Publiek kon afwachtende houding niet waarderen
FLUITCONCERT VOOR LUBBERS
NA OVERWINNING OP DEL PAPA
Amateur Karl Schranz diep
gekwetst door ingreep IOC
Avery Brundage jaagt op profs
de hand
met artikel 26 in
„Ik wil een voorbeeld zijn voor de jeugd”
Noorse indeling
van schaatsers
voor Sapporo
Schuba stopt
met schaatsen
Achtste remise
in Tallinn
Killy:
„Amateurskiërs
zijn er niet”
14
I
DINSDAG 1 FEBRUARI 1972
(Van onze sportredactie)
Eenzijdige uitleg
Botsing
Klopjacht
T echniek
Stroomversnelling
t
Veel spijt
ik
>'^’VVlAAr.ZVVW>ftA/WVtAAAAVWVVWVV\AAfV\AA#WVVWWWWVWVWWVVV\A/WVVWW
MVVVVVWVVVVVVVVVVWVVVVVVVVVVVWVVVVVWVVVVVVV<
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
F
THEO KLEIN
Een verbitterde Schranz meent echter:
RIWVVVWVtMMWVVVMWVWVWWWVIMAMMAMAMMMAMfVVIfWVWV**
1fWWWWWWWVWWWWWWWWMWWWWWWWtfWWWWWM*»WWWWWWWWWWW
(Van onze sportredactie)
Een beslissing die op zich met kan
worden aangevochten, maar die niette-
Hetgeen Karl Schranz vanzelfsprekend
hardnekkig ontkent. Net zoals hij onbe
wogen elk gerucht tegenspreekt, dat zijn
ski-opbrengsten in het seizoen 1970-1971
ruim 400.000 gulden zouden hebben bedra
gen. Zoals hij eveneens lichtelijk geïrri
teerd benadrukt, dat het kapitale hotel in
Sankt Anton familiebezit is, hoewel dit
hotel wel degelijk ou zijn naam staat
SAPPORO. Tweevoudig Europees- en
wereldkampioene Beatrix Schuba zal aan
het einde van dit seizoen definitief met de
wedstrijdsport stoppen. De 20-jarige Oos
tenrijkse, die in Sapporo bij het kunstrij-
den aan haar tweede Olympische Spelen
deelneemt, heeft evenmin plannen als be
roepsrijdster in dienst te treden van een
ijsrevue, zoals dat voor haar bijna alle
Europese en wereldkampioenen onder
anderen Sjoukje Dijkstra en Regina Heit-
zer hebben gedaan. „Ik weet” aldus
Beatrix Schuba, „dat je op die manier
veel geld kunt verdienen, maar dat geld
weegt voor mij niet op tegen het leven
dat je dan moet leiden”.
min terecht tal van protesten heeft
uitgelokt. Niet ten onrechte werd gister
avond gesuggereerd, dat Karl Schranz
het slachtoffer is geworden van een
compromis. Om de simpele reden, dat
het IOC-congres de „zwarte lijst” van
Brundage, waarop de namen van tien
deelnemers voorkwamen, niet onge
moeid kon laten. Want in dat geval
zou het congres zijn president compleet
belachelijk hebben gemaakt.
„De hele Olympische Spelen zijn in feite
toch een grote leugen. Niemand weet toch
eigenlijk hoe dat vorig jaar gewijzigde
artikel 26 nu precies moet worden uitge
legd. Daarvoor is dat artikel nu eenmaal
te onduidelijk. Iedereen legt het daarom
op zijn eigen manier uit, maar ook in zijn
eigen voordeel. Natuurlijk interpreteert
Brundage het anders dan de sportlieden.
Dat is logisch. Maar zolang er in wedstrij
den geen geldprijzen worden uitgekeerd,
komt naar mijn smaak de amateurstatus
beslist niet in gevaar.”
Karl Schranz ziet daarom ook maar één
oplossing om uit de huidige impasse te
geraken: ..Maak de Spelen open. Toegan
kelijk voor iedereen, zowel voor profs als
amateurs. Misschien wel een erg rigou
reuze ingreep, maar volgens mij de enige
oplossing.”
„Er is dus helemaal geen sprake van
een trainingskamp”, merkt Schranz geër
gerd op. ..Op financiële gronden kan het
IOC mij evenmin diskwalificeren. Finan
cieel word ik alleen geholpen door de
Oostenrijkse skibond en de staat, die mij
maandelijks een zeker bedrag uitkeren.
Van dat geld kan ik net leven. Meer niet.
Daarom is het ook een duidelijke misvat
ting, dat ik de skisport zou aanwenden
om te 'even.”
Wat Rudi Lubbers niet lukte kreeg zijn
oudere broer Jan later op de avond wel
voor elkaar. Hij bokste tegen de Franse
zwaargewichtkampioen Christian Poncelet
een uitstekende partij, waarmee hij het pu
bliek wèl van de stoelen kreeg. Zonder
een moment in gevaar te zijn geweest
zorgde hij voor ruime puntenwinst. De
Amsterdamse weltergewicht Ivan Roesli
maakte een uitstekend profdebuut tegen
de in België wonende Italiaan Francesco
Giordano. Hij verdeelde zijn krachten uit
stekend en hield de schade tegen de on
behouwen Italiaan beperkt. Met deze pun-
tenzege deed de 26-jarige Amsterdammer
na 25 amateurpartijen een veelbelovende
eerste stap op weg naar een geslaagde
profcarrière.
SAPPORO Karl Schranz, het
33-jarige Oostenrijkse ski-idool, voelt
zich verraden. Diep gekwetst door
Avery Brundage, die hem, het idool
van de Oostenrijkse jeugd, van een
voetstuk heeft gestoten. Daarom
sprak maandagmorgen, nadat hij tij
dens de training van de voor hem
fatale beslissing van het IOC op de
hoogte was gebracht, uit zijn hele
houding ook ergernis en een diepe
wrok jegens de hoogbejaarde bevel
hebber van het IOC. Toch kan nie
mand tegen zijn royement als zodanig
gegronde bezwaren aanvoeren. Ook
Karl Schranz niet, wiens amateur
status in hoge mate moet worden be
twijfeld. Zoals dat eigenlijk voor alle
topskiërs geldt, voor wie geld al sinds
jaren zo aanzienlijk veel helangrijker
is dan Olympisch goud.
Wat lag daarom meer voor de hand
dan het kleine Oostenrijk, dat politiek
gezien nauwelijks een rol van beteke
nis speelt, een deelnemer armer te
maken. Ten opzichte van Oostenrijk
lagen de zaken immers aanzienlijk
eenvoudiger dan ten opzichte van lan
den als Frankrijk en West-Duitsland,
die onmiddellijk hadden kunnen reke
nen op de steun van andere landen.
Vandaar ook, dat de Oostenrijkers wei
nig anders konden doen dan vandaag
uit protest bij de training weg te
blijven.
Een sanctie, die echter weinig indruk
zal maken. Niet op het IOC, niet op de
andere skinaties. want ook daarvan is
men in Sapporo heilig overtuigd: Oos
tenrijk zal het aanvankelijke dreige
ment om zich geheel van de Winter
spelen te distantiëren zeker niet ten
uitvoer brengen Daarvoor heerst er te
veel verdeeldheid onder de Oostenrijk
se alpine-skiërs, die jaarlijks worden
gesteund door de staat, het ministerie
van Economische Zaken en een groep
skifabrikanten. die ieder een bepaald
aantal skiërs onder contract hebben.
En juist die laatste groep heeft er alle
In vergelijking met de vorstelijke
bedragen die de topskiërs jaarlijks in
casseren, zijn de topschaatsers niet
meer dan kruimeldieven. Hetgeen ech
ter niet wegneemt, dat het in de bete
kenis van artikel 26 weinig verschil
maakt of men nu 400.000 gulden of
40.000 gulden aan de sport verdient.
Want in beide gevallen wordt de ama-
teurbepalingen duidelijk geweld aange
daan. Daarom is het in feite ook niet
relevant wanneer jhr W H. D Quarles
van Ufford zegt: „De Nederlandse
schaatsers kunnen met een rustig ge
voel aan de start komen.” Althans niet
in zoverre, dat ook enkele van onze
topschaatsers meer dan eens gezondigd
hebben tegen artikel 26
Terwijl de internationale pers gister
avond een vergeefse klopjacht hield
op Karl Schranz, gaf de Oostenrijkse
ploegleiding in het speciaal voor deze
Winterspelen gebouwde Austria House
in Sapporo een persconferentie. Een
ietwat wanhopige dr. Klee, de voorzit
ter van de Oostenrijkse skibond, merk
te daar op: „Het is triest, maar
Schranz is van deze Winterspelen uit
gesloten op grond van vage beschuldi
gingen. Wij hebben gevraagd om be
wijsmateriaal, maar dat konden ze ons
niet geven. Telkens opnieuw werden
wij tijdens het verhoor verwezen naar
kranteartikelen, op grond waarvan hij
is gediskwalificeerd. Schranz heeft
zelfs niet eens de gelegenheid gekregen
om zich te verdedigen.”
,Ik ski nog altijd uit overtuiging omdat
het voor mij een hobby is. Omdat ik op
die manier tevens een voorbeeld wil zijn
voor de jeugd, die in de meeste gevallen
niet voldoende karakter, moed, doorzet
tingsvermogen en zelfbeheersing heeft om
de ouderen uit de top te verdringen.”
De alpine-skiërs liggen eigenlijk al
van 1936 af het jaar waarin de
alpine-nummers voor het eerst in het
Olympisch programma werden opgeno
men met het IOC overhoop. Bij de
Winterspelen van vier jaar geleden in
Grenoble vond in feite de eerste grote
botsing tussen het IOC (lees: Brunda
ge) en de skiërs plaats. In Grenoble
eiste Brundage dat de merkaanduiding
op de ski’s zou worden verwijderd of
op z’n minst zou worden bedekt. De
FIS (de overkoepelende ski-organisatie)
weigerde dit bevel toen op te volgen,
gedeeltelijk omdat de geschiedenis niet
kon worden teruggedraaid, gedeeltelijk
omdat het verlangen van Brundage
onuitvoerbaar was. Daarop besloot
Brundage zich verder niet meer met
skiën te bemoeien en weigerde hij de
Olympische medailles aan de winnaars
van de alpine-nummers uit te reiken.
Een nogal eenzijdige uitleg van een
reglementsartikel, dat in grote lijnen toch
wel degelijk aangeeft, dat iedere vorm
van commercie, direct of indirect, volledig
in strijd is met de Olympische erecode.
Op grond daarvan kan Schranz, hoe vin
dingrijk zyn uitvluchten ook moge zyn,
ook niet meer worden ondergebracht in
de categorie amateurs. Want daarvoor
heeft de atletisch gebouwde Oostenrijker
te vaak gezondigd tegen de wetten van
het amateurisme, die hij in de meeste
gevallen zelfs achteloos naast zich neer
legde.
SAPPORO Dag Fornaess, de Hen
dagen geleden door Ard Schenk in Davos
onttroonde Europese kampioen, zal in Sap
poro slechts op twee afstanden uitkomen,
de 500 en de 10.000 meter- Hetzelfde geldt
voor Roar Groenvold, die in Davos in het
eindklassement als tweede eindigde achter
Schenk. Hjj is ingeschreven voor de 1500
en 5.000 meter.
de hoek assisteerde: „We hebben hem
steeds tot kalmte moeten manen. Del Papa
wil er van nature fel tegenaan. Maar dat
durfden wij hier niet aan. Tenslotte heeft
hij acht maanden niet in de ring gestaan
sinds hij van Rondon verloor en boven
dien was dit zijn debuut in de zwaarste
categorie.”
Aan beide zijden dus uiterst voorzich
tige boksers, bepaald geen goed uitgangs
punt voor een spectakulair gevecht. Dat
werd het dan ook niet. Pas in de vijfde
ronde verdiende Lubbers het eerste ap
plaus toen hij de Italiaan drie maal met
zijn rechtse op het hoofd raakte. Del Papa
wachtte zelfs tot de achtste fase met zijn
eerste doorgevoerde aanval. Op dat mo
ment had de Nederlandse kampioen echter
al een comfortabele puntenvoorsprong op
gebouwd. Pas in de voorlaatste ronde zette
Het is vanzelfsprekend niet de werkelij
ke reden waarom supervedette Karl
De indeling ziet er in totaal als volgt
uit: 500 meter: Efskind, Iversen, Bjoerang
en Lind. 1.500 meter: Stiansen, Fornaess,
Groenvold en Tveter. 5.000 meter: Groen
vold, Stensen en Olsen. 10.000 meter: For
naess, Stensen en Guttormsen.
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM Zware tegenstanders mogen Rudi Lubbers dan weinig
grote problemen opleveren, het Nederlandse publiek des te meer. Na zijn
overwining op de Italiaanse routinier Piero del Papa kon er bij het zes
duizend koppige publiek in de Rotterdamse Ahoyhal gisteren geen ap
plausje af. Afkeurend geroep en gefluit begeleidde de huldiging van de
nationale kampioen in het zwaargewicht. De 26-jarige Amsterdammer had
beter verdiend. Al mocht zijn bekeken spel tegen de levensgevaarlijke Del
Papa de op sensatie beluste toeschouwers niet bevredigen, het bleef een
gave demonstratie van „the noble art of selfdefense”. Zoals gewoonlijk
tegen gewichtige opponenten had Lubbers zich voorgenomen het uit
eindelijke resultaat boven al te stellen. En dat betekende in dit geval: niet
provoceren, zo lang mogelijk punten verzamelen en als het moest zelfs
regelmatig achteruit boksen, om de licht ontvlambare Italiaan niet te
vroeg tot razernij te brengen. Rudi Lubbers: „Een man als Del Papa is op
zijn leeftijd (33 jaar) nog erg onberekenbaar. Hij voelt dat zijn einde nadert,
daarom wil hij zijn huid zo duur mogelijk verkopen. Loopt hij nog een
paar jaar mee, dan zal dat steeds erger worden. Ik stond voor de keuze:
het publiek vermaken door met hem te gaan vechten, met het risico dat
hij al zijn geraffineerde trucs zou kunnen gebruiken, of met zo min mo
gelijk gevaar op een puntenoverwinning gokken”.
De Amsterdamse prof koos voor het
laatste. Hij bleef op afstand, waarmee hij
de Italiaanse vechtersbaas zijn sterkste
troef ontnam. Lubbers: „Ik was ervan uit
gegaan dat Del Papa net als alle Italianen
in de eerste drie, vier ronden fel tekeer
zou gaan. Dat wilde ik voorkomen. Daarom
drong ik hem het afstandsboksen op. Hij
moest daar volgens mij enorm moe van
worden.” Lubbers slaagde er inderdaad in
om de als een gevaarlijke woesteling be
kend staande Italiaan op afstand te hou
den. Het ging zeven van de tien ronden
zelfs eenvoudiger dan hij had durven ho
pen. Geheel tegen zijn gewoonte in hield
de bareigenaar uit Pizza zich erg rustig.
Manager Umberto Branchini, die hem in
TALLINN. De achtste partij voor
het wereldkampioenschap dammen tussen
titelverdediger Andreiko en uitdager Koe-
perman, die maandag in Tallinn is ge
speeld, is evenals de vorige zeven ontmoe
tingen in remise geëindigd. Het was de
snelste partij tot nu toe. Zij duurde 35
minuten en er werden slechts 22 zetten
gedaan. De stand in de wedstrijd is nu 8-
8.
belang bij dat de Oostenrijkse alpine-
skiërs in Sapporo aan de start komen.
Rudi Lubbers bokste gisteren niet
zijn 21ste partij, zoals aanvankelijk
werd aangekondigd, maar zijn 20ste
wedstrijd als prof. De Nederlandse
broodvechter had die foutieve opgave
met opzet in de persberichten aange
bracht. Lubbers: „Ik leed in mijn 20ste
wedstrijd als amateur mijn eerste
nederlaag. Omdat ik nogal bijgelovig
ben heb ik expres een fout gemaakt.
Ik deed net of ik vanavond tegen Del
Papa mijn 21ste wedstrijd bokste en
dat heeft kennelijk geholpen". Om de
góden gunstig te stemmen hield hij
bovendien zijn oude tenue tot na de
20ste wedstrijd aan. „Nu het voorbij is
kan ik de volgende keer met een ge
rust hart in een nieuwe broek komen.
Dat was eigenlijk allang nodig", aldus
Rudi Lubbers.
de Italiaan zijn langverwachte offensief in.
Toen pas liet hij zien dat hij zijn 51 over
winningen niet voor niets gekregen heeft.
Lubbers kreeg het erg moeilijk op harde
linkse en rechtse hoeken op het lichaam,
maar het doortastende optreden van de
oud-Europees kampioen, die zich tussen
de touwen gewillig aan de leiding van
scheidsrechter Ben Bril onderwierp, kwam
te laat om zijn puntenachterstand teniet
te doen.
Achteraf had h(j daar enorm veel spijt
van. Del Papa: „De man die hier in de ring
stond was niet de echte Del Papa. Ik heb
niet mijn eigen wedstrijd kunnen boksen.
Was ik minder voorzichtig geweest, dan
had ik hier niet hoeven verliezen. Het ver
schil moet trouwens erg klein geweest zijn.
Had ik deze wedstrijd in Italië gebokst,
dan had men mij zeker als winnaar aan
gewezen.” De jury dacht er anders over.
Alle drie de stemmen gingen naar de Ne
derlander. die desondanks niet op de sym
pathie van het publiek mocht rekenen.
Lubbers: „Ik wil het publiek wel vuur
werk geven, maar dan niet tegen een kerel
als Del Papa. Ik ben er trouwens van
overtuigd dat de kenners onder het pu
bliek, en dat zijn er meer dan men denkt,
een goed gebokste wedstrijd toch blijven
appreciëren. Zij zullen de vaste kern vor
men, die een volgend keer weer komt kij
ken. Na mijn eerste wedstrijden in Duit
land floten de toeschouwers me ook uit.
Later hebben ze mijn stijl leren waarde
ren en nu ben ik daar populairder dan in
eigen land.” Hoe het ook zij, de overwin
ning op Del Papa is voor Lubbers meer
waard dan zijn eerste tien profzeges te-
samen en daar wil hij zelfs de gunst van
het publiek voor verspelen.
Lubbers: „Die overwinning kan niemand
meer van mijn lijst halen. En mocht het
tot een tweede gevecht tegen Del Papa ko
men, dan zal ik bewijzen dat ik boven hem
sta. Want het was nu weer net zo als in
het eerste duel met Bas van Duivenbode.
Ik keek hoog tegen hem op. maar achteraf
viel hij me erg mee. Een tweede keer zal
ik ook veel minder moeite met hem heb
ben. Het is alleen jammer dat zo’n Del
Papa nu misschien toch weer kampioen
Ook Karl Schranz heeft echter niet de
illusie, dat het ooit nog eens zover zal
komen. „Maar” stelt hij nadrukkelijk, „de
reglementen zullen op korte termijn in
ieder geval moeten worden aangepast aan
deze tijd. Wat in de kerken kan, moet bij
de Olympische Spelen toch ook kunnen.
Zo oud zijn die regels tenslotte nog niet
dat er niets meer veranderd kan worden.”
Karl Schranz, die nog altijd van mening
is, dat hem in Grenoble het Olympisch
goud is ontstolen ten gunste van de
Fransman Jean-Claude Killy, ziet daar
naast toekomstmogelijkheden voor de
professionele skisport. „Zoals dat nu reeds
in de Verenigde Staten gebeurt, waar
beroepsskiërs vaak vorstelijke bedragen
incasseren. Een geldprijs van 10.000 dollar
is in Amerika beslist geen zeldzaamheid.”
Schranz, die al enkele jaren vrij intensie
ve contacten onderhoudt met de Ameri
kaanse bond van beroepsskiërs, ziet daar
voor op langere termijn ook toekomstmo
gelijkheden in Europa. „Maar het zal
zeker nog wel een jaar of vier, vijf duren
alvorens we hier zc ver zijn”, verwacht
de Oostenrijker.
Direct verantwoordelijk vcor de
jacht op de amateurstatus van de Eu
ropese topskiërs is Avery Brundage, de
weinig flexibele president van het IOC,
die zijn kruistocht tegen het steeds
duidelijker in diskrediet gebracht ama
teurisme elk jaar opnieuw onvermin
derd voortzette, maar die in het verle
den steeds een hopeloze strijd voerde
tegen de overmacht.
Gisteren kreeg de Amerikaanse
„kruisvaarder” dan eindelijk loon naar
werken. Met 28 stemmen voor en 14
tegen werd na verhitte discussies be
sloten de Oostenrijkse skiër Karl
Schranz van de Winterspelen in Sappo
ro uit te sluiten. „Omdat”, zo luidde de
motivering van het IOC-congres bij
monde van Brundage. Schranz heeft
toegestaan, dat zijn naam en foto wer
den gebruikt in commerciële adverten
ties”
LOS ANGELES De Franse ski-
held Jean-Claude Killy vindt het zeer
oneerlijk dat de Oostenrijkse skiër
Karl Schranz is gediskwalificeerd voor
de Olympische Winterspelen in Sap
poro. „Mijns inziens was het een kwes
tie van „allemaal of niemand", aldus
Killy, die tijdens de Olympische Spe
len van Grenoble drie gouden medail
les veroverde. „De anderen zijn geen
amateurs meer”, voegde Killy eraan
toe, die na Grenoble overging tot de
rijen der „echte” professionals.
SAPPORO. Artikel 26 van het
Olympisch reglement is al sinds jaren
een doorn in het oog van de topspor
ters. Een reglementsartikel dat. zy het
in de meeste gevallen erg vaag, aan
geeft aan welke voorwaarden een
Olympische deelnemer moet voldoen
om niet te botsen met de inmiddels
sterk verouderde amateurbepalingen.
Een artikel waarmee voortdurend en
in steeds toenemende mate de hand
wordt gelicht en dat de laatste jaren
vooral bij de skiërs al heel wat conster
natie teweeg heeft gebracht.
Rudi Lubbers slaat voor de zoveelste maal op de uitstekende dekking van Del Papa (links).
van Italië wordt en dan met behulp van
het Italiaanse kapitaal kandidaat wordt
gesteld voor een gevecht om de Europese
titel. Die kans is mij ontnomen, maar de
tijd is niet ver meer dat ik om het kam
pioenschap boks.” Del Papa kon daar al
leen maar om grijnzen. „Lubbers haalt het
nooit. Hij bokst veel te behoudend om aan
de Europese top te kunnen komen. Bo
vendien heeft hij veel te veel tijd nodig
om zich na een geïncasseerde stoot te her
stellen”, was zijn laatste commentaar.
Elke botsing met de IOC-leiders neemt
hij daarbij graag op de koop toe. „Eigen
lijk beduvelt iedere sportman het IOC op
zijn eigen manier” meent de ''ostenrijker.
„Kijk maar eens naar de Russen. Die
doen het hele jaar niets anders dan sport
en zijn dus je reinste profs. Maar diie
mensen worden met rust gelaten. Aan
hen wordt door het IOC geen aandacht
besteed. Maar wel aan ons, omdat wij
regelmatig in de publiciteit komen.”
Zes maanden per jaar houdt Karl
Schranz zich uitsluitend bezig met de
skisport terwijl hij daarnaast in de zo
mermaanden nog vele dagen per week
besteedt aan conditietraining en aan een
verfijning van de techniek. Artikel 26
schrijft echter voor, dat een Olympische
deelnemer maximaal 60 dagen aaneenslui
tend in een trainingskamp mag vertoeven.
Maar ook die feiten kan Schranz gemak
kelijk weerleggen, omdat zijn skitraining
zich voornamelijk afspeelt in de directe
omgeving van zijn „eigen” Sankt Anton.
Schranz, die in 1964 in Innsbruck Olym
pisch zilver behaalde en in 1969 en 1970
de wereldcup won, nog altijd niet heeft
besloten zich uit de wedstrijdsport terug
te trekken. Zijn simpele verklaring: „Tot
dusver heb ik nog altijd gewonnen. Waar
om zou ik dan stoppen?” Maar Schranz iz
ntauurlijk niet zo naïef, dat hij zich elke
dag opnieuw realiseert dat hij nog altijd
enorme financiële voordelen uit de ski
sport kan putten. En juist daarom is hjj
voorlopig ook niet van plan de wed-
strijdski’s definitief op te bergen.
Franz Kniessl, de Oostenrijkse skifa-
brikant, bij wie Karl Schmz dit sei
zoen onder contract staat, en die hem
60-000 gulden heeft uitbetaald, bena
derde de werkelijkheid nog het meest
toen hij concludeerde: „Met de uitslui
ting van één man is de Olympische
gedachte niet gered.” Waarmee de Oos
tenrijker eigenlijk alleen maar wilde
aangeven, dat het IOC tot heel wat
andere maatregelen zal moeten over
gaan om uit de huidige impasse te
geraken. Want alleen in dat geval zul
len de Olympische Spelen nog van de
naderende ondergang gered kunnen
worden.
De eerste sanctie heeft de FIS inmid
dels al aangekondigd Naai alle waar
schijnlijkheid zal de overkoepelende ski-
organisatie de komende maand een we
reldkampioenschap organiseren. En dan
pas zal blijken wie werkelijk de sterkste
Alpine-skiër in de slalom, de reuzensla
lom en de afdaling is. „Want” zo meende
gisteravond een hevig geëmotioneerde dr.
Bruckner, de voorzitter van het Oosten
rijks Olympisch Comité, „het IOC heeft
de Oostenrijkse jeugd een gouden medaille
ontstolen”.
In de geest van artikel 26 kan Schranz
daarom ook onmogelijk tot deze winter
spelen worden toegelaten. Daarom is het
in feite een lachwekkende vertoning, dat
het IOC hem op grond van kranteartike
len heeft gestraft, zonder daarbij steek
houdende argumenten of belastend be
wijsmateriaal te kunnen aanvoeren, dat
op grond van artikel 26 toch in ruime
mate voorhanden moet zijn.
Maar het is niet ondenkbaar, dat de
ongelukkige beslissing van het IOC om
Schranz van deze winterspelen uit te
sluiten de zaak in een stroomversnelling
zal brengen. Hetgeen ook Schranz niet
zou verbazen, „want' zo meent hij. „het
IOC en de FIS zijn nu nog verder uit
elkaar gegroeid.”
