Nederlander reed snelste tijd op 3000 meter
op piste van Inzell aan flarden: 4.08.3
VERBETERING WERELDRECORD IS
VOOR ARD SCHENK ROUTINEZAAK
Gerard Maarse laat Visser en
Lamberts langs de baan toe
Handbalcoach Cras hoopt lastige stap
Olympische Spelen te realiseren
naar
van 72
Lenteflora
Het fleurige huishouden
Haarlemse voorjaarsbeurs
3‘/ml2 maart
I 4
VRIJDAG 3 MAART 1972
Kansloos
Onzekerheid
Vertrouwen
Plaatsvervanger
Mysterie
Mogelijkheden
Kennemer Sporthal, Delftlaan, Haarlem.
van 's middags 1 uur tofs avonds 11 uur. Entree f. 3,50
Meer indruk
.-■ el
ft
Ard Schenk: En passant een nieuw wereldrecord.
(Van onze sportredactie)
'I
in
ADVERTENTIE
Het prestatievermogen van de Russische
concurrentie vormt het grote mysterie in
naar het andere toernooi leefden. In prin
cipe wil ik graag met de dames doorgaan,
tenminste als zij er net zo over denken”.
„Al blijft natuurlijk Oostenrijk, dat on
der leiding van ook al een Tsjechische
trainer zich goed heeft voorbereid, een
geduchte outsider”. Wat het spel van de
Bulgaren betreft zijn we aardig gedocu
menteerd. We hebben ze eind vorig jaar
in Rusland ontmoet, waarbij het natuur
lijk de vraag blijft of zij inderdaad alles
hebben laten zien. Wij hebben dat in elk
geval niet Dat het tegen de Bulgaren
moeilijk wordt is zeker. Het is een harde
ploeg die een enorm hoog tempo kan
spelen. Bovendien hebben ze de laatste
maanden niets anders gedaan dan hand
ballen. Reken erop, dat ze veel geleerd
hebben in het trainingskamp waarin ze
drie weken lang met de Roemenen waren
ondergebracht. Maar win je die wedstrijd,
dan ben je al een heel eind. Voor de
ploeg is het natuurlijk een enorme stimu-
Schenk zelf: „Och, het ging allemaal
vrij gemakkelijk. Toen Kees had gereden
besefte ik dat het er dik in zat. Alleen in
Aan de schaatsen van At je kan het dus
in ieder geval niet geweten worden als de
Friezin het derde internationale titeltoer-
nooi in Heerenveen geen gouden glans zou
geven. Zelf wil de Europese kampioene
overigens niets weten van de favorietenrol
die velen, vooral in eigen provincie, haar
toedenken. Een positie die eveneens een
psychische belasting betekent al zegt Atje
zelf: „Het maakt me niet veel uit of ik
voor eigen publiek rijd of ergens anders.
Veel belangrijker is hoe mijn 500 meter
gaat want daar mag ik niet teveel op
achter raken. Ik geef Diane Holum, Stien
en ook Sigrid Sundby evenveel kans. En
wie weet wat de Russinnen doen”.
Bertus Cras, toen nog plaatsvervanger
van Jaroslav Mraz, maakte moeilijke da
gen door. Die laatste zo belangrijke pas
sen, die de handballers op het juiste
ogenblik precies op de afzetbalk moesten
brengen; aan de gedurende de afgelopen
Met de Holland Week, die na Heeren
veen als sluitstuk van het seizoen op het
programma staat, wordt het schaatsjaar
voor de dames afgesloten. Op de balans
van Maarse staat inmiddels een fraaie
successenreeks die hem tot een voorlopige
conclusie aanleiding geeft: „Het is een
goed, maar in zijn totaliteit geforceerd
toernooi geworden waarin we van het ene
„Het zou ook unfair zijn om ze te laten
schieten. In geen geval ga ik eventueel
naar de herenploeg over zoals wel gesug
gereerd is. Met de huidige heren is weinig
meer te bereiken, die hebben nauwelijks
een trainer nodig. Dan zou ik nog liever
een sprintploeg formeren. Daar zie ik
toekomst in, want de schaatssport heeft
veel meer spektakel nodig”.
was van het missen van de nationale titel,
tijdens dat duel tegen Sittardia, Dit alles
bij elkaar veroorzaakte even een moeilij
ke periode, waaraan de handbalmoeheid
niet vreemd was. De geselecteerden had
den in de competitie en in de vele inter
nationale ontmoetingen enorm veel moe
ten geven” aldus Bertus Cras.
Bertus Cras beseft echter terdege dat
vooral de Fransen een moeilijk te nemen
hindernis zullen vormen. Ruim een jaar
geleden versloeg Oranje de Fransen tij
dens het in ons land gehouden vierlan-
dentoernooi. „Maar sinds die tijd hebben
ze enkele spelers terug gehaald. Boven
dien hebben de Fransen zich voorbereid
op een wijze die veel doet denken aan de
voorbereiding in de Oostbloklanden. „En
dat niet alleen wat betreft de spelers zelf.
Vanuit het sportministerie ging regelmatig
een video-ploeg op pad om de prestaties
van de tegenstanders op de beeldband
vast te leggen. De Fransen waren zelfs in
Rusland en ook bij onze recente interlands
tegen Zwitserland. Ik hoop nu eigenlijk
maar dat omdat we in Rusland lang niet
alles hebben laten zien en tegen de Zwit
sers nogal zwakspeelden, de Fransen ons
nu wat onderschatten”.
„Nu liggen de zaken echter anders. Er
zijn gesprekken geweest met de spelers;
de onzekerheid rond Mraz is verdwenen;
de luchtballon die even leeggeprikt was, is
weer helemaal opgeblazen. We zijn weer
duidelijk op de goede weg. De jongens
werken nu ook elke dag zelf aan hun
conditie, en ik heb alle hoop dat we in
Spanje in optimale vorm aan het toernooi
kunnen beginnen”. In Spanje ontmoet Ne
derland in de voorronden Bulgarije,
Frankrijk en Oostenrijk. Er zal tenminste
een tweede plaats veroverd moeten worden
om een kans te maken op één van de vijf
vrjj kaartjes, die er onder de 16 deelnemen
de landen te verdelen zijn, Bertus Cras
ziet mogelijkheden, zeker wanneer Neder
land overtuigend start. En dat moet dan
gaan gebeuren tegen de Bulgaren. Waar
schijnlijk naast Frankrijk de sterkste te
genstander in de poule.
Gerard Maarse met zijn vrouwen.
V.l.n.r. Trijnie Rep, Sijtje v. d. Lende,
Maarse, Atje Keulen-Deelstra, Stien
Baas-Kaiser, Wil Schenk en masseur
Jansma.
Maar liefst 14 rijders bleven onder de
40 sec.; een bewijs voor de mogelijkheden
die het ijs van Inzell kan bieden. Hierbij
waren twee Nederlanders. Jan Bazen en
Ard Schenk. Voor Bazen betekende de 39
sec., rond een verbetering van zijn eigen
toptijd met 0,2 sec., terwijl Schenk op 39,5
uitkwam. Schenk had trouwens veruit de
zwakste opening van allen die beneden de
40 sec. bleven (10.4). De start verliep
namelijk evenals in Eskilstuna erg traag,
wat een gevolg moet zijn van onvoldoen
de concentratie. Bazen heeft zich nu in
ieder geval duidelijn gemanifesteerd als
de beste Nederlandse 500-meterrijder,
wiens mogelijkheden allerminst uitgeput
blijken.
Merkwaardig is evenwel de tijdopname
in Inzell, die met de hand geschiedt. In
het weekeinde zullen de tijden wel elek
tronisch worden geregistreerd, wat overi
gens onzichtbaar blijft voor het publiek.
De kosten van een scorebord (3000 gul
den) vinden de organisatoren te hoog.
Dan zullen de tijden echter wel
honderdsten worden weergegeven waar
door niet de bedenkelijke situatie zal
ontstaan dat het wereldrecord op de 500
meter met tienden van seconden verbe
terd kan worden. Dit zou donderdagavond
wel het geval zijn geweest omdat de
reglementen hierin niet voorzien.
Bertus Cras geeft toe dat die hoop maar
heel gering is. Ook maar gering kan zijn.
„Want al op de eerste dag zien wij de
Fransen tegen de Oostenrijkers spelen en
zij zien ons tegen de Bulgaren spelen en
in die wedstrijden moet je alles laten zien
vandaar ook dat er met ons twee mensen
meegaan om de tegenstanders in Spanje
te bestuderen. Ja, ook al de ploegen die
wij eventueel bij promotie naar de vol
gende ronde zullen ontmoeten. Ijsland en
Noorwegen dus”, aldus Bertus Cras die
beslist geen functie als fulltime bondstrai-
ner ambieert. „Het is overigens nog de
vraag of de bondsvergadering in april
weer tot het aanstellen van een nieuwe
fulltimetrainer besluit. Wanneer we ons
op het huidige niveau willen handhaven
of nog hoger willen reiken dan zal de
aanstelling van een nieuwe beroepstrainer
niet mogen uitblijven”.
aan flarden, en dat terwijl men de
omstandigheden waaronder Schenk
aan de startlijn verscheen allerminst
ideaal kon noemen. Het ijs was vol
gens de maatstaven die in Inzell ge
hanteerd worden niet perfect. De vrij
vochtige lucht was er oorzaak van
dat de toplaag niet volstrekt glad
was, maar iets dergelijks schijnt
Schenk niet te deren.
(Van onze sportredactie)
INZELL Het was voor Ard
Schenk eigenlijk niet meer dan een
routinezaak. Vluchtig stak hij zijn
rechterhand omhoog naar de paar
honderd Nederlandse supporters, die
vervolgens muisstil op de toen al
nauwelijks meer verrassende melding
van de microfonist wachtten.
„Schenk heeft zojuist een nieuw
wereldrecord gereden op de 3.000 me
ter”, echode het tussen de donkere
bergreuzen in het hel verlichte
wonderijs van Inzell. Op zich was het
misschien geen schokkende gebeur
tenis, omdat Ard Schenk voor geen
enkele prestatie meer terugdeinst,
maar toch was die 4.08.3 onthutsend.
Met maar liefst 4,3 seconden reed hij
zijn toptijd van het vorig jaar immers
(Van onze sportredactie)
HAARLEM De generale repetitie
heeft het komende weekeinde plaats. Een
sporthal in Boedapest vormt hiervoor het
decor. In de Hongaarse hoofdstad ontmoet
het Nederlands herenzaalhandbalteam
namelijk twee keer de sterke Hongaarse
landenploeg: duels die de afsluiting vor
men van de aanloop naar Spanje waar
het nationaal zaalhandbalteam zich vanaf
woensdag 15 maart hoopt te kwalificeren
voor de Olympische Spelen in München.
De afsluiting van een lange aanloop die
eigenlijk al een jaar of drie geleden begon
met de komst van de Tsjechische hand-
balprofessor, Jaroslav Mraz, die echter
juist voordat zijn handballers de afzetbalk
voor de sprong naar Spanje, bereikten,
terug moest naar zijn geboorteland.
Ook al gezien de resultaten, die het
nationale zaalhandbal sinds het vertrek
van de Tsjech in dubbele interlands tegen
de Tsjechen en de Zwitsers bereikten,
leek het erop dat de pessimisten, die met
het vertrek van Mraz ook de kansen van
Oranje op kwalificatie voor München
duidelijk zagen dalen, gelijk zouden krij
gen. Een overigens niet geheel gerecht
vaardigd pessimisme, want zowel in het
eerste duel tegen de Tsjechen als tegen de
Zwitsers lieten de Nederlandse zaalhand-
ballers bijzonder sterk spel zien. Inder
daad gevolgd door duidelijke terugvallen
die de Tsjechen en Zwitsers in staat
stelden om in die twee duels duidelijk
afstand te nemen van Oranje. Dat gebeur
de allemaal in het begin van februari; een
week of vijf dus voor de start van het
kwalificatietoernooi in Spanje, en toen
daarna eenzelfde terugval te constateren
viel in het oefenduel tegen de Westduitse
Bundesliga-ploeg Tus Wellinghofen, ble
ken de pessimisten toch gelijk te krijgen.
Dat is trouwens met alle Nederlanders
het geval in tegenstelling tot de Noren
bijvoorbeeld. Roar Grönvold kwam welis
waar ook tot twee nieuwe persoonlijke
records, maar de Noor was in de directe
confrontatie met Verheyen kansloos. Een
enorme tegenvaller op deze afstand was
zelfs Sten Stensen, die door Verkerk zoek
werd gereden. Verkerk had daarbij weer
de handicap dat hij in het eerste paar een
tijd moest realiseren die voor alle anderen
een aantrekkelijk doelwit vormde, maar
eerder had hij zich andermaal vergalop
peerd op de sprint. Zijn 42 seconden rond
viel volledig uit de toon in het sprintge-
weld dat door de gespecialiseerde snel
heidsduivels werd ontketend.
Uit het boeiende gevecht trad de bonki
ge Zweed Hasse Boerj es tenslotte als win
naar tevoorschijn. Hij was merkwaardig
genoeg de enige van de topsprinters die in
de nadelige binnenbaan moest finishen.
Het kostte Boerjes dan ook alle moeite
om op volle snelheid op de been te
blijven. Bij het uitkomen van de bocht
moest hij zelfs enkele slagen op de baan
van zijn tegenstander, Haennenen, maken.
Boerjes kwam niettemin uit op 38,4 sec.,
0,1 sneller dan het Duitse idool Erhard
Keller.
Keller was aanvankelijk niet van plan
geweest donderdagavond te starten omdat
hij zich volledig wenste te concentreren
op de beide 500 meter-ritten in het
weekeinde. Toen hij zijn concurrenten
echter op de ranglijst zag staan meldde
hij zich alsnog aan want de Duitser vrees
de de recordlustige Finnen en Zweden.
Tot een wereldrecord is het dus niet
gekomen, maar door de voortreffelijke
vorm van de sprinttop lijkt de kans groot
dat zaterdag of zondag de 500 meter voor
het eerst in de schaatsgeschiedenis binnen
38 sec. wordt afgeroffeld. Keiler be
schouwt zichzelf niet ten onrechte
overigens tot de belangrijkste gegadigde
voor dit historische karwei. Keiler: „Ik
had nu al dicht bij dat record kunnen
komen als mijn start beter was geweest
Viertiende seconde verspeelde ik zodoende
op Linkovesi en dat is toch erg veel.” Leo
Linkovesi was overigens enorm snel op de
eerste 100 meter, die hij in 9,4 sec.
aflegde. Het laatste rechte eind was ech
ter weer een kwelling voor de Fin, die
zodoende finishte na 38,6 sec.
„Vorige week hebben we met de natio
nale selectie en ook met Swift Arnhem,
dat met acht spelers in de nationale
selectie is vertegenwoordigd tegen het
Westduitse BSV Berlin gespeeld. En goed
gespeeld. Er werd lustig op los gescoord
en aan de speelwijze was te merken dat
veel zorgen waren verdwenen. Ik geef toe,
dat we in de tweede duels tegen de
Tsjechen en Zwitsers sterk zijn terugge
vallen. Maar daarvoor zijn oorzaken aan
te wijzen. Tactische oorzaken, waaruit we
lering kunnen trekken, maar ook andere
oorzaken. Die interlands vielen in een
periode juist nadat de competitie was
beëindigd. Een, ook al in verband met de
voorbereiding op Spanje, compacte dik-
wijks ook op door-de-weekse-dagen
competitie. Hoe krap het schema soms
was, bleek duidelijk toen we in december
terugkwamen van die tiendaagse Russi
sche t rip. Zaterdags zagen de jongens
Schiphol en op zondag moesten ze alweer
de zaal in voor een competitiewedstrijd.
En al die tijd speelde voor de spelers van
de selectie ook al de kwestie-Mraz. De
onzekerheid of hij toch nog terug zou
komen of niet. Voeg hierbij nog de te
leurstelling bij Swift, dat dus een belang
rijk deel van de spelers voor de ploeg
levert. Een teleurstelling die het gevolg
de laatste ronde ging het wat moeilijker,
omdat ik een stijf gevoel in mijn boven
benen kreeg. Daarom kwam ik toen iets
boven de 33 seconden uit.” Het deed
echter nauwelijks afbreuk aan Schenks
imposante score, die hoge verwachtingen
wekt voor het naderende weekeinde,
waarin, zo kan nu gesteld worden, geen
enkel record nog veilig staat. Schenk is in
deze vorm tot alles in staat, maar dat hij
niet de enige van Pfrommers formatie
hoeft te zijn die voor toptijden zorgt is
donderdagavond óók duidelijk geworden.
Want er viel nog wel degelijk meer te
feesten in de Nederlandse ploeg, want
buiten Schenk zorgden al zijn vijf ploeg
genoten voor persoonlijke toptijden op de
drie kilometer. Van dlift vijftal kwamen
Eddie Verheyen en Jan Bazen zonder
meer tot de beste prestaties. Verheyen
verscheen direct na Schenk op de baan en
ging brutaal het toen al naar de geschie
denis verwezen record van 4.12.6. te lijf.
Verheyen liet de stopwatches na exact
4.10.7 stilstaan, waarmee hij op de drie
kilometer meer dan acht seconden sneller
was dan ooit. Bovendien had Verheyen al
eerder op de avond zijn 500 meter in
recordtijd af geroffeld. (40.2.) Hij bewees
hiermee zijn uitstekende vorm van de
laatste weken te kunnen continueren.
lans. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat
de Bulgaren dan tenminste op die tweede
promotieplaats naar één van de eindgroe
pen van vier clubs beslag gaan leggen en
dan zou je in die nieuwe groep waarvoor
zich normaal gesproken Ijsland en Noor
wegen ook zullen kwalificeren al met
twee punten beginnen en de Bulgaren met
niets”
Ook lijkt hij immuun te zijn voor de
ongeregelde leefwijze, sinds zijn vier-af-
standentriomf in Oslo. In een uitbundige
stemming arriveerde hij donderdag rond
het middaguur pas in Inzell om even later
ter afwisseling zijn „vertier” te zoeken op
de ijsbaan. Na een korte inspectie van de
ijsvloer en zijn lichamelijke gesteldheid
kwam Schenk reeds tot de ontdekking:
„Een nieuw werelrecord zit er wil in.
Ideaal is de toestand niet, maar die 4.12.6
moet toch haalbaar zijn. Als Kees Ver
kerk in het eerste paar heeft gereden
weet ik echter pas zeker of het zin heeft
een recordpoging te wagen.”
Nu, daarover hoefde niet lang getwij
feld te worden. Verkerk gleed soepel naar
Het standpunt van Maarse wordt niet
door iedereen gedeeld. Niet door Atje
Keulen-Deelstra bijvoorbeeld en evenmin
door de man die haar voor een belangrijk
deel groot maakte. Klaas Visser. Atje stelt
nog altijd een onbegrensd vertrouwen in
haar vroegere trainer die haar ook nog
Immer van advies dient. Geen wonder dat
met het naderen van de titelstrijd de
herinnering aan het „braamdrama” van
Helsinki in 1971 bij de Friezin weer
opleefde en de nabijheid van Visser alleen
al van een belangrijke psychische invloed
is.
Ondanks de bedenkingen van Maarse
tegen de inmenging van derden in zijn
werkzaamheden heeft de schaatscoach
toch voor een soepel beleid gekozen nadat
de afgelopen dagen moeilijkheden rezen
over het slijpen van de schaatsen tijdens
de wereldkampioenschappen. Maarse is er
een fel voorstander van dat de rijdsters
deze, volgens hem eenvoudige, activiteit
zelf beoefenen. Maarse: „Het is gewoon
een onderdeel van het schaatsen dat ieder
onder de knie kan krijgen. Het moet geen
werk zijn van een coach. Het is droevig
dat hier in het verleden niet meer aan
dacht aan besteed is.”
Heerenveen. Terwijl in Inzell drie Russin
nen met schaatslengten verschil vergeefs
op Atje joegen zijn vedetten als Nina
Statkevitsj, Loedmilla Titova en Loedmil-
la Savroelina daarna diep weggezakt. Sap
poro werd voor hem bijna een volledige
afgang. Desondanks leeft echter bij Atje
Keulen de herinnering aan de geslaagde
greep naar de macht die Nina Statkevitsj
twee jaar geleden op hetzelfde is juitvoer-
de.
jaren zo zorgvuldig mogelijk afgemeten
aanloop, bleek juist op dat beslissende
moment iets te haperen. De man, die
sinds kort als officieel trainer-coach van
het zaalhandbalteam optreedt, de in het
bij Arnhem gelegen Gelderse Heelsum
woonachtige Bertus Cras, kwam voor een
lastige opgave te staan: het corrigeren
van die laatste passen, alvorens die afzet
balk wordt bereikt. Bertus Cras, de trai-
ner-coach, van de Arnhemse hoofdklasser
Swift en al sinds jaren de rechterhand
van Jaroslav Mraz, ontkent niet dat het
een moeilijke opgave is, maar onmiddel
lijk voegt hij eraan toe: „We groeien op
het ogenblik alweer duidelijk toe naar
onze oude vorm.” En hiervoor kan de tot
aan Spanje of hopelijk tot aan München
opererende „vrijtijds”~bondscoach die
uiteraard niet die tijd aan de ploeg kan
besteden als full-timer Mraz dat kon,
bewijzen aanvoeren.
4.14.9, sneller dan hij op deze afstand ooit
was. Schenk: „Daarom sprak ilk met Leen
Pfrommer af om maar op 4.15 weg te
gaan, een schema dat echter razendsnel
gewijzigd moest worden omdat Schenk
ronden produceerde van nauwelijks meer
dan 32 seconden. De richttijd werd toen
op 4.08.0 bepaald. Zonder een spier te
vertrekken raasde Schenk, misschien niet
als een perfect stilist, maar wel uitermate
krachtig en efficiënt glijdend, naar de
beoogde eindtijd.
Het werd 4.08.3, op een afstand die
weliswaar minder tot de verbeelding
spreekt dan de vier klassieke trajecten
van de vierkamp. Waarschijnlijk dat dit
wereldrecord daardoor meer indruk wekt
met de constatering dat hij in wezen twee
keer een 1500 meter reed in iets meei dan
twee minuten en vier seconden. „En”,
voegde Pfrommer daar later nog aan toe,
„als hij zo door was gegaan had hij de
vijf kilometer onherroepelijk binnen de
zeven minuten tien gereden”.
HEERENVEEN. In een voortdurend
op scherp staand gezelschap sportbeoefe
naren bloeit een conflict snel op. Ook
Gerard Maarse heeft dat in de vier maan
den die hij werkzaam was als trainer van
de dames-schaatsploeg ondervonden.
Maarse. gestart als leidsman met vaste
principes, moest de afgelopen maanden
reeds enkele malen afwijken van eerder
ingenomen standpunten en meningen om
de goede sfeer binnen een groepje top
sport bedrijvende individualisten te hand
haven.
In een conflict met Stien Baas-Kaiser
was hij niet onwillig om zijn ongelijk te
bekennen dat door Stien uiteinde! jjk in
Sapporo werd aangetoond. Het wisselen
van koers op een moment dat binnen zijn
selectie frustraties dreigen manifesteert
zich ook het komende weekeinde in Hee
renveen op twee gebieden. Klaas Visser zal
ondanks de aanvankelijke bezwaren van
Maarse de schaatsen van Atje Keulen-
Deelstra slijpen, Maarse's „concurrent”
Henk Lamberts mag zijn pupil Wil
Schenk-Burgmeijer langs de baan moreel
ondersteunen.
..a'.' z' Z
F
- - -zz.
