YK0UW
Satire
LEER
IS TROEF
MISVERSTANDEN ROND DE WIJKVERPLEEGSTER
op een kip
ook voor accessoires
ZATERDAG 24 OKTOBER 1970
J>1
Klppeborst
Haantje kamerbewoner
Haantje... koud
WAT IS VOLGENS U de taak
van de wijkverpleegster? Deze
vraag hebben wijkverpleegsters
van het Wit-Gele Kruis onlangs
in het noorden en oosten van
Nederland, in het kader van een
serie studiedagen, op straat aan
toevallige voorbijgangers gesteld.
De antwoorden waren „frap
pant", constateert Katholieke Ge
zondheidszorg, het maandblad
van de Nationale Federatie het
Wit-Gele Kruis dat de mooiste
bloempjes uit de antwoorden
plukte. Een dame van 68 jaar zegt
dat de wijkverpleegster zieken
en bejaarden helpt wassen, maar
voegt eraan toe dat de wijkver
pleegster niét met geld helpt. Een
heer van 60 jaar daarentegen
heeft een onbegrensd vertrouwen
in de wijkverpleegster: „Ze is on
misbaar, ze weet voor alles een
oplossing, zelfs voor de armoede".
Kinderbescherming
VELEN die op enigerlei wijze bij het modegebeuren zijn betrokken
slaken soms kreten, waar ik als nuchter beoordeelster nog wel
eens om moet glimlachen. Ook dit seizoen is het weer raak. „De
midi- en maximode schreeuwt omen vult u dan maar in. Ik begrijp
die „STER"-achtige slogans allemaal wel, maar het is voor mij een oud
melodietje, waarop steeds nieuwe variaties worden bedacht.
DUIVELSKUNSTENAAR Fellini
die in zijn jongste film, Satyricon, wel
ke waarschijnlijk het kostbaarste werk
uit de filmhistorie is, een echte Ro
meinse zwelgpartij in beeld brengt, is
hiervoor te rade gegaan bij de schrij
ver Petronius, een gunsteling van kei
zer Nero, die eens de roman „Sati-
rae" schreef. Van dat werk zijn
slechts een paar delen.bewaard geble
ven, ondermeer dat waarin zo'n groot
Romeins feestmaal (de Cena Trimal-
chionis, dit is het gastmaal van Tri-
malchio) werd bezongen.
Trimalchio, een schatrijke reder, liet
eens zo'n feestdis opdienen voor een
aantal vrienden en bekenden, die hii
verwende met schotels, gevuld met
hazelmuizen in honing en maanzaad
met kunstig nagebootste pauweëieren,
die snippen bleken te zijn, met al
lerlei soorten vis, met kippen, ku'kens
en konijnen, stukken wildbraad en
daarbij brood en fruit. Het verhaal
vermeldt hoe tijdens de maaltijd een
groot varken wordt binnengebracht
dat door Trimalchio wordt gekeurd en
goed bevonden waarna hij de koks op
dracht geeft het te bereiden.
Ook in de film gebeurt dat. Maar het
is veel te snel weer in de eetzaal
„Wat zie ik, het is niet eens schoon
gemaakt", brult de gastheer wanneer
de slaven het varken binnendragen. Hij
geeft de opdracht het schoon te maken
en wanneer één van de gedienstigen
de buik van het zwijn in één haal
met zijn zwaard opentrekt, stort zich
daaruit een grote hoeveelheid gebra
den heerlijkheden van worstjes tot ge
vogelte op de gereedstaande schotel.
Fellini moet zijn „Satirae" goed be
studeerd hebben!
Bij het zien van al dat gevogelte en
denkend aan de prijzenslag aan het
kippefront, leek het me goed nog eens
een kiprecept met u te proberen.
U KUNT een portie uit de diepvries
nemen (voldoende voor twee personen
of de poelier het borstvlees van een
verse poularde laten fileren. Verder
hebt u nodig- weinig zout, peper. 1
eetlepel bloem 2 eetlepels boter, 1 eet
lepel olie, 250 gram tomaten, 1 thee
lepel paprikapoeder, een snuifje orega
no ,een paar eetlepels room of koffie
room, 1 eetlepel cognac.
Indien u diepgevroren kippeborst ge
kocht hebt, dient u die eerst te laten
ontdooien. Uit de verpakking halen,
licht bestrooien met wat zout en zo een
uurtje of korter buiten de koelkast
laten staan. Daarna afspoelen, goed
afdrogen, met zout en peper bestrooi
en en even door de bloem wentelen.
Dan in hete boter (met olie) in de
pan aan beide zijden bruin braden. In
tussen de tomaten ontvellen (even in
warm water leggen) en vervolgens in
kleine stukjes snijden Deze bij de kip
in de pan doen. Kruiden met de pa-
nrikapoeder, 1 mespunt of minder ore
gano. Ongeveer tien minuten op laag
vuur laten smoren. Even afproeven op
smaak. Dan de room en de cognac
erbij en nog vijf minuten laten prut
telen zonder dat u daarbij de pan sluit
met de deksel.
VOOR kamerbewoners die vaak niet
de beschikking hebben over een uit
gebreide keukeninrichting de volgende
tip. Neem een kippetje van het spit
(bij de poelier en in sommige eethui
zen- annex broodjeswinkels te koop).
Indien u een eenzame bewoner bent
deelt u het in tweeën en bewaart een
helft voor de volgende dag. Met de
andere helft gaat u nu snel aan het
werk. U hebt ervoor nodig: 1 prak
gekookte ham (mag ook boerenham of
gerookt kinnebaksspek zijn) en 1 plak
jong belegen kaas, 2 eetlepels room of
koffieroom, 1 theelepel heel kruidige
mosterd. Verder boter voor de pan of
ovenschaal.
Pan, ovenschotel goed met boter in
smeren, halve kip nog eens in twee
stukken snijden. Bedekken met de ham
daarop de kaas, de room en de
mosterd dooreen roeren en in de pan
gieten. In vijftien minuten in een
voorverwarmde oven of in een toege
dekte pan of ovenschaal op een kook-
plaatje laten sudderen. Indien aanwe
zig bestrooien met vers gehakte pe
terselie. Eet er stokbrood bij en neem
een fles eenvoudige pinard.
Dit recept eventueel uit te breiden
of aan te passen aan de persoonlijke
smaak, door eerst een uitje (die fijne
harde paarse zijn er weer!) en een
teentje knoflook in de pan of schaal
smoren. U kunt het eruit halen voor
dat u de kip er in legt. Het aroma
blijft.
EN MET DAT andere halve haantje
dat u hebt bewaard kunt u van aller
lei beginnen. U kunt het heel voor
zichtig van het bot snijden. En het
vervolgens in kleine stukjes verdelen,
die u bijvooreeld aanmaakt met 2
eetlepels mayonaise of fritessaus en 1
eetlepel yoghurt. Roer hier doorheen
1 theelepel goede kerrie, die u hebt
aangemaakt met een druppeltje sherry
(dan blijven er geen klontjes kerrie in
de saus achter). U kunt het mengsel
nog rijker makeri door er in blokjes
gesneden appel of sinaasappel door ce
mengen. Eet het met nist of brood
GASTON GOURMET
Handgenaaide
kalfsvelours
handschoen met
een boord van
bever, waarover
een velours lip
met sierrina.
Oma's mofje is terug. Gevoerde glacéhandschoen gegar
neerd met een boord van Toscaans lam. Van hetzelfde
materiaal een bijpassend mofje met dezelfde garnering.
DE ACCESSOIRES blijken
ook tot die artikelen te beho
ren. Betekent dat iets nieuws
onder de zon? Welnee, acces
soires zijn bij iedere mode,
n'importe welke, van het al
lergrootste belang.
Om u een indruk te geven
van wat er zoal aan leren
accessoires te koop is, heb ik
hier en daar eens voor u rond
geneusd.
Op het gebied van tassen is
er een enorme sortering in al
lerlei maten en prijzen. Uiter
aard vragen midi en maxi om
totaal andere modellen dan bij
voorbeeld de minimode.
OP DE ONTELBARE shows,
die ik voor u heb gezien werd
de tendens al duidelijk. Vooral
de schoudertassen werden in de
spotlights gezet. Ze werden niet
alleen voor de tieners en de
twens sterk aangeprezen. Ook
de dames boven de dertig
moesten eraan geloven. Nu kan
dit inderdaad wel eens aardig
zijn, maar ik moet u zeggen dat
ik daar in de praktijk niet zo
erg veel charmante voorbeel
den van heb gezien. Wat te
zeggen van een vrouw van om
streeks veertig jaar, die zo'n
schoudertas omgooit alsof het
een plunjezak is? Dan zeg ik
uit de grond van mijn hart:
„Mevrouw, neem toch liever
een mooie handtas." En heus,
die zijn er, zelfs hele fraaie
en eveneens aangepast aan de
nieuwe modelijn. De modellen
zijn overigens wel wat hoger
geworden en er zijn soms wat
meer versieringen op aange
bracht.
WAT BETREFT de materia
len werd het devies: leer met
karakter. Er is een uitgespro
ken voorkeur voor de matte
kwaliteiten, zoals wild- en
rundleer waarin de huidplooien
duidelijk tot hun recht mogen
komen. Zeer gewild is ook leer
met een slange- of crocoprint
en suède, vaak met franje
versiering.
HET KLEURENGAMMA
van de tassenindustrie is zeer
sterk beïnvloed door de kle-
dingmode. Behalve aubergine,
paars en bruin in allerlei
nuances, met het accent op
mokka, is het zwart dat we
eigenlijk geen kleur mogen
noemen niet weg te denken.
Voor het overige komt het
zelden voor dat er in winter
collecties lichte tinten worden
verwerkt. Maar voor deze win
ter is er dan toch een uitzon
dering, namelijk een licht
zandkleurig beige.
VOORTS IS ER een volko
men nieuw materiaal verwerkt
onder de naam: Lancina. Het is
een kunststof, maar je moet
beslist twee keer kijken want
het lijkt bedrieglijk veel op
echt leer. Waarlijk mooie tas
sen, in alle afmetingen, zijn er
van gemaakt. Er is een doffe
en een glanzende versie van.
De doffe lijkt het meest op
nappa en de glanzende op de
huid van een rund.
NIET WEG te denken in het
huidige modebeeld is de cein
tuur. De fabrikanten hebben
zich uitgeleefd in het vervaar
digen van de meest uiteenlo
pende exemplaren. Zo zag ik
meterslange bindceintuurs van
suède met of zonder vlinders.
Voorts leren ceintuurs met
alle mogelijke soorten metalen
gespen, soms nog versierd met
spijkerkoppen of perforaties.
Keus genoeg en niet te verge
ten: ze zijn er vanzelfsprekend
In alle modekleuren.
NU ZOU DEZE opsomming
van de belangrijkste lederen
accessoires bepaald niet volle
dig zijn als ik ook de hand
schoenen niet eens met u ging
bekijken, temeer daar een be
langrijk aandeel voor de Ne
derlandse markt in onze eigen
omgeving wordt gefabriceerd.
De Heemsteedse firma Laxm-
böck heeft het mij bijzonder
moeilijk gemaakt een keuze te
doen uit haar uitgebreide col
lectie.
Er zijn modellen van even
over de pols tot iets langer en
voor de maxi-avantgardisten
werd het assortiment verrijkt
met exemplaren voorzien van
grote kappen met franje en
metaalversieringen.
UIT OMA's TIJD zijn de ge
zellige mofjes weer terug, wel
iswaar in een zeer verfijnde
uitvoering van glacéleer met
toscaans lam. Het mofje is aan
EEN VIJFTIGER maakt van de
wijkverpleegster een soort schaap
met vijf poten: „Wijkverpleegsters
helpen je altijd in alle moeilijkhe
den. Zij helpen ook financieel, wijk
verpleegsters zijn ook kraamverzorg
sters en ze helpen in de huishou
ding." Twee meisjes van twaalf jaar
zijn ervan overtuigd dat de wijkver-
oleegster desgewenst „het hele huis
van boven naar beneden schoon
maakt", een dame van veertig jaar
verklaart desgevraagd dat de wijk
verpleegster baby's weegt en zieken
verzorgt, een pompbediende zegt kort
jn krachtig dat „ze" bij het „Rode en
Groene Kruis" werken.
EEN POLITIEAGENT is van me
ning dat wijkverpleegsters een so
ciale taak hebben „in gezinnen waar
het moeilijk is" en hij voegt er in
één adem aan toe: „Mijn dochter
nooit wijkverpleegster." Andere defi
nities: wijkverpleegsters kijken in de
gezinnen of het goed loopt, wijkver
pleegsters zijn van de kinderbescher
ming, ze hebben ondankbaar werk.
Sommige mensen zien de wijkver
pleegster als assistente of „verleng
stuk" van de arts en iemand komt
met de veronderstelling dat ze zich
Ie ganse dag bezighoudt met huisbe
zoeken, „net als de dominee."
„Wijkverpleegsters? Ken ik niet.
Nooit van gehoord." Ook deze reactie
werd genoteerd. En bij de onder
vraagden die helemaal niets wisten
te vertellen over wijkverpleegsters
=n kruisverenigingen waren nog wel
wat mensen die beter zouden moeten
weten, namelijk: een ex-kraamver-
zorgster, een jonge verpleegster en
Ie directeur van een ziekenhuis.
Het beroep wijkverpleegster wordt
voorts nog in één adem genoemd met
zuigelingenzorg, bejaardenwerk,
zwangerschapsgymnastiek, gezinsver-
zorgingswerk, moeder- en kleuter
cursussen en de moedermelkcentrale.
Voor degenen die dan wel eens een
duidelijk antwoord willen op de
vraag wat de taak van de wijkver
pleegster is: haar eerste (en oudste)
taak is nog altijd de deskundige ver
pleging van zieken aan huis. Daar
naast heeft zij een groeiende taak op
het gebied van de preventie (voor
lichting over de „welvaartsziekten"
van deze tijd, om een enkel voor
beeld te noemen). Naast het ver-
oleegwerk krijgt de wijkverpleegster
ap preventief terrein steeds meer te
loen. Maar ondanks haar vele werk
zaamheden onder de mensen is ze
voor „de man straat" blijkbaar
nog vaak een soort „grote onbe
kende."
de arm te dragen en heeft een
vakje voor het opbergen van
zakdoek en portemonnee. U
kunt het combineren met glacé
lederen handschoenen met zij
den voering en eveneens met
toscaans lam gegarneerd.
In haar collectie heeft Laim-
böck werkelijk prachtige mate
rialen verwerkt. Behalve glacé
ook peccary (wild zwijn), ge
woon varkensleer, kalfsvelours
en niet te vergeten texel-
lammies; u weet wel, die ver
rukkelijke, warme handschoen,
gevoerd met de natuurlijk ge
krulde lamsvacht, die bescher
ming biedt tegen de felste kou.
TOT SLOT nog iets over kof
fers. Het klinkt u misschien
wat vreemd in de oren, maar
ook de koffers spelen helemaal
mee in de mode-symfonie. Vooi
u, dames zijn er werkelijk
beeldige reissets samengesteld
(zelfs in een aantal modetin-
ten) bestaande uit koffer, beau
tycase en pruikenkoffertje.
VOLKOMEN passend in deze
tijd zijn soepele koffers, die
onder de naam Flightboy en
Board-case in de handel wor
den gebracht. Ideaal voor hen
die slechts enkele dagen op reis
gaan en voor hun vervoer het
vliegtuig kiezen. Zo'n „vlieg-
koffer" is zodanig van afme
ting, dat hij nog juist als hand
bagage onder de vliegtuigstoel
kan worden geschoven. Een
voudiger kan het niet en het
bespaart u zeeën van tijd, voor
al als u met een Jumbojet
reist, waar honderden passa
giers met bagage en al in wor
den opgeborgen. Veel genoegen
ermee!
Bé TER MAAT
„Flightboy", de ideale
handbagage voor vlieg
reizen.
Patchwork nu ook voor
de meer geklede tas.
Het bovenste model is
van bruin schildpad
met lip van buffalino;
model midden rechts
vervaardigd van schild
pad in beige met bruin.
Links midden een spor
tief model van struis
leder; onder een zeer
grote suède tas gecom
bineerd met lakleer in
een rossig beige.
