CHINEZEN HEBBEN GEEN
TUD VOOR DE WELLUST
WARE UNISEX VINDT
DE ENIGE
MAO'S RODE PARADIJS
MEN IN
I»
I
W
O
W «Ru
1
HL
L JF
ZATERDAG 17 APRIL 1971
Straatbeeld in China. De kleding is volmaakt „unisex”. Een ysje-van-de-staat is de enige luxe.
K
V
PUl
Jflr
I - U A
L
‘W.F 7110
f.a
1
i
I
Erbij
Samen uit, in het nette ja, gezellig I
Leden van het jeugdkamp bij het
Ming-reservoir: karabijnen inplaats
van „stickies”.
Jong geleerd, oud gedaan. Wie met Mao-stripboeken begint zal zonder
zieleschade de puberteit bereiken
Man en vrouw aan de draaibank, in precies dezelfde saaie, werkkielen.
De sexüele prikkel is volkomen weggevallen.
(Nadruk verboden)
BOB TADEMA SPORRY
DAT AL DIE Chinezen nu zo zuiver
op de graat zijn, of zo totaal ontdaan
van alle menselijke gevoelens op dit
gebied wil er bij mij niet in. Natuurlijk
niet, ik kwam uit het westen tenslotte.
Maar iedere Chinees waar we op dit
punt mee praatten zocht ons van die
verkeerde opvattingen te genezen. Chi
nezen van nü weten hoe het hoort. Ze
hebben ernstiger dingen aan hun hoofd
dan sex en dat gezanik. Er is politiek,
er is werk, er is kunst. Nou ja, kunst...
kuise bed te rollen natuurlijk zonder
pil of zelfs maar voorlichting en het
voor de rest aan hun strenge Cerberus
sen over te laten om over hun eer te
waken.
mag wezen, want als er iets van bour
geois is dan is het dat! De unisex straalt
je tegemoet uit de onpruimbare films,
de kinderlijk onschuldige variété’s, de
innig keurige balletten, het totaal ge
brek aan enige géne die het normaal
maakt dat men zich op straat half ont
kleedt, niet om opzien te wekken (het
idee alleen!) of om iemand te kwetsen,
maar omdat het erg warm is en je kle
ren dus klef worden of hinderen. En
dat schaadt natuurlijk de economie.
■w
Met karabijnen sjouwen en handgrana
ten feilloos gooien. Betonnen rioolpijpen
sjouwen, dijken opwerpen, kanalen
graven. In stinkende moerassen sol
daatje spelen en als heel klein meisje
door rollen prikkeldraad kruipen zon
der een traan te laten bij een bloedige
schram.
Uit die „flinke jongens en meisjes”
groeien ordentelijke kameraden die
weten dat sex een biologisch verschijn
sel is waar je mogelijk plezier aan kunt
beleven, maar dat beslist geen plaats
heeft in de ideologie, tenzij de commune
er in een of andere vorm beter van zou
kunnen worden, indien dat onwaar
schijnlijke feit zich ooit zou kunnen
voordoen.
DE REST van de vakantietraining
was sterk realistisch om het zacht te
zeggen. Jongens en meisjes ontkleedden
zich daarna in de eigen tenten tot
op een akelig unisex-onderbroekje en
dan gingen ze op manoeuvre in zeer
onaangename, zeer slijkerige en stin
kende moerassen. Wie mocht verwach
ten dat dit blote gedoe zou leiden tot
sexuele uitspatterij of leuke spelletjes,
kwam bekocht uit. Als ze tegen de
avond terugkeerden naar het kamp wa
ren ze zo totaal óp dat iedereen, zelfs
de krachtpatsers, blij was in het eigen
IN CHINA hecht men veel aan een
„flink kind” dat niet meteen schreeuwt
en huilt en dat een verdiende straf
weet te incasseren zonder protest. Uit
die „flinke kinderen” groeien „flinke
jongens en meisjes” in die zin, dat ze
nóóit zullen gaan protesteren, tenzij op
bevel; dat ze geen demonstraties hou
den zonder van te voren de goedkeu
ring der autoriteiten (en hoe autoritair
zijn die in ideologische landen-te
hebben gevraagd.
NOOIT kwam er een jongen in het
meisjeskamp en omgekeerd.
Zwemmen deed men iedere dag ge
zamenlijk in het prachtige stuwmeer,
gehuld in de meest conservatieve van
WIE ZO’N KAMP een paar maal
heeft bezocht begint iets te begrijpen
van het feit, dat in China de enige
echte unisex te vinden is in die zin, dat
man en vrouw er zo volmaakt gelijk
zijn als waarschijnlijk nergens anders
ter wereld. Het brengt heel wat conse
quenties met zich mee, en vreemd ge
noeg meer voor de vrouw dan voor de
man. Mannen die typisch vrouwenwerk
deden zagen we nooit. Ze maakten niet
schoon, zorgden niet, voor de kinderen,
deden geen huishouding die toch ook
zelfs in een communistisch land gedaan
moet worden. Maar de vrouw deed er
„mannenwerk” als iets vanzelfspre
kends: een heimachine, een hijskraan,
een vrachtauto, een tractor bedienen.
Aan draaibanken en machines staan.
ER ZIJN IN CHINA jeugdkampen in
overvloed, evenals schoolreisjes naar
culturele of historische plekjes. Alle
maal staan ze onder leiding van dood
ernstige leraren en leraressen, en alle
maal worden ze gerund op een manier
als vroeger bij ons in de Graal of de zo
degelijke AJC. Een dergelijk jeugd
kamp vonden we in de buurt van Pe
king bij het reusachtige Ming-reservoir
in een mooi en bergachtig terrein, dat
uitnemend geschikt was voor het zwaar
dere soort militaire oefeningen en het
maken van het uitputtender soort wan
delingen. Van voorjaar tot winter was
dat reusachtige kamp constant in be
drijf, en bet aantal jongens en meisjes
dat er door de vakantie-mangel werd
gehaald moet tienduizenden bedragen
hebben.
VANZELFSPREKEND begon de dag
met het aanhoren van ideologie in
enorme porties; dan volgden de be
roemde drie-immer-te-lezen-hoofdstuk-
ken van onze Grote Stuurman; dan
werd Mao krachtig geprezen in rollende
„spontane” volzinnen, en met het rode
boekje gezwaaid; tenslotte werd er
massaal gezongen als voorbereiding tot
een portie indrukwekkende en naar ons
gevoel totaal uitputtende gymnastiek
Dan volgde de militaire training zonder
dewelke geen dag goed is of kan zijn.
Jongens en meisjes gingen, gelijkelijk
met loodzware karabijnen gewapend
en dat ding moest de hele dag worden
meegesleept! naar de schietbaan en er
werd daar danig geoefend. Onderscheid
tussen jongens en meisjes werd nooit
gemaakt (behalve op sexgebied), want
de vrouw is in China daadwerkelijk de
consequenties van dragen, iets waar de
Dolle Mina’s eens op moesten gaan stu
deren.
VOOR DE DUITSE SPD is het niet
te hopen, dat Mao er achter komt hoe
men buiten China zijn eigen opvoed-
methoden interpreteert! Hij zou zich
hogelijk genomen voelen. Natuurlijk
niet door de politieke indoctrinatie
uiteraard, want die is vanzelfsprekend
uitstekend berekend op het bevrijden
van de menselijke geest van nare kluis
ters, maar wel door de wijze-waarop.
Het is merkwaardig dat deze zo voor
uitstrevende maoïstische jeugdopvoe-
ders altijd zo buitengewoon slecht op
de hoogte zijn van wat men in China,
bakermat van de „echte” ideologie, op
het gebied van jeugdkampen verwacht
en eist. Namelijk: ijzeren discipline,
strenge tucht en een uiterste kuisheid
waarvan de moderne wereld geen weet
meer heeft. En in plaats van alcohol,
marihuana, pillen en meer van die sti
mulerende zaken, doet men het er af
met een bordje rijst, groente en vis,
met meestal een glaasje warm water
erbij en als het hoog feestelijk moet
wezen een bekertje groene thee. Een
ijsje-van-de-staat toe is dan een onver
wacht meenemertje! Ik neem dan ook
niet aan dat veel van die progressieve
jeugdleiders uit onze contreien ooit een
kijkje hebben kunnen nemen in Chi
nese jeugdkampen. Want dan waren ze
óf bekeerd teruggekomen en dat is
wel uiterst onwaarschijnlijk als je een
maal hebt geproefd van de grootste
sexuele vrijheid óf ze waren schrei
end gevlucht voor zoveel onbegrip van
wat de jeugd toekomt.
ZO NU EN DAN worden we in de pers
of per teevee vergast op verhalen over
jeugdkampen, waar alles kan en mag. Een
dergelijk kamp werd niet zo lang geleden
opgezet door de linkervleugel der Duitse
SPD, maar in Zweden. In dat kamp kregen
kinderen van 11 jaar af een sexuele, maar
bovendien een soort politieke scholing.
In het kamp bleken toestanden te heer
sen, waarvan de organisatoren aannamen
dat het in de rode landen ook wel zo zou
gaan. Verplicht gemengd slapen, leuke
spelletjes voor het slapengaan, en het uit
reiken van voorbehoedmiddelen, behoor
den tot de orde van de dag, want dat sex
en politiek samenhangen was de ernstige
mening van de leiders.
DE UNISEX van China openbaart
zich op bijna ieder gebied; in de
kleding die echter wel schoon en heel
moet zijn, maar die nooit gek of hip
alle donkere wollen en katoenen bad
pakken ook de jongens! maar
het douchen ging streng gesepareerd en
op indrukwekkende afstand van elkaar.
Voor de rest deden ze alles samen,
sport,, militaire training, spelletjes,
eten, maai zonder een sprankje gek
heid, verliefdheid, uitdaging, sexbom-
merij of meer van dat lugubers. Dat
moet in China bewaard blijven voor de
(echtelijke) slaapkamer, iets wat er bij
de Hollandse maoïsten ook maar niet
in wil. Wat de kleding betrof, die was
mensonterend saai, kleurloos en fanta
sieloos. Niet omdat ze „zoveel van el
kaar hielden” droegen ze unisex-on-
dergoed, maar om de simpele reden dat
dat voor de staatseconomie veel voor
deliger is. En wie geen sex bedrijft in
teresseert zich natuurlijk niet voor lin
gerie.
EN HET BIJFT een feit dat de om
gang tussen al die jougens en meisjes
die we heel vaak ONGEZIEN bespied
den verfrissend natuurlijk en openhar
tig was. Er werd niet alleen nergens
geflirt, maar er was totaal geen uitda
ging van de kant der meisjes, geen
stoer gedoe van de jongens. Er werd
ontzettend veel en bijna altijd dodelijk
ernstig gepraat en samen in Mao ge
lezen ja waarachtig dat DEDEN
ze! en er werd toneel gespeeld,'
netjes gedanst en muziek gemaakt.
Nétte muziek uit de aard der zaak. Niet
van het soort waarbij jongens gaan hij
gen bij pop hoort sex, mocht ik
laatst lezen of meisjes zich krijsend
in de wellust storten, zoals schijnt te
horen bij hel betere pop-werk. Maar ze
vermaakten zich duidelijk buitenge
woon. Alleen was het allemaal zo on
gelooflijk. jé! onschuldig en zo ver
schrikkelijk jong. Het was het soort
jong-zijn dat bij ons totaal schijnt te
zijn uitgestorven. Maar wij hebben dan
ook geen taboes meer, nergens. In China
hebben ze er duizenden. Zouden die
voorwereldlijke dingen dan toch wel
ergens een beetje nut hebben?....
DIT KAMP was een schoolvoorbeeld
voor al dat soort instellingen. Links la
gen de tenten voor de meisjes in strak
ke lijnen en model-model opgesteld.
Geen krummeltje papier was ergens te
bespeuren, het hele terrein was onbe
rispelijk aangeharkt. Alle afvoergootjes
werden dagelijks gecontroleerd en wat
de latrines betrof, gewoon gewéldig,
voor zo ver een latrine geweldig kan
zijn.
Na het meisjeskamp kwam er een
groot stuk open terrein, welig met bos
jes begroeid, die wel het zicht benamen
maar geen stiekeme schuilhoekjes bo
den. Dan kwamen de tenten voor de
jongens, zo mogelijk nog „modeller”
dan die van de meisjes er bestond
een grote concurrentie op dit gebied!
waar dan ook nergens ook maar één
voorwerp rondslingerde. Als de avond
kwam stonden in meisjes- en jongens
kamp alle karabijnen model op rotten
en waren de oefengranaten netjes op
gestapeld. En nooit, maar dan ook
SS
-- -- I.
