ESPERANZAsympa th iek
Sons beek,
de perken
te buiten
Prachtige koorzang
Beknopt overzicht van het
filmen in Italië
nieuwe
Muziektheater
met vondsten
„ITALIA OGGI”
M
Nederland maakt
T.V. vanavond
minder tv-spots
„Voorlichting”
van het Pentagon
Alphenaar
In Hotel - Restaurant v. Aken
is u uit en thuis
TV vrijdag
TV zaterdag
TER ERE VAN JOSQUIN DES PREZ
Radio zaterdag
VRIJDAG 18 JUNI 1971
KRUISWEG 47-49
BABY PIANO
2555,-
BESPREEK TIJDIG
TEL. 023-320244
5
K
hun jongste langspeler.
van
HOLLAND FESTIVAL 71
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
HOLLAND FESTIVAL 71
Muziekgeschiedenis
VOOR UW HUWELIJKSFEEST
RECEPTIES OF PARTIJEN
40-70-120 PERSONEN
Baan 1-9-13, Tel. 324709-324365
armen,
gesmoord
Hoewel het vrij zeker vast staat dat
Josquin in Henegouwen geboren is en het
grootste gedeelte van zijn leven in Italië
heeft doorgebracht, rekent men hem toch
tot de zogenaamde Tweede Nederlandse
de situatie in Zuid-Amerika en over de
rol van de intellectuele „buitenstaander”
in dit smeulende conflict tussen arm en
rijk dat de hele wereld aangaat.
16.00
16.02
17.20
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
19.30
19.55
20.00
20.15
20.21
21.10
21.20
22.50
Zimmermann
Een bij Alphenaar gekochte pia
no is zijn geld waard. Wij heb
ben voor u gekozen op muzi
kaliteit en kwaliteit.
Vijf jaar garantie
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
19.25
19.55
20.00
20.15
18.45
18.50
iR 55
19.00
’9.05
19.30
19.45
’9.55
20.00
20.15
20.21
21.11
”2.05
22.35
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
’9.55
20.00
20.15
20.21
20.45
21.40
22.45
deze vrijdag wordt gevormd door de
uitzending van de eerste aflevering van
Babeck. Dat is een van die Duitse
„Krimi’s” die jaarlijks miljoenen kij
kers aan de beeldbuis vastklinken.
Babeck had bij onze oosterburen uit
zonderlijk veel succes. Er komen 3 af
leveringen.
Dat is in ieder geval eerlijk, al ontkom
ik niet aan de indruk dat we ook hier
weer moraliserend worden toegesproken.
De zaak is een heel andere, veel belang-
rijker geworden en het pleidooi van Es
peranza is haast onvergelijkbaar sympa
thieker, maar ik vraag me af of er zo
veel verschil is tussen dit soort theater
werk en de „Kindsheidoptochten” of pas
siespelen uit vervlogen dagen. Kinderen
zijn in beide gevallen wild enthousiast te
krijgen.
De vraag is of er artistiek goed werk is
geleverd. Muzikaal zeer zeker: vernufti
ge, simpele, zingbare, muziek, die uitste
kend werd uitgevoerd. De regie had ener
zijds goede vondsten, anderzijds leek het
me dat iedereen weliswaar kundig, maar
toch een beetje doodgeregisseerd was; een
enkele zesjarige slechts kon daaraan ont
snappen. J. HEIJER
Nederland II
NOS - Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS’ Journaal.
STER: Reclame.
NOS: Ter visie.
KRO: Felix de kat (tekenfilm).
Mensen In nood.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
KRO: De Wrekers (serie).
Black and White Minstrel Show
Brandnunt.
Tnumaal.
HOLLAND FESTIVAL 71
Giannarelli als speelfilmdebutant
kan worden aangemerkt. De anderen, zo
als Bertolucci, Ferreri, Bellocchio, Liz-
zani zijn hier minstens althans van naam
bekend en horen eigenlijk al een beetje
tot het film-„establishment”.
Nederland II
NOS: Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STERReclame.
E.O.Kinderprogramma.
Geloof en wetenschap.
STER Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
Nederland I
NOS: Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
AVROAVRO’s Sportpanorama.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STERReclame.
AVROSandra en Andress.
The selling of the Pentagon.
Babeck (serie) (dl. 1).
NOS: Journaal.
Nederland I
NOS: Journaal.
NCRVFilm voor kinderen.
NCRV-kinderkoor.
NOS: Tim en de leeuw.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
NCRVPlease Sir (serie).
Mijn idee, spelprogr.
STER: Reclame.
NOS: Journaal.
STER: Reclame.
NCRVEenmaal, andermaal.
The Cardiff Canton Singers.
Film.
NOS: Journaal.
Een klein uur vervolgens met Dai
Francis, John Boulter, Margaret Sa
vage, Andy Cole, Peter Kaye en George
Mitchell, met andere woorden de
George Mitchell Singers met hun Black
and White Minstrel-show. Vroeger een
van de meest geliefde KRO-produkties,
later wat in de verdrukking geraakt
en nu dan dus weer terug: de regen
van liedjes uit de oude doos.
fVUVVVVVVWVMAfUVWWVVVWVVVVVtArVVVVVWVVVVVVVWWVVWVVWVVWVVVVVVWXAnRIVVVVWVWVIIVUVUVVVVVVVVVW
(Van onze correspondent)
'ARNHEM. Op uitnodiging van het be
stuur van de stichting Sonsbeek hebben
vertegenwoordigers van binnen- en bui
tenlandse persorganen gisteren een wat
ongewoon dagje-uit mogen beleven, dat
als persconferentie bedoeld was. Zoals
men weet, zal op zaterdag 19 juni de
wijd door het land vertakte manifestatie
„Sonsbeek buiten de perken” gaan
draaien. Dat was dan een aanleiding om
de mensen die daarover verslag moeten
uitbrengen in de komende twee maan
den, een aantal tot stand gekomen acti-
vieteiten eens wat nader te laten bezien.
GEZELLIG INGERICHTE ZALEN
VOORTREFFELIJKE KEUKEN
PRETTIGE BEDIENING
BERTOLUCCI KOMT nog eenmaal voor
in het Italiaanse programma en wel in
het vijfluik „Amore e rabbia”, waarin on
derling sterk verschillende filmers als
Bellocchio, Jean-Luc Godard, Carlo Lizza-
ni en Pier Paolo Pasolini in ongelijksoor
tige bijdragen het hunne zeggen over lief
de en woede, dat wil zeggen maatschappij
kritiek formuleren.
In „L’uomo dei palloni” (De man met
de ballonnen”) geeft Marco Ferreri een
deels karikaturaal, deels erotisch beeld
van een obsessie. Zijn film gaat over een
zakenman (Marcello Mastroianni) die ge
obsedeerd raakt door het probleem hoe
veel adem er nodig is om een kinder-
ballonnetje tot springen te krijgen.
Ook in „Dillinger morto” („Dillinger
is dood”) tekent Ferreri een man (dit
maal Michel Piccoli) die zich afsluit van
zijn omgeving door op te gaan in een
idéé fixe, waardoor hij in het eerste geval
zelfmoord, in het tweede geval moord op
zijn vrouw pleegt. Het zijn bizarre speel
films die passen in het schokkend werk
van de maker van onder andere „El
cochecito” en „L’ape regina” („De aap-
vrouw”) maar zij laten de vraag open of
ze ook zonder Holland Festival niet in
onze bioscopen te zien zouden zijn ge
weest. Om te weten te komen wat er zich
in het Italië van vandaag (Italia oggi!)
voordoet op filmgebied kan men zich wat
dat betreft beter laten voorlichten door
het Italië-nummer van Skoop dat in april
Nederland 2. Tim, het journaal en
dan de politieke rubriek Ter Visie,
waarin de week politiek wordt door
gelicht. Half acht mag de KRO 2 avon
tuurtjes laten zien van Felix de kat
en dan nog een korte documentaire van
Piet Out over het werk van een groep
je Nederlandse paters in Ethiopië, die
een beroep op de kijkers doet om hun
werk financieel te steunen. De actie
„Mensen in Nood” zal de hulpactie
coördineren.
Aansluitend aan het journaal van 8
uur volgt een aflevering van de Wre
kers.
UTRECHT Het aantal in 1970 ter
keuring aan de S.T.E.R. voorgelegde te-
levisie-commercials ligt opnieuw lager
dan dat van het voorgaande jaar. De
lijn blijft dalen: in het startjaar 1967
waren het er 2253, in 1968 slechts 1283,
in 1969 nog 1170 en vorig jaar 1127, zo
bljjkt uit het jaarverslag van de S.T.E.R.
Vermoedelijke oorzaak van deze te
ruggang: televisiecommercials gaan
steeds langer mee. In 1969 werd een
commercial gemiddeld 10.5 maal uitge
zonden, vorig jaar gemiddeld 13.7 maal.
Dubbel somber is het beeld voor de
(vele) Nederlandse produktiemaatschap-
pijen, die vorig jaar niet alleen minder
klandizie kregen door de dalende lijn,
maar bovendien opnieuw meer opdrach
ten naar het buitenland zagen verdwij
nen. In 1967 werd tien procent van de
tv-commercials in het buitenland ge
produceerd. In 1969 was dat 20 procent
en vorig jaar al 35 procent. Met name
Engeland produceert steeds meer films
voor Nederland, maar het is al geen
uitzondering meer dat de S.T.E.R. films
uitzend die gemaakt zijn in Japan of
Spanje.
BERNARDO BERTOLUCCI’S dubbele
bijdrage aan „Italia oggi” bestaat respec
tievelijk uit „II conformista”, naar de ro
man van Alberto Moravia en „Strategia
del ragno” (De strategie van de spin”)
die beide te maken hebben met het fascis
me en duidelijk uitgelokt zijn door een
herlevend fascisme in Italië. In de film,
(gemaakt naar een verhaal van Jorge
Luis Borges), ontdekt een jongeman die
zijn geboorteplaats bezoekt om er het
borstbeeld van zijn vader, vermoord door
aanhangers van Mussolini, te onthullen,
dat zijn vader geen verzetsheld was, maar
als verrader gedood is. De „conformist”
speelt in 1937 en geeft een gruwelijk por
tret van de man die zich conformeert aan
de immoraliteit van het fascisme en zo
ver gaat dat hij dadenloos toekijkt hoe
zijn vroegere professor en een vriendin
door fascistische agenten in de buurt van
Parijs gelikwideerd worden. Beide films
zijn overdadig mooi van fotografie en ver
tonen een gecompliceerde opbouw van
feiten die ze totaal verschillend maken
van „Primo della revoluzione”, het laatste
wat wij van Bertolucci zagen.
BEGINPUNT WAS het Stedelijke Museum
in Amsterdam, waar ’s morgens twee
bussen met genodigden op weg gingen
naar Santpoort. Daar bleek het volgens
het programma „juist gereedgekomen
observatorium van Robert Morris” prak
tisch onvindbaar, omdat men er juist
aan begonnen was.
Wat wij zagen was een cirkel van door
zaagde en in de grond gestoken den-
nestammetjes. Meer niet. Is het project
eenmaal gereed (dat zou in tien dagen
moeten gebeuren), dan kan de bezoeker
van het observatorium waarnemingen
doen met betrekking tot de zonnestand
in de loop der seizoenen.
AMSTERDAM Het valt moeilijk te
zeggen of de zeven Italiaanse films die
onder de verzameltitel „Italia oggi” deel
uitmaken van het Holland Festival-pro-
gramma, ook maar
een enigszins vol
ledig en juist beeld
geven van wat er
op het ogenblik
leeft onder de jon
ge filmgeneratie in
Italië. Het valt te
betwijfelen omdat
van de betrokken
filmersalleen An-
sano
doet). Deze door Loes Ballot uitstekend
geregisseerde scene mond uit in de op
komst van een Jezus-figuur die een be
zem hanteert. „Wat doe je er mee, wat
doe je er mee. Je veegt er mee de vloer,
de vloer”, zingt het koor. En dat werkt
verrassend goed. Zo zitten er meer knap
pe vondsten in, reden waarom u vanavond
of morgenavond Esperanza zeker moet
zien (ook de kinderen meenemen).
Het stuk poogt het publiek meer betrok
ken te maken bij hetgeen in Zuidamerika
gebeurt. Onze onverschilligheid wordt aan
de kaak gesteld met de opmerking: „Gang
sters in de huiskamer”. Een woedende
uitval naar het publiek. Maar het aardige
is, dat in het stuk zelf ook zo’n door de
wol geverfde toekijker als wij zit. De ma
kers van Esperanza hebben onze houding
die voor een deel ook de hunne is, inge
bouwd.
•s-HERTOGENBOSCH Het herden
kingsconcert voor Josquin des Prez (1521-
1971), dat gisteravond in de St. Jans-
kathedraal werd
gegeven, heeft bo
ven ieders ver
wachting een zeer
groot aantal toe
hoorders getrok
ken. Men heeft veel
gedaan om de be
langstelling voor
Josquin op te wek
ken. De Vereniging
voor Nederlandse
heeft zelfs een krant van zestien pagina’s
uitgegeven: „Portret van een Componist”,
die gratis onder de concertgangers werd
verspreid, en op de toegangskaarten had
men laten drukken: Josquin des Prez
vorst van de renaissancemuziek, tijdge
noot van Jeroen Bosch!
Alleen Mario Schifano betekent voor ons
een nieuweling in het vak, hoewel hij in
eigen land als „underground”-filmer en
maker van de bioscoopfilm „Sattellite”
een zekere reputatie heeft en zijn nu hier
in het Holland Filmfestival opgenomen
„Umano, non umano” uit ’69 dateert. Het
feit trouwens dat tenminste twee van de
in deze week vertoonde films straks in
normale roulatie komen, geeft al enigszins
aan dat in deze beide gevallen althans
geen al te grote experimenten worden
uitgehaald of al te sterk wordt afgeweken
van de gangbare kijkgewoontes bij het
bioscooppubliek.
Vroeger is de situatie zo geweest, dat
de tweejaarlijkse Arnhemse Filmweek als
het ware geadopteerd werd door het Hol
land Festival als het filmonderdeel van
het Festival, wat de zaken erg eenvoudig
maakte. Uit de toen geldende samenwer
king tussen de Nederlandse Bioscoopbond,
het ministerie van CRM en het Holland
Festival kon aan de commercieel opgezet
te Filmweek nog wel eens wat minder
goed in de markt liggende filmwerken
HILVERSUM I
7.00 Nws. 7.11 Het levende woord.
7.16 Op het eerste gehoor. 7.25 Horen
en zien. 7.30 Nws. 7.32 Hier en Nu.
8.00 Nws. 8.11 Te Deum Laudamus.
8.30 Nws. 8.32 Voor de vrouw. 9.00
Theol. etherleergang. 9.35 Gymn. voor
de vrouw. 9.45 Muziek in vrije tijd.
A. Koorzang; B. Concoursmuz. 1971.
10.15 Inspraak. 11.00 Nws. 11.03 Is God
ook kwaad te krijgen? 11.15 Solarium.
11.55 Meded. 12.00 Zonder grenzen.
12.10 Gramm.muz. 12.14 Marktbericht.
Overheidsvoorl. 12.16 Exportiviteiten.
12.26 Meded. t.b.v. land- en tuinbouw.
12.30 Nws. 12.41 Actual. 12.50 Buitenl.
commentaar. 13.00 Vliegende schijven.
14.00 P.M., veel plaatjes. 16.00 Nws.
16.30 Inzet. 17.00 Hiro-Magazine. 17.30
Echolood. 18.30 Nws. 18.41 Actual. 19.00
Musicerende dilettanten. 19.30 Trouba
dour. Verzoekplaten. 22.00 Operette-
muz. 22.25 Avondgebed. 22.30 Nws. 22.40
Tournegoal. 23.55 Nws.
HILVERSUM II
7.00 Nws. 7.11 Ochtendgymn. Aansl.:
Postduivenber. 7.20 Z.O. 7.33 Van de
voorpagina. 7.54 Deze dag. 8.00 Nws.
8.11 Actual. 9.35 Waterstanden. 9.55
Reiswijzer. 10.30 Zaterdag informatie.
11.00 Nws. 13.00 Nws. 13.11 Varia. 13.13
Actual. 13.25 Dit is het begin 14.30
Jazz. 15.00 Gevolmachtigd. 16.00 Nws.
16.03 Hobbyscoop. 16.15 De Staalkaart.
17.55 Meded. 18.00 Nws. 18.11 Actual.
Partijen. 18.20 A.R.P. 18.30 Nou. en...
18.55 Jack Sand and his Happy Band.
19.35 De Scala 1918-1926. Klass, muz.
20.00 Holland Festival 1971. 20.15 Re-
sidentie-orkest. 22.30 Nws. 22.40 Meded.
22.45 Driester. 23.15 Lui luisteren. 23.55
Nws.
HILVERSUM III
9.00 Nws. 9.03 De Vincent van Enge-
len Show. 10.00 Nws. 10.02 Djinn. 11.00
en 12.00 Nws. 13.00 Nws. 13.03 Pop(pen)
cast. 14.00 Nws. 14.03 Nee, we noemen
geen namen. 16.00 Nws. 16.03 Sport-
I show. 17.00 Nws.
I BRUSSEL
118.45 Sport. 18.55 Taalwenken. 19.00
I Nws. 19.30 BBC Festival of Light Mu-
I sic. 22.00 Nws., De Zeven Kunsten. 222.0
Jazzconcert. 23.00 Nws. 23.05 Muz.pro-
gramma. 23.40 Nws.
AMSTERDAM
Ruim tweehonderd
Amsterdamse scho
lieren hebben eer
van hun werk. Es
peranza, een stuk
muziektheater over
Zuidamerikaanse
toestanden, is een
sympathiek en goed
uitgevoerd werk
stuk geworden.
WEER DE BUS in en op naar de Laken
hal in Leiden. Daar was één van de za
len ingericht als communicatiecentrum
en werd een film van Van Boezem ver
toond van een minuut of twee. Volgens
de toelichting ging het hier om het pro
ject „Hooglandse kerk”, waarin de be
trekkelijkheid van het begrip afstand uit
de doeken werd gedaan. Kort gezegd en
gefilmd kwam het erop neer, dat een
toren van acht meter hoogte wel hoog
lijkt als je er tegen op kijkt, maar als
je nu van de voet van de toren acht
meter wegwandelt, kom je tot de con
clusie, dat acht meter nou ook weer
niet zo’n reuze afstand is.
Weer de bus in en op naar Alphen aan
de Rijn, Avifauna. Het ging echter niet
om de vogels, maar om een eenvoudige
lunch. Overigens was men het er alge
meen over eens, dat vogels op zich al
perfecte plastieken in het landschap zijn
en bovendien bewegen en zingen ze.
Weer de bus in en op naar de filment
in de tuin van het gemeentemuseum in
Arnhem. Een hele rit, maar er zou een
vertoning van vijf films met toelichting
van drs. F. Haks tegenover staan.
AANGEKOMEN IN de filmtent was het
wachten nog slechts op de heer Haks
en de films. Toen de spanning welhaast
ondraaglijk werd, heeft de directeur van
het museum Kröller-Müller, drs. R.
Oxenaar, het woord genomen. Hij ver
telde niet alleen dat de heer Haks niet
kwam, maar ook dat wij die en die en
die film te zien zouden krijgen. Na wat
tegenwerking van de projector werd
deze mededeling binnen de kortste tijd
door een niet nader geïdentificeerde
medewerker herroepen en volgde de
aankondiging van de film „All my life”
van Bailley en „Arnulf Rainer” van
Kubelka. De eerste rolprent liet de ca
mera langs een hek met bloemen gaan
en verder niks. De tweede was een on
ritmische opeenvolging van witte en
zwarte beelden, begeleid door een oor
verscheurend gekras, gesis en gereutel
en verder'weer niks. Toen de apotheose
van dit filmintermezzo bleek te bestaan
uit een film waarbij de camera vijftig
minuten lang van links naar rechts
zwenkte in een verlaten werkplaats was
het genoeg geweest.
WEER DE BUS in en op naar park Sons
beek waar men opgelucht kon vaststel
len dat hier tenminste getimmerd was.
Verschillende projecten hadden hun
eindstadium nog wel niet bereikt, maar
andere zoals de „Truffel” van Olden
burg, de „Brug” van Snelson, de „Wig”
van Balden, de „Poort” van Smith, de
„Kogel” van Volten en de „Geslipte
auto” van Schippers stonden toch klaar
om bekeken te worden. In de video
studio was de video-kunstenaar Nam
Yune Paik druk doende met camera’s
en monitoren, terwijl het discussie- en
informatiecentrum zaterdag voor het
publiek toegankelijk zullen zijn.
LEIDEN. Activisten van de Beroeps
vereniging voor Beeldende Kunstenaars
(BBK) hebben de activiteit „Sonsbeek
buiten de perken” donderdag in het mu
seum De Lakenhal in Leiden verklaard
tot een maatschappelijk irrelevant sta-
Nederland 1. Na Tim en het jour
naal duikt de AVRO in de sport. Sport-
panorama geeft onder meer beelden
van de eerste trainingsdag voor de
Grand Prix van Zandvoort. Na het
journaal van 8 uur is het tijd voor
een kort, zomers showt je rond het
zangduo Sandra en Andres. De num
mers die ze zingen tegen een Sche-
veningse achtergrond zijn genomen uit
worden toegevoegd die op hun vertoon
baarheid in de bioscopen onderzocht kon
den worden. In de nieuwe situatie moet
uit d e financiële pot van het Holland
Festival en in samenwerking met de
CICAE (Confédération Int. des Cinémas
d’Art en d’Essai) een bedrag, een relatief
klein bedrag, worden afgesplitst om ook
FILM tot onderdeel van de kunstmanifes
tatie te maken.
De beperkte middelen hebben dit jaar
geleid tot een aantrekkelijk, maar weinig
opzienbarend programma van zeven films
dat in veertien steden gaat rouleren, maar
dat grotendeels niet in het Nederlands
ondertiteld is, wat de toegankelijkheid er
van voor een groot publiek al bij voor
baat uitsluit.
Haarlem heeft met die bijzonder hinder
lijke omstandigheid al kennis kunnen ma
ken toen donderdag in Studio „Umano,
non umano” vertoond werd, de Italiaanse
tekst onvertaald bleef en de toch al niet
gemakkelijke film van Mario Schifano op
die manier wel de mist in moest gaan.
Gedeeltelijk gelden die moeilijkheden ook
voor „Siërra Maestra” die in het Engels
ondertiteld is en naar mijn gevoel de in
drukwekkendste bijdrage is aan „Italia
oggi”.
School. Op latere leeftijd heeft zijn stijl
zeer persoonlijke kenmerken gekregen,
zodat hij geheel apart van zijn tijdgenoten
kwam te staan. Hij componeerde 20 mis
sen, ruim 100 motetten en psalmen en
meer dan 70 profane werken. Men neemt
aan dat hij tussen 1440 en 1450 geboren
is. Hij is gestorven in Condé in 1521. Hij
was koorknaap in St. Quentin, zanger in
de hofkapel in Milaan en in de pauselijke
hofkapel in Rome. Josquin verdiende ten
volle de bewondering en verering van zijn
tijdgenoten.Luther zei van hem: „Hij be
heerst de muziek volkomen, andere com
ponisten hebben gedaan wat de noten wil
den, maar bij Josquin doen de noten wat
hij wil.”
Er bestaat bij hem een zeer nauw ver
band tussen de tekst en de melodie, daar
om wordt hij de geestelijke vader ge
noemd van de Musica reservata de
stijl waarbij de muziek zich geheel bij
het woord aanpast. Dat zijn muziek zo
goed bewaard is gebleven hebben wij te
danken aan de drukker Ottaviano dei Pe
trucci, (Venetië) die al in zijn eerste uit
gave (1501) niet minder dan acht compo
sities van Josquin opnam. Een jaar later
verscheen bij Petrucci een eerste boek met
missen van Josquin, dat drie herdrukken
beleefde. In 1927 is prof. dr. A. Smijers
begonnen met een volledige uitgave van
de werken van Josquin.
Het komt eigenlijk nooit voor dat een
concert bijna geheel gewijd is aan de wer
ken van Josquin des Prez en eerlijk ge
zegd is dat maar goed ook want hij eist
niet alleen veel van de zangers, voor het
publiek is het ook een hele kluif. Maar
gisteravond is het concert ons niet lang
gevallen, ondanks het feit dat wij meer
dan twee uur op een harde stoel in de
koude St. Jan moesten zitten zonder pau
ze en zonder koffie. Er werd zo prachtig
gezongen door de Schola Cantorum van
de kathedraal, het Brabants Kamerkoor
van ’s-Hertogenbosch en „Die Haghe San-
ghers” het mannenkoor uit Den Haag, dat
het tien uur was voor ik het wist.
Het concert werd geopend door een ko
per sblazersquintet van de Koninklijke Mi
litaire Kapel met de zogenaamde Konings-
fanfare „Vive le Roy”. Daarna de Scho
la Cantorum met onder andere het Kyrie
uit de Missa „Faisent regretz”. De Ha
ghe Sangers zongen delen uit de Missa
„Mater Patris”. Toen kwam het Brabants
Kamerkoor zij zongen het mooiste van
allen. Ik ben bijna geneigd om te zeggen,
dat ik zelden zo’n uitstekend koor heb ge
hoord.
Het koor bracht 4, 5 en 6-stemmige wer
ken van Josquin, en onder leiding van hun
dirigent Reinier Wakelkamp een composi
tie van Maurice Pirenne (de dirigent van
de Schola Cantorum). Dat was de meest
verbluffende koortechniek, die U zich voor
kunt stellen. Maurice Pirenne (geb. 1928)
heeft bewezen dat het mogelijk is om
zeer modern te schrijven, zelfs met hele
trossen dissonanten, zonder dat het werk
onaangenaam aandoet. Hij had als tekst
gekozen de „Ballade der gehangenen”
van Francois Villon. Een gedicht vol bij
tende zelfspot en wrange humor, dat glas
zuiver gezongen werd en dat de meest
muzikale prestatie van de avond genoemd
mag worden.
Zaterdagavond wordt dit concert her
haald in de Kloosterkerk in Den Haag om
20.15 uur. J. H. MOOLENIJZER
DE FILM VAN Ansano Giannarelli
opende gisteren de filmweek in het Am
sterdamse Kriterion en is vanavond nog
(19.00 en 21.15) als tweede bijdrage aan
het programma van het Haarlemse Studio
te zien. Hoofdpersoon een prachtige rol
van Dutouio Salines is de Italiaanse
schrijver-journalist Franco die gearres
teerd wordt als hij bij een groep Zuid
amerikaanse guerrilla’s wordt aangetrof
fen. Hij wordt in een kale cel gegooid,
ondervraagd naar zijn relatie met de op
standelingen, geslagen, gemarteld, ook wel
met zachte dwang door een zogenoemde
humane politiechef op zijn ongelijk ge
wezen.
Later komen twee nieuwe gevangenen,
een fotograaf en een on ver zoenlijke re
volutionair zijn cel delen en uit de dan
ontstane debatten blijkt de revolutionair
een soortgelijke minachting voor de in
tellectuele dwarskijkers (waartoe hij
Franco en de fotograaf rekent) te hebben
als onlangs ook Fidel Castro aan de dag
legde.
Het is van het begin van de film af
duidelijk dat met Franco de Franse schrij
ver Régis Debray wordt bedoeld die in
Bolivia met de guerrillastrijders van Che
Guevara was meegetrokken en die in no
vember ’67 door een militair tribunaal tot
langjarige gevangenisstraf werd veroor
deeld. Regisseur Giannarelli heeft filmend
in Sardinië, meesterlijk de Boliviaanse ge
vangenschap van Debray gereconstrueerd
en zijn spelfragmenten afgewisseld met
De schrijfster Mies Bouhuys heeft met
middelbare scholieren een thema ontwor
pen en een tekst geschreven, waarbij Ber
nard Van Beurden en The Loeven die
muziek hebben geschreven, te zingen door
een groot schoolkoor, de jeugdharmonie
Jong Excelsior en een popgroep Brave
New World.
Het gaat over de macht van rijken, van
het westen, van de kerk en de opstandige
machteloosheid van de armen, die elke
revolutionaire poging gesmoord zien.
Maar de Esperanza, de hoop op de om
keer blijft. Wanneer het stuk is afgelopen
klapt iedereen het publiek incluis de
bekende „dit is het begin”-yell.
Het muziektheater telde naast enkele
slappe en al te belerende gedeelten, vele
schitterende vondsten, zowel muzikaal als
toneelmatig. Voorbeeld: de scene waarin
het arme volk aan de baas toont, hoe het
is arm te zijn. Dat gebeurt met nagenoeg
alle Nederlandse kinderspelletjes (’t Moet
dwalen; Vinger in de hoed wie er mee
Vijfenvijftig minuten hierna voor
een Amerikaanse film. De Amerikaan
se omroepmaatschappij CBS mdakte
een documentaire over de manier waar
op het Pentagon het ministerie van
Defensie voorlichting bedrijft. De
opgeschroefde nationalistische verkoop
methoden van het leger worden fel aan
gevallen en daar heeft de regering aan
stoot aan genomen. Men acht de film
anti-Amerikaans en heeft zelfs een on
derzoek gelast naar de totstandkoming
ervan.
Het slot van het programma
21.45
CHARLES BOOST
HAARLEM DEN HAAG DELFT
22.35
23.00
McCloud - De Marshall uit
Nieuw-Mexico (serie).
Achter het nieuws.
NOS: Journaal.
de beeldende kunst en de bevolking
continueert
guerrillakampen zodat het geheel een
hecht doordacht betoog is geworden over
