„Telstar wordt eerder
kampioen dan degradant
Croon:
Top is
al te
ver weg
Vakmanschap
is
meesterschap
Jk
Wethouder De Boer van Yelsen:
WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1970
VOLENDAM Een gesprek met trainer Hans Croon over Volendam is een voortdurende verwijzing naar het rapport, dat hij heeft samengesteld en waarin de Vereniging van Voetbal
Oefenmeesters haar visie op de toekomst van het Nederlandse voetbal neerlegde. „Eigenlijk hoefden wij dat helemaal niet te doen. Als trainers behoren wij geen bemoeienis te hebben
met de organisatie zegt Croon, „maar zoals het nu gaat, groeit de zaak scheef. De top komt steeds verder weg te liggen, terwijl toch de vaderlandse competitie het belangrijkste is voor alle
clubs. Maar de stand in de eredivisie, terwijl de competitie nog moet beginnen, staat al praktisch vast. De mensen hebben daar geen interesse meer voor. Na de eerste paar weken verandert
er vrijwel niets meer en pas aan het einde wordt het weer wat interessanter, omdat dan aan de orde komt welke clubs van de grote drie kampioen wordt. En nu al vraag ik me af: Wie
moet Feijenoord kloppen? Ik heb ze gezien in een oefenwedstrijd en het is gewoon vast te stellen: als het niet goedschiks gaat, dan gaat het kwaadschiks, maar er wordt gewonnen". Met
welke gevoelens dan moet Volendam de competitie in gaan? Het is een lichte ploeg, die vorig jaar op grond van zijn techniek promoveerde en waarbij Croon c.s. er in de transferperiode
niet in slaagden zich een spits te verschaffen. „De spelers zijn realisten. Ze hebben gewoon gezegd: het wordt een competitie van de onderste acht. Bij die clubs moeten we onze punten
zien weg te halen. Wat natuurlijk niet wil zeggen, dat we tegen'Feijenoord, Ajax of PSV meteen het hoofd in de schoot zullen leggen. We zullen ons op elke wedstrijd tot in de pun
tjes voorbereiden en reken maar niet, dat we met knikkende knieën in „de Kuip" zullen stappen.
M.
99
Beetje steun
Aaltje Keizer
Geldmagnaten
Subsidie
Een experimenteel elftal van Tel
star. Staand van links naar rechts:
Blauw, André, De Vries, Lecher-
mann en Wijngaarde. Zittend van
links naar rechts: De Wit, Van Es
sen, Van Egmond, Molenaar, Bond
en Stanic.
Maar als je geen realist ben en je
plaats niet weet, dan jaag je de zaak
over de kop. De topclubs gaan met
weer grotere gemiddelden spelen. Ze
hebben zich wéér versterkt. Én in zo'n
competitie weet je gewoon, dat je ge
wond raakt. Maar het mag geen stie
rengevecht worden, waarin wonden
dodelijk zijn. Het moet een levend
schouwspel blijven. Maar Volendam
heeft zeker geen minderwaardigheids
complex. We weten wat we kunnen.
Natuurlijk hadden we graag een spits
gekocht, hoewel we vorig jaar veel
doelpunten hebben gemaakt, zonder
dat er een uitgesproken topscorer was.
Maar we stuitten in onze pogingen
om een spitsspeler te kopen op weer
een van de onvolkomenheden in ons
betaalde voetbal: de veel te hoge
transfersommen. Die moeten en dat
hebben we ook in ons rapport gezegd
aan een limiet worden gebonden.
De bedragen, die worden gevraagd,
staan in geen enkele verhouding tot
de prestaties, die worden geleverd.
Voor een speler, die een aantal keren
in het Nederlands elftal heeft gespeeld,
is het billijk om méér te vragen dan
voor iemand die daar niet in heeft
gestaan. Voor Ruud Geels, die wij wil
den hebben, liep de totale som in de
drie ton. Het salaris van een speler is
nu gekoppeld aan het transferbedrag,
maar dat houdt geen verband met de
prestaties. Door al die koppelingen
kunnen de topclubs zich ongelimiteerd
versterken, wat we juist moeten voor
komen. Er moet weer concurrentie ko
men, anders gaat ons voetbal kapot."
Volendam is natuurlijk nog geen
concurrent, „maar", zegt Croon, „bij
ons is de basis voor een topclub ge
legd. We hebben maar een klein
beetje steun nodig en we schieten om
hoog. We hebben een geweldig arse
naal aan spelers en een prachtige op
leiding, terwijl we nu ook een blauw
druk hebben voor de verdere ontwik
keling van Volendam."
Een blauwdruk, die bijvoorbeeld
verbetering van de totale accommoda
tie van Volendam op papier brengt;
een complete modernisering. Dat alles
om langzamerhand te gaan voldoen
aan de eisen, die het rapport van de
VVO formuleert en dan aangepast aan
de Volendammer omstandigheden.
„Op het veld komen reclameborden
van de plaatselijke restaurants, die op
zondag een voetbalmenu serveren. Het
publiek, dat voor het merendeel van
buiten Volendam komt, kan dan goed
koop eten. We hebben wekelijks een
„blinde pool" in allerlei openbare ge
legenheden hangen. Uit de opbrengst
daarvan konden we in het afgelopen
seizoen de kleedkamers helemaal mo
derniseren en aanstonds gaan we be
ginnen aan de verdere verbouwing van
de ruimten onder de tribune, die moet
gaan worden doorgetrokken tot vlak
aan de rand van het veld."
Zo is er meer in Volendam. Het ge
brek aan keepers bijvoorbeeld. (Jan
Ruiter komt uit Enkhuizen en was
eigenlijk de eerste niet-Volendammer
in de top-elf.) Aaltje Keizer, de legen
darische doelman van Volendam, gaat
nu keepers opleiden. Zoals ook het ge
brek aan fysieke hardheid gaat wor
den weggewerkt. „Bij de jeugd wordt
aan krachttraining gedaan, zodat over
enkele jaren dit probleem waarschijn
lijk ook tot het verleden zal behoren",
aldus Croon.
Zo wandelt Hans Croon, boordevol
plannen door het Volendammer leven,
hoewel hij zegt niet zeer emotioneel
met de club gebonden te zijn. Maar
hij voelt zich er wel erg happy. „Ik
ben er de man niet naar om alleen
als trainer te werken en voor de rest
de zaak maar te laten rusten. Als ik
een beetje kan bouwen, dan ben ik
zeer tevreden. Ik móét me met de
organisatie bemoeien."
Van welke neiging Volendam met
graagte de vruchten plukt. Croons
ideeën hebben Volendam een nieuwe
impuls gegeven. De club dreigde vast
te roesten, fatalistisch telkens wéér in
de „heen en weer" stappen. „Het is
niet zo gek, dat het zo is gegaan. De
voorzitter, dr. Duin, heeft laatst uit
gerekend, dat we van heel de Volen-
damse gemeenschap over 1508 „weer
bare" mannen kunnen beschikken. Dat
zijn onze potentiële toeschouwers en
de werkers in de club. Dat is een
onmogelijke zaak. Dat houdt geen club
vol. Eigenlijk zijn de prestaties van
Volendam altijd veel te groot geweest,
maar het pleit wel voor de kwaliteit."
(Van onze sportredactie)
VOLENDAM. Een veelvuldig
voorkomende term in Croons woor
denstroom over voetbal is „vak
manschap" En dat houdt dan in,
dat voetbal een koele, zakelijke af
faire is geworden. Waarin passieve
en actieve recreatie hand in hand
gaan. Hans Croon ziet geen scher
pe scheiding tussen profs en ama
teurs. („Waarom mag een hobby
geen geld opleveren?") Maar wel
dat er aan het vakmanschap van
die profs veel mankeert. „Toen En
geland van Brazilië verloor, was
Bobby Moore de eerste om Pele te
feliciteren. Dat hoort bij zijn vak,
want denk erom dat verliezen voor
een Engelsman wat betekent.. In Ne
derland kunnen we dat gewoon nog
niet opbrengen- Het publiek fluit
een tegenstander nog uit. Dat is de
grootste waanzin die er bestaat."
Bij Volendam is dat vakmanschap
ook nog een zaak die moet groeien.
„Johan Pelk", zegt Hans Croon, „is
een echte broodvoetballer, een van
de weinigen bij ons. Hij denkt pro
fessioneel, heeft ook een grote er
varing. Mede daarom heb ik Pelk
uit de aanval weggehaald en in de
achterste vier gezet. Dat moest wel,
omdat Karregat gestopt is met voet
ballen."
Maar voor de overigen geldt, dat
hun vakmanschap nog moet
groeien. Croon: „Wat wij op orga
nisatorisch gebied allemaal doen,
laat de spelers volkomen koud. Ze
laten het over zich heen komen en
vinden het allemaal wel best. Ze
voelen zich nog niet mede-verant
woordelijk. Ik haal nog wel eens
het voorbeeld aan van Jan Janssen,
die zijn vak wél volledig beheerst.
Dat is in Nederland het beste voor
beeld hoe een beroepssportman
moet handelen. Een voetballer is in
Nederland verplicht de klanten te
vreden te houden. Bij Volendam is
dat zeker ook het geval, omdat de
meeste kijkers van buiten Volen
dam komen. Er is voor dit seizoen
een recordaantal seizoenkaar
ten verkocht. Dus de verwachtingen
zijn hooggespannen."
(Van onze sportredactie)
VELSEN „Het is", zegt wet
houder De Boer, namens de ge
meente Velsen in het bestuur van
de voetbalvereniging Telstar,
„moeilijker om Telstar uit de ere
divisie te krjjgen, dan de club hel»
kampioenschap van Nederland te
bezorgen". Het is geen loze kreet
die de heer De Boer, sinds jaar en
dag fel voorvechter van ver door
gevoerd professionalisme, zowel
op het voetbalveld, als in de organi
satorische sector van de vereni
gingen. Het is ook niet de eerste
keer dat hij een dergelijke uitlating
doet en het zal ook niet de laatste
keer zijn, al trekt hij zich deze
maand terug uit het bestuur, waar
in hij sinds de stichting (in 19615)
zitting heeft gehad. De verzekering
van de aan de sport verknochte
wethouder is weloverwogen. Illj
heeft dan ook weinig moeite om
zijn standpunt te verklaren: „In de
afgelopen vier jaar heeft men
tegen het einde van de competitie
steeds geroepen dat Telstar uit de
eredivisie zou gaan. Ik heb ieder
jaar volgehouden dat de club be
houden zou blijven en steeds is
mijn voorspelling weer uitge
komen. Dat is niet zo vreemd, want
volgens mij is het aan- en verkoop
beleid van de spelers van begin af
aan zo gunstig geweest, dat het be
houd van het eredivisieschap als
vanzelfsprekend is".
Het beleid, zoals dat door de heer
De Boer naar voren wordt gebracht
is onder drie noemers onder te bren
gen: a) behoud van een vaste kern,
momenteel bestaande uit Bond, De
Vries, Van Egmond en Van Essen: b)
het terugkopen van een minstens ge
lijkwaardige voetballer als een van de
overige sterke spelers wordt wegge
kocht; en c) aantrekken van jeugdige
amateurs, die op den duur de verou
derde top zullen moeten vervangen,
dit als compensatie voor de weggeval
len jeugdcompetitie.
Aan de hahd van deze gegevens ver
klaart De Boer de ook dit jaar ge
voerde transfertaktiek. „De salarissen
van Van Egmond, De Vries, Bond en
Van Essen zijn momenteel zo hoog op
getrokken dat zij niet in hoeven gaan
op aanbiedingen van andere verenigin
gen. Dat is dus de vaste kern waar
we de komende jaren op kunnen reke
nen. De spelers zoals Beek en Geest
man, die bij ons zijn weggekocht, heb
ben wij kunnen vervangen door spe
lers met minstens gelijke kwaliteiten.
In dit geval Van Wijngaarden en Le-
chermann. Met Theunissen ligt het an
ders. Wij hebben hem in de gelegen
heid gesteld om zijn positie in Zwit
serland te verbeteren, omdat een spe
ler van boven de dertig toch naar het
einde van zijn carrière loopt", aldus
De Boer.
Bij de aankoop van de amateurs
hoopt men dat enkele van deze jon
gens voldoende klasse zullen bezitten
om in het eerste elftal nuttig te kun
nen zijn. Op die manier wil het Tel
star-bestuur voorkomen dat het elftal
over enkele jaren alleen nog maar op
peil gehouden zou kunnen worden door
enorme transferbedragen voor sterke
spelers neer te gaan tellen. De Boer:
„Dat zou tegen onze principes zijn. Op
die manier zouden wij alleen maar
meewerken aan de opdrijving van de
waanzinnig hoge transferbedragen, die
momenteel geboden worden. Als Tel
star een dure speler als Van Wijn
gaarden koopt, dan komt dat door de
foute amateuristische structuur- van
de KNVB. Wij werden in dit geval ook
weer gedwongen omdat Go Ahead
Beek en Geestman had weggekocht."
„Maar liefst zouden wij zien dat het
anders ging. Op het ogenblik is de si
tuatie in Nederland zo dat een aantal
geldmagnaten bij enkele topclubs,
vooral uit het buitenland, voor enor
me bedragen een sterk elftal bij el
kaar kopen. Die elftallen winnen na
tuurlijk aan kracht, maar de succes
sen die zij boeken zijn misleidend,
want in feite wordt de hele Neder
landse competitie door het grote
krachtsverschil ontwricht. Wjj moeten
hier af van die waanzinnige transfer-
bedragen"
Als een gezond alternatief ziet De
Boer een werkelijk professioneel op
geleide jeugd, die ook helemaal voor
bereid zou moeten worden op een
maatschappelijke carrière na de voet
balloopbaan. De betaalde jeugdcom
petitie was reeds een eerste stapje op
de goede weg, maar die werd in 1967
met een meerderheid van stemmen'
van de baan geveegd. „Dat dit kon
gebeuren is reeds een bewijs dat er
bij veel clubs iets fout zit. Veel vere
nigingen stemden voor afschaffing van
de jeugd. Niet omdat zij die jongens
niet graag zagen voetballen, maar om
dat zij het niet konden betalen", al
dus De Boer, die een beter samen
spel tussen betaalde en amateurvere
nigingen als noodzaak voor een gezon
de voetbalmaatschappij ziet, „het
moet niet zo zijn dat wij ons bij de
aankoop van een amateur druk moe
ten maken over de vraag of een trans
ferbedrag 3000, of f 5000, moet zijn.
Laten wij met de amateurs overeenko
men dat jonge spelers die daar in aan
merking voor komen voor één of twee
proefjaren naar een betaalde vereni
ging kunnen gaan. Voldoen ze niet
dan gaan ze heel wat wijzer terug naar
hun oude club; zijn zij sterk genoeg,
dan moet het voor een betaalde vereni
ging mogelijk zijn om een aantrekke
lijk transferbedrag te betalen."
Toen VSV en Stormvogels zeven
jaar geleden hun betaalde afdelingen
samenvoegden tot de eredivisieplpeg
Telstar, was een gedegen jeugdelftal
een vitaal onderdeel van de planning.
Méde door die eigen kweek zou Tel
star in een jaar of zes aan de natio
nale top moeten komen, verwachtte
men in Velsen. Zeven seizoenen later
is de club echter nauwelijks verder
gekomen dan de staart. De Boer: „Toen
wij bij de oprichting ons plan trokken,
gingen wij er van uit dat er in de ere
divisie de nodige spanning zou blijven.
Zoals bekend is dat niet uitgekomen.
De afdeling wordt beheerst door een
paar topclubs, die de sterkste spelers
aan kunnen trekken. Wij hadden ge
hoopt dat de KNVB door de jaren mee
zou groeien, dat het van een amateu
ristische organisatie zou worden tot 'n
professioneel geleide bond. die onder
meer lijn had kunnen brengen in het
transferbeleid. Bovendien hadden wij
in 1963 het idee dat de mentaliteits
verandering van de overheden ten op
zichte van de beroepssport sneller zou
veranderen dan het geval is geweest."
Met de aanpassing van de mentali
teit doelt wethouder De Boer, als lid
van de Landelijke Contactraad voor
de Sport nauw betrokken bij deze ont
wikkelingen op landelijk niveau, de
nog steeds ontoereikende steun van de
overheden (zowel rijk als gemeente)
aan de sport. De Boer: „Sinds de op
richting van Telstar hebben de ge
meentelijke overheid en het bedrijfs
leven steeds positief tegenover de
vereniging gestaan. Ook de overheid
steekt jaarlijks geld in Telstar, maar
dat is geen subsidie zoals wij die op
andere terreinen van het culturele le
ven kennen, en dat terwijl toch bewe
zen is dat verreweg de meeste belang
stelling van het publiek uitgaat naar de
sport. Als de gemeente Velsen bijvoor
beeld een ton aan Telstar geeft, dan
is dat eigenlijk geen subsidie. Dat geld
komt in de loop van het jaar weer af-
lemaal in de vorm van terreinhuur of
vermakelijkheidsbelasting terug in de
gemeentekas. Ik kan rustig zeggen
dat vrijwel geen enkele overheid mo
menteel werkelijk subsidie aan het be
taalde voetbal verleent."
Ondanks de magere resultaten van
Telstar wil wethouder De Boer de eer
ste zeven jaar van de „voetbalclub
voor de IJmond" niet als mislukt be
schouwen. Ter staving wijst hij op ge
zonde amateurclubs VSV en Storm
vogels („Door de sanering zijn de veel
te grote geldzorgen bij die verenigin
gen weggevallen") en de. voor Neder
landse begrippen zeer redelijke belang
stelling voor de verrichtingen van Tel
star. Dat de interesse van het publiek,
tenslotte was toch de passieve recrea
tie de voornaamste reden voor de voet
balfusie, waarschijnlijk groter was
geweest als Telstar zich in hogere re
gionen had gespeeld, geeft de heer De
Boer volmondig toe.
„Maar", vervolgt hij, „ondanks ons
noodgedwongen voorzichtige aankoop
beleid, hebben wij tot nog toe het at
tractieve voetbal primair gesteld. On
ze ploeg stond bekend als een bijzon
der goede formatie, maar de punten
bleven uit. Dat was in de eerste helft
van de vorige competitie nog zo. Hal
verwege omgezwaaid en toen kwamen
de punten wèl. Toch zullen wij niet
voorgoed aan de staart hoeven blijven.
Als Telstar de financiële aandacht
krijgt die nodig is dan kunnen wij on
ze oorspronkelijke plannen voor een
stoot naar de top zij het wat ver
traagd alsnog doorvoeren."
