NAVO duurder of beter
Israels minister van Defensie Day an:
PAS NA NIEUW BESTAND
OVERLEG HERVATTEN
Siciliaanse mafia stak
geld voor slachtoffers
aardbeving in de zak
Proces-Seale
begonnen
Boetetocht
met vlag
Alton: Regime
van Hoessein
nu stabiel
New York gaat
bezuinigen
LET OP!
MORGEN
EEN
GESCHENKEN-
LIJST
Eén jaar na massamoord in
Vietnamees dorp My Lai
Proces-Calley in
Georgia begonnen
achtergrond
„Hel en hemel" in Zuid-Vietnam
„Vijf percent voor
NAVO is niet
realistisch"
WOENSDAG 18 NOVEMBER 1970
3
Rente
Vermomd
„Stabiel"
Manlio Brosio:
GEKNIPT VOOR U.
Sedert 1848
(Van onze redacteur in Washington)
WASHINGTON Na maanden
van juridisch gegoochel achter de
schermen, gesjacher over wie wel en
wie niet competent is om als jurylid
op te treden, en na zelfs een reis naar
Zuid-Vietnam om tegenbewijzen te
verzamelen, begon gisteren het pro
ces tegen luitenant William L. Cal-
ley, de 27-jarige officier die het groot
ste aandeel zou hebben gehad in de
massamoord in het Zuidvietnamese
dorpje My Lai.
Het was bijna een jaar nadat de eerste
berichten over deze slachting de Ameri-
De militaire prestaties van de Vietcong dwingen bij vele Amerikaanse
strijders respect af. Een Vietnamees die in het bouwbedrijf werkzaam
is en herhaaldelijk betrokken was bij opruimingswerkzaamheden van
Vietcong-fortificaties, vertelde hoe ingenieus sommige tunnelgang-
systemen zijn aangelegd. De bunkers en gangen zitten vaak meer dan
tien meter onder de grond. Boven de diepe aardlagen wordt nog een
laag zand gestort. De bommen schijnen op deze zandlaag te stuiten en
te ontploffen. Mijn vriend had ook versterkingen gezien waar onder het
zand een dikke laag rubber was aangebracht. Het waren ruwe rubber-
vellen, afkomstig van grote rubberplantages, opgerold tot bumperballen.
Knipperende ogen
Beroep
Geschiedenis
„Vechten voor God"
Meer aandacht
Glimlach
Mr. H. van Riel, ïractieleider van de
V.V.D. in de Eerste Kamer, heeft zich ten
doel gesteld de val te bewerkstelligen van
de staatssecretaris van Defensie Duyn
stee vanwege diens afwijkend oordeel
over de noodzaak van nieuwe verhogin
gen der defensiegelden. Staatssecretaris
Duynstee heeft de overtuiging dat met de
gelden die thans beschikbaar zijn, een
beter defensie-apparaat zou kunnen wor
den opgebouwd, als het geld op de juiste
manier zou worden besteed en de organi-
latie van de krijgsmacht efficiënter zou
worden aangepakt.
Op dat punt bleek de heer Duynstee
enigszins van opvatting te verschillen met
lijn minister Den Toom. En aangezien de
heer Van Riel een van de vurigste voor-
«tanders in het parlement is van een zo
hoog mogelijk opdrijven van de defensie-
gelden, is het begrijpelijk dat hij dit ver
schil van inzicht zo nadrukkelijk moge
lijk aan de orde wilde gesteld zien, opdat
de staatssecretaris zich gedwongen zou
tien af te treden.
De heer Van Riel heeft, in zijn ijver
om toch zo duidelijk mogelijk het „Rus
sische gevaar" te signaleren en daardoor
de sfeer in den lande rijp te maken voor
een duurder defensieapparaat, gesproken
over een binnendringen van Russische
bommenwerpers in het NAVO-gebied tot
op een afstand van ongeveer vijftig kilo
meter van de Nederlandse territoriale
wateren. Hij heeft daarbij uiteraard op
veel publiciteit gerekend en daarin heeft
deze handige parlementariër zich aller
minst vergist. Een deel van de ochtend
pers heeft vandaag ruime aandacht aan
die „schijnaanval" van de Russen besteed
en nu is de indruk gewekt dat het NAVO
alarmeringssysteem niet meer voor zijn
taak berekend is, waardoor een groot ge
voel van onveiligheid in den lande zal
kunnen ontstaan.
De heer Van Riel is blijkbaar van me
ning dat het doel de middelen heiligt en
neemt het voor zijn verantwoording dat
een golf van onrust wordt veroorzaakt.
In de daardoor geschapen onzekerheid is
het pleiten voor een hogere defensielast
al ongeveer een gewonnen zaak. De vraag
hoe de heer Van Riel zo precies weet dat
er Russische bommenwerpers in de buurt
van Nederland zijn geweest, is zeer
boeiend, maar nog boeiender is de over
weging dat een bevestiging van de door
de heer Van Riel veronderstelde Russi
sche bedoeling namelijk een schijnaan
val op de basis Leeuwarden nooit of te
nimmer zal kunnen worden verkregen.
Iedereen weet dat de Russen bezig zijn
hun marinestrijdkrachten te versterken
en voortdurend proberen de afweerme-
thoden van de NAVO op zee en in de
lucht te testen. Zij doen daarbij niets an
ders dan wat de NAVO omgekeerd ook
doet, want het zou al een bijzonder ris
kante zaak zijn als de NAVO niet zou
proberen de beschikking te krijgen over
zo veel mogelijk gegevens omtrent de
kracht en afweermogelijkheden van de
Sovjetrussische strijdkrachten. Zou men
eohter in Moskou regelrecht vragen of
Russische bommenwerpers naderingspo
gingen hebben gedaan in de richting
Leeuwarden, dan behoeft men zich geen
illusie te maken over het antwoord. En
zou men in het hoofdkwartier van de
NAVO informeren of Amerikaanse ver
kenningsvliegtuigen de afweermiddelen
van de Warschaupact-landen voortdurend
testen, dan zou men uiteraard op dezelfde
muur van geheimhouding stoten als in
Moskou. Wat dat betreft is er een grote
bewegingsvrijheid voor degenen die om
een of andere reden „vijandelijke geva
ren" openlijk willen signaleren. Zij zullen
zelden of nooit met zekerheid van al te
grote verbeeldingskracht kunnen worden
beticht, want er is eenvoudig geen zeker
heid over te verkrijgen.
Mocht het inderdaad zo zijn dat de heer
Van Riel door zijn onthulling heeft aan
getoond dat de NAVO-afweer faalt, dan
geeft hij daardoor eigenlijk ongewild ge
lijk aan staatssecretaris Duynstee. Want
dat betekent namelijk, dat het tot dusver
bestede geld niet goed besteed is. Als die
NAVO-afweer nü nog steeds niet water
dicht is, kan men moeilijk betogen dat zo
iets met méér geld wel bereikt zou kun
nen worden. Met andere woorden: het
defensie-apparaat behoeft niet noodzake
lijk duurder, maar wel beter te worden.
En dat is precies wat staatssecretaris
Duynstee heeft bedoeld.
WWWWWVWVWWWVWVWMWAIVVWWVVVWWWWWWWWVWVWWVWVWVWUVVVWVWWWVWVWVWWVWWVWWVWVVVWWVVl
(nMVWVUVMnnnnnnMmnnnn/vwvwvwwwiAlwuvwwuinnivvwwvvvvvvvuvvviAivvvwvwwvwuwwwwwvvwwvww
ROME. Al een week lang bivakke
ren opstandige bewoners uit de barakken-
dorpen in het dal van Belice (Sicilië) op
het plein voor het parlement in Rome. Ze
raakten in 1968 b(j een aardbeving hun
huizen kwijt en ze hebben er nog geen
nieuw dak boven hun hoofd voor terug
gekregen.
Gisteren kwam het tot een botsing
tussen de Sicilianen en politieagenten, die
van de voorzitter van de Kamer van Af
gevaardigden opdracht hadden gekregen
het plein vrij te maken.
Dertig betogers zijn opgepakt. Onder de
arrestanten bevinden zich de leider van
de betogers en Don Mazzi, de vroegere
pastoor van ïsolotto, het dorp dat een
rooms-katholieke commune buiten de
kerk-hiërarchie wilde stichten, maar het
tenslotte tegen deze hiërarchie aflegde.
Don Mazzi heeft zich nu het lot van de
slachtoffers van de aardbevingsramp aan
getrokken. Het is een symptomatische zaak
dat een landsbestuur, dat in bijna drie
jaar er niet voor kon zorgen dat de slacht
offers van de aardbeving nieuwe huizen
kregen, nu niets beters weet te doen dan
politiecharges tegen hen uit te voeren.
Hierbij dient te worden vermeld dat de
schuld van het bewind eerder een indi
recte is.
Uit Rome en ook uit landen buiten Ita
lië werden na de aardbeving enorme be
dragen naar het rampgebied gestuurd. Dat
de slachtoffers daarvan zo goed als niets
hebben gezien, is de schuld van de Mafia
die het meeste geld in eigen zak heeft
laten verdwijnen.
In Palermo staat op de banken een be
drag van 43.584 miljoen lire voor de we
deropbouw rente op te leveren ten bate
van de Mafia. Dat tegen toestanden als
deze niets kan worden gedaan, is de rege
ring in Rome te verwijten.
Op het ogenblik is een staatsrapport
met onthullingen over de Mafia aange
kondigd. Er wordt al zeven jaar door de
staatscommissie aan gewerkt. Als de com
missie er nü nog niet achter is, komt ze
er waarschijnlijk nooit meer achter.
Bij de aardbeving in 1968 kwamen 316
Sicilianen om het leven. 200.000 slachtof
fers kwamen op straat te staan. Daarvan
woont iets minder dan de helft nu nog in
barakken. In de winter zijn deze barakken
niet warm te stoken.
NEW HAVEN (Reuter). Met de keuze
van de jury, die naar men verwacht vier
tot acht weken zal vergen, is gisteren in
New Haven het proces begonnen tegen de
34-jarige Bobby Seale, de voorzitter van de
organisatie van de zwarte panters.
Uit naar schatting 500 kandidaten zullen
twaalf juryleden en twee of drie plaats
vervangers worden gekozen. Met Seala
staat de 22-jarige zwarte-panterleidster
van Connecticut, Ericka Huggins terecht
voor de moord op Alex Rackley in mei
1969. Beiden hebben ontkend betrokken te
zijn geweest bij de moord. De rechtszaal
heeft kogelvrije ramen en zal tijdens het
proces 24 uur onder politiebewaking staalt.
Op last van een rechter heeft een 17-
jarig meisje met de Amerikaanse vlag
een boetetocht door de straten van de
Amerikaanse universiteitsstad Cam
bridge gemaakt. Zij had eerder dit
jaar tijdens een betoging van middel
bare scholieren de Amerikaanse vlag
verbrand, en was door rechter Frank
Tomasello voor de keus gesteld met
een vlag van het gerechtsgebouw naar
het op vijf kilometer afstand gelegen
Harvardsquare te lopen, of de ge
vangenis in te gaan. Op de foto: Mar
tha Meyers, begeleid door suppoosten,
die haar voorzien van kauwgom, bezig
met haar „vlagvertoon".
JERUZALEM (Reuter en AP)
De Israëlische minister van Defensie,
Dayan, heeft gezegd bereid te zijn het
vredesgesprek met Egypte, via de
Verenigde Naties, te hervatten, voor
opgesteld dat er tussen de twee lan
den een nieuw bestand wordt ge
sloten.
Dayan zou dit hebben gezegd op een
bijeenkomst van de parlementaire frac
tie van zijn socialistische partij. In de
nieuwe overeenkomst moeten volgens
Dayan „physieke regelingen worden
vastgesteld die van een meer perma
nente aard zijn". Dit zou kunnen beteke
nen: dat Egypte zowel als Israel hun
zware artillerie aan weerszijden van het
Suezkanaal terugtrekken.
Ondanks de officiële tegenspraak heb
ben de Israëlische avondbladen „Maa
riv" en „Yediot Ahronot" gisteren de
berichten gepubliceerd over ontmoetin
gen tussen koning Hoessein van Jorda
nië en de Israëlische vice-premier Yigal
Allon. De bladen schrijven dat de laat
ste van de serie besprekingen in oktober
viel, in de woestijn ten zuiden van de
Dode Zee aan de Israëlisch-Jordaanse
grens.
Koning Hoessein en Allon hadden zich
vermomd met breedgerande hoeden en
zonnebrillen. De voorgaande ontmoetin
gen waren op zee, in Londen en in Zwit
serland, waar koning Hoessein medische
behadelingen heeft ondergaan. Ook mi
nister van Buitenlandse Zaken Abba
Eban is daar enige malen bij geweest
Minister van Defensie Mosje Dayan was
wel uitgenodigd, maar had het aanbod
steeds afgeslagen, aldus „Yediot Ahro
not".
Generaal Allon had met koning Hoes
sein Arabisch gesproken, minister Eban
had zijn klassieke Arabisch geprobeerd.
Geen van de bladen schrijft echter over
welke onderwerpen was gesproken.
De eerste berichten over de ontmoetin'
gen waren vorige week in het Israëlische
parlement meegedeeld door een non-con
formistisch lid, maar de censuur had pu
blicatie verboden. Twee dagen geleden
verscheen het bericht dat in het Ameri
kaanse tijdschrift „Time". De justitie in
Tel Aviv overweegt maatregelen tegen
drie buitenlandse correspondenten, die
hun verhalen over de ontmoetingen uit
Tel Aviv hadden verzonden zonder die
aan de censuur over te leggen. De een
sor onderzoekt nog hoe het verhaal in
„Time" terecht kwam.
Vice-premier Yigal Allon heeft gister
avond op een bijeenkomst in Jeruzalem
verklaard dat het bewind van de Jor
daanse koning Hoessein, nog niet zo lang
geleden als het zwakste in het Midden
Oosten beschouwd, nu als het meest sta
biele naar voren is gekomen.
Dit is volgens hem het gevolg van de
zware klappen die de Nasser- en Baath
gezinde bewegingen hebben opgelopen.
Het front van Jordanië, Syrië en Irak
tegen Israel heeft opgehouden te besaan
en zolang de Arabische wereld zich niet
herstelt van deze klappen zullen de Ara
bische pogingen tot omsingeling van Is
rael geen succes hebben, aldus Allon.
De Egyptische premier, dr. Mahmoud
Fawzy heeft vier vice-premiers aange
wezen en vier ministers uit zijn kabinet
verwijderd. Dit is gisteren in Cairo be
kend geworden. Fawzy heeft gisteren
met president Anwar Sadat de samen
stelling van zijn 32 leden tellende kabinet
besproken. Het wordt vandaag beëdigd
PARIJS (anp) Manlio Brosio, secre
taris-generaal van de NAVO, heeft zich
gisteren op de WEU-assamblee in Parijs
voor de eerste keer duidelijk gekant tegen
de slogan „vijf percent voor onze vrijheid"
gelanceerd door het Amerikaanse congres
lid Mandel Rivers.
Volgens dit voorstel zou ieder NAVO-
land zijn defensieuitgaven moeten opvoe
ren tot vijf percent van zijn bruto natio
naal produkt. Dit is wel een aantrekkelijke
maar zeker geen realistische formule", al
dus Brosio. Ik zou al blij zijn met iets
minder, namelijk dat ieder NAVO-land
zijn defensiebegroting jaarlijks met vijf
percent zou laten stijgen. Dit is volgens
Brosio economisch bereikbaar en ligt be
ter in de lijn van het stijgingsritme voor
defensie in de landen van het warchau-
pact.
NEW YORK, (Reuter). Burgemeester
John Lindsay van New York heeft bekend-
gemaaakt dat 500 van de 300.000 gemeen
teambtenaren ontslagen zullen worden in
het kader van de bezuiniging. Het zou het
meest massale ontslag van ambtenaren
zijn sinds de crisis van de jaren dertig.
De burgemeester heeft verder een ver
bod afgekondigd op de aankoop van nieu
we auto's voor administratief personeel,
een aanzienlijke vermindering van de
fondsen voor salarisverhoging, een cam
pagne om de produktie op te voeren en
een bezuiniging van tien miljoen dollar op
verscheidene gemeentelijke programma's.
ADVERTENTIE
Morgen plaatsen wij een ge-
illustreerde geschenkenlijst met
leuke ideetjes voor de Sint
Kijk en knip hem uit, hij is
Gierstraat 52-56 Haarlem
Telefoon 023-312992
Aldus Happy Haas, studentenpastor
aan de hogeschool voor theologie en
pastoraat in Heerlen. Haas bezocht enige
malen Zuid-Vietnam en schreef zijn
ervaringen op. Ze werden gepubliceerd
in het onlangs verschenen boek „Hel en
hemel" in de reeks Anthos-boeken, uit
gegeven door Bosch en Keuning en uit
geverij In den Toren, in Baarn. Andere
auteurs van dit boek zijn drs. W. D.
Verweij en de Zuidvietnamees Nguyen
Bao Cong. Gezamenlijk leverden zjj een
bijdrage over de rol van de katholieken
in Vietnam.
De zwaarste bombardementen, zo ver
volgt Harry Haas zijn relaas, kunnen
zelfs niets uitrichten tegen een derge
lijke versterking van de Vietcong. Wel
komt het voor dat er mannen in de
bunker sterven ten gevolge van het ge
weld der schokken.
Bedoeld worden de luchtaanvallen
met B-52 bommenwerpers van de Ame
rikaanse luchtmacht. En bij die bom
bardementen in Zuid-Vietnam worden
alle mogelijke middelen gebruikt: kolos
sale bommen, napalm, ontbladerings-
middelen enz. Want misschien was men
het alweer vergeten, maar in Zuidoost-
Azië woedt nog steeds een moderne
oorlog, waarbij de nieuwste ontdekkin
gen op het gebied van de vernietiging
(van mens, dier en plant) worden toe
gepast.
Haas gaat verder: „Mijn Vietnamese
zegsman had van Amerikanen verno
men dat zij, nadat hun vliegtuigen een
streek hadden platgegooid en met na
palm bestookt en de artillerie alles nog
eens luchtigjes had overgedaan met
granaatbeschietingen, waren verrast
door sluipschutters afkomstig uit dit
soort bunkers. Niemand had verwacht
ook nog maar enige vorm van leven aan
te treffen. Bij opruimingswerkzaamhe
den, waaraan hij zelf had deelgenomen,
was plotseling een bulldozer in de grond
verdwenen. Bij nadere beschouwing
bleken zich in de diepte waarin de bull
dozer verdwenen was vijf Vietcong-
soldaten te bevinden, die met knippe
rende ogen als verdwaasd in het dag
licht staarden. Louter toevallig was de
bulldozer door de zoldering van hun
verblijf gezakt".
Nguyen Bao Cong doet in zijn bij
drage aan „Hel en hemel" een beroep
op de rooms-katholieken in het Westen
een duidelijk standpunt in te nemen
omtrent de „goede en kwade genius".
Vóór de conferentie van Parijs, zo
stelt hij, verzette de hele wereld zich
tegen de oorlog in Vietnam. Men eiste
met alle kracht herstel van de vrede.
En nu wordt de oorlog, terwijl er in
Parijs geconfereerd wordt, legaal voort
gezet, zonder dat iemand daartegen
protesteert. De landen van de vrije we
reld denken hun plicht te hebben ge
daan ten opzichte van het kleine Viet
nam door vredesoproepen te doen en
hulp te verlenen aan de oorlogsslacht
offers, maar tegelijkertijd gaan zij door
wapens te leveren voor de oorlog in
Vietnam. Men doet alsof de vrede een
kwestie is die alleen de vrije wereld
aangaat en alsof de vredesonderhande
lingen alleen gevoerd worden om de
vrede van de vrije wereld veilig te
stellen.
Cong verwacht dat ook de rooms-
katholieke Vietnamees „ingekapseld in
de theologische en filosofische denk
systemen van het Westen" partij zal
gaan kiezen. Want „ziet hij niet in dat
het Vietnamese conflict in wezen is een
conflict tussen Vietnamezen en buiten
landers, tussen een arm land dat wordt
onderdrukt en een rijk land dat onder
drukt?"
Drs. W. D. Verwey, medewerker aan
het Polemologisch Instituut, geeft voor
in het boek achtergrondinformatie over
de politieke geschiedenis van de rooms-
katholieken in Vietnam.
Vietnam maakte in de 16de eeuw al
kennis met het christendom. In het
tegenwoordige Zuid-Vietnam zouden
ongeveer één miljoen rooms-katholieken
zijn. Interessant vooral zijn Verwey's
notities over het regime van Ngo Dinh
Diem, die in 1954 aan de macht kwam,
na de akkoorden van Genève. Diem, een
volijverig katholiek, „achtte zich door
God geroepen om Zuid-Vietnam vol
gens goddelijk recht te leiden".
„Als bekrompen katholiek aan de top
geplaatst van een tot in de wortels
boeddhistisch land, aldus Verweij, be
gon Diem terwijl de concentratiekampen
zich vulden met echte of vermeende
tegenstanders, aan de verwezenlijking
van zijn strategie, waarbij hij steunde
op de katholieke minderheid van tien
percent en zijn familie". Graham Gree
ne schreef in die periode over Diem:
„Hij is gescheiden van het volk door
kardinaals en politie-auto's".
Diem werd in 1963 gedood, maar in
wezen veranderde niet veel in de si
tuatie. Meer dan vijftig percent van de
officieren van het Zuidvietnamese leger
is r.-k. Meer ook dan vijftig percent
van de zetels in de Senaat wordt door
rooms-katholieken ingenomen. Overi
gens hebben de fanatieke katholieken
in Zuid-Vietnam geenszins het gevoel
alleen te staan met hun ideeën.
Op kerstavond 1966 zei wijlen de
Amerikaanse kardinaal Spellman: „Dit
is een oorlog ter verdediging van de
beschaving. De Amerikaanse soldaten
zijn de soldaten van Christus, zij vech
ten voor God".
Toch zijn ook de rooms-katholieken
in Zuid-Vietnam onderling verdeeld in
hun opvattingen over de oorlog. Een
(kleine) linkse groep streeft naar vrede
door onderhandelingen en wijst Ameri
kaanse interventie af.
Verweij concludeert: „Vietnam zal
geen vrede kennen, wanneer niet zowel
bij boeddhisten als bij katholieken de
eerste boeddhistische en de eerste ka
tholieke plicht, de medemens aanvaar
den, meer voorop komt te staan.
„Hel en hemel" benadert het pro-
bleem-Vietnam van een wel zeer speci
fieke kant of er voor christelijke
naastenliefde zoals Cong suggereert nog
plaats zal zijn na de onvoorstelbare
ellende van jarenlange oorlog blijft
voorlopig een levensgrote vraag.
Bij het tweede begrip in de titel kan
men als Vietnamees in concreto alleen
nog maar denken: „daar komt dood en
verderf vandaan".
kaanse pers bereikten. Tegelijkertijd zijn
twee andere processen gaande tegen an
dere betrokkenen, Calley's superieur ka
pitein Ernest Medina, en Calley's onder
geschikte sergeant Mitchell.
Als het de bedoeling is geweest om de
nationale aandacht op een schandaal te
vestigen, dat de V.S. meer dan eens wer
den vergeleken met de oorlogsmisdaden
die bedreven werden door hen die in Neu
renberg terechtstonden, dan is het resul
taat eerder het omgekeerde. Het proces
tegen sergeant Mitchell bijvoorbeeld, die
terechtstaat wegens een beschuldiging
van directe medeplichtigheid in de zin
loze massaslachting, is al geruime tijd aan
de gang. Maar op de nationale televisie
en in de dagbladen wordt er minimale
aandacht aan besteed.
Het proces tegen kapitein Medina is
nog steeds in een beginstadium, in zover
re dat er achter gesloten deuren in At
lanta nog steeds gepraat wordt tussen de
juristen van de aanklagende en verdedi
gende kanten. Het proces tegen luitenant
Calley, dat als het belangrijkste van deze
eerste drie wordt beschouwd, heeft meer
de aandacht en het is mogelijk dat er in
de loop van de komende weken meer pu
bliciteit aan wordt gegeven.
Tot nog toe bestond die voornamelijk
uit het filmen en op de televisie vertonen
van het in en uit auto's stappen van de
luitenant naar of terug van de rechtzaal
in fort Benning, Georgia, waar de zittin
gen worden gehouden. Maar het is niet
te verwachten dat het proces de nationa
le belangstelling, verontwaardiging, of
bijval zal produceren als bijvoorbeeld dat
tegen de nu berucht geworden „Zeven
van Chicago" de zogenoemde hippies
die er terechtstonden wegens poging tot
samenzwering tijdens het democratische
partijcongres in 1968. (Over dit laatste
proces zijn overigens meer boeken en do
cumenten in omloop dan op de vingers
van twee handen geteld kunnen worden).
Op de eerste zittingsdag tegen Calley
gaf de officier van Justitie, kapitein
Aubrey M. Daniel, aan de hand van de al
bekende ooggetuigeverklaringen een be
schrijving van de gebeurtenissen zoals
die in My Lai plaats hadden gevonden.
Calley scheen er niet van onder de in
druk te zijn. Hij maakte aantekeningen,
en op het punt waar de aanklager be
schreef hoe Calley gebruikmakend van
een automatisch geweer ongewapende
mannen, vrouwen en kinderen dood
schoot, kwam er zelfs een glimlach op
zijn gezicht.
De jury voor Calley's proces, die na
veel geharrewar werd gekozen nadat tal
rijke opgeroepen kandidaten zich onbe
voegd verklaarden, omdat zij ofwel voor
opgestelde meningen hadden over het ge
beurde, of omdat zij ei te veel over had
den gelezen, bestaat uit één kolonel, drie
majoors en twee kapiteins. Vijf hunner
hebben dienst gedaan in Vietnam. Voor
een veroordeling is een twee-derde meer
derheid onder de juryleden nodig, maar
de doodstraf die als hoogste strafmaat
voor dit gebeuren kan worden toegeme
ten, vereist een unanieme stem van de
jury. Er zijn echter weinigen die geloven
dat Calley dat lot beschoren is.
