Drukke Waag
FILMS
Haarlem
Perspekt speelt
in Toneelschuur
Interfolk
Osnabrück
Ir. P. Kluyver
over nieuwe
steden
m
in
wijzer
i
I
m
Kamermuziek
Julia
Boekenweek
Herman
Britse sir was
Kees
ook in Moskou
Jazzclub
Cabaret in
Haarloheim
Orgelconcert
de Bavo
Marty in Lisse
B
DONDERDAG 8 APRIL 1971
Candy
f
De pastoor
1 tot en met 10 april
Gearriveerd
Reprises
Silly Skiffle
REMBRANDT
LIDO
ROXY
GASHAARDEN
FABER haarden
23% KORTING
Prolongaties
Christos en Wally
...vX„
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
MML'.' 1
een
de
NA HET OPEN podium op
vrijdagavond van 7 tot 9 zijn
Christos en Wally terug in de
Waag. Christos Mandells komt
uit New York en trekt teksten
t
Hl
Het Witte Huis,
Oranjeboomstraat 68, Haarlem
heeft
uit voorraad leverbaar met
HET AMSTERDAMS Strijk
kwartet geeft donderdag 15 april
in de grote zaal van het Haar
lems concertgebouw een kamer
muziekconcert. Het speelt van
Weber twee stukken: Langsa-
mer Satz en zes bagetellen; ge
volgd door het strijkkwartet
opus 10 van Debussy, het strijk
kwartet opus 18 nr 3 van Van
Beethoven en een „Quartett-
satz” (opus posthuum) van Schu
bert. Zoals men ziet een concert
van oude en tamelijk modern
werk.
Het Amsterdams strijkkwartet
bestaat uit Jeanelotte Hertzber
ger en Jan Hulst, viool, Rena
Scholtens, altviool en Rene van
Ast, violoncello. Het concert be
gint om kwart over acht.
vervolg zal zorgen. Perspekt,
dat onder aanvoering staat van
Ide van Heyningen, wil vele fa
cetten en mogelijkheden die de
groep biedt tonen. Gaat het
zien.
paar
Silly
dezelfde
het pro-
schrijvend en zingend rond. In
ons land ontmoette hij Wally die
deel uitmaakte van The World
Band. Ze werken sinds twee
maanden samen. De een speelt
gitaar, de ander dwarsfluit.
ZATERDAGAVOND weer een
optreden van Tom Paley, bijge
staan door Frank Quinlan, een
Ier die Ierse en Engelse balla
den en folksongs brengt. Hij was
al eerder in De Waag en trad op
voor radio en tv.
OP EERSTE en tweede Paas
dag is in De Waag muziek te ho
ren, die kenners onder de noe
mer „folkcabaret” brengen. Het
wordt gebracht door Herman
Erbé en Luc de Bruyn. Voor ze
samen in de slag gingen, kreeg
Herman enige bekendheid door
driemaal in de Rodeo 1970 de
eerste prijs te winnen, terwijl
Luc, die vanaf zijn twaalfde aan
de piano te vinden is, in allerlei
popgroepen meespeelde totdat
hem dat ging vervelen.
Herman en Luc
Alvast enige aankondigingen
van de komende voorstellingen
in de Toneelschuur in Haarlem:
Op 23 en 24 april „Eitjes leg
gen”, een surrealistisch pro
gramma van Hindrik de Groot.
Op 5, 6, 11, 12, 13, 16 mei
Loudi Nijhoff, Joan Remmelts
en Hans Boswinkel in „Clair
Obscur” van Marguerite Duras.
Op 19 en 20 mei première
twee eenakters van Henk van
Kerkwijk en Frank Herzen door
Broes Hartman en Eki Oost-
wald, regie Jan van Galen.
un
DE JEUGDIGE trompettist
Marty die sinds een bezoekje
voor Duys z’n Vuist het land
doortrekt met zijn gouden trom
pet is op vrijdagavond 16 april
in het gastenhuis Welkom, in de
Bondstraat te Lisse te horen. Er
wordt een grote toeloop ver
wacht. Kaarten zijn aan de zaal
te koop op zaterdag 10 april tus
sen 2.30 en 3.30 en op dinsdag
13 april van 5.30 tot 6.30 uur.
EEN DRUK programma in de
Waag dit weekeinde. Vanavond
begint het al. De Avro komt op
namen maken voor het pro
gramma De Belleman van Cobi
Schreijer. Ze treedt op met
Sonja Bemd’t en Tom Paley,
begeleid door Ben Ludeman (gi
taar) en Henk Orthman (bas).
Sonja Bemd’t geniet enige be
kendheid door haar wekelijkse
radioprogramma Soniatine en
een lp met jiddische liedjes.
Sonja zingt vanavond ook Isra
ëlische liedjes en werk van José
Mitchell. Tom Paley is een be
grip in de Old time-music, die
hij met Mike Seegers opnieuw
in de belangstelling bracht. Tom
Paley, een Amerikaan, woont nu
in Londen, maakte pas een toer-
nee door Zweden, trad op in het
Osnabrückse folksfestival en
vormt vanavond de hoofdschotel
in de Belleman. De opnamen
beginnen om acht uur. Laatko
mers kunnen er tot negen uur
niet in.
Waarom bijvoorbeeld vol
gend jaar niet een Haarlems
folkfestival met zangers en be
zoekers uit Osnabrück als gas
ten? En wie niet zo lang wil
wachten: in september heeft
Osnabrück zijn achtste folk
festival waarbij al voorberei
dende contacten met „The
Dubliners” zijn gelegd. De sa
menwerking zal dan al bestaan
door te proberen „The Du
bliners” daarvoor, of aanslui
tend in Nederland ook concer
ten te laten geven.
COBI SCHREIJER
IN DE TONEELSCHUUR is
met de paasdagen de Haarlem
se theatergroep Perspekt te
zien. Ze brengt het Paganini-
syndroom, een ingenieus en
vrolijk pantomime-programma,
waarin drie prachtig wit uitge
doste spelers het verhaal ver
tellen van een schlemielig vio-
listje dat droomt van grote din
gen. Er gebeurt bijzonder veel
in het stuk: kleine onnozele
dingen van elke dag worden
geparodieerd, dromerijen wor
den verbeeld; er is een absurd
op- en aflopen van traptreden
in een Escher-achtig blokvor
mig trappenhuis, en er worden
stoelpoten doorgezaagd.
Het Paganini-Syndroom
wordt uitgevoerd op zaterdag
10 april om 20.30 uur en her
haald (vooral voor de kinderen)
op tweede paasdag, ’s middags
om 2 uur. Op 12 april ’s avonds
om half negen doet Perspekt,
dat voortreffelijk technisch uit
gerust is, iets meer dan alleen
het Syndroom: een „slapstick-
marathon” en een „lightshow”,
die na de voorstelling voor een
trappen afkwamen. Kortom, de
sfeer was „folky” zoals ook de
Duitsers zeggen.
Het Interfolktijdschrift, dat
pas in de loop van de zaterdag
uitkwam, vermeldde vele na
men. Alle zonder uitzondering
aangekondigd als de grote ster
in hun land van herkomst.
DE HAARLEMSE Jazzclub,
te vinden aan de Nijverheids-
weg 5 in Haamstede, heeft op
9 en 16 april een sessionavond.
Op 23 april komt de New Or
leans Seven, een klassiek jazz
orkest oude stijl.
boekenboekenboekenboekënj
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboeken
boekenboeken WIJ ONTVINGEN
boekenboeken
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboekenl
Daphne van Nieuwenhuizen
Hans Otjes, die al eerder in
Haarloheim optrad, brengt een
programmaatje van nieuwe lied
jes. Hij wordt geschouwd als een
„natuurtalent”, maar dat gaat
langzamerhand niet meer op, nu
hij al drie jaar prof is. Hij heeft
geruime tijd met Herman van
Veen samengewerkt en is een
regelmatige gast in de Bob Bou-
bershow.
De nieuwe cabaretontdekking
is Szmulewicz (zijn ouders ko
men uit Polen) uit Amsterdam.
Hij is negentien jaar en haalde
met zijn liedjes de tekstprijs
1970 op het cabaretconcours in
Loosdrecht. Ook de muziek
maakt hij zelf. Hij is een paar
keer voor de televisie geweest
en trad op in het Zodiactheater
in Amsterdam.
„Papagaaien” van R. R. P. van der
Mark. Het houden van vogels thuis in
kooien heeft de laatste jaren een
enorme opbloei meegemaakt en voor
al het houden van papagaaien is erg
„in”. Voor een liefhebber-amateur is
een goede gids dan onontbeerlijk, ten
slotte wil men er zoveel mogelijk ple
zier aan beleven. Dit boek geeft op
allerlei gebied informatie wat het
houden van papagaaien aangaat: De
juiste verzorging, van alle verschil
lende soorten, huisvesting, voorko
ming en genezing van ziekten; ook
aan de mogelijkheden tot voortplan
ting wordt aandacht besteed. Het
boek is zeer verzorgd uitgegeven met
talloze gekleurde en zwart-wit platen.
DINSDAGAVOND beginnen
in de Grote of St. Bavokerk
weer de orgelconcerten, die door
de stadsorganisten zullen wor
den gegeven. Piet Kee opent de
serie met een zeer gevarieerd
programma. Hij begint met een
improvisatie ter gelegenheid van
de opening van het nieuwe sei
zoen. Daarna volgt een arabes
que van Louis Vierne, een ko-
raalbewerking van J. G. Wal
ther, een Fantasia con imitazione
van J. S. Bach, een prelude van
Zoltan Kodaly, „Force et agi-
lité” van Olivier Messiaen en tot
besluit „Wachet auf, rufet uns
die Stimme” van Piet Kee zelf.
Het concert begint om acht uur.
MET DE PAASDAGEN kan
Haarlem naar „Kees de Jongen”
kijken, dat door de toneelgroep
Centrum wordt gespeeld. Op 14
april is de voorstelling weer in
Velsen te zien. De Velsense
schouwburg begint de vrije
kaartverkoop op 13 april van 11
tot 13 uur en op 14 april van 12
tot 13 uur.
HERMAN VAN VEEN komt
donderdag 15 april naar de
Haarlemse schouwburg met zijn
show van liedjes, instrumentale
en verbale grapperijen. De Na
poleon van Neêrlands lichte mu
ze komt in de plaats van een
voorstelling door de Koninklijke
Vlaamse Schouwburg uit Gent,
die hier „De privee-sekretares-
se” van William Douglas Home
zou komen spelen. Dat kan niet
doorgaan omdat er moeilijkhe
den zijn in verband met de
speel-rechten. Het stuk zou in
het komend seizoen in een vrije
produktie in ons land worden
uitgebracht.
De directeur van de planologische
Dienst der provincie Utrecht, Ir. P.
Kluyver, heeft een aantal nieuwe ste
den in het buitenland bezocht en daar
van trouw verslag uitgebracht in „Nieu
we steden” uitgegeven door H. J. Paris
in Amsterdam. Hij heeft de hem ten
dienste staande gegevens zorgvuldig
verwerkt, maar weinig verband tus
sen deze gegevens kunnen ontdekken,
zodat een vaste lijn in dit boek ont
breekt. Het is dientengevolge eerder
een opsomming dan een betoog.
Zo is dus niet duidelijk aangegeven
in hoeverre in de laatste tientallen
jaren de nieuwe steden, die in ver
schillende landen tot stand gekomen
zijn, van structuur veranderd zijn. In
hoeverre er sprake is van een ontwik
keling, van een verandering van op
zet wordt niet behandeld.
Er is bovendien geen duidelijk ver
schil gemaakt tussen stadsuitbreidin
gen of stedelijke complexen, die bij
een „moederstad” horen (zoals bij
voorbeeld Schalkwijk bij Haarlem
hoort) en zelfstandige nieuwe steden
zoals men die bij ons bijvoorbeeld in de
IJsselmeerpolders vindt. Ir. P. Kluyver
kent dit verschil natuurlijk wel, hij
weet tevens, dat er overgangen be
staan van stadsuitbreiding tot nieuwe
steden, maar heeft het boek niettemin
de titel „Nieuwe steden” meegegeven,
hetgeen goed beschouwd niet juist is.
Want Nordweststadt bij Frankfurt en
Köln Chorweiler bij Keulen zijn echte
stadsuitbreidingen en geen nieuwe ste
den.
Het geheel wordt door dit door el-
„HET EERSTE PUNT dat we voor
ogen moeten houden is wellicht dat
veel van de veronderstellingen waar
op de Russische politiek is gebaseerd
onjuist lijken en dat de toekomst
daarom een andere weg zal volgen
dan zij verwacht”. Met dit soort vaag
heden heeft de Britse diplomaat Wil
liam Hayter (sir) een boekje volge
schreven getiteld „Rusland en de we
reld”. (Het Spectrum, Utrecht).
Als verontschuldiging dat het zo’n
moeilijke opgave is over de buiten
landse politiek van de Sovjet-Unie te
schrijven” voert Hayter aan dat er
„niet voldoende materiaal voorhanden
is”.
Russen liegen uit principe, heeft de
Brit ontdekt: „Natuurlijk liegt ieder
een wel eens, de een wat minder dan
de ander, politici meer dan anderen.
Maar niet communistische politici
maken van het liegen geen deugd en
generen zich als ze op een leugen be
trapt worden”.
De ChineesRussische verhouding
wordt afgedaan in ruim vijf bladzij
den en het meest opmerkelijke hierbij
is wel dat Sir William Tsjoe en Lai
heeft ontmoet „charmant als altijd”,
en dat De Gaulle „heel weinig wist
van Rusland, China en het communis
me”. Borrel tafelkout met Oxford-
accent op papier gezet.
INRUIL PREMIE
II II I nvoor ieder oud
XV V» tapijt
vraag inlichtingen:
tel. 023-310925
der andere op de televisiere
clame en op lieve oude Duitse
liedjes zoals „Guter Mond du
gehst so stille.”
Er werd nogal wat Ameri
kaanse old-time-muziek ge
speeld, vaak heel verdienste
lijk. Maar Tom Paley de man
van de New Cost City Ram
blers bracht die typisch ont
spannen sfeer en fabelachtige
techniek van de muziek uit zijn
eigen geboortestreek.
Tucker Zimmerman, een
Amerikaanse tekstschrijver uit
San Francisco blijkt al enige
jaren vooral in België op te
treden. Zijn teksten zijn knap,
al zijn ze wat modieus in het
volgen van een bepaalde trend.
Protest, weemoed over Kenne
dy, oproepen om God te volgen,
(Jezus ligt goed in de markt,
niet alleen in de pop-muziek).
Hij speelt geweldig gitaar, heeft
erg veel succes bij het publiek
maar liet bij mij geen over
weldigende indruk achter.
Terry Gould, een Engelse
folksinger, geeft voor de BBC
Duits taalonderricht. Hij lar
deert dat met volksliedjes en
heeft daardoor ook in Duits
land een luisterpubliek. Hij
heeft al heel wat Duitse
zangers de typische folk-style
van gitaar spelen onderwezen.
beeld, de Dubliners. Goeie mu
zikanten en zangers, ze moeten
hun eigen stijl nog vinden, het
is nu nog imitatie tot de ma
nier van zingen toe maar dat
komt er nog wel uit.
Dit festival wordt georgani
seerd met steun en in samen
werking met de Osnabrückse
dienst voor sport en jeugdza
ken. Deze dienst stelt het hele
Haus der Jugend met zijn staf
beschikbaar voor het festival,
verder wordt door hen de pu
bliciteit verzorgd, met dien
verstande dat Willy Schwen-
cken het programma en de
teksten samenstelt, maar de
dienst zorgt voor de uitwerking
en verspreiding van raambil
jetten, pamfletten, uitgebreid
programmaboek enz. Verder
bekostigt hij de workshop voor
gitaar.
In het Haus der Jugend
hangt een grote foto van het
Spaarne in Haarlem en er is
een bijzonder goed contact met
de heer Van Moock en zijn
staf. Er is veel uitwisseling
van Haarlemse sportcracks en
muzikanten zoals bijvoorbeeld
Rick van der Linden en Ek-
seption. Het lijkt na bespre
kingen zeker mogelijk om ook
voor folkmusic tot uitwisseling
te kunnen komen. Uiteindelijk
stond de Waag jaren geleden
model voor de oprichting van
de eerste Osnabrückse folk-
club.
OP DINSDAG 13 april is in de
Haarlemse stadsschouwburg het
toneelstuk „Hoe groen is Julia”
te zien van Paul Ableman. Het
wordt gespeeld door Joost Prin
sen en Helmert Woudenberg.
Het stuk gaat over twee samen
wonende studenten, van wie de
een op punt staat te vertrekken.
De Julia van de titel is de vrouw
op wie hij verliefd is. De voor
stelling, die geregisseerd werd
door Joan Remmelts is enige
weken geleden voor het eerst
gegeven in de Toneelschuur. De
beide spelers voeren het stuk
uit zonder decor of requisieten
vóór het toneeldoek.
Hierop past toch wel een kri
tische kanttekening. Tijdens de
persconferentie waarop hier
over vragen werden gesteld,
noemde de organisator van het
festival, Willy Schwenken, de
meeste zangers en muzikanten
„gearriveerde amateurs” en dat
is inderdaad de beste beschrij
ving. Dat was ook wat het pu
bliek zo ongeveer verwachtte.
Zo kon het gebeuren dat
Hans Theessink, een heel ver
dienstelijk folksinger uit En
schede samen met
muzikanten van
Skiffle groep uit
plaats, onvoorbereid
gramma-onderdeel, waar Jack
Dupree zou optreden, overnam.
Het publiek, dat blues ver
wachtte, schakelde soepel om
met meezingen van n.b. „Moe
ke der staait een vrijer aan de
deur.” Een levensgroot compli
ment voor Hans en zijn groep
je; muzikaal voortreffelijk en
in hun moers taal. Terwijl ook
de jonge Duitse zangers, net
als trouwens in Nederland,
klakkeloos successen van com
mercieel in de markt liggende
zangers imiteren, blijken de
mensen die werkelijk iets te
zeggen hebben en die het fes
tival de moeite waard maken
niet alleen in het Engels en
Amerikaans maar ook in hun
eigen taal hun inspiratiebron te
vinden.
Uit Hannover bijvoorbeeld
de twee jongens die zich „Ar-
beitstitel Knochen” noemen.
Zij brachten teksten van Frank
Wedekind, Erich Kastner en
eigen satirisch materiaal. On-
ZOALS ANDERE Duitse ste
den hun carnaval hebben, zo
hebben wij de laatste jaren ons
folk-festival, schreef de Osna-
brücker Zeitung over het festi
val dat het afgelopen weekein
de werd gehouden. Toch denk
ik dat Carnaval door de hele
stad meer zou worden meege
vierd dan dit „Interfolk”, dat
zich beperkte tot het Haus der
Jugend. Maar ja, volksmuziek,
folkmusic is de internationale
term, is nog altijd voor een
klein publiek. Wel was er bij
dit zevende festival wéér een
grotere deelneming als de vo
rige keren en deze groei zet ge
stadig door.
Het festival begon vrijdag
avond met een concert dat tot
ongeveer twaalf uur duurde.
Via workshops voor gitaar, ge
leid door Terry Gould uit Lon
den, en de „sing-arounds” voor
amateurs in de koffiekamer,
verzamelde zich steeds meer
publiek in de grote zaal voor
de aangekondigde zangers. Za
terdags en zondags een mid
dagconcert, de avonden zoals
op de zaterdag uitlopend tot 3
uur ’s nachts.
Allerlei dingen gingen pri
ma, van alles ging ook mis.
Een duidelijk programma-over-
zicht was er niet, het licht viel
uit en ging weer aan, de mi
crofoons weigerden soms, maar
niet vaak. De grote blueszan
ger Champion Jack Dupree
kwam niet opdagen, maar de
stemming bleef
De bezoekers kwamen voor
namelijk uit steden waar folk-
clubs zijn in Duitsland, er wa
ren wat Belgen en een grote
groep uit Enschede. Er werd in
jeugdherbergen overnacht, wie
geen plaats vond kon met een
Osnabrückse bezoeker naar
huis. Een student presteerde
het om de laatste achtentwin
tig mensen zonder onderdak in
zijn appartement te huisvesten,
een verbijsterde buurvrouw
achterlatend die geteld had
hoeveel er zondagmorgen de
Het grootste succes had de
Silly Skiffle groep uit Ensche
de. Tot mijn schande had ik ze
nog nooit gehoord, maar ze
spelen ook meer in Duitsland
dan in Nederland. Een gewel
dig muzikale groep met een
enorme beat, goeie zangers en
instrumentalisten. Een reper
toire in het genre van de CCC
met een virtuoze wasbordspe-
ler, en een soort tuba die regel
recht uit het muziekmuseum
komt.
Uit Berlijn was de groep
„Fiddling Joe and his bawdy
fellows” met de zelfde instru
menten als hun beroemde voor-
PAUL SCHEELINGS organi
seert op 10 en 17 april in het
theater Haarloheim (Smedestr.
23 in Haarlem) een veelzijdig
programma: litterair cabaret
door Daphne van Nieuwenhui
zen en Robert Kreis en ander
cabaret door Hans Otjes en
Szmulewicz.
De Vlaamse actrice Daphne
van Nieuwenhuizen, vooral be
kend als televisle-presentatice,
brengt met de cabaretiers Ro
bert Kreis een programma van
teksten van Nederlandse en
Vlaamse dichters, van Elschot
tot Remco Campert, die op mu
ziek gezet zijn. Het programma
is geregisseerd door Albert Vo
gel, de voordrachtkunstenaar
die met mejuffrouw Van Nieu
wenhuizen enige litteraire pro
gramma’s maakte voor de
Vlaamse televisie. „Dat is nou
leven” heet het dichterlijke
avondje, dat in Haarloheim voor
het eerst wordt vertoond. De of
ficiële premiere is op 23 april
in het Haagse Diligentia.
HET IS ZEKER al weer vijf jaar ge- g
leden dat het boekje „Candy” van Terry
Southern en Mason Hoffenberg „in” was
en gold als het beste wat tot dan op het
gebied van de pornografische satire of de
satirische pornografie verschenen was. g
Candy” heeft later een Nederlands pen- g
dant gevonden in „Tjeempie” van Remco g
Campert, waarin eveneens een kwasi-on- g
schuldig meisje zich via gespeelde arge- g
loosheid het slachtoffer liet worden van g
een reeks seksuele avonturen en uitspat- g
tingen. S
Sindsdien is er het een en ander ge- S
beurd op het sex-front, zowel in de litte- g
ratuur als op de film en men kan op het S
ogenblik moeilijk meer koud of warm wor- g
den bij Candy’s rijk gevarieerde erotische
avonturen, waarbij zij, althans in de film,
al dan niet in liggende toestand gecon-
fronteerd wordt met beroemdheden als g
Ringo Starr die een kinderlijke voyeuris- g
tische tuinman speelt, met Richard Burton g
die een dichter in de trant van Dylan Tho- g
mas moet voorstellen, met Walter Matthau g
als een Amerikaanse generaal, James Co-
burn als een mode-chirurg, Charles Azna-
vour en Marlon Brando. g
Vooral door de erg onpersoonlijke en g
vlakke regie van de Franse acteur Chris
tian Marquand komt er weinig over van
de bedoelde pikanterieën, de film is trou
wens ook al enige jaren oud en verder is
de Zweedse Ewa Aulin (een schoonheids- g
koninginnetje uit ’66) volstrekt incapabel
gen. Het enige opmerkelijke aspect van de S
film „Candy” is dan ook wel dat met zo-
veel beroemdheden en met zoveel in we
zen 1
weinig resultaat bereikt werd. In Rem
brandt.
IN FRANS HALS draait weer Ben
Hur, de spectakelfilm van William Wy
ler met Charlton Heston en Jack Haw
kins in de hoofdrollen.
IN DE nachtvoorstelling van Frans
Hals „Helden zonder glorie”, een „klas-
sieke” oorlogsfilm naar het boek van
Norman Mailer. Een film over de oor- h
log van de Amerikanen tegen de Japan- g
ners vol heldenmoed en heidenleed. Na g
„MASH” en „Catch 22” een lachertje g
geworden. In de nachtvoorstellingen s’
van Cinema Palace „El Dorado”, een g
western van enig gehalte met Robert
Mitchum en John Wayne.
LOVE STORY is uiteraard geprolon-
geerd in Cinema Palace, terwijl in Lu- S
xor Louis de Funès en zijn gendarmes f
nog een week óp drift zullen zijn.
I
I
I
Si kaar bespreken van verschillende com
plexen nogal chaotisch. De problema
tiek is immers bij de verschillende
verschijningsvormen uiteenlopend en
al kan deze problematiek juist bij de
overgangsvormen goed worden aange
toond, de auteur heeft dit nagelaten
en zich bij „blote” informatie gehouden,
film „Candy” is dan ook wel dat met zo- Het boek werpt dus geen nieuw licht
-1 -• g op zaken, die juist in de laatste tiental
toch wel aardige erotische grapjes zo h jaren aanleiding hebben gegeven tot
g tegengestelde opvattingen.
R. BLIJSTRA
.„J
TT.l ^«^/\«l»zv1NbA •-» tron rla
I
I
lijk zal het hier om een dominee gaan, g
maar een pastoor maakt de situatie pikan- g
ter) komt in het begin van de vorige eeuw g
naar een dorp, waarvan de bevolking uit- g
sluitend uit vrouwen bestaat, omdat de g
mannen bij een oorlog betrokken zijn. Van
al het vrouwelijk schoon raakt de pastoor- S
dominee in een permanente staat van op- g
winding die zo zichtbaar is dat hij niet
eens zijn beleefdheidsbezoek aan de bis-
schop kan afleggen.
Alle beschikbare vrouwen die met hem
meevoelen, doen haar best de geestelijke
herder terwille te zijn, zodat hij zich weer g
in het openbaar kan vertonen. Uit dit ge- g
geven dat van grove en bittertafel-humor g
aan elkaar zit heeft regisseur Torgny g
Wickman een nogal vervelende en lang- g
dradige film gemaakt die eigenlijk maar g
één grap kent en die eindeloos herhaalt of g
lichtelijk varieert.
Maar op de titel alleen al en op de bui- g
ten de bioscoop getoonde plaatjes zal voor g
de pastoor die geen bloot meer kan zien g
ongetwijfeld wel enige belangstelling be- g
staan. En die belangstellenden kunnen dan g
tegelijk kennis maken met onze landge- g
noot Comelis Vreeswijk die als zingende g
troubadour de als los zand aan elkaar g
hangende scènes muzikaal verbindt. In
Lido.
CHARLES BOOST
I
UIT DE DUITSE filmbordelen komt
„Josefine, ’n meisje voor iedereen”. Een
film met net genoeg bloot o m erotische
fantasieën op gang te helpen. Het ver- g
haaltje is om gillend bij weg te lopen, zo r
onwaarschijnlijk. Een „liefdesdol katje” g
verleidt allerhande mannen, die betrok- g
ken zijn of worden bij een onduidelijke g
rechtszaak. In Roxy.
IN STUDIO is deze paasweek terug te g
zien: „Easy Rider”, een aantrekkelijke g
film over rondtrekkende hippies (Peter g-
Fonda en Dennis Hopper, de regisseur
van de film) en de reactie, die zij bij de
doorsnee-plattelander in de States op
roepen.
ik.
