IJmuider Courant TYPEARTIST PORTRETTEERT „GROTEN DER AARDE” X I J B Ut op jol f A a I 1 jzw o .Ox. a XWï;r'' Bondskanselier Willy Brandt 1 Joseph Abel met een bijna voltooid portret van Nixon. -w-EDEREEN DIE ENIGE vaardigheid als typist(e) I heeft, kan na wat oefening wel een aardige „teke ning” op de schrijfmachine produceren. Maar de 56-jarige ex-typist Joseph Abel uit Frankfurt aan de Main (die goed was voor 500 aanslagen per minuut) heeft er een ware kunst van gemaakt. Zijn specialiteit is „getikte portretten” van beroemde personen, maar ook de gewone man kan zich door hem op bestelling laten „uittypen”. Maar wie ook model voor hem staat (kan desnoods ook door middel van een goede foto), het resultaat is in elk geval een treffende gelijkenis, zoals de voorbeelden op deze pagina zonneklaar aantonen. ABELS WERKWIJZE is totaal verschillend van die 'van „gewone” beeldende kunstenaars. Hij maakt geen schetsen, geen voorstudies. In plaats daarvan draait hij gewoon een vel blanco tekenpapier in zijn (elektrische) schrijfmachine en begint te „schilderen”. Dertig jaar maakt hij nu al type-portretten, landschappen en stil levens, en vroeger gebruikte hij daarbij verschillende toetsen van zijn machine. Nu doet hij vrijwel alles uit sluitend met de toets van de kleine letter „m”: omdat die de meeste „body” heeft voor het invullen van de schaduwpartijen, die diepte en plastiek in een gezicht moeten suggereren. Meesterwerken met een kleine „m” dus, al gebruikt hij, om de gaatjes te vullen, hier en daar ook wel de punt, de komma en het uitroepteken. Brigitte Bardot in bewerking en als voltooid typeportret - pp .XX W - 1 1 g-X z wKf wSs?. -- - s X X' Meesterwerken met j!T|t|ft?tt Erbij ren geleden in het zonnetje van de pu bliciteit zette. Hebt u belangstelling voor een schrijfmachine-portret van uzelf of tiest ook met kleuren. Aanvankelijk met weinig succes omdat de kleuren van nieuwe inktlinten te hard en te op dringerig werkten in een harmonische, fijn-genuanceerde portretstudie. Beter ging het toen hij met oude, verbruikte kleurtinten ging werken die gedempter tinten produceerden. Verschillende ty pekamers van grote bedrijven sturen hem nu regelmatig hun afgedankte kleurige inktlinten, en nu kan Abel zijn klanten desgewenst getypte portretten, in natuurlijke huidkleuren leveren, met uitzondering alleen van door de zon ge bruinde gezichten, want bronskleurige inktlinten zijn er tot op heden niet. Abel heeft opdrachten in overvloed, sinds een tv-reportage hem enkele ja- Het minimum is dan ook 200 mark, maar dat geldt alleen voor beginnende kleinkunstartiesten die via zo’n getypt portret wat publiciteit hopen te krijgen in dag- en weekbladen. De werkelijk „grote jongens” betalen een veelvoud van dat bedrag en zij doen het met graagte, omdat je voor een dergelijk exclusief portret toch nergens anders terecht kunt. radio- en tv-figuren, acteurs („een ijdel volkje!”), politici, litteratoren en film sterren. Een blik in zijn orderboek onthult de volgende beroemde namen: ex-president Johnson, Nixon, president Pompidou van Frankrijk, wijlen gene raal De Gaulle, raketexpert Wemher von Braun, Liz Taylor, Roger Moore (The Saint), Charlie Chaplin, Louis Armstrong („die ik zeer bewonderde”) en vele anderen. Niet allemaal naar levend model getikt, want vaak had hij aan een goed-gelij kende foto voldoende. Maar wel zijn ze stuk voor stuk door de geportretteerde beroemdheden dank baar aanvaard, zoals Abel met een hele doos vol bedankbriefjes uit alle delen van de wereld bewijzen kan. Sinds kort experimenteert de typear- uw dierbaren, dan volgt hier zijn adres: Wartburgstrasse 32, Frankfurt/Main- Unterliederbach, West-Duitsland. Wie die grote jongens dan wel zijn? Abel: „Vooral bankdirecteuren, captains of industry en andere commerciële topmensen, misschien omdat die een ze kere affiniteit voor typewerk (zoal niet voor hun typistes) hebben. Maar ook HET IS een onvoorstelbaar geduld- werk. Tienduizenden „emmetjes” over dekken het papier, waarbij de rol van de schrijfmachine vaak vele keren fracties van millimeters verdraaid moet worden om mooie gesloten partij en te krijgen. De glimlichtjes in de ogen, de uitdrukking om de mond, al les wat een gezicht karakteristiek maakt, kosten hem meestal weinig moeite; die zitten meteen goed. Maar al met al kost zo’n zwart-wit portret Abel gemiddeld 4 tot 7 dagen moei zaam tikwerk en daaruit volgt al dat zijn portretten niet goedkoop zijn. „m ztW® L X'.- "Tyr/'Mvpr z zz Z.-X'' ïWt X" "z 'Z, 7 '/zZ/'Z,-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1971 | | pagina 11