Vogel scoorde
twee maal
maar toch
was Hans
Venneker
uitblinker
ONDANKS FADRHONC HIELDEN
STERREN DDR IN TOOM
(3-2)
Fadrhonc
sloeg plank
ver mis
Buschner
I
I
„Ik zou met materiaal van
Gevecht met Clay
Nederland anders hebben gevoetbald”
van de baan
Promotor liet Rudy
Lubbers reeds vallen
o
11
MAANDAG 11 OKTOBER 1971
bezien
Last
1
I
T wijf els
(Van onze sportredactie)
JOHN DRIESKENS
(Van onze sportredactie)
MARC SERNË
ROTTERDAM Twee keer scoorde Vogel, de directe tegenstander van Hans
Venneker. Beide malen vanuit een positie, die niet bestreken werd door de nieuwe
rechtsback van het Nederlands elftal. Venneker speelde hoewel de resultaten
van de activiteiten van zijn opponent, dat op het eerste gezicht niet zouden doen
vermoeden een briljante wedstrijd. Binnen het raam van het tactisch concept
van Fadrhonc een 4-2-4 systeem met daaruit voortvloeiend positiedekking voor
de verdediging werkte hij uiterst efficiënt; koel en met een routine, die zijn de
buut tot één van de schaarse hoogtepunten maakte in het zeer vlakke duel Neder
landDDR.
schittering
zelfs
Venneker: „Wij hadden verwacht niet
meer dan twee spitsen aan te treffen.
Het waren er soms wel drie of zelfs
vier. Ik kan echt niet zeggen dat die
Duitsers verdedigend hebben gespeeld”.
hun
Het
van
Temidden
wikkelt dr.
tot een
Willem van Hanegem strijkt de
Oostduitser Bransch troostend door
de haardos, nadat zijn poging om de
doeltreffende kopstoot van Hulshoff
van de lijn te halen mislukt is.
Doelman Cray kijkt mismoedig
naar de bal, die al in het net ligt.
Een uitbundig tête d tête na het
tweede Nederlandse doelpunt van
Piet Keizer. Hij ontvangt de felici
taties van Cruyff en Van Hanegem.
Ook Van Dijk toont zijn vreugde.
lijk toch wel anders gespeeld”. Het was
een gedachtengang die vooral gevoed
werd door het feit waarop vooral het
tweede en derde doelpunt van Neder
land tot stand kwam. Het waren zulke
klassedoelpunten dat Buschner zich op
overmacht beriep. „Als je ziet hoe zo’n
Keizer zo’n tweede doelpunt maakt
(dat kan hij, dat weet ik nog wel uit
de tijd toen wij met Carl Zeiss tegen
Ajax speelden) en je ziet hoe zo’n
Cruyff die bal verlengt bij de voorbe
reiding van het tweede doelpunt, dan
kun je moeilijk je spelers verwijten
gaan maken. Dat is een klasse die mijn
spelers niet bezitten. Als je zulke voet
ballers hebt rondlopen dan moet er
eigenlijk toch meer rendement uitko
men. Daarom ben ik wel tevreden. Na
de zwakke prestaties van ons tegen
Mexico en Tsjecho-Slowakije (beiden
1-1 red.) hebben wij nu heel wat beter
gespeeld. Met name het spel uit de
eerste helft heeft mij erg verrast”.
Ook de tweede Oostduitse treffer
was het gevolg van een inert reagerend
Nederlands defensieblok. Strik stond
nog naar de goed leidende Lobello te
kijken (of hij niet voor buitenspel zou
fluiten) toen Löwe er al vandoor was.
correct Vogel lanceerde, die 3-2 kon
aantekenen. Geen eindstand voor Ne
derland om over naar huis te schrij
ven, temeer niet daai men constant op
de aanval speelde. Buschner: „Maar
dan was het vaak te zien. Grote voet
ballers als Keizer of Van Hanegem
wisten met hun klasse vaak niets beter
te doen hoewel dat ook de ver
dienste van mijn spelers was natuur
lijk dan een balletje in de breedte
Bovendien werd er goed gewisseld.
De dekking werd vaak beter overgeno
men dan bij Nederland, dat het eerste
tegendoelpunt (naast de blunder van
Van Beveren) voornamelijk te wijten
had aan het niet goed overnemen van
die dekking. Vogel zwierf na tien mi
nuten na een pass van Sparwasser
uit naar de vleugel wat 0-1 betekende.
Venneker: „Ik zag hem wel lopen,
maar omdat er geen opdracht was
gegeven tot specifieke mandekking,
maar tot positiedekking liet ik hem
maar gaan. Ik was dan ook stomver
baasd dat hij niet werd overgenomen”.
ROTTERDAM. DDR-bondscoach
Georg Buschner grijpt in eerste instan
tie veel minder hoog dan zijn Neder
landse collega Frantisek Fadrhonc. De
doorgewinterde Oostduitse oefenmees
ter rekende dan ook snel af met de
postgevatte mening dat hij in de eerste
plaats naar Nederland was gekomen
om de laatste strohalm te grijpen om
met een eventuele zege door te stoten
tot de laatste acht voor de Europa-cup
voor landenteams. Buschner realiseerde
zich dat een op revanche gespitst
Oranje dat zoveel klassespelers telde in
Rotterdam een uiterst moeilijk te be
teugelen opponent voor zijn „ama
teurs” zou zijn. Daarom zag hij deze
wedstrijd ook meer in de opbouw die
hem voor ogen staat om straks zo goed
mogelijk voor de dag te komen op de
Olympische Sp. in München en ook om
poulewinnaar te worden (de DDR treft
als sterkste tegenstander Roemenië) in
de kwalificatiewedstrijden voor de we
reldkampioenschappen 1974 in West-
Duitsland.
Dat was ook de periode dat Neder
land nog de meeste last ondervond van
de conditioneel zeer sterke Duitse elf.
Vanuit een versterkt middenveld werd
razendsnel uitgewaaierd, wat culmi
neerde in lang niet ongevaarlijke
counters waarbij een mankracht van
drie, vier aanvallers die ook op tijd
terug waren om weer te verdedigen,
niet tot de uitzonderingen behoorde.
Al zijn nieuwe initiatieven strand
den. Zijn taktiek frustreerde vooral in
de eerste helft voor- en achterhoede,
terwijl het middenveld om met Willem
van Hanegem te spreken „een mara
thon” moest lopen om zich tegen de
vier man sterke Oostduitse middenlinie
staande te houden. Dick van Dijk,
wiens heroptreden vooral aan Twentse
zijde fel was bekritiseerd, faalde. Hij
raakte niet los van de lange Oostduit
ser Sammer en hij moest tenslotte wel
vervangen worden door Jeuring. Een
uitwisseling, die veel te laat kwam en
die deed vermoeden dat de bondscoach
zich toch nog niet helemaal van zijn
brave-borst-tijd heeft kunnen losma
ken.
f
Van Beveren beschreef zijn twijfels.
De angst om te verliezen door dat
doelpunt. „Stel je voor dat het gebeurt.
Wat zullen de jongens dan zeggen, nu
er zo veel geld op het spel staat? (de
spelers verdienden gisteren f 2163). Ik
ben hoe langer hoe zenuwachtiger ge
wordenEn toch zou ik dezelfde
beweging weer maken als Vogel op het
punt stond te schieten.
Gelukkig voor Van Beveren, geluk
kig voor Fadrhonc, beslisten de „ster
ren” gistermiddag anders. Met de we
reldkampioenschappen in zicht, wilden
zij iets doen voor Oranje. Hun inspan
ningen gaven de doorslag. Zoals de
arbeid van Cruyff, die in alle drie de
te geven. Nederland ging vooral
die eerste helft te weinig de diepte
in. In de tweede helft ging dat beter.
Ook al omdat Keizer toen meer in de
spits te vinden was. Maar toch heb ik
mij verbaasd hoe zo’n talentvol stel
voetballers elkaar vaak in de weg
liepen. In tegenstelling tot een club als
Ajax (Hulshoff: „Dat valt eenvoudig
niet met elkaar te vergelijken”) toont
het Nederlands elftal door onwennig
heid nauwelijks verband”.
Pleun Strik voldeed aanvallend,
maar schoot verdedigend (een toch be
langrijk deel van de taak van een
linksback) te kort. Aan het tweede
Oostduitse doelpunt was hij schuldig.
Jammer voor Fadrhonc. Maar zijn
taktiek tegen Oost-Duitsland is niet te
aanvaarden als een nieuw begin in het
Nederlandse voetbal, dat volgens Fadr
honc moet loskomen van een voor het
publiek onaantrekkelijk versterkt mid-
denveld-concept. De bedekte critiek
van de coach van de DDR Buschner
(„Ik had anders gespeeld met dit mate
riaal”) was dan ook volledig op zijn
plaats. „Don” Frantisek Fadrhonc heeft
de plank volledig misgeslagen.
Zijn verhaal en dat van de andere
met lof geslaagde debutant Barry
Hulshoff over de één na laatste inter
land van Nederland in het kader van
de Europa cupcompetitie voor landen
teams, zijn volledig in tegenspraak met
het kunstmatig opgevoerde enthousias
me van de bondscoach Fadrhonc.
Fadrhonc sprak weliswaar over een
moeilijke weg, die hij had ingeslagen
om het Nederlandse voetbal te bevrij
den van het verderfelijke versterkte
middenveldidee. Maar hij noemde zijn
tactiek geslaagd. En hij gewaagde
slechts van enkele kleine concentra-
tiestooroissen in de breinen van zijn
discipelen. Oneffenheidjes in de ogen
van de oefenmeester, die twee Duitse
doelpunten tot gevolg hadden.
Venneker getuigde echter: „We zijn
vastgepind op positiedekking. We ver
wachtten dat de Duitsers met drie
spitsen zouden spelen maar toen uit de
opstelling bleek dat er slechts twee
waren, was er in het veld geen moge
lijkheid om de daardoor ontstane druk
op het middenveld op te heffen. Bij
Sparta schuift in zo’n geval een back
gewoon een linie op. Maar we mochten
niet volgen.”
Hulshoff over de omstreden tactiek:
„Bij een 3-1 stand begint automatisch
de oude controverse tussen voor- en
achterhoede te herleven. De voorhoede
wil met vier spitsen blijven spelen,
terwijl de defensie wil consolideren en
dus drie spelers op het middenveld
verlangt. Over dat verschil van mening
kan ik uren praten. Naar mijn mening
moet gekozen worden voor de laatste
mogelijkheid.”
Hoewel Hulshoff vermeldde geen
kritiek te willen leveren op Fadrhonc,
komt zijn verhaal natuurlijk wel als
zódanig over. En terecht. In feite was
hij een slachtoffer van Fadrhoncs op
zet. De bal, die Vogels voet verliet op
weg naar de korte hoek, waarnaar Jan
van Beveren veel te laat dook werd
tussen zijn benen doorgeschoten.
Misschien doelde Fadrhonc op deze
beweging toen hij sprak over concen-
tratiestoornissen. In ieder geval had
zijn opmerking betrekking op Jan van
Beveren. De „eerste doelman van de
wereld”, die zegt één van zijn beste
seizoenen in zijn carrière te spelen,
maakte een paar opvallende fouten.
Volgens de keeper van PSV vloeiden
alle missers in zijn optreden gistermid
dag voort uit het eerste verrassende
doelpunt van Vogel.
„Ik geloof nog niet, dat hij de bedoe
ling had te scoren. Hij draaide naar
binnen en hij wilde, dacht ik, voorzet
ten. Daarom deed ik een stapje naar
voren. Hij schoot in de korte hoek. En
dus was ik fout. Voor de korte hoek
moet de doelman zorgen.”
Daarom was Buschner allesbehalve
een ontgoocheld man na de 3-2 neder
laag. Zijn ploeg was zeker de
eerste helft niet absoluut niet af
gegaan tegen de supervedetten van
Ajax en Feijenoord. Wellicht was dit
de grootste verrassing voor Buschner
die hem tot de merkwaardige uitspraak
verleidde: „Als ik zulk materiaal had
als Fadrhonc dan had ik waarschijn-
badden de Oostduitsers
grote kracht geconcen-
was vaak een ongelijke
vier of vijf Oostduitsers
en Jansen, die
Om daar verbetering in te brengen
heeft de bond op 1 december een extra
interland tegen Schotland (waar is nog
niet bekend) ingelast. Dus een andere
opponent dan „een of ander zuidelijk
land” dat de KNVB aanvankelijk voor
ogen stond. Fadrhonc zal inmiddels
opnieuw tot de conclusie zijn gekomen
dat er nog heel wat moet gebeuren.
Met Van Dijk bijvoorbeeld die tachtig
minuten lang (toen werd hij pas ver
vangen door Jeuring) kansloos was te
gen de fysiek sterke Sammer. Op het
middenveld
echter
treerd.
strijd
tegen Van Hanegem
ongelooflijk veel moesten sjouwen om
Fadhroncs aanvallend concept nog eni
ge gestalte te geven. Van Hanegem:
„Het leek af en toe meer op een
marathon dan op voetballen. Het was
echt niet leuk meer.”
van KNVB-officials ont-
Frantisek Fadrhonc zich
Tsjechisch-Nederlandse Don-
Quichotte. Hoewel hij meer dan zijn
voorganger de Duitse Nederlander
Georg Kessler bereikte en hjj er zelfs in
slaagde de wedstrijd voor het Neder
lands elftal voor de vaderlandse vedet
ten tot een aantrekkelijke schnabbel te
maken, sneuvelden toch de meeste van
zijn doelstellingen.
De daden van Fadhronc hebben de
onhebbelijkheid niet „over” te komen.
Bijvoorbeeld zijn metamorfose van een
bij Go Ahead besluitvaardige coach in
een zachte, plooibare man; een ook
voor zijn vrienden onbegrijpelijke zij
sprong. Zélfs nu hij deze week tijdens
de persconferentie, die aan de inter
land NederlandOost-Duitsland voor
afging, bekende zich opzettelijk gedra
gen te hebben als een „brave borst”
om goodwill te kweken voor het natio
nale team, maakt het zijn maskerade
niet begrijpelijker. Want meer dan
Fadrhonc’ metamorfose zijn toch het
aanstaande wereldkampioenschap en
de vorstelijke premies van KNVB en
sponsors oorzaak van de plotselinge
belangstelling van de topspelers voor
het Nederlands elftal.
In Rotterdam mislukte gisteren weer
één van zijn goede bedoelingen. Vorige
week had Fadrhonc met het einde van
de „zachte weg” zijn plan aangekon-
digd aanvallend te voetballen tegen
Oost-Duitsland. Hij bediende zich daar
bij van het 4-2-4 systeem. En hij koos
voor de Ajacied Dick van Dijk (op
aandringen van de Ajax-trainer Stefan
Kovacs) en voor de PSV-er Pleun
Strik.
doelpunten een aandeel had. Hij depo
neerde voor rust de bal op het hoofd f
van Hulshoff, die de voorzet omzette
in de gelijkmaker. Cruyff was het ook,
die Keizer met een duw tegen een
Duitse rug de ruimte gaf aan te leggen
voor het mooiste doelpunt van deze
interland. Bovendien verlengde de Aja
cied een prachtige dieptepass van Van
Hanegem in de richting van Piet Kei
zer, die de roos trof.
Piet Keizer, een andere vedette (zijn
werk is al gedeeltelijk beschreven) was
uitermate alert en demonstreerde in het
hem in het verleden vijandige Feijen
oord-stadion een opmerklijke werk
lust. Terwijl Van Hanegem en Jansen
een ondankbare in feite niet te redden
„klus” opknapten op het middenveld.
De schittering van de sterren
maskeerde zelfs nog gedeeltelijk
het falen van Van Dijk en Pleun Strik.
Een Van Dijk, die zijn wankel optre
den dacht te kunnen rechtvaardigen
met de opmerking dat Sammer om zijn
hals had gehangen. „Bovendien”, zo zei
hij, „was het, vermoed ik „toch Fadr-
hone’s bedoeling Jeuring even te pro
beren.”
Of het optreden van Jeuring door de
bondscoach was ingecalculeerd is on
bekend. Wel staat vast, dat Van Dijk
zo goed was een handje te helpen bij
de besluitvorming van Fadrhonc.
«F
(Van onze sportredactie)
4
7
Nederlandse zwaargewichtkampioen
vallen als mogelijke tegenstander
voor Clay. Wie er nu tegen de oud-
wereldkampioen in de ring zal ko-
me is nog niet bekend. Serieuze
kandidaat is de Westduitser Jürgen
Blin. Voor het commentaar van
Cassius Clay, die momenteel door
Europa toert voor een serie demon
straties, op de gang van zaken, zie
Zoals wij vorige week
GENUA. Het gevecht tussen
Rudi Lubbers en Cassius Clay is
definitief van de baan. De Zwitserse
promotor van het boksprogramma
op tweede kerstdag in Zürich, waar
de oud-wereldkampioen hoogst
waarschijnlijk de hoofdpartij zal
boksen, heeft laten weten dat hij
niet langer kan wachten op een
definitieve beslissing van de Neder
landse Boks Bond.
reeds
meldden stelde de NBB de eis dat
Rudi Lubbers in zijn revanche te
gen Bas van Duivenbode, op 8 no
vember in Rotterdam, een grote
prestatie moet leveren wil hij als
nog toestemming krijgen voor een
wedstrijd tegen de Amerikaanse
zwaargewicht. Het is echter noodza
kelijk dat de contracten voor het
gevecht in Zürich op korte termijn,
waarschijnlijk nog deze week, gete
kend worden.
Omdat Henk Rühling, de mana
ger van Rudi Lubbers, in het afge
lopen weekend nog niet met zeker
heid kon zeggen of Lubbers toe-
