OPMERKELIJK KORTE
VLUCHT VAN SOJOEZ
Absolute meerderheid in
Massaal protest in Washington tegen
Vietnam èn regering van Nixon
Sleeswijk-Holstein voor
Christen-Democraten
VAN DAG TOT DAG
commentaar op actuele zaken
Na koppeling in ruimte met Saljoet
Polarisering
met gevaren
Dag van nieuwe compromissen
Opvallend veel betogers van middelbare leeftijd
Een partij
voor gewone mensen
STEMT V.V.D. LIJST 3
Nixon prijst
Griekenland
Sauna-eigenaar in
Zwitserland geeft
zich over
3
MAANDAG 26 APRIL 1971
Zachte landing
Eén stem
Foefjes
V akbonden
4
T"'' A
■ML
aSHSMI
Tijd van zwijgen voorbij
(Van onze redacteur in Washington)
WASHINGTON Ongeveer 400.000 Amerikanen protesteerden zater
dag tegen het Vietnambeleid van president Nixon in massale bijeenkom
sten in San Francisco en in Washington zelf. De opkomst verraste zowel
de organisatoren als regeringsfunctionarissen, die gerekend hadden op
minder dan de helft van het aantal demonstranten. De bijeenkomst in
Washington, voor het Congresgebouw, werd georganiseerd door de nieuw
opgerichte „Volkscoalitie voor Vrede en Recht”, en werd althans in naam
gesteund door een tiental senatoren en tenminste 29 leden van het Huis
van Afgevaardigden, ook meer dan bij vorige demonstraties het geval was.
President Nixon was vrijdag voor het weekeinde vertrokken naar Camp
David, even buiten de hoofdstad.
CDU-overwinning heeft
alle
ADVERTENTIE
De tv-rubriek „Kort Geding” heeft zon
dagavond een goede bijdrage tot het be
grip „polarisatie” gegeven, door de twee
exponenten van de huidige politieke te
genstelling in Nederland, Den Uyl en
Witteveen, tegenover elkaar in het krijt
te doen treden om met behulp van weder
zijdse getuigen de vraag: „Moet het hui
dige kabinetsbeleid worden voortgezet?”
van een antwoord te voorzien.
Onder hen was een 40-jarige makelaar
in effecten, gestoken in een gekreukeld
pak na een lange busreis van Massachu-
sets naar Washington. Hij zei wat velen
van zijn groep en leeftijd dachten: „Nee,
ik voel me tussen deze jongeren niet
thuis. Ik voel me schutterig en ik wil er
ook helemaal niet bijhoren. Maar ik kan
niet langer thuisblijven. Er moet wat ge
daan worden. Er is iets mis met het
landse tijd plaats. De twee ruimtesche
pen bleven ongeveer 5% uur met elkaar
verbonden waarna zij weer ontkoppelden.
Maak ons nog sterker als
u zo denkt en word lid
V.V.D., Koninginnegracht
61, Den Haag, telefoon
0 70 - 60 48 03.
(Van onze medewerker ruimtevaart)
MOSKOU De vlucht van de So-
joez-10 is in de nacht van zaterdag op
zondtg geëindigd met een landing in
Kazakstan. Tjjdens de vlucht werd
door de drie kosmonauten slechts een
koppeling uitgevoerd met het op 19
april gelanceerde ruimtestation Sal
joet. De vlucht van de Sojoez heeft
47 uur en 46 minuten geduurd.
Koppelingsmanoeuvres zijn door de Rus
sen al enkele malen, maar door de Ame
rikanen veel meer uitgevoerd. Zowel tus
sen bemande en onbemande als tussen
twee bemande ruimtevaartuigen.
ATHENE. (Reuter) President Nixon
heeft de Griekse regering gezegd dat de
economische ontwikkeling in de laatste
paar jaar Griekenland in het voorste ge
lid van zich snel ontwikkelende landen
heeft geplaatst.
Nixon zei dit in een boodschap die zijn
minister van Handel, Marice Stans, aan
premier Papadopoelos overhandigde.
Zij waren de „zwijgende meerderheid”
waar Nixon het eens over had, en voor
hen was de tijd van zwijgen kennelijk
voorbij.
XAAAA/WWWWWW\AAAAAAA/MXAA/WWWWVWWWWWVWWWW\AA^MAA/WWWWWWWWWVWWWWVW
AAAAA/VVMVVVVVVIA/VVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVWVVVVVVWVVVVVVVVVVVVWVVWVVVVVWVWVVVVVVWVIAMM
De Russen hebben in het geheel niet
meegedeeld of tijdens de gekoppelde
vlucht materiaal tussen de beide ruimte
schepen is uitgewisseld en of één of meer
kosmonauten naar de Saljoet zijn overge
stapt en weer teruggekeerd.
Zou dit laatste wel het geval zijn ge
weest, dan zou vrijwel zeker van een der
gelijke operatie melding zijn gemaakt. Op
grond hiervan moet aangenomen worden
dat uitsluitend de enteringsmanoeuvre en
de ontkoppeling zijn uitgevoerd. Het lijkt
onwaarschijnlijk dat dit het uitsluitende
doel van de tweelingvlucht is geweest.
Daarvoor waren in ieder geval geen drie
kosmonauten nodig. Bovendien wordt er
in herinnering geroepen dat Jelisjejev in
januari 1969 wel is overgestapt van de
Sojoez-5 naar de Sojoez-4 en dat hij waar
schijnlijk met zijn ervaring juist voor een
dergelijke operatie meegestuurd is met
de Sojoez-10.
kunnen opleveren om uit de inflatie-
impasse te komen?
De eigenlijke dooddoener in onze hui
dige politieke verhoudingen zou dus een
schijnbare polarisatie kunnen zijn, name
lijk de schrille tegenstelling liberaal-con-
servatief tegenover socialistisch-progres-
sief, terwijl de echte polarisatie waar
schijnlijk heel anders ligt: Confessioneel
tegenover niet-confessioneel.
Dié tegenstelling zou ook veel meer
parallel lopen met de maatschappelijke
verschijnselen, omdat in de confessionele
hoek de saamhorigheid tussen christelij
ke partijen veel meer uit een ideologische
verwantschap dan uit conforme maat
schappelijke, economische, financiële en
politieke denkbeelden stamt. Het libera
lisme en het socialisme zijn beide oor
spronkelijk vemieuwings- en hervor-
mingsstromingen geweest, die weliswaar
totaal verschillende uitgangspunten had
den maar hun grootste tegenstroom on
dervonden bij de confessionelen. Het
noodlot heeft gewild dat zowel onder het
liberale als onder het socialistische vaan
del groeperingen groeiden die zo hetero
geen waren dat de beginselen sterk ver
waterden. Maar de tegenstelling confes-
sioneel-niet-confessioneel is opnieuw zeer
actueel geworden, zodat de uitslag van de
komende verkiezingen, hoé die dan ook
zal zijn, niets zal kunnen bijdragen tot
opheldering van de situatie der werke
lijke tegenstellingen. Zij scheppen slechts
nieuwe compromissen.
Uyl - Van Mierlo - Aarden een etiket van
anti-christelijk denken opgeplakt. En dat
aan de hand van de verkiezingsprogram
ma’s. Deze vorm van politieke strijd zal
de K.V.P.-partner A.R.P. allerminst ap
preciëren, al heeft men van de Anti-Re-
volutionaire kant geen uitspraak in die
zin gedaan. D Veringa baseerde zijn uit
spraak op c >ortus-kwestie, maar het
lijkt moeilijk vol te houden dat het „link
se” streven om de grote stroom van ille
gale vruchtafdrijvingen binnen de maat
schappelijke orde en onder de wet te
trekken, onchristelijk zou zijn. Men kan
van zo’n punt eenvoudig geen christelijk
criterium maken. Doet men dat wel, en
kennelijk met de bedoeling niet-confessio
nele partijen te brandmerken als niet-
maatschappelijk, dan werkt men de on
gewenste polarisatie in de hand die met
name bij de A.R.P. zo gevreesd wordt.
Afgezien van de vraag of het door dr.
Veringa tot dogma verheven motto „eer
bied voor het leven” kenmerkend en con
ditioneel christelijk moet worden ge
noemd, omdat het voor een zo variabele
uitleg vatbaar is, gaat het te ver om niet-
confessionele partijen een gebrek aan eer
bied voor het leven te verwijten ómdat
zij op eigen manier maatschappelijke her
ordening nastreven. Christelijk of niet-
christelijk zijn termen die in de politiek
weinig of geen praktische aansluiting
vinden. Maatschappelijke idealen die in
fijngenuanceerde beschaving hun oor
sprong vinden, komen niet alleen voort
uit confessies en komen zelfs vaak juist
niet uit confessies voort. Historisch ligt
er altijd nog een pijnlijk voorbeeld klaar:
de socialisering van het maatschappij
beeld heeft zich voltrokken uit velerlei
onconfessioneel denken, waarna de resul
taten gaandeweg en soms schroomvallig
door de kerken werden overgenomen.
Ditzelfde verwijt is trouwens op dit
moment hoogst actueel binnen de kerken
zelf, die een tijd van schokkende veran
deringen doormaken ten gevolge van on
behagen in eigen christelijke kring over
de traagheid van de praktisering der
christelijke beginselen.
koppeling inderdaad is gelukt. Bovendien
is het opgevallen dat de Russen na aan
vankelijke fanfares over Saljoet en So
joez later opmerkelijk sober in hun be
richtgeving zijn gebleven. In de Russische
pers en televisie werd er na zaterdag
vrijwel geen aandacht meer aan besteed.
Opnieuw hebben de Russen door dit al
les twijfel gezaaid met betrekking tot het
succes van hun ruimtemissies, doordat zij
systematisch de doeleinden van hun vluch
ten tevoren onvermeld laten en alleen
maar na afloop succes claimen hoe on
waarschijnlijk die ook klinken.
De aanwezigheid van vakbondsdelega-
ties impliceerde ernstig ongenoegen over
het nationale economische beleid van de
regering en de zeer aanzienlijke werke
loosheid waardoor honderden universitair
opgeleiden, zoals in de jaren van de ma
laise van 1930, nu gedwongen zijn te wer
ken als bordenwassers, concierges,
schoonmakers, of keukenpersoneel.
Resultaten van steekproeven, opiniepei
lingen en waarnemingen in het kader van
kiezersonderzoeken wettigen de verwach-
tig dat de opkomst van stemgerechtig
den bij de Kamerverkiezingen van woens
dag groter zal zijn dan bij voorgaande
verkiezingen het geval was. Men spreekt
zelfs van een te verwachten opkomst van
boven de tachtig percent.
Er zijn natuurlijk factoren die de op
komst op de dag zelf ongunstig kunnen
beïnvloeden, zoals het weer, maar in het
algemeen kan men toch wel aannemen
dat de apathie die zich bij vorige verkie
zingen van het stembusvolk meester
scheen te hebben gemaakt, sterk is afge
nomen. Dat betekent een hernieuwde be
langstelling voor het politieke evenement
en een groter gevoel van betrokkenheid
bij de meerderheid der kiezers. Men
meent waarschijnlijk dat er deze keer iets
wezenlijks op het spel staat en dat er in
derdaad sprake is van een gerichte keuze.
De „polarisatie” die zich de laatste maan
den in onze politieke arena heeft voltrok
ken, is daar niet vreemd aan.
Polarisatie is het proces van scherpere
markering der principiële tegenstellingen.
De idee van „lood om oud ijzer” ver
dwijnt en maakt plaats voor het besef dat
er sprake is van belangrijk uit elkander
wijkende politieke wegen, die naar ver
schillende kampen leiden. Sommigen be
treuren deze polarisatie, omdat zij er een
toeneming van de onverdraagzaamheid
van vrezen. Met name in de A.R.P. wordt
deze polarisatie afgewezen, niet onbegrij
pelijk overigens omdat juist deze partij de
praktische toepassing van op confessione
le gronden steunende maatschappij denk
beelden voorstaat en zich daarbij altijd
meer bemiddelend dan afwerend heeft
opgesteld.
Wat dat betreft verschilt de opvatting
van lijsttrekker Biesheuvel aanmerkelijk,
bijna principieel zou men zeggen, van de
inzichten die K.V.P.-man Veringa verkon
digt. De katholieke lijsttrekker heeft tij
dens zijn verkiezingscampagne „het chris
telijk denken” voor zich gemonopoliseerd
en de progressieve concentratie van Den
De Sojoez-10 die vrijdagochtend om
00.54 uur was gelanceerd maakte twee
etmalen later zondagochtend om 00.40
uur een zachte landing in Kazakstan, 130
kilometer van de stad Karaganda.
De duur van de vlucht was opmerke
lijk kort. Kortere vluchten gedurende het
hele ruimtevaarttijdperk waren van de
Russen slechts die van Komarov, die na
een reis van ruim 26 uur in de Sojoez-1
in april 1967 bij de landing het leven
verloor, de vlucht van Beljajev en Leonov
in maart 1965, een driemansvlucht in ok
tober 1964 en de eerste vluchten van Rus
sen namelijk van Titov in augustus 1961
en Gagarin in april 1961 tien jaar gele
den.
Opmerkelijk vinden de westerse des
kundigen voorts dat geen televisiebeelden
zijn getoond van de koppeling met de
Saljoet. Wel van de ontkoppeling. Dat wil
zeggen, alleen het uit elkaar drijven van
de ruimtevaartuigen, niet het losmaken
zelf.
Er is daardoor twijfel ontstaan of de
Hoewel de Russen na de landing hebben
verklaard dat de missie volkomen is ge
slaagd en dat de voorgenomen weten
schappelijke en navigatieopdrachten zijn
uitgevoerd, betwijfelt men in het westen
of er niet ergens een kink in de kabel
is gekomen.
Mogelijk blijft natuurlijk dat op korte
termijn de experimenten met verdere
bemande vluchten naar de Saljoet wor
den voortgezet. De Saljoet is rondjes om
de aarde blijven draaien.
De koppeling met de Saljoet vond za
terdagochtend vroeg om 02.47 uur Neder-
Nieuw was ook de aanwezigheid van of
ficiële delegaties van een aantal vakbon
den, het (nog steeds geringe) aantal ne
gers, zakenlieden, nonnen en priesters, le
raren, en Vietnam-oorlogsveteranen die
zelf net een week van protesten in Was
hington hadden beëindigd.
Deze elementen gaven de demonstratie
een basis in het Amerikaanse volk die
bij de vorige betogingen ontbrak, en die
erop duiden dat er meer met de VS
„mis” is dan de oorlog in Vietnam. Als
er een rode draad te vinden was in de
motiveringen die de deelnemers van
heinde en ver naar Washington bracht,
dan was het dat men het vertrouwen in
president Nixon had verloren.
Dat het niet alleen meer om de oor
log ging, kwam tot uiting in de toespraak
In een toespraak tot de Amerikaans-
Griekse Kamer van Koophandel heeft
Stans verklaard dat de VS speciale in
teresse hebben voor Griekenland omdat
de onderlinge handel aanzienlijk is. „Wij
zijn er trots op dat wij een van Grieken-
lands grootste handelspartners zijn en
Griekenland voornaamste bron van de
viezeninkomsten”, aldus de minister. Het
Amerikaanse bedrijfsleven heeft grote
waardering voor de houding van Grieken
land jegens Amerikaanse investeringen.
„Wij menen dat Amerikaanse investe
ringen een ontzettend belangrijke rol
kunnen spelen bij de toekomstige econo
mische ontwikkeling van dit land”, aldus
Stans.
Het wordt niet onmogelijk geacht dat
de president nu gedwongen zal worden om
zijn beleid van de geleidelijke terugtrek
king van de troepen te herzien. In het
Congres zijn verschillende anti-oorlogsmo-
ties in de maak die de steun lijken te
hebben van niet alleen democraten, maar
ook van Nixons eigen republikeinen.
Maar ook wanneer de president buig
zaam genoeg blijkt te zijn om zijn tot
nog toe met veel verve verkondigde stand
punt te wijzigen, blijft het de vraag in
hoeverre hij niet al zoveel aan geloof
waardigheid heeft in geboet dat zijn her
verkiezing in 1972 allerminst verzekerd
is.
De monstraties in Washington worden
deze week voortgezet, onder meer met
acties in regeringsgebouwen om het werk
lam te leggen. Op 8 mei kan Washington
dan weer uitzien naar een tegen-demon-
stratie van de aarts-reactionaire dominee
McIntyre, die de vrijlating eist van lui
tenant Calley en een voortzetting van de
oorlog tot dat de „algehele overwinning”
bereiktis.
(Van onze redacteur in Bonn)
BONN. De CDU heeft gisteren, bij
verkiezingen voor de Landdag van Slees-
wijk-Holstein, de absolute meerderheid
van de stemmen behaald. De Christen-
Democraten eindigden met een voor
sprong van ruim tien percent op de SPD.
De liberale FDP slaagde er niet in de
„drempel” van vijf percent der stemmen
te overschrijden, hetgeen voor opneming
in de Landdag (het deelstaatparlement)
vereist is. Ook de rechts-adicale NPD
keert niet in de Landdag terug.
Het succes van de Christen-Democra
ten is groter dan lijsttrekker Gerhard
Stoltenberg had durven hopen. „Op een
meerderheid van stemmen had ik niet
gerekend, dit is voor het eerst in de ge
schiedenis van de CDU”, verklaarde hij
gisteravond. Stoltenberg zal, als opvolger
van zijn partijgenoot Lemke, de regering
van Sleeswijk-Holstein in Kiel gaan lei
den.
Groot is de teleurstelling voor de So-
ciaal-Democraten. Opiniepeilingen had
den de indruk gewekt dat de SPD er, on
der leiding van Jochen Steffen, wellicht
in zou slagen de CDU na twintig jaar
uit het regeringszadel te wippen. Steffen
zou kunnen rekenen op de medewerking
van de FDP, die tot dusver met de CDU
samenging, om een coalitie naar het voor
beeld in Bonn te vormen.
De CDU, die om het gevaar-Steffen het
hoofd te bieden Stoltenberg (economisch
Ook het optreden van de regering-Nix-
on tegen de Zwarte Panters, en Angela
Davis, en de priester-broers Berrigan (in
de gevangenis beschuldigd van een com
plot om Nicon’s adviseur dr. Kissinger te
ontvoeren), speelde een rol in de demon
stratie en werd door zowel mevrouw
King, als dominee Ralph Abernathy in
hun redevoeringen aangehaald. Verschil
lende sprekers duiden op deze uitbreiding
van het anti-oorlogsprotest tot urgente
nationale sociale kwesties, als ook de
nieuwe naam van de organisatie „volks-
coalitie voor vrede en recht” met opzet
gekozen lijkt te zijn om het momentele
van de anti-oorlogsbeweging over te bren
gen op een toekomstige beweging die
naarmate de oorlog ten einde loopt, zich
zou kunnen inzetten voor andere sociale
doeleinden (armoede, de dubieuze be
rechting van negergroepen als de panters,
de prioriteit van de nationale economie).
Een zetel wordt, gewoontegetrouw, bezet
door een vertegenwoordiger van de Deen
se minderheid in Sleeswijk-Holstein. Po
litiek is dat echter van geen enkele be
tekenis.
We hebben niet met kermisbussen rondgereden,
hebben niet gedrumd, Geertsema heeft geen duiven
gevoerd of op markten gestaan.
In deze krant heeft u wel kunnen lezen waarom een
boerin, een onderwijzeres, een middenstander en een
man uit de haven V.V.D. stemmen.
Dat doen ze omdat de V.V.D. een sociaal, maar zui
nig beleid voert, omdat het een partij is, die niet
achter de waan van de dag aanholt, niet onderling
kift, voor alle doodgewone mensen opkomt zonder
warrig gebabbel of cijfers die niet kloppen, zonder
kermisachtige shows, die eigenlijk een belediging zijn
voor de intellegentie van de kiezer.
De V.V.D. zegt gewoon waar het op staat.
Voorts past de uitslag in Sleeswijk-
Holstein in het algemene patroon van
Landdagverkiezingen sinds het aan de
macht komen van de regering-Brandt: de
grootste winst boekt de oppositie. Aange
zien Gerhard Stoltenberg zijn campagne
duidelijk op de Bondspolitiek oriënteerde
en de linkse sociaal-democraat Steffen
in de partijpolitiek ook boven-regionale
betekenis had gekregen, is het resultaat
in het noorden indirect als een volgende
tegenslag voor de regering-Brandt te
beschouwen.
ZÜRICH, (Reuter) De Zwitserse
sauna-eigenaar Ferend Müller, die zich
sinds begin vorige week in zijn woning
in Zürich verschanst hield, heeft zich
zaterdagmiddag aan de politie overge
geven.
In een politieauto werd hij wegge
voerd in gezelschap van zijn vrouw, die
hem met een contactman af was komen
halen.
De dag tevoren had Müller, die zich al
jaren door de autoriteiten bedreigd voelt
de door hem gegijzelde Oostenrijkse
consulaatsambtenares dr. Luise Kneis-
sel vrijgelaten. Hij liet toen weten dat
hij zelf in zijn woning zou blijven tot
hij aan het eind van zijn krachten was.
Dan zou hij een eind aan zijn leven ma
ken. Al die tijd heeft Müller gedreigd
zijn woning op te blazen als de politie
tot actie zou overgaan. Hij had naar zijn
zeggen 30 kilo explosieven en 500 liter
benzine in zijn flat.
De verrassende opkomst van 400.000 de
monstranten, de koele felheid van hun
aanvallen op de regering-Nixon, de gro
tere steun van leden van het Congres,
de grotere verscheidenheid van de beto
gers, hebben van deze massademonstra
tie een factor gemaakt waaraan president
Nixon en zijn adviseurs grotere aandacht
zullen moeten besteden dan zij tot nog
hebben gedaan. Met een officiële 73 per
cent van de Amerikaanse bevolking te
gen Nixons oorlogsbeleid gekant, zullen
zij zich niet meer kunnen bedienen van
zulke foefjes als de creatie van een „zwij
gende meerderheid” om hun beleid te
rechtvaardigen.
De sprekers (onder wie de weduwe
van dominee Martin Luther King, diens
opvolger dominee Ralph Abernathy, sena
tor Vance Hartke, het voormalige con
greslid Allard Lowenstein, en andere Con-
gres-leden) waren unaniem in de eis om
de oorlog in Vietnam „nu te beëindigen.
President Nixons beleid van geleidelijke
terugtrekking van de troepen, gekoppeld
aan het aanhouden van een macht van
50.000 man „totdat Hanoi de Amerikaan
se krijgsgevangenen heeft vrijgelaten,”
werd aangevallen als onrealistisch.
„Wie heeft ooit gehoord van een oor
log waarin de krijgsgevangenen worden
vrijgelaten voordat beide partijen een vre
desovereenkomst hebben getroffen?,”
vroeg David Dellinger zich af. (Dellin
ger was een van de organisatoren van de
demonstraties in Chicago ten tijde van
het democratische partijcongres in 1968,
en stond daarvoor later met zeven ande
ren terecht).
In tegenstelling tot vorige anti-oorlog-
demonstraties leek de massale bijeen
komst in Washington anders van samen
stelling, ernstiger, en doelbewuster. Er
waren dit keer geen speelse „hippie-mu-
liekkorpsen”, geen zich met gezang ver
makende groepjes tijdens de redevoerin-
ge n(die overigens bijna vier uur duur
den). Hoewel de massa nog steeds over
wegend jong en hip was (onder de 30) was
de aanwezigheid opvallend van mannen en
vrouwen van middelbare leeftijd, kalend
en grijzend, gekleed in conventionele kos
tuums.
land wanneer mensen zoals ik voelen dat
ze aan demonstraties mee moeten doen”.
Voor hem, en voor talrijke anderen, was
het de eerste keer dat hij aan een anti-
oorlogsbetoging deelnam.
Aan de voet van de (overigens gebar
ricadeerde) trappen van het Congresge
bouw, onder een van de vele bloeiende
bomen waarin vier hippies zich een beter
uitzicht verworven hadden, stond een ou
dere man in een grijs zomerpak. In zijn
nerveuze vingers draaide zonder ophou
den de rand van zijn verfomfaaide hoed.
Zijn gezicht stond bezorgd en gespannen,
geconcentreerd op de spreker van wie op
de paar honderd meter afstand alleen een
klein hoofd zichtbaar was boven een ein
deloze massa van hoofden. Zo bevonden
zich de meeste ouderen in de massa:
geïsoleerd, bijna vervreemd van de jon
geren om hen heen, maar met een diepe
bezorgdheid over de toekomst van hun
land en het leiderschap van hun presi
dent.
Dat het antwoord niet gevallen is, moet
als een uitermate kiese en bevredigende
manier van tv-tactiek worden geken
schetst. Het antwoord werd overgelaten
aan de kiezers van 28 april, nadat aan
beide zijden van de groene tafel
argumenten waren uitgeput.
Het viel bij deze woordenstrijd op, dat
de minister van Financiën Witteveen
moeite had de kabinetspolitiek niet met
de geliefkoosde programmapunten van de
V.V.D. te verwarren, waarbij soms de
conclusie dreigde door te breken dat de
V.V.D. vooral wat haar financieel-econo-
mische inzichten betreft dichter bij de
progressieven staat dan het kabinet-De
Jong. Moet men hieraan niet de veron
derstelling koppelen, dat op het stuk van
de materiële welvaartsvoorzieningen de
confessionele partijen de liberalen in de
coalitie remmen? En dat afgezien van
principiële socialistische en liberale le
vensbeschouwelijke overtuigingen een
coalitie tussen V.V.D. en progressieven
misschien een bruikbaar procédé had
deskundige van de partij en plaatsver»
vangend partijvoorzitter) naar het noor
den had gezonden, zegevierde volledig.
Omdat FDP (3,8 percent) en NPD (1,3
percent) uit de Landdag verdwijnen,
heeft ze voor het verdelen van de zetels
slechts met de SPD (41,0) te maken. D«
CDU (51,9) zal met een grote meerder
heid (40 tegen 32 zetels) kunnen regeren.
Door de CDU-overwinning heeft de
oppositie voorts haar meerderheid van
één stem in de Bondsraad, de Eerste Ka
mer, in Bonn kunnen behouden.
van mevrouw Coretta King: „Terwijl we
miljarden hebben uitgegeven aan tanks,
vliegtuigen, landmijnen, sterven onze
bankroete steden, onze universiteiten zijn
gevangenissen geworden, en de levens
van miljoenen Amerikanen worden be
spioneerd zoals in een politiestaat.”
fc
