ABESSINIE
IS EEN GI
GANTISCH
MUSEUM VAN
MENSEN EN
MARKTEN EN MENSEN IN ETHIOPIË
VOLKEREN”
flgll
JEii
l
Ie
LM/ I
J
I -
Ml i
Rl
POSSIM
ZATERDAG 27 MAART 1971
Erbij
(Conti Rossini)
SM
VAN UDO J. BOYS
EN POPPE OE BOER
)r
U
at
t.
st
■t.
it
jr
n.
Sil
c,
yfl
pB
i
n
te
.1
ENSEN KIJKEN is altijd en overal een boeiende bezigheid. Uw
1V1 verslaggever heeft dat opnieuw ervaren tijdens zijn reis door Ethi
opië, waar een interessant rassenpalet de bezoeker wacht.
7
*r
ir
tn
I
-
l^iSO
-
it «e
gjggf x
[k
jn
r”
te
in
»n
«w
n
rt
i-
n
it
it
Ie
A
,xs,^x**W«w
y
- -
- X
AL EVEN KLEURIG maar niet zo esthetisch is een openbare slachting.
In een kleine nederzetting maakte uw verslaggever zo’n slachting mee. De Ethi
opiër is niet kieskeurig. Een betegelde slachterij is er niet, dus, het mes erin, op
de stoffige grond. Een paar mannen houden het dier beet, een derde snijdt z’n
keel af. Als het dier teveel tegenstribbelt krijgt het eerst een forse stok in zijn
bek en keel gedrukt, waarna hij in ieder geval zijn kop stil houdt. Na het af
maken volgt het slopen, waarvan de foto rechts een aardig beeld geeft. Eet u
smakelijk.
OPMERKELIJK IS het marktje van de Felaahas, een Joodse groepering, die
Hamietisch en negerbloed in zich heeft Ze leven afgezonderd in eigen dorpen.
Zo’n nederzetting van „zwarte” Joden is te vinden niet ver van Gondar. De
kleine gemeenschap die er woont, leeft van de verkoop van boetseerwerkjes
(foto rechtsonder). Een inspiratiebron voor hen is ook de geschiedenis van de
koningin van Sheba en koning Salomo. In een klein zwart bedje zie je hun li
chaampjes teder tegen elkaar gedrukt. Voor een dollar vijftig mag u hen mee
nemen. In het vervaardigen van hun kunstwerkjes zijn de Felashas meesters.
Vliegensvlug maken ze dozijnen hangborstrijke vrouwtjes. Broos zijn ze wel; ze
worden enkel in een houtvuurtje gebakken.
EEN AARDIG STAALTJE van koopmanskunst. meegemaakt in het kleine
Bahar Dar. Een jongetje van twaalf, morsige kiel om zijn smalle schouders,
hield een Amerikaans toeristenechtpaar een briefje voor met daarop in gebroken
Engels: „Mijn naam is Amare, ik ben twaalf jaar en wil graag leren schrijven.
Hebt u een pen voor mij?” De Amerikaanse raakte helemaal vertederd. Haar man
moest en zou zijn fraaie Parker aan het jongetje geven, en met een „thank you”
was het knaapje verdwenen. Nog geen tien minuten later ontmoetten wij Amare
opnieuw op de markt. Van een leergierig jongetje was hij in een rasechte koop
man veranderd. Met een blik of het de laatste kans van mijn leven was, hield
hij me de zonet ontfutselde pen voor en snauwde bijna: „one dollar”..
EEN KIJKGELEGENHEID bij uitstek is de marktplaats. De grote weekmark
ten zijn bijzonder in trek en van heinde en ver komen de kopers en de hande
laars met hun waar van ranzig vlees tot ezels en kleurig afgebiesde sham-
ma’s toe aanzeulen.
ie
1-
i-
ts
DE OP ZEBOE’S gelijkende koeien zien er nogal benig uit. In dit verband doet
in Addis Abeba een aardig verhaal de ronde. Een Hollandse dierenarts was eens
gevraagd, de veestapel van het land op hoger peil te brengen. Na een rondreis
keerde hij terug bij zijn ministeriële opdrachtgever en concludeerde: „Allemaal
afmaken en opnieuw beginnen”. De regering was niet zo blij met die aanbeve
ling, beëindigde de opdracht en 24 uur later zat de veearts in het vliegtuig naar
Nederland.
i
r
t
t
t
r
t
n
P
e
t
t-
e
g
ie
n,
r-
w
f-
1.
e
n
e
JET
L i :4'
