KUBRICK: A CLOCKWORK ORANGE
In mei stad
Visioen
vol muziek
over onze
toekomst
FILMS IN AMSTERDAM
Van Gogh trok
ruim miljoen
naar Orangerie
Aiphenaar
Eerste vijf vergunningen
regionale televisie
Demonstratie.
Sony Quadrafonie
„Liefdesbrief”
bijna hersteld
ETJïïïTT
i
OLYMPIADE
Nederland in de
Wibo van de Linde
Vierde deel over
wereldoorlog
Sinjavski schreef
over gevangenis
weg bij AVRO
PRIJSWINNAARS
DERDE RONDE!
GOUD
ZILVER
PROFICIAT!
DOE MEE!
BRONS
17
VRIJDAG 14 APRIL 1972
16
Hersenspoeling
WINKEL OOK EENS GRATIS 1
GEEN RECLAME EN WEL EXPERIMENTEN
Oscar-films
V oorwaarden
N achtvoorstellingen
waarvoor u uw oude apparatuur
ontwikkeld die met 2 extra
Quadrafonie-systeem maakt van elke goeie stereo-installatie.
I
niet hoeft weg te gooien.
Wegens sfeer
„TOUR DE VILLE”
IN DEN HAAG
KRUISWEG 47-49 HAARLEM-TEL. 023-320244
A.S. ZATERDAG
AMSTERDAM De film die op
zichtig ontbrak bij de Oscar-plechtig-
heid in Hollywood van afgelopen
maandag, was waarschijnlijk „Clock
work Orange” van Stanley Kubrick,
niet alleen nu al de meest omstreden
film van de laatste tijd, maar tegelijk
de film met de meeste „nominaties”,
dus hoogste verwachtingen voor een
Oscar-onderscheiding. Het niet-noe-
men van de film bij de uitreiking van
de fel-begeerde beeldjes, zelfs nipt
(als een soort troostprijs) vanwege
zijn uitzonderlijke fotografie of zijn
opmerkelijke decors, geeft te denken
en dan niet in de richting die Stanley
Kubrick gehoopt heeft te bereiken
met zijn kostbaar en doorwrocht
werkstuk. Want dat is het eerste wat
opvalt bij „Clockwork Orange”, de
film is het resultaat van langdurig
nadenken, van moeizaam werken en
van een geldverslindende verzorging
die nauwelijks meer van deze tijd is.
Boodschap
In najaar gereed
Nieuwe presentatie
Subtiele De Sica
De eerste geluidsrevolutie
Kom ’es gauw bij ons langs. Zult u het met eigen oren
horenhet verschil tussen Sony Quadrafonie en stereo is nóg
verpletterender dan tussen stereo en mono.
Geen popconcerten meer
in de Albert Hall
speakers (hoeven geen dure te zijn) een sensationeel
maar ook kaatsend via het
plafond, de vloer en alle vier
de wanden.
En schrik nu niet, u hoeft
uw stereo-installatie niet op
straat te zettenSony heeft
een unieke ’SQ 4 Decoder’
Filmmuseum
Met Quadrafonie krij'gt
u de volle totaalsound, zoals
V die ook in een concertzaal uw
oren bereikt.
Niet alleen rechtstreeks
vanaf hefpodium (stereo),
--*- 1- -X
i
ADVERTENTIES
de 200 winnaar»
nieuwe Van Gogh-museum te worden op-
gehangen.
ADVERTENTIE
DEN HAAG Den Haag zal in de
maand mei een stad vol muziek zün. Het
Residentie-Orkest komt naar de bevolking
toe in acht scholen, een bejaardentehuis,
twee sporthallen, vjjf kerken vier fabrie
ken, twee ministeries, twee winkelcentra,
zeven theaters, een ziekenhuis, een gevan
genis, een gebouw voor amateuristische
kunstbeoefening en in een museum.
De Sica heeft na zijn neo-realistische
inzet met films als „Fietsendieven”, „Won
der in Milaan" en „Uberto D.” jarenlang
geprobeerd zich elegant zonder al te grote
concessies in te passen in het commerciële
filmbedrijf. Het is hem noch in het komi
sche genre („Goud van Napels”, „Huwe
lijk, Italiaanse stijl”) noch dramatisch
(„De verdoemden van Altona”) gelukt zijn
vroeger meesterschap ook maar in de
verste verte te benaderen.
(Van onze RTV-redactie)
DEN HAAG. Goorle, Melick-Herken-
bosch, Dronten en de Bijlmer zijn de ge
meenten c.q. buurtschappen die in aanmer
king komen voor een zendmachtiging tot
15 april de gehele dag
in onze hifi stereo showroom.
^(mtcoca-cou.
De bijzondere concerten onder leiding
van Dufallo brengen op 13 mei typisch
Amerikaanse muziek van Brant Brown,
Ives, Varese en Cage, en op 25 mei rond het
ballet „Apollon musagete” van Stravinsky
actuele muziek van Ligete, Schat, Halffter
en Scriabine.
Regisseur Kubrick heeft veel willen
zeggen over onze samenleving of beter
gezegd over de samenleving die we nu
aan het voorbereiden zijn, die als het
ware voor de deur staat en hij heeft
daarbij alles willen vermijden wat aan
enige vorm van realiteit zou doen denken.
Zijn film is een visioen, een nachtmerrie,
zo men wil, een groteske vergroting en
vertekening van de dingen die we nu nog
schouderophalend misschien accepteren,
maar die uit zullen groeien tot de bange
droom die .Clockwork orange” heet.
Op woensdagavond 19 april vertoont het
Nederlands Filmmuseum een negental
korte undergroundfilms, afkomstig uit de
Canyon Cinea Co-op, de westkust-tegen-
hanger van de New Yorkse ondergrondse
filmgroepering die door Jonas Mekas ge
sticht werd. Twee vertegenwoordigers van
de Canyon Cinema, David Boatwright en
Anne Severson die momenteel een tour
nee door Europa maken, zullen aanwezig
zijn. Donderdag daarop wordt de Canade
se serie voortgezet met „The tragid diary
of Zero, the Fool” van Morley Markson.
trale figuur is. Hoewel geweld en ver-
krachtig, vooral in het eerste deel van de
film een belangrijke plaats innemen, is
het thema van boek en film niet zozeer
de dictatuur van agressieve jeugdbendes
of de onvoldoende tegenmaatregelen van
de huidige maatschappij tegen dergelijke
uitbarstingen van haat en terreur dan wel
het kostbare bezit van de vrije wil, dat
bedreigd wordt door de ridicule reclasse-
ringsmethodes, die onze samenleving als
tegenmaatregelen tegen de opdringende
misdaad gaat gebruiken.
Natuurbehoud-prijs. Graaf Lennart Ber
nadotte, voorzitter van de internationale
jury voor de toekenning van de Euro
pese prijs voor natuurbehoud, heeft in
Straatsburg die prijs uitgereikt aan de
Brit Max Nicholson, die leider is van de
Britse vereniging voor natuurbescher
ming en auteur van het boek „Opstand
van het milieu”.
werk van De Sica volkomen ontbrak,
heeft de filmer deze familiegeschiedenis
over een periode van vijf jaren in beeld
gebracht. De lichtelijk decadenteen in
zichzelf gekeerde sfeer van de Finzi Cor-
tini-familie, hun verblinde houding ten
opzichte van wat om hen heen gebeurt, de
moeilijke contacten met de buitenwereld,
dit alles wordt met veel gevoel voor een
voorbije tijd en met een zekere weemoed
beschreven. Beter bewijs dat hij zijn
kunst niet verleerd heeft en zijn idealen
niet helemaal ontrouw is geworden had
Vjttorio de Sica niet kunnen leveren en
de onderscheiding van zijn film is mis
schien voor hem een stimulans om voort
aan minder te letten op modieuze stro
mingen binnen een bedrijf, waarin hij
zich nooit goed heeft weten aan te passen.
Een andere, zij het niet bekroonde pre
mière vindt plaats in Cineac Damrak en
Rialto die beide Don Siegels „Dirty Har
ry” vertonen, een harde politiefilm met
Clint Eastwood als een door eigen supe
rieuren tegengewerkte inspecteur die ach
ter een maniakale moordenaar aanzit en
tenslotte tijdelijk vrijaf uit de dienst moet
nemen om de gevaarlijke misdadiger in
zijn eentje op te jagen en onschadelijk te
maken. Een spectaculaire film vol geweld
en sensatie, maar bekwaam gemaakt door
Don Siegel die met grote vindingrijkheid
tot meer dan één spanningsclimax in zijn
werk weet te komen.
nieuw en zelfs de slotscène waarin een
minister die politieke munt uit de nieuwe
behandeling van misdadige elementen
hoopt te slaan, in het gevlei bij Alex
probeert te komen, is in zijn absurde
humor nauwelijks origineel te noemen.
De Milk-plus bar in „A clockwork
orange”.
DEN HAAG Komend najaar zal het
vierde deel van de in totaal acht a negen
delen omvattende geschiedschrijving over
het Koninkrijk der Nederlanden in de
tweede wereldoorlog in druk verschijnen.
De toenmalige minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, mr. J. M. L,
Th. Cals, die onlangs is overleden, heeft
in 1955 de directeur van het Rijksbureau
voor Oorlogsdocumentatie, prof. dr. L. de
Jong, de opdracht verleend die geschie
denis te schrijven. Tot dusverre zijn van
de reeks drie delen verschenen: „Voor
spel”, „Neutraal” en „Mei ’40”.
Bij de verschijning van het derde deel,
in maart 1970, heeft dr. De Jong al mee
gedeeld dat de samenstelling van het vier
de deel, dat de jaren van bezetting tot
onderwerp zou hebben, aanzienlijk meer
tijd zou vergen. Het eerste en het tweede
deel zagen, nadat dr. De Jong in 1955 met
de uitvoering van de opdracht was begon
nen, in 1969 het licht.
In het voorwoord van de serie, opgeno-
men in het eerste deel, schreef dr. De Jong
dat de uitvoering van de opdracht, gere
kend van 1953 af, tenminste vijfentwintig
jaar zou vergen.
Daarom is „De tuin van de Finzi Corti-
ni’s” een aangename verrassing, een be
scheiden, bijna onopvallende film over
een joodse familie in het Italiaanse Ferra
ra tussen de jaren 1938 en 1943. De Finzi-
Cortini’s behoren tot de rijke, aristocrati
sche joden die buiten Ferrara in een door
tuinen en muren van de buitenwereld
afgeschermde villa een geïsoleerd bestaan
leiden. De veranderde politieke situatie
schijnt hen nauwelijks te beroeren, in een
op fatalisme gelijkende berusting denkt
de familie voor het naderend onheil ge
spaard te blijven. De enige die regelmatig
toegang heeft tot dit besloten leven is een
joodse vriend van de familie die hopeloos
verliefd is op de dochter, maar om maat
schappelijke en andere redenen geen kans
bij haar heeft.
Niemand tracht zijn noodlot te ont
vluchten, men tracht zich aan te passen
aan de veranderde omstandigheden en zo
min mogelijk op te vallen, maar dat alles
blijkt onvoldoende. De slotscène speelt
zich af in een schoollokaal, waar de joden
van Ferrara door de Duitsers bijeengedre
ven zijn voor de gevreesde deportatie.
Met een subtiliteit die in het latere
Voor de stadstoernee splitst het orkest
zich op in twee kamermuziek-orkesten van
elk zo’n 40 man en een kleiner kamermu-
ziekensemble. Dirigenten zijn Willem van
Otterloo, Hans Vonk en Richard Dufallo.
Gedrieën presenteren zij tot besluit op 3
juni in het Congresgebouw het concert
voor de Haagse burgerij, waar op o.m. een
„Spectacle coupe” wordt geboden.
Dufallo dirigeert de twee bijzondere con
certen met groot orkest in het Congres
gebouw waarvan dat op 13 mei de wereld
première biedt van een werk van de Ame
rikaanse experimenterende non-conformist
en pionier John Cage, die gevraagd is het
concert te komen toelichten. Het Mobiel
Ensemble Nederland zal dit concert met
een Cage-project voortzetten.
Behalve het Kindertheater „Psst” en het
Mobiel Ensemble Nederland, werken aan
de concerten in mei ook mee: het Konink
lijk Conservatorium en het Heidelberger
Ballet.
(10 minuten GRATIS WINKELEN)
Mevr. Broens. Goor (Ov.)
Mevr. Esser-Ólieslager, Tilburg
L. Vermeeren, Horst
(7Va minuut GRATIS WINKELEN)
M. W. Sieraal-van Drunick, Den Haag
A. van Roon-Jansen, Ede
L. J. Leeman, Den Dolder
B. Hut-Cramer, Amsterdam
Het Residentie-Orkest wil niet alleen re
gionale, maar ook sociale spreiding nastre
ven. Het wil alle wijken aandoen, maar
dit bleek niet mogelijk. Evenmin konden
alle scholen, bedrijven, ministeries e.d.
worden „bespeeld”, maar het orkest wil
dit later inhalen.
het doen van experimentele TV-uitzendin-
gen.
De definitieve machtiging zal de minis
ter van CRM eerst afgeven als de Omroep-
raad hem het advies gegeven heeft over
een aantal voorwaarden waaromtrent de
minister gevraagd heeft. De Omroepraad
komt 21 april bijeen. De kwestie van de
experimentele televisie kan dan aan de
orde komen, maar, zoals bekend, tracht
de raad ook nog vat te krijgen op een an
der heet hangijzer: de statusbevordering
van de Evangelische Omroep (EO).
Aan het eind van het vorig jaar is van
regeringszijde reeds gezegd dat het aantal
vergunningen voor het verzorgen van ex
perimentele TV-uitzendingen op de vingers
van één hand te tellen zou zijn. Dat komt
dus overeen met het aantal van vijf hier
boven genoemd.
AMSTERDAM. De filmwaarderingen
van de Academy of Motion Pictures Arts
and Sciences, uitgedrukt maandag jl. in
het toekennen van diverse Oscars, kan de
Amsterdamse bioscoopbezoeker deze week
makkelijk aan eigen smaak toetsen. „The
French connection” die zijn tiende verto-
ningsweek in Flora is ingegaan, kreeg
maar liefst vijf van de semi-gouden
beeldjes die als Oscar bekend zijn gewor
den. Het Amsterdamse succes van de film
loopt dus al min of meer parallel met de
waardering van de Hollywoodse Academy
die onder meer regisseur William Fried-
kin, hoofdrolspeler Gene Hackman,
scriptwriter Ernest Tidyman en cutter
Jerry Greenberg (die de sensationele ach
tervolging uit drie weken opnamemateri-
aal monteerde) onderscheidde.
Naast Gene Hackman als beste acteur
van het afgelopen jaar werd Jane Fonda
tot beste actrice uitgeroepen naar aanlei
ding van haar rol in „Klute”. Ook deze
film (van Alan J. Pakula) is in Amster
dam te zien en wel in Roxy, waar hij zijn
zesde week is ingegaan. En tot de beste
buitenlandse film werd maandag in Hol
lywood Vittorio de Sica’s „De tuin van de
Finzi Cortini” uitgeroepen, een fraaie „co
me back” van de Italiaanse meester aan
wie in Berlijn het vorige jaar al een
Gouden Beer werd toegekend en die nu
overhaast in Calypso is ingezet.
Alex wordt tegen het einde van de
eerste helft van de film, nadat hij zich
aan allerlei wreedheden en perversiteiten
te buiten is gegaan, wegens moord en
verkrachting gearresteerd en tot een aan
zienlijke gevangenisstraf veroordeeld.
Maar door zijn goed gedrag dat bovendien
van berouw over zijn verderfelijk verle
den getuigt, wordt hij het proefkonijn van
een nieuwe hervormingsmethode waarbij
vergelijkbaar met de uitwerking van een
bepaalde pil bij alcoholisten, een fysieke
weerzin tegen misdadige en agressieve
neigingen wordt opgeroepen.
Zo wordt Alex omgeturnd tot een brave
jongen die na twee weken de gevangenis
mag verlaten om dan de wraak van de
ordentelijke maatschappij in volle om
vang op zich te voelen neerdalen. Zijn
voormalige slachtoffers blijken dan niet
minder perfide in het uitdenken van de
structieve tegenmaatregelen dan de ge
vreesde Alex van destijds.
Deze omkering van waarden is niet
MOSKOU (AP) Andrei Sinjavski, de
Russische schrijver die in 1966 werd ver
oordeeld voor het schrijven van „anti-
Sovjef’-litteratuur, die in het buitenland
werd gepubliceerd, heeft een lang verslag
geschreven over zijn verblijf van zes jaar
in de gevangenis.
De titel van het ongeveer 500 pagina’s
tellende boek is „Een stem uit het koor”.
Het is nog niet bekend of Sinjavski het
wil publiceren. Tot nu toe circuleerde er
alleen een gestencilde versie van zijn
boek.
Er worden aan de machtiging enkele
voorwaarden verbonden. In de eerste
plaats mag er geen reclame worden ge
maakt en moeten de uitzendingen experi
menteel zijn.
De nadere voorwaarden waarover de
minister advies heeft gewaagd aan de Om
roepraad behelzen de beheersvorm (de ge
dachte gaat uit naar een stichting), het
terrein waarop de experimentele TV zich
mag bewegen en dat waarop zij beslist
niet mag komen.
Minister Engels heeft destijds al te ken
nen gegeven dat zaken die hij niet behoeft
te regelen ook niet geregeld.zullen worden.
Met andere woorden, Kubrick wil de
mensen die „de tekenen des tijds” niet
verstaan of niet willen verstaan, wakker
schudden. Dat klinkt wat zwaarwichtig,
maar dat is precies de indruk die de film
nalaat, waarschijnlijk ook door zijn be
werkelijke vormgeving die mede het ef
fect van naderend onheil moet versterken.
„A clockwork orange” is gemaakt naar
een in 1962 verschenen roman van de
sciencefiction-schrijver Anthony Burgess,
waarin Alex, de leider van een jeugdben
de die zich in gewelddadigheden van al
lerlei soort heeft gespecialiseerd, de cen-
LONDEN (AP) De directie van de
Albert Hall te Londen heeft meegedeeld
dat er in dat gebouw geen popconcerten
meer zullen mogen worden gehouden, om
dat die vrijwel altijd leiden tot chaos,
hysterische toestanden en schade aan het
interieur.
Verleden jaar werden er 25 popconcer
ten gehouden en daarvan was er maar een
normaal verlopen.
AMSTERDAM. Wibo van de Linde,
chefredacteur van de actualiteitenrubriek
Televizier-Magazine heeft besloten toch
weg te gaan bij de AVRO televisie omdat
naar hij zegt sinds Pasen tussen hem
en directeur Siebe van der Zee een „vol
strekt verkeerde sfeer is gegroeid”.
Vorige maand werd bekend dat de heer
Van de Linde overwoog de AVRO te ver
laten voor een functie als woordvoerder
van de hoge commissaris voor vluchtelin
genzaken van de Verenigde Naties in
Genève.
De hear Van de Linde deelde in een korte
verklaring mede, dat hij die functie alsnog
heeft aanvaard. Hij zal de AVRO op korte
termijn verlaten.
Onze gelukwensen ook aan
van een drink-cheque en de duizenden
anderen die hun aantrekkelijke beloning
inmiddels al ontvangen hebben.
Spaar de letters D-O-R-S-T onder de doppeB
van de literflessen Coke, Fanta, Sprite,
Lift en Kinley Tonic. Serie compleet? Stuur
dan het deelnemersformulier (bij uw
winkelier) of een briefkaartje met de tekst*
„Ja ik heb ze”, aan: Shopping Olympiade,-
Postbus 8370, Amsterdam-w.IL
(5 minuten GRATIS WINKELEN)
J. de Jong, Krimpen a. d. IJssel
M. Oosterlee-Kooyman, Hoogvliet
Fam. Klein-Egelink, Amsterdam
W. Woudenberg, Den Helder
M. Matzer, Velp (Gld.)
AMSTERDAM Het schilderij „De
Liefdesbrief” van Vermeer, dat vorig jaar
september uit het Paleis voor Schone
Kunsten in Brussel door „Tijl van Lim
burg” werd gestolen en later beschadigd
werd teruggevonden, zal in augustus in het
Rijksmuseum in Amsterdam kunnen wor
den tentoongesteld. De restauratie van het
doek nadert thans zijn voltooiing. Het in
schilderen is bijna gereed, daarna moet
het doek gevernist worden. Het drogen van
de vernis zal enkele maanden duren.
Het ligt in de bedoeling in augustus rond
het doek een kleine tentoonstelling in te
óChten, waarbij alle fasen van de restau
ratie in foto’s getoond zullen worden.
Alleen de wijze waarop deze bekende
elementen opgediend wordten geven de film
een misleidende schijn van gedurfdheid.
In wezen is het onderwerp oude kost,
stammend uit de tijd van jeugdbendes die
elkaar bestreden („West Side Story”!) het
is de vraag of de aangesneden problemen
over tién jaren (de film heet in de naaste
toekomst te spelen) het belang nog hebben
die hun in de film worden toegekend.
Nieuw blijft de presentatie. De bende
onder Alex, de jongen die van geweld,
verkrachting en Beethoven houdt (Mal
colm McDowell) komt bijeen in de „Milk-
plus” bar, waar naakte vrouwefiguren in
fieberglas als tafels dienen en de melk
(waaraan een bepaalde „kick” is toege
voegd) uit de borsten getapt wordt; een
verkrachting wordt voorbereid terwijl
Alex op de maat van „Singing in the
rain” de vastgebonden echtgenoot al dan
send Sn de ribben schopt, een alleenwo
nende kunsthysterica wordt vermoord met
een beeldhouwwerk dat de vorm heeft
van een mannelijk geslachtsdeel. En ga zo
maar door.
Kubricks fantasie kent ogenschijnlijk
geen grenzen, maar de doordachtheid van
ieder detail werkt voortdurend tegen,
maakt iedere vondst onwaarschijnlijk en
wekt op den duur zelfs twijfel op aan de
zuivere bedoelingen van de maker. En
zelfs al zouden die boven verdenking staan,
dan nog blijft het bezwaar bestaan tegen
een werkmethode die vaak een oogver
blindend en fascinerend schouwspel weet
op te roepen, maar die de bedoelingen
achter het werk niet of onzuiver over
brengt.
Stanley Kubrick, met een indrukwek
kend oeuvre op zijn naam waarin „Paths
of glory”, „Dr. Strangelove” en „2001: a
space odyssey” hoogtepunten waren, heeft
hoog willen grijpen. Hij heeft een gruwe
lijk beeld willen ontwerpen van onze
wereld over enkele jaren, een wereld die
door geweld, maar ook door het ont
krachten van de vrije menselijke wil
(allemaal erfenissen van onze tijd) onleef
baar is geworden. Ik geloof dat Kubrick
zijn angsten voor de naaste toekomst in
andere aspecten van ons leven had moe
ten zoeken.
In ieder geval heeft hij er mij niet van
weten te overtuigen dat zijn kleurige,
popart-achtige voorstelling van zaken, hoe
fraai ook in kleuren vastgelegd, enige
overlevingskansen bezit.
CHARLES BOOST
(Van onze correspondent)
PARIJS. De grote Van Gogh-ten-
toonstelling, die vanaf eind december in
het Parijse Orangerie-museum gehouden
werd, heeft alle bezoekrecords geslagen.
Exposities met werken van Goya (316.000)
en Matisse (347.000 bezoekers) stonden tot
dusverre aan de spits. Van Gogh is met
bijna een half miljoen mensen die beide
meesters ruimschoots voorbijgestreefd.
Overtroffen wordt Vincent alleen door
de Egyptische farao Toet Ank Amon, die
in 1967 bijna 1,25 miljoen Parijzenaars
trok, maar die belangstelling had natuur
lijk maar zijdelings iets met artistieke
overwegingen te maken.
Aan entreekaartjes heeft Van Gogh
bijna anderhalf miljoen franken in het
laad je van de Orangerie gebracht. Maar
of Vincent, die tijdens zijn leven nooit één
doek of tekening had verkocht, 80 jaar na
zijn dood nu voor een museum als goud- y/
mijn kan worden omschreven is een vraag vzw
waarop de Orangerie-directie het antwoord
nog even schuldig blijft. De gigantische
kosten aan transport, speciale bewaking
en vooral aan verzekeringen zijn nog niet
nauwkeurig uitgerekend, maar vermoede
lijk zal er wel niet zo heel veel overblijven.
Intussen werd deze week de expositie
voor het Parijse publiek gesloten. De ene
helft van de collectie gaat nog voor twee
maanden naar Bordeaux, terwijl de rest
terugkeert naar Amsterdam, om in het
„That cold day in the park”, het
debuut van Robert Altman die later met
„M.A.S.H.” en met „McCabe en Mrs. Mil
ler” naam zou maken, is vrijdag- en
zaterdagnacht in Bio te zien. En Richard
Lesters „Petulia” met George C. Scott en
Julie Christie vinden we terug in Cein
tuur. De acteur Scott („Patton”) kan men
ook tegenkomen in City, waar zijn „The
last run” van Richard Fleischer ’s nachts
wordt teruggebracht. Een ouderwetse Tar
zan (met Jock Mahoney in de titelrol
wordt in Calypso vertoond, terwijl bet
uniek schouwspel van Orson Welles in
een wildwestfilm te beleven valt in Ciné-
tol, waar Tepepa van Giulio Petroni aan
de orde is binnen het raam van „een
handvol gouden westerns”. Voor luchtig
amusement kan men dit weekeinde na
twaalven terecht in De Uitkijk, waar
„Hellzapoppin” en in Cineac Reg. Bree-
straat, waar Stanley Dones misdaadkome-
die „De man met de vijf paspoorten”
(„Charade”), met Audrey Hepburn en Ca
ry Grant, worden vertoond.
