Ingewikkeld programma
van eisen gegoten in
aanvaardbare vorm
Bisschop vraagt pastores
IJmond-zuid meer
m
samen te werken
Ir
ti*
lp
I ia
Den Uyl spreekt
over problemen
in Kennemerland
TECHNIEK
PLATVORM
STUDIE
RESERVE
VERSIERING
7
DINSDAG 23 MAART 1971
Uitgebreid overleg bij vervullen van
vacature in Santpoortse parochie
Vrijdag 26 maart des middags
twee uur zal de staatssecretaris van
Onderwijs en Wetenschappen, mr.
J. H. Grosheide, de nieuwe Hogere
Technische School bij de Westelijke
Randweg in Haarlem officieel ope
nen. Vanmorgen is voor dit gebou
wencomplex, dat al enkele maan
den in gebruik is, de laaste steen
gelegd. Op 17 september van vorig
jaar hebben wij reeds een beschrij
vend artikel aan de nieuwe school
gewijd. Wij hebben onze medewer
ker de heer R. Blijstra bereid ge
vonden in ons blad van vandaag
een artikel te publiceren, yvaarin de
architectonische en functionele
kanten van het complex worden
belicht.
gill
I
:,Lr
1 HU.
Ir
NIEUWE HTS: uiterlijke eenvoud benadert het
functionalisme
WVWWWWVWWVWWWWWWWWWW>.
van jaren dertig
VVVVVVVVVVVVVVVVVinMRARRfVVVVVVUVVVWVVVVV
R. BLIJSTRA
prijsbe-
(Van onze stadsredactie)
De omstandigheid dat men een plaats
in de buurt van de Westelijke Randweg
heeft gekozen, wtfst op een verandering
in de verkeerssituatie: nog niet eens zo
heel lang geleden zou men aan de na
bijheid van het station de voorkeur heb
ben gegeven (of hebben moeten geven);
op het ogenblik is de auto een dusdanig
populair vervoermiddel geworden, dat
het percentage leerlingen dat met een
auto komt, niet veel kleiner is dan dat
van de leraren die van dit vervoermid
del gebruik maken.
In dezelfde stiidie over Ingenieurs-
schulen meent men, dat, zoals de Poly
technische school zich ontwikkeld heeft
tot Technische Hogeschool, de Ingeni-
eursschulen (dus Middelbaar Technische
Scholen) zich hebben ontwikkeld tot
Polytechnische scholen. De onderwijs-
insteUingen op het gebied van de tech-
In de ruime gangen is wellicht nog
wel plaats voor (opklap) taf eitjes
om de leerlingen gelegenheid te
geven op hun eentje te studeren.
tioneert; vergelijking met Duitse ont
werpen vestigt de indruk, dat men hier
in meer ruimte heeft gegeven aan in
strumenten of machinerieën, die logi
scherwijze door hun gewicht aan de
begane grond zijn gekoppeld en dat dus
bij de bouw van de nieuwe HTS min
der aandacht heeft besteed aan de mo
gelijkheid dat er nog wel eens heel
zwaar instructie-materiaal zou (moeten)
worden aangeschaft. Maar misschien
is daar bij de fundering op gerekend.
architecten dwingt tot een eenvoud, die
in vele opzichten het vroegere functio
nalisme, althans in de uiterlijke vorm,
nadert.
Belangwekkend is daarbij, dat de ont
werpers getracht hebben van dit zo
zakelijke gebouw tevens iets te maken,
waar enige honderden jonge mensen (er
is plaats voor 1000 leerlingen) zich
„thuis” kunnen voelen. Dit slaat zowel
op de aula /kantine, op het sportgebouw
als op het verhoogde platform, dat als
SANTPOORT Het vertrek van pastoor
H. J. Heesterbeek van de parochie van
O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand in
Santpoort naar de City-parochie van Am
sterdam heeft in IJmond-Zuid nogal wat
beroering gewekt. Het is de derde pastoor
die dit gebied in een tijdsbestek van min
der dan een half jaar moet missen. Naar
aanleiding van de hierdoor ontstane onrust
is in de parochies in dit gebied een brief
voorgelezen van mgr. Zwartkruis, waarmee
deze de onzekerheid wil wegnemen.
het ware het voorportaal van de school
vormt. Vooral valt echter de blokvor
ming van het complex op, doordat de
verschillende elementen elkaar op fraaie
wijze doordringen, enigszins op de wij
ze, die door Ostertag wordt aangegeven.
Persoonlijk had ik in de brede gangen
wel wat kunnen gebruiken: langs de
kanten misschien opklaptafels (om het
„verkeer” niet te hinderen) waar de
leerlingen zich in hun studie enigszins
kunnen afzonderen. De gangen hebben
nu alleen maar een verkeersfunctie en
waren niet opgenomen in het geheel.
Z(j bljjven, behalve bij de wisseling
tussen de lesuren „steriel”. Kleur (geel,
rood, gr|js, kiezeltoeslag van het beton)
goed gebruikt. Geen „gezellige” school,
wel een stoer gebouw voor jongens van
ongeveer vijftien tot twintig jaar.
Het terrein van de HTS is zeer
ruim, maar wordt al druk bezet
met auto’s van leraren, leerlingen
en omwonenden.
HAARLEM In overeenstemming met het beginsel, dat verkeers-
aantrekkende instellingen in elk geval niet in de binnenstad thuis horen,
heeft men de nieuwe Hogere Technische School aan de Veldzigtlaan 1
vrij ver van het centrum gebouwd. De keuze heeft zich nog duidelijker
toegespitst doordat de HTS een streekfunctie heeft en dus zo mogelijk
gemakkelijk bereikbaar moet zijn voor leerlingen buiten de stad.
niek hebben volgens deze opvatting de
technische ontwikkeling gevolgd. Een
en ander blijkt duidelijk als men als
waarin men geconfronteerd wordt met
leek een bezoek brengt aan de nieuwe
Hogere Technische School in Haarlem,
onderwijs op het gebied van de commu
nicatietechnieken en het computerwe-
zen, waarvan men het fijne nooit heeft
gesnapt, omdat men nu eenmaal een
eenvoudige HBS-opleiding heeft genoten
waar ondanks alle belangstelling in
vroeger jaren geen gelegenheid daartoe
werd geboden).
In dit verband dient men dus uiterst
voorzichtig te zijn met een oordeel over
de wijze waarop nu zo’n gebouw func-
De bisschop ziet in deze ontwikkeling
juist een kans om in dit gebied tot een
grotere samenwerking te komen. Hij zegt
ook toe dat bij de keuze van een nieuwe
pastoor voor Santpoort een zo breed moge
lijk overleg met alle betrokkenen zal wor
den gevoerd. Voorlopig zal kapelaan Van
Ombergen tot waarnemer worden benoemd,
volgens de bisschip „een harde werker die
de parochie al jaren kent”.
Mgr. Zwartkruis herinnert in zijn briéf
aan het overlijden van pastoor'A. J. Leen-
ders van Driehuis in oktober 1970 en aan
het vertrek van pastooi L. A. van Tey-
lingen uit IJmuiden-West in februari 1971.
De parochies IJmuiden-Oost en West wer
den aan één team van paters Capucijnen
toevertrouwd. Mgr. Zwartkruis noemt het
begrijpelijk dat er onder de parochianen
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. Als onderdeel van de
verkiezingscampagne van de Partij van
de Arbeid brengt fractieleider Joop den
üyl op woensdag 24 maart een werkbe
zoek aan Kennemerland.
En daarmee is weliswaar niet alles,
maar wel heel veel gezegd: het pro
gramma en de financiën hebben er toe
bijgedragen, dat een gebouwencomplex
is ontstaan, waaraan elke overbodige
versiering ontbreekt en het zou zonder
twijfel een aanhanger van ’t functiona
lisme uit de dertiger jaren in vervoe
ring hebben gebracht als het gebouw
toen was ontworpen. Hier mee wil ik
niet op meer of minder grove wijze
zeggen, dat Brakel en Buma een ouder
wets gebouw hebben neergezet. Het is
alleen, lijkt mij, van betekenis, er op
te wijzen, dat sommige gebouwen, dus
onder andere een school als deze, de
Wat nu het complex zelf betreft, mag
er in de eerste plaats op gewezen wor
den, dat de term Hogere Technische
School misschien aanleiding kan geven
tot een zeker misverstand. In het alge
meen neemt men immers aan, dat de
Hogere Technische School de opvolger
is van de vroegere Middelbaar Techni
sche School en dat is gedeeltelijk ook
wel waar, maar gedeeltelijk ook niet. De
ontwikkeling van de techniek heeft niet
stilgestaan en het onderwijs in de „tech
niek” heeft daarmee min of meer ge
lijke tred gehouden. Eigenlijk is een
Hogere Technische School wat indeling
betreft niet meer een echte school, zo
als een hogeschool ook niet meer een
school is.
Een duidelijke uitspraak omtrent de
verandering die heeft plaats gevonden,
geeft de toelichting, die Roland Ostertag
schrijft bij een prijsvraag voor een In-
genieursschule te Ravensburg (gepu
bliceerd in nummer 47 van Architektur
Wettbewerde, Ingenieursschulen) (En-
geneering Schools) waarbij ondanks
enkele verschillen, de Ingenieursschule
het best vergeleken kunnen worden met
onze Hogere Technische Scholen: „Zo’n
school is geen echt gebouw met klasse-
lokalen, ook geen echt laboratorium en
evenmin een echt industrie-gebouw;
men kan het beste zeggen, dat zo’n
school al deze functies bevat in een ge
concentreerde eenheid. Maar er is geen
sprake van een optelling van afzonder
lijke leerprogramma’s met de verschil
lende afdelingen respectievelijk bouw
onderdelen, maar een complex waarbij
alle onderdelen in elkaar doordringen”.
De cijfers op deze situatieschets
van de architecten Brakel en Buma
en de architect-medewerker H. van
Rossum hebben de volgende be
tekenis: 1. entree/centrale garde
robe; 2. directie-administratie;
3 aula/kantine; 4. filmzaaltje,
5. hoofdgebouw; 6. werkplaatsen
vleugel met tekenzalen; 7. sport
gebouw; 8. buitenexpositie bouw
constructies.
een zekere onrust is ontstaan, temeer om
dat ook zij beseffen, dat het moeilijk zal
zijn een opvolger voor Santpoort te vinden,
nu het aantal priesters sterk terugloopt.
De bisschop is positief over de bereid
willigheid die pater Van Overbruggen uit
IJmuiden-Oost en -West en pater Freriks
uit Driehuis in een gesprek met deken
G. J. M. Groot hebben getoond om garant
te staan voor de gehele zielzorg in hun ge
bied, dus ook .de Santpoortse parochie. Hij
verwacht dat de Paters Capucijnen uit
IJmuiden en de priesters van het Missie
huis Driehuis en het Lavigerie-college in
Santpoort zullen bijspringen waar dat
nodig is.
Het bisdom, de deken van Beverwijk en
de pastores van het gebied IJmond-Zuid
zullen zo spoedig mogelijk in overleg tre
den over de opvolger van pastoor Heester
beek. Deze zal geschikt en bereid moeten
zijn om met de andere pastores samen te
werken. De parchieraad en het kerkbe
stuur van Santpoort zullen de wensen van
hun achterban kenbaar maken en worden
daarvoor ook in het overleg betrokken.
Bisschop Zwartkruis die in zijn brief de
Santpoortse parochianen oproept tot „blij
vende trouw aan Christus en aan hen die
u tot Christus willen brengen”, hoopt op
een benoeming van een pastoor in een
redelijk korte tijd, die zowel het vertrou
wen van zijn parochianen als van zijn
mede-pastores geniet
In het gemeenschapshuis in Zandvoort
zal hij ’s middags om drie uur een ge
sprek hebben met de actiegroep Logos
over milieuvervuiling, terwijl hij een uur
Bever-
later met werknemers uit
wijk in de stationsrestauratie zal dis
cussiëren over het loon- en
leid. Tenslotte spreekt de heer Den Uyl
om kwart over vijf in Lion d’Or met
enige Haarlemmers over problemen als
de democratisering van wijkraden, wijk-
sanering of -verbetering.
De nabijheid van een aantal woning
blokken maakt de situatie hier tamelijk
gecompliceerd. Uitgaande van het stand
punt, dat de school en het naburige
kantoor van de Provinciale Waterstaat
juist overdag parkeerruimte nodig heb
ben en de woningen in hoofdzaak
’s avonds, zorgt voor een gunstige af
wisseling, maar daar staat tegenover
dat het tussen de school, de woningen
en de Provinciale Waterstaat overdag
toch wel helemaal vol is met auto’s.
Het is vrijwel onmogelijk goed samen
spel te verkrijgen tussen grote com
plexen, die uitsluitend overdag gebruikt
worden, maar waar voor de omwonen
den weinig of juist erg veel gebeurt:
tijdens de school- en kantooruren erg
stil met veel stilstaand blik, bij uit
gaan van kantoor en school heel veel
lawaai en stankverspreidend blik. Ook
heeft de bouw van deze school weer
een stuk groen, dat Haarlem en de
duinrand-bebouwing scheidde, opge
slokt. Daardoor is de scheiding van
Overveen en de stad weer wat minder
duidelijk geworden. We zullen nu maar
hopen, dat de groenstrook tussen Zijl—
weg en Egelantierslaan niet helemaal
gaat verdwijnen. De Zuidelijke Randweg
geeft echter gelegenheid tot herhaling
van deze onwelkome aanvulling bij de
Vlaamse Weg (men had mijns inziens
het Ramplaankwartier nooit mogen uit
breiden) en de Duinvlietweg. De plaat
sing van grote complexen aan de Rand
wegen is door de opvulling van groen
stroken even ongunstig als de bouw
van deze complexen in de stad zelf.
Het woordje „misschien” wordt hier
bepaald niet zonder enige reserve ge
bruikt, omdat de ontwikkeling van de
techniek deze reserve noodzakelijk
maakt, ook al zou men er wel reke
ning mee gehouden hebben. Deze ont
wikkeling is immers nauwelijks te voor
zien en men zou zich op het gebied van
de futurologie of zelfs science fiction
moeten begeven, wil men hierover zin
nige (of misschien on-zinnige) dingen
verkondigen.
Als we nu lezen, dat in verband met
dit alles de Duitsers in elk geval nog
niet precies weten hoe een moderne
Ingenieursschule in elkaar moet zitten
(en dan houdt men hier en daar nog
aan een beperkte mate aan een klasse-
systeem vast) dan kan men als bezoe
ker slechts met een zekere oppervlak
kigheid constateren, dat de nieuwe HTS,
wat de uiterlijke vormgeving betreft er
zeer aanvaardbaar uitziet. Wat wil dat
zeggen? Het architectenbureau Brakel
en Buma (met als medewerker archi
tect H. van Rossum) heeft zo op het oog
het ingewikkelde programma van eisen
in een aanvaardbare vorm „gegoten”.
j n
r
I I
l
y N
jo,
a?
h.
