Joop Middelink: „Achtervolgingsploeg op de weg komt heel ver..." Achtervolgingskw artet in kwartfinales door Italië uitgeschakeld Leyn Loevesyn in halve finales professional-sprint Ajax benutte kansen tegen Luik niet (1-2) TANDEMDUO STRIJDT VOOR BRONS Outsider Lonterman weigerde prijs in ontvangst te nemen Etappewinst voor Zoetemelk in Parijs-Luxemburg Utrecht speelde benefietwedstrijd voor Morelissen 2 WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1970 13 Stemming Programma V oorbereiding De Wit De achtervolgingsploeg van de weg. Van links naar rechts: Popke Ooster hof, Fedor den Hertog, Adrie Duyker en Tino Tabak. (Van onze sportredacteur) LEICESTER. Op het nummer ploegachtervolging schijnt een noodlot te rusten. Vlak voor de start voor de kwartfinale tegen Italië, kwam het tot een harde botsing tussen aan de ene kant de twee „rebellen" Frans van der Ruit en Klaas Balk en aan de an dere kant baancoach Frans Mahn. Aanleiding was het feit dat Van der Ruit en Balk vijf minuten voor de race met elkaar aan het stoeien waren en kippepootjes naar elkaar toewierpen in de massagekamer, terwijl de andere twee, de nieuwelingen Peter Nieuwen- huis en Henk Brand zaten te bibberen van de zenuwen en zeer gespannen wa ren. Mahn zei er rustig wat van, maar dat ontlokte harde woorden van Balk en van Van der Ruit, die eerder had laten weten, dat hij niet voor Mahn meedeed aan de ploegachtervolging maar voor Zwartepoorte. Mahn: „nie mand hoeft voor mij te rijden. Een renner rijdt voor zichzelf". Peter Nieu- wenhuis was er zo van onder de in druk, dat hij na de race huilend van de fiets stapte. Mahn zou Van der Ruit het liefst onmiddellijk naar huis gestuurd heb ben, maar dat was geen haalbare kaart was zijn mening. ,Hij zal nu wel de twee dagen uitblijven. Ik krijg geen steun van Zwartepoorte, dat heb ik al gemerkt. Ik dring nu verder maar niet aan, want dar. is het natuurlijk een huis vol herrie". Mahn voelt zich dus ergens in de steek gelaten. Kan hij niet naar zijn „baas" gaan, de voorzitter van de sportcommissie, Van Steenbergen? Mahn acht het allemaal een moeilijke toestand, gezien de interne verhoudin gen. Hij wil er voor het ogenblik niet al te veel meer aan doen. Het is na tuurlijk moeilijk te aanvaarden dat men de coach zo maar het een en an der naar het hoofd kan slingeren zon der dat er iets tegen gedaan wordt. „Het is vooral Van der Ruit die als maar stemming maakt. Hij is genie pig. Balk is ook een lastige jongen, maar die zegt ronduit waar het op staat. Ik had alles met de renners doorgepraat en dacht dat alles in or de was. Voor mij was het verleden vergeten. Nu krijg je dit". De neder laag van de achtervolgingsploeg was dan ook duidelijk te verklaren. „Het was niet toevallig dat Van der Ruit de laatste kilometers stopte en daarvoor had hij", aldus Mahn „fluitend bij wij ze van spreken links en rechts kijkend van het staartje gereden als hij ach teraan zat". Er werd wel voortvarend gesproken door chef d'equipe Zwartepoorte, die alleen liet weten dat Van der Ruit zijn dag niet had gehad en dat er verder niets aan de hand was: „Van de win ter gaan we de voorbereiding stevig aanpakken. We gaan dan bouwen rond een kern van drie man: Brand, Nieu- wenhuis en Nanno Bakker". Weer kwam het toverwoord „Rotter dam" tevoorschijn. „In januari gaan we gelijk beginnen. Dat kan na de ope ning van het sportpaleis. Volgend jaar krijgen we financiële steun van het NOC in verband met de voorbereiding op de Olympische Spelen in München. We moeten toch minstens net zo kun nen rijden als de Duitsers bijvoor beeld. Zelfs mindere goden bij de ama teurs van ons winnen daar wegwed strijden". Zwartepoorte herhaalde nog eens de klaaglithanie van het tegenzitten van het weer en de hindemissen in het Olympisch Stadion (reparaties en nog een keer „iemand, die zo nodig moest zingen voor het publiek'"), iets wat Zwartepoorte natuurlijk wel begreep, maar waardoor de trainingen van de wielrenners in de war gestuurd wer den. „Als het sportpaleis er is is die misère voorbij Rotterdam wordt het trainingscentrum van de KNWU zoals Zeist dat is voor de KNVB.'" Nanno Bakker was in dit gezel schap, de dolgelukkigste renner van de Nederlandse equipe Wil Bakker net zo als Nieuwenhuis en Brand („ik wil graag op de baan rijden") doorgaan met de ploegachtervolging ondanks al le teleurstellingen? „Ja, maar dan moet er niet alsmaar met de slag- roomklutser door de ploeg geroerd wor den". Zwartepoorte bond er zich natuurlijk niet aan, maar liet wel doorscheme ren dat er meer lijn in het werk zal komen. Het zou nuttig zijn om twee ploegen te formeren, een a- en een b- ploeg, zoals bijvoorbeeld ook de Duit sers doen. De ploeg die daar nu rijdt was vorig jaar de tweede formatie. De andere ploeg is uit elkaar gevallen. Alles hangt in Nederland echter af van de financiën. De KNWU zal de juiste bronnen moeten vinden om zich beter te kunnen voorbereiden op de wereldkampioenschappen. In de halve finales ploegachtervol ging plaatsten zich: Italië (4.40.05), West-Duitsland (4.36.39), Rusland (4.39.51) en Oost-Duitsland (4.38.32). IWWWWmMMUWUWWVWWWMAAAMVWMWWWWWMWWWWWWWWWWWWW, (Van onze sportredacteur) LEICESTER. De Nederlandse tan- demploeg Jansen-Van Doo:n heeft een uit stekende prestatie geleverd, die wellicht nog zijn bekroning kan vinden in een bronzen medaille. De combinatie lef (Jansen) - kracht (Van Doorn) rekende in de series af met de Polen Kotlinski en Kravczyk. Dat gebeurde, nadat het oranje-tweetal eerst door een lekke band ten val was gekomen. In de kwartfinales kon Jan Jansen zijn oude vete met de Tsjech Vackar uitvech ten. In de eerste rit was er voor de Ne derlanders geen vuiltje aan de lucht. Met royale voorsprong werd de eerste manche gewonnen. In de tweede rit er moest nogal lang gewacht worden, omdat de ketting er bij de Tsjechen was afgelopen waren er ook al niet veel moeilijkhe- den voor de oranje-rijders. Jan Jansen maakte Vackar nog wel even bang met een schijnbeweging, maar dat was om de Tsjech nog even te sarren. De halve finales, waarin de Oost- en Westduitsers uitkwamen, alsmede de Fransen en Nederlanders, werden een zeer boeiende affaire. Er waren in beide halve finales beslissende ritten nodig. Het ver rassendste resultaat was de uitschakeling van de Fransen Moreion en Quentin door de Westduitsers Barth en Müller. Het Nederlandse tweetal verloor wel de eerste manche van de Oostduitsers, maar kwam opmerkelik goed terug. In een lange spurt bleven Jansen en Van Doorn onbereikbaar voor Geschke en Otto. In de belle stuurden de oranje mannen wel goed laag langs de baan en in een hoog tempo, maar de Oostduit sers konden er toch nog onderdoor en voorbij. De Nederlandse tandem komt dus in de strijd om de derde plaats uit tegen Frankrijk. (Van onze zeilmedewerker) OUDE WETERING. Lonterman, een outsider, is schakelkampioen geworden. Maar een ieder op het IJsselmeer is het erover eens dat het kampioenschap een volslagen mislukking is geworden De meesten van de 48 kandidaten had den het strijdtoneel dan ook al verlaten Gisteren gingen er nog slechts 12 boten van start. Door diskwalificatie van de overige 36 zeilers kwam Lonterman aan de score: 1-1-1-1-2. In de laatste race verscheen de Elburgse zeiler niet meer aan de start en vertrok met de noorderzon. Lonter man wilde niet voor de tafel verschijnen om zijn prijzen in ontvangst te nemen. Daar het dinsdag een ideale zeildag was besloot de leiding voor de gediskwa lificeerde zeilers een troostwedstrijd te houden. Dit viel bij de overblijvers zeer in de smaak. In het eindklassement van het titelgevecht neemt Van der Pal (3-6- 1-1-3-4) de tweede plaats en Van Krimpen (2-3-2-7-4-3) de derde. (Van onze sportredacteur) LEICESTER. Joop Middelink, de wegcoach, is vol optimisme zowel voor de honderd kilometer tijdrit als het weg- kampioenschap voor amateurs. „Als we niets tegenkomen, gaan we heel goed ein digen in die tijdrit. Oosterhof, Duyker, Den Hertog, en Tabak zijn in vorm. Het is minstens net zo'n goede ploeg als we hadden in Tokio, Mexico en Keulen." Dat goed slaat dan zowel op het sterke rijden als op de onderlinge samenwerking. „Het is geweldig zoals die vier met elkaar optrekken. Ik zou er niet eens bij hoe ven zijn als ze gaan trainen en is dat niet het fijnste wat je als coach kunt hebben? Dat de jongens volledig gecon centreerd z(jn en zich er helemaal voor inzetten. Zij hebben ontzettend veel mo raal. Ze peppen elkaar op." Middelink geeft het voorbeeld van maandag. Fedor den Hertog ging toen niet zo goed als anders. De anderen vingen hem op. Ze namen Fedor in de maling, omdat hij zoals ze dat noemden te voet ging. Maar tegelijk hielpen ze hem over de moeilijkheden heen. „Ik heb er alleen maar stil bij staan luisteren. Je geniet dan van zo'n stel sportkerels, die elkaar er weer boven op helpen. Daarom ook geloof ik dat we morgen ver komen in die honderd kilometertij drace." De moeilijkheid Pij zo'n tij drace over zo'n grote afstand is altijd de renners er warm voor te maken, want er speelt natuurlijk altijd ergens in hun achter hoofd mee dat die race wel eens schade lijk zou kunnen zijn voor de individuele strijd om de regenboogtrui, zaterdag. Middelink heeft dan ten eerste de uitslag van een medisch onderzoek van dokter Visser van vorig jaar dat de conditie van de jongens, die de tijdrit gereden hebben, beter is dan die van anderen en ten twee de de verklaring van Oosterhof en Den Hertog dat zij helemaal geen tegenslag MAASTRICHT Joop Zoetemelk heeft het tweede gedeelte van de tweede etappe van de wegwedstrijd Parijs-Luxemburg gewonnen. Zoetemelk arriveerde dinsdag na de rit over 128 km van Eigenbrakel naar Maastricht met elf seconden voor sprong op de Belg Roger de Vlaeminck in de Limburgse hoofdstad. Zoetemelk reed de afstand in 2 uur 45 min. en 19 sec. De leiderstrui in Parijs-Luxemburg is dinsdagmiddag weer op een ander over gegaan. Na de Belgen Monseré en Ver- beeck kwam Eric de Vlaeminck op de eerste plaats in het klassement. De Vlaeminck was ook betrokken bij de eerste ontsnapping, die na een uur plaats vond. In dat eerste uur waren ruim 45 km afgelegd. De vluchters waren, behalve De Vlaeminck, Bitossi, Benjamins, Zandegu en Gauthier. Geleidelijk groeide de kop groep uit tot een peloton van 22 man met Poortvliet, Zoetemelk, Motta, Monseré, Ritter, Schepers, Gimondi en Aimar. De winst groeide uit tot een kleine vier mi nuten omdat in de slotfase het tempo hoog werd gehouden door een voortduren de reeks aanvallen van Reybroeck, Bitos si, Ritter en Gimondi. Zij hadden' geen succes,Joop Zoetemelk, die vlak voor de eindstreep in Maastricht wegsprong, slaagde wel. Hij veroverde een voorsprong van 150 meter. hebben ondervonden van de tijdrit in de wegrace vorig jaar. De nieuwelingen in deze ploeg, Duyker en Tabak Den Hertog en Oosterhof reden vorig jaar samen met Zoetemelk en Benjamins zijn er volkomen inge groeid. Duyker had er niet in geloofd dat iedereen zich voor de volle honderd per cent zou inzetten. Toen Middelink hem meedeelde dat hij gekozen was voor het kwartet liet de Beverwij ker, die nu in Axel woont om veel wedstrijden in Bel gië te kunnen rijden, aarzelend weten dat hij er niet zo veel voor voelde. „De eerste trainingsbijeenkomst die we heb ben is bij Popke Oosterhof thuis. Kom eens kijken. Dan zien we wel verder beloofde de coach."' Duyker kwam. Er werd twee dagen getraind en 's avonds werd er bij de familie Oosterhof gebivakkeerd. Er werd gepraat en gelachen. Duyker zag toen dat het voor elkaar was. Zijn eerste opmerking was: „kunnen we zo'n bijeen komst ook in Axel houden, waar ik lo geer?" De volgende trainingssessie was in Zeeland. Het ijs was gebroken en het viertal was tot een hechte eenheid ge smeed. In totaal bracht Middelink het viertal elke zes weken bij elkaar, drie keer in Amsterdam, een keer bij Ooster hof in Eelde, een keer in Zeeland en een keer in Limburg. Voordat de ploeg naar Leicester vertrok, maakte men een twee daagse rond het IJsselmeer, de eerste dag een rit van 175 kilometer en de andere dag een rit van 220 kilometer. Dan was het 's avonds steeds praten, praten en lachen. Bovendien was er een speciaal pro gramma gepland voor de renners. Ooster hof en Tabak kregen na de Ronde van Rijnland-Paltz de opdracht mee te rijden zonder zich pijn te doen. Ze mochten al leen maar in de kleine finale elke dag alles geven, de laatste 25 kilometer dus. De twee reden elkaar uit de trui. Was dat niet een angstige zaak? Middelink: „Welnee, de wedstrijd liep alleen maar zo. Ze hoefden geen van tweeën te winnen. Dat ze twee en drie werden deed mij natuurlijk wel plezier. Maar de wedstrijd was bedoeld als voorbereiding voor Lei- cester. Duyker had gevraagd zich in Bel gische wedstrijden te mogen voorbereiden en Fedor den Hertog was op de baan bezig met de achtervolging." Cees Priem werd niet in de ploeg op gesteld omdat Middelink hem wilde spa ren. Hij is tenslotte pas negentien jaar. „Volgend jaar wil ik rond Prim een ploeg opbouwen", zegt Middelink. „Hij is een uitgelezen man voor zo'n tijdrace." Er is nog nooit zo'n intensieve voorbe reiding geweest als nu voor die ploegen tijdrit. „Ik leer elk jaar weer bij hoewel ik het al tien jaar doe bij de amateurs. De families opzoeken met de jongens doe ik nu veel intensiever." En wat de voor bereidingswedstrijden betreft zegt Mid delink: „Het verschil tussen de ploegen wordt steeds kleiner. In Berlijn werden we vierde, op een seconde van de derde en op vier seconden van de tweede. De Italiaanse ploeg had een minuut dertig voorsprong, maar die was dan ook met de topuitrusting gekomen: lichte banden en hoge versnellingen. Wij niet. Ook niet in Verviers, waar we eerste werden, on danks pech, die ons vier vijf minuten heeft gekost. Ik bewaar de topuitrusting voor de grote wedstrijd in het wereld kampioenschap. Dan pas kom je aan de climax." Tenslotte wat Tino Tabak, lang het zwarte schaap van de sportcommissie van de KNWU, betreft, verklaart Middelink met enige trots: „Tino is een geweldige vent. Ik heb geen enkele moeilijkheid met hem. Intengedeel. Tabak is een van de gangmakers in de ploeg. Weet je wat (Van onze sportredacteur) LEICESTER. Het was een ongeloof lijke sprint, die Leyn Loevesyn gister avond in een beslissende rit in de halve finales van de profsprinters bracht. De Amsterdammer had de Belg Van Lanc- ker twee keer verslagen, maar in de tweede rit nam de jury de beslissing, dat de Nederlander van zijn lijn geweken zou zijn. Van Lancker verklaarde later: „ik was normaal geklopt". In die belle (Loe vesyn was gedeprimeerd door de diskwa lificatie) liet de Amsterdammer zich verrassen. Hij reed in normaal gespro ken verloren positie, maar met een fan tastisch eindschot en een schitterende kat- tesprong beukte hij zich op de streep voorbij Van Lancker. Jan Derksen, die hem gecoacht had buiten de Nederlandse box, want daar werden geen onbevoegden meer toegela ten was gek van vreugde. Frans Mahn, met wie Loevesyn in een staat van gewapende vrede leeft, was niet in de box, toen Loevesyn wat tot rust kwam. Het meest gelukkig was Loeve syn met de 11.5 in de laatste 200 meter. De andere finalisten in deze incidentrij ke finale zijn: de Italianen Gaiardoni, Damiano en de Australiër Johnson. Er waren vier beslissende ritten nodig om de halve finalisten aan te wijzen. In de eerste rit tegen de Belg Van Lancker kreeg Leyn Loevesyn een paar duwen te verwerken. Hij ving dat prachtig op en kwam onweerstaanbaar naar de eindstreep. Een schitterende sprint van de Amsterdammer. Voordat de tweede rit kon worden beëindigd, viel eerst Van Lancker een keer en vervolgens Loeve syn. De Nederlander ging zo langzaam door de bocht, dat hij naar beneden gleed. Toen tenslotte eindelijk kon worden aangezet voor de tweede manche, kon Van Lancker alleen maar ten koste van een lichte tik langszij komen. Loevesyn duwde hem even terug. Het was een nor male reactie op een hinderlijke manoeu vre van de tegenstander. Loevesyn zette door en klopte de Belg gedecideerd. Maar de Franse lijnrechter had de rode vlag opgestoken. De jury, die de Nederlander als eerste had uitgeroepen, moest op deze beslissing terugkomen. De Nederlandse officials dienden een tegen- protest in, maar dat vond geen genade bij de jury, die een Belgisch getinte in slag had. Het was een volkomen „oorlogstoe stand" tussen de renners, die allerlei trucs uithaalden om elkaar uit balans te brengen, fysiek en moreel. Het duidelijk ste voorbeeld daarvan leverde de Itali aanse kampioen Turini tegen Johnson. De Australiër was flink gevallen en de rit moest worden overgereden. In de eerste rit die daarop overgere den moest worden, dwong Turini John son tot een sur place. Om hem nog eens wat extra te imponeren, peuterde de Italiaan, verder stilstaand als een stand beeld, in de neus. Johnson ging rijden. In een tweede sur place bleek Turini win naar. Hij was ook de snelste. Maar in de beslissende rit had Johnson de zuiverste snelheid. De Amerikaan Simes begon voortref felijk. Hij was de eerste keer sneller dan de oud-wereldkampioen Gaiardoni. Maar de Italiaan dwong hem tot een belle, die hij ook won. Baensch was weer de grootste toneel speler. Hij versloeg tot ieders verbazing in de eerste rit Damiano. Daarna moest hij het van shirtje trekken en duwen hebben. „Bandito", riepen de Italianen, die weer lachten toen Baensch tot verlie zer werd verklaard. Maar in de belle was er weer wat aan de hand. Nu ging Baensch tegen de grond. Maar de jury vond het de schuld van de Australiër zelf en verklaarde Damia no tot winnaar. Piet de Wit, die de herkansing fluitend in was gegaan hij maakte zich niet al te veel zorgen had geen enkele moei te om zich voor de finale van de prof- stayers, die vanavond wondt gehouden, te plaatsen. Hij nam onmiddellijk de kop en stond die niet meer af. Piet van der Lans, die al vrij snel op enkele ronden achterstand kwam te staan werd na 25 minuten uit de strijd gehaald door de wedstrijdcommissarissen, omdat hij de Zwitser Janser verhinderd had hem te passeren, dat was om de positie van De Wit te verdedigen voor zover dat nog UTRECHT. De FC Utrecht heeft gisteravond de wedstrijd tegen Lierse SK, uit de Belgische eerste divisie, met 2-1 gewonnen. In de eerste helft was het een matig duel waarin Lierse duidelijk beter was dan Utrecht, dat aan alle kan ten „rammelde". Janssens gaf de Belgen al in de zesde minuut een voorsprong. Na rust had trainer Jacobs van Utrecht een aantal wijzigingen in de ploeg aan gebracht en daardoor draaide het elftal veel beter. Groenendijk (67e minuut) en Van Kooten (76e) zetten de FC Utrecht op winst. De wedstrijd werd bijgewoond door 12.000 toeschouwers. Het was een bene fietwedstrijd voor Leen Morelissen, die vroeger voor Velox speelde en door een ongeluk in een oefenwedstrijd zijn car rière moest beëindigen. nodig was. Dat gebeurde onreglementair en dus moest Van der Lans er uit. Voor de Scheveninger is dit de laatste deelna me aan het wereldkampioenschap ge weest. „Zo langzamerhand kap ik er mee. Ik heb het te druk met mijn zaak". Janser verdween zelf van de baan, toen zijn gangmaker Lughinbuhl te snel was bij een aanval op Julia. Piet de Wit moest zijn gangmaker Stakenburg steeds zeggen het kalm aan te doen. „Hij wilde maar steeds een ronde ne men maar dat was helemaal niet no dig". (Van onze sportredactie) AMSTERDAM. Er was gisteravond weinig van te merken dat er in de Meer twee landskampioenen aan het werk wa ren. Toch was het titelhouder Ajax dat in een vriendschappelijke wedstrijd de strijd aanbond met de Belgische kam pioen Standaard Luik. Twee ploegen die elkaar in het Europa Cup-toernooi voor landskampioenen, waarin de Belgen de eerste ronde tegen de Noorse titelhouder Rosenburg Trondheim uitkomen, kunnen ontmoeten. In dat geval zal het publiek echter een ander schouwspel getoond moeten worden, dan het gezauige partijtje van gisteren, waarin de gasten tenslotte met een 2-1 overwinning gingen strijken. Mogelijkheden om meer dan één doel punt te maken waren er voor de Ajacie- den genoeg. Alleen Cruyff, die wellicht van enkele van de geboden kansen ge bruik had kunnen maken, ontbrak we gens een liesblessure, hetgeen bij een ma tig optreden van Keizer en Van Dijk en een falen van Söndergaard, tot schotloos heid leidde. De nieuwe aanwinst Nees- kens, die evenals tegen Chelsea weer een knappe partij op het middenveld speelde, toonde dat hij toch nog over onvoldoende ervaring beschikt om zijn eigen schiet kansen te benutten als dat nodig is. Nadat Van Dijk met een beheerst schot voor 1-0 had gezorgd, zag het er lange tijd naar uit dat Ajax zich toch geen extra inspanning zou hoeven getroosten om te winnen. Zelfs toen de voor Takac ingevallen Kostedde er na een uur spelen 1-1 van had gemaakt was er nog geen reden voor ongerustheid bij de Amster dammers, die het ongeïnspireerde Stan daard lang op de eigen helft terugdron gen. Enkele minuten voor tijd konden de Belgen echter door fouten in de Ajax- achterhoede nog onverwacht op 1-2 (door Cvetler) komen. Het had zelfs nog 1-3 kunnen zijn, als Suurendonk na een fout van Stuy, niet op de doellijn had inge grepen. het is: de jongens trainen hard. Dan zijn ze moe en gaan rusten. Dan heb je toch geen kind aan ze. Bovendien is Tabak serieus geworden. Hij is getrouwd en heeft een zoon waar hij gek op is. Tabak is geen enkel probleem in de ploeg." HANS ROMBOUTS

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1970 | | pagina 13