EEN HAND VOL TIPS VOOR
waan»?
DE TWIJFELAARS
In Frankrijk
de Provence
zegt Frank Onnen
Zwitserland
lanceert
wm ft toeft*
Met Arnold Lissauer
Parachute-
bij de Britten
Waar
heen zouden gaan
NOG MEER
SPOORWEG-
NIEUWS
Verkeer stip
Voor mij zijn
WIM TIMMERS:
het de Schwabische Alpen
springen
vakantiepas
„onze mensen”
17
WOENSDAG 8 MAART 1972
99
4
Voor al die mensen die nog niet precies weten waar ze nu
n
99
99
VAKANTIETIP ZWITSERL.
al
-T'
eens dit jaar hun vakantie moeten doorbrengen, op deze pa-
gina een aantal tips. Van deskundigen met een grote onpar-
S tijdigheid, omdat zij aan hun advies geen cent hoeven te ver-
S
J dienen. Het zijn onze eigen redacteuren in het buitenland. Zij
zeggen: wanneer vVij in uw schoenen stonden, vanuit Neder-
land met buitenlandse vakantie gingen en wisten wat wij nu
weten, dan kozen wij
De tips zijn van Frank Onnen (Parijs), Wim Timmers
(Bonn) en Arnold Lissauer (Londen).
I fWf*
i
Onder redactie van Udo J* Buys
FRANKRIJKheeft zijn
PARIJS.
ia
11 L J --1M
ia
gallen
Baseój
Baislhal
en
het
zomerse
het
medio augustus de zigeuners en noma
den zich uit wijde omtrek rond de
kapel van de haven verzamelen.
Nederlandse gasten geïdentificeerd als
een gebied van Eeuwige Regen Toch
kan het jaarlijks op zijn klanten uit
ons land rekenen.
Als echter die praktische overwegin
gen niet tellen, ligt de wat langere reis
u
IB
ia
ia
Want de Britten bezitten een aller
minst geveindsd zwak voor ons, vooral
sinds tijdens de bevrijding 'zich hechte
persoonlijke banden met Nederlanders
hebben gevormd.
Het plaatsje Polperro in Cornwall. Een stekkie waar Arnold Lissauer uren
van kan dromen.
a
M
ia
ra
ia
ia
>a
<a
ra
I
Zwitserland biedt een nieuwe snel
weg BaselBern en BaselZürich.
Naar Bern gaat de weg ondermeer via
de zeer moderne Belchentunnel van 3
kilometer lengte. Door deze nieuwe
weg en door de rondweg bij Montreux
is er een gunstige mogelijkheid ont
staan om grotendeels via snelwegen en
de grote St. Bernhard-Aosta de Itali
aanse meren te bereiken met vermij
ding van de drukke St. Gotthard.
wvenzo zijn er nu gunstige mogelijkhe
den geschapen om de Rivièra via Aosta
te bereiken. Interessant zijn twee nieu
we paswegen (geen snelweg) bij Villars
en bij Airolo. Bij Villars worden zo
onbekende vakantiegebieden ontsloten
en de weg bij Airolo is nuttig voor hen
die de St. Gotthard en de Furkapas
willen vermijden.
NAAR ENGELAND ga je in de eer
ste plaats om de typische Britse le
venssfeer te proeven. Zodra je er bent,
besef je dat de vaak hardnekkige voor
oordelen tegen dit merkwaardige land
volkomen ongegrond zijn, dat je ner
gens zo gevarieerd, goed en meestal
helemaal niet duur, kan eten, al zal je
een verlangen naar een biertje op vele
uren van de dag moeten beteugelen,
want dan ligt Engeland tijdelijk droog.
Al mogen deze eilandbewoners, mis
schien ietwat wantrouwend staan tegen
over die vreemde buitenlandse snoes
hanen, als „Dutchman” heb je in elk
geval een streepje voor.
VOGELZANG. De ANWB organi
seert op zaterdag 11 en zondag 12maart
toeristische wandelingen vanuit Voge
lenzang. De wandelingen voeren door
de duinen van het gemeentelijk water
wingebied van Amsterdam én langs
het biologisch centrum, waar een ex
positie is over de winning van drink
water. Men kan kiezen uit drie routes
van 6, 12 en 18 kilometer lengte. Hon
den mogen door de duinen niet meelo
pen. Vertrekpunt is een mobiel
ANWB-kantoor dat bij het toegangs
hek van het waterwingebied aan de
weg van Vogelenzang naar Haarlem
staat. Wandelaars kunnen daar van 9
tot 14.30 een routebeschrijving afhalen.
Inschrijfgeld is voor ANWB-leden f 1,75
voor niet leden 3 en voor kinderen
tot 12 jaar onder geleide 50 cent.
ia
ia
reputatie als toeristenland zeker niet
gestolen. Het gamma van mogelijkhe
den dat het de buitenlandse vakantie
ganger te bieden heeft is veelzijdig en
bijna onbegrensd: de hengelaar, de ja
ger, de skiër, de alpinist, de waterrot,
de zeeschuimer, de bezoeker-van-oude-
kerken-en-kastelen, dé woudloper, de
kunstluis, de melomaan en nog een
paar andere varianten van het genus
toerist, vindt in Frankrijk wel alles
wat zijn hart begeert en zijn geest
hem in kan geven.
OP 12 MAART start de ANWB in
samenwerking met het Para-centrum
Texel-Spa een weekcursus parachute
springen. Het parachutecentrum be
schikt over een aantal ervaren instruc
teurs en is erkend door de Rijkslucht
vaartdienst. De cursusweek geeft een
opleiding tot brevet-A. Naast het door
werken van een berg theorie, wordt er
acht keer gesprongen. De cursussen
worden gedurende de hele zomer gege
ven tot en met 21 oktober. Ook in het
Belgische Spa, waar op 29 mei gestart
wordt. Deelnemers moeten 17 jaar of
ouder zijn. De kosten zijn 315. Dat is
exclusief logies en maaltijden. Geboekt
kan worden bij elk ANWB-kantoor.
Leden van de bond krijgen 5 gulden
reductie.
In Orange, nog wat hogerop, houdt
de Romeinse muur die Lodewijk de
Veertiende tot een der wonderen van
zijn rijk uitriep nog immer stand, en
bovendien worden achter die roomgele
wal de laatste jaren ’s zomers in het
amfitheater operavoorstellingen gege
ven van een kwaliteit, die een reis
alleen al rechtvaardigen. De zomerse
festivallers kunnen in de Provence
trouwens op vele markten terecht. In
Avignon stichtte wijlen Jan Vilar zijn
na de laatste wereldoorlog legendarisch
geworden toneelfestival, dat nog steeds
tot de levendigste kunstfeesten van
Europa behoort.
Arles, waar de vrouwen zich niet
alléén ter wille van de toeristen nog
uitdossen in Provencaalse wijde rokken
en nauwe bloesjes, blijft, ook nog afge
zien van die folkore, natuurlek een
stadje om te stelen, te strelen en te
kussen en Vincent van Gogh was in
die tijd althans dan ook zeker niet
gek zijn schildersezel lange maanden
juist in deze omgeving neer te planten.
NOG EVEN SPOORWEGEN. De Eu
ropese spoorwegunie bestaat dit jaar 50
jaar. Jongeren tot 21 jaar kunnen daar
tot 30 november van genieten. Voor
235 gulden kunnen zij de Interrail 72-
kaart aanschaffen, waarmee een
maand lang onbeperkt heel Europa
doorkruist kan worden. Een uitzonde
ring vormen de landen Tsjechoslowa-
kije, Bulgarije, Roemenië, de Sovjet
unie en Turkije. De Inter Railkaart
geldt voor de tweede klas. Voor de
eerste klas of voor TEE of andere
bijzondere treinen moet extra betaald
worden. Op de veerdiensten van de
spoorwegen tussen Groot-Brittannië en
het vasteland van Europa krijgt de
houder 50 percent reductie. Om het
internationale karakter te accentueren
wordt in het land van uitgifte slechts
50 percent reductie gegeven. De hou
ders van de kaart kunnen na de
maand reizen twaalf gulden terug ver
dienen, wanneer zij precies aangeven
hoe zij gereisd hebben. Daar is de
Spoorwegunie namelijk erg benieuwd
naar.
DEZE MAAND INTRODUCEERDE
Zwitserland een nieuw reisbiljet: De
Zwitserse vakantiepas. De pas is dé
uitkomst voor de mensen die dit jaar
naar dat land toe reizen en ook hun
auto (en daarmee zichzelf) rust gunnen.
Met de vakantiepas kan men in héél
Zwitserland ongelimiteerd rondreizen
met treinen, bussen en boten, een to
taal verkeersnet van 9038 kilometer.
AUTOWEGEN GEREED VOOR ZOMER '72
r~
,s.- ..v.
Ten oosten van Marseille heeft de
Rivièra als verloren paradijs helaas
wat té zwaar tolgeld aan de promoto
ren van de toeristenindustrie moeten
betalen, terwijl ten westen de Proven
ce gelukkig- voorlopig nog enkele bun
ders ongerepte natuur mocht behou
den. De Camarque, het moerasgebied
dat zich tussen de armen van de
Frankrijks Far West gebleven, waar
Rhone uitstrekt, is zelfs zo’n beetje
met zijn stieren, ezeltjes, vreemd gevo-
geltê en half-wilde paardjes voor de
avonturier nog van alles te beleven
valt. Andere attracties? Sainte-Marie is
nog altijd het bedevaartsoord waar
naar het zuidoosten voor de hand. Min
of meer ingeklemd tussen Donau en
Neckar liggen de Schwabische Alpen,
een afwisselend berglandschap met
toppen van hier en daar 1000 meter
hoogte, grillig en diep door het berg
land snijdende rivieren en uitgestrekte
beuken- en eikenbossen, waar .ie nog
in alle rust kunt verdwalen. Hier en
vooral iets zuidelijker, in de Allgau,
zind je van die nogal dromerige middel
eeuwse stadjes als Biberach en Ravens
burg.
En Aix-en-Provence is een stadje dat
haar eigen schoonheden niet op kon en
daarom, in diezelfde tijd, eveneens een
internationaal muziekfestival oprichtte,
waarvan Mozart de hoogste troef ge-
belven is. En dan houdt de Provence
voorts, maar nog lang niet tenslotte,
voor de futurologen bij Marseille de
wereldhaven-in-wording Fos nog in
petto, die bestemd is in de toekomst
Rotterdam én het Ruhrgebied collectief
naar de kroon te steken. Een ambitie
wdaraan dus een supplementaire reden
te ontlenen valt, vóór het zover is
maar gelukkig draaien Frankrijks ad-
ministratieve molens nóg wat trager
dan elders je vakantieschreden
voorlopig doelbewuster dan ooit op de
Provence en de Camarque te blijven
richten.
FRANKS.
Bern^j
Lausanne Ulnchen
G^ève \_J37-
I TALIE
o...-o Airolo
Niew* paswigk
Como
-
Op 86 BERGBANEN, liften enz., een
net van 314 kilometer en een totaal
hoogteverschil van 75 kilometer bij
voorbeeld de Jungfraubahn, die naar
een hoogte van 3454 meter voett
krijgt men met de vakantiepas reduc
tie^ van 25-50 percent. De Zwitserse
vakantiepas is persoonlijk en verkrijg
baar bij de reisbureaus en het Natio
naal Zwitsers Verkeersbureau, Ko
ningsplein 11 in Amsterdam. De pas
kost voor 8 dagen 125 Zwitserse francs
(le klas) of 90 francs (2e klas). Voor 15
dagen is het respectievelijk 175 en 125
francs en voor een hele maand 240 en
17ó francs. Kinderen van 6 tot en met
16 jaar betalen de halve prijs.
EEN ANDERE FACILITEIT is het
jeugdabonnement, voor jongeren van
16 tot en met 20 jaar. Zij kunnen in
Zwitserland tot 30 november een zoge
naamd Jugendabonnement krijgen. De
prijs daarvan bedraagt Fr. 20. Het is
persoonlijk én moet voorzien zijn van
een pasfoto. Met een dergelijk abonne
ment kunnen zij gedurende een maand
een ongelimiteerd aantal biljetten voor
trein, postauto of boot met 50 percent
reductie kopen. Dit jeugdabonnement,
dat telkens met een maand kan wor
den verlengd, is uitsluitend in Zwitser
land verkrijgbaar.
Het „plaisante smaragdgroene eiland
gevat in een zilveren zee”, zoals Sha
kespeare het formuleerde, is een oord
vol verrassingen, ja. voor'beginnelingen
een openbaring.
Want Engeland of beter Groot-Brit
tannië om de Schotten en de Welsh
niet tekort te doen, die je nooit voor
Engelsen mag uitmaken is een
schoon en liefelijk land, dat als gevolg
Van het beetje water dat ons scheidt
en mede door de soms onoverkomelijke
barrière van het linksrijden nog voor
veel Nederlanders volslagen onbekend
is.
De „mist” als bezwaar tegen een
vakantiebezoek behoort ook tot de
geijkte misvattingen. Er hangt soms
wel wat nevel tussen de heuvels maar
niet vaker dan in ons eigen vlakke
landje en praktisch alleen in naiaar en
winter. De beruchte geelgroene „erw
tensoep” ofte wel „smog” zijn we,
dank zij rookvrije zones in Londen en
andere industriecentra, wel voorgoed
kwijt.
Meteen al lokt de lange Engelse
zuidkust. Mijn geliefde plekjes zijn het
charmante Salcombe met zijn door ho
ge beboste heuvels beschutte kleurige
jachthaven en de romantische omge
ving van de rivier de Dart met aan de
monding het gezellige Dartmouth, waar
men een soort Rijnlandschap, maar
dan intiemer aantreft.
Rust en stilte kan men altijd vinden
in het prachtige wijde heuvelachtige
achterland met zijn bossen, cider-ap-
pelboomgaarden en de woeste heidege
bieden van Dartmoor eh Exmoor, die
men passeert op de korte doorsteek
naar Devons noordkust.
Daar vindt men het verrukkelijke
tussen hoge rotsen gelegen Woolacöm-
be met een schitterend strand aan de
wijde baai.
Dank zij de oceaaninvloed is het aan
de kusten van Devon en Cornwall
zachter en warmer dan wij in eigen
land gewend zijn. Vandaar de palmbo
men en- andere zuidelijke gewassen, die
men zelfs in het hoge Schotse noorden
op bepaalde plekken met verbazing
aantreft.
Een van de aantrekkelijke bad
plaatsjes aan die diepingesneden gekar
telde kust van de „Cornish Riviera” is
St. Mawes met de oude haven Fal
mouth met z’n ongelofelijke smokke-
laarskroegjes aan de overkant van het
wijde hoogdeinende water.
Je kunt aan deze kusten meegaan op
de haaien vangst en in het achterland
kun je vaak zalm of forellen vangen.
Voor ons Nederlanders zijn de Britse
zuid- en westkusten en ten dele ook de
Noordzeekust zo aantrekkelijk wegens
hun rotsen, beschutte baaien met hon
derden heerlijke natuurstrandjes, waar
je lui kan zonnebaden, maar ook wordt
gestimuleerd om gezond-actief te zijn,
omdat er zoveel te ontdekken valt in
de heldere poeltjes vol zeediertjes en
-plantjes. Dan zijn er de lange wande
lingen over de kliptoppen, hoog boven
de zee.
Het open wijde landschap kent nau
welijks irriterende bordjes „verboden
toegang”. Integendeel: je hebt het
recht van doorpad over veel particulier
terrein, dat je betreedt door een op
stapje over te wippen of een hek open
te maken,dat je dan weer netjes
■achter je vastzet. De „openbare voetpa
den” dwars door wei- en bouwland
nodigen ie overal uit.
Niets is ontspannender dan een
dorpsherberg, waar je je kan overge
ven aan het werpspelletje dat „darts”
heet en waar een sfeer van huiselijke
knusheid heerst. In de eveneens uiterst
genoeglijke „country inns” eet je ook
gezellig, best en goedkoop. Je vindt er
de grootste verscheidenheid aan „sa
lads”, die je voor dik worden behoeden.
Dat is bepaald niet het geval met de
beroemde, heerlijk „Devon cream tea’s”
met dikke gele room als hoofdbestand
deel bij allerlei speciale baksels Thee
drinken op het „heilige uur” rond half
vijf in gefluisterde stilte, die vreemde
lingen vaak op hun lachspieren werkt
is overigens een attractie op zichzelf.
Dat geldt ook voor het logeren in
fraaie landhuizen die soms voor een
krats „bed and breakfast” aanbieden.
Je kunt altijd in eenvoudiger steeds
uiterst propere gelegenheden terecht.
Dat is één van de redenen dat een
vakantie in Engeland, Wales en Schot
land ondanks de overtocht, beslist niet
duur behoeft te zijn.
Voor automobilisten (zonder auto is
het er geen doen) bewijst de „Barock-
strasse” dat hier die zeer volwassen
vrouwen in meisjesjurkjes (die
„Dirndl” heten) en die in het groen
gestoken mannen met hun gemzeveer-
hoedjes echt thuishoren. De hotels zijn
er aardig, de gekostumeerde autochto
nen allervriendelijkst, het eten is na
tuurlijk simpel maar ook niet duur en
er heerst een rust die in een Neder
lands begrip niet meer te vatten is.
Heidi, een hostess van de Zwitserse
spoorwegen, presenteert lieftallig
de nieuwe vakantiepas.
Duitsers beschouwen terecht
de streek ten oosten van dat Zwarte
Woud in Baden-Württemberg en in de
top van de vrijstaat Beieren als hun
fraaiste vakantiegebied. Ik verwijs
naar hun voorkeur, terwijl de redactie
de mijne heeft gevraagd, omdat nu
eenmaal ook allerlei praktische over
wegingen een rol spelen. Gesteld dat ik
met mijni gezin met nog vrij kleine
kinderen in Nederland woonde, dan
zou ik waarschijnlijk niet verder trek
ken dan het doorgaans zonnige Moezel-
dal, ergens bij Bernkastel of een ander
aardig wijnstadje. De bergen zijn er
niet te hoog, de afstanden niet te groot,
aan zwembaden geen gebrek: een
brokje buitenland op Nederlandse
schaal.
.vorige keer schreven we op deze
pagina waar en wanneer het in de
vakantiemaanden druk is. We vergaten
daarbij te zeggen dat het dichtst be
volkte Bondsland Nordrhein/Westfalen
vanaf 22 juni tot en met 5 augustus
met vakantie gaat. En wat de bouwva-
kanties in Duitsland betreft, die wor
den daar niet, zoals bij ons het geval
is, algemeen gehouden. Ze worden
wel zoveel mogelijk tesamen met de
bedrijfsvakanties aangepast aan de
schoolvakantie in de betreffende pro
vincie. y
en dan opnieuw de Olympiade in
München, van 26 augustus tot 10 sep
tember. De meningen over de drukte
die die periode rond München zijn
nogal verschillend. Het regionaal WV-
kantoor te Beieren heeft ons echter
meegedeeld dat er tijdens de spelen
nog volop plaats in dit gebied zal
zijn.
PRIJS MAAR EENS een allesover-
treffend vakantieparadijs aan in een
land, waar zelfs de platgetreden paden
langs de Rijn nooit vervelen. Als va
kantieland mankeert aan Duitsland
toch eigenlijk alleen dat zijn keuken
zo fantasieloos is, maar dat geldt van
de noordelijke stranden (net als de
Nederlandse al te vol met stevige Duit
se toeristen) tot het gebied van
München in het zuiden (waar de ko
mende zomer een vleugje van de
Olympische Spelen mee te genieten
valt).
Luzern o Lar
<L0Buochs
Maar helemaal strikt-persoonlijk (en
na een paar slapeloze nachten van
wikken en wegen) zoek ik het zelf dan
toch maar weer in de Provence. Om
diverse redenen. Eerstens en vooral
omdat de noordeling die zijn botten
het hele jaar al tegen de reumatiek
beschermen moet, zich althans ’s zo
mers wel graag wat gegarandeerde
zonnewarmte ziet voorgeschoteld,
deshalve bijna instinctief naar*
zuidelijkste puntje van zijn continent
afzakt.
De hoffelijkheid gebiedt trouwens
erop te attenderen dat de
vlucht van Nederlanders naar
zuiden volgens Duitse deskundigen een
constante is. Daarom worden 1,7 mil
joen mark uitgetrokken voor het met
cement opvullen (geen zorg: het valt
niét op) van „Nederlands hoogste
berg”, de totaal vermolmde Drachen-
fels bij Königswinter. En dat zulk
vertrouwen niet misplaatst is, blijkt in
het Zwarte Woud. Dat is door de