Honderd jaar notariaat Boerlage in Velsen
Eerste notaris door
Koning Willem III
aangesteld
h
William Boerlage zeer sociaal bewogen man
aHh
Kantoor A. B. Nederland in Santpoort
vernieuwd en uitgebreid
ïi
■fc
77
7
tI
..z7. .X
Uit het Velsense
Comité van
Twee ongevallen
bij Hoogovens
in IJmuiden
politierapport
47
aanbeveling
1
V
KONIM NWIRIOB]
i
IS
4
5
IJMUTDER COURANT
WOENSDAG 24 MAART 1971
onderhoud
van
(Van een onzer verslaggevers)
•-O-
I
X
Er zijn veel noden
A
Met de hand
Op ge pakt
3Oi
Aanleg en
Licht- en Krachtinstallaties
7>A
t
VELSEN Reeds honderd jaar, namelijk van 1871 af, heeft Velsen een
Boerlage als notaris. Drie geslachten Boerlage hebben in deze gemeente
een notaris onder hun nakomelingen geteld. „Maar dat is nog niet alles”
vertelt ons de huidige notaris W. Boerlage in zijn bungalow in Santpoort
„want wij hebben zowaar vijf notarissen in de familie. Behalve de drie
in Velsen, waren er nog Gerrit Daniel Boerlage die van 1843 tot 1886 in
Uithoorn notaris was en mr. Jan Cornells Boerlage die van 1886 tot 1898
in Heemstede een notariskantoor bezat”. De eerste notaris W. Boerlage
in Velsen werd benoemd en aangesteld door koning Willem III aanvankelijk
in Leijmuiden en naderhand in Velsen. Dit laatste op 31 maart 1871. Op
30 november 1903 werd deze opgevolgd door G. D. Boerlage, waarna op
5 augustus 1941 de benoeming en aanstelling volgde van de tegenwoordige
notaris W. Boerlage. En deze laatstgenoemde zal op 31 maart een receptie
in de Burgerzaal van het stadhuis worden aangeboden. Om twee redenen.
Allereerst uiteraard in verband met het eeuwfeest van het notariskantoor,
doch regelrecht daarnaast ook in verband met de persoon van de heer
W. Boerlage, wiens figuur het best gekarakteriseerd kan worden door de
woorden van een van zijn beste kennissen: „Hij is een sociaal zeer bewogen
man, een reuze goeierd, die in de oorlog keihard kon zijn, maar daarnaast
ook graag voor Sinterklaas speelt door voor veel zaken geen geld te vragen”.
Kort I.Jmondnieuws
„zitdagen” waren gehouden.
'O* X
/y
:j.1 rins wn 11 niR^ïö^au
Z>
kantoor van de Algemene Bank
Nederland aan de Broekbergenlaan,
dat de laatste jaren eveneens te klein
is gebleken, zodat een algehele ver
bouwing met uitbreiding noodzake
lijk werd. En toch is deze bank hier
nog maar tien jaar gevestigd, nadat
voor Santpoort in zaal „Zomerlust”
aan de Hoofdstraat eerst bepaalde
(Van een onzer verslaggevers)
SANTPOORT De bijna storm
achtige ontwikkeling van het Neder
landse bankwezen heeft ook Sant
poort de laatste tijd niet onberoerd
gelaten. Zo hebben wij bijvoorbeeld
de Hagelingerweg al eens ironisch
„Bankstraat” horen noemen, vanwege
het grote aantal bijkantoren dat hier
door de diverse banken voor haar
cliënten werd opengesteld. Dezelfde
groei heeft zich voltrokken bij het
-
liMlii
-
'W
J
MpjX' r
Hobbies
V z,
vJp*
X T7 y
Veilingen
7a
7..U
y fes
TEL. 12232
ORIONWEG 88 - IJMUIDEN
VER
77
z'.T^ÈÈtesss^..*.
Loes
■den,
ring
ipe-
arin
len-
i de
t te
ing,
eni-
Kegelgenootschap „Bloey in Liefde". Met
het verdwijnen van de kegelbaan in Sant-
poort-Zuid van de heer H. Th. Verhoeven
moeten de leden nu hun heil elders zoe
ken, doch de heer Boerlage blijft het
kegelen zoveel nogelijk trouw.
Daarnaast heeft hij zich in de afgelopen
jaren ook bezig gehouden met het werk
van de dierenbescherming en van VVV,
doch zijn drukke werkzaamheden noop
ten hem daar weer uit te stappen. Wel
blijft de Algemene Stichting voor Verzor
ging en Verpleging van Zwakzinnigen
(ASVZ) steeds en nimmer tevergeefs een
beroep op hem doen met name ten aan
zien van het aankoopbeleid en dat
blijft notaris Boerlage zo lang mogelijk
volhouden.
u ij
■nen.
zijn
eens
ver-
eens
zin
was,
met
dere
met
inst-
f 1
ange
ogus
iren-
land
een-
sr in
t uit
wei-
ge-
ieze
i de
;em-
vee-
he-
Uyl,
me
ten
ioor
ADVERTENTIE
zeeuvv,
ade-
nder
:zen.
intal
illen,
zerk,
leine
maal
hier
cul-
Hol-
e S'' '4^
t'/yf XX 'z
Z- //Zw/zV zWx
IJMUIDEN Dinsdag deden zich bij
Hoogovens twee ongevallen voor. In beide
gevallen werden de getroffenen opgenomen
in het Rode Kruis Ziekenhuis te Beverwijk.
Een 45-jarige pijpenmonteur uit IJmui
den werd bij de kooksoven op zijn hoofd en
in zijn nek geraakt door een ruim 100 kilo
wegende balk die van een kraan viel. Men
was bezig de kraan te verplaatsen. De
monteur liep een hersenschudding op en
een pijnlijke hals. Hij had last van krach
teloosheid in beide armen. Daar hij een
veiligheidshelm droeg, werd nog erger
voorkomen.
Een 20-jarige blokvormenreparateur uit
Heemskerk bij de werktuigkundige dienst
(sector staal) overkwam een ongeval in de
blokvormenlasserij van de martinstaalfa-
briek. Hij was een scheur in een blokvorm
aan het repareren met het zogenaamde
Hylti-apparaat. Hiermee kan een plaat op
de scheur worden vastgenageld. Een van
de nagels die door het apparaat werden
afgeschoten schampte af en trof hem aan
zijn rechtervoet. Het gevolg was: een ver
wonding en een gebroken middenvoets
beentje.
Brandje. Dinsdagmiddag werd in de
voormalige werkplaats aan de President
Krugerstraat in IJmuiden, thans in ge
bruik als botenhuis voor de visserijschool,
door de conciërge een bundeltje brandend
poetskatoen aangetroffen, dat kennelijk
door kwaadwillenden was aangestoken.
Dank zij zijn tijdig ingrijpen kon erger
worden voorkomen, zodat de schade tot
enige geblakerde voorwerpen bleef be
perkt.
Bedankt. Ds. Iz. Meijer te Winscho
ten heeft voor het beroep naar de Gere
formeerde Kerk van IJmuiden bedankt.
De noodzakelijk geworden uitbreiding
werd mogelijk, doordat de directie erin
slaagde een aangrenzend pand in eigen
dom te verwerven, dat in de Hoofdstraat
door slager Nol werd ontruimd. Verleden
jaar kon direct na de bouwvakvakanties
door het aannemersbedrijf Holleman uit
Santpoort met de verbouwing worden be
gonnen, met als resultaat dat het geheel
vernieuwde kantoor dinsdagmiddag weer
in gebruik werd gesteld.
Deze acht maanden zijn benut om het
aangekochte pand in de Hoofdstraat af
te breken en te betrekken bij het bestaan
de bankgebouw. Op deze wijze kon het
gehele interieur aanzienlijk worden uit
gebreid, waarbij een riante kantoorruim
te werd verkregen. Voorts bouwde men
een belangrijk groter archief en een
nieuwe kofferkluis, terwijl ook de nacht
kluisinstallatie kon worden verbeterd. Bo
vendien staat het personeel thans een ge
zellige lunchkamer, met keukeninstalla-
tie en ijskast ter beschikking, waarbij
zelfs aan een klein terras is gedacht dat
bij mooi weer voor een kwartiertje „zon
nen” kan worden benut.
Zoals reeds gemeld werd dit vernieuw
de kantoor dinsdagmiddag officieel voor
de cliënten opengesteld, waarbij de di
recteur, de heer J. A. Diepraam zich bij
zonder waarderend heeft uitgelaten over
het personeel, dat zijn taak de laatste
maanden onder zulke moeilijke omstan
digheden bleef vervullen. Onder de vele
belangstellenden die het gerestaureerde
gebouw kwamen bezichtigen, bevond zich
ook Velsens nieuwe wethouder, de heer
H. A. de Boer.
Doorpratend over de verbeteringen in
de wet de laatste jaren komen wij op het
onderwerp, waarover we meer wilden ho
ren: het feit, dat notaris Boerlage tal
van keren akten heeft laten passeren en/
of handelingen verricht, zonder daarvoor
geld te vragen. Met name tot allerlei
sociale aangelegenheden. De notaris haalt
dan zijn schouders op:
„Een mens doet wat hij kan. Er zijn
noden, daar behoort iedereen aan mee
te werken om ze te lenigen. Vooral het
terrein van de gehandicapten grijpt mij
erg aan. Tja, weet u wij hebben als no
taris de keus uit drie mogelijkheden; het
volle tarief rekenen, of alleen de ver
schotten in rekening te brengen dan wel
een zaak gratis af te handelen en in
die gevallen, die ik juist genoemd heb,
doe ik dan dat laatste”. En daarmede
is hij dan van dit terrein afgestapt.
„U was ook voorzitter van VSV na de
oorlog tot de invoering in 1956 van het
betaald voetbal?”
„Inderdaad, ik zie de sport als een
middel voor ontspanning en gezond voor
het lichaam.dus niet als een vak.
Ik vind het geen hoog verheffende re-
cratie als het publiek naar sensatie zit
te kijken. Het eerste principe van de
KNVB was ook een bond te zijn voor
amateurs. Daar heb ik nu eenmaal mijn
eigen mening over. In 1941 was ik voor
zitter van de elftalcommissie, later volg
de ik dokter A. J. van Leusen op als
voorzitter van VSV, daar was toen een
hoop werk aan; maar sindsdien zijn de
zaken veranderd en doe ik daar niet
meer aan mee”.
dat de notaris in het ongeljk zal wor
den gesteld, maar om alle soesa te ver
mijden, blijf ik het maar precies zo
doen als vroeger” vertelt de heer Boer
lage.
Z/
/és e
I
f
t
hij niet veel. „Ach het gewone werk, weet
u wel. Ja, het is wel wat veranderd
bij vroeger vergeleken. Het recht heeft
zich ontwikkeld. Het is nu helemaal aan
de hol met dat nieuwe burgerlijk wet
boek.
Natuurlijk zijn er meer dingen veran
derd. Jammer bijvoorbeeld is dat die
houtveilingen weg zijn en de bloembollen
veilingen, de zogenoemde groene veilin
gen. De grasveilingen werden door de
bezetter verboden. Die heb ik niet meer
meegemaakt. Ik werd op 5 augustus 1941
benoemd en aangesteld, en al kort daar
na kwam de oekase van de Moffen dat
het niet meer mocht. Ja, we hebben bij
die veilingen wat gelachen, zoals ook nu
nog, mocht toen ook al geen sterke drank
tijdens het veilen geschonken worden. De
boeren dronken toen bekers melk. Maar
als ze zo’n beker bestelden gebeurde dat
met het tegelijkertijd opsteken van de
hand naar de kelner waarbij dan één of
twee vingers omhoog gingen. Dat bete
kende dan, dat er in de melk een of
twee glazen cognac gedaan moesten wor
den.
Dan komt ook nog de naam van vei
lingmeester Diemeer senior naar voren.
Altijd vol grappen zat die man. Ernstig
kon hij bij een bod tegen een klant zeg
gen „Jou neem ik niet, jij biljart me te
goed” of: „jij zit teveel in de kerk”.
En als de betrokkene het dan ernstig
opnam was het gelach niet van de lucht.
(Van een onzer verslaggevers)
VELSEN. De Velsense politie heeft
dinsdag bij de tunneltraverse het verkeer
enige tijd moeten omleiden, omdat de
chauffeur van een truck met oplegger
hier eenentwintig balen cellulose had ver
loren, met een gezamenlijk gewicht van
4200 kilogram. Dank zij deze maatrege
len bleven ongelukken uit, hetgeen de
chauffeur echter niet voor een procesver
baal wegens onjuiste belading heeft kun
nen behoeden.
Aangehouden. Voorts heeft de Vel
sense politie een 55-jarige inwoner van
Haarlem aangehouden, die ervan werd
verdacht op 12 maart uit een zaak aan
de Bloemendaalsestraatweg in Santpoort
een filmcamera te hebben ontvreemd. Hij
bekende, waarbij het toestel nog in zijn
bezit werd aangetroffen. De man is op
het hoofdbureau in Velsen ingesloten.
BEVERWIJK Het Micro-theater staat
vrijdag 26 maart ’s avonds in het teken van
een liederenavond, waarbij uitsluitend Ne
derlandse liedjes zullen klinken. Die avond
treden op de zangeres Dorien Mijksenaar
met de pianist Jo Spiers in het liedjes
programma „Woorden en akkoorden”.
„Hoe was het werk in de oorlogsjaren?”
„In de eerste tijd, toen de Moffen er
pas waren, was er een grote vraag naar
vast goed, vooral in de jaren 1940 en
1941. In 1943 kwam de kentering en in
1944 werd het helemaal moeilijk; voor
al toen wij uit ons huis weg moesten daar
bij het Kanaal. We verhuisden naar de
Hoofdstraat in Santpoort eerst en naar
de Laurillardlaan later. Al van het begin
van de oorlog af zat ik in het verzet. Het
was moeilijk elkaar te vinden, maar het
lukte toch, alleen op een gegeven ogen
blik moest ik maken, dat ik weg kwam.
Ik ben toen met mijn vrouw ondergedo
ken bij dokter D. R. Mansholt aan de
Vinkenbaan. Daar hebben wij ook de
hongerwinter meegemaakt. Door een
stomme streek hebben ze me toen nog
tegen het laatst van de oorlog te pakken
gekregen.
Nota bene op onze elfde trouwdag op
15 maart 1945. Ik had die dag verno
men van de fusillering van mijn vriend
Dirk Jan van Rijswijk en ik vermoedde
dat het een gevolg was van verraad op
het distributiekantoor. Dat moest en zou
ik uitzoeken. Ik pakte mijn fiets en ging
naar het distributiekantoor. Daar zat dan
ook kennelijk een verrader, want in no-
time hadden ze me daar opgepikt. Mee
naar het hoofdbureau in Velsen, van
waaruit in mijn bijzijn naar de S.D. in
Het interieur van het vernieuwde bij
kantoor van de Algemene Bank
Nederland in Santpoort.
7. f.
tij A4 Ljji’vVt,
«U4, z4iV.
i'i/n,. ZVz/z
de Euterpestraat werd gebeld, dat ze
me te pakken hadden. Ik zou de volgende
morgen half zeven daarheen gebracht
worden en de zaak zag er allerminst
rooskleurig uit. Het kon mijn laatste reis
wel worden.
Enfin ik werd in een cel gestopt, maar
wist contact te krijgen met een „goede”
bewaker, die enkele mensen informeerde.
Toen ben ik op mijn krib gaan liggen
wachten, wat er zou gebeuren. Om 12
uur ’s nachts werd ik nog gecontroleerd.
Daarna werd het stil.
Twee uur later, ik had geen oog dicht
gedaan, ging de deur van mijn cel zacht
jes open en klonk een stem: „Boerlage
klaar maken voor verhoor”. Ik kende die
stem en wist dat het goed zat.
Vier man waren via een raam, vier
ramen van mijn cel verwijderd het politie
bureau aan de zijkant binnengedrongen
elk wist precies wat hem te doen
stond het was goed vocrbereid onder
leiding van Gualtherie van Wezel, die er
zelf bij was. Via de kamer van een „ver
keerde” hoge ome zijn wij door datzelfde
raam weer naar buiten gegaan. Onbe
merkt door wie dan ook in het goed be
waakte politiebureau.
Toen wij buiten stonden aan de kant
van het station, werd daar net een trein
vol Moffen uitgeladen. Tegen de muur
aan zij wij in het donker blijven staan.
Daarna er rap vandoor. Uren hebben wij
door Oud-IJmuiden rondgezworven op
weg naar mijn onderduikadres bij de fa
milie Menger. Hier kreeg ik een persoons
bewijs, waarop stond, dat ik werkzaam
was bij de gemeentereiniging. Daarmee
zijn we de volgende morgen de vesting
IJmuiden uitgekomen. We waren op de
fiets en de enige woorden die de wacht
houdende soldaat sprak waren in heer
lijk Oostenrijks „Foahren Sie doch
durrrch”.
Inmiddels was mijn vrouw telefonisch
ervan op de hoogte gesteld, dat „de ope
ratie gelukt was”.
Eerder die dag had zij nog een heer
lijk bruiloftsmaal gemaakt van witte bo
nen met iets van vlees onwetend wat
ons die dag boven het hoofd zou hangen.
Later heb ik bij de Ruïne van Brederode
weer een ander persoonsbewijs gekregen
dat zat toen perfect in elkaar en ben
ik weer ondergedoken. Na de oorlog heb
ik nog een tijdje bij de Politieke Opspo
ringsdienst (POD) gewerkt. Dat is de
enige periode geweest, dat ik „ambtenaar”
was. Kort daarop heb ik mijn notaris
kantoor weer op poten gezet, want dat
was in die na-oorlogse periode wel drin
gend nodig geworden”.
Tussen toen en nu ligt inmiddels weer
meer dan een kwart eeuw, waarin het
notariswerk in het arrondissement Haar
lem van Lisse tot en met Heemskerk
en tot De Wormer de volle aandacht
vraagt van het notariskantooiEen in
middels zeer modern ingericht kantoor
sfeervol ingericht met allerlei histori
sche prenten, dat in niets doet herinneren
aan de dorre kantoren van weleer met
hun lessenaars, waaraan men aanvanke
lijk staande stond te schrijven en nader
hand een hoge kruk het werk van alle
f- T
-
O - -■ -
zz zz
(Van een onzer verslaggevers)
VELSEN. Rond het honderdja
rig bestaan van notariskantoor W
Boerlage heeft zich een comité ge
vormd, dat de notaris een receptie
aanbiedt in de Burgerzaal van het
stadhuis en wel op woensdag 31
maart van 16.30 tot 18 uur.
In het comité van aanbeveling heb
ben zitting: burgemeester W. M. B.
Bosman; M. E. Barones van Tuyll
van Serooskerken-Gravin van Lim
burg Stirum; A. J. Allan, voorzitter
Velser Ondernemers Vereniging; P.
Bleeker, oud-voorzitter Makelaarsve
reniging Kennemerland; H. de Boer,
oud-wethouder gemeente Velsen; W
N. Gouda, voorzitter Zeevisgroothan-
del Vereniging; W. G. Meijboom
voorzitter Vereniging van reders van
vissersvaartuigen; J. Oorebeek, di
recteur Staatsvissershavenbedrijf: K.
W. Roeda, kandidaat notaris; M
Roos, directeur AMRO Bank n.v. en
J. Stolk, oud-lid Hoofdbestuur Neder-
a7^s Christelijke Aannemersbond.
Een financiële bijdrage in de kos
ten van de receptie kan overgemaakt
aan wel gestort worden op postreke
ning 215069 van de AMRO-Bank n.v.
m IJmuiden onder vermelding van
„100 jaar Boerlage”.
„U heeft niet veel vrije tijd, maar
heeft u nog wel hobbies?”
De notaris knikt nadrukkelijk. „Ik ben
een passief muziekliefhebber en luister
graag naar muziek”. Hij heft allebei zijn
handen op. „Met deze handen kan je
geen piano spelen, wel gooien” zegt hij
e n daarmee komt het gesprek op nóg
een hobby, zijn lidmaatschap van Het
Grafelijk Kennemer Literair Economisch
- - S
ZZ/^Z/ZZ.
zzz Z/Z'^Z' ‘'y
A aaZ-aa,- A::.:;-.',...-
dag van de notaris en zijn klerken ver
gemakkelijkte.
Toch is één ding uit die tijd van vroe
ger alle moderne methoden ten spijt
gebleven. Dat is het met de hand
schrijven van testamenten. „Ik weet, dat
sommige collega’s dat met de schrijfma
chine laten doen, maar bij ons wordt dit
werk toch nog met de hand gedaan. Er
is namelijk nog steeds een wet van 1848
van kracht, waarin bepaald is, dat een
testament met de pen geschreven moet
worden. Het is wel conservatief, maar
stel je eens voor, dat je het niet doet en
de een of ander wil met die wet in de
hand de rechtmatigheid van een testa
ment bestrijden. Man je krijgt er alleen
maar last mee. Ik ben er niet bang voor,
Notaris William Boerlage, in wiens
persoon de drie generaties notaris Boer
lage gehuldigd zullen worden, vindt in
zijn hart die hele receptie en die huldi
ging weliswaar een zeer te appreciëren
geste, doch eigenlijk „hoefde het alle
maal niet”. Niettemin weet hij toch een
ogenblikje te vinden om erover te spre
ken. Zijn overbezette agenda bleek nog
een vrije avond te bevatten. Bij het open
haardvuur in zijn nieuwe bungalow op de
hoek van de Duinweg en de Louise de
Colignylaan verhaalt hij van zijn groot
vader William Boerlage senior, die in
Velsen kwam in de tijd van de Kanaal-
graverij en zich vestigde in Meervliet,
waar later zijn vader werd geboren.
Daarna verhuisde men naar Wijkeroorg,
waar grond was gekocht. Al vertellend
haalt hij enkele grote gele perkamenten
tevoorschijn uit een aktentas. Documen
ten, waarvan er twee zijn ondertekend
door Koning Willem III en één door Ko
ningin Wilhelmina. De eerste twee betref
fen de benoeming en aanstelling van
grootvader Boerlage allereerst in 1866 in
Leijmuiden en daarna in 1871 in Velsen.
De derde heeft betrekking op de benoe
ming en aanstelling van de vader van
de huidige notaris Boerlage. Alle drie
voorzien van een in apart perkament in
gedrukt fors zegel.
De aanstelling van 1871 luidt:
„Wij Willem III, bij de Gratie Gods
Koning der Nederlanden, Prins van Nas
sau, Groothertog van Luxemburg enz.,
enz..
Op de Voordragt van Onzen Minister
van Justitie. Hebben goedgevonden en ver
staan te benoemen en aanstellen, zoo als
geschiedt bij deze, tot Notaris binnen het
arrondissement Haarlem/provincie Noord-
Holland/ ter standplaats de gemeente
Velsen: William Boerlage, thans notaris
te Leijmuiden (arrondissement Leiden),
en zulks in de plaats van C. Schreuder,
overleden.
Zullende aan den benoemde de tegen
woordige Brieven van Creatie worden uit
gereikt, voorzien van het Koninklijk Ze
gel en door ons ondertekend.
Gegeven te ’s Gravenhage den een en
dertigsten Maart achttien honderd een en
zeventig”.
Met rechts de handtekening „Willem”
en links de handtekening van de toen
malige minister van Justitie en daartus
sen het „Koninklijk Zegel”.
Vader Boerlage, die in 1903 in de voet
sporen van grootvader was getreden,
meende dat aan de zuidkant van het
Noordzeekanaal de grote uitbreiding zou
komen en was van oordeel, dat daarom
daar zijn notariskantoor gevestigd moest
worden. Dit werd gebouwd op de ruïne
van het vroegere hotel „Apeldoorn”. Een
groot wit huis met in vroeger jaren twee
enorme kastanjebomen ervoor. De huidi
ge telg Boerlage kan er nog kwaad over
worden als hij vertelt, hoe die twee
prachtige bomen het veld moesten rui
men voor het zicht van het Noordzeeka-
naalverkeer. Maar zijn gezicht ontspant
zich weer tot een lach, als hij daarop
laat volgen, dat voor zijn nieuwe kan
toor, op de hoek van de stationsweg en
de Savornin Lohmanlaan thans ook weer
twee kastanjebomen staan.
Over de aard van zijn notariswerk zegt
-•Z’
z<-
