Milos Forman - Filmer op twee continenten
blijft geboeid door het generatie-confliet
Taking Off: milde satire op
Amerikaanse talentenjacht
kostuums van
m
FILMS IN AMSTERDAM
Glascollectie
Rust naar
Maastricht
hoge afkomst
„Stradivarius”
voor 715.000
Fascinerend toneelspel
„Clair-Obscur” van Duras
Televisie en radio
LOUDI NIJHOFF EN JOAN REMMELTS
Johnny en Rijk in
show (ook voor
Duitsland)
T.V. vanavond
Radio zaterdag
TV vrijdag
TV zaterdag
VRIJDAG 4 JUNI 1971
Unieke schenking
Julien Green lid van
Academie Frangaise
Bij Sotheby geveild
Constante lijn
NOS vraagt steun aan
kabinetsinformateur
Een goed kostuum verdient
een naam. Een uitzonderlijk
goed kostuum verdient de
naam Brixon: de absolute
bekroning van pure klasse in
herenkleding. Dat ziet U in
de perfekte lijn, de selekte
stof, de mooie beheerste
kleuren en persoonlijke
dessins. En waar vindt U
zo’n kostuum van hoge
afkomst? Exclusief voor
Haarlem en omgeving
AMSTERDAM Een tiental jaren
geleden stonden de kranten vol met
de lugubere bijzonderheden van een
moord die in een klein Frans plaatsje
was gepleegd. De misdaad was ont
dekt doordat in en op treinwagons
delen van een vrouwenlichaam waren
gevonden, die bij elkaar bleken te
horen. De politie stelde vast dat de
treinen waarin die vondsten waren
gedaan in verschillende richtingen
hadden gereden maar dat hun routes
op één enkel punt elkander kruisten;
dat punt bevond zich onder een via
duct in het arrondissement Seine-et-
Oise. De delen van het lijk moesten
dus van dab viaduct af op de treinen
zijn gegooid. Toen men dat eenmaal
wist, kon de dader betrekkelijk gauw
worden gearresteerd. Het was een ge
trouwde vrouw, die haar doofstomme
nicht, tevens haar huishoudster, had
vermoord en op deze wijze had ge
probeerd zich van het lijk te ont
doen. Alleen het hoofd van de ver
moorde vrouw is nooit gevonden en
de moordenares heeft niet willen zeg
gen wat zij ermee heeft gedaan.
AMSTERDAM Dit weekend zijn
de Tsjechische regisseur Milos For
man, maker van de zojuist in Cannes
onderscheiden film „Taking Off” en
Buck Henry, hoofdrolspeler in die
film, gasten van de Cinema Interna
tional Corporation, een nieuw Am
sterdams verhuurkantoor dat For
man’s Amerikaans debuut vorige
week uitbracht. Een ontmoeting met
de Nederlandse pers die gedeeltelijk
al in Cannes plaatsvond, staat op het
programma en daaruit zal o.m. kun
nen blijken of de Tsjech Forman, met
een paar bescheiden films op zijn
naam, zich in Amerika heeft thuis-
gevoeld en of hij het experiment van
werken in een geheel nieuwe omge
ving zal herhalen. Gedeeltelijk liggen
de antwoorden op deze voor de hand
liggende vragen al opgesloten in die
eerste Amerikaanse film „Taking
Off”, een tragi-komische verhande
ling over het Amerikaanse generatie
conflict die in wezen niet zoveel ver
schilt van Forman’s vroeger werk.
Milde spot
N achtvoorstellingen
f
rwwvwwvwwvwvvvwwvvwwwvv
ADVERTENTIE
(Van onze Londense correspondent)
CHARLES BOOST
WWVWWWWWWWWWWWWWWWWIfWVWWWWWWWWWVi
PARIJS (AFP). De Academie Fran-
caise heeft donderdag met 27 stemmen
voor en één onthouding de schrijver Julien
Green tot lid benoemd op de plaats die
door het overlijden van Francois Mauriac
was vrijgekomen.
Julien Green is in 1900 uit Amerikaanse
ouders in Parijs geboren. Om tot de aca
demie te worden toegelaten moest hij
eerste de Franse nationaliteit aannemen,
die hem onlangs door de Franse regering
is verleend.
tal proefvoorstellingen in de Toneelschuur
te Haarlem.
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
19.55
20.00
20.15
20.21
21.11
21.36
22.26
22.56
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
19.30
19.55
20.00
20.15
20.21
20.45
21.35
22.45
23.00
23.25
19.55
20.00
20.15
20.21
21.50
22.40
22.45
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
19.35
TELEAC: En Francais (20).
Sterrekunde (14).
NOS: Journaal.
VARA: Dagje ouder.
Kinderprogramma.
NOS: Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
VARA: Arnie (serie).
Koning Klant.
STERReclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
VARA: Een van de Acht.
Voetsporen in het oerwoud,
(filmverhaal van
Somerset Maugham).
Achter het Nieuws.
NOS: Journaal.
A.R.P.
Band.
De film eindigt als Peter ontslag geno
men heeft uit zijn eerste baan en tijdens
de moraalpreek van zijn vader de kamer
verlaat terwijl de oude man door blijft
praten.
In „Liefde van een blondje”, twee jaar la
ter in 1956 gemaakt, komt opnieuw een
jeugdliefde voor die bedreigd wordt door
al te preuts opgevoede ouders en in „Het
brandt, m’n liefje” zijn het opnieuw de
18.30 Nou,
19.30 Nws.
operamuz
en piano.
Het daarbij ingelaste en geïmproviseer
de schoonheidsconcours voor de dorpse
schonen die nog niet toe zijn aan dit soort
grootsteedse vertoningen is, zoals gezegd,
een duidelijk anticiperen op de talenten
jacht naar zangtalent, waarmee „Taking
off” begint. Maar tegelijk ontneemt de
Amerikaanse film iedere grond aan het
verwijt (ook in Formans eigen land te
beluisteren) dat de filmer als slachtoffers
van zijn ironische spot de kleine burgerij
koos, de dorpse jeugd, de onervaren mid
denstand.
Destijds hebben we al geschreven dat
Forman er niet op uit is maatschappij
kritiek te bedrijven of hetkleine volk
belachelijk te maken. Hij amuseert zich
met deze dorpse gemeenschap omdat ze
de hebbelijkheden en tekortkomingen van
ieder mens iets openlijker en argelozer
demonstreert. En het blijkt nu wel uit
zijn nieuwste film dat Forman ook bij de
New Yorkse burgerij en ditmaal niet be
paald in de middelklasse, dezelfdé men
selijke kleinzieligheden en pretenties ont
dekt en op zijn milde manier aan de kaak
kan stellen als hij in Tsjecho-Slowakije
deed.
Hij vindt eenzelfde kloof tussen Jeannie
Tyne, een naar Greenwich Village wegge
lopen meisje en haar vertwijfelde ouders
als tussen Peter uit „Peter en Pavla” en
diens vader. Hij vindt de ernst en onhan
digheid, waarmee onervaren Amerikaanse
meisjes zich in een zangconcours storten
even ontroerend en lachwekkend en tege
lijk fascinerend in haar ambitie als de
dorpsmeisjes uit „Het brandt, m’n liefje”.
Een van de critici schreef dat de New
Yorkse spelers uit „Taking off” uiterlijk
op de burgermensen uit Formans vroeger
werk leken. Dat houdt, in tegenstelling
tot de bedoeling van de opmerking, geen
critiek in, maar is een lofprijzing voor de
filmer die, waar hij ook filmt, mensen
ontdekt, dezelfde mensen die overal ter
wereld gelijk denken en gelijk reageren
en tenslotte op elkaar gaan lijken.
De viool, die de bewondering opwekte
van Yehudi Menuhin, die er na afloop van
de veiling even op speelde, behoorde aan
een rijke Califomische verzamelaar, Sam
Bloomfield en werd ten behoeve van een
anonieme verzamelaar door een lid van
de bekende Londense vioolbouwers en han
delaars William Hill and Son verworven.
De bieding, die bij 1.0000 pond begon,
geschiedde in doodse stilte en duurde
slechts 1 minuut en 45 seconden. Applaus
barstte los toen de hamer neerviel.
De Stradivarius was genoemd naar Lady
Anne Blunt, de kleindochter van Lord By
ron, die honderd jaar geleden in het bezit
er van kwam. Het vorige record van
22.000 pond (187.000 gulden) werd in no
vember 1968 eveneens bij Sotheby voor
de „Marie Hall Strad” gevestigd.
Volgens deskundigen is de Lady Blunt
het op een na beste werkstuk van Stradi
vari. De allerbeste bevindt zich in een mu
seum in Oxford. Het is onwaarschijnlijk
dat deze ooit op de markt zal komen.
HILVERSUM. Het NOS-bestuur
heeft in een brief de aandacht van de
kabinetsformateur, prof. dr. P. A. J. M.
Steenkamp, gevraagd voor de zorge
lijke financiële toestand waarin de om
roep verkeert. Daarbij is de dringende
wens uitgesproken dat de omroepbij
drage zo snel mogelijk op het vereiste
niveau wordt gebracht. Daarna zou
deze bijdrage jaarlijks herzien moeten
worden overeenkomstig de stijging van
het algemeen kostenniveau of het loon
kostenniveau, aldus het NOS-bestuur.
Nederland II
NOS: Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STERReclame.
NOS: Ter visie.
AVROVerkeersbeeld.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STERReclame.
AVRO: Televizier Supplement.
High Chaparral (film).
Voor de vuist weg.
NOS: Journaal.
Nederland II
NOS: Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
E.O.: De Daad bij het woord
Schevenings Vissers-Vrouwen-
koor.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
NCRVFilm uit serie World-
première.
Talent in wapenrok.
Dagsluiting.
NOS: Journaal.
De misdaad was dus, wat de taak van
de politie betreft, grotendeels opgelost,
maar voor de rechtbank lag de zaak moei-
lijker, want die heeft vergeefs geprobeerd
het motief voor de moord te vinden. Mar-
guérite Duras was blijkbaar ook gefasci
neerd door dat onopgeloste raadsel en zij
heeft haar eigen gedachten ervoer ver
werkt in een toneelstuk ,,1’ Amante An-
glaise”, waarvoor zij in 1961 al een soort
voorstudie heeft geschreven onder de ti
tel „Les viaducs de la Seine-et-Oise”, dat
destijds door de toneelgroep Theater Is
gespeeld. „1’ Amante Anglaise” dat in de
uitstekende vertaling van Joséphine Soer
de titel „Clair Obscur” heeft gekregen,
wordt nu opgevoerd door de gloednieuwe
toneelstichting „Spel”, die er donderdag
avond in de Kleine Komedie de officiële
première van heeft gegeven na een aan-
Nederland I
NOS: Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
KRO: Piste.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STERReclame.
KRO: Johnny en Rijk.
Brandpunt.
De Wrekers (serie).
Riskante Kerk.
NOS: JoumaaL
Nederland I
10.30
11.00
16.00
16.02
17.00
18.45
18.50
18.55
19.00
18.55
19.00
19.05
19.30
19.55
20.00
19.15
20.20
22.10
LONDEN. Bij de bekende Londense
kunstveilingsfirma Sotheby, waar men
overigens gewend is aan sensaties, heers
te donderdag grote verbazing toen een
Stradivarius voor het fantastische bedrag
van 84.000 pond sterling (ongeveer 715.000
gulden) werd verkocht. Een wereldrecord
voor enig muziekinstrument en vier maal
zo groot als de hoogste prijs die eerder
ooit voor een Stradivarius werd betaald.
Nederland 2. Na Tim en het nieuws
op het tweede net de vrijdagse poli
tieke rubriek Ter Visie. Pas daarna
komt de AVRO aan bod, die haar aan
deel begint met Verkeersbeeld. In deze
autorubriek zal Henk Stemmer de Ford
Escort na 50.000 km testen. Verder
wordt royaal aandacht besteed aan de
studieweek van de rijkspolitie in Drie
bergen, die ter gelegenheid daarvan lek
ker wat autootjes op elkaar liet knal
len, hetgeen een spectaculaire zaak
was voor vele toeschouwers. Sonja van
Proosdij vertelt er over.
Na het journaal eerst een aflevering
van Televizier Supplement, waarin een
enkel onderwerp extra omslachtig be
licht wordt. The High Chaparral is er
hierna ook nog. Pas als dat is gebeurd
krijgt Willem Duys het laatste woord
voor zijn Vuist. Het volgende seizoen
komt Willem ongetwijfeld terug.
romance” heeft, zoals het in de reclame
tekst zo fijntjes staat, met haar zoon. En
voor wie kan die Oeidipus-achtige rol be
ter 'geschikt zijn dan de nieuwe mode-
jeune premier” van de internationale
film Assaf Dayan, van wie de producen
ten hopen en verwachten dat hij een twee
de Omar Sharif gaat worden.
En verder heten de Amsterdamse pre
mières „Het huis van de vampiers” (City),
„Liefde in termijnen” (Parisien) en
„S’explosie in het paradijs” (Flora), titels
die voor zichzelf spreken.
Nederland 1. Ook nu weer Tim de
Leeuw en ook nu weer het journaal.
En dan komt de KRO, die 55 minuten
lang circusklappers brengt in Piste. In
Treslong in Hillegom treden onder meer
op een beroemde Japanse egquilibrist,
Belgische clowns, trapezewerkers uit
Zwitserland, evenwichtskunstenaars uit
Oostenrijk, voetballende honden uit
Amerika en antipolisten uit Iran. Dat is
heel wat, maar de show gaat dan ook
naar België en Zwitserland.
Aansluitend aan het journaal de John
ny en Rijk-show, die gemaakt wordt
in samenwerking met de Duitse tele
visie. Vandaar, dat Johnny en Rijk de
fraaie Duitse zangeres Katja Ebstein
ontvangen. Andere gasten zijn de Ame-
Nieuw op de lijst van nachtvoorstellin-
gen is „Mouchette”, een film van Robert
Bresson die in 1967 in Cannes vertoond
werd, maar die, als mijn geheugen me
niet bedriegt, de vaderlandse bioscopen
niet gehaald heeft. Bresson is nooit een
populair filmer geweest, zeker niet in ons
.land en het zou dus best kunnen dat er
hier geen interesse is geweest bij verhuur
ders of bioscopen om het treurige verhaal
van een 14-jarig meisje uit de Provence
aan onwillige bezoekers voort te zetten.
Daarom bijzondere aandacht voor de moe
dige nachtpremière die de Free Cinema
Club in Kriterion geeft van deze sobere
verfilming van een verhaal dat Georges
Bernanos in '37 schreef. De schrijver ont
wierp nog een hoopvol einde aan de troos
teloze levensgang van de jonge Mou
chette die door haar omgeving uitgebuit
en misbruikt wordt, maar voor Bresson
was er slechts een oplossing voor het
zwaar beproefde meisje: de zelfmoord.
Weinig schokkende dingen zijn er overi
gens te noteren uit de nachtagenda. Hitch
cocks „To catch a thief” is in De Uitkijk
en Cinétol vervolgt zijn „westem”-serie
met „El Condor”, waarin onder regie van
John Guillermin onder meer Lee van
Cleef, Jim Brown en Patrick O’Neal mee
spelen.
De ouders leren een „sticky" roken in
„Taking Off" van Milos Forman. In
het midden acteur-scenarioschrijver
Buck Henry, die o.m. het script
schreef voor „The Graduate”, „Can
dy” en „Catch 22”.
rikaanse zanger Mark Murphy, Anne-
marie Oster van Hadimassa en de ac
trice Marja Habraken.
Brandpunt is er ook, alvorens de Wre
kers actief worden. Tot slot van de
vrijdag de rubriek Riskante Kerk.
ouderen, in dit geval een gezelschap
brandweermannen dat een feest organi
seert voor zijn scheidende chef, die door
de mand vallen.
AMSTERDAM. Een paar goede oude
bekenden verschijnen deze week op de
Amsterdamse bioscoopagenda. Allereerst
is daar Michael Strogoff, de onsterfelijke
„Koerier van dè Tsaar”, eens gecreëerd
door Jules Verne, sindsdien vele malen
verfilmd.
In de nieuwste versie die Tuschinski in
première heeft genomen, speelt John Phi
lip Law de titelrol en in de verdere rol
bezetting stuiten we met enige verbazing
op de naam van Elisabeth Bergner, de
lieveling van het Duitse theater- en film
publiek uit de jaren twintig, thans zeven
tig en nog altijd goed voor een adelijk
dametje aan het tsaristische hof.
De regie van dit avontuurlijke spekta
kelstuk is van Eriprando Visconti, niet te
verwarren met de „echte” Visconti, wiens
„De dood in Venetië” zijn tweede week in
Alhambra ingaat. Ook Anthony Quinn is
terug op het witte doek in een nieuwe rol,
ditmaal die van een opstandige Indiaan
die het onrecht zijn in een reservaat le
vende stam aangedaan niet langer neemt
en voortdurend in opstand is.
„The last warrior” is de oorspronkelijke
titel van deze door Carol Reed gemaakte
protestfilm, „Opmars der paria’s” heet dit
rumoerige en wat slordig gemaakte werk
in Nederland. Quinn die zo langzamer
hand in de huid van de meeste nationali
teiten is gekropen, heeft aan de lijst Grie
ken, Italianen, Spanjaarden en zelfs Eski
mo’s die hij in het verleden speelde, een
kleurige Indianenrol toegevoegd die zijn
veelzijdigheid nu wel af doende bewezen
heeft.
„Opmars der paria’s”, waarin ook Shel
ley Winters meespeelt, is in Cineac Dam
rak en Rialto te zien. En om nog even bij
oude bekenden te blijven, in Rembrandt-
plein Theater kan men weer het echtpaar
Jules Dassin en Melina Mercouri ontmoe
ten. Hij regisseerde de film „Promise at
dawn”, naar de roman van Romain Gary
en zij speelde er de grote moederrol in,
de Russische vrouw die „een verheven
LOUDI NIJHOFF
praten, al gaat het schijnbaar over de
meest alledaagse details van een burger
lijk bestaan, onthult levenswaarheden
waarmee ieder mens te maken heeft.
Loudi Nijhoff, die wij lang niet in een
rol van deze betekenis hebben gezien,
toont als Claire opnieuw, dat zij tot onze
heel grote actrices behoort. De hele ge
voelswereld van de waarschijnlijk krank
zinnige moordenares, zich voortdurend be
wegend tussen nuchterheid, illusie en hy
sterie, legt zij feilloos, beklemmend voor
ons open, in een creatie die tot in elk on
derdeel doordacht en doorvoeld is. Prach
tig is ook Joan Remmelts (Pierre), die
door de ondervraging wakker wordt ge
schud uit een sluimerend bestaan waarin
hij nooit heeft beseft wat er om hem
heen gebeurde, maar zich dat alles nu pas
realiseert en Hans Boswinkel is uitste
kend als de ondervrager, die hij speelt met
de intensiteit van een psychiater tegen
over zijn patiënt, een psychiater die ver
twijfelde pogingen doet om de laatste,
diepst verborgen waarheid aan het licht
te brengen.
Een uitermate boeiende en aangrijpen
de opvoering, die door Harry Kümel met
een feilloos gevoel voor psychische detalle-
ring en timing is geregisseerd.
SIMON KOSTER.
HET STUK, DAT zonder pauze wordt
gespeeld, bestaat uit twee lange scènes,
twee ondervragingen. Iemand die een boek
over het geval wil schrijven, probeert
eerst van Pierre Lannes, de echtgenoot
van de moordenares, en daarna van haar
zelf de antwoorden te krijgen die enig licht
kunnen werpen op de achtergronden en
de motieven van de misdaad. Om dat te
bereiken dringt hij diep door in allerlei
details van het leven van het echtpaar,
dat al jaren lang geen echtpaar in de
goede betekenis van het woord meer was,
maar een tweetal, dat om allerlei bij
komstige redenen nog in het zelfde huis
woonde, zonder liefde, dikwijls zonder zelfs
een woord met elkaar te spreken. Schitte
rend is de haast vanzelfsprekende manier
waarop Marguérite Duras uit vragen en
antwoorden een beeld oproept van dat lief
deloze huis, waarin twee mensen niets van
elkaar begrepen en waarin de doofstomme
derde blijkbaar nog de enige was, die
soms lachte en die een vriendelijke sfeer
var) welwillendheid om zich heen schiep.
Door haar meesterlijke conceptie van de
twee ondervragingen, waarbij de onder
vraagden herhaaldelijk ondanks zichzelf
de sluiers oplichten, waaronder hun inner
lijk bestaan jarenlang begraven is ge
weest, graaft de schrijfster heel diep in
het leven, de gedachtenwereld en het on
derbewustzijn van Claire en Pierre. Zij
komt niet tot conclusies, zij lost het raad
sel van de moord niet opj maar zij geeft
ons wel het gevoel, dat zij heel dicht bij
de waarheid is gekomen. Wat er met het
hoofd van het slachtoffer is gebeurd,
wordt voor de toeschouwer minder be
langrijk, dan wat er jarenlang in de hoof
den van Claire en haar man is gebeurd
totdat de moord er, als een soort explo
sie, op volgde.
Marguérite Duras heeft, zoals men ziet,
geen toneelstuk in de gebruikelijke zin ge
schreven, want uiterlijk ontbreekt elke
handeling. Maar zij is een zo fascinerende
schrijfster, die het vraag- en antwoord
spel zo geweldig knap uitspint, dat men
in ademloze spanning zit te luisteren naar
die mensen, die zonder decor en vrijwel
zonder requisieten, aan een kaal tafeltje
zitten te praten. Want dat waarover zij
(Van onze correspondent)
MAASTRICHT. Het gemeentebestuur
van Maastricht heeft in principe een deel
van de kostbare collectie glas en kristal
van de heer M. Rust uit Naarden als schen
king aanvaard. Over enkele weken zal
wethouder M. Debats van Onderwijs en
Cultuur met de schenker in Naarden een
gesprek hebben over de verdere uitwer
king van de plannen.
De oud-leraar kunstgeschiedenis M. Rust
63 jaar en om gezondheidsredenen ver
vroegd gepensioneerd heeft zeer kost
bare collectie glas, kristal en keramiek ge
durende 45 jaar bijeen gebracht. Zijn ke-
ramiekverzameling zou in eerste instantie
naar Bayreuth gaan. Op dat moment even
wel dat de besprekingen in een eindsta
dium waren gekomen, verbood het minis
terie van CRM de uitvoer van de kost
bare verzameling. Delft en Maastricht
dienden zich vervolgens bij de schenker
aan als gegadigden. Na veel touwtrekken
tussen beide steden is de keramiekverza-
meling enige maanden geleden naar Delft
gegaan „omdat deze stad als eerste ge
gadigde ook de eerste rechten had”, aldus
de heer Rust.
Tegelijkertijd evenwel besloot hij om
toch iets voor Maastricht te doen door
haar zijn glas- en kristalcollectie aan te
bieden. Hij ziet Maastricht, waar de Re-
gouts oorspronkelijk (1834) ook met glas en
kristal begonnen aardewerk kwam er
pas later bij als een glas- en kristal-
stad. Zijn verzameling zal een goede ba
sis kunnen vormen voor een glas- en kris-
talmuseum in Limburgs hoofdstad, dat la
ter nog zou kunnen worden uitgebreid
met Regout- en ander aardewerk tot de
Collectie-Rust.
Over de waarde van de collectie kan
volgens de schenker „geen zinnig woord
worden gezegd. Zij bevat unica uit de Ro
meinse tijd en uit de 17e eeuw. De waarde
van de vele stuks kristal kan met geen
mogelijkheid worden geschat.
Dat vroeger werk bestaat uit vier avond
vullende films, maar Formans bekendheid
met het medium film is veelzijdiger. Hij
is na zijn studies op de beroemde Praagse
filmacademie FAMU (1951-1956) als sce
narioschrijver, regie-assistent en acteur in
eigen land werkzaam geweest en heeft het
vak dus van alle kanten kunnen bekijken.
In 1963 kwam dan zijn eerste grote film
uit die „Konkurs” heette en die uit twee
delen bestond, „Als er geen Harmonie be
stond” en „Wedstrijd”. Het eerste gaat
over twee concurrerende harmonie-orkes-
ten en het tweede heeft merkwaardiger
wijs als basisintrige een zangconcours
voor jonge meisjes.
Merkwaardig, omdat „Taking off” met
een dergelijke talentenjacht begint en dit
thema bovendien in iets andere vorm te
rugkomt in Formans laatste Europese film,
„Het brandt, m’n liefje”. Maar een nog
opvallender constante in Formans werk is
zijn belangstelling voor de ontmoeting
tussen jeugd en ouders, een confrontatie
die meestal op een conflict, het veelvul
dig behandelde „generatieconflict” uit
loopt.
In „Als er geen Harmonie bestond” uit
’63 is er al sprake van twee onverant
woordelijke jeugdige jeugdige muzikanten
die niet aan de groepsijver van de vol
wassenen mee willen doen en de muziek-
repetities saboteren. Veel duidelijker is
het thema jeugd-ouderen aan de orde ge
steld in „Peter en Pavla”, Formans twee
de grote speelfilm die een kleine verliefd
heid behandelt tussen de zestienjarige ma
gazijnbediende Peter en een toevallig ont
moet meisje maar vooral aandacht heeft
voor Peters groei naar zelfstandigheid en
de wijze, waarop Peters vader reageert
OP de moeilijkheden van zijn zoon en hem
tracht te steunen met jeugdherinneringen
aan eigen heldendaden in vergelijkbare
omstandigheden.
HILVERSUM H
7.00 Nws. 7.11 Ochtendgymn 7.20 ZO.
7.33 Van de voorpagina. 7.54 Deze dag.
8.00 Nws. 8.11 Actualiteiten. 9.35 Water
standen. 9.55 Reiswijzer. 10.10 Ombuds
man. 10.30 Zaterdag informatie. 11.00
Nws. 13.00 N.O.S. 13.11 Varia. 13.13 Ac
tualiteiten. 13.23 Dit is het begin. 14.30
Jazz. 15.00 Gevolmachtigd. 16.00 Nws.
16.03 Hobbyscoop. 16.15 De Staalkaart.
17.55 Meded. 18.00 Nws. 18.11 Actuali
teiten. 18.20 Uitz.
en.18.55 Jazz
1935 De Scala 1918-1926:
20.50 Hoorspel. 21.00 Cello
21.20 Pianorecital. 22.30 Nws. 22.40 Me
ded. 22.45 Driester. 23.15 Lui luisteren.
23.55 Nws.
HILVERSUM III
9.00 Nws. 9.03 De Vincent van En
gelen Show. 10.00 Nws. 10.02 Djinn.
11.00 en 12.00 Nws. 13.00 Nws. 13.03
Pop(pen)cast. 14.00 Nws. 14.03 Nee, we
noemen geen namen. 15.00 Nws. 16.00
Nws. 16.93 Sportshow. 17.00 Nws.
BRUSSEL
12.00 Nws. 12.03 Actualiteiten. 12.55
Buitenl. persoverz. 13.00 Nws. toneel
agenda. 13.20 Intermezzo. 13.30 Consu
mentenrubriek. 14.00 Nws. 14.03 Muz.
15.00 Nws. 16.00 Hoorspel. 16.42 Inter
mezzo. 17.00 Nws. en meded. 17.15 Lich
te muz. 17.55 Weegschaal. 18.00 Nws.
18.03 Lichte orkestmuz. 18.15 Voor de
jeugd. 18.45 Sport. 18.55 Taalwenken.
19.00 Nws. 19.30 Amusementsmuz. 20.00
Opera buffa. 22.00 Nws. De Zeven
Kunsten. 22.20 Jazzmuz. 23.00 Nws.
23.05 Muz. 23.40 Nws.
HILVERSUM I
7.00 Nws. 7.11 Het levende woord.
7.16 Op het eerste gehoor. 7.25 Horen
en zien; 7.30 Nws. 7.32 Hier en Nu.
8.00 Nws. 8.11 Te Deum Laudamus.
8.30 Nws. 8.32 Voor de vrouw. 9.00
Theol. etherleergang. 9.35 Gymn. voor
de vrouw. 9.45 Muziek in vrije tijd:
Week voor de koorzang. 11.00 Nws.
11.03 Visie. 11.15 Solarium. 11.55 Mede
delingen. 12.00 Zonder grenzen. 12.10
Uit Balans. 12.14 Marktber. Overheids-
voorl. 12.16 Exportiviteiten. 12.26 Me
ded. t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Nws. 12.41 Actualiteiten. 12.50 Buitenl.
commentaar. 13.00 Christian Science.
13.15 Vliegende schijven. 14.00 PM veel
plaatjes. 16.00 Nws. 16.30 Inzet. 17.00
Hiro-Magazine. 17.30 Echolood. 18.30
Nws. 18.41 Actualiteiten. 19.00 Echo-
Finale Muziekfeest 1970-1971. 19.30
Troubadour. 20.00 Verzoekplaten. 22.00
Week van de Koorzang. 22.25 Avondge
bed. 22.30 Uws. 22.40 Tourne-Goal
23.55 Nws.
