V
FEIJENOORD GREEP DE WERELDBEKER ONDANKS
AFBRAAK-VOETBAL VAN ESTUDIANTE S (1-0)
Happel:
„Dit zijn
gangsters
Arbiter Tejada: Estudiantes het moeilijkst
Zelfs de „dienstfiets" van Joop
van Daele moest het ontgelden
Doelpunt van invaller Joop
van Daele gaf de doorslag
Argentijnen
zwaar
Coach Oswaldo
Zubeldia:
„We hebben
schlemielig
verloren"
Speciale
Feijenoord
stempel
DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1970
21
Dit is het doelpunt, waarmee alles
begon en waarvan de maker, Van LYQGStGldl
Daele zei: „ik kreeg de bal recht op
mijn pantoffel".
Dit is het toonbeeld van teleurstel
ling. De Argentijn Pezzano gaat zeer
bedroefd van het veld.
99
Feijenoords nummer dertien hij
komt in rangorde achter de midden
speler Johan Boskamp kent zijn
plaats. Hij weet dat hij nog geen ster
is, hij beseft, dat hij nog niet de vir
tuositeit bezit van de oude, kleine
meester Moulijn, die voor hem Van
Daele vorig jaar nog een onbeken
de speler uit het tweede van het grote
Feijenoord plaats moest maken. En
hij gedraagt zich er dan ook naar. Zijn
verhaal is ontroerend eenvoudig. Hij
erkent dat hij er waarschijnlijk een
week niet van zal kunnen slapen, dat
hij zal dromen van het doelpunt. En
hij vertelt vervolgens aan iedereen,
die maar luisteren wil het voorspel
van die belangrijke treffer. „Wery
kwam aanlopen. Ik dacht dat Henk
zou gaan schieten. Hij schoot ook. De
bal stuitte echter af op een been van
een verdediger. Wie dat was, weet ik
niet precies. Toen kreeg ik 'm. Ik zag
hem zo op mij afkomen. Recht op mijn
pantoffel."
Houthakkers
Hinderlagen
Goal
Wespesteek
Gebroken
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM. Alles het wegvallen van die benauwende druk „zou
Feijenoord het wel of niet halen", het bijna Zuidamerikaanse festijn in „de
Kuip" compleet met felle rode vuurpijlen, de rood-witte vlaggen met daar
onder de dansende jongetjes, het massale en op dat moment ontroerende
„Hand in hand kameraden", direct gevolgd door het nieuwe lied „Feijenoord
heeft de wereldcup", de glorieuze rondtocht van de Feijenoorders in hun
stadion, de happening op de Coolsingel, het volkomen lamleggen van het
Rotterdamse verkeer door feestende Feijenoorders,die met hun luid loeiende
auto's zich op deze avond niets meer van verboden wensten te herin
neren ja zelfs de breuk van „het fondsbrilletje"-begon met dat ene doel
punt De enige goal in de wedstrijd Feijenoord-Estudiantes, die de Rotter
dammers het recht schonk zich de officieuze clubkampioen van de wereld
te noemen. Die treffer kwam van de voet van een invaller. Van de bonkige,
blonde pinchhitter van Feijenoord Joop van Daele. Een drieëntwintig jarige
jongen zonder glamour, die de oorzaak van alle vreugde simpel omschrift
met: „Ik kreeg hem recht op mijn pantoffel."
En dat was het dan Het enige belang
rijke punt uit de wedstrijd Feijenoord-
Estudiantes. De rest zou eigenlijk ver
zwegen moeten worden. Dat blamerende,
alles ontregelende anti-voetbal van de
Argentijnen zou moeten worden vergeten
Maar vraag Happel. Hasil, Moulijn, Jan
sen, Van Hanegem of Kindvall maar eens
deze hernieuwde kennismaking met het
Zuidamerikaanse voetbal uit hun geheu
gen te schrappen. Dat gaat moeilijk. En
gisteravond was dat zelfs onmogelijk.
Hasil kon er nauwelijks over praten. Een
dikke bloederige lip verhinderde hem dat
Maar hij sprak toch (zeer verontwaar
digd): „De eerste de beste minuut kreeg
ik die dikke lip al", zei de middenvelder.
Het is geen voetbal meer wat deze jon
gens spelen. Ze trappen naar alles. Zeker
als de scheidsrechter niet kb kt. Ze knij
pen. Ze schelden. Ze douwen hun ellebo
gen in je maag Het is onmogelijk om te
spelen. Tenminste voor mij
De lezing van Willem van Hanegem
had dezelfde strekking: „Bandieten zijn
het nog niet, maar ze hebben er wel veel
van weg. Vooral die nummer elf (Veron)
en die nummer vijf (Pachamé) waren
vuilakken."
Happel zei er het volgende van: „lk
heb in het verleden wel eens gezegd:
„voetballers zijn gangsters. Nou toen
ik dat zei. dacht ik aan dit soort spelers.
Ik wist, dat de wedstrijd in Rotterdam
heel wat harder zon worden dan in
Buenos Aires. Maar zó hard, zó vuil. Dat
gaat alle verbeelding te boven. Het wa
ren houthakkers. De scheidsrechter Teja-
da kón hen niet de baas. Wat die man
toeliet was te gek. Het hele duel is door
die lui kapot gemaakt
Een Coen Moulijn De Rotterdamse
super-ster was verdrietig. Hij vond het
zonde van de wedstrijd. „He, was anti-
propaganda. Ik vond het nu helemaal niet
erg te worden vervangen. Als het op deze
manier moet, dan maai niet. Wil je wel
geloven, dat ik nog liever had verloren,
na een fijne wedstrijd te hebben ge
speeld, dan zoals nu winnen na zo n sof-
duel. Dit geeft toch helemaal geen vol
doening!"
Estudiantes heeft zijn slechte reputatie
volledig waargemaakt in Rotterdam. Het
wilde niet verliezen en het heeft om dit
gen was te gebruiken om overeind te
blijven staan? Over de lippen van zijn
coach Happel kwam dan ook geen enkel
verwijt: „Willem? ja hij draaide niet. Ook
daaraan kun je afmeten hoe destructief
Estudiantes voetbalde Er is veel, vrese
lijk veel voor nodig om Van Hanegem uit
zijn spel te halen Dat is nog een enkele
Europese ploeg gelukt. Nou, de Zuid-
Amerikanen wel
doel te bereiken alle bruikbare middelen
ten baat genomen. En dat waren er voor
dit elftal niet zo biizonder veel. Want
Estudiantes de la Plata zonder de vier
steunpilaren en kennelijk de grootste
om met Happel te spreken houthakkers
is geen groot elftal. Het is niet te verge
lijken met AC Milan, dat waarachtig ook
geen lieve ploeg is. Neen dit Estudiantes
moest om Feijenoord te dwingen donder
dag naar Madrid te reizen wel grijpen
naar volkomen onoirbare middelen. Het
kon zich niet permitteren te voetballen,
want dan was het waarschijnlijk met
drie, vier of zelfs vijf nul de vergeethoek
ingedrukt, waar het thuis hoort.
En daarom werd vanaf het allereerste
begin geslagen, gestompt, gespuwd, ge
knepen en geschopt. Hasil ondervond het.
De gehele middenlinie en voorhoede van
de Rotterdammers werden het slachtoffer.
De defensie verkeerde in een gunstiger
uitgangsstelling. Veron schopte welis
waar zijn directe tegenstander Romeijn
herhaaldelijk onderuit en Pachamé depo
neerde de echt niet lichte Rinus Israël
een keer in de Argentijnse dug out, maar
dit alles was niet te vergelijken met de
bandieterij, die de Feiienoorders te slik
ken kregen.
Het team schrok er van. Zélfs de vier
kante architect van de Rotterdamse aan
val Willem van Hanegem. Hij kwam niet
in zijn spel. Hoe kon hij ook aan opbouw
denken als hij al zijn zintuigen gedwon-
Van Hanegem had het zwaar. Hasil,
een ras-voetballer en veel kwetsbaarder
dan De Kromme Willem, die gisteravond
zijn martelgang maakte, was niet tegen
de hinderlagen en geniepigheden opge
wassen. Pachamé had hem na een zeer
overtuigend begin getuige de lip van
de Oostenrijker al vlot op de knieën
gedwongen. De vervanging van „der
Franzl" na de rust lag dan ook voor de
hand.
Happel: „de Schnitzel (een bijnaam die
de spelers Hasil schonken direct na zijn
intrede bij Feijenoord) moet kunnen
voetballen. Het mag wel fors spel zijn,
maar niet tè hard. Dan stopt hij. De
Schnitzel kan niet anders. Boskamp is
een geheel ander type speler. Hij staat
echt op het middenveld. Geen tien man
nen kunnen hem bewegen zijn plek prijs
te geven. Die knaap had ik in deze wed
strijd nodig."
Ook Coen Moulijn was niet op zijn
plaats in dit barbaarse duel. De frêle
linksbuiten werd door Malbernat volko
men ingetoomd. Het was de enige op
dracht van deze sterkste Argentijnse ver-
diger. Hij hield er zich strikt aan. Met
handen en voeten.
In de tweede helft was het elftal van
Feijenoord met Johan Boskamp en na
twintig minuten met Joop van Dale be
ter tegen de gisteravond geldende uitzon
derlijke omstandigheden opgewassen
Weliswaar was er geen sprake van dat
er kon worden overgegaan tot de oog
strelende combinaties, waarmee Feijen
oord anders zijn spel verluchtigt, maar
het doel, de goal van doelman Pezzano,
kon meer dan in Je eerste helft worden
bereikt. Feijenoord leek over meer wapens
te beschikken om de vele acties ontluis
terende Argentijnse buitenspel val open te
breken.
Jansen: In het begin lukte dat hele
maal niet omdat de Argentijnen die bui-
tenspelval soms al tien meter na de mid
dellijn openzetten. We hadden dan
omdat wij ook oprukten maar
een enkele tientallen meters diep speel
veld. In de tweede helft hebben we ons
weten aan te passen. Door een-twee's en
door te spelen over de vleugels."
Over de vleugels kwamen er nadat
doelman Treytel de gunst van het Rot
terdamse publiek had heroverd door een
magnifieke safe in de negende minuut
van de tweede helft kansen. Via de
backs Van Duivenbode en Romeijn en
via Wery en na de komst van Van
Daele de new look-rechtsbuiten Ove
Kindvall. Via Wery en de voet vac
Togneri kwam in de drieëntwintigste mi
nuut eindelijk de beslissende voorzet.
Een bijzonder gevaarlijk moment voor het doel van Estudiantes. Doelman Pezzano laat de bal schieten. Ove Kindvall, alert
als altijd, sprint toe. Het gevaar kan door de Ar gentijnen net op tijd worden bezworen.
ROTTERDAM. Eén ding staat na
de wedstrijd van gisteravond voor Joop
van Daele vast; binnenkort zal hij zich
weer bij de opticien melden voor
nieuwe contactlenzen. „Een paar jaar
geleden heb ik ze eens in gehad, maar
toen is het me niet zo goed bevallen.
Na wat er vanavond gebeurd is, ga ik
het echter nog eens proberen. In een
volgende wedstrijd zal geen enkele
tegenstander meer de kans krijgen de
bril van mijn neus te trekken", aldus
Joop van Daele, maker van het doel
punt dat Feijenoord de Wereldbeker
bracht.
Een dikke zoen op de wereldbeker van
Joop van Daele.
De Rotterdammer had gisteren wei
nig moeite om na de nu al beruchte
finale tegen Estudiantes tot zijn be
sluit te komen. Een kwartier van de
25 minuten die hij in het veld liep
had hij het zonder zijn „dienstfietsje"
moeten doen omdat de heren Malber
nat en Pachamé zo vriendelijk waren
geweest om het voor de Rotterdammer
onmisbare attribuut te breken. Van
Daele: „Het gebeurde net nadat ik het
doelpunt gemaakt had. Malbernat
kwam naar me toe en trachtte waar
schijnlijk duidelijk te maken dat het
gevaar opleverde om met een bril te
spelen."
„Hij trok het montuur van mijn
neus en gaf het door aan Pachamé,
die het finaal in tweeën brak." Feijen
oords verzorger Gerard Meijer had
enige tijd nodig om de helften weer
provisorisch met plakband aan elkaar
te lijmen. In die tussentijd liep Van
Daele met een aanmerkelijk minder
scherp gezichtsvermogen in de spits,
waar hij zich desondanks zeer ver
dienstelijk kon maken. De Argentijnse
daders wisten na afloop van niets.
„Die bril is gebroken, toen hij op de
grond viel", was het commentaar uit
de kleedkamer van Estudiantes.
Met een zo glorieuze wedstrijd ach
ter de rug kon Joop van Daele zich
er niet druk meer over maken. Als
de 23-jarige full-prof uit de kleedka
mer stapt is hij weer de rust zelve.
Kalm staat hij de pers te woord. Hoe
hij gereageerd had op het sein van
trainer Happel om als vervanger van
Coen Moulijn het veld in te gaan? Van
Daele: „Och dat kwam voor mij niet
meer als een verrassing. Happel had
al voor de rust gezegd dat ik erin zou
moeten als er in de eerste twintig mi
nuten van de tweede helft nog geen
doelpunten gevallen zouden zijn. Als
er eerder gescoord was dan had ik
misschien helemaal niet hoeven in
vallen."
Gelukkig achteraf voor Feijen
oord en de hele Rotterdamse aanhang
besliste de Oostenrijkse oefenmeester
dat zijn „geheime wapen" wél in de
strijd geworpen zou worden. Op zich
zelf al een belevenis voor de lange
Rotterdammerhet bleek echter slechts
het begin van het sprookje te zijn.
Luttele minuten na zijn late start
maakte de onbekende invallerwiens
naam pas de laatste weken op de
sportpagina's verscheen voor 67.000
dolenthousiaste toeschouwers en een
televisisiepubliek van tientallen mil
joenen het enige en winnende doel
punt. ,Daar droomt toch iedere spe
ler van", merkte hij nog in stilte na
genietend op
Voor Van Daële tot voor kort nog
een onbekende speler uit Feijenoord
met overdag een vaste baan als
lokettist, werd die droom werkelijk
heid. Maar wat nu? Vandaag stappen
de Feijenoorders weer terug in de
harde realiteit. Zondag wacht NEC en
woensdag alweer de eerste wedstrijd
om de Europa Cup tegen UT Arad.
Zakt de matchwinner van gisteren bij
die gelegenheid weer af na de anonie
me dertiende plaats. Van Daele: „Ik
denk niet dat dit doelpunt consequen
ties zal hebben voor mijn positie. Een
vaste plaats in het eerste is niet di-
recht een noodzaak. Tenslotte heb ik
bij Feijenoord als reserve ook een be
langrijke taak
Bij de spelers van Estudiantes zov
die uitspraak beslist vreemd in de
oren klinken. Voor hen was Joop van
Daele de grote spelbreker die net op
het moment dat zii in hun opzet
het afdwingen van een beslissingswed
strijd leken te slagen roet in hel
eten gooide, al beweerde Bilardo la
ter: „Wij vinden het nog met zo gek
dat wij hier maar met 1-0 verloren,
in feite hebben wij de cup al in de
eerste wedstrijd in Buenos Aires uit
handen gegeven."
Verder overigens geen kwaad woord
van de Argentijnen over het vertoon
de spel. Het was een stevig partijtje,
maar niet bijzonder hard, meenden
zij. Ook scheidsrechter Tejada hield
het netjes, al moest hij toegeven dat
er gisteravond ook voor Zuidameri
kaanse begrippen vrij hard gespeeld
was. Tejada: „Het is voor mij, en mijn
grensrechters een moeilijke wedstrijd
geweest. Er stond tenslotte veel op
het spel en dan willen beide clubs er
veel voor doen om te winnen."
Probleem
Eerlijkheidshalve voegde hij er aan
toe: „Estudiantes heeft mij toch meer
problemen gegeven dan Feijenoord.
Er werd hier harder gevoetbald dan
in de drie finales om de Zuidameri
kaanse beker die ik gefloten heb.
Achteraf ben ik blij dat de wedstrijd
zo goed verlopen is en dat de ploeg
die het hardste werkte de beker won."
De Nederlandse toparbiter Lau van
Ravens, als toeschouwer in „de Kuip"
bezorgde zijn Peruaanse collega een
ruggesteuntje. Van Ravens: „Dit was
voor een scheidsrechter een bijzonder
zware opgave. Als je deze wedstrijd
echt goed wilt fluiten dan moet je
vier of vijf man het veld uitsturen
maar dat ts natuurlijk onbegonnen
werk. Bovendien werden er veel over
tredingen begaan als de scheidsrech
ter het niet kon zien. Had hij alles
kunnen waarnemen dan was er zeker
ook een Feijenoorder zijn naam
zeg ik liever niet het veld uitge
stuurd wegens het slaan van een
tegenstander."
CHEÜ KLE11*
LmrmRnnnnn
De uitwerking van het doelpunt op de
Argentijnen was als een wespesteek. On
middellijk schakelden zij over van het
superlangzame, tergende tempo bij het
halen van ballen bh het uitgooien, bij
het nemen van vrije schoppen op een
snelheid, die zeker tien tempi hoger lag.
Ze moesten aanvallen om „Madrid" te
redden. Ze moesten nog meedogenlozer
worden om Feijenoord het scoren te be
letten. De bril, het fondsmontuurtje van
Jaap van Daele. viel ten prooi. Maar
er viel niets meer te redden. Feijenoord
had gewonnen. Terecht!
Slotconclusie van het duo Brox-Happel.
Brox: „Ik had iets dergelijks, als deze
wedstrijd, verwacht. Voor mij is alles
meegevallen De jongens zijn niet kapot
getrapt." Happel: „Van feestvieren zal
niets kunnen komen. De wereldbeker be
zitten is natuurlijk leuk maar de compe
titie, het landskampioenschap en de
Europa Cup zijn nu belangrijker. Het
elftal zal het moeten opbrengen om zon
dag tegen NEC weer voluit te gaan. En
woensdag moet er tegen UT Arad een
soortgelijke explosie volgen."
Eén uitspraak moet nog vallen Die van
een Argentijns journalist. Hard voetbal?
Ja, u heeft wel gelijk. Feijenoord speelde
een stevig partijtje
TOHN DRIESKENS
(Van onze sportredactie
ROTTERDAM. Oswaldo Zubeldia
had er maar één woord voor over: schle
mielig. Terwijl hij zijn wenende aan
voerder Malbernat troostend op ae schou
der klopte, vertelde hij in rap Spaans:
„Ergens heeft de meest gelukkige ploeg
vanavond gewonnen. Ik geef trouwens
volmondig toe dat Feijenoord-Estudian
tes een slechte wedstrijd is geweest. Maar
waar staat geschreven dat jc in een uit
wedstrijd goed moet spelen. Professioneel
voetbal is in de thuiswedstrijden een
show opvoeren. En proberen zonder
kleerscheuren te blijven. Je hebt het ge
zien. We hebben Feijenoord in de eerste
helft uit het spel gehaald. Hun acties ont
regeld. Dat is een verdienste van mijn
ploeg. Want tenslotte is Feijenoord een
ploeg die kan voetballen. Dat heeft het in
Buenos Aires bewezen. En een ploeg die
niet kan voetballen wordt ook geen kam
pioen van Europa. Feijenoord is echter,
daar ben ik nu vanavond van doordron
gen, een team dat bikkelhard te werk
kan gaan. Een elfta: ook, dat er niet
voor terugdeinst op de gemeenste over
tredingen over te schakelen Wie in dat
opzicht opvielen? Een Laseroms, die nr. 3
(Israel) en dan nummer 10 (Van Hane
gem)."
Pachamé, in de ogen van 67.000 Ne
derlanders één der grootste boosdoeners,
had een soortgelijke mening: „Feijen
oord", zo sprak de centrale verdediger
kortaf, „is een ploeg die doortrapt te
werk gaat. Slechts daardoor en door de
factor geluk heeft het de wereldcup kun
nen winnen. Want wees eerlijk. Tien mi
nuten vóór dat doelpunt viel, hadden wij
toch voor hetzelfde geld de leiding ge
nomen."
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM. Zelfs de posterijen
delen de vreugde van het Rotterdamse
Fejjenoord. Gisteravond al bood de direc
teur van het postdistrict Rotterdam zijn
gelukwensen aan. In een briefje deelde hij
mee dat de bedrijfsleiding van de Poste
rijen direct na het eindsignaal van de
wedstrijd had besloten de machinale post-
stempeling van de poststukken in het
postdistrict Rotterdam (een kleine miljoen
per dag) te verfraaien met een speciale
stempelafdruk: „Intercontinentale beker
Feijenoord 1970".
