Directeur P. van der Post van
Consumenten Contact Orgaan:
MARKT NOG FLINK VERSLUIERD
Mag politie met televisiecamera
een arrestant bespieden?
-
Mensen vragen
om koopadvies
Politicus op het wandelpad
XSVA richt
front op tegen
Posthumus en
Rijksgenoten uit
de West dreigen
paria’s te
worden”
Veringa
Ifglll
1
DONOFROAG 25 MAART 1971
EIGEN BUREAU
PRIJSAANDUIDING
NKV-IN NOTA:
Rode schijn
GEEN CONCURRENT
Waarborgen
Vanzelfsprekend
door
Privacy
Oil
DEN HAAG Het nieuwe kabinet zal straks te maken krijgen met een
reeks nadrukkelijke wensen van de zijde van de consument. De mening
van de organisatie is, dat de winkelklant nog niet die bescherming en veilig
heid wordt gegarandeerd, waarop hij aanspraak moet kunnen maken. Dat
zegt directeur P. E. M. van der Post van het Consumenten Contact Orgaan
in Den Haag, vlak voordat zijn tweede krant de deur uitgaat. Dat blad heet
„Koopkracht” en heeft in drie weken tijds al zo’n 5.000 abonnees kunnen
noteren. Er zijn honderden positieve reacties op gekomen. Zelfs van de
middenstandsorganisaties, die in de discussies met het CCO nogal eens
opponeren tegen de manier, waarop deze consumentenorganisatie de zaken
benadert.
JOHN BINDELS
en
UTRECHT. In een nota van het Ne
derlands Katholiek Vakverbond over de
problematiek van de Antilliaanse en Su
rinaamse werknemers in Nederland staat
dat de rijksgenoten van overzee die in
Nederland werken en wonen de sociale
paria’s van onze samenleving dreigen te
worden.
CCO-directeur P. van der Post wil
zoveel mogelijk aan koopadviezen
doen voor de consument.
door een continubewaking. Maar er zijn
geen garanties die misbruik uitsluiten.
Een van de stokpaardjes van directeur
Van der Post was het vraagstuk van de
agressieve verkoopmethoden, waarover nu
een wetsontwerp is ingediend. Een lijdens
weg, die na een lange tijd van voorberei
ding eerst uitmondde in een nogal moei-
Wat Van der Post overigens vindt van
sigarettenreclame? Er zou een verplichte
waarschuwing op de pakjes moeten komen
tegen de kwaljjke gevolgen van het roken,
vindt hij. Zo’n waarschuwing wil dan niet
zeggen dat je niet meer mag roken. Dat
moet iedereen zelf maar bepalen. Werk
tuiglijk haalt hij een sigaret uit een pakje,
steekt hem aan en drukt hem onmiddelljjk
daarna weer uit. Afleren zonder waar
schuwing is kennelijk nog moeilijker
„Het kan natuurlijk wel eens voorkomen
dat een verdachte”, zegt mr. Wijnen, „nog
door hem zo letterlijk in het oog te hou
den ervan weerhouden wordt zich zelf
iets aan te doen. Men kan zich evenwel
ook afvragen: heb ik wel het recht een
medemens af te houden van een zelf
moordpoging. Dat is natuurlijk filosofie.
De menselijkheid gaat tegenwoordig wel
zover dat je een medemens moet afhouden
van zelfmoord. Maar centraal staat ook nu
de vraag: heeft de mens het recht om
over zijn eigen leven te beschikken.”
zaam tot stand gekomen SER-advies in
1968, waarna het wetsontwerp nog drie
jaar op zich liet wachten. Over de kracht
van dat ontwerp zijn de meningen overi
gens verdeeld. Het feit dat colportage voor
boeken en grammofoonplaten niet aan een
vergunning gebonden hoeft te zijn, omdat
dit in strijd zou zijn met het grondwet
telijke recht op vrije meningsuiting, heeft
menigeen verbaasd.
Wat wij eens moeten doen, zei ik
tegen de grijze snor, wij moeten samen
eens naar Amsterdam gaan en als
doodgewone mensen haha, wat zijn
wij trouwens anders? ondergaan
wat al die Amsterdamse mensen dage
lijks óók ondergaan. Dan kunnen we
zien of we er vóór de verkiezingen
nog een programmapunt uit kunnen
slepen, ik bedoel, of we iets kunnen
doen om de noden te lenigen.
Ben je bedonderd, zei de grijze snor.
Dus ging ik alleen, want als ik een
maal gegrepen ben door een idee ben
ik niet te houden.
Ik liet mijn partij-apparaat onze af-
delingsfunctionarissen in Amsterdam
waarschuwen dat ik het ging doen,
want als je die lui tegen het lijf loopt
zonder dat ze weten dat je er bent,
schrikken ze zich een ongeluk en zoe
ken er wat achter.
Lieve hemeltje, wat viel dót mee!
Mijn chauffeur had geen enkele
moeite met het vinden van een lief
parkeerplaatsje in het Amsterdamse
centrum, we werden er keurig heen-
eindigend bij 0,31 liter. Het argument voor
die verscheidenheid zou zijn dat de con
sument er zelf om vraagt. Directeur Van
der Post: „Daar is geen sprake van. Dit
is je reinste marktversluiering”.
„Daar staat bespieden niet bij”, zegt mr.
Rood zeer beslist. De tv-camera in de cel
wordt achter een bijna één centimeter dik
ke glasplaat tussen een dubbel plafond
verborgen. Een arrestant die er weet van
heeft zal wel kunnen opmerken dat de
camera in bedrijf is gesteld. Hij kan dat
merken aan een lichte rode schijn achter
die glasplaat en een automatisch feller
stralende verlichting in zijn cel De came
ra bespiedt de totale vloeroppervlakte van
de cel. De opgesloten verdachte kan zelf
Mr. Coen Winters in Arnhem die be-
I; halve advocaat en lid van de jonge balie
I ook nationaal voorzitter van de KVP-
Ijongerenorganisatie is, vindt het vanzelf-
j sprekend dat er degelijke controle in de
cellen wordt uitgeoefend.
„Maar,” zegt hij, „als de gevangenen
op ieder willekeurig moment in hun cellen
kunnen worden bekeken, gaat mH die con-
;l trole veel te ver. Aan die mensen is zelfs
I nog geen rechter te pas gekomen.” Mr.
Winters zou er mee in kunnen stemmen als
Ivoor de opsluiting aan de gevangene wordt
Iuitgelegd dat hij via een camera in de
gaten wondt gehouden en dat die dan aan
een controlelamp kan zien of die camera
in bedrijf is. „Als echt controleerbare be-
spiedmethode de consequentie Is van dit
systeem, dan moet rap worden terugge-
schakeld naar het oude persoonlijke toe-
zicht tijdens de ronden van de politie langs
JJ de cellen.”
Het CCO ziet de Consumentenbond, on
danks de scheiding van activiteiten enige
tijd geleden, in de praktijk niet als een
concurrent. Niet op bestuurs- en ook niet
op functionarissenniveau, zegt Van der
Post nadrukkelijk. De consumentenbond
dat heeft een NIPO-onderzoek duide
lijk uitgewezen richt zich duidelijk op
de hogere middengroepen. De inhoud en
presentatie van de onderzoeken zijn daar
op afgestemd. Hoofdzaak is daar het ver-
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. George Orwells schrikbeeld van „Big brother watches you” dringt
zich steeds verrder op. Industrie en handel produceren en verkopen steeds in
genieuzere apparatuur waarmee we elkaar en de overheid ons allemaal onder
strenge controle kunnen houden. Niemand is er meer zeker van waar dan ook
onbespied te blijven en nergens is meer zekerheid dat elektronische luistervinken
onze zelfs zo secreet mogeljjk gefluisterde gesprekken niet aan anderen
doorvertellen. Het zijn allang niet meer alleen de geheime diensten van leger en
civiele overheid die er met feilloos werkende begluur- en afluisterapparaten uit
geruste spionnen op uit stuurt om te waken voor de veiligheid van staat en volk.
Ook bijvoorbeeld in het harde zakenleven en in de misdaadmiliens kijken en luis
teren spionnenogen en -oren steeds meer mee. De Nederlandse wetgever tracht
met allerhand voorschriften het gebruik van die apparaten in de hand te houden
maar deinst er inmiddels zelf niet voor terug daarvan gebruik te maken.
sterdamse jurist heeft al meermalen ge
pleit voor een energiek bestrijden van
mogelijke onbehoorlijke druk van het op
sporingsapparaat en een onbehoorlijke be
jegening vanwege het openbaar ministe
rie. Hij meent dat dat behoort tot de
taak van een advocaat bij de bescherming
van de menselijke waardigheid van de
cliënten.
Overigens vindt de ASVA, zo blijkt uit
een motie, dat rector-magnificus Belin-
fante, prorector Wiegersma en kanse-
lier-directeur Drechsel als universiteits
bestuurders dienen te verdwijnen.
Een zaak die de consument niet minder
sterk zal aanspreken, is die van de prijs
aanduidingen per standaard-hoeveelheid
verpakking. Er is nog geen mens in Ne
derland die weet wat hij nu eigenlijk voor
chocolade moet betalen. Dat wordt jaar
lijks geïllustreerd in de sinterklaastijd.
Dan publiceert het CCO traditiegetrouw
de bevindingen met chocoladeletters. Er is
er niet een, die hetzelfde weegt als die
van de concurrent. Probeer dan maar eens
prijsbewust te kopen.
Hetzelfde geldt voor een artikel als
slasaus of mayonaise. Er zijn tientallen
flessen met verschillende kubieke inhoud
op de markt. Te beginnen bij 0,18 liter en
door een psychiater die in Amerika is
opgeleid. Hij heeft uitgedokterd dat
een rood potlood als symbool duidt op
een altruïstische inslag en een aan
geboren neiging tot weldoen.
Als fractieleider voel je je wel eens
erg klein, als je denkt aan al die ver
borgen, menselijke gebreken die je bij
je zelf ontdekt. Tere snaren, altruïsme,
weldoen, mensenliefde, het zijn eigen
lijk allemaal dingen die je als politicus
volkomen ongeschikt maken. Maar als
je daartegenover beschikt over een
sterke zelfbeheersing, merkt nooit
iemand er iets van, dus het géit toch.
pen op winst”, zegt Van der Post. Die
winst zou hij dan willen bestemmen voor
de verbetering van het blad en de op
bouw van een wetenschappelijk bureau
voor consumentenzaken. Er liggen thans
drie wetsontwerpen bij de Kamer: con
sumptief krediet, schriftelijk onderwijs en
colportage. Die moeten worden bestudeerd
en daar moet een consumentenmening
over komen. Met dit soort zaken zou een
wetenschappelijk bureau zijn diensten kun
nen bewijzen. Maar ook daar is veel geld
voor nodig, terwijl het CCO thans met
een begroting van ongeveer vier ton per
jaar werkt. Daar kun je geen bokken
sprongen van maken.
Het Consumenten Contact Orgaan ts
thans bezig met het inventariseren van
de wensen. Er liggen er nog heel wat.
Neem bijvoorbeeld de geneesmiddelenwet.
Daarbij gaat het onder meer om een dui
delijke en veilige etikettering, om te voor
komen dat zich dramatische misverstan
den voordoen. Dan zijn er, aldus directeur
Van der Post, enkele noodzakelijkheden
op het gebied van de elektrische veilig
heid, waarover nog maar kort geleden
publikaties zjjn gedaan, op grond van ver
gelijkend onderzoek. Met die veiligheid is
I het nog maar triest gesteld. De meeste ap
paraten bleken niet ongevaarlijk.
Het Koninkrijksstatuut beschouwt de
rijksgenoten voor wat vestiging en te
werkstelling betreft als Nederlanders,
hetgeen volgens het NKV een wilde mi
gratiestroom naar ons land tot gevolg
heeft zondat dat sprake is van een be
hoorlijke begeleiding. Daarom meent het
NKV dat het statuut „uit menselijke over
wegingen” gewijzigd moet worden. In af
wachting daarvan zouden tussen de lands
regeringen van de onderscheiden rijksde-
len behoorlijke regelingen moeten worden
getroffen in de vorm van een bilateraal
verdrag of een gemeenschappelijke maat
regel van bestuur.
De nota noemt vijf punten waarop de
problemen zich toespitsen: de werving en
dé wervingsomstandigheden, de selectie
van de aspirant Migrant, de voorlichting,
de definitieve tewerkstelling en de maat
schappelijke opvang.
In samenwerking tussen de overheid en
de maatschappelijke en sociale instanties
in Nederland en op de Antillen en in Su
riname moeten maatregelen worden ge
troffen voor een verantwoorde voorberei
ding, opvang, begeleiding en eventuele
heraanpassing bij repatriëring. Deze acti
viteiten dienen volgens het NKV te wor
den gesubsidieerd.
De nota zal worden voorgelegd aan het
overlegorgaan van de drie vakcentrales
en aan de betrokken instanties.
Als fractieleider van een politieke
partij acht ik het mijn dure plicht,
persoonlijk en aan den lijve kennis te
maken met de noden van het volk.
Toevallig komt dat gevoel heel erg
sterk bij me op als er verkiezingen in
het vooruitzicht zijn, maar daar heb ik
geen verklaring voor. Ik heb al eens
enkele psychologen geraadpleegd over
dat verschijnsel, maar ook zij stonden
voor een raadsel.
Zodra het woord „verkiezingen" valt,
is het alsof er in mijn binnenste een
tere snaar wordt aangeroerd. Ik zie de
wereld om mij heen dan ineens vol
lijdende, hopende en hulpbehoevende
mensen. Er moet beslist iets mystieks
in mij schuilen, maar Ik zal wel de
laatste zijn om daar prat op te gaan.
Het mystieke kwam ook dezer dagen
plotseling bij mij boven borrelen toen
ik zat te borrelen in De Witte en
iemand was het niet die snedige
oude baas met die grote grijze snor en
die dertien onderscheidingen en dat
tikkeltje voorname reumatiek? zei
dat het geen doen meer was in Am
sterdam. Wat was geen doen? vroeg
ik meteen erboven op. Ik voelde na
melijk mijn snaar trillen en dan ben
ik niet meer te houden, ook al is het
’s middags half drie.
Je kunt er niet meer lopen, je kunt
er niet meer rijden, je kunt er niet
meer zitten, je kunt er niks meer,
potdome, zo ongeveer zei hij het Het
leven in onze hoofdstad wordt ver
stikt door gas, blik, mensen en rot
jongens, zo ongeveer drukte hij zich
uit. Hij snapte niet hoe iemand er nog
een genoegen in kon scheppen, in Am
sterdam te wonen en te werken.
Bij „wonen en werken” moet ik al
tijd aan mensen denken. Dat is gek, ik
weet het, maar het is niet anders. Het
is precies dezelfde mystiek die mij bij
het woord „verkiezingen” ook aan
mensen doet denken. En aan rode pot
loden, maar dat laatste is verklaard
Vraag: kan en mag de overheid de mo
gelijkheid scheppen en die dan ook
gebruiken om een arrestant, van wie
nog lang niet vaststaat dat hij werkelijk
een strafbaar feit heeft gepleegd, het laat
ste stukje privacy in een gesloten cel
ontneemt? Over deze zaak is onlangs in
de Haarlemse gemeenteraad gesproken
zonder dat hiertegen overwegende bezwa
ren werden ingediend.
De tv-apparatuur die de politie van Sit-
tardia binnenkort ter beschikking krijgt
voor de bewaking van opgesloten arres
tanten, krijgt niet de instemming van mr.
M. G. Rood die behalve advocaat in Am
sterdam ook voorzitter van het Neder
lands Humanistisch Verbond is. Die Am-
Overigens is het de CCO-directeur op
gevallen, dat Albert Heijn geen algemene
reclame meer maakt, waarin dit con
cern zichzelf de kwalificatie toebedeelt in
menig opzicht het „goedkoopst” te zijn.
„Dat is een reden om Albert Heijn goed in
de gaten te houden. Als er aanleiding
mocht zijn om over het prijsverloop kri
tische kanttekeningen te maken, dan zul
len wij dat niet nalaten.”
Immers, het departement van Binnen
landse Zaken heeft besloten, cellen voor
het opsluiten van arrestanten in alle nieuw
te bouwen bureaus voor de gemeente
politiekorpsen in ons land te voorzien van
verborgen tv-camera’s die de gedragingen
van de opgesloten personen van minuut
tot minuut kunnen projecteren op een
monitor in het wachtlokaal. In verschil
lende politiebureaus zijn ook afluister
apparaten in de cellen aangebracht die
niet door de arrestant kunnen worden
uitgeschakeld.
De politie in Groningen, Sittard en zo
als bekend straks ook Haarlem, krijgen
de primeur van de tv-bewaking. Ten kos
te van een extra investering van 9000 gul
den wordt in het nieuwe politiebureau één
van de cellen met een verborgen camera
uitgerust. Het heet dat die cel er speciaal
is voor opsluiting van arrestanten die te
gen zichzelf moeten worden beschermd
gelijkend warenonderzoek. Kosten en
diensten komen niet zozeer aan de orde.
Het CCO bestrijkt een breder terrein. Want
het is directeur Van der Post gebleken, dat
de consument een koopadvies wenst. En
dan nog wel met redenen omkleed. Dat
gebeurt in het nieuwe consumentenblad
„Koopkracht”, waaraan de Stichting Ver
gelijkend Warenonderzoek haar bijdrage
levert. In het deze week verschijnende
nummer wordt aandacht besteed aan stof
zuigers. Wat kun je het beste kopen en
waarom? Zo komen ook de vouwfietsen en
de wasmiddelen binnenkort aan de beurt.
damse tramtarieven zo hoog zijn? Kom
nu, men moet niet overdrijven. Dat we
met ons vieren voor één gulden fooi
aan de wagenvoerder anderhalf uur
mochten rijden, is voor mij een bewijs
dat er tal van valse geruchten/in om
loop zijn die de sfeer bederven en de
intermenselijkheid aantasten.
Ik gaf de wens te kennen mij te
verdiepen in de abominabele Amster
damse woontoestanden en een bezoek
te brengen aan een doorsnee Amster
dams gezin in een eenvoudige straat.
Amsterdam heeft ontzaglijk veel een
voudige straten, maar toen we op goed
geluk een woning betraden merk
waardig gebruik van die Amsterdam
mers, om overdag een rood lopertje op
de stoep te leggen, dat naar de huis
deur leidt trof ik daar een ruim,
goed gemeubileerd en keurig onder
houden interieur, en toch was de
hoofdbewoner slechts een lage ambte
naar ten stadhuize, met een matig in-
komentje. Hij bleek potverdrie ook al
lid van mijn partij te zijn en ’s avonds
eenvoudige werkzaamheden te ver
richten ten behoeve van het afdelings-
secretariaat.
Zo ziet men, hoe klein de wereld is,
of liever, hoe klein een wereldstad kan
zijn. Want ik maak mij toch sterk dat
er ook tal van leden van andere par
tijen in Amsterdam wonen.
Erg moe, maar voldaan en heel wat
wijzer geworden arriveerde ik nog op
tijd voor het diner te mijnen huize, en
wie zat daar?
De grijze snor! Nou, die had ten-
i slotte alleen maar lege briefjes in te
brengen! Deze wereldvreemde man.
ontgroeid aan de generatie van van
daag, gretig luisterend naar boze ge
ruchten, levend in een geïsoleerd we
reldje, niet meer bezield met mystiek,
en tere snaren hornaar. Een misan
troop eigenlijk, ja dat is hij eigenlijk.
Hij ruste in vrede echter, wij zullen
het werk wel doen.
geleid door een motoragent met zij
span in emergency suit, die ons bij
Sloterdijk al opving. Ik begrijp niet
hoe anderen nog op het Amsterdamse
verkeer kunnen foeteren als je ziet
wat een service die politie biedt. Ik zei
tegen Norbert, dat is mijn chauffeur,
dat hij op mij moest blijven wachten
omdat ik mij geheel alleen tussen de
mensen wilde begeven.
Die Amsterdammers zijn juwelen
van mensen! Ik had mijn voet nog niet
op de stoep of er kwamen drie nette
heren op mij af, die mij vroegen of ze
me ergens heen konden leiden. Waar
ter wereld overkomt een mens zoiets?
Ik nam hun aanbod aan, ofschoon ik
me wel bezorgd afvroeg of die drie
heren niet dringender zaken af te han
delen hadden. Zij verzekerden mij in
koor dat ze hun andere plannen graag
even lieten rusten en al wandelend
vertelden ze me om beurten gezellige
en Interessante bijzonderheden over de
stad. Toevallig zaten ze óók in de poli
tiek en dat gaf al dadelijk een band.
Toevallig waren ze ook lid van mijn
partij en dat wat natuurlijk he
lemaal prachtig getroffen. Toevallig
zaten ze alle drie in de gemeenteraad
en mooier kon het niet.
Ik wil een eindje met de tram, zei
ik, want ik hoor dat die de Amster
dammers veel ongerief bezorgt. On
gerief? We kregen een helemaal lege
tramwagen en de conducteur vroeg of
hij ons ergens speciaal heen mocht
brengen. Rij maar wat rond, zei ik,
want ik had geen vast doel voor ogen,
behalve het waarnemen van de mens
in zijn milieu.
Ik hoefde niet eens te betalen! En
iedereen maar klagen dat de Amster-
geen enkele invloed uitoefenen op de in
bedrijf stelling.
Vorig jaar al heeft Eerste-Kamerlid
dr. E. Brongersma uit Heemstede aan de
regering gevraagd of deze systemen geen
ontoelaatbare inbreuk op de privacy van
verdachten inhielden. De ministers van
binnenlandse zaken en justitie vonden toen
van niet. Ook naar de mening van Mid
delburgs offcicier van justitie mr. Th.
Lebrett heeft een gevangene geen recht
op privacy. Een woordvoerder van het
departement van binnenlandse zaken wil
de wel toegeven dat die camera er niet
alleen is voor eén eventuele beèèherming
van de gevangene tegen zichzelf. „Het is
natuurlijk ook zoeken naar mogelijkheden
met technische apparatuur werk van men
sen over te nemen. Als gevolg van een
personeelstekort en uit overwegingen van
efficiency,” zegt die woordvoerder en ver
gelijkt de camera’s in de cel met de ca
mera’s die klanten in winkels bespieden
om winkeldiefstallen tegen te gaan en de
tv-camera’s die vorig jaar op en rond de
Dam in Amsterdam het publiek in de ga
ten hielden. Het maakt evenwel nogal wat
verschil uit of men vrijwillig het blikveld
van zo’n tv-oog opzoekt dan wel het in een
kleine ruimte op zich gericht weet en er
niet aan ontkomen kan.
„Ik vind dat het bespieden van mensen
die verdacht worden van het plegen van
een strafbaar feit waarvan dus nog lang
niet vaststaat dat ze dat ook gepleegd
hebben, een onduldbare inbreuk is op hun
privacy. Ik ben van mening dat ook de
verdachte in een politiecel zoals ieder
een recht heeft op een stuk privacy en
de inbreuken die daarop zijn toegestaan
liggen wettelijk hoofdzakelijk in het
wetboek van strafvordering vast.
Mr. J. H. F. Wijnen, advocaat en pro
cureur in Maastricht, is ook tegen deze
vorm van arrestantenbewaking en vindt
dat de privacy van verdachten ook waar
borgen moet hebben.
„Men kan natuurlijk zeggen: zo’n man
heeft geen privacy. Hoe kan iemand pri
vacy hebben in het gebied van een ander,
in het gebied van de staat. Ik meen,” al
dus deze Maastrichtse jurist, „dat nu op
straf rechtgebied niet meer het misdrijf
maar de persoon van de verdachte op de
voorgrond staat, die verdachte en juist
die recht heeft op dat kleine beetje
privacy dat hem nog is overgebleven. Een
televisiecircuit in een politiebureau kan
voortreffelijk werken bij toezicht bij het
luchten of ter voorkoming van overvallen
en dergelijke bij het leiden uit of naar
de cel. Ook zonder dat die tv-ogen door
lopend in de cel kunnen kijken. Mijn
grootste bezwaar is dat er nooit waarbor
gen tegen misbruik kunnen worden ge
geven. En moet een mannnelijke agent kij
ken naar vrouwen die daar opgesloten
zitten en de jonge vrouwelijke agenten
omgekeerd naar wat een man in zijn cel
doen?”
Van der Post ziet voorlichting bepaald
niet eng begrensd. Hij noemt voeding, ge-
zinsbudgettering, tweedehands auto’s en
tuingereedschap als zaken die zijn orga
nisatie zeker aandacht zal geven. Al die
aktiviteiten kosten geld en in dat opzicht
is het CCO niet overmatig bedeeld. Er zijn
bijdragen van de vakbeweging en de Ne
derlandse Vereniging van Huisvrouwen.
Economische Zaken geeft een bijdrage in
de kosten van vergelijkend warenonder
zoek. De aangesloten organisaties finan
cieren het CCO dus in hoofdzaak. De rest
uit het consumentenblad „Koop-
moet
kracht” komen.
„Als we zo’n 10.000 abonnees hebben
draaien we kostendekkend, maar we ho-
AMSTERDAM. De Algemene Stu
dentenvereniging Amsterdam (ASVA)
heeft dezer dagen tijdens een verga
dering in Amsterdam besloten, de in
voering van de wet-Veringa op de be
stuursstructuur van de universiteit
het voorontwerp van de wet-Posthumus,
dat onder andere studieverkorting in
houdt, te gaan boycotten.
Hiertoe wordt een „Verenigd anti-Pos-
thumus- en -Veringafront” opgericht,
dat binnenkort zijn beleid gaat bepalen.
Tijdens de vergadering werd al besloten,
bijeenkomsten voor de verkiezing van
een universiteitsraad volgens het model
van de wet-Veringa te gaan verstoren en
de gedemocratiseerde instituten van de
universiteit te „beschermen” tegen de
maatregelen die de wet-Veringa voor
stelt. Enkele bezwaren van de ASVA te
gen het wetsontwerp-Posthumus zijn:
dat een numerus fixus hiervan het on
vermijdelijke gevolg zal zijn; het ver
dwijnen van de mogelijkheid tot zelf
standige wetenschapsbeoefening en stu-
dieverzwaring, waardoor de student zich
maatschappelijk niet meer zou kunnen
oriënteren.
