Werk van Benjamin Britten
bij Nederlandse Opera
JONGE AANPAK
.RAPE OF LUCRE
vanavond
woonideeén
kijken bij
Karei Prior stichtte
eigen produktiebureau
f 8.90
*fc binnenhuis
GRAMMOFOON
PLATEN
Verzending zeepost
'r'K -Jw&IöiilSu^
door Q
/h-C
Nott èn?
Lust jij alleen maar jonkies
van Levert?
Theater brengt
aantal premières
I Nederlandse
litteratuur in
I Parijs te zien
„De man, die door geen
sof kapot is te krijgen
Feniksprijs voor
Jan G. Elburg
Première opera
The knot garden
Iphenaar
GRANDIOZE
KERSTLIEDEREN L.P.
Communicatiestoornis in Manitla
KRUISWEG 47-49
HAARLEM
TEL. 023-320244
VRIJDAG 4 DECEMBER 1970
99
99-
AMSTERDAM In een sinds lang
ontruimd en onttakeld kerkgebouw
aan de Keizersgracht, dat nu is „in
gericht" als repetitielokaal, is de
jonge garde van de Nederlandse
Operastichting bezig met het instu
deren van „The Rape of Lucretia". In
de winter van 1945 begon Benjamin
Britten met de compositie van deze
opera en reeds in juni 1946 was de
partituur gereed. In tegenstelling tot
zijn eerste opera „Peter Grimes", pas
te hij voor de „Rape" een uiterst
kleine bezetting toe, deels uit nood
zaak en deels uit eigen voorkeur.
Bonden willen CAO van
BOVAG openbreken
Regisseur
EXAMENS
Poëzievernieuwer
Jubileumformule
'Jonge dirigent
KING'S COLLEGE CHOIR,
CAMBRIDGE
„^.«„OAVID WILLCOCKS
w«S8
HAARLEM - DEN HAAG - DELFT
Met de volgende schepen kan zeepost
I worden verzonden. De data, waarop de cor
respondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip. Argentinië: ms „Alcor" 9-12; Brazi
lië: ms „Alcor" 9-12; ms „Pasteur" 10-12;
Canada: ms „Atlantic Cognac" 7-12; Indo-
I nesië: ms „Göttingen' 9-12: Israël: ms „Cap
Race" 10-12; Japan: ms „Benvalla" 9-12;
Ned. Antillen en Suriname: ms „Neptunus"
8-12; Verenigde Staten: ms „Atlantic Cog
nac" 7-12; Z.-Afrika (Rep.) m.i.v. Z.-W.-
Afrika: ms „Serooskerk" 9-12. Inlichtingen
betreffende de verzendingsdata van post-
I pakketten geven de postkantoren.
'f-- v a-
ADVERTENTIE
De opdracht voor zijn tweede opera
werd hem namelijk verleend door de
„Glyndebourne English Opera Company"
die zich ten doel had gesteld de Engelse
opera tot nieuw leven te wekken door in
de vijf „dode maanden" van het jaar (van
juni tot oktober) met eerste klas zangers
constant te repeteren op nieuwe werken.
De Glyndebourne Company wilde het ge
zelschap zo klein mogelijk houden om de
waarde van de hogere kwaliteit in de
zangkunst te benutten voor de regelmati
ge opvoering van moderne werken. Om
deze onderneming te ondersteunen, ver
klaarde Britten zich bereid een nieuwe
opera te componeren voor acht zangers
en twaalf instrumentalisten en hij nodig
de Ronald Duncan uit om het libretto
voor „The Rape of Lucretia" te schrijven.
Eric Crozier nam de regie op zich en
John Piper vervaardigde de decors.
De eerste uitvoering vond plaats op 12
juli 1946 in Glyndebourne onder leiding
van Ernest Ansermet met een keurtroep
van solisten: Kathleen Ferrier, Nancy
Evans, Ottokar Kraus, Frank Rogier, Pe
ter Pears, Aksel Schiotz, Joan Cross en
Flora Nielssen. Ondanks de lichte teleur
stelling over de kleine bezetting en de
weinig spectaculaire opzet maakte de
„Rape" een diepe indruk en aan het eind
van de zomer werd na vijfenvijftig voor
stellingen het seizoen afgesloten.
De honderdste voorstelling vond plaats
in oktober (1947) in The Royal Opera
House Covent Garden. De inhoud is door
Britten verscheidene malen herzien en zo
is tenslotte een stijlvolle eenheid tot stand
gekomen. Het libretto van Ronald Duncan
is gebaseerd op het toneelstuk „Le Viol
de Lucrèce" van André Obey, die op zijn
beurt geput heeft uit de werken van Li-
vius, Shakespeare en anderen. De hande
ling vindt plaats in Rome 500 jaar v. Chr..
maar het commentaar van het koor, dat
slechts uit twee personen bestaat, die aan
beide zijden van het toneel hebben plaats
genomen, berust op de grondslagen van
het christelijke geloof.
Deze ogenschijnlijke tegenstrij
digheid vloeit voort uit de religieus-
ethische instelling van de componist,
die hiermee de geschiedkundige overle
vering onderwerpt aan de christelijke
zienswijze. Lucretia, de echtgenote^ van
de Romeinse veldheer Collatinus, is de
enige vrouw, die haar man trouwt blijft
in het door de Etrusken bezette Rome.
De jaloerse Etruskische prins Tarqui-
nius besluit haar deugdzaamheid op de
proef te stellen en dringt haar slaap
kamer binnen. Zij weerstaat hem, maar
wordt na een hevige worsteling door
hem verkracht. Lucretia kan de schan
de van haar overmeestering niet dragen
en doorsteekt zichzelf nadat zij haar
man verteld heeft hoe zij door Tar-
quinius is overweldigd.
Publikatle nummer 6
ter bevordering van het gebruik
van Jonge Jenever van het merk Levert.
(Van onze correspondent)
ARNHEM De toneelgroep Theater
heeft evenals Centrum besloten het aantal
premières te beperken. De première van
„Het leven van Galilei" van Brecht is twee
maanden uitgesteld, terwijl de uitvoering
van twee andere stukken niet zal doorgaan.
Theater brengt behalve het stuk van
Brecht ook „Onder het melkwoud" van
Dylan Thomas in regie van Adriaan Brine.
Reden voor deze beslissing is het grote suc
ces van zowel „De getemde feeks" als
„Het proces", twee voorstellingen die goed
bezette zalen trekken en nog lang niet uit
gespeeld zijn.
DEN HAAG De samenwerkende bon
den in de metaalnijverheid hebben de
BOVAG (automobiel- en garagebedrijven)
gevraagd om spoedoverleg over de verwer
king van de vierhonderd gulden in de in
komens voor 1971. Voor de BOVAG geldt
een aparte CAO, die tot 1 januari 1972
loopt en dus zou moeten worden openge
broken.
PARIJS. De nieuwe Nederlandse am
bassadeur in Frankrijk, jhr. mr. J. A. de
Ranitz, heeft aan het „Instituut Néèrlan-
I dais" te Parijs een door het Nederlands
cultureel centrum georganiseerde tentoon-
I stelling over de Nederlandse literatuur
van 1880 tot 1960 geopend. De expositie
geeft ook een beeld van de betrekkingen
tussen Nederlandse en Franse schrijvers,
I o.a. geïllustreerd door brieven van Zola
en André Gide, Van Eeden en Du Perron
I (aan wie André Malraux „La condition
humaine" heeft opgedragen).
ven wel naar zo veel mogelijk Neder
landse krachten, maar de praktijk is heel
moeilijk."
Welke opera zou u aanwijzen om. het
nieuwe operagebouw in Amsterdam mee
te openen?
„Ik zou een feestweek willen organise
ren met de Don Giovanni, Boris Godou-
nov, Fidelio en een grote Verdi-opera,
maar misschien voor de openingsavond
wel een Nederlandse opera!"
Nikolaus Sulzberger (31) de rech
terhand van de Berlijnse intendant
Gustav, Rudolph Sellner, luistert belang
stelend naar ons gesprek, dat wij te zijner
ere gedeeltelijk in het Duits voeren. Hij
is uitgenodigd om de „Lucretia" te regis
seren en op mijn vraag of hij niet liever
een echte grote opera had willen leiden,
antwoordt hij: „Neen, integendeel ik
ben blij dat het Britten is, want met de
gastvoorstellingen van de Berlijnse Opera
in Japan, in Mexico, in Italië en Frank
rijk, hebben wij ervaren dat juist de mo'
derne opera's enorme belangstelling trek
ken."
Vindt u niet, dat Britten een volkomen
on-Engels onderwerp, op volkomen En
gelse wijze heeft gerealiseerd?
„Och, Shakespeare is ook niet altijd
typisch-Engels en het klassieke drama is
Jochem Slothouwer dirigeert en Ni
kolaus Sulzberger (r.) regisseert The
Rape of Lucretia.
internationaal. De zeer sterke vroeg-chris-
telijke ondertoon is moeilijk te vereni
gen met de pathetische opvatting van
Duncan maar ondanks dat is „Lucre-1
tia" een zeer sterke opera."
Welke opera zou u het liefst willen lei
den na Britten natuurlijk?
Bijna gelijktijdig kwam het antwoord
van Sulzberger en Slothouwer: „Mozart -
Don Giovanni!"
Sulzberger voegde daar nog aan toe:
„En dan een grote Verdi, die spelen zich
vanzelf, die hoef je niet te regisseren
je moet alleen maar zorgen dat de mensen
elkaar niet in de weg lopen."
De Amsterdamse première gaat op dins
dag 8 december in de Kleine Komedie, en
verder op 9 en 10 december in hetzelfde
theater. Hopelijk lopen de bezoekers el
kaar daar wel in de weg!
J. H. MOOLENIJZER
ADVERTENTIE
Julianapark 58-62, Haarlem, tel. 258391
geopend van 19,30 tot 22 uur
AMSTERDAM Kandidaats Nederlands
K. K. de Jong, Haarlem. Doctoraal econo
mie R. E. Geerdink, Heemstede.
LEIDEN Geslaagd voor semi-arts-
examen H. J. Cats, Overveen.
ROTTERDAM Doctoraal economische
wetenschappen R. A. W. Harms, Heem
stede.
ROTTERDAM. De Feniks-prijs, een
nieuwe poëzieprijs van de Rotterdamse
Kunststichting waarvan de fondsen wor
den verstrekt door een anonieme schen
ker, is voor de eerste maal gewonnen
door de dichter Jan G. Elburg. Met de
ze onderscheiding wil de jury de aan
dacht vestigen op een dichter die van
groot belang is voor de vernieuwing van
de Nederlandse poëzie en die met zijn
woordgebruik en -experiment voortdu
rend op zoek is naar nieuwe mogelijkhe
den.
De jury voor de Feniks-prijs (groot
5.000) bestond uit C. Buddingh, R. A.
Cornets de Groot, A. Nuis, Th. A. Son-
trop en P. de Wispelaere. De prijs zal
Jan Elburg worden overhandigd op vrij
dagmiddag 18 december in het nieuwe
Lijnbaancentrum tijdens een bijeenkomst
waarop ook de Pierre Bayle-prijs (aan
Hans Warren) wordt uitgereikt.
(Van onze RTV-medewerkster)
AMSTERDAM. Een welgedane, van
optimisme en levenslust blakende Karei
Prior, gaat het na alle sof weer goed.
,Zeer goed, mag ik wel zeggen. Vanaf 1
januari heb ik mijn eigen produktiebureau:
de Karei Prior produkties" aangesloten
bij de Strengholtgroep. Een mond vol,
maar het behelst ook veel", zegt Karei
Prior.
„Om te beginnen: programma s maken
voor radio en televisie iets waar ik me
nu ook al mee bezig houd. Ik ben op het
ogenblik bezig bijvoorbeeld om voor Poly-
phon Hamburg zes Johnny en Rijk-shows
te maken in co-productie met het Zweites
Deutsches Fernsehen en de KRO. Maar ik
kan natuurlijk ook kant en klare produk
ties leveren. Daarnaast ga ik reclamespots
maken voor radio en televisie en, iets wat
ik zelf erg belangrijk vind.
Ik ga me bezig houden met het coachen
van mensen die voor TV moeten verschij
nen. Die mensen ik denk hierbij aan
directeuren, managers, politici spelen
met miljoenen guldens en miljoenen stem
men. Ze kunnen hun standpunt gewoon in
eigen kring wel uiteenzetten, maar zodra
ze camera's floormanagers enz. om zich
heen zien, dan klappen ze dicht en dan
gaan ze de mist in. Ik train deze mensen
op goede formulering, een lachje, een
geintje, kortom ik tracht ze meer zelfver
trouwen bij te brengen en van deze men
sen vonkende, leuke persoonlijkheden te
LONDEN (A.P.). Een nieuwe opera
heeft woensdagavond in Londen haar we
reldpremière beleefd. Volgens de critici is
het een meesterwerk. „The Knot Garden"
de derde opera van sir Michael Tippett",
wordt gezong en gespeeld door zeven zan
gers, die in normale confectiekleding op
treden. Voor de eerste maal in de 300 jaar
oude geschiedenis van Covent Garden was
er geen officieel koor. Het verhaal is in
gewikkeld zeven mensen ontmoeten
elkaar op zekere dag in een tuin en de
vraag is of zij in werkelijkheid zijn zoals
zij zich voordoen.
maken. Teveel aardige bekwame mensen
komen voor de TV niet uit de verf en
verspelen binnen tien minuten hun hele
image".
„Dan houd ik me verder bezig met jubi
lea van directeuren volgens de formule
die ik destijds gestart heb bij de VARA:
„Dit is uw leven". Compact of uitgebreid
ze kunnen alle kanten bij me op. Des
gewenst neem ik ook nog een band en/of
film op. Dan hebben de mensen iets om
mee naar huis te nemen. Dan hoop ik
straks ook mee te kunnen spelen in de
grote markt van de video-cassettes, in het
educatieve, informatieve vlak.
Karei Prior is inmiddels alle zuilen
rondgeweest. De Evangelische Omroep, een
nieuweling waar uiteraard nog maar wei
nig mensen hun krachten op beproefd heb
ben, had Karei Prior nog niet gehad, maar
inmiddels is hij ook daar aan de gang. Hij
is er bezig met een kerstprogramma. Een
grapje waar, intern bij de zuilen wel over
gelachen wordt, maar wat in wezen eigen
lijk een klein drama is. Want bepaald ge
makkelijk heeft Prior, de man die met zijn
mening altijd voorop de tong ligt, het in
de loop van zijn Hilversumse bestaan niet
gehad.
De laatste verwikkelingen voor hem zijn
inmiddels toch ook wel voldoende bekend:
Zijn merkwaardig ontslag in maart 1970
bij de TROS, juist op het moment dat hij
zijn weekjes uitzat in „Bankenbosch" in
Hilversumse kringen tot nu toe nog steeds
Hilversum-4 genoemd.
Maar ik ben niet haatdragend. Ik ver
geet vrij snel. Ik ben wat ruimdenkender
geworden en bovendien, laten we wel zijn,
ik moet op het ogenblik ook gewoon com
mercieel gaan denken. Ook de TROS kan
weer bij mij aankloppen, zij het dat ik
dan niet buitensporig gelukkig zal zijn,
maar de kassa zal wel rinkelen".
ADVERTENTIE
De voorstellingen van de Nederlandse I
Operastichting zullen worden geleid door
de jonge dirigent Jochem Slothouwer (32}
Hij heeft de nodige ervaring opgedaan\
met opvoeringen van de „Turn of the I
Screw" en Jsucretia" in Salzburg en nu
mocht hij hier zijn eigen bezetting kie
zen: Nico Boer, (Jan Blinkhof), Nelly
Morpurgo (Adriana Hali), Tom Haenen
John Vierkens, Gerard van Loon. Ma
rianne Dieleman (Lyndia Vintura), Inge
Fröhlich en Maria Boender. Het orkest
wordt gevormd door de blazers van het
Ardito Kwintet en enkele strijkers, Joke
Brethouwer, harp en Jan Labor dus, sïag-|
werk.
Ofschoon de meeste dagbladjourna
listen zeer plichtsgetrouw zijn bij de
vermelding van feiten, kan men van
sommigen onder hen zeggen dat zij in
dat opzicht nog extra uitblinken.
Zeker was dat het geval met degenen
die van Manilla uit de berichtgeving
verzorgden over de aanslag op paus
Paulus VI. Zij tekenden met pijnlijke
nauwkeurigheid op wat zij hoorden
en zagen, waarbij zij ook niet vergaten
de mening te vragen van een der be
trokken partijen, namelijk de pleger
van de aanslag, de Boliviaanse schil
der Benjamin Mendoza.
De politie had in eerste instantie
verklaard, dat de daad gepleegd was
door een geestelijk gestoorde. De man
van Reuter vroeg daarom aan Men
doza beleqfd, of hij geestelijk gestoord
was. Uit dit alles kwam het bericht
voort van de volgende inhoud:
„De politie-autoriteit die verant
woordelijk was voor de veiligheid op
het vliegveld van Manilla verklaarde
te geloven, dat Mendoza geestelijk
gestoord is. Mendoza zelf heeft dit
echter tegengesproken. Hij verklaarde
afkomstig te zijn uit La Paz. Zijn
moeder woont daar nog steeds."
Ondanks deze uiterst nauwlettende
berichtgeving wordt het lezend pu
bliek daarna toch nog gekweld door
de vraag, of Mendoza nu inderdaad
geestelijk gestoord is of niet. Het feit
dat hij afkomstig is uit La Paz zet in
dat opzicht weinig zoden aan de dijk,
evenals de mededeling dat zijn moe
der daar nog steeds woont. Er zijn
waarschijnlijk wel meer mensen af
komstig uit La Paz terwijl zij hun
moeder niet mee op reis hebben ge
nomen. Dat wijst niet onmiskenbaar
op een geestelijke storing.
Aan een andere factor hebben we
echter méér houvast, namelijk de ont
kenning van de heer Mendoza zelf. Als
zichzelf weet dat hij het is, is het dus
niet. Hij spreekt dus de volle waar
heid als hij zegt dat hij gestoord is,
maar toch weer niét de waarheid, aan
gezien hij het niet kan zijn.
Langzamerhand komen we er echter
wel achter wat er met Mendoza aan
de hand is. Mendoza zegt dat hij niet
geestelijk gestoord is, maar hij móet
het zijn omdat hij door zijn daad
heeft aangetoond dat zijn denkvermo
gen gestoord is. Aangezien zijn denk
vermogen gestoord is, kan hij niet zelf
beoordelen of hij geestelijk gestoord
is. Hij ontkent dat hij geestelijk ge
stoord is, waaruit moet worden ge
concludeerd dat hij volgens zijn eigen
opvatting volkomen oprecht de waar
heid spreekt. In de Mendoza-opvatting
is hij dus niét geestelijk gestoord. In
de opvatting van de politieman op het
vliegveld van Manilla is hij echter wel
degelijk geestelijk gestoord. Welke op
vatting heeft voorrang?
Volgens de journalistieke erecode
moet men alle partijen horen en de
opvattingen dezer betrokkenen objec
tief en naar waarheid weergeven.
Aangezien Mendoza na de paus het
nauwst bij de aanslag betrokken is,
moet men in de eerste plaats de op
vatting van deze partij eerbiedigen.
Het antwoord dat hij op de gestelde
vraag heeft gegeven, moet men als
waarheid aanvaarden. Als iemand het
weet. is hij dat wel.
Mendoza is dus niet geestelijk ge
stoord, maar degenen die zich de zin,
de strekking en de conclusies van de
vraag der journalisten aan Mendoza
realiseren, lopen wel de kans het te
worden.
En dan een laatste probleem: wat is
dat eigenlijk, geestelijk gestoord? Ik
weet het niet, maar ik hou van dit
alles één goede les over: vraag nóóit
aan iemand of hij geestelijk gestoord
is.
Jochem Slothouwer, die in Salzburg
studeerde bij Weinberger en Henze en
ook als repetitor heeft gewerkt in Keu
len, Berlijn en Santa Fé, staat hier in
Holland te boek als een zeer talentvolle,
aankomende opera-dirigent en daarom
wordt hij hier niet gevraagd om symfo
nische concerten te dirigeren. „In het bui
tenland wordt dat onderscheid niet ge
maakt", zegt Slothouwer, ,daar weet men
wel dat de opera de beste leerschool is
voor een dirigent. Ik dirigeer concerten
in Hamburg en in Frankfurt, maar een|
dirigent moet in de opera beginnen."
Ik vroeg hem of hij vindt dat „Lucre
tia" in zekere zin een intellectuele opera
is en misschien niet aanspreekt bij het
Nederlandse publiek, dat weinig in aan-
raking komt met de moderne opera's.
Zijn antwoord was positief: „De tekst
van Duncan is prachtig en de handeling
is boeiend. Ik geloof dat de jonge mensen
en dat zijn de operaliefhebbers van
morgen zich bijzonder tot dit werk
aangetrokken zullen voelen. Bovendien
behoort het tot de opvoeding van degenen
die klassieke talen hebben gestudeerd en
wij hebben de betreffende scholen ge
vraagd hun leerlingen naar onze voor
stellingen te sturen."
U heb uitsluitend Nederlandse solisten
gekozen, vindt u het nodig dat de Neder
landse Opera zo veel buitenlandse solis-1
ten aantrekt?
„Voor bepaalde rollen hebben wij nu
eenmaal geen Nederlandse krachten, ant-
woordt Slothouwer, „en vaak zijn Hol
landse zangers verhinderd door hun ver-
bintenissen in het buitenland. Wij stre-
hij inderdaad geestelijk gestoord zou
zijn, zou hij de eerste wezen die het
zou kunnen weten. Is dat juist? Is
iemand die weet dat hij geestelijk
gestoord is, eigenlijk nog wel geeste
lijk gestoord? En iemand die zeker
weet dat hij niet geestelijk gestoord is,
zou wel een behoorlijke geestelijke
storing moeten hebben als hij tegen
zijn eigen overtuiging in toch geeste
lijk gestoord zou wezen.
Journalisten leren dat zij de mede
delingen van geïnterviewden altijd
letterlijk en onopgesmukt moeten
weergeven. Maar geldt dat ook voor
geestelijk gestoorden? Men zou ge
neigd zijn te zeggen: neen. Maar dat
is discriminatie. Als men de mede
delingen van geestelijk gestoorden
echter letterlijk en als waarheid weer
geeft, brengt men geestelijk gestoorde
mededelingen in omloop. En dat kan
nooit, een bijdrage zijn tot een betere
verstandhouding op de wereld.
Het is dus eigenlijk zo gek nog niet,
dat de journalisten in Manilla eerst
aan Mendoza vroegen, of hij inder
daad geestelijk gestoord was. Mendoza
zei met grote stelligheid dat zulks niét
het geval was. Er waren dan vier
mogelijkheden: óf Mendoza sprak de
waarheid, of hij méénde de waarheid
te spreken, of hij loog, of hij méénde
te liegen. Meer mogelijkheden waren
er werkelijk niet.
Als Mendoza de waarheid sprak,
was hij geestelijk zo gezond als een
vis voor zover vissen een geestelijk
leven hebben maar daaraan be
stond gerede twijfel. Want iemand die
geestelijk volkomen gezond is zou toch
hebben moeten bedenken dat men op
de wijze waarop Mendoza dat pro
beerde, de wereld nooit van de paus
zal kunnen verlossen. Hij betoogde
dat hij de paus uit de weg wilde rui
men om de wereld te ontdoen van de
hypocrisie. Iedereen weet echter, dat
er nog nooit een paus is doodgegaan
zonder dat er onmiddellijk een nieuwe
kwam.
Het is dus veel waarschijnlijker dat
Mendoza inderdaad geestelijk gestoord
is, maar in de veronderstelling ver
keert dat hij het niét is. Zoiets schijnt
bij geestelijk gestoorden wel eens
meer voor te komen. Zijn ontkenning
was dus eigenlijk een bevestiging.
Maar nu doet zich onmiddellijk een
grote moeilijkheid voor. Het zou na
melijk een volkomen chaotische toe
stand worden, wanneer men zou aan
nemen dat iedereen die van zichzelf
beweert niet geestelijk gestoord te
zijn, het in feite wel degelijk is.
En waarom zou men van ene Men
doza moeten veronderstellen dat een
ontkenning een bevestiging betekent,
terwijl men dat bij anderen niet kan?
Een onlogische en onrechtmatige dis
criminatie, vooral wanneer het iemand
betreft wiens moeder nog in volkomen
onschuld in La Paz woont.
Het zou overigens nog interessanter
zijn geworden wanneer Mendoza had
bevestigd dat hij geestelijk gestoord
was. Want wat zou dan het geval zijn?
Iemand die van zichzelf beweert dat
hij geestelijk gestoord is, moet nood
zakelijk liegen. Want een werkelijk
gestoorde wéét het niet van zichzelf.
Wie het wél weet, geeft daardoor blijk
over een zo volkomen regelmatig
denkvermogen te beschikken, dat men
hem moeilijk geestelijk gestoord zou
kunnen noemen.
Een geestelijk gestoorde die van
