BUDOBOND HEEFT KNIPKAART speelde ik OP TRAJECT NAAR TOKIO Rini van Bracht legde basis van carrière onder biljart van W.S.C... in ’t eerste s ”Als jongen van vijftien lio ras n Japanse reis geen vrijbrief München voor o 17 y-l-. ZATERDAG 8 JANUARI 1972 Erbij Geen kandidaat Incasseren Fanatiek LuitenDaar worden ze eens Conditie hun flink aan jas getrokken Favoriete spelsoort horen van het zoveelste succes van de jonge grootmeester Rini van Bracht; het grootste Nederlandse talent van de laatste jaren. Nog staat Van Bracht, die in het drie- Waarschijnlijk zullen die zelfde vertegenwoordigers nog wel eens aan die kleine blonde jongen van het café Van Bracht terugdenken als zij via hun krant, radio of t.v. In het zuiden des lands waar biljarttalenten weelderig plegen te bloeien groeide Rini van Bracht op onder het biljart. Het jonge ventje raakte verslaafd aan het spel met de drie ivoren ballen. Vanaf zijn zesde jaar placht het ventje over het zorgvuldig geschuierde groene laken te schuiven. De het café van de familie Van Bracht frequen terende vertegenwoordigers animeerden de lust van het ventje zijn spel te vervolmaken door hem uit te dagen met als prijs een flesje limonade. Rini won altijd. Achteraf, hij is inmiddels vierentwintig jaar oud gewor den, gelooft hij dat de stamgasten van het Waalwijkse café hem lieten winnen. In de komende weken zullen be stuursleden van de Budo Bond Nederland tot de geregelde bezoe kers op Schiphol behoren. Zij doen de luchthaven aan in hun functie als „wegbrenger” van de vertrek kende judoka’s, en dat zijn er nog al wat. In totaal zullen er eind fe bruari zeven leden van de Neder landse kernploeg in Japan ver blijven. De Limburgers Martin Poglajen, Cor Brandts en Jo Arets zijn al geruime tijd in het Land van de Rijzende Zon. Zij worden op 25 januari gevolgd door zwaar gewicht Henk Kruys, lichtgewicht Karei Gietelink en halfmiddenge- wicht Eddie van der Pol, terwijl wereldkampioen Wim Ruska het zevental eind februari zal volgen. Aanvankelijk lag het in de bedoe ling ook de Utrechter Ernst Eug- ster met de groep mee te sturen. Maar de leerling van Anton Gee sink, die al twee maal een trai ningsstage in Japan liep, kon zich onmogelijk voor lange tijd vrij maken. Hij zal zich zo goed mo gelijk in eigen land trachten voor te bereiden, wat overigens niet be tekent dat hij alleen achterblijft. Momenteel zijn er in Nederland niet minder dan duizend judoka’s, aspiranten (vanaf 12 jaar), junio ren en senioren, wekelijks bij een of andere centraal geregelde trai ning betrokken. banden nationaal niet veel gevaar meer te duchten heeft, niet aan de top. Voor hem bevinden zich nog een aantal routiniers zoals de Oostenrijkse specialist Johan Scherz, maar vooral de Belgische matadoren Roger Boulanger en Raymond Ceulemans. X Lij K THEO KLEIN w\Anrvvwwwwwvwvwvwvvwvwvvvvv¥vv Wim Luiten: een leven met judo. ^MAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/WWWWWWVWWWVWWVWWVWtAAAAA/WWWVWWWWWWWVWWSAI JOHN DRIESKENF 'i Zq zijn vooral geducht om hun fana tieke aanpak, waarvan in het verleden al meerdere Europeanen het slachtof fer zijn geworden. Het wordt voor Van der Pol en Gietelink een kwestie van „winnen of sterven”. Luiten: „Er is natuurlijk een kans dat zij in Japan afknappen. Maar dan weten we ten minste waar ze prcies staan. Want kunnen ze het daar niet, dan halen ze het op de wedstrijdmat ook niet. Ook voor hen is het verblijf in Japan een vuurproef”. Voor niet-ingewijden is de biljart- sport nog altijd verweven met het horeca-bedrijf. Gedeeltelijk hebben ze het gelijk aan hun kant. Niet voor niets immers staat Rini van Bracht met een stand van zijn firma op de Horecava in de Amsterdamse RAI. De cafés zijn nog altijd de grootste afne mers van de biljartfabrieken. Maar een topsporter zoals Van Bracht kan zich niet meer veroorloven zijn voorberei dingen op een belangrijke toernooi te laten samenvallen met een gulzig la ven van zijn dorst aan de tap van een café. Dat is er niet meer bij. De biljarter Van Bracht trekt in de weken voor Dortmund zijn trainingspak aan en loopt de nabij zijn woonplaats gele gen Drunense duinen in. In de duin pannen schaaft hij aan zijn conditie. Een inspanning, die voor hem van evenveel belang is als de training aan het biljart. „Er wordt tijdens zo’n toer nooi enorm veel van een biljarter ge vergd. Fysiek maar ook geestelijk. Je moet echt in een superconditie zijn, wil je aan die vermoeienissen het hoofd kunnen bieden. Voor een toer nooi zal je mij dan ook altijd vroeg onder de wol aantreffen. Ik vind dat ik ais Nederlandse biljarter toch al een achterstand heb op Belgen als Boulan ger en Ceulemans. Die mannen kunnen praktisch de gehele dag oefenen, ter wijl ik het van een paar uur moet hebben. „Zonder een goede voorberei ding loop je als niet-Belg dan ook het risico af te gaan in een toernooi”. Middengewicht Martin Poglajen ver blijft al sinds eind oktober in Tokio. Hij is getrouwd met een Japanse vrouw, die hun eerste kind in de Japanse hooofdstad ter wereld bracht. Poglajen, die voor de overige Neder landers als kwartiermaker fungeert, heeft zijn zinnen op een gouden Olym pische medaille gezet. „Ik ga nie<t naar München voor een bronzen of een zilveren plak. Ik werk naar goud toe, de rest kan me niet schelen”, aldus de energieke Heerlenaar, die met de rest van de ploeg eind maart terugkomt om hier de laatste voorbereidingen voor de Europese kampioenschappen, die van 11 tot 14 mei in Voorburg worden gehouden, te treffen. Daarna wil hij opnieuw naar Japan, waar hij de meeste tijd doorbrengt in de dojo van de trainingsgroep Seki Ju- ku, een geesteskind van de ouri-wereld- kampioen in het middengewicht Oka- no. Die tweede trip is hem al toegezegd onder voorwaarde dat hij zich in Voor burg bij de beste acht plaatst. Die eis wordt door het NOC gesteld voor alle Olympische kandidaten. Luiten: „Halen zij dat niet dan zit er geen afvaardi ging naar München in”. „Zelfs de reis naar Japan is voor Van der Pol, Gietelink en Poglajen nog geen vrijbrief voor de Olympische Spe len. Zij moeten zich na hun terugkomst eerst nog in selectiewedstrijden plaatsen voor de Europese kampioenschappen. Wij kunnen het niet verkopen dat de Japan-gangers zomaar in de ploeg worden gezet. Als zij in Japan zitten Rini van Bracht beschikt dus over een formidabele tussensprint. Een plot selinge accuratesse in zijn stoten, die voor zijn tegenstanders mentaal ge zien dodelijk kan zijn. „Ik kan me voorstellen hoe mijn tegenstanders zich in zo’n geval moeten voelen. Ze worden zenuwachtig. Plot seling is hun zelfverzekerdheid ze hadden immers de partij in handen weggeslagen. Het is dan makkelijk te winnen.” De voorbereidingen van de kernploeg in Japan kost het NOC het lieve som metje van 38.000. Waarbij moet wor den aangetekend dat de kosten aan merkelijk gedrukt konden worden om dat Neckermann de helft van de tick ets voor zijn rekening neemt. De Judobond zorgde zelf voor de maat schappelijke begeleiding van de judo ka’s. Zij krijgen hun salaris in hun Japanse periode doorbetaald tot een maximum van 2500 gulden. Na de Europese titelstrijd in Voorburg wacht de Olympische ploeg nog een tweetal trainingskampen in Limburg en het Zuidfranse Beauvallon. Enkele weken na de terugkeer uit Frankrijk kiezen de judoka’s domicilie in München, waar moet blijken of alle inspanningen rendement opleveren. rsc X’'ï wordt hier tenslotte ook door gewerkt. De Nederlandse kampioenschappen gaan in maart gewoon door. En de judoka’s die daar de boventoon voeren krijgen in de selectiewedstrijden hun kans.” Aanvankelijk zou Rini van Bracht meedoen aan de nationale kampioen schappen hoofdklasse bandstoten, maar deze titelstrijd maakt hij ondergeschikt aan zijn favoriete spelsoort: het drie banden. „Ik geloof, dat ik me volledig moet richten op het driebanden. Ik kan me als Nederlands kampioen niet meer permitteren af te gaan in een andere specialisatie. Wellicht, dat insiders wel zouden begrijpen dat ik bijvoorbeeld in het bandstoten kan falen, maar buiten staanders doen dat beslist niet. Voor een deel komen uit die kringen mijn klanten. Ik kan me het dus niet veroorloven.” Oorspronkelijk werd Van Bracht op geleid op een LTS voor etaleur. Hij oefende dit toch wel lucratieve beroep zelfs nog geruime tijd uit, voordat hij door de Tilburgse biljartfabriek Ro- thaert werd benaderd. „Aan deze job geef ik de voorkeur. Ik etaleerde schoenen en dat ging ver velen. Bovendien krijg ik van mijn baas ruimschoots de tijd voor toernooi en en zo. Hij beseft dat ook hij belang heeft bij een goed resultaat.” Een derde plaats in het Europees kampioenschap driebanden zou zo’n re sultaat zijn. In de stilte, die aan het toernooi vooraf gaat, weegt Van Bracht zijn kansen af. De Oostenrijker Scherz heeft hij reeds diverse malen geklopt. De Belgen Boulanger en Ceu lemans ook, maar minder frequent. „Ik weet dat Scherz een beetje bang van me is. Ik moet hem kunnen pakken. Speelt Ceulemans het fair en wordt hij Belgisch kampioen, dan stijgen mijn kansen aanzienlijk. Wordt daarentegen Boulanger Belgisch kampioen, dan heb ik met twee Belgen rekening te hou den, want Ceulemans heeft als Euro pees kampioen recht op plaatsing. Toch heb ik dan neg een kans, maar dan zal ik in een uitstekende vorm moeten verkeren en dan mag ik geen al te grote fouten maken. Toch zou het ook voor Eugster beter geweest zijn als hij zich in Japan had kunnen prepareren. Wim Luiten, direc- teur-sportief zegt hierover: „Voor jon gens als Wim Ruska en Ernst Eugster is Japan nuttig omdat zij daar de sparringpartners vinden die hier vaak ontbreken. Voor Henk Kruys, Martin Poglajen, Eddie van der Pol en Karei Gietelink is dat niet zo dringend. Zij hebben ook hier de gelegenheid om te knokken”. Henk Kruys is van het bo vengenoemde zestal de enige die niet tot de Olympische kandidaten wordt gerekend, en dus niet op kosten van het NOC naar Japan kan gaan. De BBN vond echter een oplossing. De sponsor, reisburau Neckermann, stelde zich garant, terwijl Kruys verder afzag van loonderving, zodat hij toch zonder Tot aan de Europese kampioenschap pen geldt Henk Kruys officieel nog niet als Olympisch kandidaat. In München is er in elk gewicht slechts plaats voor één judoka. Voorlopig neemt men echter aan dat Wim Ruska zowel in het zwaargewicht als in alle categorieën uit zal komen. Helemaal zeker is dat echter nog niet. Mocht men alsnog beslissen om de wereld kampioen slechts één keer in te zetten, dan komt er alsnog een plaats voor Kruys vrij. De defenitieve beslissing hierover valt pas na de Europese titel strijd. uilÜBÏÏlH;™-’ IJ™1 iv .'k- Van dit drietal zal het vooral afhan gen of de Waalwijkse vertegenwoordi ger van het Tilburgse biljarthuis Ro- thaert één van de Europese afgevaar digden wordt naar de wereldkampioen schappen, die dit jaar in Buenos Aires worden gehouden. Wie voor uitzending in aanmerking komen, wordt uitge maakt in Dortmund. Wellicht al iets eerder. Tijdens de Belgische kampioen schappen. Raymond Ceulemans name lijk is zeker van een plaats in het Europees kampioenschap. Zijn landge noot Roger Boulanger nog niet. Hij zal Belgisch kampioen moeten worden, al vorens hij de tickets met als bestem ming Dortmund van de Belgische bil jartbond in ontvangst mag nemen. Met gevolg dat de vraag: „Wat doet Ray mond Ceulemans?” bijzonder belang rijk is geworden. Speelt hij combine of niet? De Nederlandse kampioen, die de Belgen in vele toernooien ontmoette, durft er in het openbaar nog geen antwoord op te geven, wellicht bang, dat hij de weegschaal bij Ceulemans in de verkeerde richting doet doorslaan. De combine, een in de biljarterij onwettige belangentrust van twee of meer spelers, komt voor weet hij. Vooral als er belangrijke titels te be halen zijn, De organisatoren van de grote toernooien hebben dit dubbelspel van de biljartfenomenen onderkend. Het is dan ook gebruikelijk bij Neder landse kampioenschappen dat clubge noten elkaar reeds in de eerste serie wedstrijden treffen. Zodat van combi ne weinig of niets kan komen, mits ten minste één van de kandidaten zijn aspiraties niet opzij zet. Zo ont moette Rini van Bracht tijdens het Nederlands kampioenschap driebanden in Waalwijk zijn plaats- en clubgenoot Henny de Ruyter in de eerste ronde. Hij won die partij evenals drie andere (de ontmoetingen met Tegelaar, Dog gen en Popeyus) op voor ingewijden wonderbaarlijke wijze. „Ik stond in de wedstrijd met Henny met 25 tegen zes caramboles achter. Het moet in zo’n situatie voor degene, die voor staat mogelijk zijn de zaak dicht te houden. Maar toch slaagde ik erin door middel van een paar hoge series voorbij Henny de Ruyter te komen.” Zelf pleegt Rini van Bracht tegen slagen keihard te incasseren. Hij biljart, beweert hij, zoals hij vroeger voetbal de. „Ik speelde op mijn vijftiende jaar al in het eerste elftal van de Waal wijkse derde klasser WSC. Ik had het, zo zeggen ze nu nog in Waalwijk als voetballer een heel eind kunnen schop pen. Vooral omdat ik op het voetbal veld voor niets en niemand bang was. Als klein ventje ik ben nu nog niet zo bar fors ging ik geen duel uit de weg.” Rini van Bracht is een allerrustigst stoelzitter. Zijn tegenstander, die op de tafel aan stoot is, slaagt er niet in hem te imponeren. Een belangrijke eigen schap voor een biljarter. Er zijn im mers biljartfenomenen, die dit onder deel niet zo goed onder de knie hebben en die dan ook soms reeds „gebroken” van hun stoel naast de tafel opstaan, voordat zij aan het biljarten toekomen. „Ik geef een partij niet zo maar op. Ik lijk daarin een beetje op Henk Scholte. Die man zag je vechten. Aan mij zie je minder, maar ik vecht er niet slechter door. Dat hebben De Ruyter, Bert Te gelaar, Jan Doggen en Herman Popey us wel ondervonden.” j» j te veel extra-kosten aan het team toegevoegd kon worden. Voor de oud-juniorenkampioen van Europa is de Aziatische trip een men tale test. Luiten: „Kruys heeft zich als technisch judoka al lang waargemaakt. Mentaal is hij echter nog kwetsbaar. Het is goed voor hem dat hij in Japan eens op zijn donder krijgt. Komt hij daar doorheen, dan kan het een groot kampioen worden”. Evenals Kruys gaan ook Karei Gietelink en Eddie van der Pol voor de eerste keer naar Japan. Vooral voor deze lichtere judo ka’s wacht op de Tokiose en Tenri Universiteit een ware hel. In de ge- wichtsklassen tot 80 kilo beschikken de Japanners nog altijd over honderden judoka’s die elke Europese kampioen zonder meer van de mat kunnen ve gen. 1 e t t i 2 r t i fö'.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1972 | | pagina 17