P
I
Marihuana en andere soft drugs
binnenkort wettig genotsmiddel?
LUDIEK ZITWERK
lljl
i 1
WÊÊL
mm
m
OKTOBER
1970
ZATERDAG
fNiK
1 SI H A I
WsmmmÈkmê^M
ÜS| ül^p»
*i»iitti 1
IÜ11 lilil
V-\
sfciiÉiSsS i« ^ÈÊÊÈèÊ$MÈmM
HHI
(Van onze juridische
medewerkster)
HET GEBRUIK van soft drugs
(marihuana en hasj) neemt hand
over hand toe, vooral onder de
schooljeugd. Is dat een reden voor
ernstige bezorgdheid? Tot voor
kort werden deze hennepproduk-
ten (bekend onder bijnamen als
„pot", „grass" en „stickies") op één
lijn gesteld met de zogenoemde
hard drugs als heroïne, morfine en
opium. Maar de laatste tijd hellen
steeds meer deskundigen over tot
de mening, dat hasj en marihuana
veel minder schadelijk zijn dan
men aanvankelijk dacht. Met name
beweert men dat de soft drugs niet
noodzakelijk tot verslaving be
hoeven te leiden.
9 Sociaal probleem
Aanpassen
0 Uniform beleid
In het Parijse Pavilion de Mar-
san du Louvre wordt een ten
toonstelling van binnenhuis
kunst gehouden, waarop onder
meer deze beide futuristische
zitmeubelen te zien zijn: speelse
invallen van het Italiaanse „sti-
listen"-duo Pesce en Quasnar.
De „voetbank" links is van ver
sterkt schuimplastic, de mon
sterfauteuil rechts van conven
tionele materialen. Maar je
moet er wel ruim behuisd voor
zijn, verduidelijken de ontwer
pers
t if
hmm
Mini-boetes
Dat is allemaal goed en wel,
maar zijn die soft drugs nu ook
werkelijk zo „onschuldig" als hier
boven beweerd werd? Onze me
dische medewerker dr. J. Kater
tekent daarbij het ^volgende aan:
„Van de soft drugs wordt mari
huana als de onschuldigste be
schouwd. Wie marihuana rookt
wordt een beetje high, zoals dat
heet, en dat schijnt een aangename
gewaarwording te zijn. Toch tre
den bij de meeste gebruikers ook
enkele „milde" nevenverschijn
selen op, zoals misselijkheid, hoofd
pijn en voorbijgaande psychische
stoornissen.
Paniekreacties
i m H SSI i
'ïïfMiïï::-::
*V'
gj EN „BEZORGDE MOEDER" schrijft: „Ik heb een
dochter van 17. Ze zit in de laatste mavo-klas en
leert goed. Ze is gek op pop en gaat geregeld naar
jeugdsoozen. Nu heb ik onlangs gemerkt dat zij mari
huana rookt. Mijn man en ik hebben haar daarover ernstig
onderhouden, maar zij lacht erom. Ze zegt dat wij hope
loos ouderwets zijn en dat iedereen zegt dat zo'n
„stickie" onschuldig is. In kranten en tijdschriften lees je
lange artikelen pro en contra en ook radio en TV
besteden veel aandacht aan het probleem. Zo veel zelfs,
dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Mijn vraag, en wellicht die van veel andere
moeders, is nu: „Wat moeten wij doen? Onze kinderen het roken verbieden (met alle kans
dat zij het dan stiekem gaan doen) of gewoon onze ogen sluiten, in de hoop dat het wer
kelijk geen kwaad kan?"
EEN ANTWOORD op die vraag is moeilijk te geven. Nog steeds zijn de meningen van de
deskundigen verdeeld. We kunnen die meningen alleen naast elkaar zetten, aangevuld met
de resultaten van de laatste onderzoekingen. En dat doen we dan op deze pagina, bij monde
van onze juridische en medische medewerkers, opdat iedereen, dus zowel ouders als doch
ters en zoons, voor zichzelf kan uitmaken hoe de argumenten en de risico's liggen.
DAT INZICHT is nu zelfs terug te
vinden in een gedegen rapport van de
Raad voor de Jeugdvorming, een door
de regering ingestelde adviescommis
sie van deskundigen. Ook de angst
dat het gebruik van soft drugs op den
duur een afglijden naar de hard drugs
zou veroorzaken, wordt door vele ex
perts (onder andere de Amsterdamse
psycholoog drs H. Cohen) niet gedeeld
Wel is er gevaar dat de ,,pot-"rokers
in contact komen met de hard drugs,
omdat er voor al deze produkten één
zwarte markt bestaat. Maar het
„stickie" zelf wordt vandaag de dag
dan toch door velen als tamelijk on
schuldig beschouwd.
En dat alles wijst in de richting van
een spoedige aanvaarding van hasj
en marihuana, als legale genotmidde
len, net zoals dat met alcohol en ta
bak het geval is.
Dat betekent niet dat dit nieuwe ge
notmiddel met open armen ontvangen
kan worden in de samenleving. Het zal
net als alcohol-misbruik stellig
schadelijke gevolgen hebben. Hiervoor
zijn dus klinieken nodig. Er zullen wet
telijke voorzieningen moeten komen in
verband met de deelname der „pot-"
rokers aan het verkeer, en ook kwali
tatieve voorzieningen via de Waren
wet. Ook in andere landen, (Canada,
Denemarken, Engeland) wint de over
tuiging veld dat het gebruik van soft
drugs veel meer een sociaal-medisch
probleem is dan een zaak voor de
strafrechter. Ten aanzien van de
hennepprodukten moet dus gezocht
worden naar een maatschappelijke in
tegratie, onder andere door handel en
gebruik volledig te legaliseren.
ONZE WETGEVING is nu nog ge
richt op het bestrijden van alle drugs.
De Opiumwet van 1928 stelt zelfs op
het gebruik van hennepprodukten een
maximum straf van 4 jaar. Bovendien
is Nederland aangesloten bij het New
Yorkse verdrag op verdovende midde
len van 1961. Dit verplicht de lidsta
ten, ook het soft drug-gebruik straf
baar te stellen. Dit hoeft echter geen
vrijheidsstraf te zijn.
OM DE PERIODE tot de wetgeving
is aangepast zo soepel mogelijk door
te komen, heeft het openbaar ministe
rie (de officieren van justitie) de mo
gelijkheid, bepaalde zaken niet te ver
volgen of te seponeren. Door dit be
ginsel gericht te hanteren, kan het
openbaar ministerie onder verant
woordelijkheid van de minister een
beleid voeren dat tolerant is ten aan
zien van hasj en marihuana, zoals
dat v.b. dit jaar gebeurd is bij het
pop-festival in het Kralingse bos. Wel
is het zaak een duidelijk beleid te voe
ren, opdat niet de ene officier het een
voudig gebruik van hasj gaat vervol
gen en de ander niet.
AAN EEN uniform landelijk justi
tieel beleid wordt reeds gewerkt. Zo
zijn vertegenwoordigers van het O.M.
van de drie grote steden bijeen ge
weest om deze materie te bespreken.
Dit kan resulteren in een instructie
van de minister met als schema:
Eigen gebruik en handel onder
vrienden wordt geseponeerd
Bij misbruik voorwaarde tot het
ondergaan van een behandeling,
eventueel geldboete
Handel uit winstbejag vervolgen
met eventueel gevangenisstraf.
Op deze manier blijft het beleid le
gaal ook binnen het kader van het
Newyorkse verdrag. Dit eist n.l. geen
gevangenisstraffen, zodat met een
symbolische geldboete kan worden vol
staan.
Een andere mogelijkheid om de aan
passingsperiode te overbruggen biedt
het beleid van de rechterlijke macht.
Het doet wat vreemd aan om bij de
rechter van beleid te spreken, omdat
dat laatste een typisch politiek begrip
is. Nu heeft de rechter in de straftoe
meting een belangrijk machtsmiddel,
dat wel degelijk politieke consequen
ties kan hebben. Zo kan de rechter,
als het openbaar ministerie ertoe over
gaat, gebruikers van hennepproduc
ten te vervolgen, een fictieve boete op
leggen van bijvoorbeeld 1,-. Hoe
groot de invloed van de rechterlijke
macht kan zijn op in wezen politieke
zaken blijkt bijvoorbeeld uit de ontwik
keling van het stakingsrecht.
DAT DE RECHTER zich niet kan
verschansen achter de formule slechts
de wet te moeten toepassen bleek bij
voorbeeld uit een recente zaak voor
de strafkamer van de Bredase recht
bank. Deze liet zich, alvorens uit
spraak te doen tegen een aantal soft
druggebruikers uitvoerig voorlichten
door deskundigen met als resultaat
geldboetes in plaats van de gevorder
de vrijheidsstraffen.
OOK DE president van de Rotter
damse strafkamer mr. A. R. Jolles,
schortte onlangs de uitspraak in een
hard-drugzaak op, totdat hij gesproken
had met de GGD-arts J. F. Caljé,
leider van het Kralingse .drug-team".
De conclusie van het gesprek was dat
er een ontstellend tekort bestaat aan
opvangcentra voor eventuele slachtof
fers. Wil de rechter zich onthouden
van het opleggen van gevangenisstraf
bij ernstig drug-misbruik, dan moet hij
over alternatieven kunnen beschikken.
Met name moet hij dan kunnen ver
wijzen naar behandelingsinstituten.
DE AMERIKAANSE zenuwarts dr.
Weil heeft in Boston en San Francis
co honderden marihuana-gebruikers
ondervraagd. Uit dat onderzoek blijkt
dat de acute bijwerkingen van mari
huana niet altijd zo „mild" zijn.
Van degenen die nog nooit drugs
hadden gebruikt kreeg 75 percent pa
nische reacties. Zij hadden het gevoel,
buiten zichzelf te raken, of te sterven.
In een gemeenschap waar marihuana
vaak werd gebruikt kwamen deze re
acties weinig voor, in tegenstelling tot
milieus waar sporadisch marihuana
gerookt werd.
WANNEER MEN deze in paniek ge
raakte drug-gebruikers met spoed in
een ziekenhuis opnam en hun rustbren-
gende geneesmiddelen toediende, werd
hun paniektoestand nog erger. Door
eenvoudige geruststelling werden ze
weer normaal. De beginnende mari
huana-gebruikers, die er nog een beet
je twijfelachtig tegenover stonden of er
zeer emotioneel bij betrokken waren,
kregen vaak een depressieve reactie.
Ook deze ging vanzelf weer over. Maar
wie marihuana of cannabis OPAT of
DRONK, werd erg ziek, raakte sterk
verward, gedesoriënteerd en uitgeput
als iemand die hoge koorts en een
delirium krijgt. Ook deze gevolgen van
marihuana konden genezen worden,
maar dit waren toch wel ernstige
neven verschij nselen.
DE GROEP die eerst marihana had
gerookt en daarna LSD probeerde, be
merkte dat zij nu door marihuana wel
high raakten, maar tegelijk meer hal
lucinaties kregen, de zogenoemde
„flashbacks". Ook dat wijst erop dat
marihuana grote invloed heeft op de
hersenfuncties.
Dit bleek nog veel sterker bij gees
telijk gestoorden die marihuana ge
bruikten, terwijl zij als ambulante pa
tiënten onder behandeling waren. Dr.
Weil zag bij hen angsttoestanden optre
den die alleen door een krachtige be
handeling verdreven kon worden. Ma
rihuana voorstanders wijzen terecht op
de afschuwelijke bijwerkingen van al
cohol, waarvan het gebruik ongemoeid
wordt gelaten. Maar dat ook marihua
na niet volstrekt onschuldig is blijkt uit
dit onderzoek van dr. Weil, dat in de
New England Journal of Medicine
werd gepubliceerd".
