Tevreden wereldkampioen:
VOOR OP WRAAK BELUSTE EDDY MERCKX
Volgorde op de streep
Fransman Ovion liet sprintelite achter zich
Fedor den Hertog
meeloper die hier gewonnen heeft
EINDIGDE DE TOUR PAS IN MENDRISIO
Rini Wagtmans wil wel
voor Zoetemelk rijden
Rodoni stapt iets terug
Keetie Hage: „Russinnen
plakken alleen maar”
„Het is weer een
„Uurrecord niet meer nodig”
nu
I
B
11
Record Merckx
Zeeuwse niet tevreden met brons
IF 1
a 1 q
u w a J 1/' IJ
V -
MAANDAG 6 SEPTEMBER 1971
13
(Van onze sportredactie)
Naar wens
Felice mocht
si’-;
in:
F'
'1 -
4
w
F*
V
Jr i
HANS ROMBOUTS
>to
ler
Joop Zoetemelk doet een vergeefse poging
^AAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/^AAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/VVWA/VVVVVVVVWVVVVVVVWVWWWVVWKAAAAAAAAAAA
t/VVVVV^/WVWVVVVVVi/VVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVWVVVVVVVVVV
(Van onze sportredactie)
Tenslotte bleek echter ook hoezeer de
Nederlander met zijn tempo-geweld de
ia-
ilen
and
De
de
MENDRISIO. Als eerste coureur heeft
de Belg Eddy Merckx de grens van 500
punten gepasseerd in het klassement van
de Trofee Super Prestige Pernod. Zijn zege
in het wereldkampioenschap van de profs
leverde 70 punten op, waardoor zijn totaal
op 510 punten kwam. De eerste plaats kon
hem overigens al niet meer ontgaan.
De rangschikking is thans: 1. Merckx
(Belg.) 510 punten; 2. Gosta Petterson
(Zwe) 140; 3. Zoetemelk (Ned.) 100;
s-
Eddy Merckx gaat, bevrijd van een
grote zorg, op de schouders van de
supporters.
Ovion die in de luwte van anderen uiterst
spaarzaam was geweest met zijn krachten
nu al zijn tempogeweld en won.
En inmiddels waren de andere Neder
landers in doffe berusting ten onder ge
gaan in het leger der verslagenen: in de
aanvankelijk 16 man sterke kopgroep met
Het Zeeuwse meisje heeft sterk gereden. In de eerste van de drie ronden moest ze
direct al een handicap overwinnen. Ze schakelde verkeerd. Ze moest van de fiets af
en verspeelde er 20 seconden mee. Ze kwam terug en lag even later zelfs alleen aan
de kop. Het ging eigenlijk zonder erg. „Ik was niet van plan om te demarreren, maar
ik vloog zo gemakkelijk een scherpe bocht door, dat ik dacht: ik ga maar door. Laat
Ik het maar proberen”.
De anderen zagen het gevaarlijke van de situatie in en met vereende krachten streek
eerste een groep van tien (waarbij geen Nederlandsen zaten) en vervolgens het
peloton op haar neer. Keetie Hage had nog geprobeerd met het kleine groepje weg
te blijven, maar er werd slecht samengewerkt. De Zeeuwse had het goed gezien, want
uit het peloton kwamen uiteindelijk de nummers 1 en 2 tevoorschijn Konkina en
Tartagni.
In de eindspurt, die vroeg werd ingezet, flitste Truus van der Plaat ruw naar
voren („Ik reed maar hard zodat ik niemand voor me had, want ik ben zo bang in de
drukte met de sprint”). Keetie Hage vloog over haar heen en scheen, zoals in Imola,
de regenboogtrui in de sprint te gaan winnen. Maar de Russin en de Italiaanse
hadden net iets meer power. Keetie Hage had haar collectie wegmedailles compleet:
een gouden, een zilveren en nu een bronzen.
Vier Nederlandsen eindigden bij de eerste tien, want Van der Plaat werd vijfde.
Willie Kwantes achtste en Bella Hage tiende. Vooral van de 15-jarige debutante
Willie Kwantes was dat een uitstekende prestatie. „In de training werd ik er door
de anderen steeds afgereden, maar ik kan nu eenmaal niet afzien bij het oefenen,
in een wedstrijd wel. En wat heb ik afgezien”.
(Van onze sportredacteur)
MENDRISIO. Rini Wagtmans heeft het Italiaanse merk Scic, waarvoor h(j zou
gaan rijden, in Mendrisio laten weten, dat hij toch niet ingaat op het Italiaanse bod.
Ilji heeft na lang onderhandelen met Kees Pellenaars meegedeeld, dat hij liever in
een Nederlandse ploeg Goudsmit-Hoff wil rijden. De reden is uiteraard, dat
Pellenaars die versterking hard nodig heeft en een vorstelijk aanbod heeft gedaan.
MENDRISIO. De president van de UCI, Rodoni heeft een van zijn functies in
Italië, namelijk die van voorzitter van de wielren-beroepscommisie ter beschikikng
gesteld omdat de Italiaanse sponsors van beroepsploegen zich aangesloten hebben
bij de internationale vereniging van sponsors, die eigenlijk voor instelling van het
wereldkampioenschap voor merkenteams i.p.v. landenteams zijn.
de
lee-
dat
;ane
len.
caar
ust-
ijk-
/oor
Van
4-3
van
en
dam
ver
een
SHS
r de
jrde
:ien.
mep
lard
een
ïgen
men
Wit
:ang
loris
Ca-
acht
egen
kers
laats
looi,
t hij
lises
ëin-
;gen
tar
000
Zij
?en
na
m-
en:
ens
de
eer
am
als
de
lats
djn
zan
in
zij:
ngs
erd
>el-
:eds
nde
ren
(Van onze sportredacteur)
el-
de
in-
ten
de
Op
ide
an.
M|
Voor Merckx waren er toen nog twee
zorgen. Pintens moest in de leidsels gezet
worden en de sprinter Guimard moest
uitgeschakeld worden. Pintens, die in de
gaten had, dat hij in dit gezelschap toch
de regenboogtrui niet kon grijpen, stelde
zich in dienst van de maestro. „Ik hoop”,
zo mompelde hij later, „dat Merckx zich
deze dienst zal herinneren.”
De evenaring daarvan was terloops dan
ook nog meegenomen. Merckx zwaaide
uitbundig naar Claudine, zijn vrouw. En
kele honderden meters verder verdwenen
de Nederlandse renners stil van het par
cours.
Merckx was tevoren wel nerveus ge
weest. De revanchegedachte stond cen
traal na de Tour. Hij had, toen hij terug
was uit het stadion „De Vincennes” in
Parijs tegen zijn vrouw Claudine gezegd:
„Mijn enige kans om revanche te nemen
voor deze Tour de France, is om wereld
kampioen te worden. Iedereen moet we
ten, dat ik de beste ben, sterker dan
Ocana.” De gloed van de eerzucht brandde
weer heftig in Merckx. Vandaar dat hij,
en deed er geen opvallend werk. Janssen:
„Ik geloof, dat we als Nederlandse ploeg
wel aardig gereden hebben en niet al te
individueel”. Dat was natuurlijk gemak
kelijk gezegd. De Nederlandse renners
hebben immers praktisch niets laten zien
en misten tenslotte ook nog de beslissende
slag.
na gemakkelijk in de spurt gewonnen te
hebben van Gimondi, kon uitroepen: „Dit
is de grootste overwinning uit mijn car
rière”. Luis Ocana boog het hoofd: „Ik zag
tijdens de koers, hoe gespannen Merckx
reed. Ik wist toen al, dat hij de triomfa
tor van de dag zou zijn.” En zo was de
Tour 1971 dan pas ten einde op 5 septem
ber 1971. Vandaar ook, dat Eddie Merckx
tevreden kon besluiten: „Ik ga dit jaar
niet meer proberen het werelduurrecord
te veroveren. Ik heb dat niet meer nodig
na de Tour en het wereldkampioenschap
gewonnen te hebben.”
Professionals: 1. Merckx (Bel.) de 268 km in
6 u. 39 min. 6 sec., 2. Gimondi (It.) zt, 3. Gui
mard (Fr) op 1.13 min., 4. Polidori (It) zt, 5.
Pintens (Bel) zt, 6. Mortensen (Den) zt, 7.
Dancelli (It.) op 6.51 min. 8. Verbeeck (Bel.)
zt, 9. Ritter (Den.) zt, 10. Swerts (Bel.) zt,
11. Tamanes (Sp.) zt, 12 Thomas Petterson
(Zwe) zt, 13. Thevenet (Fr.) zt, 14. Blsland
(G.B.) zt, 15. Genet (Fr.) zt, 16. Bitossl (It.)
zt, 17. Leman (Bel.) zt, 18. Dolman (Ned.) zt,
19. Moser (It.) zt. 20. Tholmann (Zwi.) zt, 21.
Zoetemelk zt, 24 Van der Vleuten op 7.25, 26.
Wagtmans op 7.31 min., 29. Pijnen zt, 36. Jan
Janssen op 8.10, 37. Harry Jansen zt, 54. Via-
nen zt.
Dames: 1. Anna Konkina (Rus.) de 50.4 km
in 1 uur 25 mln. 2.7 sec., 2. Morena Tartagni
(It.), 3. Keetie Hage (Ned.), 4. Audrey McEl-
mury (VS), 5. Truus van der Plaat (Ned.), 6.
Marlette Laenen (Belg.), 7. Raiso Obodo Wa-
kaya (Rus.), 8. Willy Kwantes (Ned.), 9. Be-
j om jjet kopgroepje met Roder
Swerts (Belg), Giovanni Cavalcanti (Italië) en de Italiaan Franco Bitossi
(v.l.n.r.) verder voor het peloton te krijgen.
ryl Burton (G.B.), 10. Bella Hage (Ned.) allen
in 1.24.02.7, 11. Elsy Jacobs (Lux.), 12. Valen
tina Dymova (Rus.), 13. Sylvaine Junal (Fr.),
14. Francine Verlot (Belg.), 15. Irma Jussila
(Fin.), 16. Nicole van der Broeck (Belg.), 17.
Maeri Bodelid (Zwe.), 18. Bernadette Swiner-
ton (G.B.), 19. Jan Polanska (Tsj.Sl.), 20 Rit-
va Mykkaenen (Fin.) allen in 1.24.02.7, 25.
Hennie Faber-Hondeveld (Ned.) 1.25.18.0, 29.
Mini Brinkhof! (Ned.) 1.26.26.
Amateurs: 1. Ovion (Fr.) 168 km in 4.03.54,
2. Maertens (Bel.) zt, 3. Oviejo (Sp.) zt, 4.
Surkowski (Pol.) zt, 5. Koslar (Wdl) zt, 6.
Van der Linden (Bel.) zt, 7. Goesianikov (Rus)
zt, 8. Berger (Zwi.) zt, 9. Dmitruk (Rus.) zt,
10. Den Hertog (Ned.) zt, 11. Hanuzlk (Pol.) op
39 sec., 12. Hannus (Fin.) zt, 13. Moser (It.) zt,
14. Van Cauter (Bel.) zt, 15. Poppe (Ned.) op
1.31 mln., 16. Prchal (Tsj.) zt, 17. Priem (Ned.)
zt, 18. Samaca (Columbia) zt, 19. Michein
(Odl) zt, 20. Schmid (Zwi.) zt.
De eliminatie van Guimard voltrok
Merckx fietsend. Hij demarreerde en al
leen Gimondi kon enigszins volgen. Maar
het ging met moeite en de Italiaan bleef
op tien meter hangen. Merckx wachtte.
Hij wilde tenslotte nog een geslaagde
show ook, die de moeite waard was voor
het Italiaanse kijkersvolk. Gimondi mocht
met Merckx mee. De spurt leverde geen
moeilijkheden meer op. De 28-jarige Feli
ce, vorig jaar derde, probeerde het nog
wel even van ver, maar Merokx liet zich de
vette buit der wrake niet meer ontgaan.
Hij sloeg genadeloos toe. Iedereen legde
zich er tevreden bij neer. Merckx pakte
zijn derde wereldtitel, zijn tweede als
prof. En daarmee reikte hij naar de
prestaties van Van Looy en Van Steen
bergen, die ook twee keer de regenboog
trui van de beroepsrenners aantrokken.
Dat moment kwam, toen dank zij
enorm werk van Herman van Springel,
Merckx’ eerste adjudant te velde, het
rennersveld op het gevluchte viertal neer
gestreken was. Even later sloeg Gerard
Vianen toe. Het was op het rechte stuk
naar de klim. Vianen: „Ik dacht, Zoete
melk heeft het geprobeerd, laat ik het ook
maar eens doen.” Maar de Nederlander,
die Merckx, Gimondi, Pintens, Polidori en
Guimard plus Mortensen in zijn spoor zag
komen, bezweek onder het geweld, waar
mee dat zestal het bergje opstormde. „Als
ik maar even op tempo gekomen was, dan
zou ik bijgebleven zijn.” Vianen viel dus
terug. Verbeeck en Karstens probeerden
nog aan te tikken, maar het ging niet.
Karstens: „Merckx reed voorin te hard.
Het was een onmooglijke zaak. Dat is nu
eenmaal koers.” De andere Nederlanders
probeerden het niet eens. Wagtmans ver
klaarde al blij te zijn de wedstrijd te
hebben kunnen uitrijden en Jan Janssen
gaf ridderlijk toe, dat hij geen macht
meer had om de kloof te overbruggen.
(Van onze sportredacteur)
MENDRISIO. Toen Keetie Hage in derde positie over de finishlijn was gevlogen
achter de Russin Anna Konkina en de Italiaanse Morena Tartagni en toen zjj haar
teleurstelling eruit gesmeten had: „Die Russinnen zitten alleen maar aan je wiel en
doen verder niets”, toen dan bleek hoeveel een nieuwe regenboogtrui haar waard
was geweest. Keetie Hage had daar zelf niets van gezegd, maar haar vader wilde het
wel vertellen: „Keetie heeft een goede baan op de huishoudschool in Halsteren laten
lopen. Ze moest er 18 augustus beginnen en zou dan dus niet kunnen deelnemen aan
het wereldkampioenschap. Keetie koos voor Mendrisio, omdat ze zich sterk voelde
en wereldkampioene wilde vorden. Daarom was de teleurstelling nu zo groot. Banen
als lerares naald vakken liggen niet voor het grijpen. Gelukkig heeft Keetie nog een
sollicitatie lopen op de levensschool in Hulst.”
krachten van de grootsten onder de favo
rieten had afgestompt. Alleen de Frans
man Duchemin (die een imponerende rol
had gespeeld in het bedwingen van Den
Hertog) kon die blaam niet treffen: krijt
wit van ontgoocheling gleed hij enkele
kilometers voor de finish van een door
een lekke band nutteloos geworden fiets.
Maar die andere favorieten werden in de
laatste ziedende eindsprint allen ontmas
kerd: de razendsnelle Belgen Freddie
Maartens (nationaal kampioen) en Ludo
van der Linden, de Poolse krachtrijder
Szurkowsky, de Duitse sprinter Dieter
Koslar, enkele Russen, zij allen waren zo
leeggereden dat ook de feldheid van hun
sprint was opgebrand.
En zo voltrok zich op de eindstreep een
laatste sensatie. Want Fransman Ovion
mocht dan in zijn land ontdekt zijn als
een nieuw talent met de kwaliteiten van
een klimmer (hij won tweemaal de zware
etappe-wedstrijd Route de France) en van
een tempo-rijder (in de ruim een week
geleden geëindigde grote prijs van Wil
helm Teil schreef hij beide tijdritten op
zijn naam), toch werd hij door de Franse
journalisten als een kansloze af geschre
ven, toen er eenmaal een kopgroep van
tien man naar de finish daverde. „Want”,
zo spraken de Fransen, „Ovion kan veel,
maar absoluut niet sprinten” Maar zie:
terwijl de andere vermoeide helden de
loden benen niet meer voldoende snelheid
konden geven, ontketende niet-sprinter
Datzelfde geldt voor Joop Zoetemelk. Wagtmans en Zoetemelk hebben beiden
onder leiding van Zoetemelk’s manager Krott een gesprek gehad om te polsen, of
het tweetal in een zelfde oloeg zou willen rijden. Dat willen ze wel. Zoetemelk zou
dan kopman worden. Wagtmans: „Daar zal ik me commercieel bij neerleggen”. Be
slissingen zijn er evenwel nog niet genomen. Met name Scic zou er weinig voor
voelen, het voorlopig contract met Wagtmans te verscheuren.
Pellenaars, die steeds geroepen heeft, dat hij Karstens zeker niet meer in zijn
ploeg voor het volgend jaar wil hebben, is nu totaal omgedraaid. Het lijkt waar
schijnlijk, dat Karstens dus blijft. De Brabantse coureur is overigens nog wel met
met enige ploegleiders (zoals Stablinski van Sonolor) in gesprek. Het is niet zeker, dat
Jan Janssen volgend jaar weer voor BIC zal rijden. De Muer, zijn ploegleider: „Jan
kan zijn laatste jaar beter in een Nederlandse ploeg rijden”. Janssen zelf gelooft,
dat hij volgende week zal kunnen bijtekenen.
En toch had deze ontknoping onge
schreven kunnen blijven als de „grote
drie” een alliantie gesmeed hadden. Want
in die allerlaatste ronde (16,8 kilometer)
scheen de beslissing onaanvechtbaar te
zijn gevallen. Weer eens was Fedor, zo’n
25 kilometer voor het einde, aan de greep
van zijn bewakers ontsnapt. Alleen zijn
Franse evenknie Duchemin (die Den Her
tog in de ronde van Engeland in de tijdrit
had verslagen) vocht zich in de slipstream
van de Nederlander mee naar voren. En
toen dan het Belgische talent Ludo van
der Linden er met een verbijsterende
sprong in slaagde de kloof tussen koplo
pers en achtervolgers te overbruggen,
raasde er een ijzersterk trio met ruim een
minuut voorsprong op de laatste 10 kilo
meter af. Maar deze schitterende combi
natie van tempo-rijders ging aan twee
spalt ten onder. De rivaliteit tussen Duche
min en Van der Linden werd de koplo
pers fataal. Wellicht was ook Van der
Linden na zijn enorme krachtsinspanning
domweg niet meer in staat het hoge
tempo van Fedor over te nemen.
MENDRISIO De show was uit
stekend en de grootste coureur won
tenslotte. Schouder aan schouder
wierpen Merckx en Gimondi zich op
de laatste klim naar boven. Samen
kwamen de Italiaanse lieveling Felice
Gimondi en de als Italiaan door het
publiek geadopteerde Belgische wie-
lerzoon Eddie Merckx op de eind
streep af. Beiden wisten, hoe de
kaarten lagen. Merckx: „Ik ben geen
moment bang voor Gimondi geweest”.
Gimondi: „Voor het wereldkampioen
schap zou ik direkt getekend hebben
voor een tweede plaats achten
Merckx. Hij is tenslotte de sterkste
ter wereld”.
De koers verliep helemaal naar de wens
van Merckx. De vroege ontsnapping met
Zoetemelk, Bitossi, zijn Molteni-ploegmaat
Swerts (die geen meter kop deed) en
Cavalcanti hield het tempo hoog. De
voorsprong van 4,5 minuten verontrustte
de Belgische vedette niet. Zoetemelk was
meegegaan, omdat hij lekker draaide. Hij
zag er direct nog geen grote kans in om
door te drukken, maar toen de Italianen
zo rap reden, dat het gat snel groot werd,
ging hij er ook krachtig aan meewerken,
daarmee ook arbeidend aan zijn handels
waarde. Het groepje was echter te klein
en had dus bovendien Swerts als blok aan
de snelle benen. Jan Janssen had wel in
de „actie-Zoetemelk” geloofd. Hij zat met
de andere Nederlanders in de grote groep
MENDRISIO. Slechts een schrale
troost restte Fedor den Hertog: gerenom
meerde ploegleiders uit het professionele
kamp als Maurice de Muer en Jean Sta
blinski waren graag bereid de ranke cou
reur uit het Veluwse Ermelo als het
grootste talent te bestempelen temidden
van de 154 amateurs die zaterdagmiddag
op de van hitte trillende heuvels rond
Mendrisio streden om de wereldtitel op de
weg. Maar Fedor zelf wenste die troost
niet te accepteren: „Het is alleen het goud
dat telt. De rest is stilte”, filosofeerde de
man, die tenslotte door de sprinters was
afgescheept met een tiende plaats. En in
een vlaag van verbittering mompelde hij:
„Het is weer een meeloper die gewonnen
heeft”.
Het was de internationaal nog weinig
bekende Fransman Regis Ovion (22), die
uiterst onopvallend was meegeslopen in
de schaduw van de op leven en dood
strijdende favorieten en die pas in een
vlammende eindsprint over de laatste
honderden meters zijn ware gezicht liet
zien. Overdonderd kapituleerden de groten
voor het niet-aanwezig geachte sprintge-
weld van deze Franse huisschilder. De
wereldtitel was voor Regis Ovion.
De conclusie dringt zich op dat Fedor
den Hertog (25) nimmer de begeerde titel
zou grijpen. Steeds weer kan hij tiental
len kilometers een ontzagwekkende snel
heid ontwikkelen, die zijn achtervolgers
naar adem doet snakken. Maar toch ver
sperren altijd twee onneembare barrières
hem de sprong naar het goud: ten eerste
de handicap dat geen andere favoriet zo
hardnekkig en door zovelen wordt gescha
duwd als juist wereldberoemde Fedor. En
ten tweede zijn enige kwetsbare punt in
dit metier, de volslagen afwezigheid van
een scherpe eindsprint.
Wat Den Hertog gedaan heeft om de
krachten van zijn rivalen te slopen, grenst
aan het ongelooflijke. De laatste uren van
de strijd bombardeerde hij de massale
concurrentie vrijwel onophoudelijk met
tempo-explosies. Diep gebogen over het
stuur, de smalle mond vertrokken, ijlde
hij keer op keer meestal alleen, soms in
gezelschap van een of twee wanhopig
meevechtende concurrenten, voor het ver
brokkelde peloton uit. Maar altijd weer
joeg de vijand verse stoottroepen naar
voren om de eenzame gigant te bedwin
gen.
De Italiaanse extra-sportieve merken waren niet aanwezig bij de vergadering van
de vereniging in Mendrisio. De Italianen gaan hun positie eerst in hun eigen land
goed regelen. Er is een nieuwe commissie voor het beroepswielrennen in het leven
geroepen waarin de bond, de extra-sportieven en de organisatoren van wedstrijden
zitting hebben maar niet de renners. Dat laatste is dan weer een punt van wrijving.
Frankrijk, België, Spanje en Nederland waren op de vergadering van de inter
nationale vergadering van sponsors wel vertegenwoordigd. Stablinski gaat een een-
heidscontract samenstellen dat voor alle landen moet gaan gelden. Men wil proberen
de exhorbitante hoge gages van de renners terug te dringen. Verder gaat men met de
UCI spreken over de merken-w.k. De UCI is bang haar grootste bron van inkomsten,
de w.k. voor profs te verliezen. De vereniging zegt: „Daar is geen sprake van. De
UCI houdt haar inkomsten het gaat ons niet om de financiën maar om een duidelijker
wedstrijd om de wereldtitel.
Eddie Merckx had helemaal toegeleefd
naar dit kampioenschap. Het was al te
merken aan de reacties op de samenstel
ling van de Belgische ploeg, die niet naar
zijn zin was. Het was ook te merken aan
de voorbereiding, die zeer consciëntieus
was. Merckx was ook zenuwachtig. Hij
wilde tot een akkoord komen met zijn
landgenoten. Dat lukte niet, tot vlak voor
de koers, ’s morgens. Merckx beloofde
toen iedereen 50.000 frank (ongeveer 3800
gulden) als hij wereldkampioen zou wor
den. Alleen Rogier de Vlaeminck en Ge
orge Pintens zeiden op dat moment nee.
De Vlaeminck bleef erbij en Pintens wil
de de zaak bekijken tijdens de koers. Toen
Pintens samen met Merckx in de beslis
sende slag zat, gaf hij uiteindelijk ook
zijn akkoord aan Merckx, ziende dat deze
weer de ouderwetse onklopbare was.
Merckx kan deze week dus zo’n slordige
35.000 gulden van de bank halen om uit
te betalen.
Fedor den Hertog (rechts) tijdens de uitlooppoging met zijn bewaker, de Fransman Duchemin. Zij zouden niet kunnen
voorkomen dat er opnieuw een outsider met de eer ging strijken.
vele groten die drie ronden voor het einde
ontstond, was Fedor de enige Nederlandse
representant. De anderen hadden om
zichtig hun krachten sparend gekozen
voor de faktor geluk en niet voor het
avontuur van de aanval: ze gokten er
alleen maar op dat alles in de laatste
ronde weer bij elkaar zou komen en dat
ze dan in de finale juist aan zouden
haken bij de beslissende ontsnapping.
Briesend zei de anders zo aimabele
KNWU-voorzitter Van Ballegooijen de
Jong: „Als ze vechtend ten onder waren
gegaan zou ik er vrede mee hebben, maar
nu heb ik er geen woorden voor”.
En later op de avond, in het riante
motel Lido, viel even het masker van
vriendelijke welwillendheid tegenover de
anderen van het gezicht van Fedor toen
hij snerend riep: „Ja, ze zullen allemaal
hun smoesjes wel weer klaar hebben”.
Maar ten minste één man had een geldig
excuus: Toine van den Bunder. Reeds in
de allereerste (van de tien ronden van 1,8
kilometer) sloeg hij bij een valpartij die
ook de Zwitserse favoriet Fuchs zou uit
schakelen tegen de grond: „Ik was
net even met een kleine ontsnapping weg
geweest en ik zat helemaal voorin in het
peloton toen het gebeurde. Mijn ketting
was eraf gelopen en mijn achterwiel was
een beetje krom. Toen ik de zaak hersteld
had was het peloton al uit het zicht
verdwenen. Het had geen zin meer. Twee
ronden later ben ik afgestapt”.
1
.Jij
