IJmuider Courant
TYPEARTIST PORTRETTEERT „GROTEN DER AARDE”
X
I
J
B
Ut
op
jol
f A
a
I
1 jzw
o
.Ox.
a
XWï;r''
Bondskanselier Willy Brandt
1
Joseph Abel met een bijna
voltooid portret van Nixon.
-w-EDEREEN DIE ENIGE vaardigheid als typist(e)
I heeft, kan na wat oefening wel een aardige „teke
ning” op de schrijfmachine produceren. Maar de
56-jarige ex-typist Joseph Abel uit Frankfurt aan de
Main (die goed was voor 500 aanslagen per minuut)
heeft er een ware kunst van gemaakt. Zijn specialiteit
is „getikte portretten” van beroemde personen, maar
ook de gewone man kan zich door hem op bestelling
laten „uittypen”. Maar wie ook model voor hem staat
(kan desnoods ook door middel van een goede foto), het
resultaat is in elk geval een treffende gelijkenis, zoals
de voorbeelden op deze pagina zonneklaar aantonen.
ABELS WERKWIJZE is totaal verschillend van die
'van „gewone” beeldende kunstenaars. Hij maakt geen
schetsen, geen voorstudies. In plaats daarvan draait hij
gewoon een vel blanco tekenpapier in zijn (elektrische)
schrijfmachine en begint te „schilderen”. Dertig jaar
maakt hij nu al type-portretten, landschappen en stil
levens, en vroeger gebruikte hij daarbij verschillende
toetsen van zijn machine. Nu doet hij vrijwel alles uit
sluitend met de toets van de kleine letter „m”: omdat
die de meeste „body” heeft voor het invullen van de
schaduwpartijen, die diepte en plastiek in een gezicht
moeten suggereren. Meesterwerken met een kleine „m”
dus, al gebruikt hij, om de gaatjes te vullen, hier en daar
ook wel de punt, de komma en het uitroepteken.
Brigitte Bardot in bewerking
en als voltooid typeportret
-
pp
.XX W
-
1
1
g-X z
wKf wSs?.
-- -
s X X'
Meesterwerken met
j!T|t|ft?tt
Erbij
ren geleden in het zonnetje van de pu
bliciteit zette. Hebt u belangstelling voor
een schrijfmachine-portret van uzelf of
tiest ook met kleuren. Aanvankelijk met
weinig succes omdat de kleuren van
nieuwe inktlinten te hard en te op
dringerig werkten in een harmonische,
fijn-genuanceerde portretstudie. Beter
ging het toen hij met oude, verbruikte
kleurtinten ging werken die gedempter
tinten produceerden. Verschillende ty
pekamers van grote bedrijven sturen
hem nu regelmatig hun afgedankte
kleurige inktlinten, en nu kan Abel zijn
klanten desgewenst getypte portretten,
in natuurlijke huidkleuren leveren, met
uitzondering alleen van door de zon ge
bruinde gezichten, want bronskleurige
inktlinten zijn er tot op heden niet.
Abel heeft opdrachten in overvloed,
sinds een tv-reportage hem enkele ja-
Het minimum is dan ook 200 mark,
maar dat geldt alleen voor beginnende
kleinkunstartiesten die via zo’n getypt
portret wat publiciteit hopen te krijgen
in dag- en weekbladen. De werkelijk
„grote jongens” betalen een veelvoud
van dat bedrag en zij doen het met
graagte, omdat je voor een dergelijk
exclusief portret toch nergens anders
terecht kunt.
radio- en tv-figuren, acteurs („een ijdel
volkje!”), politici, litteratoren en film
sterren. Een blik in zijn orderboek
onthult de volgende beroemde namen:
ex-president Johnson, Nixon, president
Pompidou van Frankrijk, wijlen gene
raal De Gaulle, raketexpert Wemher
von Braun, Liz Taylor, Roger Moore
(The Saint), Charlie Chaplin, Louis
Armstrong („die ik zeer bewonderde”)
en vele anderen. Niet allemaal naar
levend model getikt, want vaak had hij
aan een goed-gelij kende foto voldoende.
Maar wel zijn ze stuk voor stuk door
de geportretteerde beroemdheden dank
baar aanvaard, zoals Abel met een hele
doos vol bedankbriefjes uit alle delen
van de wereld bewijzen kan.
Sinds kort experimenteert de typear-
uw dierbaren, dan volgt hier zijn adres:
Wartburgstrasse 32, Frankfurt/Main-
Unterliederbach, West-Duitsland.
Wie die grote jongens dan wel zijn?
Abel: „Vooral bankdirecteuren, captains
of industry en andere commerciële
topmensen, misschien omdat die een ze
kere affiniteit voor typewerk (zoal niet
voor hun typistes) hebben. Maar ook
HET IS een onvoorstelbaar geduld-
werk. Tienduizenden „emmetjes” over
dekken het papier, waarbij de rol van
de schrijfmachine vaak vele keren
fracties van millimeters verdraaid
moet worden om mooie gesloten partij
en te krijgen. De glimlichtjes in de
ogen, de uitdrukking om de mond, al
les wat een gezicht karakteristiek
maakt, kosten hem meestal weinig
moeite; die zitten meteen goed. Maar
al met al kost zo’n zwart-wit portret
Abel gemiddeld 4 tot 7 dagen moei
zaam tikwerk en daaruit volgt al
dat zijn portretten niet goedkoop zijn.
„m
ztW®
L
X'.-
"Tyr/'Mvpr
z zz
Z.-X''
ïWt
X"
"z 'Z, 7 '/zZ/'Z,-