IJmuider Courant
want de bedden worden
toch wel betaald
SAMENWERKING
EN MEER
EIGEN RISICO
OM PREMIES
TE DRUKKEN
■li
i
11111
Vi
jgpjp
AL DIE STUDIES en adviezen
aan de regering hebben ten doel
lichtvaardige beslissingen over
deze gevoelige zaak te voorkomen.
Maar zolang zich zelfs de hoofd
lijnen van zo'n beslissing niet eens
aftekenen, zal de verontwaardi
ging over de „dure" verpleging en
medische hulp nieuwe uitings
kanalen zoeken. Daardoor worden
de belangengroepen dan in een
houding gedwongen, die allesbe
halve bevorderlijk is voor de natio
nale solidariteit.
VERZUILING
LIGDAGEN
Voorzitter verzekeraars
P. A. Zeven:
AFGEDAAN
SPECIALISEREN
GEEN WINSTBRON
•:H::::i: - K '- T -
NIET MEER TE BETALEN. Dat is de reactie van de meeste Neder
landers als ze horen, dat de ziekteverzekeraars en de fondsen de
premies weer eens hebben verhoogd. Het niveau van die bedragen
is vooral voor particulieren onrustbarend gestegen. Een nationale schande,
roept iedereen die voorstander is van een volksverzekering. Ze willen dat
de staat er zo spoedig mogelijk iets aan doet. En dat botst dan weer met
de opvatting van artsen, specialisten en die van de verzekeraars zelf. De
medici nemen voornamelijk stelling tegen de verambtelijking, die zij als
grootste nadeel van een volksverzekering zien. En de verzekeraars vinden
dat het overgrote deel van de Nederlanders persoonlijk ook wel enig risico
mag dragen, in plaats van zelfs „de pil" nog in het ziekenfondspakket te
willen stoppen. Dan is er de vakbeweging, die van de „discriminatie"
fondspatiënten-particulieren af wil en de volksverzekering voor iedereen
hoog op de urgentielijst heeft gezet. Of die er komen moet en in welke
vorm bestudeert thans de Sociaal-Economische Raad. De staatscommissie-
Vos heeft met zyn suggesties over de ziektekosten- en ziekenfondsver
zekering bepaald niet de sympathie van de meeste belanghebbenden ge
kregen.
Dqkzigt in Rotterdam: „kapitaal" ziekenhuis.
DURE ZIEKENHUIZEN BLIJVEN KOMEN
DE RECENTE kritiek richt zich op
de geldverspilling in de ziekenhuizen.
Instituten die al niet minder aan ver-
P. A. ZEVEN (foto), lid van de raad
van bestuur van Delta Lloyd en
woonachtig in Bloemendaat. Hij is
voorzitter van de contactcommissie
landelijke organisatie ziektekosten
verzekeraars (KLOZ), voorzitter van
de Nederlandse vereniging van on
gevallen- en ziekteverzekeraars
(NVOZ) en voorzitter van de stich
ting Nederlands onderling herverze
keringsinstituut ziektekosten (NOZ),
waardoor „uitsluitingen" in de ver
zekeringswereld worden voorkomen.
Bfl de NOZ kunnen zich verzekeren
diegenen die vanwege hun gestegen
inkomen „uit het ziekenfonds zijn
gegroeid" en de zogeheten slechte
risico's vertegenwoordigen. Verder de
mensen, die nooit verzekerd zijn ge
weest en nu wel willen omdat ze
.slechte risico's" geworden zijn, en
de particulier verzekerden die niet
Hj dig hun polis hebben laten aan
passen aan het prijsniveau, waardoor
hun eigen risico veel te zwaar ge
worden is
zuiling lijden dan het Nederlandse om
roepbestel en daardoor te dure orga
nisaties opzetten of handhaven. Die
organisaties hebben de neiging de pa
tiënt als object en niet als mens te
benaderen. De Bredase chirurg dr.
Karthaus heeft daar dezer dagen zijn
collegae-medici nog eens op gewezen.
Hij bepleit fusies en meer deskundig
heid in de ziekenhuisbesturen. Want
alleen langs die weg kunnen de kos
ten worden gedrukt Dat de patiënt al
te vaak het middel geworden is, waar
mee ziekenhuisbedden rendabel moe
ten worden gemaakt, is een bedenke
lijke ontwikkeling waaraan een status
bewuste exploitatie niet vreemd is.
HOE DENKEN
daar nu over?
de verzekeraars
derde klas-verpleegprijs van f 51,20
naar ƒ96,20. En hoe zal het straks
in het nieuwe Haarlemse „Sint-Elisa-
beth"-ziekenhuis worden?"
-„LATEN WE even een rekensomme
tje maken. Van elke duizend mensen
gaan er per jaar negentig naar het
ziekenhuis. Ze blijven er gemiddeld
18 dagen. Dat zijn 1620 verpleegda-
gen per 1000 man. Afgerond kun ie
dus zeggen, dat iedere Nederlander
MIMMMWWMVmWIWMWIWIWMWWWIWMWMWWW
WWMWVMWWWMMWAWiMWM'WtWMWMMWMWMMMWV».
die kosten afschuiven? De één zegt
naar de staat. Maai dat zijn ook weer
al die zieke mensen bij elkaar. Oud
minister Veldkamp kwam met de sug
gestie de hele zaak te verrekenen aan
de hand van de BTW. Eén ding is ze
ker: het moet allemaal betaald wor
den. En dat betekent een drastische
verandering in het verdelen van het
gezinsbudget. Want daarom gaat het
Als wij voor 550 miljoen per jaar aan
kosmetische middelen consumeren
(dat heb ik tenminste pas gelezen)
Als partij blijven ze liever buiten
discussies, waarbij de bedrijfsvoering
in ziekenhuizen in het geding is Maai
aan de andere kant moeten ze toch
ook erkennen, dat we met de tarie
ven voor de gezondheidszorg hard be
zig zijn de verkeerde weg op te gaan
VOORZITTER P. A. Zeven van de
Nederlandse Vereniging van Ongeval
len- en Ziekteverzekeraars: Daarom is
er ook zoveel publiciteit over dit on
derwerp. Het hele Nederlandse volk
heeft ermee te maken. Natuurlijk zijn
er duidelijke lastenverschillen De
loontrekker zit zo bezien een stuk be
ter dan de particulier of de vrijwil
lig verzekerde. Voor het verplichte
ziekenfonds ben je straks niet. meer
kwijt dan 3,85 percent tot aan de pre-
miegrens (wordt ƒ14.300). Daarmee
vergeleken is de rest wel erg duur
uit. Ik weet nog goed dat in Haarlem
de vrijwillige ziekenfondsverzekering
twee kwartjes per gezin per week
kostte. De kinderen waren gratis ver
zekerd. Nu is het 84 gulden per maand
voor man en vrouw samen geworden
Voor ieder kind boven de 16 moet
daar nog eens 42 gulden bij. Het kan
nog duurder zijn voor particulieren.
Tenzij de werkgever de helft van de
premie betaalt, zoals wel contractu
eel wordt vastgelegd"
„Als je nu eens nagaat waarom die
prijzen zo omhoog zijn geschoten, dan
springt daar als belangrijkste oorzaak
de ziekenhuisverpleging uit. Het der
deklas-tarief kan van het ene jaar op
het andere gemakkelijk 6 tot 8 gul
den per dag stijgen. In 1945 lag de
verpleegprijs voor de derde klas ge
middeld beneden de f 3.45 per dag
Nu is dat gemiddeld al zestig gulden
En er komen nog steeds nieuwe dure
ziekenhuizen bij, die het cijfer weer
verder opkrikken. Zo ging in Delft de
i||
per jaar gemiddeld twee dagen in een
ziekenhuis doorbrengt.
Bij een gemiddelde verpleegprijs
van 60 gulden per dag betekent dat
voor een gezin met twee kinderen een
uitgave van 480 gulden per jaar. Dat
risico vind je dus weer terug in de
premies. En daar blijft het niet bij
Want het gaat dan alleen nog maar
over verpleging. Al het andere komt
daar nog bovenop. Denk eens aan de
kosten voor transplantaties hartope
raties en nierdialyses. De medische
wetenschap heeft prijzenswaardige vor
deringen gemaakt. Maar dat bete
kent dan tevens, dat die vorderin
gen ook meer geld kosten als ze uit
gedrukt worden in een behandeling
Een nierdialyse kost de verzekering
35.000 gulden per patiënt per iaar Als
er 200 van die gevaRen in Nederland
zijn. dan kost dat ieder van ons twee
kwartjes Ook dat zit ir die oremies
verwerkt
Nu is de vraag: naar wie kan ik
dan doet dat niemand iets. Maar als
13 miljoen Nederlanders samen 1,5
miljard per jaar moeten neertellen
aan ziekenhuisverpleging, dan vinden
we dat schandelijk".
„ER ZOU MEER vrijwilligheid in de
verzekering moeten komen. De tijd is
voorbij, dat alle kosten van ziek-zijn
gedekt moeten worden. Waarom deinst
men terug voor een eigen risico? De
ziekenfondsgedachte dat de arme on
derlaag zelf niets betalen kan. heeft
afgedaan. Het valt met die armoe te
genwoordig best mee. Ik ken arbei
dersgezinnen met vier auto's, die hele
maal niet gek tegen de kosten daar
van aankijken En per dag gaan er bij
V en D tientallen pruiken de winkel uit.
Het gaat er maai om. waarvoor ie
kiest. Kijk. een mens die ziek is voel'
zich heel erg klein H'i wil maai °én
ding: beter worden. En daar heeft hij
alles voor over. Daarom zeg ik nog
eens: niet alle kosten hoeven verze
kerd te zijn. En als de ziekenfondsen
daar bezwaar tegen maken, dan vraag
ik: waarom zijn de mensen wél mon
dig genoeg voor medezeggenschap in
andere zaken en niet voor het zelf be
palen van hun eigen risico als het om
gezondheidskosten gaat?"
De ziekteverzekeraars hebben zich
kortgeleden in een adres verzet tegen
een verhoging van de loongrens voor
de verplichte verzekering. Die komt nu
op 17.050 te liggen Daardoor zouden
120.000 nu particulier verzekerden
weer onder de werking van de zieken
fondsen komen te vallen. Daar moet
geen dwang achter zitten, vinden de
verzekeraars. Laat die mensen zelf
kiezen wat ze willen, net als in Duits
land zo is hun voorstel. De eigen ver
antwoordelijkheid wordt helemaal uit
geschakeld, wanneer alles maar in
wetten gevangen wordt.
WELKE KANT moet het volgens de
verzekeraars met de ontwikkeling van
de ziekenhuizen op?
Voorzitter zeven: „De redenering is
vaak: als de verzekeraars tóch die
bedden betalen, waarom zouden we
dan dat dure ziekenhuis niet bouwen?
Dan is de volksgezondheid er óók nog
mee gediend. Maar dat moet niet het
uitgangspunt zijn. Het gaat om de
daadwerkelijke behoefte aar bedden
Die moet je eerst per gebied goed
vaststellen voor ie gaat bouwen En
dan kun ie daarnaast denken aan een
specialisatie per ziekenhuis, waardoor
efficiënter kan worden gewerkt en met
name op de aanschaf van apparatuur
kan worden bespaard Dat kostendruk-
kend effect wordt genegeerd, als ieder
ziekenhuis afzonderlijk een volledige
uitrusting aanschaft, aangepast aan de
nieuwste ontwikkelingen. Verder zou je
je kunnen afvragen: waarom moeten
er in het weekeinde patiënten worden
opgenomen, die geen spoedgeval zijn
en op z'n vroegst 's maandags wor
den geholpen Ik weet wel dat de prijs
per bed op zeven dagen ligging per
week is afgestemd maar voor de pa
tiënten is deze gang van zaken min
der prettig."
WAT zijn de bezwaren tegen een
volksverzekering?
Voorzitter Zeven: „Kijk maar naar
Engeland De relatie arts-patiënt gaai
in het systeem van staatsgezondheids-
zorg verloren En dat willen de En
gelsen kennelijk niet Want je iarti-
culiere ziekteverzekering bloeit er als
nooit tevoren De mensen hebben voor
keur voor particuliere ziekenhuizen bo
ven die van de staat. Voor persoonlijke
aandacht hebben ze, naast hetgeen de
regering al van hen vraagt, een extra
premie over".
Voor Nederland wenst de heer Ze
ven, dat de ziekenfondsen méér als
verzekeraar gaan denken en ander
som. Met andere woorden: de verze
keraar zal méér aandacht voor de ge
zondheidszorg moeten hebhen en het
ziekenfonds méér voor de verzeke
ringstechnische opzet. Daar zou heel
wat mee gewonnen zijn, aldus de heer
Zeven.
Ziet hij iets in een vereniging van
verzekerden die druk kan uitoefenen
„Eigenlijk niet. Je weet hoe dat gaat
in de praktijk. Zoiets komt op enkele
mensen neer. die niet voldoende steun
krijgen. Toch zouden er wel mogelijk
heden in kunnen zitten. Per slot van
rekening is de consumentenbond ook
klein begonnen."
EN PRIJSBEWUSTE verzekerden
kunnen die nog ergens iets verdienen?
Voorzitter Zeven: „Die voordelige
pakketaanbiedingen zijn altijd lokker
tjes. Al dat zogenaamde directe voor
deel wordt later toch weer terugge
haald."
ZIT ER NOG muziekin de pre
mies?
„De verzekeraars zien de ziektekos
tenverzekering niet als winstbron,
maar als service aan klanten die an
dere risico's bij dezelfde maatschappij
hebben verzekerd. Dat zijn dikwijls
collectieve risico's Wie in zijn eentie
ergens alleen maar zo'n ziekteverzeke
ring afsluit en verder niets, moet niet
denken dat de verzekeraar er dik aan
verdient. De „winst" bestaat Uit be
leggingsrente. Als die zou vervallen,
zou de premie hoogstens zo'n 2 per
cent omlaag kunnen
JOHN BINDELS
wwwwiwwwwiwwwwuwwwwwww
