TERUG VAN TWEEDE TRIP NAAR USA
Amerikanen zijn bezeten van Heintje
stoeide met
Bonanza-
boys
Australiërs zijn op
hun hoede voor
,de kruipende dood’
I „Ik wil een volwassen zangeres worden”
Bonnie St. Clair wil van haar sexy-image af
Zangwonder
stoeide met
I
w
r
Beet van
praktisch altijd dodelijk
Sterrenwacht
Hoeven volgt
maanvlucht van
Apollo-14
giftige trechterwebspin
B
i in
I J
25
ZATERDAG 23 JANUARI 1971
4
„Maan-ifestatie”
'x' Lummelfilm
Triomfen
I
Huisslaaf
T eleurstellingen
I
I
Lawine post
I
I
Creatie
Ml S
S
„VERSCHRIKKELIJK”
1
MJIM
I
4
vvvvwwvvvvvvvwwvvvvvvvvvvvvvvvvvwwvwv>
vwwwwwwvwwwwwvwwwwwvwwwv»
(Van onze correspondent)
(Van onze correspondent)
HOEVEN (N.B.). De volkssterrewacht
Simon Stevin houdt van 31 januari tot en
met 10 februari een „maan-ifestatie”. Elke
avond van zes uur af wordt op een groot
tv-scherm de reis van de Apollo-14 naar
de maan gevolgd, waarbij door deskundige
medewerkers van de sterrenwacht uitleg
wordt gegeven.
Er wordt een twee meter grote maquette
van de krater Frumauro, waar de Apollo
gaat landen, opgesteld.
Op verzoek van de NASA zal de sterren
wacht het oppervlak van de maan nauw
keurig observeren. De radio-astronomen
zullen rechtstreeks met de Apollo-14 be
manning in verbinding kunnen komen. Er
zijn kijkers opgesteld waardoor het publiek
het Apollo-landingsgebied kan bekijken.
Vader en moeder Simons bij de post. 'W'
Bonnie: „Misschien wel, maar ik ,ioop
het niet. Daarom werk ik aan een goed
repertoire, zodat ik een show kan vullen.
Ik ben er nog niet helemaal rijp voor
maar ik werk er naar toe. En succes of
Je wilt dus niet stoppen en huisvrouw
worden?
een
250
i het
over-
„Kijk
the
naar
dat zou ik niet kunnen zingen. Dat is
voor een Nederlands publiek bestemd.
Ik kijk er niet op neer, maar ik wil nu
eenmaal wat anders. Het theaterwerk
trekt mij. Zingen met groot orkest. Niet
meer avond aan avond opdraven voor
verenigingsavondjes”.
Is dat niet je toekomst als zangeres in
Nederland?
EN DAARMEE is dan een nieuwe
triomftocht voor Heintje begonnen. Va
der Simons: „In eerste instantie gaat he
niet om die shows maar om het introdu
ceren van Heintjes olaten. De elpee „I’m
your little boy” vliegt in de States over
de toonbanken. „Mama” staat voor de
tiende plaats getipt Dat wil in zo’n groot
land wel wat zeggen. In Canada staat
„I’m your little boy” zelfs al op de eerste
plaats.”
Bonnie St. Clair op een Tilburgse
markt.
TILBURG Schorpioenen zijn wispelturige en tegenstrijdige karakters. Het
„Jantje-lacht-Jantje-huilt-type”, dat opleeft bij een succes en geweldig in de put
kan zitten, wanneer een domper geïncasseerd moet worden. Bonnie Swart heeft zo’n
schorpioen-karakter. Vandaar dat haar nog zeer prille zangcarrière stormachtige
en minder stormachtige perioden kent. Zo’n periode van windstilte beleeft zij nu,
samen met haar Martin in de Tilburgse Kerkstraat. Tilburg kent haar en wijst het
ranke figuurtje na. Buurvrouw op nummer elf neemt het niemand kwalijk als men
verkeerd belt. Bonnie woont op nummer negen, jawel. „Ja, u bedoelt zangeres Bon
nie St. Clair. Wilt u op de benedenbel drukken?”
De Amerikaanse showbusiness-mannen
hebben zich echter niet uit het veld laten
slaan. Ze hebben gekletst als Brugman.
En het resultaat is nu dat Heintje in
maart/april opnieuw naar de States gaat
voor televisie-opnamen. Voor de derde
maal. In totaal 60 miljoen kijkers, dank
zij de kabeltelevisie en de vele relais
stations, krijgen de „European Sensation”
voorlopig bijna een jaar lang elke maand
op hun beeldbuis.
carrière? Carrière hoeft niet direct. Ik
hoef geen ster te worden, maar ik geniet
wel van succes. Een hitje. Je weet het
nooit. Eens maak je een stom plaatje en
dan is het een hit. Dan heb je succes. Ik
ben wel ambitieus. Ik ben ook enthou
siast om opnieuw te beginnen”.
Platenmiljonair Heintje kijkt uit over
Neu-Moresnet waar hij met zijn fa
milie sinds kort woont.
Bonnie: „Nee voorlopig niet. Martin
en ik zijn niet getrouwd. Misschien trou
wen we nog wel eens als er kinderen ko
men, maar voorlopig niet. We doen pre
cies waar we zin in hebben. Ik zing en
hij zoekt werk. Ik ben geen Dolle Mina,
maar ik wil nog geen huisslaaf worden.
Trouwen zie ik nog niet zo zitten. We
moeten elkaar de gelegenheid geven om
te leven. We zijn nog jong. Martin is ook
21 Niet dat ik nou zo’n vlinder ben hoor.
Ik ben erg huiselijk. Ik lees graag de
tectives. Nu ben ik bezig in Exodus.
Mooi boek”.
HET BEROERDSTE van de hele reis
naar Las Vegas vond Heintje het vliegen
15 uur met een Jumbo Jet. Maar
daar stond tegenover de sympathieke
kennismaking met twee tv-helden die in
Europa dank zij de Bonanza-serie even
bekend zijn als in hun eigen land: Little
Joe en Hoss (de dikke) van „The Cart
wrights”. Pa Simons: „Ze waren toeval
lig in Los Angeles. Niet voor de shows
waaraan Heintje meedoet. Maar ze heb
ben wel een deel van de verrichtingen
zeer geïnteresseerd gevolgd. Heintje die
nogal geïnteresseerd is in „the Cart
wrights” en hun wilde avonturen op de
televisie volgt, vond het geweldig dat hij
na afloop van de tv-opnamen met „Little
Joe” en Hoss wat kon stoeien in de stra
ten van Los Angeles.”
Het leven van alledag gaat echter door.
Kondigt moeder Hannie Simons aan: „In
januari wordt weer een nieuwe film met
gaan denken. Ik heb nu inspraak in mijn
repertoire-keuze. Ook wat Duitsland be
treft heb ik mijn inzichten veranderd.
Daar ben ik destijds ontdekt als een ver
late Conny Froboess. Ik heb gezegd, dat
wil ik niet meer. Ik wil een internationaal
repertoire zingen en een volwassen zan
geres zijn. Daar was men gevoelig voor.
Kijk, als het met die Froboess-stijl wat
geworden zou zijn, hitjes enzo, dan had
ik gezegd laten we maar doorgaan tot
het financieel aantrekkelijk blijft, maar
het is niet zo’n daverend succes dus
waarom zou ik in Duitsland niet gaan
zingen wat ik hier al drie jaar zing?”
Wat is een internationaal repertoire?
„Nou ja, liedjes waarmee ik overal
terecht kan. Neem Corrie en de Rekels.
het zangwonder aller tijden: Heintje
from Holland”. Daarna volgt de plaat
„Mama”, waarvan de Amerikanen hele
maal bezeten zijn. Van de zes televisie
shows wordt er elke maand een door de
American Broadcasting Corporation-tv
uitgezonden. Vader Hein Simons: ,Ze wil
den met Heintje een contract voor zeven
jaar sluiten. Dat hebben we echter afge-
wimpeld omdat hij zich niet voor zo’n
lange periode wil verbinden.”
De „kruipende dood” beschikt over een
vlijmscherpe gespleten tong, die bij een
aanval een snelwerkend gif in het slacht
offer spuit Deskundigen spraken van een
„verschrikkelijk wapen”, dodelijker dan
de beet van de meeste gifslagen. iiet
mannetje is aanmerkelijk gevaarlijker
dan het vrouwtje. Haar beet is meestal
niet dodelijk, tenminste, als er tijdig, me
disch wordt ingegrepen. Het gif circu
leert in enkele sekonden door het bloed.
Sinds 1933 zijn elf mensen aan de beet
van de trechterwebspin overleden.
De directeur van het Australische se-
rumlaboratorium dr. W. Lane, zoekt al
twintig jaar naar een tegengif. „Het aan
tal levend gevangen spinnen is niet groot
genoeg om onze onderzoekingen elk dag
voort te zetten”, zegt hij, „we hebben
net genoeg spinnen voor één dag expe
rimenteren in de maand. Kans op succes
krijgen we pas als we zes laboranten
vijf jaar lang dag in dag uit aan het werk
kunnen zetten. Dagelijks zouden we het
gif van 2000 trechterwebspinnen nodig
hebben. Momenteel beschikken we maar
Heintje opgenomen. De titel is nog niet
bekend.” Verduidelijkt Hein Simons:
„Maar het wordt weer zo’n lummel-film.
Zo eentje in de trant van „Hurrah dia
Schule brennt”. Robert Stolz, Engelbert
Humperdinck, Peter Alexander, Udo Jiir-
gens, Roy Black, the Cartwrights, de Don
Kozakken. Met welke grootheden van
deze wereld heeft Heintje nog niet op het
podium gestaan. Voor wie heeft hij eigen
lijk nog niet gespeeld. Voor de sjah van
Perzië soms? Vader Simons: „Heintje is
enige tijd geleden gevraagd om op te
treden op het verjaardagsfeest van zijn
kind. Maar hij had zo’n overladen pro
gramma dat we helaas hebben moeten
afzeggen. We hebben hier nog een brief
met de uitnodiging.”
(Van onze correspondent)
NEU-MORESNET Heintje is
voor de tweede maal binnen een half
jaar naar Amerika geweest. Zijn eer
ste reactie op de zes televisieshows
die met hem in Los Angeles werden
opgenomen: „Formidabel! Ik dacht
daar in de States zullen ze me wel
eens onder de loep nemen. Ja, niet
dat ik er angst voor had. Maar de
wetenschap dat daar een heel ander
publiek met een heel andere show-
mentaliteit is, geeft je even een on
zeker gevoel in je benen. Maar niks
hoor, ze hebben me ontvangen op een
sympathieke manier die me nog lang
zal heugen. Mensen die me nog nooit
hadden gezien schertsten: hé, you
there little boy, we waren al bang
dat je niet meer kwam
HEINTJE. EN ook zijn moeder Hannie
en vader Hein die met hem zijn mee ge
weest naar de States, houden er niet van
om een verhaal met veel franje op te
dissen. De feiten zijn echter dat de Hein-
tje-rage nu ook naar Amerika is overge
waaid. En hoe! De zes televisieshows,
waarin Heintje niet alleen „Mama” en
„I’m your little boy” zingt, maar waarbij
hij ook (tap-)danst, worden via reclame
spots door 5600 Amerikaanse radiosta
tions dagelijks vol aangeprezen:
naar ABC-televisie. Luister naar
the greatest European sensation”
Heintje vertelt het verhaal over de
televisie-opnamen, waarvoor veel minder
tijd nodig was dan de Amerikanen aan
vankelijk dachten. „Het werd allemaal
nogal spectaculair aangepakt. De show is
niet vergelijkbaar bijvoorbeeld met het
amusement dat de televisie in Europa
brengt. Er wordt bij gedanst en wat dat
betreft moet je zelf ook meedoen. Boven
dien schrijven ze voor in welk kostuum
je moet opkomen. Gene Kelly, een van
de Amerikaanse grootheden, deed mee in
de eerste twee shows. Andere bekende
namen,, die op het Amerikaanse publiek
indruk maken zijn Barbara Eden, the
Oswald Brothers uit Las Vegas en Robert
Culp, beter bekend van de tv-serie dub
belspion.”
De Australiërs zijn vooral geschrokken
door de dood van een jonge, zwangere
vrouw, die bij het kamperen in het open
veld door een trechterwebspin in de
borst werd gebeten. Haar man bracht de
vrouw met zijn auto, voorafgegaan door
een politieman op een motor, naar het
5 kilometer verder gelegen ziekenhuis.
Daar verloor zij het bewustzijn en stierf.
Ook het ongeboren kind (zeven maan
den) kon niet worden gered.
In een buitenwijk van Sydney werd een
veertigjarige moeder van tien kinderen
door een spin aangevallen toen zij een
paar kleren van de vloer opraapte. On
middellijke opname in een ziekenhuis, be
handeling met een zuurstofapparaat en
preparaten om de bloeddruk laag te hou
den hebben haar het leven gered, nadat
zij lange tijd bewusteloos was geweest.
Ook bij Sydney wend een zesjarig jon
getje in de tuin door de spin gebeten.
Pas na een week in het ziekenhuis was
het levensgevaar geweken.
ROEM, POPULARITEIT en miljoenen
fans over de hele wereld hebben. Zowel
Heintje, zijn vader, moeder, zusje en
broer hadden er in 1967 toen het eigenlijk
allemaal begon, geen flauw benul van dat
Heintje een wonderkind zou worden. Ook
na 1 platina en 27 gouden platen, tien
tallen onderscheidingen, contracten voor
films en televisieshows in Europa, Ame
rika en talloze landen „achter het ijzeren
gordijn” is het Heintje en evenmin zijn
ouders „in de bol” geslagen. Vader Si
mons: „Zowel mijn vrouw als ik waken
erover dat het niet te veel wordt. Heintje
zelf zou vaak nog een heleboel dingen
meer willen aannemen. Maar we houden
hem daarvan af. Hij heeft op tijd zijn
rust nodig. Hij moet een gewone jongen
blijven, met zijn vriendjes omgaan en
ook nog een hobby kunnen hebben in
dit geval paardrijden.”
De postbode van Neu-Moresnet levert
gemiddeld per dag 400 brieven af. Met
kerst en nieuwjaar waren er zelfs 12.000
brieven, kaarten en pakjes. Vader en
moeder Simons helpen elke dag opnieuw
mee met het beantwoorden van al die
post, want Heintje komt er bij deze
stroom van wensen en brieven niet meer
uit.
1
Martin opent met een van slaap gezwol
len gelaat de deur. Het is half elf op
een zeer koude woensdagochtend. Mar
tin: „We staan nooit zó vroeg op. (k
moet iedere avond laat werken in de dis
cobar als discjockey hier in Tilburg en
Bonnie werkt op het moment niet.” Bon
nie heeft zich teruggetrokken in de keu
ken en meet zich een pruik aan die haar
eigen blonde lange manen verbergt. Fris
gewassen, gestoken in suède midi-ensem-
ble komt zij te voorschijn. Open gezichtje,
Amsterdams accent en lang niet zo sexy
als zij doorgaans door tv-regisseurs aan
het grote publiek wordt gepresenteerd.
(Van onze redacteur in Sydney)
SYDNEY. De Australiërs zijn weer
bijzonder op hun hoede voor wat zij de
„kruipende dood” noemen, die in weten
schappelijke termen Atrax Rohustus heet
maar gewoonljjk door het leven gaat
als de Trechterwebspin. De beet van dit
uiterst giftige insekt, ongeveer zo groot
als een luciferdoosje, kan zelfs bij tijdig in
grijpen fatale gevolgen hebben. Al twin
tig jaar wordt tot dusver met weinig re
sultaat aan een tegengif gedokterd.
Drie jaar geleden kende heel Nederland
haar als de sexy-stoeipoes die „Tame me
tiger” zong. Die creatie deed het goed.
De vaderlandse zangeressenmarkt kende
nog geen type dat kon voldoen aan de
eisen, die de in die periode opwellende
sex-mode stelde. Bonnie had het vond
haar producer Peter Koelewijn en menig
man, die niet ongevoelig was voor de
presentatie van „Tame me tiger” beaam
de dat gretig.
Daarmee was de image van een meisje
van toen achttien lentes geboren. Nu is
zij 21 jaar en is zij nog steeds niet ver
lost van het beeld, dat men toen om haar
figuurtje heeft geschapen. Zij treurt er
niet om, maar Bonnie is wel enigszins
verdrietig over haar tot nu toe minder
spectaculaire carrière als haar drie jaar
geleden voor ogen stond. Aan het eind
van 1969 zei zij vol ernst: „Als het in
1970 niet lukt, stop ik ermee.” Het lukte
niet. Zij stopt evenmin, maar zegt nu:
„Ik zal nooit meer van die pertinente uit
spraken doen. Het afgelopen jaar zat vol
teleurstellingen, maar ik heb geloof ik
nog nooit zoveel zin gehad om nieuwe din
gen te ondernemen. Ik ben fanatiek ge
worden.”
Martin komt met de koffie. Bonnie ser
veert enkele minuten later een sterke kop
en kruipt naast Martin op de bank. Hij
leest een stripboek en zij antwoordt ge
makkelijk, houdt van gezelligheid en
heeft weinig meer dat doet herinneren
aan een typiste op een doorsnee kantoor.
In het jaar 1970 dook haar naam twee
keer op: een keer tijdens het Knokke-
songfestival en een keer tijdens de lan
delijke voorronde voor het Eurovisie
songfestival.
Bonnie: „Twee grote teleurstellingen.
Vooral Knokke kwam hard aan. Op deze
manier ga ik nooit meer naar een fes
tival. Het was een afgang voor de hele
ploeg. Een week van tevoren wist ik de
liedjes die ik moest zingen. Ik stond
daar helemaal onvoorbereid met bibbe
rende knieën te zingen. Dat kan gewoon
niet. Een festival eist een serieuze voor
bereiding. Knokke heeft me geen stap
verder gebracht. Wel een aardige voor-
publiciteit, maar wat er na is geschre
ven was niet zo prettig. Het heeft me
een knauw gegeven, maar ik ben er nu
overheen. Ik trap er niet meer in”
Heb je er nadeel van ondervonden?
Bonnie: „Dat niet direct, maar ik ben
wel wijzer geworden. Ik bedoel, ik zit
nog steeds erg goed, want Peter Koele
wijn is mijn producer. En omdat Peter
bij Red Bullet zit, zit ik ook goed. Ik ben
sinds Peter mij ontdekte in het triootje
de „Topsy’s” gewoon veel volwassener
Normaal huist de trechterwebspin, aan
de bovenkant glanzend zwart en van on
deren purper met zwart en bruine vlek
ken, in een trechtervormige gang waar
van de ingang boven de grond zichtbaar
is De lange periode van droogte heeft
de spinnen echter uit deze schuilplaatsen
verdreven en nu zoeken ze nieuw onder
komen op donkere plaatsen ook in huizen
en tuinen. Vandaar dat er bijvoorbeeld
in Hornsby, een buitenwijk van Sydney,
gemiddeld zes mensen per week naar het
ziekenhuis gaan om wegens een beet van
de trechterwebspin te worden behandeld.
Tegen twaalven komt de whisky op
tafel. Bonnie begint over haar image die
zij verdiende na de geboorte van „Tame
me tiger”. „Ik wil er van af dat mensen
mij zien als een sexy meisje. Misschien
ben ik het wel, maar de mensen gaan ie
zo verkeerd zien. Ik word nog steeds be
naderd op een manier van met dat kind
is wel wat te versieren. Ze denken dat
je lichtzinnig bent. Dat ben ik niet. Ik
heb wel vrije opvattingen over sex,
maar dat is wat anders dan lichtzinnig
zijn”
Martin knikt. Bonnie heeft gezegd dat
ze eigenwijs, opvliegerig en wispelturig
is. De gunstige zijden van haar karakter
moet Martin belichten. Hij zegt: „Bon
is gewoon lief, eerlijk, charmant en op
en top vrouw” waarna het gesprek
weei op haar carrière komt. Bonnie
zegt: „Je moet geluk hebben. In
vervolg zal ik mijn kansen beter
wegen, misschien een beetje zakelijker
worden. Een goeie manager wil ik ook.
Ik heb er drie versleten Een manager
kan veel voor je bereiken.”
Haar stem wordt vergeleken met die
van Dusty Springfield en Peggy Lee.
Bonnie: „Ik heb nog geen naam. maar
in 1971 kan ineens alles veranderen”.
over een deskundige laborant en 200
spinnen.
Gif wordt ook geleverd door de bioloog
Eric Worrell, die in Gosford (150 kilo
meter ten noorden van Sydney)
„slangentuin” beheert, waar hij
trechterwebspinnen heeft. Om de twee
weken „melkt” hij de spinnen. Worrell:
,.Ik zou meer dan duizend spinnen moe
ten hebben om een doeltreffende bijdrage
aan het onderzoek te kunnen leveren”.
