Tweeënzeventig dagen waarin de nieuwe tijd werd geboren Begin van de Parijse commune BORD PAARD EET PAItKi Stw verwacht VISITOR I parkirg beschermt tegen tandbederf Erkenning van Noord-Vietnam door Oslo Officieel Frankrijk wil eeuwfeest liever vergeten i PAR 1 acuctv Baskisch verzet volgens Spaanse politie versplinterd O ~^mef7/üar\ 602 de Staatsloterij r iT 18 MAART 1871: H waar u goed en zo gezellig dineert B NADAGEN VERSAILLES STOK VOLKSWOEDE B GEFUSILLEERD LONT 1J Restaurant Bennebroek Wip 4 f* W DONDERDAG 18 MAART 1971 i A r F I Aan de vleugel: John Faber (vrijdags, zaterdags en zondags) 17 maart 1971 Eerste klasse f f f f f WWW CS „Bekentenissen” W - fes I xS-W* W rf .„...--‘F nummer ADVERTENTIE ADVERTENTIE lafelreservering aanbevolen onder nr. 02502-6990 Eigen /xn keerterrein Dinsdags gesloten ook de keizer en de staatsman onder wie Frankrijk zich nimmer machtiger en glorieuzer had gevoeld (of gewaand). Men mag daarom dus wèl aannemen, dat de Parijse commune iets minder gelukkig en harmonieus past in de kraam van het gaullisme. Want voor dit ronde getal worden de loftrompetten van de nationale jubel door de Franse televisieleiding nauwelijks (of hoogstens con sordino) gestoken. LET WEL Op eindcijfers 039 is tevens een prijs van f 10.gevallen. 080565 080565 DE VORST LAAT door een adjudant z(jn bezoeker meedelen dat hjj geen boodschap meer aan hem heeft, en het door Bismarck gedicteerde krantebericht net vermaarde Emser Dépêche over die mislukte dé marche. brengt in Frankrijk dan de lont b(j het kruitvat: op 19 juli 1970 wordt Pruisen officieel de oorlog verklaard. MAAR DE keizerin-regentes verzet zich (met succes) tegen dat plan uit vrees dat die smadelijke terugkeer met een revolutie van het volk beantwoord zal worden. Op 2 september 1870 capituleert Napoleon voor de vijand en zijn alle Franse legers ver nietigd, ingesloten of verslagen. ring bijeenkomt, de leiding van het uitvoe rend bewind in handen. Op 1 maart 1871 maken de Duitsers hun entree in Parijs, om zich de volgende dag al weer terug te trekken als in Versailles de voorlopige vrede door monsieur Thiers getekend is. En bij die vernedering voegen zich nog andere maatregelen die de woede van Pa rijs tot over het kookpunt doen stijgen: de soldaten ontvangen geen soldij meer, maar de huren moeten worden betaald. Parijs voelt en weet zich in zijn patriotisme nu heel zeker verraden en drie weken na de in- en uittocht der Duitsers breekt op 18 maart 1871 de revolutie uit. De opstand van de arbeiders tégen de bourgeoisie en die de souvereiniteit van de „commune” (de gemeenteraad) uitroept. Met de bedoeling heel Frankrijk als een federatie van socialistische communes of Sovjets te reorganiseren. Maar die oproep van revolutionair Parijs vindt geen of nauwelijks gehoor in de rest van het land en zo hebben de opstandelingen zich in hun eigen val opgesloten. Een val waar in ten slotte de honger her tot overgave zal dwingen. Dit Arabische paard vindt een weg bard met fiberglas kennelijk een wel kome afwisseling van het grasmenu. (Van onze redacteur in Madrid) BILBAO. De Baskische ETA-organi- satie is in de laatste maanden sterk ver splinterd. Dit verzekert de Spaanse politie die in de afgelopen dagen een veertigtal leiders van deze verzetsorganisatie in de provincie Bilbao heeft gearresteerd. 013634 035455 095804 001700 068871 017804 047640 9 93 15 363 930 039* 297 8775 Bismarck raapt de handschoen snel en gretig op. De Franse minister van Oorlog proclameert dat „Geen knoop aan de slob kous van enige soldaat mankeert”. Maar Bismarck weet dat, ondanks de (moderne) mitrailleuses en de chassepot-geweren én de onbetwistbare moed der soldaten, het leger van zijn vijand eerder een wassen neus is. Hij heeft zich niet vergist. Nog voor de Fransen hun eerste legers goed en wel in het veld hebben gebracht om Noord- en Zuid-Duitsland in twee helften te splitsen, zijn de Duitsers al ver Frankrijk binnen gedrongen. De Elzas, his torische twistappel tussen beide landen, valt in de Duitse schoot, Straatsburg wordt belegerd. Generaal Bazaine wordt met zijn leger in Metz opgesloten. Maarschalk Mac.- Mahon, roemruchtig strateeg en organisator van het Franse leger, wil zich samen met Napoleon III en zijn laatste eenheden te rugtrekken naar Parijs. in de serie „A” op het nummer en de troostprijs van ƒ1.000.op nummer van elk van de andere series. Nieuwe minister. Na het aftreden van de Deense minister van Financiën, Poul Mueller, die om gezondheidsredenen zijn functie heeft moeten neerleggen, is de minister van Defensie, Erik Ninn-Han- sen, met deze portefeuille belast OSLO. Verwacht wordt dat vandaag de Noorse premier Tryge Bratteli in zijn regeringsverkkaring het parlement voor zal stellen Noord-Vietnam diplomatiek te erkennen. Het Noorse „Dagbladet” wist dit gisteren te vertellen en ondanks het uitblijven van een officiële bevestiging werd dit bericht als juist omschreven door een sociaal-democratisch parlementslid. De volkswoede barst inderdaad los. Bo naparte wordt van de troon gestoten en de vroegere oppositieleiders Gambetta en Ju les Favre roepen als „bewind der nationale verdediging” de republiek uit. Naast Gam betta die later per luchtballon Parijs ver laat om de resten der Franse legers bijeen et vegen en te reorganiseren, hebben de „vier Jules” (Favre, Ferry, Simon en de militaire gouverneur Trochu) het heft in handen genomen. Maar hun werkelijke vijand heet niet Bismarck of Pruisen, maar: Parijs (of beter gezegd Belleville, de dicht bevolkte, arme volkswijk van de hoofd stad). Officieel wordt het Parijse volk opge zweept om het vaderland te verdedigen. Maar in werkelijkheid is de enige hoop der Jules gericht op de snelst mogelijke komst der Duitse legers die in hun ogen de laatste wal op zullen kunnen werpen tegen een revolutie die hun bestaande orde bedreigt. Doch Bismarck stelt zijn eisen. De „wettige regering" moet aftreden en een vijfde Jules (Thiers) die in het geheim met de Duitsers de onderhandelingen gevoerd heeft, neemt in Bordeaux, waar de nationale vergade- TEGENOVER DIE vorderingen van het verlichte of linkse kamp hopen de monarchisten zo niet de lichamelijk en ook geestelijk intussen zeer verzwakte kei zer op de slagvelden nieuwe lauweren te kunnen oogsten. De revanche op Duitslands ijzeren maar schalk Bismarck zal die nederlaag, zo meent men, in de binnenlandse politiek weer uit kunnen wissen en de stok om de hond te slaan is gauw gevonden. Die aan leiding is het aanbod der Spaanse macht hebbers aan prins Leopold von Hohemzol- lem de kroon van dat land te willen aan vaarden. Leopold is een rooms-katholieke vorst die verwant is aan het Pruisische stam huis, maar die nóg wat meer bloed van de wijdvertakte familie Bonaparte door de aderen heeft vloeien. Hij weigert weliswaar het geschenk, maar intussen heeft Leo pold’s opgedrongen kandidatuur chauvi nistisch Frankrijk al in een explosieve oorlogsroes gestort. De Franse gezant Be- nedetti krijgt van zijn regering de opdracht van de Pruisische koning Willem die met vakantie in Ems verblijft, te eisen, dat geen zijner familieleden ooit de Spaanse troon zal bestijgen. WANNEER BISMARCK eindelijk vol doende krijgsgevangenen bevrijd heeft, opent maarschalk MacMahon de aanval op Parijs. Alle leiders van het oproer worden zonder pardon gefusilleerd. In de laatste „bloedige week” der historische twee en zeventig dagen van de commune bereikt het drama zijn weerzinwekkende climax. Het stadhuis, de Tuilerieën, het ministerie van Financiën, honderden woningen wor den in brand gestoken, en uit weerwraak zetten de communards de aartsbisschop en tachtig andere gijzelaars op hun beurt tegen de muur. Het kerkhof Père la Chaise vormt de laatste en symbolische vier kante meters Parijse grond waar de op standelingen zich verschansen. Na de definitieve nederlaag van de ar beiders op de bezittende klasse van Frank rijk die dus eerst de Duitse erfvijand te hulp had geroepen zullen nog ettelijke duizenden Parijzenaars door krijgsraden gedeporteerd of ter dood veroordeeld wor den. Geplaatst voor de keuze: onderwer ping aan de Pruisische „vijand” óf revolu tie in Parijs hebben „de Jules” de voorkeur dus aan Bismarck gegeven. En men kan zich daarom indenken dat het „officiële” of het „rechtse” Frankrijk na honderd jaar vandaag nóg altijd weinig behoefte gevoelt aan dit politieke wapenfeit al te nadrukkelijk herinnerd te worden TOEGEGEVEN dat de twee maanden en negen dagen dat de Parijse bevolking het roer in eigen handen nam, tot de bloedigste pagina’s behoren die in Frankrijks natio nale geschiedenisboek ooit moesten worden bijgeschreven. Een pagina die met het bloed der arbeiders geschreven werd, en waarmee Frankrijks heersende en bezitten de klassen der bourgeoisie, van leger en kerk zich beslist niet van haar fraaiste zijde toonden. Maar een bladzijde tenslotte óók waarmee de onderdrukte arbeiders klasse een nieuw hoofdstuk in haar historie begon. Een Duitse en gebaarde filosoof Karl Marx genaamd zou later de lessen trekken uit deze mislukte opstand van het Parijse volk. Lessen waaruit zes en veertig jaren na dato, een andere beroepsrevolu tionair Lenin geheten, in 1917, in zijn Rus sische vaderland op zijn beurt enig profijt zou weten te trekken. Het bloed van de Parijse martelaren zou voor de verdere toe komst tóch niet voor niets hebben ge stroomd. VOOR HET JUISTE begrip van die ge beurtenissen en dier latere lessen is het niet kwaad de klok eerst een paar jaar terug te draaien. Zo omstreeks 1867 ver keert Frankrfóks Napoleon III in zijn na dagen en heeft het tweede keizerrijk zjjn afgang ingezet. Prijzen IN DATZELFDE Versailles, bakermat van het Franse koningschap, besluit de regering en het parlement dat voor twee derde deel uit monarchisten bestaat, zich voorlopig te vestigen, om Parijs als poli tieke hoofdstad te onttronen. Het veertigtal huidige arrestanten maakt deel uit van de orthodoxe marxisten leninisten, maar verder zouden er zeker vijf andere groepen bestaan die eveneens onder de naam ETA (Euzkadi ta Azka- tasuna: „Baskenland en vrijheid”) opere ren. Eén groep is „socialistisch en milita ristisch” (deze schijnt de ontvoering van de Westduitse consul te hebben uitge voerd), een andere groep „de ETA van de intellectuelen” scheidden zich af omdat de anderen niet orthodox genoeg waren. Weer twee andere groepen zijn splintergroepen die afgezette leiders trouw bleven. En een vijfde groep werd verleden jaar door de vier andere uit de ETA gezet. Zoals bekend was de ETA de sleutel figuur in het monsterproces tegen het Baskische separatisme voor de krijgsraad van Burgos eind verleden jaar, hetgeen nog gecompliceerd werd door de ontvoe- rin van de Westduitse consul uit San Se bastian. Onder de gevangenen, praktisch allen studenten van 18 tot 24 jaar, bevinden zich deelnemers aan een viertal acties ge- (Van onze redacteur in Parijs) PARIJS. Het is meer opvallend dan onverklaarbaar dat over het eeuwfeest van de commune van Parijs vandaag door officieel Frankrijk wat losjes en bijna geruisloos wordt heengegleden. Toen keizer Napoleon Bonaparte vorig jaar zijn tweehonderdste verjaardag mocht vieren, werd dat feit door de Franse staatstelevisie met niet minder dan zeventig speciale uitzendingen die vijftig uren in beslag namen en die over negen maanden werden uitgesmeerd herdacht. Maar dat was dan In het speciale commune-nummer van „Spiegel Historiael” komt deze afbeelding voor over de terechtstel lingen na de definitieve nederlaag der arbeider. Men schat het aantal terechtgestelden of juister: gerechte lijke moorden tussen de 20.000 en 30.000 personen ofwel op ongeveer 2,5 percent van de toenmalige Parijse bevolking. Of het daarmee tevens duidelijk wil maken dat het parkeren geen pro bleem oplevert is ons niet bekend. richt tegen banken en officiële instellin gen in het Baskenland die afgelopen zo mer werd uitgevoerd. De politie legde beslag op een aantal wapens, munitie voor pistolen en geweren, dynamiet, lonten en ontstekers, materiaal om propaganda te vervaardigen en duizenden exemplaren van ondergrondse blaadjes en verdere pro paganda. Ook troffen de gezaghandhavers van Franco uitgewerkte plannen aan voor een bomaanslag op een regeringsgebouw in Bilbao, voor een bankoverval, voor een tweede politieke ontvoering, en voor twee aanvallen op gevangenissen in Burgos en Segovia om ETA-leden te bevrijden. „Volgens bekentenissen” die de politie uit deze ETA-leden heeft losgekregen, zou de Baskische separatistenorganisatie sterk zijn versplinterd. Het wordt beschouwd als een logische stap omdat men wil bereiken wat men eerder tevergeefs vanuit de oppositiestel- ling heeft trachten te doen. Al direct na de verkiezingen van 1969 werd een sociaal democratisch voorstel in deze richting weggestemd in het par lement. De algemene opinie en de rege- ringspositie dragen er nu toe bij deze stap voor de regering aanmerkelijk mak kelijker te maken ondanks de hevige kri tiek die men als NAVO-land kan ver wachten. In Oslo werd verklaard dat de minderheidsregering hiervoor voorname lijk op steun van de liberale „Venstre- partij” rekent. De socialisten bezetten in het 150 zetels tellende parlement slechts 74 zetels maar twee stemmen die het voorstel steunen zullen genoeg zijn. Italië, en bovenal Pruisen, vergaren steeds meer glorie op de Europese slag velden en winnen, ten koste van Frankrijk, gestadig aan kracht en invloed. En ook om de groene tafels of in de vergulde anti chambres zit het de Franse keizer niet meer zo bijzonder mee. De Nederlandse koning Willem III tevens Groothertog van Luxemburg slaat het Franse (en geheime) aanbod het groothertogdom voor royale klinkende munt over te nemen van de hand, en een overeenkomstige vernede ring krijgt de keizer te incasseren als hij, even later, de Belgische spoorwegen poogt „op te kopen”. In het binnenland moet de keizer die verliezen voor zijn en Frankrijks aanzien duur betalen. De liberale en so cialistische oppositie weet haar stellingen nu te verbeteren: de censuur wordt afge- schaft en de Wetgevende Vergadering ver werft het recht van interpellatie. Die op mars zet dóór: de republikeinen van de hartstochtelijke advocaat-tribuun Gambet ta, en ook de liberalen van de „derde par tij”, winnen bij de verkiezingen aanzien lijk veld, en een jaar later wordt het kei zerrijk tot een constitutionele parlementai re monarchie gestroomlijnd. Men schrijft dan 1869 van 10.zijn gevallen op nummers eindigende op 50.zijn gevallen op nummers eindigende op 50.zijn gevallen op nummers eindigende op 100.zijn gevallen op nummers eindigendeop 100.zijn gevallen op nummers eindigende op 200.zijn gevallen op nummers eindigende op 400.zijn gevallen op nummers eindigende op 1.000.zijn gevallen op nummers eindigende op Een prijs van 2.000.is gevallen op het 2.000.is gevallen op het nummer 2.000.is gevallen op het nummer 2.000.is gevallen op het nummer 2.000.is gevallen op het nummer De prijs van 5.000.is gevallen op het nummer 25.000.is gevallen op het nummer De extra prijs van 50.000.is gevallen _i_A” •XWXt.?' .4 4. X. x.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1971 | | pagina 17