RADAR-OGEN VAN DE RAF WAKEN OVER VEILIGHEID VAN HET LUCHTVERKEER Vrijbuiteren in het luchtruim is er met meer bij '“SS® t S» s» «ft 1 ft F s SS i W’ Jiltf so VA® h;i ju fel 13 I ui ti ju n ICB'i DONDERDAG 23 MAART 1972 roepen. - s /5 i5 $5 <5 85 «1 41 I - Al TO t J»J b HMN 10 II fis I I? f) i ..«K> FF I »z n H Al Ai AJ II tl n 1 Ji OW .151 B 050 1’5’ Wffi 100 15: ffJOÜ m 151 CONTRALS wmo 51 N DE TIJD dat een vliegtuig nog een aeroplaan heette, was de vlieger zo vrij als een vo gel in de lucht. Hij kon, eenmaal daarboven, doen en laten wat hij wilde; de ganse hemel behoorde hem toe. Vandaag de dag is alle luchtverkeer aan strikte voor schriften gebonden. Voorschriften met betrekking tot de koers, de vlieghoogte, tijden van vertrek en aankomst en meer van zulke din gen. Wijkt de vlieger ook maar een paar meter van zijn route af, dan wordt hij ogenblikkelijk door „ground control” tot de orde ge- '£-"l wnw» t KMI R IMt! W SÜÜ 4 KM SMI »ii i bh i k j mi ii mh Wl fOBKAST fflUJO m l||| 3M0 Ofl I! H o var I h S2030 VAR |1 i» r .'in ghi I1 o 4 1» i ■ti H .4 0 7 IA COf^ Ut11* 1 Wi ttK9 CjOMH ftfMt HET CENTRALE zenuwstelsel van deze gronddienst is Northern Air Traf fic Control in Lindholme bij de stad Doncaster. Hier werken, in een sche merige zaal als een bioscooptheater, dag en nacht zo’n zestig mensen samen Spanning op de gezichten van de radar-operators achter hun scher men. Elke man kan tot vier vlieg tuigen tegeljjk in de gaten houden. Een der wanden van Air Traffic Control verschaft in lichtgevende cijfers, landkaarten en plaatsnamen alle informatie die de radarmensen nodig hebben om de vliegtuigen in goede banen te leiden en te houden, o.a. barometerstanden In diverse sectoren, windkracht en windrichting- verwachtingen en wat dies meer zij (rechts). i verslappen. Daarom werken de mensen hier slechts twee uur achtereen, waar na ze een pauze van een uur krijgen. Ook dan is het inspannend genoeg, maar het werk zelf is fascinerend: ik zou niet anders meer willen Chef-coördinator van „ground-con trol”. Links een assistent die elke beweging dubbel controleert. Rechts de officier die de verbindingen tot stand brengt tussen de vliegers en de radar-consoles. Links: een radar- unit. De man op de voorgrond bedient een azimuthaal- „tracker” die hem in staat stelt, de hoogte van het te volgen vliegtuig te berekenen. X - CHMNe OWiffiO II 41 45 44 il CHEF VAN DIENST is „flight lieu tenant” B. C. Jones, een lakonieke dertiger. Bij hem komen alle levens draden van het zenuwstelsel samen: de gegevens van de 14 radarunits, waarop dikwijls meer dan zestig vliegtuigen tegelijk als kleine vlekjes oplichten. En of hij dan maar zorgen wil, als hoofd coördinatie dat dat allemaal veilig en wel onder, boven en naast elkaar zijn reis kan vervolgen DAN KOMT zijn assistent-coördina- tor hem roepen. „Er is een kist in D-4 die boven zijn zone vliegt. We hebben hem opgeroepen, maar hij schijnt ons niet te ontvangen.” Luitenant Jones is al weg. Hij duikt achter zijn controlescherm, manipu leert met een aantal knoppen en roept de rebel op. Gelukkig werkt de radio verbinding nu wel, en de piloot wordt terechtgewezen: BX 15-0, terug naar uw vlieghoogte!” 51 5S |l <14 II i) H I» if i? 14 om luchtrampen te voorkomen. Een wand van de zaal is bedekt met licht gevende landkaarten, tabellen en cij fers omtrent weer en windkrachten, barometerstanden, vlieghoogten en po sities van vliegtuigen binnen het con- trole-gebied, dat 12.000 vierkante mijl in het noorden van de Britse eilanden omvat. COMMANDANT van Northern Air Control is Air Commodore E. W. Ta- con, een hoge RAF-officier. Hij ont hult dat hier tegenwoordig zo’n 11.000 militaire en burgervliegtuigen per maand worden „afgehandeld” maar dat er desondanks tot nog toe geen ernstige vliegongelukken in zijn gebied zijn voorgekomen. „Maar dat is ergens meer geluk dan wijsheid” verklaart hij, „want ondanks al onze voorzorgen kan er altijd iets mis gaan, bijvoor beeld als de weergoden plotseling lui men krijgen, zoals dat hier in deze TEGENOVER die wand zitten veer tig man achter radarschermen en an dere controle-apparaten. Elk van de 14 radarconsoles heeft een bereik van 140 mijl op 25.000 voet vlieghoogte of van 60 mijl voor het „spotten” van lager- vliegende toestellen tot op 5000 voet hoogte. Tezamen dekken zij het gehele, immense controlegebied. Iedere console-„unit” bestaat uit een radarscherm en een zogenoemde azi- mutale hoogtevinder, bemand door twee experts. Elke set kan vier vlieg tuigen tegelijk in de gaten houden en „behandelen” hetgeen betekent dat men ervoor zorgt, dat geen vliegtuig i „GEEN gemakkelijke taak” erkent hij, „en een enorme verantwoordelijk heid. Wij werken hier voortdurend on der hoogspanning en je concentratie kan, bij de tegenwoordige vliegsnel- heid, geen fractie van een seconde AAN DE MANNEN van „ground control” is de lang niet eenvoudige taak, heel dat intensieve luchtverkeer in veilige banen te leiden en te houden. Een der drukst-bevlogen gebieden van West-Europa is het gebied van Noord- Engeland, waar niet alleen tal van internationale luchtlijnen elkaar krui sen, maar bovendien de Britse lucht macht belangrijke vliegbases heeft. een andere machine dichter nadert dan tot op vijf mijl hemelsbreed en tot op 2000 voet wat de vlieghoogte betreft. Men controleert ook de „gangen” van vliegtuigen die van airstrips of lucht havens opstijgen of er gaan landen, terwijl er tevens service wordt ver leend voor testvluchten of andere bij zondere proeven, onder andere bij snelheidstesten voor militaire vliegtui gen. stormhoek van Engeland vooral in voor- en najaar zo vaak voorkomt. Dan zijn ineens al je calculaties waar deloos en moet je gaan improviseren om alles daarboven in veilige banen te houden.” En haastig klopt hij af op het enige stukje hout dat onder zijn bereik is: een kistje met Engelse pijptabak 'WV' VRIJBUITEREN is er dus echt niet meer bij. Voor elke vlucht van luchtreus tot sportkistje is een bin dend vliegplan voorgeschreven. En dat is harde noodzaak bij de huidige ver keersdichtheid in hoger sferen, want anders komen er onherroepelijk brok ken. 1 15 H41 O I sn-l ft 5l(H 14 i l»i Mm 9 BX 15-0 antwoordt, in Jones kopte lefoon: Roger, I will follow instructi ons. Over and out En even later meldt radarconsole IV: BX 15-0 op correcte vlieghoogte Alweer een mogelijke vliegramp voorkomen -■ F «ft e

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1972 | | pagina 13