GEEN NACHTMERRIE WORDEN
LEGIO KLACHTEN OVER
EN KLANTENMISLEIDING
LAAT UW „DROOM - VAKANTIE”
„Stel reisbureau^ die in gebreke blijven wettelijk aansprakelijk'
PROBEREN
ANNULERING
CONTROLE
LAGE PRIJS
REGELEN
FATSOENLIJK
NIET ZO ERG
PREMIE KWIJT
öri
WOENSDAG S FEBRUARI 1971
WEGWIJS ’71
e
'e
4' f d
JOHN BINDELS
t
r
II
WV«MMRfVVVVWVVVVWVVW«RFtfVVVlVVWW
is
iè
tt
!e
k
?-
1
zonder geld ergens in het buiten
land strandt. Hij krijgt dan in ieder
geval ƒ750 vergoed om naar huis
te kunnen komen. Maar verder wil
deze federatie niet gaan. Garanties
vooraf moeten maar in een wet ko
men vast te liggen, vindt zij. De
concurrent, de Algemene Vereni
ging van Reisbureaus, denkt er an
ders over. Die sleutelt nog moei
zaam aan een garantieregeling voor
de vakantieganger, die ieder risico
moet uitsluiten. Het komt neer op
een fonds, waaruit alle mislukkin
gen worden betaald of ze nu
vóór of na het vertrek zijn ont
staan voor zover de reisorgani
satie daarvoor aansprakelijk kan
worden gesteld. Op dit moment is
die aansprakelijkheid een moeilijk
punt. De meeste reisbureaus probe
ren zich er onderuit te praten, als
een teleurgestelde vakantieganger
bij hem aankopt om schadevergoe
ding voor een vakantie, die overi
gens op zichzelf nooit meer vervan
gen kan worden, omdat de meeste
Nederlanders maar eens per jaar
een reis kunnen maken.
k
i
9
e
e
tt
e
n
in dezelfde week hebben meegemaakt.
Zij hebben echter nog niet officieel bij
de reiskamer geklaagd en die gaat
alleen maar in op officieel ingediende
klachten.
WAAR HET op neer komt is dit:
de dame had in feite niets geannu-
De dame in kwestie heeft ons laten
weten dat zij ervoor bedankt, haar ge
lijk te verkopen voor f 31,30. Zij voegt
hier aan toe dat zij en zoiets telt
met de jaren iemands leeftijd zwaar
der door de afgelasting van de reis
door Europa Express zo laat in het
seizoen dit jaar nergens anders meer
terecht kon voor een zonnige zomer
vakantie.
leerd. Europa Express had een reis
afgelast. Maar intussen was de dame
haar 31,30 kwijt om haar vooruitbe-
150 gulden terug te krijgen,
i die
vere
is
n
it
e
a
n
n
d
s.
r
r
e
J.
d
e
Maar intussen heeft de Reiskamer
het bureau White Cars bindend ver
oordeeld tot betaling van een schade
vergoeding van 35 gulden per persoon
aan enkele klagers. Er melden zich
nóg zes klagers, die allen dezelfde reis
We kennen wel een zogeheten
Reiskamer, maar de consument
heeft daar geen enkel aandeel in.
Die kamer maakt er zich in de
Het echtpaar komt terug en meldt
onder meer: het toilet op onze kamer
was zo erg kapot, dat alles over de
badkamervloer liep, als je het door
spoelde. Tijdens ons verblijf wilde of
kon men het niet repareren. Het „ge
riefelijke dakterras” is een chaos van
waslijnen en opgeslagen matrassen.
Er is maar uit een hoekje van het
hotel uitzicht op zee, door een zij
straatje, want verder staat er een
groot gebouw voor. De „eigen strand
cabines” zijn latrines, in gebruik bij
iedereen”.
Het „zoetwaterzwembad” bevat vol
gens de gasten vuil, stilstaand zeewa
ter, de „subtropische tuinen” zijn door
uitbreiding van het hotel verdwenen,
en uit de „prima keuken” wordt eten
met haren, stukjes glas en rozedoor-
nen opgediend. Er heerst onder de gas
ten veelvuldig dysenterie. Een hostess
van de Zuid-Europa Stichting kan aan
dit alles niets veranderen.
teert zich kennelijk het bezwaar dat
men niet in staat is voortdurend toe
zicht op de gecontracteerde hotels te
houden. Zo wist men niet beter, van
enkele jaren geleden, of het hotel Ri
mini ligt wel aan de open strand
boulevard zonder (toen nog) bebou
wing ervoor.
Hotelplan verklaart verder nog maar
één klacht over de genoemde
hotels te hebben gehad, maar besluit
in overleg met ons de knoop ver
vroegd door te hakken en kent beide
klagers een schadevergoeding van 10
percent van de prijs toe. Met daarbij
de verzekering dat men de hotels nog
nader gaat inspecteren.
Volgens White Cars is hun stemming
verknoeid door één klager, maar
men zegt toe hun bezwaren in behan
deling te zullen nemen.
nog wel moet gaan boeken, zonder
dat vooraf de zekerheid wordt ge
geven dat de reisorganisatie volle
dig aansprakelijk is voor het onge
rief, de fouten en mislukkingen,
waarvan de consument nog ruim het
slachtoffer kan worden. Zover is
het nog niet in Nederland. Maar er
wordt wel aan gewerkt. De federa
tie van reisadviseurs (130 kleinere
bureaus) heeft thans besloten aan
de annuleringsverzekering, die al
98 percent van de vakantiegangers
pleegt af te sluiten, een terugreis
verzekering te koppelen. Wie zo’n
annuleringsverzekering heeft, weet
in het vervolg zeker dat hij niet
Europa Express stelt tegenover on»
voorts: „het komt ons voor, dat de
klacht volledig ongegrond is, hetgeen
niet wegneemt, dat wij eventueel be
reid zijn haar de premie uit eigen mid
delen terug te betalen, onder die voor
waarde dat dit onzerzijds geheel on
verplicht wordt gedaan en alleen als
tegemoetkoming aan een deelneem
ster. die de gang van zaken rond het
afsluiten van verzekeringen wellicht
niet geheel heeft begrepen.”
Het afwijzen van aansprakelijkheid
is een kwade gewoonte van boekings-
kantoren en reisorganisaties. Dit blijkt
ook weer uit verdere voorbeelden.
meeste gevallen met enkele tientjes
boete voor het reisbureau vanaf.
Alsof dat een adequate vergoeding
is voor een bedorven vakantie. Ook
dit instituut zal moeten worden ver.
breed en zijn uitspraken minder
nadrukkelijk moeten afstemmen op
de materiële kant van de zaak. Mo
gelijk, dat onder druk van een toe
nemende concurrentie tussen de
grote touroperators een selectiepro
ces ontstaat, waarbij de kwaden
het loodje moeten leggen, of zich
dienen aan te passen. Het feit dat
er een nieuwe Duitse organisatie op
de Nederlandse markt is gekomen,
die zegt „alles te garanderen wat
taling van 150 gulden terug te krijgen,
terwijl zij na de afgelaste Turkije-rei»
nooit een andere reis had besproken.
In een weerwoord tegenover ons
houdt de directie van Europa Express
vol, dat zij wel voor Griekenland had
geboekt. Maai Europa Express kan
hiervan kennelijk geen enkel bewijs op
tafel brengen. De dame heeft voor
geen enkele andere reis getekend dan
voor de afgelaste Turkijke-reis.
PASSAGES uit brieven van teleurge
stelde vakantiegangers:
„Het hotel op Ibiza stond in de
folder aangeduid als „modern
eerste klasse hotel.” De muizen
speelden er in de eetzaal. Vele
gasten leden aan darminfectie,
maar de hostess had meestal geen
tijd om van haar uitstapjes de be
stelde medicijnen mee te brengen”
„Voor een vierdaags reisje naar
een hotel in Heelsum betaalden
wij 160 gulden per persoon. Wij
kregen er een armoedige kamer
met planken onder de matrassen
tegen het doorzakken, twee ver
veloze keukenstoelen en een ver
bogen oude kast, die niet dicht
kon. Het algemene toilet op de
gang was kapot.”
De jeugdreis naar Sorrento zelf
was zeer geslaagd, maar de reis-
leiding die wij troffen was ronduit
miserabel. De reisleidster, die
twee weken bij ons zou blijven,
werd de eerste maandag al terug
geroepen. Een week later kwam
er een reisleidster, die eigenlijk
geen tijd voor ons bleek te heb
ben en die ons nog eens 900 lire
extra liet betalen voor een excur
sie die voor een eerdere groep gra
tis was geweest.”
„Einde nacht in Wien, stond er in
de folder. Wij hebben urenlang
door Wenen gereden met de bus,
en maar zoeken en maar zoeken
naar onze slaapgelegenheid, want
die konden zij namelijk niet vin
den. Chauffeur en reisleider waren
daar net zomin bekend als wij.”
„Op het vliegveld van Malaga
hebben we achttien uur doorge
bracht. Mijn man moest
’s maandags weer werken. Dat
liep natuurlijk ook mis, want om
acht uur 's morgens kwamen wij
pas thuis.”
„Vaak moet men, als men alleen
is in een reisgezelschap, vechten
om een eenpersoonskamer te krij
gen, die men heeft besproken en
waarvoor men extra heeft betaald”.
er in de programma-brochure” staat
en die de zwaartekracht van haar
omzet tot gelding kan brengen in
de arrangementscontracten, heeft
hier en daar al benauwenis veroor
zaakt in de Nederlandse reiswereld.
Het kernpunt is dat iedere vorm
van misleiding, waaraan reisbu
reaus zich schuldig maken, moet re
sulteren in een wettelijke aanspra
kelijkheid voor schade, die de va
kantieganger daardoor wordt toe
gebracht. Alleen dan is het moge
lijk een vakantie ook werkelijk on
bezorgd te „genieten”.
ER ZIJN nog meer noemenswaardi-
ge kanten aan deze zaak: De directie
van Europa Express stelt tegenover
ons dat de Turkije-reis niet kon door
gaan „om u vanzelfsprekend bekende
redenen (Cholera-epidemie)”, die een
eerdere Turkije-reis ook al parten zou
den hebben gespeeld. Maar de cliënte
heeft Europa Express laten weten dat
de reis niet doorging „wegens onvol
doende belangstelling.” Bij haar na
vraag ontkende men dat dit iets met
cholera gevaar te maken had.
doorgegeven en dat alleen aan het
vervoer van de vakantiegangers wordt
verdiend. Op de vraag of men mis
schien niet wel eens al t e goedkope
hotels kiest, om de deelneming aan
de reis aantrekkelijk te maken, ant
woordt White Cars ontkennend.
Wel zal men dit jaar het hotel in
Colle Isarco niet in het programma
openemen, zegt men. Maar dit alleen
„omdat de vrouw van de eigenaar
een Nederlandse is en die houden er
de wind niet onder bij het Italiaanse
personeel”.
TWEE ERVARINGEN met Hotel
plan:
Een echtpaar met twee kinderen be
taalt in totaal 2400 gulden voor vlieg-
treinreis plus veertiendaags verblijf
in een hotel in het Tiroolse Seefeld.
Er is een half jaar van tevoren be
sproken, maar bij aankomst blijkt het
hotel geen kamers vrij te hebben. Het
gezin wordt voor logies en ontbijt in-
gekwartierd in een huis en kan in het
hotel warm komen eten. Een Engels
reisgezelschap krijgt intussen wél ka
mers in het hotel.
Na veel protesten wil de hotelier het
gezin de tweede week eerst in twee
kleine kamertjes stoppen, maar die
weigert het.
Dan krijgen de ouders uiteindelijk
een zeer goede kamer met bad en toi
let, maar de kinderen krijgen een ka
mertje achteraf in het hotel. Hotelplan
blijkt in die tussentijd niet regelend
te kunnen optreden, men wist nergens
meer andere hotelkamers te krijgen
in Seefeld. Grote ergernis dus, voor
deze vakantiegangers.
het boekingskantoor snellen, doet men
daar niets anders dan de fout toege
ven en zijn excuses maken.
Naderhand roept de vader van het
meisje de directie van Centouri Vlieg
reizen ter verantwoording, op beschul
diging van opzettelijke valse en onjuis
te toezeggingen. Het antwoord dat hij
krijgt is, dat Centouri haar program
ma heeft uitgevoerd en dat men het
ook niet kon helpen dat er zo weinig
deelnemers waren. Men laat het erbij
de hoop uit te spreken volgend jaar
tegenover deze bedrogen uitgekomen
klant in de gelegenheid te zijn te be
wijzen dat het bij Centouri ook nog
anders kan
Na herhaalde aanschrijving om com
mentaar op deze kwestie, kregen wij
van de Centouri-directie uiteindelijk ten
antwoord dat men geen gebruik wenst
te maken van de geboden mogelijk
heid tot weerwoord.
WEER EEN klacht, die helemaal
tot voor het scheidsgerecht van de
reisbureaus, de Reiskamer, moet wor
den uitgevochten. Reisorganisatie:
White Cars. Het betreft een busreis
van tien dagen naar een hotel in Colle-
Isaro in Italiaans Tirol. Prijs 199 gul
den per persoon.
White Cars verweert zich fel met het
argument dat men voor die prijs niet
alles kan verwachten. Niettemin staat
dót er in de folder niet bij, en spen
deren vakantiegangers er, behalve het
geld, hun vakantie aan. De klachten
zijn: het hele hotel was vuil, en er
was geen personeel om het schoon te
maken. De toiletten waren smerig.
Het eten was slecht. Het vlees was
nooit gaar.
White Cars verdedigt zich voor de
Reiskamer met het argument dat er
in Colle Isarco een onverwachte stof-
plaag heerste door de aanleg van een
autoweg, en dat daardoor het perso
neel van het hotel grotendeels was
weggelopen. Later bestrijdt de direc
tie de klacht over het slechte eten en
betoogt: „met het eten heeft de hote
lier alle andere ongerief juist goed
gemaakt”.
EEN ANDER echtpaar gaat met
Hotelplan naar Rimini. Omschrijving
van het hotel in de vakantiegids:
„hotel aan de strandboulevard, dus
dicht bij het strand. Alle kamers met
douche, toilet en balkon. Eetzaal en
terrassen met prachtig uitzicht op de
Adriatische zee. Geriefelijk dakterras
met uitzicht op San Marino. Eigen
strandcabines”. Prijs 475 gulden per
persoon voor twee weken.
ZO KAN MEN ook vakanties boeken
bij de Nederlandse Reisvereniging
(NRV). Dat doet een echtpaar, dat
een privéreis wil maken naar een ho
tel in Cattolica (Italië) gekozen uit
de NRV-gids. Bij aankomst in Catto
lica vinden zij een nogal saai hotel.
Er zijn behalve zij zelf, maar twee
gasten in het grote gebouw. Geen nood,
zegt de hotelhouder, de volgende dag
komen er veertig Zweden.
HEEL WAT VLOTTER, dat moet
worden toegegeven, is althans ten dele
de afwikkeling van de klachten van
gedupeerden van een 22-daagse vlieg
reis van twee personen voor ruim 2000
gulden met de Zuid-Europa Stichting
naar een hotel in Ericeira in Portugal.
Een echtpaar boekt een kamer met
eigen bad, toilet en balkon aan de zee
zijde in wat de folder noemt „magni
fiek hotel met prachtig aangelegde
subtropische tuinen, groot zoetwater
zwembad, prima keuken”.
Bij aankomst beweert de hotellei-
ding dat er pas voor later is geboekt
en de vakantiegangers worden op een
zolderkamer gestopt waarvan de deur
nauwelijks open kan door het bed dat
er in gepropt staat, waar het dak te
laag is om rechtop te lopen, en waar
een waslijntje hangt om je kleding
over kwijt te raken. Pas na een paar
dagen en dankzij langdurig getelefo
neer op eigen kosten krijgt men een
betere kamer, zij het zonder balkon.
in de toekomst niet meer samenvalt.
En vervolgens letterlijk: „het voren
staande in aanmerking nemende, me
nen wij te kunnen stellen dat er on
zerzijds geen sprake is van wanpres
tatie of dergelijke, op grond waar
van een restitutie onzerzijds gerecht
vaardigd zou zijn.”
De gedupeerde heeft zijn lidmaat
schap van de NRV maar opgezegd.
Op een soortgelijke manier sleept
sinds het voorjaar bij de NRV
nog een geval van een echtpaar, dat
in Torremolinos speciaal wegens hart
klachten een bepaald appartement had
gereserveerd, maar dit bij aankomst
grofweg niet kreeg. Het kon alleen
met bijbetaling duurder terecht. De
NRV verschuilt zich, hoewel zij de
huur van het appartement destijds
schriftelijk bevestigde, thans achter de
exploitant van de appartementen.
TOEN BEGON er een klein drama.
Op weg naar huis viel zij en bezeerde
haar knie. Haar dokter zei haar dat
het allemaal wel meeviel, dat zij rus
tig op 6 september met vakantie had
kunnen gaan, maar toch niet meteen
al op 24 augustus. En de dame liet
Europa Express weten dat zij nu
toch wel definitief van de reis naar
Griekenland af zag. Men stelde haar
gerust: alles is in orde, zij is immers
tegen annulering verzekerd?
Later werd zij opgebeld door Euro
pa Express, met het verzoek of zij de
resterende reissom maar wilde stor
ten, opdat d ie door de verzekering
kon worden vergoed.
De dame weigerde dit te doen en dat
verwekte nogal wat toom bij het boe
kingskantoor, een toon die in woede
verkeerde, toen zij uitzocht wie de an
nuleringsverzekering was en bij deze
de Europesche Verzekering Mij
te Amsterdam zelf haar vooruitbe
taalde geld terugvroeg.
Wel wekte zij bij de „Europesche
enige verwarring door een onnodige
doktersverklaring over haar kniebles
sure bij te sluiten, wat er toe bijdroeg
dat het noodlot (of de boosaardig
heid?) zich verder tegen haa- keerde
Inderdaad komen die Zweden. Zij
krijgen tijdens de maaltijden in de ge
zamenlijke eetzaal toevallen, schoppen
in razernij tegen de deuren, wekken
midden in de nacht het hele hotel met
luid gegil, en joegen de vrouwen de
schrik op het lijf, als zij naar een
toilet willen. Het is de bevolking van
een Zweedse psychiatrische inrich
ting.
Weer terug in Nederland schrijft de
vakantieganger aan de NRV dat hij
best kan begrijpen dat ook geestelijk
gestoorde mensen vakantie nodig heb
ben, maar dat de zijne daardoor ol-
ledig is vergald. Hij heeft zoveel mo
gelijk tijd buiten het hotel moeten
doorbrengen en meent dat hij recht
om een schadevergoeding vraagt. Hij
heeft voor de veertiendaagse reis plus
verblijf voor twee personen ruim 880
gulden aan de NRV betaald.
De NRV laat hem onmiddellijk we
ten dat hij niet in een eigen NRV-ho-
tel is geweest, maar in een hotel waar
de NRV een aantal kamers onder con
tract heeft. De NRV noemt de erva
ring van de gedupeerde teleurstellend
en belooft eens te zullen informeren
bij het hotel.
Het wordt hoog tijd dat er een paar
vastliggende rechten komen aan de zij
de van de vakantie-consument. Dat er
snel word» ingegrepen als afgesloten
contracten niet juist worden uitge
voerd, zodat het vakantiegenot zo on
beschadigd mogelijk blijft Men drijft
handel in vakanties maar men kan er
nooit genoes i-ekenin.' mee hnn-ien hoe
kostbaar dit niet vom rui! in lanmer
king komende goed voor het publiek
is.
BIJ DE AFWIKKELING in Neder
land vergoedt de Zuid-Europa Stich
ting zeer vlot ruim 170 gulden prijs
verschil voor de kamers, plus de ge
maakte telefoonkosten. Het door de
klant geëiste smartegeld voor drie we
ken verknoeide vakantie eigenlijk
niet met geld of wat ook te vergoe
den laat echter op zich wachten.
Want alles moet eerst via het Por
tugese ministerie van toerisme worden
onderzocht. De Zuid-Europa Stichting
had jarenlang goede ervaringen met
het hotel gehad en het is begrijpelijk
dat men de zaak dan nu eerst eens
wil uitzoeken.
Alleen, al die omwegen bevestigen
weer eens dat de reisorganisaties in
het algemeen zo weinig controle heb
ben op de vakantiebestemmingen die
zij aanprijzen.
Een echtpaar laat, met niet onvoor
stelbare huiver, zijn dochter alleen op
vakantie naar Italië gaan. Het wil
echter zekerheid dat het meisje daar
niet alleen zal zitten, en kiest daarom
voor een reis met de club 18/30 van
Centouri Vliegreizen. Reis en ver
blijf van twee weken in Rimini gaan
448 gulden kosten.
Met ouderlijke zorgzaamheid wordt
nog eens van tevoren nadrukkelijk
bij het Centouri-boekingskantoor geïn
formeerd of de dochter in het verre
Italië toch heus niet alleen gelaten zou
worden. Men krijgt er de verzekering
dat zij in het hotel met genoeg andere
jonge vakantiegangers samen zou zijn,
want: als we zouden merken dat
ze daar alleen was, lieten we de reis
niet doorgaan en zouden we advise
ren een andere reis te nemen”, zegt
men op het boekingskantoor. Nee, het
is een echt jeugdhotel, waar zij heen
gaat.
De dochter stapt in het vliegtuig, en
in de eerste brief die zij haar ouders
uit Italië stuurt, staat dat zij daar
aan haar lot is overgelaten in een
soort Italiaans familiepension, samen
met als enige Nederlanders nog een
ander meisje en een pasgetrouwd stek
Als de ouders met die brief naar
MAANDEN LATER bericht de NRV
hem ongeveer het volgende: de hotel
houder zegt dat andere gasten het in
voorgaande jaren nooit erg hebben ge
vonden om samen met een groep gees
telijk gestoorden met vakantie te zijn,
maar wij zullen toch zorgen dat dit
f ZIEN ER aanlokkelijk ge
gnoeg uit, de folders van de reis
organisaties. Maar de dromen
die daarin worden voorgespiegeld,
kunnen hard tegenvallen. De tries
te ervaringen van tientallen va
kantiegangers, waarnaar wij thans
een onderzoek hebben ingesteld,
wijzen dat uit. Die ervaringen be
tekenen niet, dat de Nederlandse
reisbureaus geen van alle deugen
Er zijn goede, minder goede en
slechte. Maar waar het om gaat is,
dat deze organisaties in het alge
meen nog zoveel risico’s laten aan
hun cliënten, dat men zich als va
kantieganger moet afvragen of men
ER KOMEN ook twee verschillende
klachten binnen over een 15-daagse
vliegreis van White Cars naar Calel-
la aan de Costa Brava (Spanje).
Prijs 435 gulden per persoon.
De klachten betreffen volgens de
vakantiegangers te krappe kamers en
te weinig eten. De directie van White
Cars: „In Spanje zijn de kamers al
tijd (hetgeen in zijn algemeenheid on
juist is, red.) aan de kleine kant.
Maar dat ze je er te weinig eten ge
ven, kan nooit waar zijn. Dat zijn
zeker bouwvakkers geweest, die erg
grote porties gewend zijn”.
Uiteindelijk geeft de directie van
White Cars wel toe, dat het bezwaar
lijk is dat men in Calella een gezin
van vijf personen in twee verschil
lende pensions heeft ondergebracht,
tegen de boekingsovereenkomst in.
Ook bij deze reis wijst White Cars
met nadruk op de lage prijs.
Men zegt dat de hotel- en pensionta-
rieven netto aan de klant worden
OVER HOTELPLAN kunnen wij zeg
gen wat wij ook over de Zuid-
Europa Stichting deden: men neemt
er de klachten in elk geval fatsoen
lijk in behandeling en wimpelt niet
bij voorbaat de juistheid ervan af. De
klanten krijgen antwoord dat de zaak
wordt onderzocht. Ook hier manifes-
WIE VERGOEDT dergelijke en an
dere vakantie-ellende en ongerief?
De reiskamer van de Algemene Ne
derlandse Vereniging van Reisbu
reaus, die rechtbankje speelt met boe
tes van een paar tientjes? En
daardoor de „erecode” van de
niging overeind houdt?
EEN WEER heel wat andere erva
ring meldt een oudere dame, die de
afgelopen zomer met Europa Express
vakantie zou gaan houden in Turkije.
Zij had al 150 gulden op de reissom
vooruit betaald, plus 31,30 premie
voor de verzekering van annulerings
kosten. Immers, de klant moet bij an
nulering schadevergoeding betalen.
De reisorganisator hoeft dat niet, als
hij van zijn kant annuleert. Dat laat
ste nu, deed Europa Express.
Men stuurde op 12 augustus de da
me bericht, dat de reis naar Turkije
ONVERVULDE BELOFTEN
boekingskantoor van Europa Express,
maar vond daar bij de andere reis
mogelijkheden weinig naar haar zin.
Men sprak er met haar over een
reis naar Griekenland, maar daar
voelde zij niet veel voor, omdat de
vertrekdatum daarvan al op 24 augus
tus was. Zij ging, volgens haar ver
klaring, naar huis met de mededeling -
dat zij het allemaal nog eens wilde
overdenken.
Fraaie folders met witte hotelpaleizen onder een azuurblauwe hemel. De
harde werkelijkheid is soms een „dépendance”-kamertje in een morsig
achterafstraatje
O
