Tino Tabak:
Eric de Vlaeminck
triomfator van
Parij s-Luxemburg
,Er is maar één plaats die
BRONS ACHTERVOLGINGSPLOEG
OP WEG ERG TELEURSTELLEND
Plantinga niet
naar Barcelona
Italiaanse
honkbalbond
wil praten
met KNHB
Cees Priem
onbekende
voor buitenland grote
in zvegkampioenschap
N
A
Geen prof-stayers
in Rotterdams
winterpaleis
Laatste ronde
atletiekcompetitie
A)
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1970
Geforceerd,
Voorbereiding
Boodschap
A llure
Ervaring
op
het
spe
noi
64
get
act
ma
kui
te I
eer
hijs
ma
ten
0
lijk,
van
ontt
Pet<
spel
met
VOO]
geei
een
stan
gen.
evei
torn
nen
A
giste
gaai
zwei
ham
rack
naai
in c
ver!
01
vaai
ters
nen
haas
hetg
hoei
wed
In
ham
3-0
der
4-4
smai
8-11
D(
H
van
mak
strjj
film
nieu
nutc
ons
daai
uitg
O]
zijn,
zou
Pras
zull(
In
Aja:
eers
NOS
gen
gele
latei
KNt
H.
kere
zien
delii
KNf
Tim
mee
van
FI
nogs
well
„Ik
vind
nu c
dat
club
niet
bede
die
maa
duid
een
voor
onze
gran
heid
ten.
„"V
kelii
bera
publ
G1
wiel
done
reco
klas:
oude
1968
tinsl
(Van onze sportredacteur)
LEICESTER. Charles Ruys, de direc
teur van het Rotterdamse sportpaleis, zal
geen profstayerwedstrjjden in Rotterdam
organiseren, omdat hjj vindt dat de prof-
stayers en vooral de gangmakers het ni
veau van de wielersport omlaag trekken.
„Ik had de mannen voor het begin van de
finale woensdag gezegd, dat ik geen wed
strijden voor hen in Nederland zou orga
niseren, als er niet fatsoenlijk gereden zou
worden".
Hij neemt het Piet de Wit kwalijk dat hij
liet weten niet voor eigen kans maar voor
de Duitsers te zullen rijden om contracten
te krijgen in Duitsland. „Oudkerk werd
verraden door zijn gangmaker De Graaf",
was de mening van Ruys. Met dat laatste
zijn we het niet eens. Oudkerk ging zelf
mee in het verdedigen van de positie
van de Duitsers Kemper en later Rudolph.
Als hij het er niet mee eens was geweest
had hij moeten stoppen.
Iedereen maakte zich schuldig aan com
bines in de finale, die een aanfluiting was
voor de wielersport. Het pogen van Ruys
om daar iets aan te doen is toe te juichen.
„Of het helpt, weet ik niet, maar ik pro
beer het tenminste", aldus Ruvs.
De achtervolgingsploeg van Nederland.
(Van onze sportredacteur)
LEICESTER Tino Tabak zat
met het hoofd omlaag op een bank,
naast hem Aad Duyker en Fedor den
Hertog. Eén meter verder werd Pop
ke Oosterhof wat gemasseerd. Het
viertal zei niets. Totdat Tabak de
stilte verbrak: ,.Het is me tegenge'
vallen. Ik had willen winnen, niet
derde worden. Er is maar één plaats
die telt". Den Hertog, trachtend de
zaak met een grapje te redden: „Dan
had je iets harder moeten fietsen, als
je eerste had willen zijn". Aad Duy
ker mompelde: „We konden niet har
der". Het waren kreten van teleur
stelling na de honderd kilometer tijd
rit, die verrassend werd gewonnen
door de Russen met Tsjecho-Slowa
kjje (ook al verrassend) als tweede
HAARLEM. Zondag wordt op ver
scheidene plaatsen in ons land het start
sein gegeven voor de voorlopig laatste
ronde van de Nederlandse atletiekcompe
titie. Aan het einde van deze wedstrijden
kan dan de balans worden opgemaakt
om te zien welke ploegen in aanmerking
zullen komen voor een plaats in de fi
nalewedstrijden van de diverse klassen
dan wel wie alsnog het vege lyf kan
trachten te redden via degradatiewed
strijden.
Van de clubs uit Kennemerland komt
de a.v. „Haarlem" uit in de hoofdklasse
heren en de h.d.a.v. „Atmodes" in de
hoofdklasse dames.
De ploeg van „Haarlem" moet naar
Groningen en staat voor de welhaast on
mogelijke taak degradatiewedstrijden te
ontlopen. Mocht het de Haarlemmers niet
gelukken dan is er altijd nog een gerede
kans het hoofdklasserschap te prolonge
ren via de promotie-degradatiewedstrij
den en van de nu nog twee aanwezige
kansen moet er toch zeker één benut kun
nen worden.
Hoofdklasser „Atmodes" moet de strijd
aanbinden in Den Haag en ook deze ploeg
is bepaald niet vrij van zorgen. Slechts
31 punten is deze club van de gevaren
zone verwijderd en de dames zullen in
deze laatste wedstrijd alles op alles moe
ten zetten om zich te vrijwaren van de
zelfde problemen als waarmede stad
genoot „Haarlem" wordt gekweld.
De herenploeg van „De Spartaan" uit
Lisse staat in de le klasse op een goede
3e plaats terwijl de damesploeg van de
zelfde vereniging een 5e plaats bezet in
de dameshoofdklasse. Wanneer beide ploe
gen zondag comple.et ten strijde kunnen
trekken is er een goede kans dat men
mag uitkomen in de respectieve fi
nales. Voor de dames zou dit betekenen
een plaats in de strijd om het kampioen
schap van Nederland. Voor de heren een
kans om zich te plaatsen voor net spe
len van promotiewedstrijden.
De damesploeg van „Holland" staat
in de le klasse op een fraaie 2e plaats
en wanneer de voortekenen niet bedrie
gen maakt ook deze ploeg een redelijke
kans zich via de finale te plaatsen voor
een plaats in de promitiecompetitie naar
de dameshoofdklasse.
De heren van „Holland" maken deel
uit van de middenmoot in de le klasse
en zullen zich hierin ongetwijfeld kunnen
handhaven.
De dameshoofdklasseploeg van DEM
uit Beverwijk staat op de zevende plaats
met slechts 200 punten achterstand op
nummer 6. De kans bestaat dat men in
aanmerking komt voor een plaats in de
finale om het landskampioenschap.
In de le klasse heren staat ,,DEM" er
niet zo best voor, maar de verschillen
zijn hier zo gering dat men met een beet
je goede wil, zeker nog een paar Dlaat-
sen zal kunnen stijgen.
De heren- en damesploegen van Suo
mi komen beide uit in de 2e klasse Van
de 29 ploegen bezetten de heren een 12e
plaats en ook hier zijn de verschillen
slechts gering, zodat een goed eindresul
taat tegemoet mag worden gezien.
De Nederlandse ploeg had op goud ge
rekend, toen onderweg bekend werd dat
de Italiaanse ploeg na vijftig kilometer
in elkaar klapte. Het werd tenslotte brons
een prestatie die natuurlijk ook niet
slecht is.
Middelink had wel vrede met die der
de plaats ogenschijnlijk, al had hij in
stilte op meer gehoopt, zoals hij beken
de. De Nederlandse bondscoach dacht
dat het grootste verlies geleden was op
de gedeelten met de zeer krachtige wind
mee. In vergelijking met de Russische
winnaars ging dat niet op. Die waren zo
wel voor als tegen de wind iets sterker
dan het oranje-viertal, dat nu eens niet
zoals vroeger, altijd met pech te mal
had gekregen.
Voor Oosterhof was de rit tegen het
horloge het hardst aangekomen. Door de
grote versnelling die hij moest rijden en
de stormwind had hij zich geforceerd.
Hij kreeg last van pijn aan een rugspier
en terecht maakte hij zich zorgen over
zaterdag, de dag van het individuele
kampioenschap op de weg. Maar dokter
Rozijn, die Oosterhof als geen ander be
ter kent, verzekerde hem dat hij zater
dag weer helemaal fit zal zijn. „Ik zag
na vijftig kilometer al dat Popke moei
lijk zat. Hij had een rood hoofd en de
lachgrimas die hij anders over zich heeft
was verdwenen", zei de dokter.
De andere coureur voor zaterdag, Fe
dor den Hertog, scheen niet geleden te
hebben met deze honderd kilometer. Hij
had, zoals Aad Duyker zei, het best van
allemaal gereden. Vandaar dat Den Her
tog ook grapjes kon maken na afloop,
terwijl de anderen de grootste moeite had
den om te recupereren. Fedor den Her
tog weet dat de goede vorm er is en dat
geeft hem. de weifelaar, wat extra men
tale kracht voor zaterdag.
De ploegen van Rusland en Tsjecho-
Slowakije kwamen voor Middelink als
een complete verrassing uit deze wed
strijd tevoorschijn. „Ik wist niet dat ze
zo sterk waren. Ik had me helemaal af
gestemd op de Italianen. En toen die na
vijftig kilometer wegzakten dacht ik dat
we goed zaten, hoewel ik natuurlijk wel
aan de hand van de tussentijden kon zien
dat de Russen en Tsjechen op het voor
ste plan zaten. Onze jongens draaiden
goed. Het overnemen was perfect. Alleen
had het met wind mee iets sneller moe
ten gaan. Nu reden ze zestig tweeën
zestig kilometer per uur. Tegen wind in
was het nu en dan 35 a 36 kilometer per
uur. Kun je nagaan hoe zwaar het was".
Het werd een gemiddelde van boven de
45 kilometer, want de honderd kilome
ter werd afgelegd in 2.12.59, een verschil
van dertien seconden op de Tsjechen die
tegen het eind zeer verzwakten en dan
ook uitgeput over de streep rolden en een
verschil van 41 seconden met de Russen
die zeer constant hebben gereden.
De Italianen waren even snel als de
Russen gestart: tijden na 25 kilometer:
Italië en Rusland 31.08, Nederland 31.12
en Tsjecho-Slowakije 31.19.
Tijden na 50 kilometer: Rusland 1.02.08,
Tsjecho-Slowakije 1.02.14, Nederland 1.02.17,
Italië 1.02.49.
Tijden na 75 kilometer: Tsjecho-Slo
wakije 1.45.33, Rusland 1.45.35. Neder
land 1.46.08, Italië 1.46.54.
Eindstand: 1. Rusland 2.12.19, 2. Tsje
cho-Slowakije 2.12.46, 3. Nederland 2.12.59
4. Italië 2.14.48.
De Russen hebben zich terdege op dit
kampioenschap voorbereid onder leiding
van oud-renner Kapitanov. Tijdens het
kampioenschap van Rusland op 25 juni
in Odessa kwamen de renners uit het ge
hele land bij elkaar voor onder andere
de honderd kilometer tijdrace. De tien
besten van hen werden geselecteerd en
tenslotte bleven er vier over: de 21-jari-
ge lardy uit een dorpje aan de Wolga,
de 31-jarige Sokolov uit Omsk in Siberië,
de 23-jarige S-joekov (de enige, die van
vorig jaar overbleef voor de wereldkam
pioenschappen) uit de Kaukasus en de
22-jarige Likatchen uit Gorky Dit viertal
trainde drie weker intensief "aar-van
één week in Luxerrb
HANS ROMBOUTS
(Van onze sportredactie)
LUXEMBURG. In de hoofdstad van
het groothertogdom hees men dan na vier
dagen Eric de Vlaeminck als uiteindelijke
winnaar van Parijs-Luxemburg op het
erepodium. Dat gebeurde na een etappe,
die gevoeglijk met het woord afvalrace
betiteld mag worden. Niet minder dan
twintig renners, waaronder alle winnaars
van de voorgaande etappen, gaven er de
brui aan. Omdat de overigen elkaar
om het zo maar eens te zeggen het
licht bepaald niet uit de ogen reden ging
het slotgedeelte van de vierdaagse de his
torie in als een bijzonder saaie vertoning.
In de schaduw van het studiogebouw
van radio Luxemburg stak de Italiaanse
sprintkoning Marino Basso nog even de
overwinning in zijn portefeuille, na afge
rekend te hebben met zijn landgenoten
Fabricio Fabbrie, Gianni Motta en Mau-
ro Simonetti, alsmede de Fransen Lucien
Aimar en Alain Vasseur plus Rini Wagt-
mans. Deze zeven sloegen hun slag na
150 van de 217 kilometer tussen Keulen
en Luxemburg, waar de knapen gecon
fronteerd werden met de vinnige heuvels
van de Eifel en de Ardennen.
Met Rini Wagtmans in de kopgroep
leefde er nog even hoop op een Neder
landse zege. Vooral toen de Nederlander
tegen het einde enkele keren probeerde de
zes overigen de rug te laten zien. „Ik
kreeg geen kans om weg te komen,»" ver
duidelijkte Rini na de rit. „Tegen vier
Italianen in de groep was niets te begin
nen. Toen we bij elkaar bleven was het
natuurlijk duidelijk, dat de snelle Basso
ging winnen."
De vierde plaats van Wagtmans was
overigens maar een kleine pleister op de
wonde, die Willem II-Gazelle in deze rit
opliep. Nadat Harm Ottenbros voor de
start al had laten weten dat hij niet meer
verder wilde, stapten niet minder dan
drie andere leden van het blauwe eska
dron in de bezemwagen.
Frits Hoogerheide was het eerste
slachtoffer. Na twintig kilometer raakte
hij verwikkeld in een valpartij waarbij
ook Henk Benjamins betrokken was. Ben
jamins liep slechts een gekneusd wiel op
en kon onmiddellijk weer verder, maar
de lichamelijke averij bij Frits Hooger
heide was zo groot, dat hij 5 kilometer
verderop de strijd staakte.
Basso won de laatste etappe van de wedstrijd Parijs-Luxemburg.
De tweede Willem 2-er die van het to
neel verdween was Leen Poortvliet, die
last kreeg van een achillespees. Als num
mer drie ging Jan Serpenti naar huis met
een vage boodschap aan ploegleider Ton
Vissers dat het niet meer ging.
De Willem 2 ploeg was niet de enige
equipe die drie knapen verloor. De Duits/
Zwitserse combinatie Zimba zag de Duit
sers Dieter Puschel, Wilfried Peffgen en
de winnaar van de dag tevoren, Rudi
Altig, naar huis gaan. Bij Mars-Flandria
was het de winnaar van de eerste dag,
Jean Pierre Monsère, die op een gegeven
moment de wedstrijd wedstrijd liet.
Een andere etappewinnaar, de Belg
Frans Verbeeck, ging niet van start. Tot
de uitvallers tijdens de rit behoorden ver
der bekende figuren als Luis Ocana Her
man van Sprengel, Raymond Delisle,
Emile Bodart en Daniel van Ryckeghem.
In de duivensport zou men na zoiets spre
ken van een „rampvlucht."
Goed, er bleven nog altijd 65 van de
105 moedigen, die in Sevran van start
gingen, van de partij. Maar ook zij kon
den de saaiheid in de laatste rit niet af
wenden. De eerste aanval van betekenis
kwam na 60 kilometer toen Luis Ocana
op de pedalen ging staan en samen met
Roger de Vlaeminck een behoorlijke voor.
sprong opbouwde. Het duo kreeg later ge-
zeischap van Michele Dancelli.
Juist toen het op een poging van al
lure begon te lijken kwam het drietal
voor een gesloten overweg te staan De
trein bleef zolang uit, dat ook het pelo
ton voor de neergelaten spoorbomen van
de fiets moest. Ocana, De Vlaeminck en
Dancelli mochten uiteraard met de ver
overde voorsprong vertrekken, maar ds
cadans was gebroken en hun poging liep
tenslotte op niets uit.
In Obergeckler (na 147 km) gingen
vervolgens Fabricio Fabbrie en zijn land
genoot Mauro Simonetti hun geluk be
proeven. Zij werden later achterhaald door
Alain Vasseur, Gianni Motta en Lucien
Aimar. Daarmee had zich dan de zeven
man sterke kopgroep gevormd, die tot het
eind wist stand te houden.
De voorsprong van winnaar Basso op
het peloton bedroeg bij de finish 1 mi
nuut en 38 seconden. Een behoorlijke
winst wanneer men bedenkt, dat het laat
ste deel van de rit over zwaar geacciden
teerd terrein voerde.
DEN HAAG. Het bestuur van de
Koninklijke Nederlandse Zwem Bond
heeft besloten zwemster Mia Plantinga
wegens vormverlies niet af te vaardigen
naar de Europese zwemkampioenschap-
pen in Barcelona In de 4 x 100 meter
estafetteploeg (dames) is Coby Buter nu
aangewezen als rugslagzwemster.
(Van onze sportredactie)
HAARLEM De Italiaanse honk
balbond heeft laten weten dat hij op
5 september een delegatie, bestaande
uit de heren Notari, vice-voorzitter,
en Cecotti, tweede secretaris, naar
Nederland zal sturen om te trachten
een oplossing te vinden voor het zo
genaamde „dubbele paspoortencon
flict".
Het is vrijwel zeker dat de Italianen in
Nederland zullen voorstellen om de re
gels zodanig aan te passen dat er maxi
maal drie spelers met een dubbel pas
poort in een ploeg opgesteld kunnen wor
den, hetgeen voor hen de mogelijkheid
zou openen om gebruik te maken van
Amerikaans-Italiaanse krachten
De heer Bremer, secretaris van de
KNHB, heeft inmiddels laten weten dat
de Nederlandse honkbalbond niet verder
zal gaan dan de reglementen van de in
ternationale organisatie, de FIBRA. Dat
houdt in dat: a) een speler minimaal twee
jaar domicilie gehouden moet hebben in
het land waarvoor hij uitkomt; b) een
speler nooit eerder voor een ander land
mag zijn uitgekomen en c) hij een pas
poort moet bezitten van het land waar
voor hij speelt.
-------^.^mnnnnnnnnnnnfinnmMiitiutiuuuinnm
LEICESTER Fedor den Hertog, Popke Oosterhof en Mathijs de Koning zijn de
sleutelfiguren voor Nederland in het wegkampioenschap voor amateurs morgen en
wei om twee redenen. Of wel ze zijn zelf sterk genoeg een vooraanstaande rol te spelen
of wel hun grote internationale bekendheid speelt de onbekenden in de oranjeformatie
in de kaart. En vooral die laatste factor zou wel eens van doorslaggevende betekenis
kunnen zijn en dan moet men direct de Zeeuw Cees Priem als grote „onbekende"
favoriet aanwijzen. Vrijwel niemand in het buitenland weet, welk een klassevol ren
ner deze 19-jarige Priem is. Hij is een jongen die boordevol talent zit, een jongen ook,
die op vrijwel alle onderdelen van het wegrennen specialist is: hjj heeft een gewel
dige demarrage, hy kan een afstand alleen overbruggen, hy kan alleen weggaan en
hy is snel in de aankomst. Als hy bij de goede ontsnapping zit is hy een van de groot
ste kanshebbers bij de amateurs. Overigens blyft het natuurlijk zoals Oosterhof zegt,
ook een kwestie van geluk. „Je kunt tien keer meegaan in een ontsnapping die het
niet wordt en één keer blyven zitten en dat kan dan wel de beslissende slag zijn.
Je moet ook wat geluk hebben".
Wegcoach Joop Middellink hanteert
niet het systeem van kopmannen, maar
hij laat ieder de eigen kans rijden zonder
dat men tegen elkaar rijdt uiteraard.
Nederland heeft een sterke wegploeg,
dat is zeker. Daar is een Fedor den Her
tog om te beginnen, de meest grillige
wegrenner sinds jaren. Hij kan geweldig
voor de dag komen (de Ronde van Lim
burg dit jaar, waarin hij met vele minu
ten voorsprong won) of hij kan afgaan
als een beginneling (het kampioenschap
van Nederland). Hij is ook moeilijk te
grijpen voor een coach. Middellink heeft
toch een schat aan ervaring, maar ook
hij blijft Den Hertog een mysterie vin
den. „Wat ik wel weet is dat hij niet ge
schikt is om prof te worden. Daar mis
lukt hij dacht ik." En det is nu iui=t hei
punt dat van pront i..,n ,~,0
gen. Den Hertog had heel zijn seizoen af
gestemd op de Tour de l'Avenir. Hij had
hetzelfde willen doen als zijn vriend Zoe
temelk namelijk die tour winnen. En men
veronderstelt meer kan men bij hem
niet doen, zoals ook Herman Krott, zijn
ploegleider, bij wie hij toch lang in huis
geweest is, bekend dat hij dan wellicht
prof zou zijn geworden. Het zit er dus
in, dat Den Hertog nu zijn slag zou wil
len slaan in het wereldkampioenschap.
Datzelfde geldt eigenlijk ook voor Popke
Oosterhof. Oosterhof, door Middellink
aangeduid als een goede toekomstige prof,
was vorig jaar al in de voorste gelederen
bij de strijd om de regenboogtrui, die
toen werd veroverd door Leif Martensen,
evenals de nummers 2 en 3, de Belgen
Monseré en Van Roosbroeck, daarna over
gegaan naar de beroensrenners. Ooster-
Vf ic enorm vooruit gegaan hp+ laatste
'.ia- "fj'irleninlT- hit ma" dan interna
tionanl dit jaar wat minder succes heb
ben behaald. Hij is toch gegroeid in er
varing." De vraag is alleen of Oosterhof
geen last meer heeft van de spierpijn die
hij in de 100 kilometer-tijdrace donder
dag opliep.
Mathijs de Koning laat hem, zo zegt de
wegcoach, steeds weer versteld staan. „In
Nederland heeft hij niet veel koersen
gewonnen. Dat is niet zo vreemd, eigen
lijk. Ik heb hem namelijk veel in het
buitenland laten rijden om zijn ervaring
op internationaal niveau (hij won onder
andere vorig jaar de Ronde van Oosten
rijk) nog te vergroten. Men heeft mij
wel eens gezegd", aldus Middellink, „dat
ik hem te veel wedstrijden over de grens
laat fietsen, maar men heeft niet in de
gaten dat hij in Nederland zelf op mijn
advies minder rijdt."
Cees Koeken is weer in de gratie van
Middellink opgenomen. Vroeger was hij
de uitgesproken lieveling van de bonds
coach, maar de relatie tussen de twee
bekoelde allengs, toen bleek dat Koeken
„een slappe mentaliteit" zoals Middellink
dat noemde, toonde. De bondscoach koos
hem niet meer voor zijn selecties. Hij
zette hem ook uit de Vredesteinploeg.
„Hij werd alleen maar een mannetje van
het geld. Hij wilde ook geen klassiekers
meer rijden. Jefke Jansen, zijn tegen
woordige ploegleider, heeft dat ook on
dervonden. Hij bleef gewoon weg als hij
een klassieker moest rijden. Maar Koe
ken is na het behalen van het kampioen
schap van Nederland veranderd. En Mid
dellink zegt nu: .Speciaal mijn hoed af
voor E' ekon Bii de trainingen weert hij
zich als een duivel. Hij heeft zich zeer
serieus op dit kampioenschap voorbereid.
Hij zou ook van zijn internationale on
bekendheid kunnen profiteren."
In Cees Priem mag men al de man
van nu, maar vooral van de nabije toe
komst zien. Priem was als aspirant (23
overwinningen in het tweede jaar) in
1968, onder andere de acht van Chaam)
al een coureur, die er onmiddellijk uit
sprong en nu als kersverse amateur toont
hij ook al zijn kracht aan de anderen.
„Priem is ook een fijne jongen om mee
te werken", verzekert Middellink. „Hij
heeft geen sterallures en wil luisteren naar
adviezen." Middelink loopt met hem weg
en vindt hem een ideale coureur. Zelf
zegt Priem: „Het is maar goed dat de
Tour de l'Avenir niet doorgaat. Ik denk
dat ik er niet in gestart zou zijn, want
stel je voor dat ik gewonnen zou heb
ben, wat moest ik dan?" en hij zegt het
zelfde over dit wereldkampioenschap:
„Stel je voor dat ik kampioen word, wat
moet ik dan? Ik ben toch veel te jong
om prof te wonden." Zijn ploegleider Piet
Liebrechts zal hem daarvan nog eens
extra overtuigen. „Dit jaar is nog te vroeg
voor Priem. Volgend jaar moet hij pas
goed „doorbreken" als amateur en daarna
prof worden."
Ben Janbroers tenslotte is de man, die
het laatst in de ploeg gekomen is. Hij
moest eerst nog laten zien en dat ge
beurde dan in de Ronde van Schotland,
waar hij onder andere een etappe won,
dat hij zijn vorm had terruggevonden.
De kampioen van Nederland 1969 was
namelijk wat teruggezakt, maar hij is nu
weer op het punt waarop men wel dode
lijk rekening met hem moet houden Bo
vendien is het wel een circuit naai zijn
hart Tanbroers is bovendien een goede
spurter.
