Hartenvrouw
Caecilia driekwart
eeuw
FILMS
in
wijzer
Drie kluchtjes
Studentenorkest met
hedendaagse muziek
Haarlem
Vera Beths
Centrum met
bij NPO
sexy kwartet
en
vijf jaar
Jazzclub
Mooi weer
vandaag
Exposities
Cabaret
Evenementen
in Amsterdam
Orgelconcert
fluitspel
I
Litterair
Galerie^T
I
11
DONDERDAG 6 JANÜARI 1972
Steppenruiters
Griezel
Pastoor
Herhalingen
ji-w
j
Onder redactie van Charles Boost
ovei
concert
het
HUBERT BARWAHSER
Anton
PETER DE JONG
UIT
Maxim Hamel en Marja Ha-
braken.
vol.
de
en
van
een groot, machtig koor, dat in
1948 het predikaat, „koninklijk
mannenkoor” verkreeg.
HET OPERETTEGEZEL-
SCHAP Diogé geeft op maan
dag 10 en dinsdag 11 januari in
de Haarlemse stadsschouwburg
voorstellingen van de operette
„lm weissen Rössl” van Ralph
Benatzky.
IN DE BEVERWIJKSE Gale
rie Boumans wordt vrijdag
avond 7 januari een tentoonstel
ling geopend van het nieuwste
werk van Piet Zwaanswijk uit
Haarlem. De opening belooft ’n
festijn te worden door de me
dewerking van The Mozes Com
pany. De tentoonstelling loopt
tot en met 5 februari.
HET IS EEN gecompliceerde en roman
tische geschiedenis die John Frankenhei-
mer ons in zijn meest recente film „The
horsemen’’ (hier uitgebracht onder de titel
„De steppenruiters”) in fraaie beelden van
cameraman Claude Renoir vertelt. Een
roman van Joseph Kessel is door Dalton
Trumbo („Johnny got a gun") tot scenario
verwerkt met als resultaat een actiefilm
die zich in Afganistan afspeelt en zich
daar ter plaatse ook ettelijke eeuwen
geleden had kunnen afspelen. Maar de
tijd van handeling is het heden wat o.m.
valt af te leiden uit de straalvliegtuigen
die een enkele maal overvliegen.
„CAECILIA” wordt vanavond
om acht uur op het stadhuis
door het gemeentebestuur ont
vangen, evenals het 50-jarige
Haarlems Gemengd Koor. Za
terdagmiddag 8 januari van 3
tot 5 uur is er voor het koor een
receptie in de tuinzaal van het
Concertgebouw.
Paul Cammermans temid
den van Ina van Faassen,
Mariëlle Fiolet en Sylvia
de Leur.
een
veel
een
gravin te pas moet komen om het
IN FRANS HALS gaat een griezelfilm
met in de hoofdrol Vincent Price die nu
eens niet vampieren tot thema heeft maar
hekserij: De doodskreet van satan”. De
heks Oona wil zich wreken op een lord,
die verantwoordelijk is voor de vernieti
ging van Oona’s tempel. In het huis van
de lord gebeuren angstige dingen en de
bewoners worden steeds kwaadaardiger.
Allemaal door Oona en de geheimzinnige
stalknecht Roderick
EEN GREEP UIT nieuwe evenementen
in Amsterdam. Het Concertgebouworkest
speelt woensdag en donderdag werk van
Diepenbrock, Mendelssohn, Badings en
Prokofjef, in het Concertgebouw. In de
Brakke Grond tot en met 28 jan. de
Nieuwe Komedie met een nieuw stuk van
Lodewijk de Boer: „Zeven manieren om
een rivier over te steken”. In het Shaffy-
theater het nieuwe programma van de
mimespeler Will Spoor en de zingende Sis
sies en het Resistentie orkest. Vrijdag en
zaterdag ook Peter en Adriaan met hun
clowneske mime-spektakel In de schouw
burg, behalve het Amsterdams Toneel, de
opera met „Cosi fan tutte op imsdag, het
Nationale Ballet op woensdag en Theater
met „De vrolijke vrouwtjes van Windsor”
op donderdag.
Het Amsterdams Studen
ten Kamer Orkest repe
teert.
IN DE TONEELSCHUUR zou
vanavond vrijdag en zaterdag
het Nieuw Uruguyan Theatre
voorstellingen geven. Deze kun
nen wegens ziekte van twee
spelers niet doorgaan Ze wor
den nu de volgende week ge
geven: 13, 14 en 15 januari om
half negen, Smedestraat 23
Haarlem.
DE FLUITIST Hubert Bar-
wahser, die 35 jaar deel uit
maakte van het Amsterdams
Concertgebouworkest, is de so
list op het winter-orgelconcert,
dat de stadsorganist Piet Kee
op donderdag 13 januari in het
Haarlemse concertgebouw
geeft. Barwahser, een Neder
lander van Duitse afkomst,
baalde in 1925 zijn solistenexa
men en drie jaar later de prijs
van uitnemendheid in Ham
burg. Hij was solofluitist bij de
opera en de radio in Hamburg,
alvorens hij in 1936 een aan
stelling kreeg bij het Concert
gebouworkest in A’dam. Daar
speelde hij onder Mengelberg,
Van Bein'tm en hun opvolgers
OP 9 JAUAR1 zal het vijf
enzeventig jaar geleden zijn,
dat het Koninklijk mannenkoor
Caecilia” te Haarlem werd op
gericht. Met zijn zustervereni
ging, de Koninklijke Lieder-
tafel „Zang en Vriendschap”
geheten heeft „Caecilia” in
een veeljarige glansperiode
de naam van Haarlem als zan-
gersstad zeer hoog gehouden, in
het bijzonder wel toen het
mannenkoor in een voor koor-
zangwaardering gunstige tijd
geleid werd door de dirigent
Nico Hoogerwerf.
IN STUDIO draait nog steeds de aanbe-
velenswaardige film „Le souffle au
coeur”; in Luxor „Aristo Cats” de uitste
kende tekenfilm voor jong en oud; in
Cinema Palace „Diamonds are forever”,
de laatste James Bond.
In de nachtvoorstelling van Cinema Pa
lace de „Italiaanse” western „De bastaard”
met o.a. Rita Hayworth. In die van Frans
Hals „Zoek een plaats om te sterven” en
in die van Roxy de griezelfilm „Kelder
der 1000 gruwelen”.
Voor de jeugd enige avontuurlijke
films: „De man met het zwarte masker”
in de matinees van Palace en het Karl
May-vrehaal „De woesteling van Koerdis-
tan” in Studio, waar zondagochtend „Der
Czardaskönig” gaat.
tot hij in oktober vorig jaar
afscheid nam. Hij is hoofdle
raar aan het conservatorium en
het muzieklyceum in Amster
dam.
Piet Kee zal zowel het Flen-
trop-positief als het Cavaillé
Coll orgel bespelen. Uitgevoerd
worden werken van Bach,
Handel, sonates van Telemann,
Franck en tenslotte is er een
improvisatie. Het concert is
gratis toegankelijk.
PETER DE JONG en Donald
ten Hooven, uit Leiden, komen
zaterdag 8 en 15 januari in het
Haarloheimtheater, Smedestraat
23, Haarlem hun cabaret bren
gen. Ze zijn hier al eerder ge
weest, maar het programma is
voor een derde deel nieuw.
Onze recensent Ko van Leeu
wen meldde de vorige keer dat
de humor van Peter de Jong
bijzonder fijnzinnig is en schijn
baar terloops aan de man wordt
gebracht. „Soms is het slechts
een enkel woord of gebaar
waarmee De Jong trefzeker een
hele geschiedenis laat opflitsen.
ZATERDAG EN ZONDAG is
in de Haarlemse Stadsschouw
burg het stuk „Sex a la meu-
nière” te zien van de produktie-
ve Amerikaanse blijspelschrij
ver Neil Simon (o.a. van Blote
Voeten in het Park) vertaald
door Annie M. G. Schmidt. „Het
is een avondje uit, bestaande uit
drie kluchtjes, elk van één be
drijf, die met een heel dun
draadje losjes aan elkaar zijn
gebonden”, aldus onze criticus
Simon Koster.
„Dat dunne draadje is het feit,
dat de eigenaar van een vis
restaurant Kees de Beukelaar,
na een tamelijk gelukkig maar
niet opwindend huwelijksleven
van 23 jaar eindelijk eens een
avontuurtje wil beleven en voor
dat doel achtereenvolgens drie
vrouwen uitnodigt in de flat van
zijn afwezige moeder. Dat zijn
voornemen telkens mislukt om
dat de stommeling telkens weer
een vrouw uitkiest die gegaran
deerd ongeschikt is. hetzij voor
hem als partner hetzij voor een
avontuurtje in het algemeen is
de enige „frappe” van het stuk.
De eerste vrouw is een door de
wol geverfde, getrouwde vrouw,
de volgende een mallotige, hy
sterische stickiesrokende nacht-
club-artieste en de derde een
depressieve vriendin van Kees’
vrouw”.
De rollen worden gespeeld
door Paul Cammermans (aan
stekelijke humor), Ina van Faas
sen (die de rol van Ellen Vogel
overnam), Mariëlle Fiolet (een
voortreffelijk kluchtspeelster) en
Sylvia de Leur (een fraai type
tje). De regie (feilloos en glad
jes) is van Guus Ooster.
IN GALERIE EYLDERS in
Zandvoort wordt op zaterdag
middag 15 januari een expositie
geopend van de in deze con
treien al bekend geworden sur
realistische schilder Johan
Hermsen, aangevuld met werk
van de Engelse beeldhouwer
Trevor Nicholson. De kunstcri
ticus Hans Redeker zal deze
tentoonstelling openen. Ze loopt
tot en met 6 februari.
Het verhaal gaat over een patriarchale
vader die in de volksmond Grote Tursen
heet (Jack Palance) en geen grotere eer
kent dan dat zijn zoon Uraz (Omar Sha
rif) de Buskashi wint. Tot goed begrip: de
Buskashi is een gecompliceerde paarden
race, waarbij de deelnemers elkaar met
de zweep mogen herinneren en als extra-
opdracht een gekeeld kalf mee te
rug moeten brengen. De Grote Tursen is
natuurlijk eens als overwinnaar uit die
meedogenloze strijd te voorschijn geko
men en nu eist hij eenzelfde prestatie van
zoon Uraz. Maar deze valt tijdens de race
van zijn paard en breekt een been.
Om deze schande weer een beetje goed
te maken, maakt hij het zich op zijn
terugtocht naar het vaderlijke huis zo
moeilijk mogelijk. Hij verwaarloost zijn
gebroken been, zodat het op een gegeven
ogenblik onder de knie geamputeerd moet
worden en verder kiest hij zich twee
reisgezellen, een hebzuchtige dienaar en
een nomadevrouw, die alle reden hebben
hem naar het leven te staan.
Het wordt dus, ongeacht de tijd waarin
het gegeven speelt, een film over het
primitieve leven met voorwereldlijke op
vattingen omtrent eer en familietrots, die
haar hoogtepunt vindt als Uraz, eenmaal
thuisgekomen, ondanks zijn geamputeerde
been een demonstratie van rijkunst weg
geeft die iedereen van zijn gelijkwaardig
heid met zijn legendarische vader moet
overtuigen.
Het is allemaal wat ouderwets-heroiek,
maar er is voldoende avontuur en span
ning in „The horsemen” en bovendien een
paar goede acteursprestaties om de film
die grotendeels ter plaatse is opgenomen,
tot geschikte uitgang voor kijkgraag pu
bliek te verklaren.
GALERIE-T BESTAAT al
weer vijf jaar. In die vijf jaar
hebben Rithé en Frans Funcke
hun galerie een plaatsje tussen
de allerbesten kunnen geven. De
ogen van velen in Haarlem zijn
in die galerie geopend voor wat
er op de internationale „markt”
verschijnt binnen het terrein,
dat de Funcke’s voor zichzelf
hebben afgepaald. In het alge
meen is dat kunst, die van de
realiteit uitgaande de persoon
lijke boodschappen overbrengt
van moderne jonge schilders,
die zich geëngageerd voelen met
mens en maatschappij.
Ik ga hier al die namen niet
noemen van kunstenaars uit de
hele wereld, die hier in die vijf
jaar hebben geëxposeerd en die
bovendien de laatste paar jaar
ook hun boodschap konden
brengen in de Amsterdamse de
pendance, Galerie Jalmar, even-,
eens een „creatie” van de Fun
cke’s.
Dat eerste jubileum wordt een
reprise, van wat er in die vijf
jaar is gebeurd. Er komt een
heel speciale tentoonstelling met
werken van al die schilders, die
in Haarlem bekend zijn gewor
den door hun exposities bij Ga-
lerie-T. Het wordt een „motto-
expositie”, werk, dat speciaal
voor deze gelegenheid is ver
vaardigd, een hommage aan de
galerie.
Deze expositie gaat vergezeld
van een uitgebreide catalogus.
De tentoonstelling wordt ge
houden van 16 januari tot en
met 27 februari. H.S.
ter, die in het voormalige
Haarlemse hotel Funkier lo
geerde en een aan de beroemde
opera- en concertzanger Jos. M.
Orelio. Dat gebeurde allemaal
in „die goeie ouwe tijd”!. Eind
augustus 1901 was het leden
aantal van het koor gegroeid
tot drieënzestig.
Toen nam men op 6 septem
ber 1910 het besluit om een
fusie aan te gaan met een ou
der, in 1876 opgericht Haarlems
mannenkoor „Crescendo” gehe
ten. Onder de naam „Crescendo-
Caecilia” ging men verder wer
ken. Zeer geslaagde concerten
werden gegeven, maar met het
leden-bestand ging het bergaf
waarts. Tot de lente van 1914
hield
werd
maar
men nog vol. Daarna
besloten de repetities
op te schorten en te
wachten op een gunstiger om
standigheid voor de hervatting
daarvan. De eerste wereldoor
log brak uit en het zag er naar
uit dat het met „Cresendo-Cae-
cilia” gedaan zou zijn. Het be
stuur van bet koor liet echter
de moed niet zinken. In de
zomer van 1920 riep het de
oude getrouwen bijeen voor
een ledenvergadering, die op 14
juli werd gehouden en waarop
besloten werd weer te gaan
beginnen. Op 22 januari 1921
volgde opnieuw een vergade
ring, waarin het voorstel werd
aangenomen om het koor niet
meer „Crescendo-Caecilia” maar
alleen „Caecilia” te noemen.
Onder deze naam begon, na
enkele moeilijke jaren de op-
IN DE VELSENSE schouw
burg wordt op woensdag 12
januari het blijspel „Harten
vrouw” gebracht, een van de
betere vrije produkties van dit
seizoen. Het ging als „The se
cretary bird” in Londen in pre
mière in 1968 en wordt sinds
dien daar met groot succes ge
speeld. Alfred Pleiter vertaalde
het •stuk van William Douglas
Home en Guus Oster regisseer
de het. Hij kreeg een sterke
bezetting met Ton Lensink,
Mar ja Habraken, Maxim Ha
mel, Joeki Broedelet en Leon-
tien Lukassen.
Het stuk gaat over een ro
manschrijver die zijn vrouw
verwaarloost ten koste van zijn
werk. Zij wil scheiden om te
hertrouwen met een zekere
John Brownlow en vervolgens
naar Italië verdwijnen. De
schrijver voelt zich schuldig,
stemt toe in de echtscheiding
en nodigt zijn opvolger uit voor
een gesprek. De komst van
Brownlow geeft aanleiding tot
vrolijke en spirituele verwikke
lingen. De voorstelling, die de
eerste is in Kennemerland
wordt georganiseerd door de
Velser Kunstkring „Voor Al
len.”
HET AMSTERDAMS Stu
denten Kamerorkest geeft op 7
januari in het Concertgebouw
in Haarlem een concert van
moderne muziek. De ene helft
van het programma is gewijs
van het programma is gewijd
Satie, Varèse en Strawinsky, de
andere helft heeft een experi-
menteler inslag: werken van
Gilius van Bergeyk, Misha
Mengelberg, Kagel en Bakels.
In een tijd, waarin vele
spanningen door de ontwikke
ling der toonkunst te weeg ge
bracht zich krachtig doen gel
den, begon De Beer aan een
moeilijke, zeer veeleisende taak.
Ook het koninklijk mannen
koor „Caecilia” heeft de gevol
gen van de verandering der
tijden en de invloed van de
mentaliteit der hedendaagse ge
neratie op de koorstructuur in
al haar aspecten, als zoveel an
dere nog bestaande koren, met
alle zwaarte moeten ondervin
den. Niemand weet wie over
winnen zal en op welk gebied
de victorie behaald zal worden.
Laat ons er over verheugd zijn,
dat „Caecilia” het tot nu toe
volgehouden heeft en laat ons
hopen, dat het koor volhardend
verder zal kunnen gaan tot het
ogenblik waarop bezinning een
tijdperk van nieuwe bloei weer
mogelijk zal doen worden
P. ZWAANSWIJK
meldt
de Jazzclub de
aantal leden,
voegt er vermanende woorden
aan toe, tot degenen, die menen
dat de Jazzclub een kroeg of
een dancing is. „De HJZ is een
jazzclub waar ook nog gedron
ken kan worden” zegt het be
stuur en belooft streng op te
treden.
DE HAARLEMSE Jazz Club
ontvangt vrijdagavond 7 janua
ri in de Zanderzaal, voormalig
Elisabeth Gasthuis in Haarlem,
de Wind City Jazz Band. Een
orkest oude stijl met opvallen
de vocale kwaliteiten van lei
der Siem Keyzer. In een rond
schrijven meldt het bestuur
van de Jazzclub de toename
van het aantal leden, maar
LEONIE KOOIKER
Frank Herzen spreken
avond over hun werk op de
litteraire avond in De Waagta-
veerne in Haarlem. Leonie Kooi
ker schreef boeken voor kinde
ren onder andere „Bobbistiek
en het malle ding” waarmee zij
vorig jaar de kinderboekenprijs
won. Deze Papendrechtse dok-
tersvrouw schrijft verder ver
halen voor het kinderblad Kris
Kras De Haarlemmer Frank
Herzen schrijft korte verhalen,
gedichten, hoorspelen en heeft
een jeugdboek geschreven „De
zoon van de woordbouwer”
waarmee hij in 1970 de jeugd
boekenprijs won.
Het Amsterdams Studenten
Kamerorkest, dat zes jaar gele
den werd opgericht, heeft zich
van meet af aan op de heden
daagse muziek gestort. En wel
omdat de hedendaagse muziek
veel te weinig wordt uitge
voerd, teveel nieuwe composi
ties blijven in de la leggen en
er onvoldoende geprobeerd
wordt brede lagen van het mu-
ziekpubliek met modernere
Een vrij lange voorgeschiede
nis is voorafgegaan aan de in
zet van die indrukwekkende
evolutie van „Caecilia”.
Toen het koor op 9 januari
1897 werd opgericht, kon het
onder leiding van de slagvaar
dige dirigent Henri Pielage met
vijfentwintig leden gaan repe
teren. Pielage maakte in korte
tijd van het jonge „Caecilia”
een uitnemend ensemble. Met
groot succes nam het aan de
destijds zo geliefde zangcon-
coursen deel en in Haarlem
kreeg het een uitstekende naam
door vele goede concerten. Aan
elf zangwedstrijden heeft dat
koor in de eerste tien jaren van
zijn bestaan deelgenomen, ne
gen keer behaalde het een
orijs, zelfs twee keer een eerste
met een ere-prijs.
Twee serenades bracht het
koor in die tijd: een op 17
januari 1902 aan de vermaarde
toneelspeler Louis Bouwmees-
gang van het koor. Dirigent
werd Nico Hoogerwerf, toen
nog naar gewoonte „directeur”
genoemd. Deze dirigent had er
slag van om met zijn zangers
om te gaan en hen te inspire
ren tot inderdaad uitzonderlijke
prestaties. Hij bewerkte, dat de
repetities van „Caecilia” voor
vele zangers met voortreffelijke
stemmen verrukkelijke muzi
kale bijeenkomsten werden,
waarop zij naar hartelust kon
den genieten van de grootse
koorklank, die ook mede dank
zij hun eigen stem, ontwikkeld
werd en dienstbaar werd ge
maakt aan werken, waar zij
„achter konden staan.” Steeds
groter werd „Caecilia”, steeds
veelvuldiger de hoge onder
scheidingen, die op spannende
concoursen werden behaald.
Op 11 juli 1925 had het koor
al honderdvijfentwintig leden,
zangers! Het was intussen in
het bezit gekomen van een ei
gen gebouw, het oude museum
van Stolk in de Jansstraat.
Ook aan de toekomst dacht
Nico Hoogerwerf, getuige de
vorming in 1928 van een kna
penkoor „Klein Caecilia” gehe
ten, dat, begonnen met tien,
binnen een jaar uitgegroeid
was tot tachtig jeugdige zan
gertjes.
De oorlogsjaren van 1940-
1945 hebben „Caecilia” niet
kunnen breken. Op 8 mei 1945
zong het koor ter herdenking
van de zeventien gefusilleerde
verzetstrijders op de Haarlemse
Dreef. „Caecilia” werd weer
IN ROXY GAAT de Zweedse film „De
pastoor kan geen bloot meer zien” waar
van de pikanterie gebaseerd is op de
omstandigheid dat tijdens een oorlog alle
mannen uit een dorp weg zijn en alleen
de pastoor bij de vrouwen over is Hij is
de maagdelijkheid zelve en komt in grote
lichamelijke moeilijkheden door
voortdurende erectie, waaraan na
vrouwelijke frivoliteiten tenslotte
Franse i_
euvel in juiste banen te leiden.
muziekvormen vertrouwd te
maken. Aldus de overweging
van het orkest, dat meent dat
„een orkest van amateurs, dat
zich grondig voorbereidt op dit
terrein gemakkelijk kan con
curreren met beroepsensembles,
iets wat op het terrein der
klassieke muziek natuurlijk on
mogelijk is”. Het orkest zegt:
„Wij willen aantonen dat de
hedendaagse muziek toeganke
lijk is voor gewone musici, ge
wone amateurs. De indruk
wordt wel eens gewekt dat al
leen hoog gespecialiseerde be
roepsensembles aanvaardbare
uitvoeringen van hedendaagse
muziek kunnen geven”.
Het Studenten Kamerorkest
geeft twee keer per jaar een
reeks concerten in verschillen
de Nederlandse steden. Ook
zijn er reizen gemaakt naar
Zweden, Denemarken en Duits
land. In 1970 ging het als Ne
derlandse afvaardiging naar het
festival voor moderne muziek
in Warschau. Het ASKO be
staat uit 55 musici (studenten,
scholieren, muziekstudenten)
uit Amsterdam en omgeving.
Onder leiding van drie dirigen
ten heeft men het programma
ingestudeerd: Fred van der
Kooy, Reinbert de Leeuw en
Ed Spanjaard. Voor de stukken
van Varèse („Offrandes”) en
Satie („Socrate”) werken twee
sopranen mee: Marjan Kwek-
silber en Marion Schmitz.
„OOOOVERHEERLIJKE
Szmulewicz-salade”, zo heet het
programma, dat vrijdag 7 janu
ari om 20.30 uur in het Micro
Theater (Huize Scheybeeck)
Beverwijk komt.
De cabaretier Gabriël Chaïm
Szmulewicz bracht 8 jaar gele
den zijn eerste liedje. Sindsdien
heeft hij zijn hart verpand aan
het cabaret. In 1967 richtte hij
zijn eerste groep „Kardoes” op.
Nadat hij op het Loosdrechtse
cabaretconcours de prijs voor
het beste Nederlandse lied 1970
won ontstond een nieuwe caba
retgroep: Szmulewicz. In no
vember kreeg de groep de le
prijs op het cabaret festival Ca-
maretten. Het oordeel van dè
jury was dat Szmulewicz buiten
de geijkte paden was getreden.
VERA BETHS IS de soliste
op de „Russische” concerten die
het Noordhollands Philharmo-
nisch Orkest dinsdag 11 januari
in Beverwijk en vrijdag 14 ja
nuari in Haarlem zal geven. Zij
speelt met het orkest het viool
concert in D grote terts opus 35
van Tsjaikofski. Op het pro
gramma staan verder de ouver
ture Russian en Ludmilla van
Michael Glinka, een componist
uit de eerste helft van de vori
ge eeuw en de bekende „Schil
derijententoonstelling” van
Moessorgski in de orkestratie
van Ravel.
Het orkest staat onder leiding
van de jonge Franse dirigent
Yves Prin, een van de kandida
ten voor het vaste dirigent-
schap van het NPO. Prin, die
ook in het vorig seizoen het
orkest leidde; studeerde piano
in Parijs bij Yves Nat en direc
tie bij Pierre Revel en Louis
Fourestier. Hij is vaste dirigent
van het Théatre de la Region
Parisienne en dirigeert veel
opera en operette.
Vera Beths behoeft nauwe
lijks introductie. Haar vader
was en haar broer is concert
meester van het NPO. Ze speelt
al van haar vijfde af viool,
studeerde bij Herman Krebbers,
won in 1969 de eerste prijs van
het Oskar Back-concours en
studeerde in de Verenigde Sta
ten. Ze treedt vaak op met
Nederlandse orkesten.
Het concert in Beverwijk
heeft plaats in de Vredesvorst-
kerk aan de Laan der Neder
landen. Kaarten zijn niet alleen
te krijgen bij het reisbureau de
Magneet in de C. H. Moeng-
straat, maar ook bij reisbureau
Orion, Deutzstraat 6 in Heems
kerk.
Het concert in Haarlem
wordt natuurlijk ip het con
certgebouw gegeven.
Slechts node geeft in 1957
Nico Hoogerwerf, door een
wankele gezondheidstoestand
gedwongen, de leiding van
„Caecilia” het koor, dat zijn
levenswerk was, in handen van
de jonge dirigent Anton de
Beer.
DE HAAGSE COMEDIE
geeft woensdag 12 januari een
voorstelling „Mooi weer van
daag” van de Engelsman David
Storey. Het is het grote Haagse
succes van het vorig seizoen,
dat weer op het repertoire is
genomen, nu ,,’t Is voorbij” niet
gespeeld kan worden. In het
stuk ziet men twee heren op
leeftijd, die uiterst beleefd en
vriendelijk, zelfs enigszins def
tig onbenulligheden uitwisselen.
Pas als twee vrouwen van „iets
lagere komaf” zich bij hen voe
gen blijkt langzaam maar zeker
dat zij allen zich in een psychi
atrische inrichting bevinden.
Onder de oppervlakte van heel
korte simpele mededelingen
komt de levensangst en r ade-
loosheid van de heren, en in
mindere mate van de dames,
naar buiten.
Het geheel is zeer luchtig
van toon en toch zeer tragisch.
In regie van Karl Guttmann
spelen Ko van Dijk, Paul
Steenbergen, Myra Ward en
Enny Meunier schitterende
rollen.
DE TONEELGROEP Cen
trum brengt op 20 januari weer
een nieuw stuk uit. „Kwartet”
heet het en het is geschreven
door de jonge E. A. Whitehead,
de nieuwe dramaturg van het
Royal Court theater in Londen,
waar zeer veel hedendaagse to
neelschrijvers in Engeland de
buteren.
Het is een sexy stuk
twee jongens en twee meisjes,
die elkaar proberen te versie
ren in een duinpan. Eerst wil
len de jongens de meisjes en
dan andersom. Maar beide ke
ren blijft het bij halfbakken
pogingen, niet uit preutsheid
(die is verre in dit stuk) maar
gewoon omdat de twee stelle
tjes op die bepaalde dag niet op
elkaar vallen.
Intussen wil de schrijver een
beeld geven van een jeugd, die
zich uitdrukt in goedkope pop
muziek, goedkope make-up,
sexuele avontuurtjes, en zich
half bewust is d'at het niet hele
maal zo lekker zit op deze
manier te leven.
Zaterdagmiddag om half vijf
vertellen de regisseur Chris
tiaan Nortier en Carel Alphe-
naar over het stuk in de stads
schouwburg.
Kwartet zal worden gespeeld
door Theo Pont, Johnny Peters;
Margreet Heemskerk en Karin
Kilian. De vertaling is van
Gerrit Kouwenaar.
/ZZ>^zZ O/^ZzZ-ZZXZZ^z- ^ZZZZ/^ZZ^^
