’t Is voorbij” van Albee
voortreffelijk opgevoerd
ORKEST
JAPANS
JAPANS
WEINIG
Picasso kwam
niet op feest
Jury weigert
hoogste prijzen
toe te kennen
Nico Hermans gehuldigd
bij afscheid Jeugdorkest
LI
IDA WASSERMAN: SUBLIEM
CONCERT IN DE DOELEN
Splitsing bij
christenstudenten
Historische
afdeling trok
10.000 kijkers
gevangenissen
Miss Marple lost
laatste moord op
TV vanavond
Amerikaanse
Technisch uitstekend
1
I
TV maandag
TV dinsdag
Radio dinsdag
MAANDAG 25 OKTOBER 1971
7
99
'AMSTERDAM Het Yomiuri
Nippon Symfonie Orkest het Sym
fonie Orkest van de Japanse televisie
is voor het eerst op reis door Euro
pa. Het lijkt erop of dit orkest zijn
keizer achterna reist, maar dat is vol
komen toevallig werd mij verzekerd.
De reis van het Japanse Orkest is op
gezet met het doel deel te nemen aan
een internationaal festival in Parijs,
waar vooral de aandacht gevraagd
zal worden voor de werken van de
jonge Jananse componist Takemitsu.
Piano-concours
Stevin-kijker voor
Henk Terlingen
ROTTERDAM Het Nationaal
Jeugdorkest van de vereniging
„Jeugd en Muziek-Nederland” heeft
zaterdagmiddag zijn op 16 oktober
begonnen tournee door België en
Nederland besloten met een concert,
dat in „De Doelen” te Rotterdam
onder leiding van zijn dirigent Nico
Hermans gegeven werd. Met dit con
cert kwam er ook een einde aan de
haast vijftienjarige muzikale en zui
ver menselijke verbintenis van Her
mans met het jeugdorkest.
DEN HAAG De Haagse Comedie is er vlug bij geweest met het nieuwe
stuk van Edward Albee, „All over”: een goed half jaar na de wereldpre
mière in New York heeft ze er zaterdagavond in de Koninklijke Schouw
burg de eerste Nederlandse voorstelling van gegeven onder de titel ,,’t Is
voorbij”. Dat de New Yorkse critici (op Clive Barnes van de New York
Times na) weinig goeds over het stuk schreven, heeft het Haagse gezel
schap niet kunnen ontmoedigen. Gelukkig maar. Want anders zou dit sei
zoen een prachtige toneelavond armer zijn geweest.
/WVWVWWWWWWWWWWWWM
SIMON KOSTER
huisartsen
J. H. MOOLENIJZER
Harmonie-Maatschappij
19.30
P. ZWAANSWIJK
Elisabeth Andersen en Ida Wasser
man (rechts).
o
o
o
o
o
o
o
o
i.a
o
o
o
o
o
o
o
13
0
0
0
1
0
0.1
o
o
o
o
o
o
o
0.1
o
o
o
o
De Tweede Symfonie van Sibelius, die
gecomponeerd werd in 1901, was al ou
derwets bij de première en is een twintig
tal jaren een zeer gewaardeerd museum
stuk gebleven. Het is muziek die het
midden houdt tussen Smetana en Dvorak
zonder iets van de grootheid van deze
musici meegekregen te hebben. Sibelius is
op zijn best in natuurbeschrijvingen zoals
de Karelia-Suite, Finlandia en de „Zwaan
van Tuonela”. Zijn Tweede Symfonie ver
toont veel overeenkomst met deze Symfo
nische Dichtungen. Het hele Finse land-
schap komt erin voor, compleet met bre
de rivieren en stroomversnellingen wij
zagen de zwaan weer zwemmen en hoor
den de vogeltjes fluiten.
Het Yomiuri Nippon Orkest heeft ons
laten kennismaken met de Finse natuur,
maar wij hadden graag wat meer Japanse
klanken gehoord zoals bijvoorbeeld de
„Japanse Rapsodie” van Yuzo Toyama,
die wij als toegift kregen!
AMSTERDAM. De donderdag in het
Rijksmuseum in Amsterdam geopende af
deling Nederlandse geschiedenis heeft in
het afgelopen weekeinde bijna 10.000 be
zoekers getrokken.
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
19.55
20.00
20.15
20.21
21.10
19.30
19.55
20.00
20.15
20.20
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
20.35
22.10
ALBEE
eenzelfde
In Holland zien wij de Japanners te
genwoordig in de eerste plaats als de
zware concurrenten van Comelis Verolme
en Philips dat zij echter ook bezig zijn
VARA:
juffrouw.
(K) Film.
Simon Carmiggelt leest uit eigen
werk.
(K) Achter het Nieuws.
NOS: (K) Journaal.
Weekoverzicht, schooltele-
vrij
'orst.
jera-
mum
een
cent;
it.
libar
oort-
•ach-
daag
c bij
comt
open
ndag
;veer
Al-
Jand
rdag
(Van onze correspondent)
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
18.45
18.50
18.55
19.00
19.05
19.30
19.55
20.00
20.15
20.21
21.05
21.45
22.55
,,’t Is voorbij” („AU over"), een spel
in twee bedrijven van Edward Albee.
Vertaald door Ernst van Altena.
Nederlandse première bij de Haagse
Comedie op 23 oktober in de Konink
lijke Schouwburg. Regie: Paul Steen
bergen. Hoofdrollen: Ida Wasserman
en Elisabeth Andersen. Decor: Harry
Wich.
Nederland 1. De tijd tussen zeven en
acht is ideaal voor de jeugdprogram
ma’s. Als de fabel en het journaal
achter de rug zijn brengt de AVRO in
22.40
22.45-23.15 TELEAC: EHBO (7).
19.55
20.00
20.15
20.21
20.50
21.15
22.40
22.50
22.55
23.00-23.30
Nederland II
NOS: (K) De Fabeltjeskrant.
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER: (K) Reclame.
NCRV r (K) Zo Vader, zo doch
ter.
(K) De koerier van de Keizerin
(film).
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER: (K) Reclame.
NCRV- (K) Stiefbeen en Zoon
Hier en Nu.
(K) Met liedjes het land in.
Ander Nieuws.
NOS: (K) Journaal.
Den Haag vandaag.
TELEAC: Economie (4).
IMMMWVMMMAAAAAA/WWWWWWWWWVWUWMWWWVM
22.15
22.40
22.45-22.48
visie.
Nederland I
NOS: (K) De Fabeltjeskrant.
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER: (K) Reclame.
AVRO: (K) AVRO’s Toppop 4.
(K) Boekje open (5).
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER: (K) Reclame.
AVRO: (K) Peyton Place.
AVRO’s Televizier Magazine.
AVROrs Sportpanorama.
NOS: (K) Journaal.
23.00-23.30 Nascholing
(1).
Nederland II
NOS: (K) De Fabeltjeskrant.
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER: (K) Reclame.
KRO: Wij, Heren van Zichem.
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER(K) Reclame.
KRO: De Gevangenis.
Agatha Christie: Moord voor het
voetlicht.
NOS: (K) Journaal.
Nederland I
NOS: (K) De Fabeltjeskrant.
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER: (K) Reclame.
VARA: Volgende patiënt (se
rie).
(K) De Ombudsman.
STER: (K) Reclame.
NOS: (K) Journaal.
STER: (K) Reclame.
En een zoen van de
dit concert te Haarlem uitgevoerd met de
pianisten Piet Kostense en Hans Bruin als
solisten. In Rotterdam waren de solopar
tijen toevertrouwd aan twee Belgische
pianistes: Chantal Bohets en Cécile Evrard.
Met voortreffelijke technische beheersing
en met een vaak lyrisch-romantisch ge
aarde uitdrukking vertolkten zij Poulencs
toch ook zo sprankelende concert, uitne
mend terzijde gestaan door het begelei
dende orkest.
Na de pauze werd de vaardigheid en de
muzikaliteit van de jeugdige muzikanten,
waarbij ook de oud-NJO-ers zich hadden
aangesloten, op de proef gesteld met de
uitvoering van de tweede Symfonie van
Johannes Brahms. Zij doorstonden deze
proef bewonderenswaardig, ook bij de
voortvarendheid, die hen werd opgelegd.
Het fraaie resultaat van deze vertolking
heeft de herinnering aan Nico Hermans
als de dirigent, die het Nationaal Jeugdor
kest groot maakte, een blijvende betekenis
gegeven. Langdurige, stormachtige bijval
heeft extra aangetoond hoe men dit con
cert en alle inspanning, die Nico Hermans
in de jaren van zijn dirigentschap heeft
opgebracht, heeft gewaardeerd. Daarvan
hebben na het concert tijdens de receptie
de scheidende dirigent aangeboden, vele
toespraken getuigd.
Door Oscar van Leer, voorzitter van de
beheersraad van het NJO en van het Van
Leer-fonds, werd Nico Hermans als af
scheidsgeschenk een reis naar Israel met
zijn echtgenote aangeboden en tevens een
gastdirectie bij het Nationaal Jeugdorkest
van Israel.
O 3
ës
CANNES (Reuter, DPA). Met een
groot volksfeest, waarbij verscheidene be
roemdheden aanwezig waren, heeft de
bevolking van het pottenbakkersstadje
Vallauris aan de Franse Rivièra zondag
Pablo Picasso geëerd, die vandaag 90 jaar
wordt. Maar de meester zelf liet zich niet
vermurwen en bleef in zijn kasteeltje in
het naburige Mougins.
Gijsbert Tersteeg kreeg de tamelijk on
grijpbare huisvriend toch nog meer ka
rakter dan Abee hem had toebedeeld.
Paul Steenbergen zelf maakte een prach
tig uitgewerkt miniatuurtje van de oude
huisdokter en Enny Meunier had precies
de goede toon gevonden voor de verpleeg
ster.
MAAR MET ALLE respect voor deze
uitstekende entourage moet toch worden
gezegd dat die, vooral in het laatste deel
van het stuk, verbleekte naast de sublie
me creatie van Ida Wasserman als de
echtgenote. Wie het nog niet wist kan er
zich door deze rol van laten overtuigen
dat Ida Wasserman op het ogenblik verre
weg onze grootste actrice is. Zoals zij
wakker wordt na bij het sterfbed in slaap
te zijn gevallen, zoals zij in haar geheu
gen tastend naar het vervaagde beeld van
een droomtuin zoekt, maar vooral zoals
zij aan het slot haar jarenlang terugge
drongen liefde haar liefde ondanks al
les voor haar stervende man uit
schreeuwt in een kreet van eindelijke
bevrijding, zo kan alleen een actrice van
de eerste grootte het. Wie zich tot ,,’t Is
voorbij” misschien niet aangetrokken
voelt omdat het een moeilijk, een weinig
afwisseling biedend, en stellig een „onple
zierig” stuk is, zou het toch moeten gaan
zien, al was het alleen om het aangrij
pende spel van Ida Wasserman.
ERNST VAN ALTENA heeft voor een
goede vertaling gezorgd, maar hij had de
tekst gerust mogen ontdoen van een paar
grove seksuele uitdrukkingen die in het
stuk geen enkele functionele betekenis
hebben behalve het langzamerhand ook
wel af slijtende schokeffect. Ook zonder
deze zou dit nieuwe werk van Albee
schokkend genoeg zijn.
HEEFT MET ,,’t Is voorbij”
soort krachttoer geleverd als
met „Wie is bang voor Virginia Wolf?”,
maar dap nog in versterkte mate. Toen
was het de katterigheid na een docenten-
fuif,’ die bij de hoofdpersonen tot een
explosie van wederzijdse geestelijke
moordlust leidde. Deze keer is het sterven
van een zieke oude man de katalysator
die bij zijn nabestaanden een soortgelijk
verwilderingsproces aan de gang brengt.
Wie die stervende man is, komen we niet
te weten; het doet er ook niet toe, want
het stuk gaat niet om hem (we krijgen
hem zelfs niet te zien) maar om de
gevoelens die de nadering van zijn dood
oproept bij zijn vrouw en kinderen, zijn
vriend en zijn maitresse. Dat zijn voor
een groot deel afschuwelijke gevoelens,
vol bitterheid, haat en wraaklust, maar
toch niet alléén afschuwelijke: ook liefde,
die jarenlang met pijn is onderdrukt,
breekt erdoor naar buiten. Het stervens
uur van de oude man wordt op die
manier het uur van de waarheid voor de
anderen. Als de verwildering is uitge
raasd, blijkt het in feite een reinigings
proces te zijn geweest. Alle doekjes, die
om bepaalde gevoelens waren gewonden,
zijn eraf gehaald; nu er niet meer wordt
gehuicheld, weten de vijf nabestaanden
eindelijk precies wat ze aan elkaar heb
ben. En in het aangezicht van de dood, al
is het dan de dood van iemand anders,
komt er een soort van berusting over hen
allen.
(Van onze correspondent)
HOEVEN. Televisiecommentator
Henk Terlingen en de Belgische pater
Theo Pieraerts hebben zaterdagmiddag
in de Volkssterrenwacht te Hoeven de
Simon Stevin-kijker gekregen. Deze
onderscheiding wordt jaarlijks toege
kend aan twee personen, een Neder
lander en een Belg, voor hun aandeel
in de popularisering van de sterren
kunde en de ruimtevaart. De minia-
tuurkijker werd hun overhandigd door
prof. dr. C de Jager, voorzitter van de
volkssten enwacht Simon Stevin.
Henk Terlingen is bekend om zijn
commentaren bij de Amerikaanse
maanviuchten. Pater Pieraerts heeft in
de Belgische plaats Grimbergen een
volkssterrenwacht gesticht en heeft het
initiatief genomen tot de oprichting
van een sterrenwacht op het vakantie-
eiland Mallorca.
UTRECHT. Een aantal leden van de
Nederlandse Christen Studenten Vereni
ging (NCSV) hebben zaterdag in Utrecht
een alternatief bestuur gevormd. Zij kun
nen zich niet langer verenigen met de
koers van het huidige bestuur. Het is de
bedoeling dat het zeven man tellende
alternatieve bestuur onder leiding van
Daniël Moolenburgh, medisch student in
Leiden, een nieuwe groep gaat vormen. Zij
kunnen bij de organisatie van eigen zomer
kampen en andere activiteiten voor mid
delbare scholieren rekenen op de steun van
de Vereniging Algemene Bond van Ouders
en Opvoeders.
TOT DAT LAATSTE heeft de voortref
felijke presentatie door de Haagse Come
die in hoge mate bijgedragen. Paul Steen
bergen heeft de opvoering meesterlijk ge
regisseerd, met minutieuze aandacht voor
ragfijne psychologische details, die tot be
nauwende momenten van hoogspanning
leiden en waardoor de interrupties van
wilde, vulkanische gevoelsuitbarstingen
een des te schokkender effect hebben.
Steenbergen heeft zich bij deze regie ge
lukkig niet laten verleiden tot overdreven
stilering of toespelingen op een diepere,
symbolische betekenis, zoals men dat bij
Albee soms graag doet. Hij heeft de
figuren zo realistisch mogelijk op het
toneel gezet en zelfs Albee’s litterair,
nogal eens pretentieus taalgebruik vrij
„gewoon” laten klinken, wat het stuk
stellig ten goede is gekomen.
HET SPEL stond over de hele linie op
hoog peil. Elisabeth Andersen maakte van
de maitresse een zelfverzekerde maar niet
onsympathieke figuur, indringend, intelli
gent en met grote natuurlijkheid gespeeld.
Myra Ward gaf een treffende vertolking
van de haatdragende, vrijwel hysterische
dochter. Leo de Hartogh had het heel
moeilijk met de zoon die het zo moeilijk
met zichzelf heeft, maar hij hield deze
haast onspeelbare rol toch behoorlijk
overeind. In de betrouwbare handen van
een grote naam op het gebied der
DOETINCHEM. Het concours voor
beroepspianisten in het kader van de mu
ziek week „D Groot” is met een forse
anti-climax besloten. Er werd geen eerste
prijs toegekend, maar ook geen tweede.
Marja Bon kreeg een derde prijs en
Stanley Hoogland, de ander finalist, moest
met een bosje bloemen tevreden zijn.
Na het laatste optreden van Marja Bon
en Stanley Hoogland ging de jury in de
raadkamer. Omdat zij donderdag na de
halve finale ook al vier en een half uur
had beraadslaagd over het probleem, wie
in de finale zou mogen uitkomen, lag het
voor de hand, dat de heren nu zouden
weten, waar ze aan toe waren.
Toch duurde het weer ruim twee uur
voordat de jury tot overeenstemming kon
komen. Het was voor de mensen die het
concours gevolgd hadden vrij duidelijk
dat de eerste prijs niet zou worden gege
ven. Even duidelijk leek het voorts, dat
de tweede en derde wel zouden worden
verleend.
Juryvoorzitter Marius Flothuis las ech
ter een rapportje voor waarin de jury zei
dat de beide finalisten eigenlijk nog een
heleboel te leren hadden. Ze waren echter
toegelaten tot de finale, dus moest toch
minstens een derde prijs uitgereikt wor
den. Die was, als gezegd, voor Marja Bon.
De heer B. Wagemans, hoofd van de
afdeling muziek en dans van CRM over
handigde daarna aan Marja Bon de oor
konde en de enveloppe met* 1.000 gulden.
Iedereen was zo verbaasd dat de ceremo
nie met de bloemstukken bijna in het
honde: d liep. De heer Wagemens nam
tenslotte het initiatief door achter de
coulissen te duiken, de bloemen voor
Stanley Hoogland op te halen en die te
overhandigen.
De jury heeft maatstaven aangelegd, die
gelden voor reeds gevestige internationale
pianoconcoursen; of ze daarmee de Neder
landse pianokunst een stimulans heeft
gegeven valt te betwijfelen.
VANAVOND DE LAATSTE in de
serie „Agatha Christie en de film” die
„Murder most foul” heet en opnieuw
Margaret Rutherford als Jane Marple
in een spannend avontuur betreft. Het
is niet uitgesloten dat de KRO die deze
serie verzorgde, nu brieven krijgt met
het dringend verzoek de reeks Chris-
tie-films voort te zetten, nu de lieve
miss Marple zo’n goede oude bekende
in de huiskamer is geworden. Maar de
betrokken omroepvereniging kan daar
op met de hand op het hart antwoor
den dat er geen vervolg meer is.
Uiteraard heeft Agatha Christie, de
nu 80-jarige schrijfster van detectives,
meer stof geleverd voor films, „Ten
little niggers”, later nog eens verfilmd
onder de titel „Ten little Indians”,
„Witness for the prosecution” (met
Charles Laughton) en „Spider’s Web”
hebben hun intrige aan het vindingrij
ke brein van Agatha Christie te dan
ken. Maar er zijn in totaal slechts vier
films gemaakt met miss Marple als
centrale figuur en die voorraad is dus
opgemaakt met „Murder ahoy” „Mur
der at the gallop” Murder she said”
en nu „Murder most foul”.
Vanavond dus voor het laatst de
onvergelijkbare Margaret Rutherford
(wel eens als de vrouwelijke Charles
Laughton omschreven) in een nieuw
moord-avontuur. Zittend in een jury
die een oordeel moet uitspreken over
het lot van een jonge moordenaar,
komt zij tot de ontdekking dat, on
danks het unanieme „schuldig” van de
overige jury-leden, bij haar enige twij
fel aan de schuld van de verdachte
bestaat, reden waarom zij zelf op on
derzoek gaat en binnendringt in het
tonee'gezelschap, waar de vermoorde
een tweederangs rol speelde. Van daar
uit werkend lukt het haar de ware
schuldige in de val te lokken. Het is
interessant om. behalve op miss Mar-
ple’s vaste vriend en medewerker,
Stringer Davis, te letten op de leider
van het toneelgezelschap die gespeeld
wordt door Ron Moody, sindsdien
vooral bekend door zijn rol van Fagin
in Carol Reed’s „Oliver” en binnenkort
in de bioscopen te zien in een andere
Dickens film „Scrooge and Marley”.
Ch. BOOST.
Voor dit afscheid had de dirigent een
indrukwekkend programma samengesteld.
Het eerste werk daarvan was de Concer
tante Ouverture van de Belgische compo
nist Jef Maes, in 1961 gecomponeerd ter
gelegenheid van de tachtigste verjaardag
van Marcel Baelde, voorzitter van de Ko
ninklijke Harmonie-Maatschappij van
Antwerpen.
Het behoudend-muzikale, aantrekkelij
ke, goed opgebouwde en uitstekend geïn
strumenteerde werk, werd in een vlotte,
zelfs meeslepende uitvoering een uitne
mende inzet van het concert.
Vijf voortreffelijk voor symfonisch be
zet orkest geschreven Miniaturen van Ni
co Hermans zelf volgden. Zij werden met
intensieve muzikale spanning en technisch
bijzonder knap door het orkest gespeeld.
Het derde werk van het tournee-pro-
gramma was het 'concert voor twee pia
no’s van Francis Poulenc. In februari van
dit jaar heeft het Nationaal Jeugdorkest
dat bijna ieder woord bij hem een drama
tische functie heeft, een functie namelijk
in het uiteenrafelen van een ziel. Men
kan het accepteren of niet, maar de
dramatische handeling van het stuk be
staat uitsluitend uit dat, door middel van
woorden, uiteenrafelen van gevoelens en
zielen. Wie dat niet accepteert, zal zich bij
,,’t Is voorbij” verschrikkelijk vervelen;
wie het wèl accepteert, zal het een fasci
nerende ervaring vinden.
HARRY MULISCH
dit uur vanavond Toppop, met Ad
Visser maar zonder Penny de Jager en
vervolgens de 5e aflevering van Boekje
open, waarin vanavond Harry Mulish
te gast is.
Na het tweede journaal de maandag
se afleveringen van Peyton Place. Wi-
bo van der Linden presenteert zijn 40
minuten durende Televizier Magazine,
alvorens Sportpanorama een reportage
brengt van de door de AVRO gespon
sorde tenniswedstrijd tussen Tom Ok-
ker en de Amerikaan Arthur Ashe.
Willem Duijs verzorgt het commentaar.
Na het laatste nieuws is er alleen
nog maar tijd voor de nascholingscur
sus voor huisartsen, eerste les.
Nederland 2. De KRO komt met
„Wij, Heren van Zichem” direct na de
Fabeltjeskrant en eerste uitzending van
de journaaldienst.
Na het 2 journaal een Amerikaanse
documentaire onder de titel de Gevan
genis. Hierin wordt het Amerikaanse
gevangenissysteem onder de loep geno
men. Opnamen zijn gemaakt in de
beruchte Bucks County Prison en in
een opvangcentrum voor jeugdige de
linquenten. Adviseur voor het pro
gramma was Prentice Williams, zelf
een gevangene.
Hoofdschotel is de film „Moord voor
het voetlicht” naar de roman Murder
most foul van Agatha Christie.
Teleac komt na het laatste nieuws
nog met de 7e les in de cursus EHBO.
AL BLIJFT DE persoonlijkheid van de
stervende man dan een raadsel (dat ook
niet wordt opgelost door alles wat de
anderen over hem zeggen), wie en wat die
nabestaanden zijn, blijkt wel heel duide
lijk uit wat zij door hun praten en
schelden en een enkele keer zelfs door
hun zwijgen over zichzelf verraden. De
echtgenote, al jaren geleden door haar
man verlaten, draagt een masker van
koude hoogmoed, waarachter vernedering,
liefde en haat gelijkelijk verborgen zijn.
De maitresse is een felle, krachtige vrouw
die weet wat ze wil en die alle verwijten
en beledigingen van de familie koeltjes
langs zich laat afglijden. De dochter is
een verkrampte figuur, ziedend van haat
jegens de maitresse en boordevol verwij
ten jegens haar moeder omdat die haar
liefdeloosheid met gelijke munt betaalt.
De zoon, uiterlijk ongeëmotioneerd, tobt
in stilte over zijn ellendige positie als
kleine opvolger van een grote vader,
waardoor hij alle gevoel van eigenwaarde
heeft verloren. De huisvriend, tevens ad
vocaat van de familie en van de firma, is
een oninteressante man die van Albee
weinig karakter heeft meegekregen behal
ve een neiging om zich altijd zo veel
mogelijk op de vlakte houden. En dan
zijn er ook nog de zesentachtigjarige dok
ter van de stervende en een verpleegster
van middelbare leeftijd, beiden goed gete
kend maar grotendeels buiten de hande
ling staande.
WAT „GEBEURT” er nu eigenlijk in
dit stuk? Weinig of niets in fysieke zin,
behalve dat de oude heer eindelijk dood
gaat. De meeste New Yorkse critici heb
ben het dan ook „een moeilijk praatstuk”
genoemd; en dat is het inderdaad. Maar
dat hoeft op zichzelf nog geen veroorde
ling te zijn, want het is juist het onge
hoord knappe van Albee’s toneeltechniek
Meer dan 10.000 mensen waren op de
been in Callauris, dat door Picasso be
roemd is geworden. De straten waren
versierd met Franse en Spaans-Republi-
keinse vlaggen, en er werd een grote
openluchtvoorstelling gegeven waaraan
deelnamen sterren van het Bolsjoi-ballet,
flamenco-dansers uit Spanje, de Griekse
zanger en componist Mikis Theodorakis
en de Franse schrijver Louis Aragon. Het
politburowlid Roland Leroy van de
Franse Communistische Partij, waarvan
Picasso sinds 1944 lid is, verklaarde dat 20
jaar geleden was gezegd dat Picasso de
jeugdigste kunstenaar ter wereld was. Dat
geldt nu nog steeds, aldus Leroy.
HILVERSUM I
7.00 Nws. 7.02 Het levende woord.
7.07 (S) Badinerie. 7.30 Nws. 7.41 Actu
aliteiten. 8.24 Overweging. 8.30 Nws.
8.41 Voor de vrouw. 10.10 Aubade.
11.00 Voor de zieken. 11.30 Bejaarden-
progr. 11.55 Meded. 12.00 (S) Van
twaalf tot twee. 12.22 Wij van het
land. 12.26 Meded. t.b.v. land- en tuin
bouw. 12.30 Nws. 12.41 Actualiteiten.
13.00 Raden maar. 14.05 Schoolradio.
14.30 (S) Interlokaal op dinsdag. 14.30
Adres bekend. 15.30 Nws. 16.00 Gesprek
met bekend Nederlander. Overheids-
voorl. 17.00 Nws. uit Nederl. Antillen.
17.10 (S) Metropole Orkest. 17.25 Voor
de kinderen. 17.30 Nws. 17.32 (S) Actu
aliteiten. 18.00 (S) Licht ensemble. Pol.
Partijen 18.19 C.H.U 18.30 Nws. 18.41
Actualiteiten. 18.50 Voorbeschouwing
komende progr. 19.00 (S) Musicerende
dilettanten. 19.30 Dood of leven. 19.45
De zingende kerk. 20.00 (S) Mod. or
kestwerken. 21.00 Hoorspel. 21.35
Grammofoonmuz. 21.50 Kon. bezoek
aan Bondsrep. 22.00 (S) Bariton en
piano. 22.25 Overweging. 22.30 Nws.
22.38 Den Haag vandaag. 22.50 Actuali
teiten. 23.15 (S) Voer voor vogels. 23.55
Nws.
HILVERSUM II
7.00 Nws. 7.11 Ochtendgymn. 7.20 (S)
Dag met een plaatje. 8.00 Nws. 8.11
Journaal. 8.20 (S) Dag met een plaatje.
8.30 De groenteman. 8.50 Morgenwij
ding. 9.00 Muz. 10.00 Voor de kleuters.
10.10 Arbeidsvitaminen. 11.00 Nws.
11.30 Rondom 12. 11.55 Beursver. 12.30
Overheidsvoorl. Voor de landbouw.
12.40 Knipperlicht. 13.00 Nws. 13.11
Journaal. 13.30 (S) De wereld van de
opera. 14.35 Muz. en maatschappij.
15.00 Zoeklicht op Nederland. 16.00
Nws. 17.00 Mobiel. 17.55 Meded. 18.00
Nws. 18.11 Actualiteiten. 19.00 (S) Zing
i met ons mee. 19.25 Paris vous parle.
19.30 Vanavond. 20.00 Nws. 22.30 Vana
vond laat. 22.55 Meded. 23.00 Nws.
23.10 Journaal. 23.55 Nws.
HILVERSUM III
11,03 Vrolijke visite. 12.00 Nws. 13.00
Nws. 13.03 De Eddy Becker Show. 14.00
Nws. 15.00 Nws. 15.03 Drie-draai. 16.00
Nws. 16.03 Mix. 17.00 Nws.
zich
klassieke muziek te verwerven is alleen
aan ingewijden bekend.
Er zijn in Tokio een stuk of tien
symfonieorkesten die in het algemeen
niet onderdoen voor de Nederlandse or
kesten. Het Yomiuri Orkest werd in 1962
opgericht met de bedoeling om onder lei
ding van Hiroshi Wagasugi een soort su-
perorkest te vormen op internationaal ni
veau. Die opzet is geslaagd, maar wij
moeten er direct aan toevoegen dat de
Japanners nog niet verder gekomen zijn
dan het evenaren van de technische pres
taties in muzikaal opzicht hebben zij
het internationale peil nog niet bereikt.
Dit blijkt ook al uit de keuze van het
programma. De Symfonie in C van Stra-
winsky en de Tweede Symfonie van Jean
Sibelius zijn werken die nauwelijks repre
sentatief zijn te noemen voor een optre
den in Amsterdam. Het openingsstuk „Bu-
gaku”, van de Japanse componist Toshiro
Mayzumi, is echte Japanse muziek die het
Yomiuri Orkest de kans geeft de Japanse
stijl in optima forma te presenteren. Het is
muziek die zeer nauw verwant is aan de
Japanse geest en daarom voor ons boeiend
om naar te luisteren. De Symfonie in C
van Strawinsky is een compositie-oefening
in de klassieke stijl, alleen maar van
belang voor de componist zelf.
y?
rU I
i’O
