ARTSEN HIJSEN NOODVLAG:
i
Het aantal
(tikkertjes
in drie jaar
verdubbeld
Assurantie-
wezen werpt
nieuw wapen
in de strijd:
de VROUW!
I
1
DOE MEER
MET
BANAAN
Minder dure verpakkingen
ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1970 Erbij
Vetploohneter
Dubbel op
Matiging
Vooral het prille schoolkind
snoept vrijwel ongelimiteerd r
Ook het ijsje is zomer
en winter een onweer
staanbare verleider.
■jc~
,rAssurantiebezorgsters" in opleiding. Hun benadering van de klant in spe wordt op beeld- en geluidsband
vastgelegd. Aan de hand van de film wordt hun optreden later critisch geanalyseerd door instructeurs en
mede-cursisten.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG De Nederlandse
verzekeringsmaatschappijen gaan
een „charmant wapen" toevoegen
aan hun verkooptactiek: assu-
rantiebezorgsters of, om de woor
den van de wet te gebruiken,
„vrouwelijke tussenpersonen". Het
buitenland kent hen reeds lang. In
Japan behoort tachtig percent van
de tussenpersonen tot de vrouwe
lijke sexe, in de Verenigde Staten
is dat percentage 25. Het aantal
verzekeringen verkopende vrou
wen in ons land is nog aan de lage
kant (vijf percent), maar dat gaat
weldra veranderen, voorspellen
deskundigen.
Gratis v
Zwaartepunt
(Van een medewerkster)
DE MOEDERS en vaders In Ne
derland hebben het zelf misschien
nog niet in de gaten: hun kinderen
worden zwaarder en vetter. School
kinderen (zowel jongens als meisjes)
uit de leeftijdsgroep van acht jaar
z(jn, vergeleken bij de situatie van
een jaar of acht geleden, niet alleen
één tot anderhalve centimeter lan
ger, maar ook een kilogram zwaar
der geworden, en het aantal te dikke
kinderen in ons land is in drie jaar
tijds, tussen 1965 en 1968, ruim ver
dubbeld.
DEZE GEGEVENS zijn naar voren
gekomen bij een periodiek onder
zoek dat het Civio, het Centraal
Instituut voor Voedingsonderzoek
TNO in Zeist, in nauwe samenwer
king met schoolartsen verricht. Sinds
1959 wordt om de drie jaar een
onderzoek ingesteld naar de voe
dingstoestand van een vaste leef
tijdsgroep: achtjarige schoolkinderen
in Nederland. Lengte en gewicht
worden gecontroleerd, evenals de
onderhuidse vetlaag, die met een zo
genaamd vetplooimetertje via de
diepte van de huidplooien wordt ge
meten. Conclusie: de vetzucht bij
kinderen neemt toe, over de hele
linie, maar vooral in de grote steden.
Daar is de vetzucht bij schoolkinde
ren tussen 1964 en 1968 toegenomen
van 4,5 tot 12 percent.
EEN TEKEN aan de wand, deze
tendens? Dr. J. F. de Wijn, weten
schappelijk medewerker van het
Centraal Instituut voor Voedings
onderzoek acht het niet uitgesloten
dat het Nederlandse kind in dit op
zicht dezelfde kant uitgaat als het
Amerikaanse kind. Hij zegt: „Als dit
zo doorgaat hebben we over tien
jaar dezelfde situatie als nu in de
Verenigde Staten. Daar zijn de kin
deren nog veel vetter dan onze kin
deren. Ze hebben nog veel meer
comfort en veel meer eten. Boter
hammen met dubbeldikke beleggin
gen zijn er heel gewone kost. Die
dubbeldikke beleggingen zijn in
Amerika zelfs kant en klaar in win
kels te koop."
OOK KINDEREN eten dus al te
veel: hetzij uit eetlust, hetzij uit j
snoep- of vraatzucht. De vrije tijd
wordt vaak zittend doorgebracht en
het passief zijn werkt bet snoepen
weer in de hand: bij het t.v.-kijken
gaat de koekjestrommel vaak met
sombere regelmaat rond Aan sport
en andere lichamelijke aktiviteiten
wordt weinig gedaan en zo groeien
kinderen van nu op via het eet- en
leefpatroon dat de volwassene dage
Ijjks met zoveel klem wordt ont
raden: te veel eten, te weinig li
chaamsbeweging en te weinig frisse
lucht.
„ER ZIT NIETS anders op", zegt
dr. De Wijn, „dan ouders het advies
te geven dat ze ook hun kinderen
matig moeten laten eten. Hart- en
vaatziekten komen in de praktijk
pas in de tweede levensfase aan de
orde. Maar we hoeven echt niet emo
tioneel te worden om te constateren
dat op het ogenblik bij de kinderen
een voedingspatroon wordt bevor
derd, dat in feite de basis legt voor
de hart- en vaatziekten van later.
Het is moeilijk om zulke dingen over
te brengen, de mensen horen dit
soort adviezen niet graag. Met de
begrippen zuinigheid en beperking
moet je tegenwoordig niet bij ze
aankomen. Bovendien hebben ont
zaglijk veel ouderen nog herinne
ringen aan de slechte voedingssitua
tie van vroeger. Nu ze zelf kinderen
opvoeden hebben ze permanent de
neiging om te zeggen: ze zullen niets
te kort komen.
NIET ALLEEN het probleem van
de voeding, ook het ontbreken van
geregelde lichamelijke aktiviteiten
houdt de wetenschapsmensen op dit
terrein bezig. Dr- De Wijn: „Een
maal per week twee uur lichame-
ljjke opvoeding is te weinig. Er moet
veel meer gerichte lichamelijke oefe
ning worden bedreven. Sportbeoefe
ning kan in de praktijk zo tegen
vallen, lid zjjn van een sportvereni
ging betekent lang niet altijd dat
men ook lichamelijk aktief is. De
ouders zullen binnen het opvoe
dingsproces een aktiviteitenpro-
gramma moeten opbouwen waarvan
de kinderen gezonde honger krijgen,
zodat eten gerechtvaardigd is."
SCHOOLJEUGD IN
NEDERLAND VEEL
TE ZWAARLIJVIG
x':v.
Nationale-Nederlanden, die Neder
lands grootste verzekeringsconcern
vormen, hebben het initiatief genomen
voor veertiendaagse cursussen waar
mee (gehuwde) vrouwen enigszins
wegwijs worden gemaakt in de inge
wikkelde wereld van premies, polissen
en de „kleine lettertjes". Sinds de eer
ste cursus in april heeft de maatschap
pij zeventig dames afgeleverd, die zich
als zelfstandig agente in hun woon
plaats hebben gevestigd.
WAAROM STELLEN de verzeke
ringsmaatschappijen prijs op vrouwelij
ke tussenpersonen? In elk geval niet
omdat er een tekort is aan mannelij
ke verzekeringsagenten, en evenmin
omdat vrouwen het vak beter ver
staan. De vrouwelijke charmes dan
misschien? Verzekeringen aanpraten
met een vleugje parfum? „Nee," zegt
beslist de 52-jarige heer A. F. Rurup,
hoofd van de opleiding. „Vrouwelijke
charmes spelen helemaal geen rol.
Maar het is natuurlijk wel zo dat da
mes vaak gemakkelijker een entree
krijgen. Mannen vinden het nu een
maal onbeleefd „nee" te zeggen als
een vrouwelijke tussenpersoon opbelt
met het verzoek om een afspraak te
maken."
VOOR DE HAND ligt dat de verze
keringmaatschappijen graag meeliften
met de tendens dat steeds meer ge
huwde vrouwen een baan willen. Deze
ontwikkeling past als het laatste stuk
je van een legpuzzel in de verkoopvi-
sie van de maatschappijen. „Verzeke
ringen, vooral levens- en studieverze
keringen, hebben een sociaal aspect.
Ze zijn een stuk gezinsverzorging dat
de vrouw het meest aanspreekt. Ik heb
in de praktijk ondervonden dat zo'n
verzekering vaak over het hoofd van de
man aan de vrouw wordt verkocht,"
licht de heer Rurup toe. Hij wil de
mannelijke tussenpersonen niet tegen
de schenen schoppen, maar stelt niet
temin: „In sommige situaties kan een
vrouw gemakkelijker met een vrouw
over dit soort zaken praten. Belang
rijk voordeel is ook dat vrouwelijke
tussenpersonen overdag een vrouwe
lijke cliënt kunnen bezoeken, onver
schillig of de man thuis is of niet.
Als mannelijke agent doe je dat niet
zo gauw."
DE GRATIS opleiding van Nationa
le-Nederlanden pretendeert niet de cur
sisten een afgerond inzicht, laat staan
een volledige training, te geven in de
verzekeringsmaterie. Daarvoor is van
zelfsprekend veel méér nodig. Ook
zonder cursus kan men zich laten in
schrijven in het register van de
Sociaal-Economische Raad waardoor
men wettelijk bevoegd wordt verzeke
ringen te verkopen. Voorwaarde is
echter dat in één jaar een bepaald
aantal verzekeringen moet worden af
gesloten. Als dat niet het geval is,
wordt men uit het register geschrapt.
ZWAARTEPUNT van de cursus (in
het praktijkcentrum van het concern
in Rotterdam) is de verkoopmethodiek.
Levensecht gespeelde situaties in huis
kamers of bedrijven worden met tv-
camera's op een ampex-band opgeno
men en tegelijk in een ruimte vertoond
waar de andere cursisten de verrich
tingen van hun collega's volgen. Deze
methode maakt het de docenten mo
gelijk te laten zien wat goed en fout is.
GEWAPEND MET de basiskennis
gaan de vrouwen „het veld in," zelf
standig, en dus niet in loondienst van
Nationale-Nederlanden.
De belangstelling voor de cursussen
is groter dan verwacht werd. De heer
Rurup: „Aantrekkelijk voor de dames
is dat zij zelf hun werktijden kunnen
bepalen".
„Al weten de cursisten dat zij, als
ze hun opleiding voltooid hebben, niet
meteen op een inkomen hoeven te
rekenen, omdat provisie pas wordt uit
gekeerd als een financiële drempel in
de omzet is overschreden, ze kunnen
er toch zeker van zijn dat een goed
gevulde orderportefeuille een fijne be
loning oplevert'', aldus de heer Rurup.
Per jaar gooit het doorsnee gezin in
de V.S. 200 dollar „weg" aan verpak
kingen. Er is nu een wet aangenomen
om tot meer standaardisatie van ver
pakkingen te komen. Enkele fabrikan
ten hebben daarmee al een begin ge
maakt. Tandpasta bijvoorbeeld wordt
nu nog „slechts" in 5 verpakkingsvor-
men aangeboden (was 57), de graan-
vlokken als corn flakes in 16 verschil
lende verpakkingsgrootten. (Voordien
32). De aldus verkregen besparingen
moeten aan de consument worden
doorgegeven.
EEN KORT RECLAMEFILMPJE, dat
ik onlangs zag had de banaan tot on
derwerp. Een heer met bolhoed en acte-
tas begint op een bankje in het park
aan zijn lunchpauze- Hij haalt een ba
naan tevoorschijn en begint die te pel
len terwijl hij intussen gaapt naar het
voorbij-stappend vrouwelijk schoon. Hij
pelt en pelt en bemerkt niet dat de
eigenlijke banaan ontbreekt. Wanneer
hij in het niets hapt en verbaasd naar
de schillen kijkt, die sierlijk over zijn
hand gedrapeerd liggen, zegt een ver
manende stem op de achtergrond: „Vol
gende keer tóch maar op dat blauwe
etiketje letten!"
Einde film.
TOEN IK DIT filmpje zag, bedacht
ik ineens, dat wij eigenlijk te weinig
„doen" met deze vrucht, die vroeger
werd beschouwd als een toespijs voor
rijken.
We eten de banaan na het maal, we
verwerken haar in vruchtenbowl of
sangria, we garneren er wel eens een
vlaschoteltje of een yoghurtcoupe mee.
En daar houdt het meestal mee op.
VANDAAG daarom een paar ideetjes
waarmee u kunt experimenteren.
Gebakken banaan
Neem per persoon een halve tot
een hele banaan, want het is een
machtig nagerecht of een toespijs bij
b.v. de Indische rijsttafel.
De vruchten pellen en in de lengte
doormidden snijden. In een vuurvaste
ovenschotel leggen die u met boter
hebt ingesmeerd. Wat suiker erop
strooien. In de oven bakken, circa 5
minuten.
Gebakken banaan met rum
V2 tot 1 banaan per persoon, in de
lengte doormidden snijden, in beboter
de ovenschotel leggen, suiker erop
strooien en bedruppelen met rum. In
de oven bakken.
Banaan met bitterkoekjes
Vz tot 1 banaan per persoon, in de
lengte doormidden snijden, in de be
boterde ovenschotel leggen, bestrooien
met suiker en verkruimelde bitter
koekjes. Bakken in de oven. Voor het
opdienen in rum gedoopte suikerklon
tjes erop leggen en deze aansteken.
Bananen-beignets
Een beignetbeslag maken, de bana
nen in schijfjes snijden, in het beslag
dopen en vervolgens snel bakken in de
frituur.
Bananensalade
1 tot IV2 banaan per persoon pellen,
in schijfjes snijden, deze in een kom
doen, bestrooien met suiker en er een
paar lepels rum of kirschwasser over
gieten. Op een koele plaats wegzetten.
Bananentaart
Een taartdeeg maken, er een spring
vorm mee bedekken en de bodem ver
volgens dun bestrijken met sinaasap
pelmarmelade, hierop de in dunne
schijfjes gesneden bananen leggen.
Strooi er vanille-suiker over die u in
een zeefje doet, dat vergemakkelijkt
het gelijkmatig verdelen van de suiker.
Eventueel kunt u er nog verkruimelde
bitterkoekjes over strooien.
Gemengde salade
Neem pruimen, kersen, 15 2 perziken,
3 a 4 bananen. Alle vruchten ontdoen
van pitten en klein snijden. Doe in een
glazen kom een paar eetlepels cognac
en een eetlepel kirsch. Dan het fruit
erin en voorzichtig door elkaar schep
pen. Op een koele plaats (afgedekt)
wegzetten. Want het mengsel geurt
krachtig.
GASTON GOURMET
