>1
T.
5’
2
AUTOBESTUURDERS MET HARTKWALEN BEDREIGEN DE VEILIG
HEID OP DE WEG. UIT EEN BRITS ONDERZOEK IS GEBLEKEN DAT
DEZE WEGGEBRUIKERS TIJDENS HET RIJDEN VAAK LAST HEB
BEN VAN SCHERPE PIJNEN IN DE HARTSTREEK EN EEN ONREGEL
MATIGE HARTSLAG. ZIJ VORMEN DAARDOOR EEN GEVAAR VOOR
ZICHZELF EN VOOR ANDEREN.
(Van een medewerker)
V er hoging
Gevolgen
-
Gevaar
-
1
5
I'
L
lO-v'
SN,:
HET
HART
een gevaarlijke motor
DR. WALTER SOMMERVILLE
nen
Tn een nadere uiteenzetting zegt hij,
Erbij
en de overige 29 hadden in de een of
andere vorm al eens te maken gehad
met een hartziekte.
Afstappend van deze medisch-techni-
sche problematiek voegt dr. Sommer-
ville daar onmiddellijk aan toe: „Wat
de reden ook is, de algemene uitkomst
van ons onderzoek was zoals we voor
speld hadden: sommige patiënten die
lijden aan verschillende vormen van een
hartkwaal kunnen inderdaad bij het
autorijden last krijgen van gevaarlijke
pij naanvallen, soms met dramatische
gevolgen.”
Tot slot merkt hij op: „Tot nu toe
zijn we er door ons werk in geslaagd
het probleem en de gevaren die zulke
autobestuurders met zich mee brengen
bloot te leggen. We zullen nu ons werk
moeten consolideren en de ware om
vang van het probleem bepalen. Met
het voortdurend stijgende aantal doden
en gewonden in het wegverkeer is dit
een terrein waarop nog veel onderzoek
gedaan moet worden.”
Maar hij gaf toe dat hij deze ver
schijnselen vaak had bij het autorij
den.”
Zulke situaties, benadrukt de Britse
hartspecialist, kunnen zich in het ver
keer op ieder ogenblik voordoen. „Op
het moment dat wij hierop wijzen en
een studie hierover voor het British
Medical Journal schrijven, rijden deze
beide mannen iedere morgen met hun
wagen door Londen en dan, na een
volledige werkdag, ’s avonds weer te
rug naar huis.”
Bij degenen die wel problemen met
hun hart hebben gehad kregen ver
scheidene personen ook nog de bijko
mende symptomen van een onregelma
tige hartslag en pijnsteken in de borst.
Dr. Sommerville over al deze constate
ringen: „Een mogelijke verklaring, die
we thans nader onderzoeken, is dat al
deze reacties door éénzelfde factor
worden veroorzaakt, namelijk het vrij
komen van een substantie in het bloed
die bekend staat onder de naam cate-
chelominen.”
De Londense onderzoeker zegt hiero
ver: „Behalve de verhoogde reacties
van de hartslag deden zich ook veran
deringen voor in de vorm van de
hartslagen zoals die werden geregi
streerd op het cardiogram. Dit gebeur
de zelfs ook bij een paar mensen uit
de groep met de normale, harten, hoe
wel erop gewezen moet worden dat bij
hen zulke verschijnselen geen enkel
gevaarlijk effect hebben.”
„Er is al lang geleden het verband
gelegd tussen hoge emoties en de tijde
lijke verhoging van bepaalde zuren in
de bloedstroom, die in toenemende
hoeveelheden worden aangetroffen als
het catecholominepeil stijgt.”
Dr. Sommerville geeft nog een voor
beeld. „Een andere chauffeur kreeg
pijn in zijn borst toen we nog niet
eens op de helft van het traject waren.
Hij moest gedwongen worden te stop
pen en een speciale pil in te nemen,
die hem voor dit soort moeilijkheden
was voorgeschreven. Na een korte pau
ze was hij in staat zonder verdere pijn
terug te rijden naar het beginpunt.
„Deze en andere soortgelijke geval
len gedurende de proefritten, heeft ons
inziens het potentiële gevaar aange
toond om mensen, die deze pijnen
kunnen krijgen wanneer ze emotioneel
zijn, toe te staan om auto te rijden.
Wij zijn er diep van overtuigd dat dat
aan zulke patiënten verboden moet
worden. Aan de artsen in Engeland is
reeds gezegd hun patiënten in die zin
te adviseren.”
Dr. Sommerville brengt naar voren
dat de grote meerderheid van de men
sen die met succes van een hartaanval
genezen zijn, veilig en zonder zorgen
hun dagelijkse ritjes kunnen maken. De
groep die het werkelijke gevaar ver
oorzaakt is ongeveer vijf percent van
de (vroegere) lijders aan hartkwalen.
Het onderzoek waarop hij deze uit
spraak baseert is uitgevoerd op initia
tief van het Middlesex Hospital in de
Britse hoofdstad. Het strekte zich uit
over twee groepen autobestuurders:
één die bestond uit volledig gezonde
personen en één uit personen, die be
handeld waren in verband met een
hartkwaal of nog steeds onder behan
deling stonden.
„Het is algemeen bekend”, aldus dr.
Sommerville. „dat hevige emoties bij
Deze verhogingen van de hartslag
deden zich voor in alle mogelijke situ
aties, zoals bij het manoeuvreren op
hele snelle verkeerswegen, bij tartend
gedrag van andere weggebruikers, bij
het plotseling bewust worden van eea
gevaarlijke toestand en bij ongeduld
tijdens oponthoud als het verkeer vast
zat.
Een van de plaatsen van het onder
zoek, Piccadilly Circus in Londen.
Als voorbeeld doet hij verslag van
zijn volgende ervaring. „We hadden
een patiënt, een man van 55 jaar, die
af en toe nog steeds pijn in zijn borst
kreeg als gevolg van een hartaanval,
vier jaar geleden. Bijna direct na de
start van zijn proefrit steeg zijn hart
slag van 90 naar 150 slagen per minuut.
En dit bleef zo tot aan het einde van
de rit, toen ging het zelfs nog meer
omhoog.”
Dr. Sommerville: „We vroegen iedere
deelnemer om in zijn eigen auto onge
veer 20-minuten op twee van de druk
ste verkeerspunten in Londen rond te
rijden: Piccadilly Circus en Trafalgar
„In dat stadium kreeg hij een droge
kuch, die hij volgens zijn eigen zeggen
vaak had als hij door het drukke
verkeer was geweest. Al spoedig was
het de onderzoekers duidelijk dat de
man in het eerste stadium van een
hartaanval was. Ondanks zijn protest
hebben we hem naar het ziekenhuis
teruggereden. Daar werd zijn conditie
nog slechter. Hij herstelde pas na een
lange behandeling.”
dat proeven met autocoureurs hebben
aangetoond dat aan het eind van een
race het catecholominepeil in hun
bloed maar liefst 20 keer zo hoog kan
zijn als normaal.
Square. Tijdens deze ritten maakten
we een elektrocardiogram, een papie
ren strook met een grafiek van de
hartslag, en verder was er een bandre
corder om 'de verkeerstoestanden via
geluid vast te leggen. Beide apparaten
werden bediend door één van onze
assistenten op de achterbank en later
naar het ziekenhuis gebracht voor een
analyse.”
DEN HAAG „Autobestuur
ders die last hebben van een be
paalde hartkwaal kunnen zonder
het te weten een grote bedreiging
vormen voor de verkeersveilig
heid, ook als ze doorgaans gezond
schijnen. Ze moeten er daarom van
weerhouden worden achter het
stuur te gaan zitten”.
De Londense hartspecialist dr.
Walter- Sommerville, is tot deze
conclusie gekomen na een uitge
breid onderzoek onder Britse auto
rijders, die kampen met een hart
kwaal Zeker vijf percent van
deze groep verkeersdeelnemers is
niet geschikt om zelf een motor
voertuig te besturen. Ze brengen
hiermee zichzelf en anderen in
groot gevaar, aldus de uitkomst
van het Engelse onderzoek.
Het medische team, waarvan dr.
Sommerville deel uitmaakt, heeft
ontdekt dat emotionele spannin
gen tijdens het autorijden bij som
mige chauffeurs plotselinge pijn-
aanvallen in de borststreek kun
nen veroorzaken. Speciaal bij de
genen die al eerder moeilijkheden
met hun hart hebben gehad, kun
nen deze verschijnselen bij lichte
inspanning, opwinding of woede
gemakkelijk terugkeren.
„De resultaten van ons onder
zoek hebben ons tot de overtuiging
gebracht dat patiënten van wie
bekend is dat zij hiervan last kun-
krijgen, geen rijbewijs ge
geven moet worden”, zegt dr.
Sommerville.
mensen die moeilijkheden hebben met
hun kransslagader pijn in de borst
kunnen veroorzaken. Het doel van ons
onderzoek was bij deze laatste groep
het afwijkende gedrag van het hart te
observeren tijdens de dagelijkse in
spanning van het autorijden. En verder
om te weten te komen of er een
verband is tussen de hartslag van de
bestuurder en de mate van deze pijn.”
De gegevens werden yerkregen met
behulp van een groep van 61 personen:
32 van hen behoorden tot de gezonden
„We ontdekten door dit onderzoek
dat bijna alle autobestuurders die er
aan meededen, tijdens het rijden een
aanzienlijke verhoging van de hartslag
kregen. Bij de gezonde groep was de
snelste hartslag ongeveer 155 per mi
nuut, terwijl bij de andere groep, die
met de hartafwijkingen, ongeveer 180
slagen per minuut werden geregi
streerd. Bijna drie keer zoveel als
normaal”, aldus dr. Sommerville.
’■’i
