MONIKA PFLUG GREEP VIER
JAAR TE VROEG GOUDEN PLAK
PROGRAMMA—
WINTERSPELEN»
Verrassingen
op de schans
Annulering Grand Prix kan enorme gevolgen
hebben voor de Nederlandse
autorensport
Schorsing van
GROOTS CARNAVAL
BAR INTERNATIONAAL
ijshockeyer
LEVI'S
Tante Leen
Bolle Jan
FIAT STARS
Cees Dreijer
De Tumblers
1
SAPP0RD72
Daminterland
met Rusland
S
VRIJDAG 11 FEBRUARI 1972
SAPMRÖT2
I I
U itslag
(Van onze sportredactie)
Niet optimaal
HAARLEM
KONINGSTRAAT 54
BASKETBAL
ZATERDAG - ZONDAG en MAANDAG
optreden van
muziek
1
(Van onze sportredactie)
ADVERTENTIE
M
MARC SERNé.
ADVERTENTIE
ZATERDAG 12 FEBRUARI speelt om 20.30 UUR tn de KENNEMERSPORTHAL
TEGEN
Deze zeer belangrijke wedstrijd heeft als inzet het kampioenschap van Nederland.
Bij winst van Levi's staan zij nog steviger op de kop van de ranglijst-
ROTTERDAM De daminterlandwed-
strijd NederlandRusland zal kort na het
toernooi om het wereldkampioenschap, dat
van,2 tot en met 23 mei in Nederland ge
houden wordt, worden gespeeld. Vermoe-
deljjke plaats van handeling is Rotterdam.
Wat dit betekent laat zich gemakkelijk
raden. Het intrekken van de licentie voor
de grote evenementen zal zo mogelijk een
nog grotere terugslag in de inkomsten
terecht levensgevaarlijk. In België was
men wel zo voortvarend om dan onmid
dellijk maar een ander circuit te bouwen.
Een bittere ontgoocheling werd de 1000
meter eveneens voor de Oostduitse Ruth
Budzisch-Schleiermacher, de ISU-sprint-
kampioene van vorig jaar, die na haar ra
zendsnelle opening enkele meters voorbij
de finish al haar kansen op een plaats op
het erepodium verspeelde.
meer dan verstandig dat de coureurs met
betrekking tot hun eigen veiligheid zoveel
herrie schoppen. Er zijn tenslotte genoeg
veiliger aanbiedingen, vooral in andere
continenten dan Europa, om de races voor
het wereldkampioenschap te organiseren,
zodat het merendeel der rijders een zucht
van verlichting zal slaken dat Zandvoort
met zijn slechte wegdek en zijn gevaarlij
ke duinpannen eindelijk van de lijst is
afgevoerd.
Atje Keulen-Deelstra koestert haar
tweede zilveren medaille.
sprak over een
IA en de KNAC
in een iets verzwaarder vorm”, bleef hij
De struisvogelpolitiek van circuit-direc-
teur Hans Hugenholtz c.s. is hiermee dan
tenslotte misgelopen. Reeds jaren zijn er
moeilijkheden rond de financiën en de
veiligheid van de Grand Prix. Hoewel
Hugenholtz ook dit keer s
„touwtrekken tussen de FI.
f-
optimistisch gestemd. Het idee dat het ook
dit keer wel weer niet zo’n vaart zou
lopen is echter een misvatting gebleken.
De voorzitter van de NAV Wessel Wessel
mocht dan wel beweren: „Met Stewart
hebben wij niets te maken, er zijn cou
reurs die het wat betreft die guard-rail
helemaal niet met hem eens zijn” het feit
bleef dat bijvoorbeeld een man als Jackie
Ickx verklaarde: „Ik ben wel geen lid van
de GPDA maar daaruit moet niet de
conclusie getrokken worden dat ik niets
met de GPDA te maken wil hebben. Een
man als Jackie Stewart is capabel genoeg
om onze belangen te behartigen.”
HAARLEM De beslissing van
de FIA om de Grand Prix van Neder
land van de kalender te schrappen
kan voor het circuit van Zandvoort
en dus voor de gehele Nederlandse
autorensport vérstrekkende gevolgen
hebben. Het is namelijk niet onmoge
lijk dat de internationale automobiel-
federatie zal oordelen dat het circuit
ook te gevaarlijk is voor andere
internationale evenementen met open
auto’s, zoals bijvoorbeeld Formule II,
III en 5000.
Zaterdag 12 februari: 02.00-04.20 uur:
schaatsen 3000 meter dames, 01.00-02.00
uur: skiën cross country estafette da
mes, 03.00-07.30 uur: skiën slalom he
ren, 00.30-03.30 uur: bobsleeën, 01.00-
14.00 uur: ijshockey.
De slalom bij de dames, gehouden
tijdens slecht weer (het sneeuwde
voortdurend) werd gewonnen door
de Amerikaanse Barbara Cochran.
Zij werd gevolgd door de Franse
Michèle Derbernard en de even
eens Franse Florence Steurer.
TELEVISIE Nederland I 06.00-07.00
(3000 m. schaatsen dames) Nederland I
15.00-16.00, Nederland I 17.30-18.45.
SAPPORO En weer schoof het goud voor Nederland de verkeerde richting uit.
Opnieuw kwam de hoogste Olympische onderscheiding terecht hji een
meisje, dat niet meer was dan een gevaarlijke outsider: de Westduitse
Monika Pfiug. Ook Herbert Höfl, haar trainer, had niet op meer durven
gokken dan een derde plaats op het erepodium. Dat leek hem het hoogst
bereikbare. Maar het werd goud voor Monika, een 17-jarige boekbindster
uit München, die daarmee op haar favoriete afstand vier jaar vroeger
slaagde dan zjj onlangs in Inzell voorspelde. Want in Denver, waar over
vier jaar de twaalfde Winterspelen worden gehouden, zou Monika Pfiug
het stralende hoogtepunt in haar schaatscarrière gaan beleven. Dit sei
zoen, met voor haar als onbetwiste topper de Winterspelen in Sapporo,
vormde voor haar eigenlijk niet meer dan een aanloop naar Denver. Een
SWW72 soort stage voor de komende jaren, waarin de zwartgelokte Westduitse
een bewuste greep naar de macht wil doen.
De organisatoren hadden de bel moeten
horen luiden, want de moeilijkheden be
gonnen en eindigden met Jackie Stewart.
Problemen die een emotioneel hoogtepunt
bereikten na het tragische ongeval van de
Brit Piers Courage op Zandvoort toen
Stewart al woedend opmerkte dat hij er
wel voor zou zorgen dat Nederland in het
vervolg van een Grand Prix verstoken
zou blijven. Vorig jaar ging het evene
ment, na veel moeilijkheden, toch door,
maar dreigementen van veiligheidsmaniak
Stewart werden opnieuw vrolijk wegge
wuifd. Zandvoort had immers zijn veelge
prezen hekken en was niet van plan om
er een soort „kaatsbaan” zoals Wessel dat
uitdrukte van te maken.
Diane Holum, donderdag op de 1500 me
ter gekroond tot Olympisch kampioene, be
hoorde ook op deze afstand tot de poten
tiële medaillekandidates, maar de Ameri
kaanse werd het slachtoffer van een onbe
grijpelijke beslissing van de scheidsrech
ter. Haar Noorse tegenstandster Lisbeth
Berg verloor kort voor de start haar arm
band, waarop de start volkomen ten on
rechte werd uitgesteld. Diane Holum raak
te daardoor zodanig uit haar concentratie
dat zij een plaats op het erepodium ver
speelde.
„Op zich natuurlijk een volkomen be
lachelijke zaak”, meende Gerard Maarse,
„want onbewust word je op die manier
toch uit je concentratie gehaald. Zeker op
een afstand waarop het alleen een kwestie
is van knallen. Want van een schema rij
den is op zo’n 1000 meter natuurlijk nau
welijks sprake.”
Toch zag het er aanvankelijk in het ge
heel niet naar uit, dat de verbitterde twee
strijd tussen Ann Henning en Loedmilla
Titova een naar verhouding dusdanig ma
tige tijd zou opïévéren. De eerste 200 en
400 meter waren duidelijk sneller dan die
van Monika Pfiug, die echter de laatste
400 meter af legde in 36,65 seconden. Het
Russisch-Amerikaanse duo deed daar aan
zienlijk langer over.
Maar nog altijd kon en wilde Monika
Pfiug niet geloven in een tweede West
duitse Olympische triomf. Ook Atje Keu
len en Elly van de Brom niet, voor wie zich
ineens gouden perspectieven openden. De
tijd van Monika Pfiug leek nog steeds voor
verbetering vatbaar.
Tenslotte heeft Zandvoort de Grand
Prix nodig en niet omgekeerd. De tijd van
glamour-racing is voorbij. Mannen als
bijvoorbeeld een Carel Codin de Beaufort
en Von Trips bestaan niet meer in het
huidige Grand Prix-circus. De huidige ge
neratie van prijsbewuste rijders wil naast
de wens om zoveel mogelijk geld te ver
dienen het er graag ook nog levend vanaf
brengen. Tegen die achtergrond is net ook
Zandvoort had echter ook moeten be
denken dat de coureurs er ondertussen
wel In waren geslaagd om een uiterst
winstgevende Grand Prix van Duitsland
op de Nürburgring, waar een half mil
joen toeschouwers geen uitzondering zijn,
geannuleerd te krijgen. In West-Duitsland
was er tenslotte nog de uitwijkmogelijk
heid naar Hockenheim benevens een fi
nanciële reserve om de Nürburgring zo
op te lappen dat dit aan de wensen van
Stewart en de zijnen voldeed. België trof
hetzelfde lot. Francorchamps vond men
betekenen, het enige motief waarmee de
toch al niet geringe oppositie tot nu toe
nog steeds de mond kon worden gesnoerd.
Het verdwijnen van de Grand Prix kan
namelijk leiden tot een nog veel grotere
escalatie van moeilijkheden. De Grote
Prijs vormde ook vanwege zijn nevenin
komsten zoals het overnachten in de
Zandvoortse hotels, een niet te versmaden
bron van inkomsten. Nu deze laatste bar
rière voor de oppositie in de Zandvoortse
gemeenteraad niet meer bestaat zal het
gekrakeel ongetwijfeld heviger worden
dan ooit tevoren. Na het incidentele suc
ces dat de motorrijders al niet meer op de
baan mogen komen lijkt de tijd rijp om
de reeds jarenlange jacht om het circuit
definitief af te breken met succes te
voltooien. Enkele weinig interessante
maar vooral weinig lucratieve toerwagen-
races zijn echt niet voldoende om de baan
in de toekomst te handhaven. De plannen
van het Luna-park zullen dan ook wel
weer uit de bureauladen worden gehaald.
Ook dit is in Nederland echter geen
haalbare kaart. Een nieuw circuit gaat
een bedrag kosten dat in de tientallen
miljoenen guldens loopt en wie zal daar
voor de centjes fourneren? Afgezien
van de vraag of guard-rail nu we) of niet
gewenst was (Hugenholtz heeft inderdaad
gelijk als hij opmerkt dat grote coureurs
juist door die vangrails vaak hun leven
verloren hebben) had men zich in het
verleden toch meer moeten instellen op
de wensen van de coureurs. Zij kruipen
tenslotte in de benauwde cockpit van hun
pijlsnelle bolides. Zij kunnen met hun
extravagante snelheden ook het best be
palen waar wel vang-rails moet komen en
waar niet.
geval mag je rustig een handicap van een
volle seconde incalculeren.”
Een teleurgestelde Elly van de Brom:
„Alles had ik tegen. Eerst die buitenbaan,
waardoor ik al een geweldige opdoffer
kreeg, en tot overmaat van ramp liep het
in de buitenbochten ook al niets zoals ik
graag had gewild. Eigenlijk wil ik liever
niet eens naar excuses zoeken. Dat klinkt
altijd zo vervelend. Ik had gedacht hier
een bronzen plak te kunnen pakken, maar
ik heb er gewoon naast gefietst.”
Voor Elly van de Brom („ik rij toch
aanzienlijk liever een gewoon toernooi”)
is het Olympisch toernooi voorbij. Hetgeen
eveneens geldt voor Trijnie Rep, die even
als op de 500 meter tot een ronduit teleur
stellende tijd kwam. Voor haar, de in Sap
poro wat verloren rondlopende Oostzaanse,
gold als verontschuldiging voor haar mati
ge prestatie de bonkige wind „die haar”,
meende Maarse, „zeker drie volle secon
den heeft gekost. Trijnie had ik wegge
stuurd op het brons, maar de harde wind
vergde zo veel van haar krachten, dat ze
het schema onmogelijk kon vasthouden.”
Enkele minuten daarvoor had de Russi
sche coach Viktor Krasilnikov verstijfd
van angst de verrichtingen gevolgd van
zijn toprijdsters, die evenals donderdag op
de 1500 meter opnieuw niet tot het erepo
dium konden doordringen.
De verklaring van Atje Keulen daarvoor:
„Ik heb de indruk dat de Russinnen over
hun hoogtepunt heen zijn. Vermoedelijk
hebben zij in het voorseizoen toch te veel
gedaan.” Waarschijnlijk hebben de Russin
nen, voor wie in ieder geval een plaats op
het erepodium leek gereserveerd, te lang
op dit Olympisch toernooi moeten wachten,
want daarvoor zijn ze altijd al erg gevoelig
geweest. De machtsposities die de Russin
nen in Inzell nog innamen, lijken voor dit
seizoen verloren.
1. Monika Pfiug (W.-Dld) 1.31,40 (goud),
2. Atje Keulen-Deelstra 1.31,61 (zilver),
3. Anne Henning (VS) 1.31,62 (brons);
4. Loedmilla Titova (Rus) 1.31,85, 5. Nina
Statkevitsj (Rus) 1.32.21, 6. Dianne Holum
(VS) 1.32,41, 7. Elly van de Brom 1.32,60,
8. Sylvia Burka (Can) 1.32,95, 9. Sigrid
Sundby (Noor; 1.33,13, 10. Loedmilla Sa-
vroelina (Rus) 1.33,41, 11. Tuula Vilkas
(Fin) 1.33,51, 12./13. Pil Hwa Han (N.-Kor)
en Rosemarie T-.upadel (O.-Dld) 1.33,79,
14. Sylvia Hedlund (Zwe) 1.33,82, 15. Emiko
Taguchi (Jap) 1.34.40. 24. Trijnie Rep 1.35,82.
voor haar net iets te vroeg?'
Welke woorden de betrekkelijkheid van
een Olympisch schaatstoernooi nog eens
accentueren. Want ook nu hebben de om
standigheden in niet geringe mate bijge
dragen tot de triomf van de Westduitse.
Maar ook Atje Keulen beet zich de tan
den stuk op de 1.31,40 (het Olympisch re
cord van Carry Geijssen stond op 1.32,60)
die Monika Pfiug op het scorebord had ge
toverd. Vertrokken op een schema van
1.29.5 lanceerde de Friezin haar „gouden”
aanval, maar haar opening (20,28) ontnam
haar eigenlijk alle illusies op een gouden
plak. Haar slotronde (in 36,26) was welis
waar de snelste van alle rijdsters, maar
toch niet voldoende om Monika Pfiug van
de eerste plaats te verdringen.
De ritindeling op deze 1000 meter leek
duidelijk in haar nadeel, omdat de Russin
Loedmilla Titova en de Amerikaanse Ann
Henning (goud op de 500 meter), de twee
gedoodverfde favorietes voor het Olym
pisch goud, direct na haar tegen elkaar in
de baan verschenen.
De tijd van Monika Pfiug (1.31.40) leek
duidelijk voor verbetering vatbaar, temeer
omdat Ann Henning en Loedmilla Tltova,
twee begenadigde sprintsters, wel degelijk
genoeg adem en kracht hebben om ook op
de 1000 meter, zij het misschien zwaaiend
van vermoeidheid, in een scherpe tijd de
finish te passeren. Maar het nadeel voor
Monika Pfiug werd plotseling omgebogen
in een niet onaanzienlijk voordeel, omdat
de Amerikaanse en de Russische die elkaar
in de minuten daarvoor nauwlettend had
den geobserveerd, meer tegen elkaar knok
ten dan tegen de tijd.
De gevolgen bleven niet uit en waren in
feite desastreus voor de op de 500 meter al
tot Olympisch kampioene gekroonde Ann
Henning, de wereldrecordhoudster op de
500 en de 1000 meter, die haar slottijd op
het scorebore verschrikt aanschouwde.
Haar tijd bleek uiteindelijk goed voor
zilver. En dat was eigenlijk al meer dan
waarop Maarse in dit sterke gezelschap had
durven hopen. Toch heeft het goud duide
lijk binnen handbereik van Atje Keulen
gelegen. Zoals zij later ook volmondig toe
gaf: „Ik had weliswaar niet op een medaille
gerekend maar achteraf bezien had ik snel
ler moeten openen. Toch betwijfel ik het of
ik veel harder had gekund. Ik heb er kei
hard voor gevochten. Eigenlijk had ik ook
gedacht zo ongeveer op dezelfde tijd als
Monika uit te komen, maar dat lukte ge
woon niet.”
Dat bijvoorbeeld het wegdek nog steeds
niet optimaal is valt ook weer grotendeels
terug te voeren op de moeilijkheden in de
Zandvoortse gemeenteraad. De winst werd
voor het grootste gedeelte besteed aan
andere zaken. De bedragen die voor be
veiliging van de baan werden uitgetrok
ken waren minimaal. De opzet was duide
lijk: men wilde het hoogst mogelijke
rendement van het circuit hebben totdat
de baan definitief zou verdwijnen Dat
tijdstip lijkt dichterbij gekomen dan ooit.
Het ziet er derhalve niet best uit voor de
Nederlandse autorensport.
Ook Atje Keulen, die Monika Pfiug bij
het laatste Europese titelgevecht in een
rechtstreekse confrontatie op de 1000 meter
nog duidelijk terugwees, was niettemin
uiterst tevreden met het zilver, nadat de
Friezin op de 1500 meter al brons had
veroverd.
Gerard Maarse dacht er net zo over:
„Met het zilver ben ik dik tevreden. Nu
kun je wel zeggen, dat het jammer is dat
de eerste volle ronde van Atje wat minder
snel ging, maar daar staat tegenover dat je
in zo’n sterk gezelschap reëel gezien niet
op een medaille mag rekenen.”
Een duidelijk teleurgestelde indruk daar
entegen maakte Elly van de Brom, die had
gedacht op deze 1000 meter brons te kun
nen grijpen, maar voor wie een zevende
plaats het hoogst bereikbare was. Nu kon
Elly terecht als excuus aanvoeren dat haar
ongunstige loting (buitenbaan) haar al bij
de start een mentale opdoffer had gegeven,
maar dat neemt niet weg, dat de Amster
damse studente nog altijd niet voldoende
mentale kracht bezit om een dergelijke te
leurstelling snel te verwerken.
Gerard Maarse: „Ik kan me goed voor
stellen, dat Elly zwaar is aangeslagen. Ze
had zich van dit toernooi aanzienlijk meer
voorgesteld Ze is weggegaan op goud,
maar door haar lange, veel te trage slagen
werd haar armbeweging zodanig hoog, dat
ze daardoor duidelijk uit balans raakte. Ook
de loting was duidelijk in haar nadeel.
Zoals dat voor alle rijdsters geldt, die op
zo’n 1000 meter de buitenbaan loten. In dat
John Ahearne, president van de
LIHG, verklaarde dat het verkeerd zou
zijn geweest een gehele ploeg de dupe
te laten worden van een overtreding
van één man.
SAPPORO. Verrassingen aan de
lopende band en een regelrechte sensa-
~i tie tot slot bekroonden op de tiende
dag van de Olympische Winterspelen
het skispringen van de grote (90 meter)
schans in Okurayama. Niet de favoriet
M geachte Japanners met bun nationale
held Yukio Kasaya, maar twee jonge
Europese outsiders grepen goud en zil-
ver: de pas 19-jarige Pool Wojciech
Fortuna won met een puntentotaal van
219.9 voor zijn sprongen van 111 meter
(de verste van de eerste serie) en 87.5
meter. De 20-jarige Zwitser Walter
Steiner werd tweede met sprongen van
94 en 103 meter. De Oostenrijker Rai-
ner Schmidt eindigde als derde (verste
sprong 101 meter).
JJ West-Duitsland zal door de schorsing
S niet de beschikking hebben over zijn
aanvoerder voor de wedstrijdenreeks
om het wereldkampioenschap dat in
B april in Praag wordt gehouden.
Rusland heeft zijn Olympische ti
tel in de biathlonestafette met
succes
verdedigd. Aleksander Ti-
chonov, Rinnat Safin, Iwan Bjakov
en Viktor Mamanov herhaalden
het succes van Grenoble 1968. Fin
land werd tweede, Oost-Duitsland
derde.
hebben ge-
heeft geen
tegen het
„In Sapporo heb ik weinig kans om tot
het erepodium door te dringen", meende in
Inzell een openhartige Monika Pfiug. „Deze
Winterspelen komen voor mij eigenlijk
twee tot drie jaar te vroeg. Maar over vier
jaar hoop ik tot de top te behoren.” Het
geen Günther Traub, haar eerste trainer,
gisteren nog eens benadrukte: „Monika is
een groot talent. In Denver moet ze goud
kunnen pakken. Deze Winterspelen komen
r-, 4-Él TTvnocf
Paul Hildgartner en Walter Plaik-
ner (Italië) en de Oostduitsers
Horst Hornlein en Reinhard Bre
dov zijn gezamenlijk op de eerste
plaats geëindigd van het tweezit-
tersrodelen. Beide equipes werden
met goud beloond. De bronzen me_-
daille ging naar de Oostduitsers
Bonsack en Fiedler.
De LIHG was mild in zijn oordeel.
Er werden geen maatregelen genomen
tegen de westduitse ploeg en ook de
wedstrijd tegen Joegoslavië, waarin
Schloder was gedrogeerd, werd niet
voor de Duitsers verloren verklaard.
Schloder werd voor een periode van
2 zes maanden geschorst. Door deze be-
slissing staat nu al vast dat West-
J Duitsland winnaar geworden is van de
B-groep van het ijshockeytoemooi.
De internationale ijshockeyfedera-
tie LIHG heeft de Westduitse aan
voerder Alis Schloder geschorst,
omdat hij doping zou
bruikt. De federatie
maatregelen genomen
Westduitse team.
