kreten en
gebons op caravans gewekt en dat werd
niet erg op prijs gesteld.
Het kwam tot levendige discussies en
tenslotte bliezen de „aanvallers" de af
tocht, nadat zij alle illegale kampeerders
hadden aangezegd, zo spoedig mogelijk
hun biezen te pakken.
Proces-verbaal werd (nog) niet opge
maakt. De burgemeester: „Wij zullen
even afwachten wat er nu verder gebeurt.
Het gaat trouwens niet zozeer tegen die
kampeerders maar wel tegen de heer Van
den Berg, die alle verordeningen aan zijn
laars lapt. Zelfs een aangetekende brief
heeft hij mij ongeopend teruggestuurd.
Met die man valt niet te praten, hij wil
met zijn kop door de muur.
Repliek van boer Van den Berg: „Wat
ik met mijn grond wil doen, gaat niemand
wat aan. Sterker nog: er zijn massa's
boeren die stadsmensen gastvrij willen
ontvangen en die een stukje land hebben
waar ze 's zomers toch niks mee doen.
Maar gekampeerd mag er niet worden
door die idiote verordeningen. Die stads-
DEN HAAG De G.G. en G.D. in Den
Haag zoekt samen met de veterinaire
diensten in Leiden, Utrecht en Rotterdam
en met TNO in Delft naar de oorzaak van
de sterfte van eenden in Den Haag ge
durende de laatste weken. Volgens de
dierenbescherming zijn er rond 350 dode
eenden uit het verversingskanaal bjj Sche-
veningen gehaald en een tiental uit vijvers.
De eenden zijn gestorven nadat zich bij
hen verlammingsverschijnselen aan de
poten hadden voorgedaan.
Een eerste onderzoek van dode eenden
op infectieziekten en vergiftiging heeft uit
gewezen dat daar bij de onderzochte die
ren geen sprake van is geweest. Het onder
zoek zal met andere kortgeleden aange
troffen dode eenden worden voortgezet.
G.G. en G.D. en TNO zullen ook monsters
analyseren van het water van het ver
versingskanaal, waarin gedurende de
zomermaanden door de jeugd geregeld
wordt gezwommen.
AMSTERDAM De Amsterdamse ka
bouters accepteren geen geld van de ver
zekeringsmaatschappij Abbey Leven om
het door hen gekraakte pand aan de Kei
zersgracht te verlaten. De maatschappij
had toegezegd geld in de kas van Oranje
Vrijstaat te storten als de kabouters voor
maandagmiddag 12 uur zouden zijn ver
trokken.
Abbey Leven wilde het pand „netjes aan
de nieuwe eigenaar opleveren".
Een woordvoerder van het ministerie
van huisvesting van Oranje Vrijstaat
noemde het aanbod van de verzekerings
maatschappij „chantage".
Dit bleef over van de auto, die gis
termiddag bij Wouw op de weg
Roosendaal-Bergen op Zoom na een
mislukte inhaalmanoeuvre van de 19-
jarige bestuurster door een vracht
auto werd geramd. Zeven Ambon-
nezen, vier volwassenen en drie kin
deren, vonden bij dit ongeluk de dood.
Zij waren van Assen onderweg naar
Souburg, naar het huwelijksfeest van
een familielid. De bestuurster, ver
loofde van een van de slachtoffers,
werd slechts licht gewond.
lui zijn gedwongen, kont aan kont op du
re officiële campings te zitten. Ik ben nu
bezig, de Stichting Vrije Recreatie van de
grond te krijgen en al zo'n dertig boeren
hebben een stuk land voor dat doel toe
gezegd. Mijn geval zou je een testcase
kunnen noemen, en daarom stuur ik die
mensen op mijn erf niet weg. 'ns Kijken
wie de langste adem heeft. In Frankrijk
mag iedereen overal kamperen, zelfs
langs de openbare weg en op stadsplei
nen.
Burgemeester Berends: „Het sanitair is
onvoldoende. Als die mensen daardoor een
ziekte oplopen, heeft de gemeente het ge
daan",
In spanning wacht de Meerkerkse dorps
gemeenschap af, wat er nu verder ge
beuren gaat. De straten waren gister
avond laat nog vol met druk discussiëren
de dorpelingen en kampeerders waaron
der vele jongelui. Die hebben hun tref
punt in het café recht tegenover de bur
gemeesterswoning. „Als hij weer komt
„wekken" opi de boerderij, zullen wij hem
ook gaan wekken in zijn ambtswoning",
beloofden zij. „We zullen er dan wel voor
zorgen dat hij verder 's nachts geen oog
dicht doet".
Mogelijk zijn ook reeds hulptroepen in
aantocht. Gisteravond ging althans het ge
rucht dat Amsterdamse en Rotterdamse
kabouters van plan zijn, komend week
end de vrije camping te kraken. Boer
Van den Berg hoopt, dat het zaterdag en
zondag „hier zwart ziet van de kampeer
ders."
Enkele meningen van de gratis kam
peerders. Mevrouw Kok uit Zwijndrecht:
„Ik ben lid van de Stichting Zuidhollands
Landschap. Op de campings van die stich
ting, waarvan er steeds meer worden op
geheven, ontbreekt vaak elk sanitair.
Hier is voldoende water om je te wassen
en die w.c. valt best mee".
Het gezin Van Doorn (met 12 kinderen)
uit de Haagse Schildersbuurt: „Eindelijk
hebben we eens een fijne en goedkope
vakantie gehad. Ik hoop dat Van den
Berg succes heeft met zijn actie".
Inmiddels is boer Van den Berg giste
ren naar het gemeentehuis geweest om
een briefje af te geven met de namen,
adressen en beroepen van al zijn logé's.
Pikante bijzonderheid: een van de illega
le kampeerders is politie-ambtenaar.
AMSTERDAM. Een 26-jarige man
heeft zijn 40-jarige echtgenote in de af
gelopen nacht in hun woning in Amster
dam met een aardappelschilmesje dood
gestoken. De vrouw was al eerder ge
huwd geweest. Het echtpaar had vijf kin
deren.
De man gaf zichzelf bij de politie aan.
Omdat hij onder invloed van verdovende
middelen verkeerde kon de politie hem
nog niet verhoren. Het motief van de da
der is onbekend.
DEN HAAG Het stoffelijk overschot
van de dinsdag in Den Haag dood in zijn
auto aangetroffen 34-jarige Braziliaanse
diplomaat zal in Brazilië worden begraven.
Dit heeft de tweede secretaris van de
Braziliaanse ambassade in Den Haag mee
gedeeld. De beslissing over de plaats waar
de begrafenis zou geschieden werd aan de
familie overgelaten. De datum van ver
trek uit Nederland alsmede de datum van
de begrafenis wist men op de Braziliaanse
ambassade nog niet.
Geld lag voor het grijpen. Inbrekers heb
ben 11.000 die in een niet afgesloten
bureaula lagen in de expeditieruimte
van het warenhuis Galeries Modernes
in Rijswijk meegenomen.
BERLIJN. Een Nederlandse vracht
auto is in de DDR op de weg tussen
West-Berlijn en West-Dultsland betrokken
geweest bij een botsing, waarbij drie per
sonen om het leven zijn gekomen en der
tien gewond. Het ongeluk gebeurde toen
de Nederlandse vrachtauto tegen twee
personenauto's en een stationcar opreed.
Daarna reden een autobus met 35 toeris
ten en nog zes wagens op de wrakstukken
in.
Volgens het Oostduitse persbureau ADN
wordt een onderzoek ingesteld naar de
handelwijze van de Nederlander. De
volkspolitie wilde geen informatie ver
strekken over zijn toestand en zijn iden
titeit.
DEN HAAG. Staatssecretaris Van
de Poel van Cultuur, Recreatie en Maat
schappelijke Werk zal binnen afzienbare
tijd een wetsontwerp indienen om de han
del in wilde dieren aan banden te leggen.
Nederland wordt als een van de belang
rijkste handelscentra op dit gebied be
schouwd. Het ontwerp krijgt het karak
ter van een raamwet en wordt waar
schijnlijk al op de begroting van 1971 ge
zet.
Nederlandse dierenbeschermingsorgani
saties maken zich al geruime tijd ongerust
over de dierenhandel. In Nederland wor
den jaarlijks duizenden apen ingevoerd,
die voor een groot deel naar laboratoria
voor wetenschappelijk onderzoek gaan.
Bepaalde soorten zouden zo met uitroeiing
kunnen worden bedreigd. De nieuwe wet
zal uitwassen in de dierenhandel te
gengaan.
EERBEEK. Het 9 maanden oude
zoontje Martin van de familie Stangers
in Eerbeek is gisteren gestikt. Het kind
had zich spelenderwijs vastgesnoerd in
een dekentje.
ADVERTENTIE
Tim 15 augustus van dinsdag t/m zater
dag en van 21 augustus-6 september op
vrijdag en zaterdag (20.00-22.00 uur)
kunt u in dit kasteel uit de 12eeuw
genieten van een lichtspelen
concerten van klassieke muziek.
Stapopi NZH-lijn 71
elk halfuur.
Stap uit: Santpoort, Brede-
roodsewegl Velserend.
UTRECHT. Een nasleep /an de
Gorkumse bestuurscrisis die eind vorig
jaar leidde tot het vertrek van drie wet
houders en acht andere raadsleden speel
de zich gisteren in Utrecht af voor de
Centrale Raad van Beroep. Twee afge-
(Van onze correspondent)
HILVERSUM. Onder de kop
„Waar gaat dat heen?" bewezen twee
redacteuren van het omroepperso-
neelsblad „Spreekbuis" hoe goed de
Hilversumse studio's wel bewaakt wor
den. Min of meer vermomd stapten zij
de omroepgebouwen binnen en liepen
ongehinderd heen met: een studio-
klok, twee schrijfmachines, een brand-
blusapparaat, een oscilloscoop, een
stoel, een schilderij en een televisie
ontvanger. Dat was telkens een kwes
tie van rustig naar binnen wandelen
en met het voorwerp van hun keuze
weer naar buiten lopen. Het pleit voor
de portier van de VARA, dat in dat
gebouw zelfs niet met een smoes iets
te halen viel.
Een enkele passage uit het onthul
lende stuk omroepjoumalistiek: „De
portier van de NCRV-studio spreidde
de armen toen wij haastig naar bin
nenstapten. „Waar komt u voor?"
„Voor de schrijfmachines." „Dan is hfet
goed. U begrijpt, we kunnen niet ieder
een hier zo maar binnenlaten." Op de
terugtocht, met de schrijfmachine, rie
pen we „we hebben hem" naar de
portier, die tevreden naar ons knikte.
Bij de KRO bleek geen portier aan
wezig te zijn. We hebben het hier ge
laten bij een studioklok. Bij het ver
laten van het gebouw bleek de balie
in de hoofdingang wel bezet. Maar de
portier keek niet op. Zelfs een luid
„goedemorgen" en gerammel met de
klok brachten hem niet uit zijn lees-
concentratie.
Daarna brachten we een bezoek aan
het tv-complex in het NOS-omroep-
kwartier. Met een monitor tussen ons
in, gingen we naar de voor de hoofd
ingang geparkeerde auto. Achter ons
klonk het: „Mag ik even weten waar
dat heengaat?" „Naar de Ampère
straat". „Mag ik dan uw namen, voor
als er gevraagd wordt wie dat heeft
meegenomen?" „De Graaf en Wilson"
(dit waren gefingeerde namen). „Dank
u. U begrijpt, ik moet dat even no
teren."
De Wereldomroep viel mee. .Goede
morgen" wensend naar alle kanten
bereikten we de lift. Op de tweede
verdieping ontfermden we ons over
een stoel en elders over een schilder
stuk. Met deze aanwinsten verlieten
wij het pand, nadat een van ons (een
tikkeltje overmoedig) een vuurtje had
gevraagd aan de portier.
De beide redacteuren, Frits Bom en
Theo Dol, vroegen veel later aan de
Hilversumse politie of er nog iets ge
stolen was bij de omroep. Men zou
hen waarschuwen als er aangifte zou
worden gedaan. Op dat telefoontje zit
ten de Spreekbuis-redacteuren nog
steeds te wachten.
treden wethouders, de heren Kilian en
De Ronde, kregen van de Gorkumse
raad een afwijzend antwoord op hun ver
zoek om een wachtgelduitkering. Het
Ambtenarengerecht wees het beroep
van beide wethouders tegen het raads
besluit af en nu zal de Centrale Raad
moeten uitmaken wie gelijk heeft: de
gemeenteraad van Gorkum of de beide
ex-wethouders.
Mr. G. D. Heij betoogde namens de
wethouders, dat de wachtgelduitkering
imperatief in de gemeenteverordening
van Gorkum is voorgeschreven. Van
vrijwillig ontslag was geen sprake, al
dus mr. Heij. Toen de meerderheid van
de raad, 11 van de 19 leden, wegens het
ontbreken van een basis tot samenwer
king met burgemeester Ridder van Rap-
pard was afgetreden, was ook het man
daat van beide wethouders vervallen en
dienden zij te gaan. Dat heeft met vrij
willigheid of onvrijwilligheid niets te
maken, vond mr. Heij.
Namens de gemeenteraad van Gor
kum betoogde wethouder Westraaten,
dat afwijzing van het verzoek van beide
wethouders naar de letter van de ge
meentelijke verordening misschien niet
mogelijk is, maar volgens de geest in ie
der geval wel. Als een wethouder vrijwil
lig aftreedt en toch een wachtgelduitke
ring verlangt, gaat dat in tegen het
rechtsgevoel van de burger.
Mr. Heij was verbaasd over deze op
merkingen van de Gorkumse wethouder.
Bij een verordening gaat het er om wat
er in staat en niet om de geest die er uit
spreekt, zei hij. Hij was van oordeel dat
ook de heer Westraaten zijn functie be
schikbaar had moeten stellen nadat de
meerderheid van de raad was afgetre
den.
De heer Westraaten repliceerde, dat
de afgetreden wethouders door het bijl
tje erbij neer te gooien het niet zo
nauw hebben genomen met de afgelegde
eed of belofte als raadslid, de belangen
van de gemeente naar eer en gewetn
van de gemeente naar eer en geweten
dienen. Als de hele raad was vertrokken
was Gorkum bestuurloos geworden.
De Centrale Raad van Beroep zal bin
nen drie weken uitspraak doen.
AMSTERDAM „Men mag rustig
stellen dat er in Duitsland zeer veel
bekend geworden is over Duitse oor
logsmisdaden en de jodenvervolging
in het bijzonder, en dat naar het ver
strekken van informatie daarover
duidelijk is gestreefd. Wat wij er in
Duitsland na de oorlog over hoorden
had echter merendeels betrekking op
de jodenvervolging in Oost-Europa,
in Polen, Tsjecho-Slowakije, Honga
rije en de Baltische staten. We hebben
heel wat minder vernomen over wat
er in de Westeuropese landen is ge
beurd".
Dat zegt prins Claus in een interview
met de hoofdredacteur Hans Knoop van
het Nieuw Israëlitisch Weekblad, waarin
hij zich tot de joodse gemeenschap richt.
Op de vraag of prins Claus los van wat
er in Nederland met de joden is gebeurd,
wel een duidelijk beeld van ons land had
en of hij voor zijn verloving met prinses
Beatrix er wel geweest was, antwoordt
hij:
„Ik wist er, behalve van wat Schiller
er over geschreven had, erg weinig van.
Ik ben in 1952 eens een paar dagen in
Rotterdam geweest, maar daar is het bij
gebleven. Om even terug te komen op
de joodse gemeenschap. Na het gesprek
dat wij met de leiders van de ge
meenschap hebben gehad ten huize
van de toenmalige burgemeester van
Amsterdam was het begrip bij mijn
vrouw en mij volledig waar het hun te
rughoudendheid betrof, daarover bestond
geen enkele twijfel meer.
De prins zegt dikwijls over de gevoe
lens van de joodse gemeenschap te heb
ben gesproken. „We (prinses Beatrix en
zijn schoonouders -red.) deden bijna niet
anders. Maar zoiets komt toch veel ster
ker over als je het uit de mond van de
betrokkenen zelf hoort. De ontmoeting
bij burgemeester Van Hall met de rabbij
nen en met enkele oud-verzetsstrijders
is een van de indrukwekkendste geweest
die ik heb gehad in de tijd waarin ik
werd geconfronteerd met groeperingen
die tegen ons huwelijk grote bezwaren
hadden".
Over de absentie van de joodse leiders
op het huwelijk zegt de prins: „Die af
wezigheid was voor ons de indicatie dat
wij door ons besluit te trouwen een heel
belangrijke groep in Nederland hadden
gekwetst. Dat was voor ons het wezen
lijke van dat besluit van de rabbijnen."
De afwezigheid heeft op zijn schoon
ouders diepe indruk gemaakt. Prins
Claus: „Inderdaad hebben we veel ge
sproken over de houding van de rabbij
nen. En ik kan me nog heel goed herinne
ren hoezeer mijn schoonouders, hoewel
ze het begrepen, hier tóch verdriet van
hadden."
Op de vraag hoe zijn vrouw en hij die
hele periode van spanning hebben be
leefd antwoordt de prins: „Om het heel
eerlijk en duidelijk te zeggen was die ver
lovingstijd nu niet de periode die ik tot de
fijnste van mijn leven zou willen rekenen.
Het was een heel moeilijke tijd die alleen
maar te doorstaan was door hetgeen tus
sen mijn vrouw en mij bestond. Het was
een vuurproef, het was allemaal heel
moeilijk te verwerken, te meer daar ik
voorheen in de persoonlijke sfeer nooit
veel moeilijkheden met mensen had ge
had. Dan valt zo een explosie van allerlei
gevoelens die tegen je persoon zijn ge
richt natuurlijk niet makkelijk."
Prins Claus zegt verder na die ont
moeting met de rabbijnen geen contact
meer te hebben gehad met de joodse ge
meenschap.
„Nee. dat gesprek was het laatste con
tact dat we met officiële vertegenwoor
digers hebben gehad. Wel hebben we met
individuele leden van de gemeenschap
contact, maar dat beschouw ik niet als
„joodse contacten". We hebben met deze
mensen nooit over de verhouding konink
lijk huis-joodse gemeenschap gesproken.
Ik heb sinds ons huwelijk in het kader
van kennismakingsbezoeken op gezette tij
den onder andere ook bezoeken gebracht
aan verschillende Nederlandse kerkge
nootschappen en uiteraard hebben wij ons
afgevraagd of wij ook niet de joodse kerk
genootschappen in dit programma moesten
opnemen. In overleg hebben we daarvan
afgezien, omdat dat toen (in 1966) nog wat
te prematuur werd geacht, tenminste
dat gevoel hadden we zeer sterk. Zo'n
procet gaat langzaam. Je kan het ook
beter langzaam doen dan via een specta
culaire geste."
Prins Claus heeft over Nederland in de
Tweede Wereldoorlog kennis genomen
door gesprekken met oud-verzetsstrijders
en televisiefilms van prof. L. de Jong.
Deze was met dr. Sijes bij de gesprekken
aanwezig. De prins zegt voorts dat de
felheid en de omvang van de reacties
rond zijn huwelijk voor hem een verras
sing zijn geweest. En over de rookbom
men op de trouwdag: „We hebben eigen
lijk later op de foto's meer rook gezien
dan toen in de koets. Een ieder die zelf
een eigen trouwdag meemaakt zal be
grijpen dat je iets dergelijks natuurlijk
niet zo prettig vindt. Maar hij zal ook
begrijpen dat zeker op die dag er andere
dingen op ons meer indruk hebben ge
maakt dan rook."
En op de vraag of hij rookbommen
ongepast vond zegt de prins: „Wat is on
gepast? Ik wist dat er mensen tegen ons
huwelijk waren en hadden gekozen
voor dit soort protestacties. Je vindt per
soonlijk iedere poging om je trouwdag
te verstoren ongepast en het is heel moei
lijk op zo'n dag je in degenen te ver
plaatsen die demonstreren en er begrip
voor op te brengen. Voor de meeste men
sen is hun trouwdag een van de plezie
rigste dagen van hun leven. Dat zou ik
voor mijn trouwdag niet zo absoluut wil
len stellen. Ik behoud aan de elfde maart
bepaald plezieriger herinneringen dan
aan de tiende. Maar dat zoiets zou ge
beuren hadden we natuurlijk wel ver
wacht. Het was geen verrassing en in die
zin is het ons nog meegevallen."
Als Hans Knoop de prins vraagt hoe
zijn gevoelens ten opzichte van Israel
zijn antwoordt hij: „Ja, dat is heel moei
lijk te zeggen. Het is in het algemeen
moeilijk over de gevoelens te praten, je
weet niet waar ze vandaan komen en
hoe ze ontstaan, maar ik wil ze met be
trekking tot Israel beschrijven als gevoe
lens van grote sympathie." Hij geeft de
wens te kennen graag naar Israel te gaan.
