OCANA’S GLORIEUZE TOUR EINDIGDE IN GREPPEL
Huilende Eddy Merckx
weigerde de gele trui
OP DE CIJFERTOUR
Fouten bij de
dopingcontrole
Fuente maakte reputatie
als klimmer toch waar
LJut
1
REMMEN ZONDER EFFECT
SCHOENEN DOORGEREMD
EEN DUBIEUZE INJECTIE
Boetereg en voor Nederlanders
13
Lte
DINSDAG 13 JULI 1971
ft Groots gevecht
ft Grote paniek
I
16e RIT
145km
72 km
PAU
•Lpruns‘O^*\Sjl4b*SPIN ,i6Sm
LUCHON
c
■r
x. -Tv
i
■■F
Bhkte te
ü-S
'VVVWVW'yVVWVVVVWVWVVVVVVWVVVVWVVWVWVWWWVVWWVWVWVWWVWVVWV^fVVVWVVVWVVVVVVWVWVVVWWWy
fVVWVWWVVVVWVWWWWWWVVVIA/WVVVVWVVVVVVVVMWVVVWVVWVUVVWVVWVVVtA/VVVVVVVVVVVVVVVVlAA/VVVVVVt
■2000
70.
86.
Wagtmans trok zyn schoenen uit die helemaal kapot waren. Het bovenleer
was er voor een deel afgerukt en de ijzeren plaatjes waren eraf gescheurd.
De zolen waren praktisch afgesleten. Wagtmans had drie minuten op de tweede
ploegleiders wagen moeten wachten, omdat Driessens natuurlijk achter Merckx
bleef rijden.
Toen dan sloeg het noodlot, als in een
daverende blikseminslag, in het toernooi-
veld. De regen en hagel vielen zo hevig
naar beneden dat het was alsof de cou
reurs in een onbestemde ruimte rondtast
ten. Ze zagen elkaar nauwelijks meer. Ze
gingen, varend en hopend op het kompas
LUCHON Naast Ocana was deze satanische tourdag ook de laatste voor
een andere grote in de karavaan: Gösta Pettersson. Eerder dit jaar winnaar
van de Ronde van Italië. Al voor het noodweer losbarstte was Pettersson ver
dwenen. Bij de beklimming van de Col de Mente stapte hij af. Woedend. „Het
is de schuld van de dokter van Ferretti. Van de hele medische begeleiding
klopt niets. Gisteren, na de tijdrit, was ik nota bene stijf. Dat heb ik nog nooit
meegemaakt''.
De kleine Van Impe, leider in het berg-
klassement voor Zoetemelk en nu de derde
plaats in het algemeen klassement, be
weerde zelfs: „Er zou eigenlijk niets aan,
de hand zijn geweest, als ook Zoetemelk
langs Ocana had kunnen komen. De Span
jaard mankeerde de eerste keer eigenlijk
niets. Maar hij werd vol geraakt door de
Nederlander. Ik durfde toen zelf bijna
niet meer te dalen. Ik ging met tien kilo
meter per uur naar beneden. Ik moest een
andere fiets hebben, omdat ik me ver
beeldde, dat mijn remmen het niet goed
deden”.
toen Zoetemelk eraan kwam en tegen hem
aanreed. Daar kon Zoetemelk natuurlijk
ook niets aan doen.”
Henk Benjamins stond te trillen op zjjn benen in Luchon. „Wat ik heb
meegemaakt is niet te geloven. Ik kwam in een bocht en zag dat ik die niet zou
halen. Ik schreeuwde in paniek naar de anderen in de groep: opzij, ik houd
het niet meer. Ik zag al een diepe afgrond voor me. Het is me nog steeds een
raadsel dat ik uiteindeltfk toch door die bocht heengekomen ben”. Benjamins
had ook weer last van zjjn knie gekregen. Kortom, het was een grote lijdensweg
voor de Nederlandse formatie.
LUCHON Slechte remmen hebben de Goudsmit-Hoff-renners duizenden
angsten doen uitstaan in die satanische overtocht over de Col de Mente. De
Nederlandse ploeg heeft een contract met een fabriek van remmen, die volgens
de coureurs bepaald de beste niet zjjn. „Vooral bij nat weer doen die remmen
nauwelijks iets”, zei Jan Krekels nog natrillend van alle doorstane misère.
„Normaal word ik in een afdaling niet gelost. Maar nu, met die regen, moest
ik wel voorzichtig rijden en gingen de anderen bij me weg. Ik heb mijn voeten
steeds op de grond moeten houden. Kijk maar naar mijn schoenen. De ijzeren
plaatjes zjjn eraf”.
Met de andere coureurs van Goudsinit-Hoff was het net zo. Zo had ook Ger
Harings, ook een daler-stuntman, geen plaatjes meer onder de zolen. „Ik ben
van het zadel afgegaan en heb op de stang gezeten met de voeten op de grond.
In al die nattigheid en troep. Later, in de normale afdaling toen de weg en
wielen weer droog waren naar Luchon toe, passeerde ik een man of 35. Maar
die remmen, wat een ellende”.
Het schijnt, dat alle strijd, alle tragiek
en alle dramatiek, die zo lang ontbroken
hebben aan de Ronde van Frankrijk in
de laatste jaren, zich culmineren in deze
Tour. Merckx was aan het terugkomen
na zijn grote val, maar Ocana ving alle
geweldige aanvals-raids van Merckx knap
op in het Pyreneeën-gebied. Het was alle
maal zo schitterend begonnen toen de gro
te toppen in zicht kwamen. Weliswaar lag
Fuente steeds aan de kop, maar dat was
onbelangrijk. Belangrijk was het heroï
sche gevecht tussen Ocana, Merckx, Zoete
melk en Van Impe. Merckx demarreerde
twee keer op weg naar het dak van de
Portet-d’Aspet, maar Ocana sloef fel en
verbeten terug. Op de curven van de Col
de Mente demarreerde Merckx wel acht
keer, maar steeds sloeg de gele truidrager
als een fret, die zijn prooi niet loslaat,
achter hem aan. Van Impe en Zoetemelk,
die bepaald zijn sterkste dag niet had,
bleven in de buurt van de twee grote
matadoren.
van het grote geluk, naar beneden, kleine
onbetekenende figuurtjes in dat machtige
bergland. Maar de góden waren niet met
Luis Ocana, die schijnbaar geen gelukkige
Tour mag en kan rijden. Zo werd hij in
1969 ook door een val uitgeschakeld.
Ocana viel, Thevenet, die twee kilometer
verder tegen de grond sloeg, Van Impe
en Guimard konden voorbij de Spanjaard
komen. Merckx: „Hij stond weer half op,
Hij stond half op, toen Joop Zoetemelk aan kwam suizen
door het regengordijn heen. Hij fietste recht op de gele-
truidrager in, die in een greppel roerloos bleef liggen.
Merckx was ook ten val gekomen, hoewel
hij eerst Ocana had kunnen ontwijken. De
Belg werd aan de zelfde knie gewond
waar hij in de Midi Libre pijn aan had
gehad. Voor Merckx heeft de zege van
deze Tour zijn glans verloren. Levitan en
Godet bezwoeren hem om niet naar huis
te gaan en terwille van Ocana de dra
matiek vierde hoogtij, daar in Luchon
de Tour te winnen. Merckx haalde met
sombere blik de schouders op. „Ik weet
wel, het had mij ook kunnen overkomen,
maar daar kan ik toch geen gebruik van
maken.”
LUCHON Winnaar van één van de
meest dramatische etappes uit de Tour
geschiedenis van Revel naar Luchon over
de Portet-d’Aspet, de Col de Mente en de
Col de Portillon, werd José Manuel Fuen
te. Hij kwam met een besmeurde broek
en trui over de finish, nog niets wetend
van de tragiek van zijn landgenoot Ocana.
Fuente, die zaterdag met zijn hele KAS-
ploeg te Iaat was binnengekomen, maar
evenals de anderen (onder anderen Van
Katwijk) gratie had gekregen, maakte
eindelijk zijn naam waar als klimmer. In
het begin van de Tour was hij wel op
jacht geweest naar de bergpunten, maar
toen was Zoetemelk tè sterk gebleken en
later had Fuente het af laten weten.
LUCHON. Er heeft zich tijdens het
vervoer van de urinemonsters voor het
dopingonderzoek, zo wordt officieel door
het staatssecretariaat van jeugd- en sport
zaken in Frankrijk meegedeeld, iets on
regelmatigs voorgedaan.
De flesjes met urine hebben tè lang op
het station in Parijs gestaan voordat ze
naar het laboratorium zijn vervoerd. Daar
door zijn de monsters waardeloos gewor
den. Het gaat om de urineproeven na de
zevende etappe, die gewonnen werd döor
LUCHON Rini Wagtmans heeft iedereen weer naar het hoofd doen grjjpen
van verbijstering bij zjjn escapades in de afdalingen. Merckx heeft met grote
ogen van dichtbjj meegemaakt wat een verschrikkelijke stuntman Wagtmans
wel is. „Het is niet te geloven wat die man allemaal riskeert. Hjj zat half op
het achterwiel om zjjn fiets in bedwang te houden”.
Fagor-ploegleider Caput had bij wijze van spreken de handen voor de ogen
geslagen bij het zien van deze afschuwelijke afdalingen. „Ik had de verhalen
over Wagtmans gehoord. Ik dacht dat het overdreven was, maar nu heb ik het
zelf gezien”. Lomme Driessens, de baas van Wagtmans, riep aan de finish alleen
maar. „Wagtmans is een soort god. Hij kan in de afdalingen doen wat hij wil
zonder dat hem iets overkomt. Hij heeft geheime machten, waarmee hij de
toestand beheerst”.
Zelfs toen Wagtmans in zo’n duivelse afdaling, samen met Merckx lag hij
aan kop, een lekke band kreeg, kwam hij er toch zonder verwondingen af.
„Er kwam een bocht naar links. Ik kon de fiets niet meer in bedwang houden”,
legde Wagtmans rustig uit. „Ik dacht: ik kom nooit stil te staan. Ik zag een
landweggetje. Dat was mijn redding. Ik dook erin en remde met mijn
schoenen af”.
„Vanmorgen heb ik van de dokter een injectie gehad, maar misschien was nu
het tijdstip of de dosis niet goed. Ik kon vandaag mijn benen niet meer rond
krijgen. Toen ik bij de tweede beklimming gepasseerd werd door renners die
ik anders in een bergetappe alleen maar tegenkom aan de finish, als ik al lang
binnen ben, begreep ik dat het zinloos was om door te gaan”.
Het is niet de enige ruzie die Gösta met zijn bazen van Ferretti achter de
rug heeft dit seizoen en vooral gedurende deze Tour. Het begon er al mee dat
hij de Tour na de Giro helemaal niet had willen rijden, maar door zijn bazen
gedwongen werd. „Dat heeft met mijn opgeven niets te maken. Ik ben de Tour
wel vermoeid begonnen, maar ik had hem, normaal gesproken, in ieder geval
uitgereden”.
Een andere fikse ruzie viel nadat Ferretti Gösta meedeelde, dat er van hem
in Parijs een eerste of tweede plaats verwacht werd en dat hjj anders aan het
einde van dit seizoen naar een andere werkgever kon uitzien. Eerder waren er
al woorden gevallen over het feit dat Ferretti niet van plan was Gösta’s per
soonlijke knecht Francioni het volgend seizoen een contract te geven.
Maar nu, op weg naar zijn land de
Tour passeerde net een klein hoekje
Pyreneeën ging hij er tegenaan. Ook
hij werd niet gespaard voor een valpartij.
In het onweer ging hij in een bocht tegen
de grond, in een greppel. De mecanicien
die achter hem reed moest hem uit de
greppel halen en op de fiets zetten. Fuente
won in de Ronde van Italië het berg-
klassement.
lAZVWWVWVWWVVWVWVVVVVVWVWVVWVVVVVW
Eddy Merckx heeft enkele uren na afloop
van de etappe naar Luchon Ocana opge
zocht in het ziekenhuis in Saint Gaudens.
Merckx en Ocana waren alle twee onder
de indruk van het gebeuren. Merckx heeft
besloten, dat als hij start, hij vandaag geen
gele trui zal dragen.
zeer sterk reed en alle aanvallen van Merckx had afge
slagen, moet het einde van zijn roemvolle tour hehben
zien aankomen. Had hij ons niet enkele dagen geleden,
toen de zon nog volop scheen, toevertrouwd, dat hij bang
was op de fiets, altijd en had hij niet gezegd: „Ik ben als
de dood, dat het gaat regenen in de Pyreneeën. Dan kan
ik de Tour verliezen”. Het was allemaal erger. Ocana
sloeg de wegen waren veranderd in woeste rivieren
tegen het asfalt, toen hij een bocht te laat zag. Merckx,
Van Impe, Thevenet en Guimard konden hem ontwijken.
Algemeen klassement: 1. Merckx (Bel-
Driessens) 70 uur 49 min. 10 sec., 2. Zoete
melk (Ned-Schotte) op 2,21, 3. Van Impe
(Bl-Stablinski) op 2.51, 4. Thevenet (Fra-
Plaud) op 4.46, 5. Mortensen (Den-De Muer)
op 11.24. 6. Thomas Pettersson (Zwe-Martini)
op 14.46, 7. Agostinho (Port-Geminlani) op
15.01, 8. Guimard (Fra-Caput) op 15.21, 9.
Aimar (Fra-Stablinskl) op 19.41, 10. Labour-
dette (Fra-De Muer) op 20.00, 11. Lopez
Carrll (Spa-Langarica) op 22.10, 12. Galdos
(Spa-Langarica) op 27 30, 13. Paolinl (Ita-
Gigantl) op 28.33, 14. Mori (Ita-Adoml) op
31.05. 15. Tamames (Sna-Momene) op 31.07,
(Ned-Pellenaars) op
(Ned-Pellenaars) z.t.
MMALET AUBISUUE^
L A S—1500
Veertiende etappe: 1. Fuente (Spa-Langa
rica) 214,5 km in 6 uur 11 min. 54 sec., 2.
Merckx (Bel-Driessens) op 6.21, 3. Van Impe
(Bel-Stablinski) z.t., 4. Lopea Carrll (Spa-
Langarica) z.t., 5. Aimar (Fra-Stablinskl) z.t.,
6. Zoetemelk (Ned-Schotte) z.t., 7. Guimard
(Fra-Caput) op 7.15, 8. Mantos (Spa-Momene)
op 7.26, 9. Labourdette (Fra-De Meur) op
7.34, 10. Agosthinho (Port-Geminlani) op
7.35, 11. Mori (Ita-Adoml) op 7.39, 12. Theve
net (Fra-Plaud) op 7.51, 13. Wagtmans (Ned-
Driessens) op 10.36, 14. Van Springel (Bel-
Driessens) z.t., 15. Martinez (Fra-Gemlniani)
z.t., 16. Mortensens (Den-De Muer) op 10.37,
17. Swerts (Bel-Driessens) op 11.58, 18. Lopez
Rodrlguez (Spa-Momene) op 12.01, 19. Wolfs-
hohl IWD-Caputl z.t.. 20. Galdos (Soa-Lan-
Wïm Prinsen, de beste klimmer van
Goudsmit-Hoff, kwam als dertigste binnen
met een achterstand van bijna 24 minuten
op de winnaar Fuente. Hij was uitgeput.
„Ik kon die tweede groep achter Merckx
bijbenen tot aan de laatste col, De Por
tillon. Toen knapte ik af.” Bovendien liep
Prinsen nog vijftien straf seconden en 50
frank boete op wegens het zich laten du
wen tijdens de klim. Ook Benjamins en
Krekels (45 sec. en 55 frank), Van Kat
wijk (30 sec. en 30 frank), De Koning
(30 sec. en 40 frank) en Harings (50
frank) zorgden voor een dure dag voor
Pellenaars, door de straffen die ze oplie-
oen wegens het duwen van het publiek of
het stayeren achter een volgerswagen.
die onderweg kramp kreeg een oude
blessure, opgelopen bij een auto-ongeluk,
werkte weer won het puntenklassement
op de weg. Daarvoor kreeg hij na de rit
bloemen.
Zoetemelk was ook ontdaan, hoewel
minder zichtbaar dan bijvoorbeeld een
Merckx, die de tranen in de ogen had.
Hij had zijn evenwicht niet meer kunnen
behouden omdat hij juist op het moment
van de val van Ocana een lekke band
kreeg. „Ik kon Ocana niet meer ontwij
ken. Hij bewoog niet meer.” De paniek
was groot. De geletruidrager riep steeds
om zijn fiets en daarna: laat me, laat me
alsjeblieft. De ambulance kwam na een
minuut of acht. Toen hij wegreed, botste
hij in de chaos nog tegen een andere wa
gen. De Tour was voor Ocana afgelopen.
De Tour had zjjn aantrekkelijke tweege
vecht tussen Ocana en Merckx verloren.
Lomme Driessens, ploegleider van
Merckx, bleef er keihard en broodnuchter
onder: „Ocana heeft pech gehad. Het had
een ander zoals Merckx ook kunnen over
komen. Ik herinner me dat Desmet in
1962 dertien minuten voorsprong had in
de Ronde van Italië en ook viel, in de
sneeuw. Hij verloor er de Giro door.”
Maar niemand had zin om Desmet en
Ocana met elkaar te vergelijken. Driessens
zal trouwens stevig moeten praten met
Merckx om hem weer voldoende gesterkt
aan de start te krijgen.
Jan van Katwijk fietste in Luchon weg
met een bos bloemen. De Brabander had
zich in het eerste vlakke deel van
de etappe naar Luchon onderscheiden. Pel
lenaars had hem gezegd dat hij nu maar
eens iets moest laten zien. Dat gebeurde.
Van Katwijk demarreerde. Kreeg eerst
Vasseur mee en later nog een paar man.
De ontsnapping leverde op een gegeven
moment een tijdwinst op van 6*/2 minuut.
„Als iedereen er voor gereden had, zou
den we wel twaalf minuten hebben kun
nen pakken en waren we de anderen mis
schien nog voor gebleven.” Van Katwijk.
VVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVWnniVWn/VVVVVWVMnJVV'nMHIVWVVtnnnMnWVVVVWVVVVWVVWVVVVVVVVWVVVVVVWVWWVWVVWH/VVVVVVVVVV^^
Puntenklassement: 1. Guimard (Fra) 132
pnt, 2. Merckx (Bel) 131 pnt, 3. Karstens
(Ned) 95 pnt, 4. Leman (Bel) 72 pnt, 5.
Wagtmans (Ned) 69 pnt. 7. Zoetemelk (Ned)
66 pnt.
Dagploegenklassement: 1. Langarica 18 uui
54 min. 30 sec., 2. Driessens op 8.45, 3. Sta-
blinski op 9.32, 4. De Muer op 11.50, 5. Caput
op 12.45, 12. Pellenaars op 28.13.
Merckx weigerde resoluut om de gele trui aan te trekken. Zijn sportieve gebaar werd door het publiek met een donderend
applaus beloond.
1.13.27, 63. De Koning (Ned-Pellenaars) op
op
1.26.36, 77. Benjamins (Ned-Pellenaars) op
op
1.42.19, 93. Van Katwijk (Ned-Pellenaars) op
14-7-71
(SfEsquill
Louvie-JuzonEc^ay
Louvie-Jf^ yAllBISHUEUWm
Juzonjf Argelès-Gazost
rOUUMALET^PEYPEfOBPBT^SA
lEYHtSOUHOr
I ASPIN
LUCHON Het inferno van de Tour kwam dan in
die verschrikkelijke etappe midden in de Pyreneeën.
Toen het grote gevecht tussen Merckx en Ocana was
losgebarsten op de krachten aanvretende hairpins. Op
weg naar de top van de Col de Mente, dreven plotseling
inktzwarte wolken rond de top. Ineens werd het toch al
sinistere bergdecor nog angstaanjagender. Bliksem
schichten sloegen krakend in op de rotsmassa’s. Er stak
een rollende wind op. Slagregens ontnamen elk uitzicht
op de weg. Er was geen kromming meer te zien. Hagel-
keien striemden de coureurs, die net naar beneden wil
den suizen. En in dat infernale decor dan, had de on
zichtbare dramaturg van de Tour het grootste wieler-
drama van de laatste jaren gesitueerd. Luis Ocana, die
Het werd een enorme chaos. Ocana gil
de van de pijn: „Laisse-moi, laat me toch’.’
Na een minuut of acht kwam de ambu
lance. Ocana werd terwijl hij bleef
kermen in de wagen gedragen. Even
later bracht de Tour-helikopter Ocana
naar het ziekenhuis in St. Gaudens, waar
vastgesteld werd, dat de schouder van de
Spanjaard was geraakt, en dat Ocana een
shock had opgelopen. Hij moet minstens
een dag ter observatie in het ziekenhuis
blijven.
Er werd in Luchon geen gele trui uitge
reikt. Eddy Merckx werd op het podium
geroepen voor de „maillot jaune”, maar
de Belg kwam niet. Hij wilde niet. De
tranen stonden hem in de ogen, want
Merckx heeft maar een klein hartje en is
te veel sportman om gelukkig te kunnen
zijn met het misfortuin van een ander.
„Ik had Ocana op de fiets willen uitscha
kelen voor de Tour-zege. Ik vind het ver
schrikkelijk, wat er gebeurd is. Het is toch
juist, dat ik nu die gele trui niet aantrek.
Dat kan niemand me toch kwalijk nemen.
En Merckx liet doorschemeren, dat hij
wellicht niet meer zou starten in de Tour,
zijn knieblessure, want
19.35, 71. Benjamins
1.20.39,
1.31.25,
2.00.39.
Karstens (Ned-Pellenaars)
Harings (Ned-Pellenaars)
ff
lip
h' .ff fffff X - C
om
Bergklassement: 1. Van Impe (Bel) 152 pnt,
2. Zoetemelk (Ned) 146 pnt, 3. Merckx (Bel)
85 pnt, 4. Guimard (Fr) 66 pnt, 5. Fuente
(Spa) 58 pnt.
v Algemeen ploegenklassement: 1. De Muer
213 uur 51 min. 27 sec., 2 Martini op 23.03,
3. Plaud op 26.37, 4. Driessens op 35.43, 5.
Stablinskl op 53.20, 13. Bellenaars op 2 uur
46 mln. 47 sec.
16. Martos (Spa-Momene) op 33.55, 17. Simo-
netti (Ita-Martini) op 36 47, 18. Van Springel
(Bel-Driessens) op 39.04, 19. Wagtmans (Ned-
Driessens) op 40.38, 20. Letort (Fra-De Muer)
op 44.00, 21. Martinez (Fra-Caput) op 44.05.
22. Dumont (Fra-Plaud) op 45.05, 23. Cre-
paldi (Ita-Adorni) op 46.10, 24. Danguillaume
(Fra-Plaud) op 51.41, 25. Perin (Fra-Caput)
op 53.30, 33. Van der Vleuten (Ned-Pelle-
naas) op 1.02.04, 48. Krekels (Ned-Pellenaars)
op 1.10.57, 53. Prinsen (Ned-Pellenaars) op
garica) op 12.02, 21. Perin (Fra-Caput) op
12.16, 22, Van Vlierberghe (Bel-Martini) z.t.,
23. Mintjens (Bel-Driessens) z.t., 24. Schlek
(Lux-De Muer) z.t., 25. Smonetti (Ita-Mar-
tini) z.t., 30. Prinsen (Ned-Pellenaars) op
13.17, 33. Thomas Pettersson (Zwe-Martini) op
13.19, 51. Krekels (Ned-Pellenaars) op 16.52,
52. Karstens (Néd-Pellenaars) z.t., 57. Van
der Vleuten (Ned-Pellenaars) z.t., 59. Van
Katwijk (Ned-Pellenaars) z.t., 65. Harings
(Ned-Pellenaars) op 18.53, 68. De Koning
Met een van pijn vertrokken gezicht ligt Luis Ocana langs de weg. „Laat me met
rust", was zijn laatste kreet voor hij buiten bewustzijn in de ambulance werd
afgevoerd.
