1
en kwark
Grapefruit
VROUWELIJKHEDEN
„Kinderkamer onontgonnen terrein”
I
■■■■■Hi
AD VAN DER WIEL ONTWERPT SPEELGOED-MEUBILAIR
O
II
af
19
lil
Ut 1
ZATERDAG 22 JANUARI 1972
Erbij
(Van een medewerkster)
Miskend
Verhaal
Pilletjes
Regenjassen
Film-nep
„KINDERKAMERS, woonruimten voor kinderen, zijn volkomen on
ontgonnen terrein. Wat kinderen als meubilair toegeschoven krijgen
wordt gemaakt op basis van wat de ouders mooi vinden. Het kind heeft
geen enkel recht van spreken. Het wordt op zijn vierde jaar al achter een
miniatuur-directeursbureautje gezet”. Opmerkingen van Ad van der
Wiel in Deventer, in de loop van een gesprek naar aanleiding van het
door hem bedachte „speelgoedmeubilair” voor kinderkamers, dat op
recente meubelbeurzen in Nederland en daarbuiten als revolutionair
voorbeeld van „woon- en speelvormen voor kinderen van nul tot twintig
jaar” is geëxposeerd.
Linnengoed
I y
i
i
Kinderbed met aangebouwd tafeltje annex boekenvak
AD VAN DER WIEL
«li.
.Of een tienerhoek van bedbank met muziekboek, werkblad, boekenvak
die
een
HIJ NOEMT zichzelf geen industri
eel ontwerper, maar vindt dat de naam
„product designer” zijn huidige activi
teiten beter dekt. „Dat is toch een heel
ander begrip dan ontwerpen. Wat ik
doe, probeer te realiseren, heeft met
een veel groter terrein te maken dan
met het ontwerpen alleen.”
AD VAN DER WIEL over kinderen:
„Ik vind de kinderen de meest misken
de en verwaarloosde groep consumen
ten van deze maatschappij. Er is nog
altijd een enorm onbegrip van de ou
deren voor concrete behoeften van het
kind. Neem nu eens de concrete woon
wens van elk kind: dat is ergens in
kruipen. Kinderen zie je spelen in
steeds weer dezelfde stramienen. Ze
bouwen hutjes, kruipen in af gedekte
kuilen, proberen eigen bouwsels te ma
ken van planken. Als een kind zich
onder het tafelkleed verschuilt zeggen
de ouderen: kijk, hij bouwt een tentje.
Maar dat kind zoekt gewoon een speel-
en woonruimte op zijn eigen maat, bij
zijn eigen kleine afmetingen.”
in drie maten: voor eenpersoons, twee
persoons en extra-lange bedden.
WAT DIE prijzen van zijn woon-
speelgoed betreft: de elementen voor
een speelgoedkist komen op iets meer
dan 200 gulden, die voor het kleuter-
bed liggen ongeveer in dezelfde prijs,
de elementen voor het bouwen van
kinderstoel of poppenkast kosten ruim
180 gulden, die voor de wip iets meer
dan 80 gulden. De basiselementen voor
een tienerset kosten tussen de 700 en
800 gulden, de speel-woon-werk-slaap-
hoek voor twee kinderen komt op iets
meer dan 1000 gulden.
OVERIGENS schuilen die verho
gingen vaak niet in een oplopen van
de prijzen op de wereldmarkt, maar
veelal in een volkomen willekeurige
„over”-prijzing in winkels en super
markten.
Zullen we het nieuwe jaar dan
maar eens heel voorzichtig beginnen
met een vitaminenrijk en calorieën
arm nagerecht?
RECHTE schouders, smal bovenlijf,
geaccentueerde taille* dat zijn (volgens
vakblad Textilia) de voornaamste ken
merken van de regenkledingmode voor
lente en zomer van 1972. De lengte ligt
„tussen knie en kuit”, de kleuren zijn
pasteltinten (roze, lavendel, zachtgeel,
beige) en vrolijke zomerkleuren (ker
senrood, mosterdgeel, hardblauw). Ook
AD
vrouw,
Zijn speel- en woonvormen die aan
de wensen van het kind tegemoet wil
len komen, zijn aan de tekentafel be
dacht. „Daarbij ga je uit van wat je je
uit je eigen kinderjaren herinnert”,
zegt Van der Wiel. „Een van mijn
jeugddromen was in mijn eigen ka
mertje een werktafel met lichteffecten
en allerlei toestanden. Dat mocht ik
dan wel van mijn ouders in elkaar
knutselen, maar ze stimuleerden het op
geen enkele manier.”
„HUN ENIGE reactie was: ach jon
gen, dat wordt toch niks. Dingen die je
zelf wilde kregen gewoon geen gele
genheid om eruit te komen. En dat is
nog altijd zo, dat enorme onbegrip van
ouderen voor wat kinderen fijn vinden
in het wonen en spelen. Daar komt
dan nog bij dat de mogelijkheden op
dit terrein steeds kleiner worden.”
AD VAN DER WIEL lealiseert zich
heel goed dat zijn originele woon- en
speelvormen (die door een meubelfa
briek in het nabije Terwolde in pro-
duktie zijn genomen) voor de detail
handel aanvankelijk een moeilijk pro-
dukt zullen zijn. „Het zijn dingen waar
een verhaaltje bij moet worden ver
teld. Er moeten instructies voor het
gebruik bij worden gegeven. Een ge
woon, conventioneel kindermeubel, en
dat is in de praktijk vrijwel altijd een
miniatuur van de meubels voor de
volwassene, verkoopt veel gemakkelij
ker. Bovendien meten de verkopers zo
verschrikkelijk vaak met twee maten
als het om de prijzen gaat. Als de
gemakkelijke fauteuil voor pa 800 a
900 gulden moet kosten, wordt dat
bedrag zonder enig probleem neerge
teld. Maar voor een kindermeubeltje
voor Jantje vindt men, bij wijze van
spreken, drie tientjes eigenlijk al te
veel geld.”
EN ZO GAAT het soms in de film
wereld: Brigitte Bardot zal in haar
nieuwe film „Les pétroleuses” op zeker
ogenblik te zien zijn als stoer berijd
ster van een tamelijk wild paard. Het
Duitse blad Jasmin fotografeerde Bri
gitte in deze scène waar geen paard
aan te pas blijkt te komen. De ster zit
(in ouderwetse ruitjesjurk met hoge
rijglaarsjes) schrijlings bovenop een
trap, met wapperende krullen en met
en stel leidsels in de gehandschoende
handjes. Waar straks in de film het
echte paard in het beeld zal komen
blijft het gezicht van B.B. in de scha
duw en dat is maar goed ook, want de
B.B. uit dit woeste filmfragment is een
man.
IN GEHEEL Andalusië waar de bui
tenopnamen worden gemaakt, bleek
namelijk geen meisje te vinden dat
ook maar in de verste verte op Bardot
leek en bovendien kans zag om boven
op een wild paard te blijven zitten. De
plaatsvervanger die tenslotte na uren
lang zwoegen van make-up en kos-
tuumdeskundigen op enige afstand re
delijk aan het silhouet van de filmster
bleek te beantwoorden, is een plaatse
lijke herder, die bij wijze van spreken,
al vanaf zijn geboorte op paarderuggen
zit
uit reclameman. Hij vindt de stap van
de reclame naar het ontwerpen hele
maal niet zo groot en in zijn geval
veeleer een logische ontwikkeling te
gen de achtergrond van een bepaalde
filosofie, ontwikkeld tijdens het jaren
lange directe en actieve contact met
het machtig medium van deze tijd, dat
reclame heet. Het „appeltjes-groene
pak van de reclameman”, zoals hij het
zelf noemt, heeft hij kennelijk met
enige opluchting aan de wilgen gehan
gen.
VOOR VIER personen neemt u 2
grapefruits, 200 gram kwark, dl
room (koffieroom of koffiemelk), 3
lepels poedersuiker.
De vruchten doormidden snijden
en het vruchtvlees eruit lepelen. De
vliezen eruit halen. De kwark los
kloppen met de room of koffiemelk
en de suiker. Dan de grapefruit
erdoor roeren. Hiermee kunt u de
vruchthelften weer vullen en even
tueel garneren met wat achterge-
houden stukjes grapefruit, of met
wat noten, geconfijte vruchtjes, of
wat u maar bij de hand hebt.
INDIEN U over een mixer be
schikt kunt u ook alles samen fijn-
kloppen en er glazen mee vullen.
Het is een licht nagerecht waarmee
u de disgenoten deugd zult doen.
GASTON GOURMET
MOOI VERHAALTJE van Ad van
der Wiel over kinderen en meubilair:
„Een tijdje geleden had ik hier wat
kinderen op bezoek. Op zeker ogenblik
wil ik iets pakken dat bij de tegeno
verliggende muur ligt. Nu ben ik nogal
op mijn gemak gesteld, dus neem ik
de kortste weg en stap daarbij even op
die tafel.” Hij wijst op de lange, lage
tafel die in de zithoek tussen twee
comfortabele zitbanken staat. „Toen
had je de reacties van die kinderen
moeten zien. „Mag dat hier”, vroegen
ze. En ik zei: Ja, dat mag hier. In een
mum van tijd stond het hele clubje op
het tafelblad. Stralend van geluk én
van ongeloof dat ze zo maar op een
tafel mochten klimmen. Meubels zijn
niet alleen om mooi te wonen, het
moeten ook gebruiksprodukten zijn.
Dat gaat in in mijn ontwerpen voor de
kinderkamer wel heel duidelijk op,
vind ik.”
UIT DIE basiselementen kunnen een
kleuterbed, een speeltafel, een bureau
tje. een kinderstoel en een speelgoedkist
worden geconstrueerd. Er kan een
speel-, woon-, werk- en slaaphoek voor
twee kinderen mee worden gebouwd,
fantasierijk decor voor de om beschut
ting en intimiteit vragende spel- en
droomwereld van kleine kinderen.
Maar die meubelelementen kunnen ook
worden omgetoverd tot grote stukken
fijn speelgoed: een poppenkast, een
autolokomotief, een wip. En in latere
jaren tot tienersets: een bedbank met
werktafeltje, muziekboek en boeken
plank.
zwart, wit, khaki, caramel en grijs
spelen mee. Stijlen: de duffeljas, de
navylook, de militaire stijl met insignes
op mouwen en zakken, de Olympi
sche stijl met garnering van allerlei
sportieve symbolen.
Fijn groot zelfgebouwd speelgoed uit basiselementen
IN DE MOOIE stad Brussel moet
heel wat ongedierte op vier pootjes
rondlopen. De bestuurders van de Bel
gische hoofdstad hebben tenminste drie
jaar uitgetrokken voor een groot
scheepse jacht op ratten in Brussel.
Men schat dat de rattenvangers tot
eind 1974 bezig zullen zijn met hun
onverkwikkelijk taakje. De kosten
worden volgens Paris Match geschat
op ruim een miljoen Belgische francs
per jaar.
HET DOOR Van der Wiel ontworpen
meubelsysteem (de naam flexiform
zegt al iets over het „beweeglijke”
karakter) bestaat uit een aantal bouw
elementen in de vorm van gladde,
afgeronde kunststofplaten. Er zijn ver
bindingen. scharnieren, schroeven en
moeren bij, met als gereedschap een
dóódsimpele schroevedraaier, die zo
is geconstrueerd, dat hij ook door kin
derhanden veilig kan worden gebruikt.
STEEDS MEER beroemde coutu
riers steken hun creatieve talent in de
huis-, tuin- en keukenprodukten van
de textielindustrie. Yves Saint-Laurent,
al eerder uit zijn ivoren toren van
wonderkind-der-couture gestapt, heeft
zijn eerste collectie „huishoudlinnen”
gelanceerd die beddelakens met bijpas
sende spreien, handdoeken, badmatjes
en douchegordijnen omvat.
MARIE CLAIRE signaleerde een en
ander in een nieuwe Parijse boutique
en vertelt dat Yves als basiskleuren
voor zijn huishoudelijke collectie beige,
steenrood, amandelgroen, geel, marine
blauw en turquoise heeft gekozen. Geo
metrische dessins voor het bedrukte
goed dat vanwege het beroemde etiket
je vrij prijzig is: badhanddoeken van
13 tot 54 gulden, effen lakens van 33
tot 70 gulden, bedrukte lakens van 40
tot 84 gulden. Yves maakt zijn lakens
,,IK HEB ZE allemaal geprobeerd”,
zegt in Ladies’ Home Journal een 47-
jarige dokters vrouw, pratend over het
vaak onschuldig beginnend gebruik
van tranquilizers en slaappillen. Ze
raakte aan de drank toen haar dochter
naar het buitenland verhuisde, zag
kans om van de borrel af te raken
maar werd zonder drankgebruik ner
veus en onrustig. Sindsdien gebruikt ze
tranquilizers en slaapmiddelen, naar
haar eigen zeggen „voorzichtig en met
mate” maar wel regelmatig.
Ze behoort tot de nog steeds groeien
de groep Amerikanen die regelmatig
tranquilizers gebruiken (10 perc. van
de volwassen bevolking van de V.S
doet dit, 13 percent van de Amerikaan
se huisvrouwen behoort tot de gebrui
kers). Meer dan 10 percent van deze
groep huisvrouwen geeft toe, op eigen
houtje af te wijken van de hoeveelhe
den die de huisarts voorschrijft. Ver-
scheidenen van hen mengen de rustge
vende middeltjes met andere „opwek
kende” geneesmiddelen, sommigen ver
tellen dat ze drie of meer verschillende
soorten dieet- slaap- of peppillen, pijn
stillers en antidepressieve middeltjes
door elkaar gebruiken.
DE AMERIKAANSE huisvrouwen
die slaappillen gebruiken behoren, so-
cio-economisch gezien, vrijwel allemaal
tot de „midden- en hogere klasse” van
de bevolking. Vaak zijn ze al een heel
eind op weg naar de verslaving aan
pep- en slaapmiddelen, terwijl ze zelf
nog in de mening verkeren, dat de
desgewenst elke dag met het gebruik
kunnen stoppen.
VAN DER WIEL, die met
kind, kat en hond een flat
bewoont aan de rand van Deventer,
met aan de achterzijde uitzicht over
(nog) ongerepte landerijen, is van huis
JANUARI IS van oudsher de
Louwmaand, hetgeen kan beteke
nen: Looimaand, Lomaand (terpe-
maand), Louwe (low) is wetmaand.
Karei de Grote sprak ai van Win-
termanoth. Informatie ontleend aan
een ruim vijftig jaar oud boekje,
dat de eerste maand van het nieuwe
jaar inleidt met een spreuk: „Als de
muggen in januari dansen, dan
wordt de boer een bedelaar.”
VOOR WAT dait laatste betreft,
we hebben tot nu toe wel zacht weer
gehad, maar de muggen hebben nog
niet voor onze ramen gedanst, dus
kunnen de agrariërs gerust zijn.
MINDER GERUST kunnen wij
misschien zijn over de ontwikkeling
van de prijzen in de kruidensector,
welke zich in de laatste maanden
van het afgelopen jaar heeft vol
trokken. Zoiets valt niet zo snel op
omdat men doorgaans vrij lang met
die kleurige en geurige smaakverbe-
teraars weet te werken. En wie
weet dan na één, twee of drie
maanden nog wat hij of zij voor
dat vorige potje of flesje heeft be
taald? Ik heb het een beetje voor u
bij gehouden. Ik kom daar in een
volgende rubriek op terug.
,V'
