PSP-Ruska
WAT 9
DAN
NOG
Bij publiciteit
of een geweldige wedstrijd of twee.
twee mogelijkheden 2
drie verschrikkelijke blunders”
19
"lx A
Erbij
sport
59
b
relativiteits
theorie over
Waarschijnlijk zou er het afgelopen weekeinde niet half zoveel publi
citeit rond Heinz Stuy zijn ontstaan als Ajax woensdag niet tegen Arse
nal zou moeten voetballen. Zou de plichtmatige manier waarop Ajax
zelfs een competitietegenstander van het kaliber van PSV moeiteloos
opzij schoof onder normale omstandigheden nauwelijks opzien hebben
gebaard, nu borrelden de angstvisioenen bij de fans weer lustig naar
boven. Als Stuy tijdens het betrekkelijk weinige werk dat hij tegen PSV
al te verwerken kreeg enkele ballen niet feilloos behandelde, hoe zou
dat dan woensdag op Highbury dan wel niet moeten gaan? Het is een
fenomeen waar Stuy wel vaker mee wordt geconfronteerd. Hij weet ook
dat zijn manier van keepen bij het publiek vaak tegenstrijdige gevoelens
oproept. Stuy heeft dat leren accepteren en legt nuchter uit: „Je merkt
het vooral aan de publiciteit die je krijgt. Als de pers na een wedstrijd
in zijn geheel naar mij toestapt, dan zijn er twee mogelijkheden: of ik
heb een geweldige wedstrijd gespeeld of ik heb twee, drie verschrik
kelijke blunders gemaakt. In het begin heb ik daar wel eens over lopen
nadenken, maar als je gaat vergelijken dan zie je dat dat niet alleen
met mij het geval is. Ook andere doelverdedigers hebben dat, hoewel
dit bij Ajax, vanwege het feit dat je niet zo vaak onder druk staat, wel
licht sterker geldt. Voor mij persoonlijk roept die manier van keepen
van mij geen twijfels op. Ik heb vorig jaar met Ajax in de Europa-cup
examen gedaan en wij zijn cum laude geslaagd.”
De leraar heette dan ook Rinus
Michels. Hoewel Stuy, bezig aan
zijn vijfde seizoen bij Ajax, pas vo
rig jaar zijn grote kans kreeg om
te bewijzen wat hij werkelijk
waard is, wil hij de invloed van
Michels niet wegcijferen. En ze
ker niet in de ook voor hem moei
lijke aanloopperiode. Stuy: „Eén
van de punten waar Michels bij
zonder sterk in was was het per
soonlijke gesprek. Dat was psy
chisch erg belangrijk. Hij voelde
feilloos aan wanneer een speler
zijn zelfvertrouwen een beetje
dreigde kwijt te raken. Dan kan
een gesprek veel ophelderen. Ze
ker in het begin.”
ZATERDAG 18 MAART 1972
-
'VVWVVVVVVVVVVVVVVVVVWVVVVVVVVVVV’
cum laude bij Ajax geslaagd
WWVWVWWVVUWWWIMAraWWWVIHMMMMMIViAMMMMMflMIIMMflMWWIWVMin^^
HANS ROMBOUTS
MARC SERNÈ
blijft alleen de afmaker van zo’n aan
val over, dus de doelpuntenmaker. Het
kan echter, door de snelheid waarmee
de handeling moet worden uitgevoerd,
ook wel eens voorkomen dat een uitgooi
op de verkeerde plaats belandt. Als je
de bal dan om je oren krijgt dan weet
datzelfde publiek je wel te vinden en
dan redeneert men: hoe kan h(j nu toch
zo stom doen?”
Maar ook op dit punt heeft Stuy le
ren relativeren. Via VSV, Telstar en nu
Ajax heeft Stuy ervaren dat het betaal
de voetbal en zeker het Europese
topvoetbal nog maar weinig roman
tiek of sentiment kent. Centraal staat
nu het resultaat. En alleen omdat Ajax
momenteel bestaat uit voetballers die
min of meer uitgaan van dezelfde ge
dachtengang is een vruchtbare samen
werking mogelijk, wat niet wegneemt
dat er ook bij Ajax misverstanden zijn.
Stuy: „Op de training sta ik wel eens
verschrikkelijk te schreeuwen. Dan voel
ik mij het beste. Des te harder ik vaak
te keer ga, des te onmogelijker zijn de
ballen die ik dan stop. Bij sommige spe
lers is dat wel eens verkeerd over ge
komen. Die voelden dat als kritiek op
hun persoonlijke prestaties. Ik doe dat
echter niet in negatieve zin, maar dan
kreeg je prompt de reactie. Als je dan
een bal doorliet dan was het van: moet
jij nu zo’n grote mond hebben? Maar
ook dat is allemaal na afloop weer uit
gepraat. Die mogelijkheid is er geluk
kig bij Ajax. Vooral ook met Kovacs.
Maar dat hangt ook nauw samen met
de professionele instelling die het elf
tal heeft. Er kan ook gepraat worden
omdat iedereen zich toch wel bewust is
van de specifieke problemen, die een
ander heeft. Dat is ook de kracht van
het elftal binnen het veld”.
en ik weet als geen ander hoe gedepri
meerd je op een gegeven ogenblik kunt
raken. Daarom praat ik alles zoveel mo
gelijk met Sies uit”.
Typerend voor het Ajax van dit mo
ment is het zelfvertrouwen. Ook Stuy
is het grote verschil in voetbal tussen
Ajax en Arsenal in Amsterdam niet ont
gaan en daarom ziet hij de ongetwijfeld
lastige return niet met overdreven be
zorgdheid tegemoet. Stuy: „Ik heb er
wel goede hoop op. Tenslotte hebben
wij de afgelopen jaren echt wel laten
Daar komt bij dat Stuy in Amsterdam
niet erg geïmponeerd is geraakt door de
manier van voetballen van Arsenal. Hij
merkt op: „Wat dat betreft verkeert het
Engelse voetbal nog in hetzelfde sta
dium als drie seizoenen geleden. Daar
is niet veel verandering in gekomen.
Qua voetbal vond ik Arsenal echt niet
indrukwekkend. Het speelt heel ander
voetbal. Voor het publiek misschien erg
aantrekkelijk. Maar als ik dan mijnheer
Mee hoor, die rustig durft te stellen
dat Ajax in Engeland nog niet eens tot
de eerste zes zou behoren, dan zeg ik
op mijn beurt: hoe ziet het voetbal van
Ajax er dan uit? Dat valt niet met el
kaar te vergelijken dacht ik. Ik geloof
dat Ajax zelfs in bepaalde situaties wel
eens de neiging heeft om juist teveel te
voetballen. Het spel is vaak zo prachtig
en de spelers zijn zo artistiek ingesteld
dat het voor Ajax moeilijk is om rustig
af te wachten wat de tegenstander
gaat ondernemen”.
Toch laaien de emoties rond de figuur
van Stuy, na een succesvol eerste jaar
met als hoogtepunt het winnen van de
Europa-cup, vaak nog hoog op. Maar
ook dat valt grotendeels terug te voe
ren tot het feit dat hij als keeper een
veel kwetsbaarder positie inneemt dan
een andere speler in het elftal. Een
blunder van een veldspeler kan meest
al nog wel gecorrigeerd worden, een
fout van een keeper doorgaans niet.
Stuy: „Ik probeer bjj een afgeslagen
aanval de bal altijd weer zo snel moge-
lijk in het spel te brengen. Dat is een
paar keer zo goed gelukt dat het elftal
er op een spectaculaire manier zijn
voordeel mee kon doen. In zo'n geval
vergeet men vlug bij wie de aanval
eigenlijk is begonnen. Voor het publiek
zien dat wij, als het er op aan komt,
ook kunnen verdedigen. Anderzijds
blijft het allemaal theorie. Ook tegen
Celtic had je de garantie dat het on
stuimig zou aanvallen. De praktijk was
dat wij in Glasgow binnen twintig mi
nuten drie opgelegde kansen kregen.
Misschien valt dit niet helemaal met
elkaar te vergelijken omdat je daar ten-'
slotte een 3-0 voorsprong verdedigde
maar er zit toch een bepaald patroon in
onze Europacupwedstrijden. Zeker ook
in Amsterdam”.
„Vorig jaar tegen Celtic speelden wtf
ook een eerste helft met prachtig voet
val waarbij de tegenstander nauweljjk
tijd had om op adem te komen. Toen
vielen de doelpunten ook in de tweede
helft. Terwijl nu met die overwinnings-
treffers tegen Arsenal in feite precies
hetzelfde gebeurde. De verklaring is
volgens mij dat je steeds merkte dat je
na zo’n enorme eerste helft na rust toch
weer even naar je wedstrijdritme moest
zoeken. Juist in die periodes zocht de
tegenstander de aanval. En juist dan
vielen voor ons de doelpunten. Dat moet
in Londen ook kunnen. Hoe onstuimig
Arsenal ook tekeer zal gaan je hebt
toch de garantie dat je hoe dan ook
mogelijkheden krijgt. En dat is een erg
geruststellende gedachte”.
Daarom voorziet Stuy nog niet zo
snel een terugslag. Hij meent: „Ajax
volgt een attent aankoopbeleid. Boven
dien heeft het een selectie waarin de
reserves praktisch gelijkwaardige
krachten zijn.” Toch zou het voor We
ver geen eenvoudige zaak zijn om plot
seling in zijn voetsporen te moeten tre
den. Stuy: „Dat kan inderdaad moeilijk
zijn. Daarom praat ik veel met Wever.
Ik kan hem erg goed begrijpen. Ik heb
zelf een tijd op de reservebank gezeten
Er komen te weinig constructieve
voorstellen vanuit de al of niet ge
organiseerde sportwereld naar de po
litieke clubhuizen, waarin hopmannen
of zo men wil captains als Andriessen,
Wiegel, Aantjes, Van Mierloo of Den
Uyl doenerig zijn. Er is wel bij de
NSF de grote drijvende kracht achter
de eindelijk wat langzaam op gang
komende sportcar, Willem van Zijll,
die duwt en sjort aan die car, maar
die tevens zo langzamerhand toch de
last van vele jaren bierkaaigevechten
als een verdovende last op de rug
gaat voelen. Hij kan alleen die sport-
car ook niet opduwen tegen die berg
van onwil, onkunde, onbegrip (verder
naar eigen gelieve in te vullen). Wil
lem, alternatief staatssecretaris van
sport, is wel in gezelschap van pak
weg een jonkheer, die gaarne
telegrammen aan het koninklijk huis
stuurt tijdens de vergadering of een
bestuurslid van een bond, die een
atlete verbiedt de mond open te
doen, haar schorst, dan haastig terug
krabbelt en verder doet alsof de neus
bloedt. Merk toch hoe sterk
Willem moet alsmaar in zijn eentje
zwoegen. Hij is als de brave pa, die
zich in het zweet des aanschijns het
schompus duwt tegen zijn auto, ter
wijl dikke („neem nog een snoepie”)
moe er in blijft zitten, zich niet be
wust, dat zij de versnellingspook
door een ongewilde beweging in de
vier heeft gezet.
En bovenaan die berg van onbe
grip etc. etc. etc. staan de politieke
hopmannen, die roepen: „Zie toch
eens, geachte afgevaardigden, hoe
deze goede lieden aan zelfwerkzaam
heid doen en zie toch eens, dat zij
toch maar in een auto zitten. Wel
vaart, politieke vrienden, die sportcar.
Welvaart, die zij toch maar aan onze
slagvaardigheid te danken hebben”.
En de groot-politieke leider, een
gezette figuur, dat niet verraadt, dat
de man zelf sport of trimmen in zijn
eigen wereldje heeft ingepast, glim
lacht vanuit een (Von-)hoffjes men
taliteit. Men kent die mentaliteit: zit
tend achter het venster van de on-
benaderbaarheid, door dat typisch
Nederlandse attribuut, het spionnetje,
loerend. Overal in het straatje bij
willen zijn zonder dat dat iets kost.
Alleen als er snoepreisjes te verdie
nen zijn dan gaat het deurtje open.
Dan reist men spoor- of vliegtuigslags
naar het Olympisch Stadion (Ajax)
of Sapporra, alwaar men ter plekke
handen schudt en roept: „bravo, dat
hebben we toch maar gefikst”. Men
smijt er nog een telegrammetje tegen
aan en gaat dan wij bezigen de
eigen hoffjestaal over tot de orde
van de dag.
Tegen de tijd, dat er verkiezingen
komen en men de grote massa moet
bereiken, omdat daar de stemmen
buik te pakken valt, is iedereen in
eens vol begrip voor de noden van
de sport. Dan vindt men dat er aan
dit maatschappelijk belangrijke aspect
(„met het oog op de recreatieve ont
wikkelingen, de toenemende vrije tijd,
met het oog ook op welvaart en wel
zijn voor iedereen, met het oog op
de blablablaiets gedaan
moet worden. Maar zie: zodra het
kalenderblaadje is afgescheurd, waar
op de verkiezingsdatum was aange
kruist, gaat men weer rap over tot de
eerder genoemde orde van de dag
en vraagt de minister of in 's hemels
naam nu eens niet die overwegbellen
wat zachter kunnen klingelen.
Ik geloof, dat ik een aardig voor
stel heb aan de sportwereld en de
politieke spoorzoekerij. Sponsoring
is in tegenwoordig. Waarom besluiten
de politieke partijen niet over te gaan
tot het sponsoren van sportgroepe-
ringen? Subsidie daarvoor kan bij de
overheid verkregen worden in het
kader van de partijpolitieke activitei
ten. Dan snijdt het mes aan twee
kanten.
De KVP kan zijn conservatieve
aanhang tevreden stellen door de
NKS-clubs in een geelwit hooggeslo
ten shirt te steken en zijn progres
sievere achterban te gerieven door
de turnsters met laag uitgesneden
KVP-pakjes op de evenwichtsbalk te
zetten. Cricketers en roeiers zijn
uiteraard voorbehouden aan de VVD
met insluipmogelijkheden voor D’66.
De PvdA zal de felrode shirtjes om
de hals hangen van eigengereide
sportvrouwtjes als Mieke Sterk. Den
Uyl doet er in de concurrentieslag
met DS 70 goed aan ook wat rose
reservetruitjes achter de hand te hou
den voor zijn niet-nieuw-linkse rak
kers. Het zaterdagvoetbal lijkt me het
ideale sponsor-terrein voor AR en
CHU. Het ongewapend vechten (ge
broken geweertjes) zou iets voor de
PSP kunnen zijn: PSP-Ruska. Voor
Marcus Bakker en de zijnen valt er
misschien eer te behalen bij de on
tevreden vereniging van voetbaloefen-
meesters. Van der Leek, Brand en
Rab in een rood pak met een klein
hamertje en sikkeltje op de rug.
Tenslotte zouden alle politieke for
maties op de dag der verkiezingen
elkaar kunnen treffen in een wieler
wedstrijd om het politieke merken-
kampioenschap van Nederland. In een
ronde van het Binnenhof. Hé, alweer
dat hofje
Heinz Stuy is vorig jaar al
r
