ZUID-VIETNAM ZO GOED ALS IN TWEEEN GEHAKT FBI gaf Johnson Djakarta moet een elitestad worden depostg^ da’s makkelijk! Kado’ „bed-lectuur” Kwang Tri voor Noordvietnam gevallen Nixon: Amerika staat geen communistische zege toe Eind mei top tussen India en Pakistan achtergrond Turkije krijgt een nieuwe regering Kapitein bekent dodelijk schot Hoogtepunt JACK ANDERSON: Satirische verantwoordelijkheid in „smerige oorlog” 2 DINSDAG 2 MEI 1972 3 5 Bet jak s Platgebrand ADVERTENTIE naar wonen DJAKARTA (UPI) De hoofdstad van Indonesië is bezig snel te veranderen in een stad voor de in opkomst zijnde elite, waar geen plaats is voor armen. „Ik wil niet dat deze stad een tweede Calcutta wordt”, heeft de burgemeester van Djakarta, Ali Sadikin, gezegd. Twee jaar ge leden verklaarde Sadikin de stad „gesloten” voor de werklozen die door overbevolking en de gevolgen van het invoeren van moderne landbouw methoden hun huizen op het platteland van Java hebben moeten ver laten. aen eed -ide Arrestatie. In Athene zijn tien studenten gearrsteerd, die volgens de politie een grootscheepse betoging van studenten wilden houden tegen het huidige be wind in Griekenland. De studenten zul len vervolgd wordën wegens verstoring van de openbare orde. regeringstroepen laten. Inmiddels zijn tankversterkingen waar genomen uit de richting Laos en de hoog vlakte van Che Sanh. Via de gedemilitari- midden op de wegen en dwingen de automobilisten tot stapvoets rijden en voorrang geven. /oor toe- De toe Vol- ssen ig is een i, de vwvtr^vvwvvvwvvwvvvvvvwvvvvwvwvvwvwvvv eed» iga- vol- Id. serd ;na- lag- acht lel- va- ren cht md va- i is aar hi] ab- uto en- ssel en- ■so- oen lere ing •so lei- ROTTERDAM. De Rotterdamse re cherche heeft zondag met de arrestatie van de 36-jarige kapitein van een Spaans vrachtschip de gewelddadige dood van de 35-jarige Joegoslaaf Nicola Rosandic op- gehelderd. stad 12- 4m- uit ten op jen at- irn an ?n, ter oen rso- nen irde icht Jing uit ci- pr- uk est ?ze ito an ser Met Postgiro gratis girokaarten, die u gratis verzendt in gratis enveloppen. En nog rente toe! ts- ts- m- ter ijn >ed □r- iad lo an en an ;n- ree en lie ag Ti en SAIGON Als gevolg-van het offensief, dat de Noordvietnamezen en Vietcong-eenheden 32 dagen geleden zijn begonnen, is Zuid-Vietnam in het midden van de 14de breedtegraad vrijwel in tweeën gedeeld. Gisteren boekten de Noordvietnamezen met de inneming van Kwang Tri, op 25 km ten zuiden van de gedemilitariseerde zone hun grootste overwinning tot dusver. Het was de eerste maal in de hele Vietnamese oorlog, dat een pro- vinciehoofdplaats werd veroverd. Het verlies van deze strategisch belang rijke stad betekent een verder uiteenvallen van het noordelijk front van de Zuidvietnamese regeringstroepen. pen, alvorens zij hun bedenksels op de goegemeente loslieten. Dat is een kwestie van interne moraal en gewetensplicht, en van de vraag of men zijn verantwoorde lijkheid aankan. Een generale repetitie voor satirische programma’s ter beoorde ling van een adviescommissie zou, gezien de ervaringen, geen kwaad kunnen. Nederlandse steden van enige betekenis van de aardbodem zou wegvagen. Dat was geen loos dreigement. Het was een manier van oorlogvoeren die het laatste restje tolerantie voor een onschuldige burgerbe volking had verloren en het werd be schouwd als een „oorlogsmisdaad”. Later echter kon dat moeilijk worden volgehou den, toen de geallieerden praktisch alle grote Duitse steden en twee Japanse be volkingscentra met de grond gelijk ge maakt hadden. Amerikaanse seerde zone zouden nieuwe troepen het zuiden trekken. stad. Honderden gingen zelfs in de riolen onder de straten. Sadikin, die twee jaar geleden door ,,de Magsaysay-stichting werd onder scheiden voor de „wonderen” die hij in een stervende stad had verricht, begon in 1967 Djakarta op te vijzelen. In dat jaar had slechts 15 percent van dé woningen in de stad elektrisch licht en nog minder hadden stromend water. Vorig jaar begon Sadikin enige orde te scheppen in de verkeerschaos in de stad en nam hij maatregelen om de seizoensmigratie van 200.000 armen te keren. In 1969, een jaar voordat Sadikin de armen uit de stad ging weren, stroom den er meer dan 50.000 naar de stad. Tijdens 1971 liep dat aantal terug tot 16.885. Volgens Anderson had de Amerikaanse recherche geen bevoegdheid en ook geen rechtvaardiging tot het nagaan van het seksuele leven van prominente Amerika nen. Hij was evenmin bevoegd of gerech tigd hun drinkgewoonten en persoonlijke aangelegenheden te onderzoeken. „Maar toch heeft het hoofd van de Amerikaanse recherche, J. Edgar Hoover, een intense belangstelling aan de dag gelegd voor de vraag wie met wie naar bed gaat in Washington”, aldus Anderson. De Amerikaanse journalist heeft voorts een beroep gedaan op het Congres, een eind te maken aan de toestand, dat te veel regeringsdocumenten tot geheime stukken worden verklaard. Alle regerings documenten zouden na twee jaar niet meer geheim moeten zijn. Voor het ge heimhouden van documenten voor een periode van meer dan twee jaar zou de regering rekenschap moeten geven aan een speciale commissie bestaande uit ver tegenwoordigers van het Congres, de rege ring, de pers en het publiek. Anderson is van oordeel, dat president Nixorr verder is gegaan dan welke president voor hem in zijn vastbeslotenheid de pers er buiten te houden, die hij tracht te ondermijnen en te intimideren. WASHINGTON. (Reuter). Het hoofd van de Amerikaanse recherche, J. Edgar Hoover, heeft volgens de Amerikaanse journalist en rubriekschrijver Jack An derson geheime dossiers samengesteld over het seksuele leven van vooraanstaan de Amerikanen. Deze diensten de voorma lige Amerikaanse president Johnson tot De Joegoslaaf werd in de nacht van vrijdag op zaterdag in een bar in Rotter dam wiet een pistool doodgeschoten. De kapitein die zondagmiddag aan boord van zijn schip werd aangehouden, heeft in de loop van de avond bekend het fatale schot te hebben gelost. Aanleiding voor de schietpartij was een handgemeen tussen de Joegoslaaf en drie Spaanse zeelieden onder wie de gezag voerder. De recherche heeft ook nog en kele bemanningsleden van de vrachtvaar der, de „Ecoluisa voor verhoor vastge houden. bedlectuur. In een verklaring voor een subcommissie van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden heeft Anderson ook nog gezegd, dat hrj de geheime documen ten heeft gezien. Sinds zaterdag hadden vliegtuigen Kwang Tri niet meer kunnen bereiken als gevolg van het zware af weervuur van de Noordvietnamezen. De ongeveer 10.000 Zuidvietnamese militairen, die tot dusver de strijd hadden overleefd, trokken tezamen met vluchtende burgers in wanorde naar het zuiden. Hun enige ontsnappingsweg de hoofdweg naar het zuiden hebben de Noordvietnamezen echter 15 km verder geblokkeerd. Tegelijk met de maatregelen tegen de Betj aks heeft Sadikin verboden op straat marktkraampjes op te richten waar eenvoudige maaltijden van thee en gebakken bananen verkocht wor den. Met vrachtwagens vol politieman nen werd er tegen opgetreden. Wan neer de eigenaar zijn vernielde stallet je weer opbouwde werd het door de politie eenvoudig platgebrand. Sadikins strijd tegen de armoede lijkt nog maar pas begonnen. Het ligt niet in zijn macht de oorzaken op te heffen die de armen naar de stad drijven. Java is een van de dichtstbe volkte gebieden ter wereld en de cam pagne voor geboorteregeling staat nog in de kinderschoenen. Ongeveer 80 per cent van de Javaanse bevolking kan net in leven blijven met de verouderde en ingewikkelde methode van rijst bouw. Zelfs de grote zeis wordt hierbij niet gebruikt uit vrees voor verminde ring van de werkgelegenheid. De rijst wordt uit tracitie geoogst met kleine kromme meisjes die slecht iets groter zijn dan een zakmes. De groene revolutie brengt echter langzamerhand nieuwe methodes die het werk van miljoenen boeren in gevaar brengen. Werkloos en ontwor teld zoeken zij hun toevlucht in de stad. „Voor een hongerige boer zijn zelfs de vuilnishopen van de stad aan trekkelijk,” aldus een deskundige. Onder het bestuur van Sadikin laat Djakarta alleen degenen toe die kunnen bewijzen dat zij in de stad te werk gesteld kunnen worden en in staat zijn bij de stadsfunctionarissen een borg som neer te tellen die tweemaal zo hoog is als het bedrag voor hun terug reis. Nadat Indonesië in 1949 onafhanke lijk was geworden, heeft Djakarta, tot dan toe Batavia geheten, meer dan vier maal zoveel inwoners gekregen. Het zijn er nu 4,5 miljoen. Deze twintig jaren van onbeheerste groei ging ge paard met economische wanorde in het land. Terwijl oud-president Soekarno zijn hoofdstad vol bouwde met miljoenen dollars kostende monumenten stroom den zijn landgenoten de stad binnen en bouwden krottenwijken langs de spoorlijnen en in de moerassen rond de NEW DELHI. (Reuter). De Indiase premier Indira Gandhi en president Bhoetto van Pakistan zullen elkaar eind mei of begin juni in New Delhi op een topconferentie ontmoeten. India en Pakis tan hebben dit zondag in een gezamenlij ke verklaring bekendgemaakt. ANKARA President Cevdet Sunay van Turkije heeft zaterdag senator Suad Hayri Vrguplu belast met de vorming van een nieuwe regering. Aan de regering van premier Nihat Erim kwam op 17 april een einde toen hij aftrad na een periode van bomaanslagen en ontvoeringen. Begin vorige maand had Erim al tweemaal verzocht van zijn func tie te worden ontheven. In die periode eindigde een ontvoering van 2 Britse en 1 eindigde een ontvoering van 1 Canadese en 2 Britse radartechnici in een bloedbad, eerder premier geweest. Dat was van een regering, die in 1965 gedurende 10 maan den aan het bewind was tot aan de algemene verkiezingen in oktober van dat jaar. Ook nu heeft Urguplu wederom deze taak, want algemene verkiezingen staan voor oktober 1973 op het programma. ij* Toen de maatregel werd ingevoerd waren er 120.000 betjaks in Djakarta. Elk voertuig betekende werk voor twee mannen, die elkaar bij het moei zaam zwoegen op de pedalen aflosten. Soms waren er wel 250.000 betjakrij- ders, die het geld verdienden voor het levensonderhoud van bijna een miljoen vrouwen en kinderen. De meeste betjakrijders waren kleine boeren uit Java, die na het planten van de rijst naar de stad gingen tot de oogsttijd. Hun magere inkomen van on geveer 1,50 per dag betekende dik wijls het enige baar geld dat hun gezin te zien kreeg en maakte het mogelijk dat een groot gezin op een klein boer derijtje in leven kon blijven. Sinds het verbod zijn er naar schat ting 20.000 betjaks uitgevallen. Hun taak is overgenomen door moderne stadsbussen en kleine, driewielige mo- tortaxi’s. De overgebleven betjakrijders hebben het moeilijk. Zij moeten hun de buitenwijken aan de kost zien te komen. In maart stremden 3.000 boze Betja krijders het verkeer in de drukke wijk Chinatown en vielen bussen, gepar keerde auto’s en voorbijrijdende auto mobilisten aan nadat een van hen op een straathoek door een bus was ge sneden en bij dat ongeluk bewusteloos was geraakt. Meer dan 175 Betjakrij ders werden gearresteerd bij het her stellen van de orde. Wanneer' nu na tienen de Betjaks het centrum in rijden fietsen zij traag Hij verklaarde het centrum van de stad tot verboden zone voor de „be tjaks”, de driewielige fietsen die het voornaamste transportmiddel voor zo wel mensen als goederen vormdbh. Van zes uur ’s ochtends tot tien uur in de avond mogen zij er piet komen. Sindsdien heeft Sadikin de verboden zone nog uitgebreid. Deze Zuidvietnamese soldaat draagt een gesneuvelde kameraad weg tij dens de gevechten ten zuiden van Kwang Tri. De strategisch belang rijke stad is inmiddels door de Zuid vietnamese regeringstroepen ver- nan, latie „De door en ko- die Hij „de vor- anse Wat de Amerikaanse marine betreft, beschieten 5 vliegdekschepen, 2 kruisers en 12 onderzeeboot jagers Noordvietnamese troepen en depots in Noord- en Zuid- Vietnam. De volgende stad, die direct door de Noordvietnamezen wordt bedreigd, is Hoeé. De stad is overvol vluchtelingen. De Noordvietnamezen zouden zich op nog geen 15 km van deze oude keizerstad bevinden. Met hun artoillerie houden zij de basis King onder zwaar vuur. Nog weer zuidelijker namen de Noordvietnamezen Tem Uwan in, iets ten noorden van de 14e Tem Uwan in, iets ten noorden va de 14e varr de provincie Binh Dinh in handen van de tegenstanders van president Van Thieu. Het westelijker gelegen Kontoem wordt ook rechtstreeks bedreigd. De burgerbe volking tracht naar veiliger oorden te ontkomen. Omdat de weg naar Pleikoe in het zuiden gedeeltelijk in handen is van de Vietcong en voor de rest vrijwel onbe gaanbaar is door de bombardementen van de Amerikaanse B-52 bommenwerpers, is ook deze vluchtweg vrijwel versperd. Volgens president Nixon kunnen alleen de Amerikaanse luchtmacht en de marine een communistische machtoverneming in Zuicb-Vietnam verhinderen. Nixon: „De V.S. zullen nooit toelaten, dat de commu nisten in Zuid-Vietnam de overwinning behalen. Dat zou een bloedbad tot gevolg hebben en de V.S. zouden dan het respect van de wereld verspelen”. Op grond van inlichtingen uit Saigon verwacht Nixon, dat het huidige offensief nog 4 tot 5 weken kan duren. „Als de V.S. hun steun uit de lucht en ter zee zouden beëindigen, zou dat natuurlijk een com munistische machtsovername betekenen” aldus de president tijdens een informeel feestje gisteren op de boerderij van minis ter van financiën John Connally in Texas. Wat Noord-Vietnam boven het hoofd hangt, is ongeveer hetzelfde als het lot van de Rotterdamse bevolking in 1940. De kracht van het Amerikaanse luchtwapen is formidabel. De variëteit van bommen is zowel wat gewicht als wat uitwerking betreft dooi’ geniale constructeurs tot het ongelofelijke opgevoerd. Splinterbommen, spijkerbommen, fosforbommen, napalm bommen, huizenkrakers, brandbommen, bommen met plastic scherven die niet door röntgenapparaten in het lichaam kunnen worden opgespoord, tijdbommen die in struikgewas en akkers verdwijnen en pas later tot ontploffing komen, als het sein „veilig” gegeven isKosten noch vernuft worden gespaard om de Vietnamezen duidelijk te maken dat zij geen recht op een overwinning hebben, hoe hard zij ook vechten. De oorlog in Vietnam is in feite een burgeroorlog, waarbij het gaat om de toekomstige politieke status van het land. Zal het socialistisch zijn en de sympathie van de Sovjet-Unie en China genieten, of zal het onder Amerikaanse supervisie in een socialistisch noorden en een westers georiënteerd zuiden verdeeld blijven, zoals het ook voordien geweest is? De Vietna mezen hebben geen keus. De ene helft vecht tegen de andere en zij brengen elkander onbeschijfelijk veel leed toe. De koppigheid en het doorzettingsvermogen der noordelijken hebben er nu toe geleid, dat Vietnam het vonnis der vernietiging over zich heeft afgeroepen. De Verenigde Staten staan de noordelijken geen over winning toe. De Amerikaanse luchtmacht zal het vonnis voltrekken en de wereld kijkt toe met gemengde gevoelens. De internationale arbitrage is machteloos, omdat ook daar de partijen verdeeld zijn. Intussen verplaatst de oorlog zich naar de dichtstbevolkte streken van het land. De uitwerking van de Amerikaanse bombar dementen en de noordelijke beschietingen moet ontzettend zijn, vooral voor de dui zenden vluchtelingen in het gevechtsge- bied. Dit is een politieke oorlog, maar er is inderdaad maar één woord voor: „dir ty”. Mevrouw Gandhi’s speciale afgezant naar Pakistan, Doerga Prasad Dhar, heeft Rawalpindi inmiddels verlaten en is naar New Delhi teruggekeerd na de topconfe rentie met de Pakistaanse regering te hebben geregeld. Kort voor hij in zijn vliegtuig stapte, zei Dhar tot verslaggevers dat hij zeer tevreden was over het resul taat van zijn woensdag begonnen bespre kingen. In de gezamenlijke verklaring werd ge zegd dat later een wederzijds aanvaardba re datum zal worden vastgesteld. De afgezanten van Indië en Pakistan hebben verschillende zaken besproken, waaronder in het bijzonder die rond de vestiging van een duurzame vrede op het subcontinent Dhar zei daarover dat de volken van India en Pakistan vrede wil len en dat men tot het inzicht is gekomen dat men elkaar niet aan een eeuwigdu rend conflict mag blootstellen. Dhar zei dat hij in zijn gesprek met president Bhoetto getroffen was door diens gevoelens van vriendschap jegens het Indiase volk en mevrouw Gandhi. In de verklaring werd niets gezegd over eventuele deelneming van Bangladesj aan de topconferentie. Het satirische VARA-programma „Ha- dimassa” is ver over de schreef gegaan en het is gemakkelijk verklaarbaar waarom zovelen uiterst verontwaardigd hebben ge reageerd op de gemene joden- en neger- moppen, die in het programma-onderdeel „Weerzinwekkende Gesprekken’ werden gehekeld. Natuurlijk zijn de onvermijdelijke Ka mervragen er ook al, uiteraard van V.V.D.-zijde, met de even onvermijdelijke suggestie om er van regeringszijde iets aan te doen. Ofschoon de heer Van Dijk van de V.V.D. in zijn vragen opmerkt dat hij tegen een vorm van voorcensuur is, vraagt hij de minister toch naar de moge lijkheid van een maatregel vooraf. Bij al het gruwelijks en onaangenaams dat in onze samenleving dagelijks ge beurt, is maar weinig wat van regerings wege kan worden voorkomen. Wat men wel zou kunnen voorkomen is bijvoor beeld het te vroeg loslaten van psychopa thische moordenaars, zodat jonge levens wat minder gevaar lopen. Maar het voor komen van publikaties of uitzendingen die kwetsend, beledigend of schokkend zijn is niet mogelijk, tenrij men in staat zou zijn een soort code te ontwerpen volgens wel ke dergelijke publikaties of uitzendingen op hun morele toelaatbaarheid zouden kunnen worden gekeurd, maar dat alleen al is onbegonnen werk. Codes en keu ringscommissies zijn nooit een voorbe hoedmiddel voor de moraal gebleken. Zij hebben altijd alleen maar de vrijheid van publikatie of uiting belemmerd en de regering in een kwaad daglicht gesteld. Beter dan een stap terug op het gebied van de vrijheid van de publiciteitsmedia zou het zijn als deze media zelf hun maatstaven scherper afstelden en in ge vallen van twijfel de adviezen van be trouwbare buitenstaanders zouden inroe- O wat is het moeilijk om een eerlijk mens te zijn niet alleen als het om versieren of de liefde gaat, maar ook wanneer het erop aankomt om een enigs zins redelijk en waardig antwoord voor zichzelf te vinden op vragen met betrek king tot de politieke situatie in eigen land en de wereld, en vooral met betrekking tot de vele onbarmhartige dingen, die uit politieke beweegredenen worden gedaan of bevorderd. Wij staan op dit ogenblik toe te zien bij de ontknoping van het grootste drama van onze tijd, de Vietnamese tragedie, en ons oordeel over de schuld voor alle afschuwelijke dihgen die daar gebeuren wordt doorkruist door politieke subjectivi- teiten die wij in eigen land hebben opge daan. Al naargelang men behoort tot rechts, links of het midden in het Neder landse politieke patroon keurt men af of keurt men goed en schenkt men zijn sympathie of zijn af keer aan de partijen die daar in het voormalige Indo-China een oorlog uitvechten die zelfs door Ame rikaanse soldaten „dirty” (smerig) wordt genoemd. Wat zich op het ogenblik in Vietnam afspeelt is een van de laatste hoofdstuk ken van een lang en bloedig verhaal, waarover al zoveel geschreven en gezegd is dat het in zijn belangrijkste ontwikke lingen als bekend mag worden veronder steld. Wat velen zich misschien niet reali seren is het feit, dat deze Indochinese slachting nooit eerder zo „dirty” is ge weest. Het moment is namelijk genaderd waarop de moderne meesters van de be wapening dht zijn de geniale technici en constructeurs van de Amerikaanse wa penfabrieken de efficiëncy en volstrek te doelmatigheid van de luchtoorlog zul len gaan bewijzen. Zij hebben de op dracht om de dreigende overwinning van de Noordvietnamese en Vietcong-legers in het zuiden volledig, teniet te doen door een zo dicht mogelijke en in zijn gevolgen zo vernietigend mogelijke bommenregen, terwijl intussen het terugtrekkingspro- gramma van de Amerikaanse grondtroe pen in het voorbereide schema kan wor den voortgezet. De dominerende rol van het luchtwapen Sn een lokale oorlog is nog jong. Hij werd voor het eerst beproefd in de Spaanse burgeroorlog door de Duitse hulpeskaders die Franco terzijde stonden en later, in 1940, met volle kracht ontplooid door de Duitse Luftwaffe op Nederland en België. Het is zeker dat het Nederlandse leger in 1940 vroegtijdig moest capituleren onder de bedreiging van Hitler dat hij alle J V.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1972 | | pagina 3