VARESE KOSTTE COACH FRANS
MAHN JAAR VAN ZIJN LEVEN
op Newton blijven rekenen
Joop Middelink heeft hoop op goud opgegeven
VOOR TIJDRITPLOEG ZO SLECHT
Bovelander
coach BMHC
Kampioen Rood en Wit kan
Loeveseijn bij
laatste vier
„NOG NOOIT WAS VOORBEREIDING
De Wit achter
Italiaanse
gangmaker
Westduitse
atleten wonnen
Morelon-T rentin
gemakkelijk van
Groot-Brittannië
uitgeschakeld
15
SPORT IN HET KORT
DINSDAG 31 AUGUSTUS 1971
«■■■■■■■■■■■■■MWMBMM
nn
(Van onze cricketmedewerker)
Taak
Utó' - -
HAARLEM Voor het Haarlemse
Rood en Wit, dat dit weekeinde op
zo’n overtuigende wijze de cricket-
titel in de wacht sleepte, staan de za
ken er zeer rooskleurig voor. Het be
stuur bij monde van de jonge, enthou
siaste voorzitter Freek van Muiswin
kel prijst zich erg gelukkig, dat het
erin geslaagd is voor de komende ja-
ren de 36-jarige Harry Newton, die
dit seizoen reeds een belangrijk aan
deel in het succes der Haarlemmers
had, vast te leggen. Newton heeft na
melijk een baan in Nederland aange
boden gekregen, waardoor hij in staat
zal zijn ook de komende seizoenen de
training van de zeer vitale 90-jarige
cricketclub voor zijn rekening te gaan
nemen, terwijl in de wintermaanden
de Koninklijke HFC van zijn erva-
ringen als voetbal-trainer gebruik
zal gaan maken.
(Van onze sportredactie)
MENDRISIO Zelfs op het wa
ter kunnen de Nederlandse wegren
ners, die donderdag (100 km tijdrit
voor ploegen) en zaterdag indivi
duele wegwedstrijd) deelnemen aan
de wereldkampioenschappen op de
weg bij het Zwitserse Mendrisio,
het fietsen niet laten. Dat bleek in
het zonovergoten vakantieoord Me-
lano aan het meer van Lugano, waar
coach Joop Middelink maandagmor
gen neerstreek met zijn eskadron
wieleramateurs. Opnieuw werd het
J
Hinnn
imimm mmmiiii
bewijs geleverd, dat waterfietsen een
onweerstaanbare aantrekkingskracht
hebben op Nederlandse topsporters.
"J®
WW
Gezien
FRANS MAHN
wel
momenten
LONDEN.
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
VARESE. Piet de Wit zal dinsdag
avond de stayersfinale voor profs rijden
achter de Italiaan Dagnoni, een opmerke
lijk feit, omdat men vele jaren terug moet
gaan om een combinatie te vinden, waar
in een Nederlandse renner achter een bui
tenlandse gangmaker heeft gereden in een
wereldkampioenschap.
De heren wieleramateurs vermaakten zich gisteren op het meer van Lugano voorlopig nog op waterfietsen en in roeiboten.
V.l.n.r.: Spetgens, Van de Bunder, Poppe en Hassink (op de waterfiets) Priem en Koeken.
Zelf zegt hij dat niet met zoveel woor
den, maar wel wil hij kwijt: „De voor
bereiding is met horten en stoten gegaan
en eigenlijk heb ik een renner als Arie
Hassing er bij genomen omdat ik geen
betere had. Hassing kan formidabel rij
den, maar hij is te wispelturig. Als hij
kunnen bewijzen en wat belangrijker
is: de jongens die voor de baan kozen,
kregen nu te zien dat er inderdaad wat
voor hen gedaan werd op financieel
terrein. Ze kregen een vergoeding en
dat animeerde hen. Als die subsidie
zou wegvallen, wordt het een moeilijke
zo niet onmogelijke zaak om die jon
gens voor de ploegenachtervolging bij
elkaar te krijgen en te houden.”
Zeeland dat Priem in zijn hart die tijdrit
wel wilde rijden. Ik ging naar hem toe
in de ronde van Rijnland-Paltz en smeek
te hem „jongen, als jij er bij bent ma
ken we een kans op een medaille.” Maar
Liebregts en Verschure spraken hun veto
uit. Ik zeg je dat Priem verkeerd geleid
wordt.”
Met niet minder dan drie kampioen
schappen (van het eerste, vijfde en zesde
elftal) en drie teams, die tot de bovenste
drie op de ranglijst behoorden, kan Rood
en Wit terugzien op een zeer geslaagde
viering van zijn 90-jarig bestaan. Het ziet
er naar uit, dat aan deze „serie” nog wel
enige landstitels zullen toegevoegd wor
den, omdat Rood en Wit over een zeer
grote jeugd beschikt, die cricket met de
paplepel is ingegoten. Bij de Rood en Wit-
jeugd komt men namen tegen, die doen
denken aan het roemruchte verleden van
de vereniging: juniores als De Nijs, Bijle-
veld, de la Mar, van Muiswinkel en Win
ter leveren regelmatig ferme prestaties.
HAARLEM. Kees Bovelander, gym
nastiekleraar in Haarlem en onder meer
vijf jaar jeugdtrainer, wordt in het ko
mende seizoen de coach van het Bloemen-
daalse BMHC. Hij wordt de opvolger van
Max Maas die na een vierjarig bewind als
trainer wegens drukke werkzaamheden ge
noodzaakt is deze loopbaan op te geven.
Max Maas blijft echter wel coach van het
Nederlands cricketteam, een functie die hij
al geruime tijd met het hockey heeft ge
combineerd.
Nederland levert nu eenmaal de beste
gangmakers, maar geen van de Neder
landse topmannen was voor dinsdagavond
nog beschikbaar en Piet de Wit weigerde
opnieuw achter Pelser, waarmee hij zijn
serie verloor, te rijden. Nadat Spakenburg
hem naar de finale had geloost, besliste
De Wit dat hij met Dagnoni zou rijden.
De Wit zal dinsdagochtend wat met de
Italiaan proberen te praten, zodat hij al
thans tijdens de koers enig contact met de
Italiaan zou kunnen hebben.
VOETBAL. Voor de eerste divisie van
de Engelse league is maandagavond de
wedstrijd West Ham UnitedCoventry
City gespeeld. West Ham won met 4-0.
zijn dag niet heeft, is hij nergens. En dan
Frits Schür. Hij is een verschrikkelijk
langzame starter, hij moet in de eerste
veertig kilometer verschrikkelijk af zien
om het hoge tempo van Fedor den Hertog
en Adrie Duijker bij te houden. Dan kan
hij geen meter kop doen. Dat heb ik ook
met Fedor opgenomen. Ze moeten Schür
in die eerste veertig kilometer volledig
sparen. Daarna kan hij fantastisch sterk
gaan rijden, maar de ploeg drijft te veel
op de routiniers den Hertog en Duijker.
Met Hassing dus als een kwetsbare scha
kel en Schür als rem in de eerste veertig
kilometer.”
(Van onze sportredactie)
VARESE. De verrassing bij het tan-
demnummer op de WK was de uitschake
ling van het Franse duo Morelon-Trentin
door de Oostduitsers Geschke en Otto. In
de tweede rit van de halve finale drongen
hun tegenstanders een sur-place van ruim
tien minuten op. Wegens „achteruit rij
den” van de Franse tandem werd afgescho
ten. Tenslotte fietste de Duitsers glorieus
over de eindstreep. De andere finalist was
nog niet bekend omdat tijdens de beslis
sende derde rit tussen West-Duitsland en
Rusland de regen met bakken uit de hemel
voel.
Daarmee heeft Middelink dan een ver
klaring gegeven voor zijn volgende uit
spraak: „nog nooit is de voorbereiding
voor de tijdritploeg zo slecht geweest.
Want dat alles speelde zich tot vier we
ken voor het wereldkampioenschap af. Ik
moest daarom allerlei jonge amateurs pro
beren: Swinkels, van der Loo, Kelleners
en Hassing. Ik haalde er Schür en Kuiper
bij en tenslotte bleef dan het kwartet Den
Hertog, Duijker, Schür en Hassing over,
maar we hebben hoogstens vijf keer met
deze formatie kunnen trainen.”
Zoals verwacht heeft de
atletiekploeg van West-Duitsland maan
dag in het stadion van Crystal Palace (bij
Londen) een duidelijke overwinning be
haald op Groot-Brittannië. De Westduitse
heren wonnen deze tweedaagse ontmoeting
met 118-94, terwijl de dames nog meer af
stand namen van hun Britse tegenstand
sters: 81-54.
dergelijke. De enige manier om tot beter
en aantrekkelijker cricket te komen is
werken aan mentaliteitsverbetering.
Van Muiswinkel blijft het overigens
jammer vinden, dat mensen als trainer
Newton, die uiteindelijk niet van de wind
kunnen leven en voor hun diensten een
behoorlijke vergoeding krijgen, onder de
huidige voorschriften nog steeds niet als
actieve speler aan de competitie kunnen
deelnemen. Het peil van het Nederlandse
cricket zou, aldus de voorzitter hierdoor
score Rood en Wit naar de titel voerde.
VARESE. Lijn Loeveseijn heeft zich
gisteren geplaatst bij de laatste vier ren
ners in het toernooi om de wereldtitel
sprint. In de kwartfinales rekende de Ne
derlander af met de Italiaanse coureur
Borghetti. Loeveseijn won twee ritten en
maakte daarmee zelfs een beslissende der
de wedstrijd overbodig. De tijden van de
Amsterdammer (11.6 en 11.1 over de laat
ste 200 meter) waren veelbelovend voor
de halve finale, waarin hij tegen de Ita
liaan Turrini moest aantreden. De tweede
halve-eindstrijd zal gaan tussen de Austra
lische titelverdediger Johnson en de Belg
Van Lancker.
Opvallend was voorts de nederlaag van
de Duitse kogelstoters Heinfried Birlenbach
en Hans-Dieter Moser, die achter Geoff
Capes respectievelijk op de tweede en
derde plaats eindigden. Capes won met een
stoot van 19.45 meter, hetgeen vijftien cen
timeter verder was dan de beste prestatie
van Birlenbach. Moser kwam tot 17.96
meter. Twee anderen van de Westduitse
Helsinki-gangers staken echter wel in goe
de vorm. Ellen Tittel, de kleine 1500 meter -
loopster, die in de Finse hoofdstad brons
haalde en onlangs in Sittard wereldrecord-
houdster werd op de Engelse mijl, won
haar afstand in de fraaie tijd van 4.14.0.
Harald Norpoth kwam niet uit op de 5000
meter, op welke afstand hij in Helsinki
derde werd, maar op de 1500 meter, die hij
zonder moeite won in 3.43.9.
Zijn „martelgang” later op de dag met
de tijdritploeg wil Joop Middelink nog wel
eens vertellen: „eerst kreeg ik het bericht
dat Adrie Duijker na de ronde van België
dat was al in mei beroepsrenner
zou worden. Maandenlang bleef het een
onzekere zaak met Duijker: wel of niet
prof worden. Pas een week of zes voor
de wereldtitelstrijd in Mendrisio wist ik
zeker dat hij in de ploeg kon worden op
genomen. Toen kwam het ongeluk met
Popke Oosterhof, die tijdens een trainings-
rit in Sneek pardoes tegen een auto reed,
waarvan plotseling het portier geopend
werd en die vervolgens overreden werd
door een andere auto. Zijn redding was
dat hij een rugzak droeg, maar door dub
bele bekkenbreuk is hij voor een onaf
zienbare tijd uitgeschakeld. De chirurg
heeft gezegd dat hij misschien ooit wel
weer op de fiets kan, maar dan moet het
hele geneesproces optimaal verlopen”.
De meeste aandacht van de 20.000 toe
schouwers ging uit naar de verrichtingen
van Dave Bedford, Europees record-houder
op de vijf en tien kilometer. De 21-jarige
Londenaar, die bij de Europese kampioen
schappen in Helsinki jammerlijk faalde,
snelde nu naar een hautaine overwinning
op de 5000 meter. Hij klopte zijn landgenoot
Baxter en de Westduitsers Girk en Bruggen
in 13 minuten en 40 seconden. Baxter die
als tweede finishte, had een achterstand
van 15.4 seconden. Typisch voor Bedford
was zijn commentaar na afloop van de
race: „Ik heb me al vlug losgemaakt van
de anderen, maar zelfs al zou ik pas op vijf
meter van de finish zijn gaan sprinten, zou
ik toch hebben gewonnen.”
Harry Newton, een cricket-coach met
grote ervaringen onder meer in India,
enkele jaren in Engeland, waar hij ook
voor de county Sussex gespeeld heeft
zag het als zijn voornaamste taak om het
eerste elftal van Rood en Wit op de juiste
wijze te begeleiden. Men mag stellen, dat
het kampioenschap voor een belangrijk
deel te danken is aan de wijze, waarop
hij zich van zijn werk gekweten heeft.
Vooral mentaal heeft het Rood en Wit-
elftal dit jaar een geweldige injectie ge
had. Zelden heeft Rood en Wit een team
op de been gebracht, dat een kleine inzin
king daargelaten, een zo constante indruk
heelt gemaakt.
De grote openbaring van het seizoen
was ongetwijfeld de 23-jarige Paul Goo
sens, die tot een veelbelovend batsman is
uitgegroeid en zaterdag met een prachtige
score Rood Wit naar de titel voerde.
Ofschoon de prestaties van de twee
eerste Rood en Wit-elftallen de volledige
aandacht van trainer Newton zullen blij
ven houden, wil hij nu ook de Rood en
Wit-jeugd voor het topcricket rijp maken.
Wat dat betreft ziet hij reeds in de zeer
nabije toekomst grote mogelijkheden.
Overigens zal Rood en Wit nog geruime
tijd kunnen blijven profiteren van de
talentvolle drie, die men in één adem
pleegt te noemen: Bouwman, Onstein en
Wijkhuizen, terwijl ook spelers als Lui-
ning en van Son in een Rood en Wit-
aanval niet weg te denken zijn.
Hoewel het cricketseizoen pas is geëin
digd denkt het Rood en Wit-bestuur aan
het volgende jaar. Van Muiswinkel: „Men
moet in Nederland, waar cricket nog al
tijd een hobby is, nu eens ophouden met
het eindeloze gepraat over de nadelen van
„draws” wijziging van puntensysteem en
met Arie .van Vliet als chef d’équipe is
voortreffelijk.”
Goede stemming of niet: de resulta
ten waren zwak, een opmerking die
Mahn de kreet ontlokte: „Maar we
hebben Loevesijn en de profstayers
nog.” Jawel, maar die vallen buiten
zijn directe competentie.
HANS ROMBOUTS
„Aan de zonovergoten oever van het
meer van Lugano wil Middelink er ook
nog wel even met nadruk op wijzen, dat
vooral de Oostbloklanden (met Rusland,
Oost-Duitsland en Polen voorop) al die
problemen die hen geplaagd hebben niet
kennen. „Er gaat geen Rus, geen Pool en
geen Oost-Duitser naar de profs, daarom
kunnen die landen het hele jaar met een
vaste kern werken. Bovendien wordt in die
landen de wielersport nu veel intensiever
beoefend dan jaren geleden. Ik was bij
een ploegentijdrit in Moskou. Daar werd
een heel parcours afgezet van 100 km en
er gingen niet minder dan 48 ploegen van
start. Als je dat allemaal bij elkaar op
telt moeten die landen zo langzamerhand
wel letterlijk een straatlengte op ons voor
liggen,” aldus Middeiink, die daarmee nog
eens duidelijk illustreert dat hij donder
dagmorgen uit vakantieoord Melano zon
der illusies met zijn vaderlands viertal
naar het acht kilometer verderop gelegen
Mendrisio trekt”.
Mahn zelf over zijn werk: ,Ik heb
hier heel wat meer zorgen aan mijn
kop dan bij de gemeente Haarlemmer
meer, waar ik vroeger werkte. Maar ik
heb ervoor gekozen, het blijft ooeiend.
En ik leer bij elk wereldkampioen
schap. Het loopt al heel wat vlotter
dan vorig jaar, toen ik het voor het
eerst deed, en de stemming in de ploeg
Joop Middelink verbloemt ook niet dat
hij de leiding van dit kwartet volledig
overlaat aan de 25-jarige Fedor den Her
tog. De coach daarover: „Ik geloof dat
heel weinig mensen Fedor kennen. Fedor
moet niet geleefd en geleid worden, hij
moet zelf leven en leiden. Daarom laat
ik het helemaal aan zijn oordeel over. De
andere jongens accepteren dat. Het over
leg tussen Fedor en een ervaren man als
Duijker is bijvoorbeeld voortreffelijk.
Dinsdag en woensdag gaan de vier het
parcours minutieus verkennen. Het is voor
een tijdrit omdat die met zo’n hoge
snelheid gereden wordt een bijzonder
lastig parcours. Onder leiding van Fedor
gaan de vier precies uitknobbelen welke
versnelling ze moeten gebruiken op be
paalde lastige gedeeltes van het traject.”
Men weet het nog: ruim een jaar ge
leden peddelden de voetballers van Feije-
noord voor het beslissende treffen met Cel
tic om de Europa Cup zorgeloos rond op
het Comomeer. Gisteren dartelden de Ne
derlandse wielrenners uitgelaten op water
fietsen rond op het meer van Lugano. Op
voorstel van Brabander Kees Koeken werd
onmiddellijk een wereldkampioenschap
waterfietsen georganiseerd en samen met
Henk Poppe in een feitsbootje versloeg hij
gemakkelijk het duo Arie Hassing en
Toine van de Bunder. Verrassend winnaar
buiten mededinging werd echter Kees
Priem, die van achter een eilandje plot
seling opdook in een ranke roeiboot. Kor
tom: de heren vermaken zich uitstekend
in hun riante motel Lido, dat direkt aan
de oever van het meer ligt, in de luwte
van de Alpenreuzen.
Kogelronde coach Joop Middelink tole
reerde die vakantiestemming maar al te
graag. „Dat spelevaren is juist goed voor
de kameraadschap en de mentale voorbe
reiding.” Dit onderwees hij de soigneurs
Sjeng Collard en Henk de Haan, die ston
den toe te kijken. Maar tegen drie uur
trommelde hij toch de voltallige ploeg op
voor een pittige wegtraining om het meer
van Lugano. „Want,” zo wilde Joop Mid
delink wel weten, „er moet nog heel wat
gebeuren om van de ploeg voor de 100
km tijdrit een goed geoliede machine te
maken.”
Het heeft er in de eerste rit overigens
naar uitgezien dat Loeveseijn de Italiaan
voor moest laten gaan. In de laatste ron
de remde Borghetti af, waardoor de ver
raste Loeveseijn voortijdig op kop kwam.
„Hij is verloren”, schreeuwde Jan Derksen,
vaste begeleider van de talentvolle Am
sterdammer. Hij kreeg ongelijk, want op
het laatste rechte eind slaagde hij er niet
alleen in een demarrage van de Italiaan
op te vangen, maar plaatste hij bovendien
zelf een laatste beslissende aanval.
In de tweede rit schoot Loeveseijn juist
op het moment dat hij zijn beslissende
demarrage wilde plaatsen uit de toeclip.
De gevolgen waren echter minder ernstig
dan bij Nieuwenhuis, die daarmee het hele
toernooi voor de baanploeg verknoeide.
Loeveseijn herstelde zijn fout onder het
rijden, zonder dat de Italiaan daar ge
bruik van kon maken. „Reken maar,” al
dus een opgeluchte Loeveseijn,” dat ik
door deze twee ritten moraal heb gekre
gen."
De financiën spelen nu eenmaal een
steeds belangrijker rol bij wereldkam
pioenschappen, op welk gebied van de
sport dan ook. Men behoeft maar het
oor te luisteren te leggen om te horen,
dat er behoorlijke bedragen en facili
teiten beschikbaar worden gesteld aan
buitenlanders dié aan belangrijke toer
nooien deelnemen. In Nederland ziet
men, dat bijvoorbeeld interesse van de
sponsors voor de baansport afneemt
Mahn: „Vroeger kregen de renners van
de sponsors zo’n 20 banden, daar hoef
je nu niet meer om te komen.” Dat
beaamt ook de bekwame, bij de
KNWU vertrekkende adjunct-directeur
G. van Baarle: „Voor de baansport
vind je moeilijk een goede sponsor.”
De bond, huiverig voor sponsors, zou er
Het is gauw gezegd: Middelink wil niet
verbloemen dat hij de ideale formatie niet
heeft kunnen samenbrengen. „De ploeg
die mij in het begin van het seizoen voor
ogen stond zou als een trein hebben ge
lopen,” verzucht de coach. Die formatie
zou dan hebben moeten bestaan uit Popke
Oosterhof, Kees Priem, Fedor den Hertog
en Adrie Duijker, maar van dit door Mid
delink fel begeerde viertal was er in feite
maar één die steeds een probleemloze kan
didaat is gebleven: Fedor den Hertog. De
andere drie bleven „probleemkinderen”
voor de vaderlijke coach Joop Middelink,
die aan de maaltijd (zoals hij vanmiddag
ook in Milano deed) zijn jongens steeds
boeiende verhalen weet te vertellen.
Het kwartet dat donderdag in die slo
pende race tegen het horloge zal uitko
men, bestaat uit de renners Fedor den
Hertog, Adrie Duijker, Frits Schür en
Adrie Hassing. Joop Middelink hoedt zich
ervoor een prognose te doen, maar uit
zijn verhaal blijkt toch wel, dat hij zich
geen enkele illusie maakt voor het goud
in die 100 km tijdrit. En dat verdriet de
goedmoedige Amsterdammer, want tegen
over de internationale wielerwereld is juist
die tijdrit voor hem een prestigezaak. Nog
altijd denkt hij met weemoed terug aan
het olympische goud dat Nederlandse ploe
gen veroverden op de Spelen van Tokyo
(Dolman-Karstens-Pietersen-Zoet) en Me
xico (Den Hertog-Krekels-Pijnen-Zoete-
melk). Maar voor Middelink is het een
vrijwel uitgemaakte zaak: goud zit er
niet in.
één moeten vinden die de Olympische
ploeg onder zijn financiële vleugels zou
moeten nemen. Er is toch immers
slechts nog in naam sprake van ama
teurs of die nu betaald worden door
staat of door sponsors dat maakt wei
nig uit. Van Baarle: „Het is financieel
sukkelen geblazen met de KNWU.”
Vooral voor een baancoach is het
dan ook ondankbaar werken omdat de
renners toch steeds weer weggezogen
worden naar de wegwedstrijden
Mahns moeilijke werk is die zaak nog
te verminderen. Zijn voorganger Derk
sen, nog zeer rancunieus ten opzichte
van wegcoach Joop Middelink die
hem in zijn ogen eruit gewerkt heeft,
een seizoen opvolgde en daarna de vlag
aan Mahn overhandigde heeft op
dit punt alle lof voor Mahn. „Hij heeft
het aangedurfd de strijd aan te binden
met de krachten aan de andere kant
die de weg als alleen zaligmakend
beschouwen. Ik ben het met bepaalde
zaken op trainingsgebied niet met
Mahn eens, maar ik vind hem op het
punt van dat probleem een geweldige
vent.”
laat naar buiten niet
wereldkampioenschap
steld heeft.
Frans Mahn heeft
gehad waarop hij gedacht heeft: wat
doe ik eigenlijk. („Maar", zo zegt hij,
„dat is een normale zaak, dat heeft
iedereen in zijn werk wel eens”} Mahn
blijft dan ook in ieder geval coach van
de KNWU tot en met de Olympische
Spelen in München, zoals contractueel
is vastgelegd. „Het komende jaar is een
belangrijk jaar”, is een open deur in-
Harry Newton, ook de komende ja
ren als trainer beschikbaar.
trappen en hij moet daarbij toegeven:
„Ik kan, om opnieuw een subsidie te
krijgen voor de training van de achter
volgingsploeg, het NOC niets laten zien
door dat ellendige gedoe met Nieuwen
huis. Donderdag 2 september zal Jan
Derksen proberen, de wereldkampioen
op dat nummer of in ieder geval de
sterke Westduitse ploeg naar Amster
dam te halen bij de revanches van de
wereldkampioenschappen, om onze
achtervolgingsploeg een kans te geven
zich te revancheren.” In die ploeg zal
Nieuwenhuis in ieder geval niet zitten.
Dat is voor Mahn een uitgemaakte
zaak.
Lichtelijk geëmotioneerd wordt Joop
Middelink als hij „het derde geval”
de zaak-Priem aansnijdt. Men weet het:
aangespoord door zijn ploegleiders Piet
Liebregts en Peet Verschure liet Priem
al vroeg in het seizoen weten niet voor
de tijdritploeg in aanmerking te willen ko
men. Hij zag dat evenement (in samen
hang met het individuele wereldkampioen
schap) als een te loodzware belasting.
Middelink: „Maar men vertelde mij in
de financiële achtergrond,
waartegen zich de baansport beweegt,
is dat ontreden van die ploeg m Am
sterdam ineens zeer belangrijk gewor
den. Het NOC zou immers wel eens
kunnen zeggen: „Er is niets gepres
teerd, er is niet bewezen, dus steunen
we de KNWU niet meer met subsidies
voor dat Olympische nummer”. En dat
zit Mahn het meest dwars, want die
achtervolgingsploeg is het prestige-ob
ject voor de baancoach. „Nu waren we
op de goede weg, maar ik heb het niet
(Van onze sportredacteur)
VARESE. Frans Mahn, de Neder
landse baancoach kijkt de wereld nog
niet somber tegemoet, ook al zijn de
prestaties van de oranjerijders in Va
rese bepaald niet fraai. Snel wordt de
bronzen medaille van Boom erbij ge
haald, met het zilver van Keetie Hage
als een kostbaar reddingsboeitje ter
hand genomen en wordt de hoop ge
koesterd dat de profstayers en Leijn
Loevesijn nog wellicht voor een regen-
boogtrui zullen zorgen. Mahn, nog wel
treurend over de niet aangetrokkén
toeclips van Nieuwenhuis, die hem.
„een jaar van zijn leven heeft gekost”
blijken dat dit
hem teleurge-
