The Go-between" van Losey
kreeg de Gouden Palm
Nog geen dividend uitbetaald
EMS verwacht in dit jaar
zonder verlies te werken
w
1
I
l
5'
DUJABDIX
tal
GED. OUDE GRACHT 88-90 HAARLEM
I
Overwegingen rond de prijzen van Cannes
Weer kunstmarkt
anders dan andere constante kwaliteit
in Bergen
w
I
6
VRIJDAG 28 MEI 1971
Toneelspeler en TV-acteur Jules Hamel
Merkwaardige prijs
Romantiek wint
Frankrijks bijdrage
Ed. Laurens Continental
Geruchten
W aarmaken
Overneming
4000 M2
N.V.
TELEFOON
0 23 - 31 38 40
K WENNEKER-ROOSENDAALJ
nuJAndin
ZIET ONZE
ETALAGE
CANNES Het eind van het film
festival van Cannes is gekomen met
de toekenning van de Gouden Palm
voor „The Go-between”. Bij de onder
scheidingen van de officiële jury .spe
len altijd zoveel tactische over
wegingen achter de schermen mee,
dat daar bij voorbaat al zeer relati
verend tegen aan kan worden ge
keken, maar er blijven toch altijd ver
rassingen mogelijk. De Gouden Palm
voor „The Go-between” kwam niet
onverwacht en omdat daarin ook
mede het verdere oeuvre van regis
seur Joseph Losey bekroond werd,
kan men daar nog enigszins vrede
mee hebben. Hetzelfde geldt voor de
speciale prijs ter gelegenheid van
25 jaar festival die naar „Death in
Venice” van Luchino Visconti is ge
gaan, zoals ook te verwachten viel.
„The Go-between” is de minst over
tuigende film die Joseph Losey in
jaren gemaakt heeft, maar wel beeld
schoon en erg romantisch. De Franse
critici, die hun eigen uitverkiezing
lieten publiceren, waren echter una
niem in hun oordeel dat dit de beste
film was die op het festival vertoond
is. En zo’n blikvernauwing is toch een
veeg teken zoals het aan de andere
kant hoopgevend is dat uitgerekend
de Spaanse critici hun Prix Luis Bu-
nuel toekenden aan „Het mysterie
van het orgasme”.
te sluiten. Het programma omvat bovendien stapels
stalen-boeken om de bekleding te harmoniëren met I
gordijnen en vloerbedekking. Hoekelement f. 65O.->
recht element f. 425,r
Met de rechthoekige hoek- en eenzitsaanbouw-
elementen van Musterrings programma 'Roma',
geïnspireerd op de amerikaanse 'leefkuil', schept U
onkonventionele, verrassend persoonlijke woonvormen
die logisch en monumentaal op elke ruimte zijn aan
WOONCENTRUM AFD. MEUBELSHOW
o
■i® ''""„Ba
a
sss* •'w
ADVERTENTIE
AB VAN IEPEREN.
ADVERTENTIE
caballero
BERGEN Voor het derde achtereen
volgende jaar zal gedurende het hoogsei
zoen van 15 juni tot en met 17 augustus
1971 iedere dinsdag van 14 tot 17 uur een
door het Kunstenaarscentrum Bergen ge
organiseerde kunstmarkt plaatsvinden.
In de afgelopen jaren is deze markt zo
wel in kultureel als in elk ander opzicht
een groot succes gebleken.
Tijdens de kunstmarkt zal er ook voor de
vele jonge bezoekers gelegenheid zijn om
via een „paint-in” hun artistieke kwali
teiten te tonen, terwijl achtergrondmuziek,
versieringen en allerlei attrakties het be
zoek aan deze kunstmarkt zullen verle
vendigen.
Ook zullen er gelijktijdig in de kunstzaal
en in de .galerij” achter deze zaal wisse
lende exposities worden gehouden.
DEN HAAG. De Exploitatie Maatschap
pij Scheveningen, EMS NV, hoopt in 1971
„quitte te spelen”, en in 1972 een winstje
te kunnen behalen. Commissaris W. C.
Posthumus Meyjes zei dit donderdagmid
dag in de jaarvergadering van de EMS in
een verklaring die hij namens de gehele
raad van commissarissen aflegde. Een van
de aandeelhouders had speciaal aan deze
commissaris gevraagd zijn mening en visie
uiteen te zetten. De heer Posthumus Mey
jes ziet omstreeks 1974/1975 de mogelijk
heid ontstaan, zoals hij het uitdrukte, dat
de EMS een redelijk rendement behaalt
op het vaste vermogen en weer dividend
gaat uitkeren. Hij voorspelde dit alles
onder voorbehoud van overheidsmaatrege
len, calamiteiten e.d., die het beleid van
het bestuur kunnen doorkruisen.
van duivenboden
De prijs voor het beste debuut ging
naar acteur Nino Manfredi die met „Per
Grazia Ricevuta” door de ontvangen ge
nade de funeste gevolgen van een katho
lieke opvoeding liet zien. Een erg aardige
en voor Italië waarschijnlijk ook wel dap
pere film, vol verrassende kleine trekjes,
maar toch met minder dan de helft van
de portee van Jack Nicholsons eerste
ling „Drive, he said”.
Love Story blijkt niet alleen maar een
stunt van slimme publieks-manipuleerders
te zijn, maar de eerste duidelijke mani
festatie van een nieuwe hang naar roman
tiek en sentiment. Dat kwam in Cannes
weliswaar in een gering aantal films voor,
maar dat bleken net wel de films te zijn
die bij belangrijke delen van de pers en
de jury’s de hoogste ogen hebben gegooid.
Enkele jaren geleden zou de Hongaarse
film „Liefde” van Karoly Makk waar
schijnlijk zijn weggehoond, nu werd deze
geschiedenis over een oud moedertje dat
niet mag weten dat haar zoon in de ge
vangenis zit, zeer hoog gewaardeerd en
kreeg de OCIC-prijs.
Alan Bates (Ted Burgess) met Julie
Christie (Marian) in een scène uit
„The Go-between”, geregisseerd door
Joseph Losey.
Als de EMS dan weer zo ver is, dat zij
„weer een veertje van de mond kan bla
zen”, dan zal het, aldus de heer Postumus
Meyjes, niet zo moeilijk zijn om geld te
lenen voor nieuwe objecten. De problemen,
waarvoor het EMS-bestuur staat, zijn nog
niet volledig opgelost. Deze problemen zijn
vooral van financiële aard. Het beleid is
er op gericht de rentabiliteit te herstellen.
Dat kan in de gedachtengang van het be
stuur alléén geschieden door consolidatie
en het afstoten van onrendabele activitei
ten, waarmee dus zal worden voortgegaan.
Makavejev ging voor zijn film uit van
de theorieën van de seksuoloog-socioloog-
therapeut Wilhelm Reich, schrijver van
„Die Funktion des Orgasmus”, hoewel
deze in feite alleen maar gememoreerd
wordt in hoepla-achtige interviewtjes met
zijn vroegere buren, kapper en kruidenier.
Reichs opvatting dat psychische (en so
ciale) problemen zich het beste laten op
lossen door de vrijmaking van het lichaam
speelt echter wel door de hele film heen.
Oud-minister dr. G. Veldkamp, waarne
mend voorzitter van de raad van commis
sarissen, die de vergadering leidde, legde
een verklaring af over de verhouding van
de EMS met de gemeente Den Haag. Na
mens de eenstemmige raad van commis
sarissen en de directie kon hij zeggen, dat
de EMS niets liever ziet dan een terugkeer
tot herstel van de normale betrekkingen.
Maar de gemeente moet wél begrijpen, dat
de EMS dit herstel van de normale betrek
kingen niet wil bereiken door het prijs
geven van haar essentiële rechten.
In het uiterste geval zal de EMS niets
anders te doen staan, dan te trachten haar
rechten waar te maken. Van haar kant is
de EMS niet van plan onredelijke eisen te
stellen.
De heer R. Zwolsman verklaarde in
antwoord op vragen van aandeelhouders
dat de directie in nauwe samenwerking
met de raad van commissarissen bezig is
haar beleid voor de komende jaren uit te
stippelen. Ondanks de verhoging van de
toegangsprijs van de Scheveningse pier
van ƒ1,- tot 2,-, die nu is goedgekeurd
door het ministerie van economische zaken,
verwacht de heer Zwolsman niet, dat het
bezoekersaantal dit jaar achter zal blijven
bij dat van het vorige jaar, toen de pier
door ruim 575.000 mensen werd bewan
deld.
Tot een redelijk gesprek over fusie of
overneming van de EMS is het bestuur
zoals zo vaak al gezegd is, nog steeds be
reid, zei de heer Zwolsman verder in
antwoord op een suggestie van een aan
deelhouder naar een overnemingkandidaat
te zoeken, bijvoorbeeld in de brouwerij-
wereld.
De 317 aandeelhouders, die waren opge
komen, konden voorts nog vernemen, dat
de EMS tussen de 2000 en 2500 personeels
leden heeft. Van de 317 aandeelhouders
stemden 18 tegen goedkeuring van de
jaarstukken. Tesamen hadden zij 1106
stemmen. Vertegenwoordigd waren in to
taal 206701 stemmen.
scène bevat die in de geschiedenis van de
cinema nog niet eerder is getoond.
Overigens lijkt de grote tijd van de film-
sex naar zijn einde te lopen. De films
waren er nog wel, maar de belangstelling
ervoor was in vergelijking tot vorig jaar
tot' minder dan de helft gedraaid. De
films zijn bovendien voorbijgestreefd door
andere, die niet in de eerste plaats een
prikkelend effect beogen. Voor velen is
weliswaar: „Het mysterie van het orgas
me” van de Joegoslaaf Dusan Makaevejev
de film van Cannes, al werd hij ook bui
ten het festival om vertoond.
Trumbo voor „Johnny get his gun”, een
man en een film die echt wel een prijs
verdienen, maar dan uitgerekend niet voor
de regie. En bij de prijzen voor de beste
acteur en actrice is minder gelet op de
feitelijke spelprestaties als op het troost-
prijsjes geven aan films die op een andere
manier niet in de prijzen zijn gevallen.
Zoals „Sacco en Vanzetti” toch nog een
aai kreeg in de bekroning van Ricardo
Cucciola die voor Sacco speelde, hoewel
zowel Thommy Berggren (Joe Hill) als
John McEnery (in „Le Bateau sur l’Her-
be) opmerkelijker spel lieten zien. Zo kan
Kitty Winn, onderscheiden voor haar rol
als de geliefde van een heroïnespuiter in
„Panic in Needlepark”, een kwalijke film
van mode-fotograaf Jerry Schatzberg, niet
in de schaduw staan van Lea Massari
(de moeder in „Le Souffle au Coeur”)
en FranQoi.se Fabian („Raphael ou le Dé-
bauche). Dat laatste is eigenlijk nog het
meest onverwachte, want de jury heeft
hiermee de kans genegeerd om althans
een Franse film een prijsje te geven, een
prijsje dat wat de dames zelf betreft nog
verdiend zou zijn ook.
Terug naar het officiële festival. Frank
rijk leverde een weinig glorieuze bijdrage
aan zijn toch al niet zo opmerkelijke
selectie met „Les Mariés de l’An 11”
een historische avonturencomedie van
Jean-Paul Rappenau. Jean-Paul Belmon
do en Marlène Jobert rennen de hele
film door om zich te laten scheiden, want
dat is door de revolutie net mogelijk ge
worden. Veel moeizame toestanden en een
sporadische leuke vondst. Na Bo Wider-
berg met „Joe Hill’ kwam ook de Ita
liaanse regisseur Giuliano Montaldo met
een film over twee anarchistische verte
genwoordigers van het buitenlands subpro-
letariaat in Amerika anno 1920, die op een
vage beschuldiging van roofmoord ter dood
worden veroordeeld: Sacco en Vanzetti.
Anders dan Widerberg heeft Montaldo de
historie niet aangegrepen om een eigen
maatschappelijke en levensvisie neer te
zetten, maar hij verschuilt zich achter de
feiten. Dat geeft zijn films iets gemak
zuchtigs wat me niet bevalt, maar hij is
eerlijk en bekwaam gemaakt met twee
overtuigende hoofdrollen van Riccarod
Cucciola en Gian Maria Volonte.
Geen onvriendelijk woord verder over
dit festival, dat binnen haar eigen paleis
gemiddeld een zeer hoog niveau aan films
bood en daarnaast het alibi verschafte
aan allerhande andere manifestaties waar
uit eens te meer bleek dat de cinema
nog altijd leeft.
De prijs van de jury is altijd al een
merkwaardige instelling, want tenslotte
vergeeft de jury ook de Gouden Palm.
De verwarring is dit jaar nog groter ge
maakt door de toekenning van twee prij
zen, aan Widerberg voor zijn „Joe Hill’
(terecht) en aan Karoly Makk voor „Leif-
de” (Szerelem), wat niet meer is dan een
vriendelijke geste jegens een vriendelijke
film. De prijs voor de beste regie moest
ook gedeeld worden, door Milos Forman
voor zijn „Taking Off”, en door Dalton
Naarmate het festival zich naar zijn
einde spoedde, werd de gewetensvolle jour
nalist gegrepen door een steeds oplopende
graad van paniek. Er zijn hier dagelijks
meer dan dertig verschillende films ver
toond en menselijkerwijs is het niet moge
lijk om er daar maximaal zes van te zien
en te verwerken. Deze selectie gebeurt
niet helemaal willekeurig, maar toch zal
iedereen geleidelijk aan het gevoel krij
gen dat het belangrijkste cine-gebeuren
zich buiten hem om afspeelt. Hij wordt
dan bestookt met geruchten dat de Chi
leense film met de onuitspreekbare titel,
die slechts eenmaal in een achterafbios-
coop werd vertoond, de openbaring van
het jaar is en dat de 48ste tot en met de
52ste minuut van een Noorse film een
r
=35%
iLC.,
