HONDERD PROCENT”
„DE HELE AVOND VOOR
wijzer
Hans Vonk leidt NPO
FILMS
Haarlem
Twee jazzavonden
Thriller in
Haarlem
in
met prijswinnaars
Globe met
Filantroop
Velsen
Bloemendaal
Satire
Cabaret
De Waag
Hoofddorps
koor 40
IJmuiden
in
Amati in
Widoivserie
ViooPduo
11
10
DONDERDAG 20 JANUARI 1972
Mephisto Waltz
King Kong ontsnapt
Overige films
1I
‘£3
r-
Onder redactie van Charles Boost
Verbazingwekkend weinig.
Dat klinkt wat autoritair.
J. HEYER
Wat wilde u dan doen?
HESSEL v. d. WAL
HANS DULFER
individualiteit”.
GIJS HENDRIKS
Vonk,
die
en
UIT
Wat is de voorwaarde daar
toe?
„Dat is kunstmuziek gewor
den in de loop der eeuwen”.
En u vindt, dat het dat moet
blijven?
Is het werken met kleine en
sembles niet prettiger?
Ziet u de ondergang van het
symfonieorkest nabij?
„Nee helemaal niet. Dat wordt
nu al tien jaar lang voorspeld,
maar ik geloof er niets van. De
behoefte aan concerten zal gro
ter worden; de mensen krijgen
steeds meer vrije tijd. Natuur
lijk, het is een 19e eeuwse in
stelling, maar ik zie niet in
waarom dat nog niet een paar
eeuwen vol te houden is.”
Om nog even op die vijf jaar
jazz terug te komen. Waarom
bent u er mee gestopt?
IN TRESLONG te Hillegom
wordt dinsdag 25 januari het
blijspel „Hartenvrouw” gespeeld
met in de voornaamste rollen
Mar ja Habraken, Maxim Hamel
en Ton Lensink. Aanvang 8 uur.
zou
moe
Hans Vonk repeteert met
het NPO.
IN CINEMA PALACE draait nog een
week de nieuwste James Bond-film „Dia
monds are forever”. In de nachtvoorstel-
ling een Italiaanse western „The big gun
down’’.
„Ja ik geloof van wel. Zeker
als je ziet hoe ze zich er in
gooien. Er zijn er wel, die den
ken: ik strijk mijn noten wel
en verder bemoei ik me ner
gens mee. Maar dat kan niet.
Het is een voorwaarde, dat ze
zich voor 100 percent erin gooi
en en dan de héle avond
„Je hebt moderne partituren,
waar wordt gevraagd dat de
musici bijvoorbeeld tien maten
improviseren. Nee, het wordt
weinig op de conservatoria ge
geven. Maar het is goed voor
jezelf om eens los te komen
van je noten.”
Kunt u een concert zien als
vorm van theater?
Wanneer is een concert ge
slaagd?
V bent er op tegen dat men
praat tijdens een concert?
„Het hangt van de muziek af.
Bij een stuk van Webern asje
blieft niet. Daar zijn toch al zo
weinig noten in”.
Maar bij onderhoudende ba
rokmuziek?
Wat probeert u om een heel
orkest tot één bepaalde over
tuiging te brengen, van waaruit
gemusiceerd wordt. Ik kan me
voorstellen dat niet alle musici
er voor voelen iets hedendaags
te spelen
„Ik probeer ze te overtuigen
door mijn eigen ernst en instel
ling dat het eerlijke muziek is.
Ik ga geen preken houden en
ga niet in op flauwe kul”
„Je staat er toch eenmaal.
Als je niet autoritair bent, ik
moet zeggen als je je niet auto
ritair gedraagt, dan kun je geen
orkest leiden. Ik ben helemaal
niet autoritair. In een klas met
kinderen kan ik absoluut geen
orde houden. Maar in een or
kest zijn we volwassen mensen
onder elkaar. Men moet zich
zelf serieus nemen”.
DAT KING KONG een wat buiten
proporties gegroeide aap is die het echter
goed meent met de mensen en telkens
alleen maar verkeerd begrepen wordt, is
nu langzamerhand, na het terugzien van
het origineel en van de talrijke hiervan
afgeleide sensatiefilms, iedereen wel dui
delijk. Het blijkt nog eens ten overvloede
uit de Japanse film „King-Kong ontsnapt”
die begint met het eiland, waarop de
reuzenaap van alle emoties uit vroegere
avonturen uitrust tot er een onderzeeër
van de V.N. aanlegt en de driekoppige
bemanning aan land gaat.
Eerst stoeit K.K. wat met de verpleegster
Susan, maar hij doet haar geen kwaad en
laat haar zonder kleerscheuren weer vrij.
Maar dan gaat een duistere Mr. Who zich
met de zaken bemoeien. Hij wil in
opdracht van een niet nader genoemde
mogendheid (die in ieder geval Japan en
het Westen weinig goed gezins is) nucleai
re stof weghalen van onder het Noord-
pool-ijs, waar het ligt opgeslagen.
Daartoe en dat ligt wel voor de hand
heeft hij een kunstaap geconstrueerd
en als deze een mislukking blijkt, laat hij
zijn misdadige blikken vallen op King
Kong die hij onder hypnose hoopt te
brengen. Maar King Kong heeft de opzet
beter door dan de V.N.-bemanning. Hij
reist af naar Tokio, heeft daar een ge
vecht met zijn geconstrueerde alter ego
en rekent op zijn eenvoudige manier af
met Mr. Who en diens kornuiten.
Regisseur is Ishiro Honda, maar in de
eerste plaats dient de naam van Eiji
Tsiburaya genoemd te worden die voor de
vaak verbluffende trucage heeft gezorgd,
waardoor het geheel toch een spannend
schouwspel wordt.
Studio prolongeert „Le souffle au coeur”,
terwijl daar ’s middags een reportage
draait over het koninklijk bezoek aan In
donesië „Naar de gordel van smaragd”.
Voor de kinderen in Cinema Palace za
terdagmiddag het sprookje „In het paleis
van de waterkoning’’. In de nachtvoorstel-
ling van Frans Hals Jeanne Moreau in een
western „Monte Walsh”.
na gesproken, hoor. Ik ben er
mee gestopt. En het komt nooit
meer terug. Ja, dat weet ik
zeker. Het heeft iets met mijn
jeugd te maken. Het heeft me
geholpen me vrijer te voelen.
Je leert improviseren.”
Kunt u dat gebruiken bij
wat u nu doet?
EEN ONGENEESLIJK zieke concert
pianist Duncan Ely (Curt Jurgens) met
een incestueuze belangstelling voor zijn
dochter Roxanne (Barbara Parkins uit
„Peyton Place”) neemt met behulp van
duivelse machten bezit van de jeugdige,
door hem vermoorde collega Alan Alda
om zodoende voort te blijven leven in
diens gedaante. Alan’s vrouw Paula (Jac
queline Bisset) krijgt voorlopig zonder iets
te merken op die manier een nieuwe
echtgenoot en als zij doorkrijgt in welk
duivels spel zij betrokken is, gaat zij
Ely-Alda met dezelfde wapenen te lijf.
Ook zij sluit een pact met de duivel,
vermoordt Ely’s dochter en betrekt het
lichaam van Roxanne, waarna zij met het
uiterlijk van Barbara Parkins terugkeert
bij haar vader die het uiterlijk heeft van
haar echtgenoot. Het klinkt allemaal wat
ingewikkeld, maar met enige fantasie is
de griezelfilm van regisseur Paul Wend-
kos toch best wel te volgen, al moet men
zich wel voortdurend afvragen wie, wie is
en wie zich achter het uiterlijk van de
ander verscholen heeft.
Een criticus heeft „The Mephisto waltz”
spottenderwijs „Rosemary’s kleindochter”
genoemd en met de film van Polanski,
waarop gezinspeeld wordt heeft de Dui
velse wals met zijn bovennatuurlijke
bondgenootschappen en occulte vrijetijds
bestedingen dan ook wel iets gemeen. In
ieder geval is het een spannend geheel
voor liefhebbers van het „horror”-genre
die door regisseur Wendkos als volwaar
dig worden beschouwd, want hij heeft een
hoop vakmanschap en camera trucjes in
zijn film verwerkt die er dan ook in de
meest letterlijke zin fantastisch is gaan
uitzien.
In Roxy gaat een oud-romeins spektakel
„Opstand der legioenen” met veel onrecht
en warrige gevechten van gespierde man
nen in korte tunieken. In de nachtvoorstel-
lingen van Roxy een kijkje in de rosse
buurt van Hamburg „24 uur in Sankt
Pauli”.
ZONDAGAVOND KAN men in de Haar
lemse schouwburg griezelen bij de thriller
„Wachten tot het donker is” van Frederick
Kott. Het is een zogeheten vrije produktie,
die wordt gespeeld in regie van Luc Lutz.
Het stuk gaat over een blind meisje, dat
ongewild en zonder dat zij het merkt in de
perikelen van een gangsterbende terecht
komt De gangsters staan het meisje naar
het leven maar zij gebruikt haar handicap
en intelligente om een vrijwel zekere
moordaanslag af te wenden Het gegeven
is enige jaren geleden verfilmd waarbij
Audrey Hepburn het meiste speelde Dat
gebeurt op het tonvel doo' Simoru Roos-
kens. De gangsters worder gespeeld door
Jan Blaaser, John Leddy en Ton Vos. De
debutante Mar ja Lieuwen speelt een buur
meisje.
„Zo goed en eerlijk mogelijk
muziek maken. Zo stijlvol mo
gelijk; ik bedoel daarmee in de
stijl van de tijd waarin die
muziek geschreven is. Nee, niet
in mijn eigen stijl. Ik stel mij
zelf in de laatste plaats”, zegt
Vonk. Maar hij geeft toe, dat
vele dirigenten dat van zich
zelf zeggen en dat er toch heel
verschillende muziek gemaakt
wordt. Zodat je toch moet aan
nemen dat je er iets van je zelf
in legt.
Furtwangler zeer bewondert, is
gevraagd twee opera's te leiden
in het komend seizoen’ „Na
bucco” van Verdi en een opera
van Haydn; verder leidt hij het
Radio Blazersensemble en geeft
hij les in de orkestklas van het
A’dams conservatorium. Wordt
hij er niet moe van, zoveel
verschillend werk?
„Er is veel meer inspraak
mogelijk. Er is veel meer tijd
om problemen uit te praten,
zodat iedereen voor 100 percent
happy is. Er is veel meer per
soonlijk contact mogeliik en
dat kan enorme voordelen heb
ben. Hoe groter het orkest, hoe
massaler het wordt.”
OOK HOOFDDORP heeft een
mannenkoor, dat „Zang en
Vriendschap” heet. Het viert
zaterdagavond 22 januari het
veertigjarig bestaan met een
feestelijk concert. Erevoorzitter
Ab Smit schrijft in het pro
grammaboekje: „Al mag er in
die afgelopen 40 jaar heel veel
veranderd zijn één belangrijk
feit is als een rots in de bran
ding blijven staan en dat is de
kameraadschappelijke geest, die
altijd in ons koor heeft ge
heerst” Waaraan voorzitter H.
Buis „met gepaste trots” toe
voegt: „De naam „Zang en
Vriendschap is dan ook door de
oprichters goed gekozen”.
EEN SATIRE OP William
Shakespeare’s overbekende Ro
meo en Julia is vrijdagavond 21
januari om helf negen te zien in
het Beverwijkse Micro-theater,
waar dan de Amerikaanse film
„The secret life of Romeo and
Juliet’’ gedraaid wordt. De rol
prent werpt een geheel ander
licht op de liefdesgeschiedenis,
dan Shakespeare.
„Dat gebeurde op het mo
ment dat de free jazz kwam,
het moment dat men de ak
koordenschema’s los heeft gela
ten. Toen bleken mensen, die
vroeger helemaal niet méé
konden komen, plotseling free
jazz te speten. Ze deden maar
wat. En het publiek was even
enthousiast. De goeden niet te
„Dan is er iets gebeurd. Ik
streef niet naar perfectie; je
probeert het natuurlijk wel.
Maar een concert is geslaagd
als het publiek gevoeld heeft
dat er muziek gemaakt is, dat
er niet geslapen is”.
De formatie, waarmee Gijs
Hendriks vrijdagavond speelt,
bestaat uit Rein de Graaf,
Henk Haverkamp en Ruud
Pronk. Het concert begint om
half negen.
IN DE HAARLEMSE Jazz
club, Groot Heiligland 47 in
Haarlem geeft het Hans Dulfer
Trio een concert. Dulfer, die een
van de winnaars van de Wessel
Heken-trofee is kreeg bekend
heid door de concerten die hij
in Paradiso in Amsterdam or
ganiseert Hij is een tenor
saxofonist met naar kenners
zeggen een heel eigen geluid.
Hij wordt begeleid door Arjan
Gorter bas en Martin van Duin
hoven drums. Morgenavond.
HET AMATI-kwartet geeft
vrijdagavond 21 januari om
acht uur een kamerconcert in
het noordelijk Koetshuis van
het landgoed Beeckestijn aan de
Rijksweg in Velsen-Zuid. Het
kwartet, dat bestaat uit de vio
listen Jacques Holtman, Richard
Kilmer en Ton Wilmes en de
cellist Ben de Ligt, speelt werk
van Haydn, Bela Bartók en
Maurice Ravel. Het concert
wordt georganiseerd door de
Velser Kunstkring Voor Allen.
Het Amatikwartet
De Engelse regisseur Adrian
Brine heeft het stuk geregis
seerd als een comedie, met veel
lachertjes en af en toe een ern
stige scène, maar hij heeft niet
diep genoeg gegraven om de
spirituele kern van het stuk
bloot te leggen en voor de toe
schouwer zichtbaar althans
voelbaar te maken. De op
voering draait om de vertolking
van de titelrol door Siem Vroom
en die is op zichzelf zeer zeker
de moeite waard. Het spel van
Vroom is een fijn-geschakeerde
mengeling van lichte, ironische
humor en gedempte ernst, waar
uit wel een beeld ontstaat van
de tragi-komische figuur, die
Hampton heeft getekend”. Al
dus Simon Koster.
DE TONEELGROEP Globe
speelt maandagavond in de Vel-
sense schouwburg „De filan
troop” van de Engelse schryver
Christopher Hampton, een „stuk
dat eigenlijk gericht is tegen een
samenleving als de onze waarin
geen plaats voor tolerante,
zachtmoedige, niet-vechtlustige
mensen”, aldus onze toneelcri
ticus Simon Koster.
HET CABARETTHEATER
Haarloheim heeft zop de zater
dagen 22 en 29 januari een
cabaretier die nog niet eerder
hier optrad: Hessel van der
Wal. Begeleid door Henk Alke-
ma brengt hij voor het over
grote deel eigen liedjes. Een
tekst is van een ander, Jan
Boerstoel. Van der Wal bracht
zijn programma, dat „De heren
worden bedankt” heet, eerder
in gerenommeerde cabaretthea
ters Pepijn en Lurelei, alsook in
Diligentia en de Doelen in Rot
terdam. Van der Wal schrijft
teksten voor de KRO en heeft
elke maand een programma
voor de RONO, de regionale
omroep in het noordoosten van
het land.
DIRIGENT HANS VONK (29
jaar) heeft een zware repetitie
met het Noordhollands Phil-
harmonisch Orkest achter de
rug, als we praten aan het
pluche in café Keyzer naast het
Amsterdams Concertgebouw.
Het orkest speelt vrijdagavond
in Haarlem „De vier jaargetij
den” van Vivaldi, de „Suite
provengale” van Milhaud, het
vioolconcert dat Jan van Vlij
men voor Theo Olof de solist
van de avond) schreef en de
„Symfonie in drie delen” van
Strawinsky. De muziek is
nieuw voor het orkest en een
werk als dat van Van Vlij
men zeer gecompliceerd van
structuur. Het kost Vonk
moeite uit te leggen waarom
het gecompliceerd is en kan
niet voorspellen of het goed zal
worden.
„Voldoende repetitietijd. Ik
heb nu, bij het NPO, niet te
klagen: zeven repetities Het
gemiddelde is vier, maar dat
vind ik te weinig”.
DE WAAG IN HAARLEM
ontvangt vrijdagavond een
Vlaamse jongen van 20, luiste
rend naar de voornaam Koen.
Hij zingt het Vlaamse lied,
maar ook Engelse folk en
blues. Hij zwierf de halve we
reld door van Noorwegen tot
Biafra en zong in België, Duits
land en Frankrijk. De opbrengst
van zijn optreden is voor Rea-
lease.
„Dat weet ik nooit”, zegt de
consciëntieus antwoordende
Vonk, „Het hangt van de avond
af. Dat is juist het leuke van
concerten; je weet het nooit
tevoren of het goed wordt”.
ZATERDAGAVOND komt
Mark, in de Waag eerder ge
weest met ene Dan. Mark komt
uit het Amerikaanse Colorado,
zit al tien jaar op de folkscene,
werkte met bluegrassblues- en
jugbandgroepen, maar treedt nu
in z’n eentje op. Hij zingt van
alles wat.
WAAROM SOLLICITEERT
Hans Vonk niet naar de functie
van vaste dirigent voor drie of
vijf jaar bij het NPO? Het
bestuur heeft vier buitenlan
ders op het oog. Het heeft erbij
verteld dat er één Nederlander
was, maar dat die niet wilde.
Dat is Vonk natuurlijk.
„Laat ik vooropstellen dat ik
het NPO heel goed vind. Iede
re keer als ik er voor sta vind
ik dar het beter is geworden.
Dat is geen vleierij. Er is een
heel goede sfeer. Ze werken
zeer consciëntieus en reageren
snel en ad rem. Je zou dus zeg
gen: je bent gek als je het niet
deed. Maar ik wil de eerstko
mende jaren bij zoveel moge
lijk ensembles werken om zo
veel mogelijk ervaring op te
doen en een zo groot mogelijk
repertoire op te bouwen Ik zit
voor de komende jaren vrij vol.
Ik hoop wel eens bij één orkest
terecht te komen. Nee nooit
voor het teven. Contracten voor
drie of vijf jaar zijn veel beter
voor beide partijen”.
Klemperer
HET CHRISTELIJK mannen
koor IJmuiden geeft vrijdag 21
januari een concert in de Ne
derlands Hervormde kerk aan
de Kanaalstraat. Niemand min
der dan de organist Piet van
Egmond begeleidt het koor en
speelt ook alleen. De sopraan
Ursula van ’t Wout-Stamm zingt
alleen en met het koor enige
solopartijen. Het koor, dat on
der leiding staat van Geert de
Boer zingt werk van Mozart.
Andriessen, Ceccherini en
semeyer.
ZONDAGAVOND TREEDT
Jan van der Wal op, van wie
op dit moment niet meer bekend
is dan dat hij zal zingen. Wie
verwacht anders.
Van die oprichters zullen de
heren Kort en Duizer het feest
van het koor, dat zestig leden
telt en vroeger gedirigeerd werd
door Gerard de Barbanson en
thans wordt gedirigeerd door
Marinus Metz kunnen mee
maken Men brengt een geva
rieerd programma. Het koor
zingt religieuze liederen van
een Bach-hymne tol negro
spirituals van volksliederen tot
operakoren (uit Der fllegende
Hollander en Faust) Met Aals-
meers Harmonie, die aan een
flink deel van het programma
meewerkt, voert men ook het
fameuze „Op een Perzische
markt” van Ketèlbey uit.
De hoofdpersoon van het stuk
is Philip, een docent aan een
universiteit. Hij wil vriendelijk
zijn voor iedereen, niemand pijn
doen of ook maar teleurstellen,
en begrijpt niet dat hij daar
door voortdurend misverstan
den veroorzaakt, waarvan hij
uiteindelijk zelf altijd het
slachtoffer wordt De schrijver
demonstreert dat aan de hand
van een hele reeks voorvallen:
Philip drijft een jonge toneel
schrijver tot wanhoop (en dan
bij ongeluk tot zelfmoord) door
hem zó te prijzen dat het erger
klinkt dan eerlijke kritiek; hij
maakt zich belachelijk door de
walglijk grove conversatie van
een arrogante auteur, die op
bezoek komt, nog te willen
goedpraten; hij beledigt zowel
zijn verloofde als een nymfo-
mane studente door alleen
uit vriendelijkheid en angst om
te kwetsen tegenover allebei
de verkeerde houding aan te ne
men. Het resultaat is dat ieder
een hem in de steek laat omdat
hij weliswaar van de mensen
houdt maar met zo weinig inzet
van eigen persoonlijkheid dat
de mensen niet van hém houden.
LEUK IS ANDERS heet het
programma van een cabaret
groepje van vier personen, dat
vrijdag 21 januari zijn opwach
ting maakt in het kasteel As-
sumburg te Heemskerk, waar
het optreedt in de serie „Wij op
vrijdag”.
De mannelijke medewerkers,
Jacques Vriens, Sietze Dolstra
en pianist-componist Jan
Gouw, alle drie onderwijzer,
beginnen hun samenwerking in
de kleinkunst destijds als
kweekschoolstudenten. De eer
ste tijd mikten zij in hoofdzaak
op louter vriendelijk amuse
ment, doch vooral door invloed
van de muzikale begeleider werd
enkele jaren geleden de koers
verlegd naar meer geëngageerd
cabaret, waardoor volgens de
cabaretiers een programma is
ontstaan dat een wisselwerking
biedt van kolderieke humor en
duidelijk engagement.
Debutante bij het gezelschap
is Els Prinsen, vijfentwintig
jaar en in 1965 winnares van
de trofee „De broodplank” op
het cabaretconcours van mid
delbare scholen „Broodje Caba
ret” in Amsterdam. Haar optre
den tijdens „Camaretten”, vorig
jaar in Delft, werd vrijwel
unaniem geprezen als uniek en
talentvol.
Het optreden in kasteel As-
sumburg begint vrijdagavond
om half negen.
„Nee, helemaal niet. Integen
deel. Ik zou me veel meer moe
voelen als ik iedere dag naar
hetzelfde orkest zou moeten.
En zij zouden moe van mij
worden.”
GIJS HENDRIKS, de winnaar
dit jaar van de Wessel Ilcken-
prijs, speelt vrijdag 21 januari
in de Progress-sociëteit, Con-
stantijn Huyghensstraat 97 te
Heemskerk. In het jury-rapport
staat dat de baritonsaxofonist
Hendriks zich in verbluffend
korte tijd heeft doen kennen
als een uiterst veelzijdig crea
tief musicus met een verras
send geluid. „Hij uit zich”, al
dus de jury, „op zijn eigen
fijnzinnige en warme wijze als
solist ook op de sopraan-, alt-,
en tenorsax, klarinet en piano.
Zijn compositorische kwalitei
ten zijn gebleken bij zijn re
cente werk voor kwintet en
groot orkest. Die composities
getuigen van originaliteit,
scherp actueel bewustzijn en
WE PRATEN OVER de
vraag hoe de klassieke muziek
nieuw publiek kan werven.
Vonk meent dat de muziek als
vak op schoten („van jongsaf
aan”) meer aandacht moet krij
gen en dat jeugdconcerten
„geen enkele zin” hebben als
muziekleraren ze niet beter in
leiden. Verder meent hij dat de
entourage van klassieke con
certen een drempelvrees op
wekken bij potentieel nieuw
publiek. Daarom leidt hij graag
een der concerten die het Rot
terdams Philharmonisch Orkest
in de hal van de Doelen gaat
spelen. Tegen de formule van
de Frascati-concerten, waarbij
velerlei muziek door velerlei
ensembles achter elkaar werd
gespeeld, heeft Vonk bedenkin
gen: „Dat het gratis was, is
essentieel. Ik zelf was buitenge
woon ongelukkig, omdat er
godsliederlijk veel lawaai was.
Het was een enorme keet. Dat
kon niet anders want er waren
duizend mensen”.
„Ja eigenlijk wel. Ik ben echt
geen puritein, hoor. Ik heb vijf
jaar lang jazz gespeeld; beebop,
een beetje Thelonious Monk.
Daarbij kan wel gepraat wor
den. Dat kan soms zelfs stimu
leren. Maar als je wekenlang
op ieder nootje hebt gevijld en
je merkt dat de mensen gaan
praten, dan maakt je dat hels”.
Waarom vindt u dirigeren
leuk?
„Je bent niet belemmerd
door technische problemen. Bij
een viool bijvoorbeeld moet je
rekening houden met de voch
tigheid van de zaal en je moet
de snaren stemmen. Ik heb pia
no gestudeerd. Ik weet er alles
van. Ik heb me altijd waanzin
nig belemmerd gevoeld om dat
gene te doen wat ik wilde
doen
DE ORGANIST THIJS Kra
mer zal in de kathedraal St.
Bavo een serie van drie orgel
concerten geven die gewijd zijn
aan werk van de Franse orga
nist en componist Ch. Widor,
opvolger van César Franck aan
het conservatorium van Parijs.
De concerten worden gegeven
op de zondagen 30 januari, 20
februari en 12 maart, telkens
om drie uur ’s middags. Op het
eerste concert wordt de Achtste
symfonie gespeeld en „Prelude
et variations”.
HET VIOOL SPELENDE echt
paar Bouw Lemkes en Jeanne
Vos geven op maandag 24 ja
nuari om acht uur in de burger
zaal van het gemeentehuis van
Bloemendaal een recital, dat ge
organiseerd wordt door Muzen
Forum. Het speelt zowel oude
als moderne muziek. Men begint
met twee achttiende eeuwse
werken van Jean Marie Leclair
en Joseph Haydn en een sonate
in de 31 toons-stemming van
Henk Badings. Na de pauze
volgt een duo van Boccherini,
een sonatine van Honegger en
tot slot duo’s van Bela Bartok.
Expositie
DE HAARLEMSE kunstenaar
Jeroen ten Berge stelt zijn naar
de natuur getekende werken ten
toon in de galerie „Lieve Hemel,
stoot je hoofd niet”, aan de
Vijzelgracht 6 en 8 in Amster
dam. Hij exposeert samen met
de jonge Canadees Robert Clib-
bon. De tentoonstelling, die vrij
dagavond met country-blues
wordt geopend, duurt tot
1 maart.
a i
f
